Longi Pastoralia. Graece et latine

Google

This is a digital copy of a book that was preserved for generations on library shelves before it was carefully scanned by Google as part of a project
to make the world's books discoverable online.

It has survived long enough for the copyright to expire and the book to enter the public domain. A public domain book is one that was never subject
to copyright or whose legal copyright term has expired. Whether a book is in the public domain may vary country to country. Public domain books
are our gateways to the past, representing a wealth of history, culture and knowledge that's often difficult to discover.

Marks, notations and other marginalia present in the original volume will appear in this file - a reminder of this book's long journey from the
publisher to a library and finally to you.

Usage guidelines

Google is proud to partner with libraries to digitize public domain materials and make them widely accessible. Public domain books belong to the
public and we are merely their custodians. Nevertheless, this work is expensive, so in order to keep providing this resource, we have taken steps to
prevent abuse by commercial parties, including placing technical restrictions on automated querying.

We also ask that you:

- Make non-commercial use of the files We designed Google Book Search for use by individuals, and we request that you use these files for
personal, non-commercial purposes.

- Refrain from automated querying Do not send automated queries of any sort to Google's system: If you are conducting research on machine
translation, optical character recognition or other areas where access to a large amount of text is helpful, please contact us. We encourage the
use of public domain materials for these purposes and may be able to help.

- Maintain attribution The Google *watermark" you see on each file is essential for informing people about this project and helping them find
additional materials through Google Book Search. Please do not remove it.

- Keep it legal Whatever your use, remember that you are responsible for ensuring that what you are doing is legal. Do not assume that just
because we believe a book is in the public domain for users in the United States, that the work is also in the public domain for users in other
countries. Whether a book is still in copyright varies from country to country, and we can't offer guidance on whether any specific use of
any specific book is allowed. Please do not assume that a book's appearance in Google Book Search means it can be used in any manner
anywhere in the world. Copyright infringement liability can be quite severe.

About Google Book Search

Google's mission is to organize the world's information and to make it universally accessible and useful. Google Book Search helps readers
discover the world's books while helping authors and publishers reach new audiences. You can search through the full text of this book on the web

alhttpo://books.goodle.com/

GI 22,23

JBarbarb (College Xibraryp

CONSTANTIUS FUND

Bequeathed by
Evangelinus Apostolides Sophocles
Tutor and Professor of Greek
1842-1883
For Greek, Latin, and Arabic

Literature

L6o0N61

PASTORE ALEA.

GRAEGE ET LATINE.

GRAECA AD OPTIMORUM LIBRORUM
FIDEM EMENDAVIT, ADNOTATIONES PRIORUM.
EDITORUM SELECTAS *

INEDITAS

EK. Fr. PH. BRUNCHII, GOD. HENR. SCHAEFEHI,
FREANC. HOEXSSONADIE

ET SUAS ADIECIT "7
IEXHNEST.EDUAHRBRD. SEILER.

*

"LIPSIAE 1943

IN LIBRARIA KUERHRNIAN A.
(T. 0. Weigel.)

9U22.2.5

MO Od tt
κυ UL Lg
; uS net Ge

PRAEFATIO.

| PAamatoriam, quae nomine Longi Sophistae vulgo in-
scribitur, fabulam Ὁ quum ante hos tres et quod ex-

*) Nomen scriptoris Pastoralium non magis certum videtur
esse quam..aetas, qua vixit. Nam quum eius apud nul-
lum Grammaticum: aut Lexicographum fiat mento, ex quo

. elus cognosci posset nomen, et optimus cod. A. in. exhi-
beat: 2fóyowv ποιμενιχῶν περὶ “άφνιν xol Χλόην et fine
τέλος “όγου ᾿ποιμενικῶν non abhorret a verisimilitudine

' Schoellii sententia, (H. L. Gr. t. III. p. 160. Vers. Germ.)
ad quam etiam accedit Iacobs. Praef. ad Vers. Germ. p. 6,
Longi nomen originem duxisse male lectis et intellectis vv.
λόγου zoiu, KFavet eorum sententiae etiam illud, quod no-
tavit Btepliatius ad Appian. l. IV. c. 14. Hispan. t. IIl. p. 220.
Schw. (quem locum mihi indicavit Schaeferus) ,,se vidisse
duo illius scriptoris (Longi) exemplaria, in quorum uno ti-
tulum fuisse unicuique libro iios ποιμενικῶν, quum in
altero esset «fóyyov.** Facile aliquis posset in eam inci-
dere sententiam, Stephanum librum Monte-Cassinensem vi-

* disse, si non unicuique libro illum titulum praefixum fuisse,
et in iis, quae eius modo allatis verbis praecedunt, quater
ab illius cod. librario foyov scriptum se reperisse dixisset,
In Courerii contra libro bis tantum, initio et fine, 2fóyov
legi enotatum est. Praeterea, quod in transcursu addo,
Stephanus se haec Ποιμενιχὰ editurum esse promittit in
eadem adnotatione. Sophistae autem quod ei praeterea
nomen addidit primus Iungermanus, id nulla niti auctori-
tate affirmat Villoisonus Proll p. III. Neque de tempore
quo vixerit quicquam, certi potest definiri; quod enim vulgo
statuunt Longum scriptorem fuisse seculi IV vel V, id sine
idonea causa fieri iure contendit Iacobs. l. l. pag. 6. Hoc
tantum certum est, Theodor. Prodromum et Nicetam Eu-

' genianum eum ante oculos habuisse saepiusque imitatos esse,

*

1v PRAEFATIO.

currit annos accuratius legerem et praeter Villoisoni et
Schaeferi editiones etiam Romana Courerii editione
uterer *), non inutilem ac supervacaneum laborem su-
scepturum esse eum intellexi, qui omnibus quae iam
parata essent subsidiis criticis adiutus ad illam fabulam
emendandam se conferret. Quamquam enim, qui inter
priores editores optime omnium de Longo sunt meriti,
Villoisonum dico et Schaeferum, ille codicibus et alio-
rum doctorum hominum **) opera adiutus, hic ingenii
3eupiine et doctrina, multis locis emendatierem exhi-
buerunt istum libellum, restabant famen multa eaque
inveterata vitia, quae antiquissimorum demum a Courerio
collatorum librorum auxilio poterant tolli, quod ne ab
eo ipso Courerio ubique esse factum quivis intelliget,
qui eius editionem accurate perquisiverit. lllorum autem
codicum alter quum solus contineat integram istam fa-
bulam omnesque ahte Courerianam editiones omuibus
iis, quae hac in editione 1, I. c. 13 — 19. leguntur, care-
rent et quee post repertum supplementum prodiit edi-
tio Passowiana, id ipsum supplementum, quum 'esset
" descriptum e vitioso illo et negligentissime excuso apo-
grapho, quod seorsim Courerius cum Hieronymi Amati
versione Latina edidit, multis erroribus exhibeat inqui-

quod ex locis n adnotationibus allatis intelliges. Posteriore
loco quem nominavi scriptorem, breviter enarrat nostrae fabu-
lae argumentum ]. VI. v. 429 sqq. Quod autem nonnulli
etiam Eumathium eum imitatum esse contendunt, id velim,
quo iure fáciant , demonstrent.

*) Rarissimae huius editionis exemplar, quod ab ipso Coure-
rio dono acceperat Schaeferus, nunc asservatur in Biblio-
theca Academica Lipsiensi, Est numero 41. signatum.

**) Huetii, Valckenarii, Wyttenbachii, Hermanni ΤΟΙ, Hinlo-
peni. V. Vill. Proll. p. nxxx.

«PRAEFATIO. Y

natum, etlam hanc ob causam non acta acturus esse
mihi videbatur is, qui novam huius Erotosophistae para-
rei editionem. Atque illo iam tempore Longi edendi mihi
subnatum est consilium, quod ne exsequerer, fecit, quod
Longi ut ceterorum Eroticorum fabulas in collectione
'Teubneriana edendi susceperat provinciam vir clegan-
tissimus et si quis alius ad id negotium idoneus Fran-
ciscus Passowius; quo demum ab inexorabili morte ab-
repto, rursum de edendo Longo cogitavi, in quo qui-
dem consilio me egregie confirmavit Vir Summus Gopo-
FREDUS HgxRICUS ScHAEFERUS, qui quae etus est in me
benevolentia mihi ultro obtulit non exigua ad novam
editionem parandam subsidia, quae maximo huic edi-
tioni ornamento esse gaudeo. Sunt autem ea: 1) plures
. Viri Praestantissimi adnotationes ineditae, quas égo om-
nes auctoris nomine signatas excudendas curavi; 2) anl-
madversiones Bruzcki, quas continet, ut refert Sinner.
Praef. p. xir, cod. msc. chartac. pp. 26. 4" num. XLIV. in-
ter Brunckianos in Bibliotheca Paris., qui est inscri-
ptus: ,Remarques sur la nouvelle édition de Longus. .
Has autem adnotationes in usum Schaeferi, qui novam .
tum moliebatur Longi editionem, descripserat anno hi. s.
XII iisque plura ex suo penu addiderat bomae frugis
plena Franciscus Boissonadius, vir uti doctrina ita in-
genio iusignis. Etiam has Boissonadii notas omnes eas-
que integras excudi placuit. Brunckil autem, quas qui-
dem iam excerpsit Sinnerus, plerasque ipsius verbis ex-
pressas addendas putavi non ingratum viris doctis fore
arbitratus, si hominis acutissimi et elegantissimi de quo-
que loco sententiam ipsius verbis comprehensam pos-
sent cognoscere. Ceteras autem, in quibus simpliciter
suas coniecturas proponit, excerpsi. Continebat prae-

-Ὁ΄

ΤΙ PRAEFATIO.

terea apparatus iste Friderici lacobsá de pluribus locis
coniecturas, quas quum Vir Summus versioni suae
Germanicae subiunxerit, pauca tantum quae poterant re-
cipi, supererant.

His ego egregiis auctus copiis statim me ad textum
huius scriptoris corrigendum contuli. De quo scriptore, a
multis prioribus praesertim temporibus pluris quam par
est facto *), ab aliis contra nullo omnino in numero ha-
bito, quid sit iudicandum quidque de eius scribendi ge-
nere sit statuendum quaeque eius fuerit vis in prima

. hodiernae poeseos Romanensis iuitia, quum ab aliis **)

lisque ea in re gravissimis viris sit dictum, ea re expla-
nanda eo facilius supersedeo, quo magis ego, quum
exigua tantum mihi sif cum eo poeseos genere consue-
1udo, quam mediocria et tenuia, si cum iis quae illi tali

in re. versatissimi praestiterint viri comparentur, pro-

laturus sim sentio. Hoc fantum dixisse sufficiat,
Longum quemadmodum argumenti quod tractat ratione,

lta simplicitate et elegantia puroque sermone ccterog
omnes Eroticos ipsum adeo Heliodorüm horum scripto-

rum 'puacpem antecellere, id quod ab illis ipsis viris

EFT V. c. a Mureto VV. LL. IX. 16. et quos afferunt Villois.
Proll. II. sq. et Chardon. la Rochette él. t. JI. p. 38.

"*) Huet. "Traité de l'origine des Romans. Paris 1711. pef
:123— 189. "Villoisonus Proll Cherdon. la Rochett,
t. II. p 37. sqq. Manso Verm. Schriften t. 1. p.2015 "Sebmidt
Wien. Jahrb. δ, XXVI.. pag. 25. Schoell. Hist. Gr. Litter.
t. IIT. pag. 160 sq. Dunlop the EVA of fiction pa τ
pag. 65— 75. apu | Sinrierum pag. X —LNVH.
optime omnium quos legi Iacobs. Prae Vers. Germ, Longi,
quae iis Stutgardiae a. 1832. 129. pag. 1— 14. qui-
bus adde quos libros non vidi quosque Sinnero auctore
pag. XXV. affero: Boissonade Biographie univers. t. XXV.
p.21—23. Villemain Essai littéraire sur les Romans Grecs
m. Colloction des Romuns Grécs Paris. Merlin. p. 34 — 44.
Séruve Abhandlungen und Reden. Kónigsb. 1822,

PRABFA'YIO. vi

sntís est explicatum; quamquam ite illie et ià oratipne
et in ipsa fictione luculentissima incliaantis Graecitatiu
corruptique pulchri sénsus apparerit vestigia, quod po-
sterius Schaeferns, Brunékius: et. Ooitrérins πόα ràro
in adnotationibus acerbe notaverent. ' Sed;"üt: unde de-
flexinius redeamus, quum primuni ad: novam Longi edi-
tionem psrandam animum appuli, Graeca tentunt soriptu-
rae diversitate omnium librorum accurute 'examinata; .
cum illo a Schaefero mihi íradito apparatu et/integra
lectionis varietate edere constitui. Quod quidem con:
silium cur mutarem fecit et virt honestissimi, cuius sum
ptibus haec editio prodiit, voluntas et virorum quorun:-
dam, quorum apud me magia 'est auctoritas, adhortatio,
ut Villoisoni commentarium typis recudendum curárem.
Quorum quidem virorum ita sum obsequutus voluntatt,
ut non integras illas neque omnes rursus typis describi
iuberem adnotationes, quod parum ere fore intellexi,
quum multae aut prorsus falsas amt tritissimas satisque
hodie decantatas, res contineant, fere' omnes autem
mira e paene fastidiosa verbositate éonceptae sint *);
sed vanis omnibus aut doetórum hominum laudattonibus,
aut editorum praecipué MoHii, ín: quem mire quidem
quamquanr non iniuste Vifloisonus imveliltür, vitupera-
tionibus et omnibus: quaé non ad rem facere videbautuf,
omissis; eas tantum reciperem, quibus aut explicetur

ες Μ e f ) a4 |
*) Verum est Boissonadii iudicium Biograph, uniyers, t. XXV.
p. 9. quod attulit Iacobs. Praef. p. 15. : ,,IÍ est juste d'observer,
que les notes sont trop longues, non pas.parce qu'elles oc-
cupent beaucoup de pages, mais parceque ce sont des pa-
es à peu prés vuides, ou, ce qui revient au méme, en-
ées árop soüvent.de.notiors vnlgaices, d'empbatiques élages
et d'une foule de petites choses exprimées avec une fati-
Eguante verbosité. ** ES | j

vin PAARPATIO.

acriter, ané quae res etiam hodie scita dignas.céntino-
ant,. aut quas ssepius a viris doctis. coguoviasem eifari.
Hoc antem iia a me adminietratum esse negotium spero,
ut qnicanque eam in rem accursíius inquisiverit, conce-
dat, vehementer quidem diminuta adnotationum illarum
amplitudine externa, a re nihil esse detractum, neque
quicquam recisum quod quis vellet receptum. Sed prae-
terea, quod ego nonnulla eorum, quae Iungermauns ad
Longum contulit, duxi recipienda, nemo me facile re-
prehendet, qui ea recto aestunaverit; neque aliter opi-
nor iudicabit iudex aequus ac justus de paucis illis quae
ex Courerii, Passowii cet. attuli eopiis. Quoniam autem
jlas Schaeferi adnotationes ineditas fere omnes. addi-
tamenía esse adnotstionum eiua . editioni .subiectarum
yidi, e re mibi videbatur ease eiiam eas ipsas iam editas
adnotationes , ad quas illa pertineant additamenta, reci-
pere... Cuius rei causa quum Virum Egregium adiissem,
.gt. non. solum eas tantum typis iterum .describendi sed
quotquot mihi placerent veniam impetravissem, nou .cuu-
,ctagter plerasque quas editioni addiderat notas descripsi,
praesentim.gnum,quod sciam pauca tantum eius editio-
nis exempla restent divendenda. Quod autem. Latina
adiecta est versio, quam e Molliana etIungermaniana com-
posuerat Villeisonus quamque ego correxi e£ ad quem
.exhibgi texfíum conformavi, id et mea et librarii. volnn-
fate factum est, quum ex ea, quemadmodum quemque
explicandum censuerim locum, possit cognosci et hao
ratione in adnotationibus eccuratiore explicatione Te
erim supersedere,

Haec fere sunt, quae mihi de haíns editionis origine
e$ ratione erant dicenda, llestat ut de libris mena sori-
ptis, quibua editores iu corrigendo et constituendo tex-

TPORAEPFA'IO. Ὑχ

tr ud gunt, ᾿ΕΝ oint.pretil, t quio eio Lutereodst
cognatio, quoad. eius fleri possit, explicetur, Qua quidem
de re per se setis difficili atque implicita; qununeper
accuratissime egerit: omni- scripturae divereltite: primi
dri congesta et diligenter exemimeta Sérurius in Cen-
sura editionis: Slnneri in: Zeitschrift für Alterthuma-
inmde 2.1884. πη. 68 —- 13. pem c aon erem
rem profligare potero. ;

"Primus Longum in lucem vocavit Bephacl. £oluns-
benias, qui eum e «edice- Atoisii Alamangii Florentiae
spud: Phillppam Iunetam :typis describendum curavit,
quic editio hunc habet tithlum: 2fóyyov: Ποεμενικῶν,
τῶν κατὰ Ηἄφνιν wed: Χλόν» βυβλία «dsvapo. Longi
JPaetoralium ο΄ Daplmide ot. Oleo dibri quatusr. - Ex
Bibiotheca ;4loisi Saníannii.. Florentiae; apud. Phi-
lippum Iunetam: 1508. in. 4 pagg. 98, Quum qute exposuit
Colnmbenies. do ratione; qeem: ad-prindipis huius edi-
tionis -téxtam :constituendum "faiverit, memoratu digna
siot, eà quemadmodum retulit Villoisomus Préll. p. LI.
sqq. (nem. rarae: editionis hulus eopia mihi non facta
est) hie desevibun: ὦ. Narrat: autem. Columiburius: iu
' Epistola Buncupatoria, eibi, cutn haeo Longi Poemenica
diligenter legisset ét cum doctis sane viris lectionem: ἢ-
lam communicasset, ita arridere coepisse huno auctó-
rem, tum ob sermonis puritatem àtque elepantiaum, tam
eb eateriae festivitatem, ut prope facinus se admissu-
enm fuisse duxisset, si (quantum. in se esset) huiusmodi
opus dintiag ig tenebris. delitegceret; "praesertim cum
sciret illad a studiosis vehementer desíderari. "Verum
enim τόξο, iuquit, duo me scrupuli male habebant: alter,
quod. eum Alunennii cédex sollerter a quopiam collatus
aniea fuisset:eum alig.exemplart, nonáullaeque variae

χ PRAEPA'TIO.

in eias mergine lectiones apposttse essent, non «wide
mihi perspicudm atque compertum erst, num esset
quandoque a eontexfa recedendum ilis in efus focis re-
eeptis, quae ín margine legerentur. Quas inre operam
mihi suam non ingraetem illam quidem navarurit wirt
otunium literativsimi etque officiosissimi Herricus Cuf.-
fius Anglus ec Márcellas Adrianus F'lotentinus. — Ho-
rum etenim perspicaci iudicio meuri: reddidi exemplec
quam fleri potait maxime expurgatum.' Alter serupulus
erat,"locos uliquot, qui manci-esse videbantür & qua
rütioue pothem epe alícuius 'fidelioris exemplarfe: resti-
tuere s€ vulnera, quae iucundidsimo scriptori inflicta
forent, penitus ennsre. Cat profecto rei vir doctissi-
mmus literisqae huminioribus restituendis natus, Fulvius
Ursinue, magno quidem auxifio fuit; quippe qui no-
strum codicem cum tribus suis mss. Romae contulit,
lectionumque diversitates ad nos 4raneferendas -amartis-
sime cüravit: totum tamen ex animo meo, scrupulum
evellere nequivit. — Si. qàa igitur loca mutila adhuc re-
stant, alius quisptam codices nactus fldéliores, iis medi-
cinam afferet suumque norem -ac- &ignitetem pulcher-
rirho auctori aliquando restituet. "Ego quod potui, id
alaeriter seduloqué praestiti, Ad caleem vero operis,
scripturae varietates tum nestri codieis tum UÜrsiniano-
rum attexui, .quo lectori, eius quam vellet lectionis se-
quendae optio daretur. Quibus nonnulla etiam, t& prae-
cipue iubente inserui; paucula mehereule ac. tenuis,
quae dum liber excuderetur, in rudiorum gratiam obiter
adnotanda succurrerunt.* — Ex his mihi videtur exíi-
stere, Columbanium non accurate ubique codicem Ala-
. maunii descripsisse, (qui δον a Colunib. siglo IN, a Vil-

lois. centre, ut etiam hac in editione factum est, Flor.

PRAEPFA'UTIO, Xi

significatur), sed nonnunquam pro suo.vel : duozum..illo-
rum amicorum arbitrio, etiam marginales gcripturas: ia
textum recepisse, ia ut editionis principis textus con:
flatus git. & duobus codicibus, e libro Alamannii: et ex
eo, e quo marginales illae scripfurse.fluxerunt. ἘΠῚ
quo fortasse colligas, omnibus ijs locis, ubi variare dicitut
Fler., recepísm esse a Columb. marginis seripturam.
Utrum .etiaps coniecturis locum in editione sua. eonces-
Seri, quod fortassis coniicias e verbís: horum enim
perspicaci judicio meum reddidi exemplar quam fed
potuit maxime perpurgatum,** neque certe affirmari ne-
qug certo negari petest; quamquam sitecur-reputaveris,
qua diligentia editionem paraverit, ut, ex eius verbia pa-
tet, facile licet concludere eum nen dissimnlasse πὲ
reticuisse, si proprio Marte aliquid uusns fuisset *).

*) Tres dé.vulgatae ratione Struvius pag. 560. proposuit sen-
tentias, quarum quae.sit vera-.lhabend& se nescire 3it ἢ.
. Kditio princeps exhibet accurate textum codicis; et varian-
tes lectiones sunt. marginis, quae sententia videtur esse
Villoisoni, Οἵ, Proll. p. .LXXI. IL. eomposita .est e textt
codicis et marginalibus scripturis, et variantes sunt tum
textus tum marginis prout alterutra recepta est. TIT. Sunt
etiam in ea comecturae Columbanii, et variantes gurit spre-
tae sive marginis sive textus lectiones. Quod primo vir
doctissimus posuitloco, id negari oportet, quum si hoc vo-
luisset Columb., neque amicos. adbibuisset neque sóKibere
potuisse, se amicorum illorum iudicio quam maxime cor-
rectum exhibuisse textum. Eorum, quae secundo et tertio
po&áuit loco, utrum .statuendum sit ineertum est, sed quód
'enotatam variam lectionem et marginis et ipsius libri esse
posse dixit; quanquam hoc nonnusquam factum esse me-
gari non potest (v. infra), est tamen credibile, si, ubi-
" cunque marginis lectione spreta textus lectionem amplexus est,
3lies etiam enotavisset, plures var. lectiones eum attulisse, (per-
paueas enim attulit) quum sollerter comparatum fuisse exémplar
3llud Alamannii cum elio codiceaflirmaverit. De duobus autem
codicibus, quos habuerit . Columbanius, OP non posse,
recte .contendit .Struvius. 4uod enim. de:duobus Florr.
legitur 1.1. c. 19. et 1. 11. c. 15. in. id scribentis aut Villoi-

xil PRAEFATIO.

Qui post: Columbanium primus novis subsidiia ériti-
cis instructus ad Longum edendum 86 contulit Villoiso-
nus, is ttes codices Parisinos et accurate quidem con-
tulit, ut etiam testatur Sipnnerus Praef. p. xur. qui eas
rursus videtur inspexisse. — Cuius viri docti quamquam
non exigua sunt de Longo merita, praefulgent tamen
Pauli Ludovici Courerii, viri non minus summo quod in
eo erat ingenio, quam vita et tristissima morte nobilis.
Qui quam in Bibliotheca Florentina in codicem illum,
qui solus nobis Xenophontem Ephesium et Charitonem
servavit, incidisset atque in eo, quae ad ista usque tem-
pora desiderabantur in primo huius fabulae libro repe-
risset, ea descripsit, illudque supplementum multis com-
maculatum vitiis et ipsius coniecturis in verba illatis cum
versione IHieronymi Amati hoc titulo edidit: 44óyyov
Ποιμενικῶν ἀποσπασμάτιον uéyou νῦν ἀνέχδοτον.
Kom, ap. Linum Contedinium. 8*. 7, plag., quod saepius
magis minusve vitiatum typis repetitum est. Enumera-
vit eas editiones Sinner. Praef. p. xix. sq. easque in ad-
notationibus ad Supplem. siglo edd. significavi. Posiea
quum Romse alium codicem nondum collatum excussis-
get, integram huius scriptoris paravit edit. Romae 1810.
apud Linum Conted. 8*. pp. 187. cum duob. additamen-
torum plag. Quum LII. tantum exemplis constaret edi-
tio tota, quorum dimidium fere paulo post tollebatur,
perpauca tantum eius supersunt exempla *) ^Accura-

&oni aut Columbanii error videtur esse, Haud dubie intel-
ligendi sunt illic libri Ursini.

*) Betis notum est Courerium in describendo supplemento
10 plagulam illam codicis atramento commaculavisse ma-
gnasque inde rixas esse exortas inter ipsum et bibliothecae
custodes; quas enarrare quum taediosum sit et parum

PRAEFATIO. Xni

tisgime,*) autem egm rursne typis. descripsit Ludovicus
de Sinner.: Longi Pastoralia.e codd. tesa. duobus Italicis
primum Graece integra edidit. P... L. Courier. Exemplar
JRomanumn emendatius et auctius typis recudendum cu-
ravit G. R. Lud, de Sipner. Paris. Didot 1829. pp. 212;
et LVII. 8. S. ἢ
- . Commemerantur igitur in adnotationibus libri hi:
LI. Codd. Columbanii: . Florentinus, ..Ursini tres
(Flor. Urs.). ,De his nulla exsíat descriptio ac-
, curatior. τῇ TD

utile, id ego missum facio, praesertim quum omnes hodie
quod aequum et iustum cest de Courerio sentiant. Etiam
duoc Passowius, ut multi alii tum temporis, in Praefat. p. 24.

e eo iniquissime iudicavit, eius eum postea poenituisse

: . certo scio. Qui de tota ea re volunt accurate edoceri adeant
praeter : Renouard, notice sur une nouvelle edition de la traduc-
tion francaise de Longus par Amyot, et sur la. decouverte d'un
fragment grec de cet ouvrages, Paris. 1810. 8. 16. (qui libellus
conscriptus est contra Furiam Courerium summae insimu-
lantem inalitiae in scriptione quae inscripta est: Della sco-
perta e subitanea perdita di una Parte inedita di Longo, fatta
1n. un codice dell. Abbazia Fiorentina , ora esistente nella pub-
blica Imp. Bibliotheca Medico — Laurenziana [con disegno della.
pagina viziata nella sua vera grandezza.] —Quaesivit lucem
ingemuitque reperta) et Courier, Lettre à M. .Renouard libraire
sur une tache faite à un Ms. dé Florence. Tivoli 1810. 12. quae
iin repetita legitur cum monite brevi in calce Versionis

ourerlanae, quae prodiit apud Merlin 1825. 16? p. 337.,
etiam ea quae praeterea afferuntur a Sinnero Praef. p. xxiv.
et ἃ Schoell. É Litt, Gr. t. Ill. pag. 168. Adde Iacob.
Schulzeit. 1829. II. n. 96. Ceterum, qui factum sit, ut tam

auca huius editionis supersint exempla, disces e Courerii
ém, t. Il. Nr. 37. Vix autem opus est commemore, va-
riantes supplementi lectiones Ciampio a Furia exhibitas a
nullo pro vera codicis scriptura posse haberi post ea, quae
dixit Courer. in: Lettre circulaire sur les pretendues variantes
du manuscrit de Florence communiquees à .M. Ciampi par Με"

. de Furia, quam epistolam recudendam curavit Sinner.

: *y Praeter ea enim, quae ipse Sinner. attulit in Corrigendis,
nullum errorem deprehendi quum hanc editionem cum Ro-
mana conferrem, nisi p. 27. 1. I. c. 21. pro K. u. δὴ κύνας,
A. leg. T. u. d. κύνας A. et p. 197. 1. IV. c. 21, φυλασσο-
μένα, de quo dictum in adnotationibus. ἢ

-

ΧΙ͂

ῬΒΑΒΕΔΈΙΟ.

IL. Ουάᾷ. Villoisoni: Parfwiril tres, φυόγυπι tertius

etiam marginales exhibet lectiones. ( Par. I. IE.
III, torg. Par. HI.). De his libris autem haee
adnotat Villoisonus Proll. pag. xxx.: ,,Tres ill
codices, quorum primus in folio, numero 2896,
secundas in 4", n. 2003, tertius in 12*. n. 2919.

: notatus est, [hodie ut testatur Sinner. pag. x1v.

praef. 2895. fol, 2908. in P, 9919. in 8'],

. quamvis recentissisii, ^et xvr. seculo scripti,
plurimas easque optimas lectionum "varietates

nobis suppeditaverunt. Ut ordine, ἘΠῸ varian-

: tíumlectionum copia et praestantia ceteros ante-
it primus, quem satis longo sequitur intervallo

gecundus, illis mullum cedit tertius, longe in-
fra ultimo ponendus loco et in cuius fine sex

. versiculi desunt, et haec, eadem qua exaratus
' fuit manu, subscripta sunt: ,,Rormae ad Fulvii

Ursini exemplar emendatus, 1597, amore, amo-
ris tui". Enimvero non paucae ad eius margi-
nem coniectae sunt variae lectiones et emenda-
tiones, quas omnes vitia textus in hoc cod.
frequentissima compensantes exhibuimus, qua-
rumque pars incerti earunt auctoris ingenio, vel

'Benotis codicibus, pars vero Ursini, qui non

semel in iis laudatur, exemplari debetur, néc
e l'lorentinae editionis eollatione, quae sequen-
ti anho prodiit, derivari potuit; quem nostra-
rum animadversionum p. 46. errorem hic. cor-
rigimus. In primo autem codice, Longo sub-
iunctus est Eumathius, ut'in tertio Achill. 'Ta-
tius, et in secundo, primi eiusdem atii libri

initium usque ad p. G0. Doden.*

PRAEBFATIS. C XV

HE. Codd. Cquregi: Monte-Cessimensia €t Ro-
ἐν manus.[AÀ. 8.1. Dp.his libris haec pauca affert
. Coureriue: , Τῆς παρούσῃς ἐκδόσεως πᾶσα

5 γραφὴ ἐκ δύο dvuygiger αυνείλεκεαι,

. ὧν τὸ μὲν αὐτῶν ἐν Φλωρεντίᾳ παρὰ τοῖς
us μονοχοῖς τῆς οὕτω. καλουμένης Φλωρεντί-

»ng.. 4f fiBovias , ἀπὸ. παλοιοῦ ἔκειτο, χϑὲὸρς
ῥὲ,. καὶ. πρώην εἰς. τὴν. ἐχεῖ «ἀμυρεντιάνην

Ἐ ᾿μετήνεκεαι». μέχρε γῦν duel ey καὶ dvsbé-

ζαστον πρὸ "ἡμῷν'" τούτου. τοίγυν τὴν ζρα-

p» civizsevoa τὸ mag ἡμῖν A στοιχεῖαν.

τὸ δὲ treopy. τῶν προερρηῃμέγνωη) ἀγτεγρύ»

gov, ἐν Pong. ἐν τῇ τοῦ Οὐατριάνου B-

βλιοϑήχῃ νῦν ἀποκείμενον, τῷ B στοιχείῳ

"ἐν τοῖς. ἑξῆς. σημαίνεεᾳκι.““ Codicem A de-

scripserunt Anton. Cocchius in pzaef. ad Xe-
noph. Ephes. (euius vv. repetiit Dorv. praef.
ad Cbar. pag. IV. Lips) laeobs. ad Achill
"Tat. pag. nxxr. Franc. del Furja praef. ad
fabul, Aesop. psg. xxxirsqq. qui eius etiam
exhibuit . specimen. Antiquissimus, hicce e£
nitidis minntisque exaratus litteris codex con-
tinet inter. Theodori Duce, .AMhanasii alio-
rumque librog sacros praeter. Longum , etiam

.. Achill, Tatium, Charitenem .et Xenophontem

Ephesium.: De codice putem Xb.nulla 6 quo-

quam exhibita egt desoriptio. Praeterea etiam

jn Vaticana bibliotheca asservari Longi codices
, auctor est.Courer., qui, uf idem refert, ex ille

— B sunt degeripti,. cui. quidem .sententine, am

fides possit baberi, dubitari potest.

Praeterea afferendus est Codex. Amyoti, cuins tamen
libri quae afferuntur lectiones , quum ex eius versione

XVI PRAEFATIO.

tantum possint cognosci , non iis ubique magna fides ha-
benda est, praesertim quum observante Courerio in
praef. ad Vers. Gall. p. v1 sq. in nostro scriptore trans-
ferendo non admodum magna usus esse videatur dili-
m

Hos libros omnes non unius eiusdemque esse fami-
liae ut recte e doetis liominibus creditum est, ita in eo.
falei sunt (Schoell. Hist. L. Gr. t. III. p. 161. 168. Sin-
'mer. praef, p. xv. lacobs. praef. p. 14.) quod aolum A
wuni íribuerunt familiae, alterí antem ceteros omnes as-
signarunt; id quod prseclare intellexit et accurate ex^
-plicavit Struvius 1.1. col. 554 sqq. qui praeterea recte
docuit, si ex sola lacuna illa codicum classes essent cou-
stituendae, non duae sed tres statuendae essent familiae,
aliis libris maiorem exhibentibus illam lacunam, aliis
minorem. Sed comparatis atque diligenter examinatis
diversis.omnium eodd. scripturis, quantum quidem eunt
enotatae, hiculeütissime patet; unum Ursini librorum
eiusdem esse familiae atque A, quod significavi ad 1. Ilf.
€. 7.8. v. πταίων δή. Sed áti hoc loco magna difficultas ini
eo est posita, quod nusquam, quoties ab editoribus ad-
notantur Ursintshi, certo est definitum ex quonam libro
Urs. ea afferatur diversitas et in plerisque locis unus
tantum commemoratur in pauciw duo, nasquam autem
omnes tres, sic etiem disquisitionem hanc reddit impe-
ditiorem, quod neque Ursiniani libri accurate sunt col-
lati, sed aliquot tantum locis ab Ursino in auxilium vo-
cati (v. Strav. p. 855.) neque Courerius oninem e libris
enoíavit scripturae diversitatem, quod et ipse fatetur
ad. I. 16. ὅτε τολμηρὸς πάνυ καὶ ἀμουσότατος ὃ βι-
βλιογράφος: [cod. A) OA € ἔστιν ὅτε διαφϑείρει. τὰς
ῥήσεις, μεταγράφων ὡς ἂν ϑέλῃ, καὶ δὴ καὶ συγέχε:-

PXRAEFATIO. . XVII

στατὰ μεταβιβάζων κόμματα καὶ δήματα, εἰδείη ἂν:
ὅστις ἐνπεύξοτοι τῇ βίβλῳ. Παρεμβύδξε γάρ τινας
o ἀνὴρ οὗ διαφόρους γραφάς, ἀλλ᾽ ἰδίας αὗνοῦ pa--
τοιολογέας, ἃς ἡμεῖς γ6 ἁπάσας ἀπεγράψαμεν, ἐκ--
διδόναι δὲ οὐκ ἀξισῦμεν, καὶ οὐκ ἔχρη», si μή τις
μεαΐνειν. ἀπουδάσαιε τοὺς χάρτας, ὅπου γε ὃν ἔχω-
pe» oix ἀμφίλογον ἐξ ἄλλων ἀντιγσάφων τὴν ὃρ-
ϑὴν ἀνάγνωσιν... et non mimus ex ee infelligitur, quod
in:noiis ad Asinem Luciani et ad Vers. Gall. novas attü-
l&t lectiones e suis libris, 'quam ex eo quod mvKis loois.-
de illis coditibus tacet, ubi alins editer (uid exhibeant
non reticuissdt ἢ. Cf. Struv. p. 564 sqq. Quod igi-
tur supra affríavi, unum Ursiti librum eidem fami-
liae cuim JA aese.adiumeraudum, quo iure id dictum eit.

*) Quum Couterianorum libsor. variantes enoth&rem serziptu-,
fas, omnibus lis in locis, ubi nihil Courer. adnotavit, et-
fam libres eius cum iextu ab illo recepto consentire «crc
didi. Quapropter factum est; ut ubi priorés editores vw
ex, ingenio vel e libris mutayerint scriptutam idque mili
bsset netandum,.etki ubi ille de suis hbris tacet, modo
emm receperit scripturam, eius libros tanquam assontientes
et confirmantes attulerim. Sed postea talibus in locis, ubi
non disertis vers codices suos affert, ubivis foriasse vel
fort. vel μέ videtur vel similem notam addidi, ex quo pos-
sit cognosci, Cour. eam quidem lectionem feci o vel ser-
vasse, nihil autem de hbris suis dixisse. 'Addenda autem
illa est nota: L 1. c. 1. διαχοσίων 6. συλληψόμενος. 11. àg--
γυιᾶς. 12, τῆς καταφορᾶς. ἰδ. ὁ μὲν δὴ τὸν dviugaousvor.
ib. ταῖς τῆς ταινέως ὁλχαῖς. ib. τυϑησόμενον. 19. χαὶ ἔρ-
yox. ib. ἐπηγγέλλετο. 28. τὰς ἐπαύλεις. 98. περιεργασάμεε--
voi. 29. χαρίζομαι δέ σοι 1. I. c. 4. ond μετα, . ϑεασά-
pié*oc. 89. αἰπόλος 1. 1I. ὁ. 12. υπανϑούσης. Praeterea notar-
.duwm mihi est, übivisCour..ntriusque codicis &dnotavisse scri-
pturam, etiam ubi alteruter cum vulgata consentiat; idin mel:
aénetationibus fattwm nef est. "Qyibus igiter locis "unt
tantum Courerianorum librorum enotatum xepéris, Hs jo-
cis alterum aut cum vulg. aut cum ceteris libris, quod e£
quosvis lecó Wótést datellig fátere petabis, .

xx

X£iN »Ὡλε ἃ χὰ 6;

v tethitpefür, Vireraütuk ^in oRM ES ipi oEré;: -aHatse
diveraittés. ῥά ριδέεθν, εὐ prinkin χε, τ quibus qur: 4
cdspirati. ^ εἷς ΟἿΣ ΣΝ AL $Ox " “δὰ E fba. o UM M Y
αἱ, τορι, δικόνα- e 1. δ φομέξαιῤ,᾿ ik. om:: dy. 8.
εἴδει; ἃμλασθὰ S jan τὰ “ἦν. Β. ἤσωξ' oni ib. ἔπεε-
μένθροτθο c οὗ ὥνναλοξι" T3. ἀκριδοϑήκην. 11; πολλὰ:
ἥρπαΐθλαθ, ^fvpoi?. dm. 21: καῤὰ τοῦ ἱδέρραξος- 28.
óveid- Odi δ, ἀδόονεα nep 97981. 29. 'χεσμένου.
33i 4d» dé Ir, XeSErPAdxev. db. 08 Ἰρόπθ"ἀῤιηἐέλ. - 2.
O96 v. ^ 8.-in :ácohs. — C. Aeltéa éétrupte
&appbrpdap)" X9. ooa τ προσβολήν. 42: ἐνεσεώ-.
pem tuoi εὐῥχοὐῥὸς 299, δνομόντὼν 70. do; LL
ép: OBS WORD VERBI xa Doy o 56 Ὁ. ΘΒ συθέσμανα:
, 82. ἡ »ἀ"ἤδαν" 98. "δ τοῦν' Μάφνεβ»! 89. "στέρξειν:
— Y. Βιχ κόψῥῥουν dB ISI oro ἐνεργὸν" 35." καὶ ἥ. 9.
— Tli mpoéneurcov.- 19. star ϑεΐσαντες. 18,
fei: ibo Ἐκβαξν. ἀβυγεἐδιεεργάξετο: 98. μέν.
dx rad Surf. 26: δὲ ποὺ, Ξθ,κυματωγῆς.590. 0108 δμῖν.
39:7 qiiid ib. τὰς Bo8b. €. Wureipyó ἄξενο: IV. 25.
δ dile elyac, ^ 30. χλόην eervill ὧδ: ἐξέπλησσο.
Adquoy do606 Yortassé wdnimeradas^ T. T. τοεύνδε τὸ
τὰς Nóngac,- Gbi Ib eoteutut dissentit. Δ΄, quod post
vex paeiunt, habéti--Oinibus his locis Codr. cod.. A.
aítulit lectionem. Multi autem sunt loci ubi e& Urs, re-.
captat léctioneii ii ἐὀχέυ! -erHibult nihit ?teitiei? de'suis
pre(aténi? vc, 151. :Juaxoole. 9, εὐυρίας: db. ὀργυιᾶς.
19; ταῦθ tffe voviec GAxoti 91. v0y ᾿Δὀρχῶνα- ὃλα-
xi oavceg. 22. τὰν ἐπαύλ. 80. Odo Boüly xepácev. 82.
anl aute... 'ϑεδσάμενος!"". ἘΠ. εἰδόθες. 19. ἔπ:
ὠνθούφηφ. 1." κατεμέμῷενθ. :22. γεμήσότε. 38, πα-
οὐδελευσάντων:" ett: " MoLT DEOS Mie Fi usui
' Disinpst ὈΘΑΣ E e δέτε culo - 3 - his, ín lo-

PAABFATLIO. XIX

"ER souge s) el pte ide 23. 'εόφει ὦ. . Fosse tobr.
Ik ϑυῤνϑαύσοραι d; - A: eM Longa; M ἐπῃκῆσαι
B. ἐνικῆσαι. 23. βσῶν. καὶ αἰγῶν xai ποεμνέρῳν.. 81,
ὑποσξορέσας: TIL. 21. ὑσχερχείμενορ. 25. Jyayxa.. In
quarti libri.initio, abi Jaemna estia AA consentit cnm XS
2, Gd Dac. de ἐαχόλοζεν. 4 καὶ ga. ib. οὐπολίου.
1διενεύφασαι. 16, κελεύαντης. 99h μέγα πλουσίων.. c-
Consentit. Uy ab. AA dissentiens cum Parr. his indocis;
com Rar Let]; ἐξαρίδδι: L.L.0.25, oum. Pax, L. etlH;
πφαμηγεκόμ!, Me c Bos adevgay τὰ μέλη, III, 23. eum HI:
ἐπεβουδήνε 1L. 214.8ig «à. Aovcpór db. e. 28. cum-Flor.;
καὰ QUEQF. lok 6.8. dh dyaqiíoovpa dbid, -His omnibus
in Jocigeodicem;AÀ aliam,exhibere legtionem enotakut cat,
Sed, videntur gium his. in locis, ubi mhil a.Cour. dietim
est, Urs,«t, Flor,.ah illo .digsenjine: €. 11. dvéxavoe;
29. ταύτῃ» slo. τὴν. ἐλπείδα, 23. ἀνακαλέσαντας. aun].
9«g. 39. ἐπὶ Jasiog, 364» Az. L4. 16.400». Abemnia
bus antem, libris videtar, disowepsze ἴτε," 1.1. €. 1. dn.
ἠϊόνσρ. 4. διηνυσμέμῳν. 48. δεὸ' καί, 19. γαμικῶν. 289
ὧρ σα αὕξω xd. ἈΘιἔφος deest. 30. σὺ δὲ σοί. II. 11.
ἐπὶ eal ous. 34m gi. ἡδονῆς ol Adm»g ueszóf
δακρύῃνν», ὃ, À won. de Suo, DL 20. .figoaxoní-
σάσας ly. 5... ἃς τ᾿ ἂν. &. αἰδούμευφρει. BB ὑποσεό»
abii JUR rins ko μ8. δ᾿
..JDuo codd. Ursini dian l. L o. 21. ubi unus cust
A.. Eier. κατὰ TOU δόρμαξος.. elter eun. Bi. et Amyot.
xexd ἀράερα. b, IL c. 20. unus καὶ ὥφερ, alter om. xat
cx, 24. μη: xaccyosfort. c. A, alter eum. Fler. 'πατέν
χων. 1M. 1. υπὰς. exhibet vulgatam ,- alter Gonsentit-cuin
mrg. Pur. IlL. Flax. ie v. ἐπίπλουν. cap. 18. cum Flor.
Par. Ill et Δ xác στήσαντες, alter cum vulg. οἱ Bi:

καμᾷκῳ; στήν. Ah. unns .com Flat, éycioétar, eHer ser-
**9

5X. PuAHÉÁTPFO.

vàt vulpit:: 18, unes eun? lori fromwtopÓrots alter. vue.
38. unus οὐὲ f. turg. "Per: TIL FIgé: wügrevelyfic,elter
chín El: Péer. χυνατώϑονοδ 4o iss Tua tinus "ufi
Flor., alter quide; v cpu tim dna pissun d

" Ha Loma viltuidi hod LE AM oet
sidédeverit, Ὁ Strüvitthélimque facite cohcethírem/ésb
sententium tiancce- órddé , miti ex ilia NO Hltiodielnt
cuin A Tamlliae Uese, votttós dhtem-dubi alteri γῆν.
dài esse fantiliae: Qoi rdtione antera lii trés lib? poa-
sit dignosci,; id aénte perspexit: Strovias 1. 1. y. 601
sq. qdi so, quel "marpinules Hbrl' ITE.! Paris: Jeutiones
ut conséet : s: Hbi Utefüi'besetit, hoc jpro dnkehtm
Ursiuhihi: et τ. Thy. ΗΝ posed fotos debui; vjuse
unius eisdemque Dreln. essent - sufiplvrat 7: ΠΕ uae
non essent in"llbri Hiis frrsine δηϑίαία, " ditobtii-celle-
ris UrsInt Hbriy exsimt adélgyénde: Quéc τὸν qditit'tém
perspicue "derióiBtialn 'sit& ^Vitó Bocthhimó, "nt- V
quisquam dissentit, "hoc 'éiró 'nfiifirm" "fach. et "tiimito
δ scripturas, qtide afferantar bidtot ᾿ς "ἘΠ oon

| Flor. qmo'sigto Mxeoditim! e ObtudlfS. doti gi péumitirer:
bis, quamque ipsias 0d, tetetlisl déBént: varbkc NH: untit a-
men hoc sigl'étiwh murghie qisinilitn fero; ut vldoten
lectiones etiGtatee) τι p; xxxvi sh. APertineht water
eae maximam partem ad eandem famillam. OWtwehn:
üt enim.chm A^ et Ur& Jis: Indis: 1.1.2 1i -Uressticov.
8. εἶδα. : .' ἀκλαννέόν"ξ. ἤδη ποιῶν Ó μέν. Bc. adl
μένειν...10. axgudaD Qu». 1 πολλὰ ἥρφπαζε.. 18. τυ-
Qo?g9- 0m: 29. χοοψένου.᾽ IL 10, πρός... Ido. ssoea Ar.
A2. ἐμεσεῴσης...1}. 8, πὸ ἐνοργόν. HL 88; παρ ϑενίας.
Cunr A et ἘΠΕ. Par. ΠΗ. I. 29. «τοὶ utxpdy, 1L.85. »ai
ὅξε χρχήρῳτρι,, Cwa..solo ΑΔ 1 ὃ. λόχμη.-βάτων: Ubi
aníem singolare exhihet aeriptesam; .ca:xihilfere est

PRABFATIO. XXI

quam librarii errot. Sie. .L23. 0m. τάν. Al. 3. dox gy s ἢ.
πάλιν νῦν. .83θ.. ϑερμόμενοι, Mil, 4. σαλιγγεγεσίαρ.
IV. 8. .ϑρηκοῦσας πρὶ βομβοῦσος, ΕΝ, S1, χλρρώνχᾳ:
I.I. c.8. διὸ καὶ, quad altius repefemlum. Notabili in ez»
rere conscufit, cem mg, F'ar.. Ub 1N44..5d9gov, qui baud
dubie ia.Uss. exa, ex quo qnae F'lergntino sit. cognatio
cum illa libro. Ursini potes nognoaceore. .Cnrg cod, marg.
facit.k. 31. ἄγογεος., Cum amp, Ferr, paucis iu locje .3d-
las. conspitafz {; 82. αυνήθϑαι,. UL. Q. &vote. 33. πλού-.
diqv. ib. ἀλωΐ, S ἦι, (ovum ER) xel.cat» jj. ὑφ᾽ ἡδονῆς eto.
82, σύμποτργη BI. ὅ. négog., 28, κόρῳ, Sed saepius
cum ἔνθ. Ber; Lil. quad infzavidebje. |... ,.. ..
- s Qued anfem: ad. codices Rarisineg attinet, ad quoa
lam venio, eog alij cod. ige.ease sasiguandos nulla
debitafie esse videtur. . Aiqne bes :1pco, dissentien-
dum mihi. egt a Strmwio,: viro. in, falibus gravissimo, qui.
Paria. I. priori illi.elassi sdpumerendum. esse credit. At
vero 4ueminus hoo posait fiezi, impedit ilipg.cum ceterig
duobus ant certe cum JL. Par..cousenqus.. Qnod ne quis
temere..a me. dictum. esse credet, .eqg .locoa afferam,
quibus inter se .consentieptes. ah (δ ΚΒ. εἰ, A preecipug
disepepent. Xios.quamquam. ex foto scxiptore enótavi,
ex solo. prime. libro afferam, quoniam. ex. eo satis, meam
sententiain esse veram e£ virum; illum acutissimum
erravisse elucebit. Sunt autem, siquidem Villois.
aecurmbe suorum libror.. discrapeantias adnajaverit *),

01 .

"AE & si. omhibus leais, ubi nibil adnotavit Villoisonus, codd.
eius Δ $exüi eem exbibujt non disgegtiunt; ita ut, ubi-
eanque Couorerius libros «uos vro aliquid mutavit, nisi
Pasisini censemtire dicuntur, ab illis Courerii discrepare pu-
tandi sins. Verum an de Villoisono ita existimemus, ambigi

fortassis videbitur ek, qui tales eius adnotationes le-
repetendam: cureyi l.l. 9.8, v. aueg/e, in qua

ri PRAEPATIO.

hi, fn quibus ab AXE d'ecrepánt t L. 17 om." artfét 2&te
"flop: ib. koci». 8. χλαμύδιον. S. eode. &^'om. τὰ
ante ἔξωθεν. T. oni. artic. ante 2fágyty. 8: “τῶς dA νέ-
peu). 13. δργυιῶν. ἐδ. τεὐσάρωδ. 19. τινὰ om; 19. στε-
ριπέσοι. 20. ἀκάνϑαις καὶ βάτοι, 992. ἐϑελονὲβ, 88.
γλυκεῖα εἴο. 24. διάνθϑοῦν. 5. δὲ om. 96. τούτοις.
ib. Ξγέλασὲν.᾿ 38. εἷς τὴν ναῦν. 29. μὲν! οἷα: ἐπεοϊἐγώ.
80. ὅμὰ καὶ τῷ φιλήματι. 30. ὀρνέϑων om. St. ἐκσώ-
Deitt. 85. τοῦ Ζόρκωνος ib. καὶ ante ἄγρϑεκοϊ om.
Dissenilunt ab'A&z: Pr. T. Y. εὐκόνος γραφήν. ib. om.
xol ante τῶν ξέν, X 1. νομίσεις. 3. λόχμη' κάτω .βά-
τῶν (III. quidem xatd). '2.lisbent xoi βοίε ϑαυμάδσ. "8.
ἐπὲποίητο. 4. ἐκ δὲ τῆς πηγῆς: δ. ἀκλαγγί. f. ἐφαί-
γδτο. 10. om. ἐξελθοῦσα. ib. ἀκρεδοϑήραν. 19. “τολ--
λάκις. 13. ξύλον καὶ τὴν χαλαύροπα. 30. ἐπὶ τὸν rro-
«0v. 21. οἱ td» πῤοβάτων ἐπιφύλαχες. 84. δεακπρύ-
ψάντες. 25. αὐτοῦ om. ἰδ. φιλεῖν: 98. τῆς ante Χλόης
dm. 27. τότε. ib. καὶ om. ib. βουκολεκῆ. 98. δὲ om; ἐδ.
xo) om. ante χρεΐττον. ib. δῶρον om. 20. ἰδὼν δὲ xai.
v. 'Χλόην ib. μοι μακράν. $0. ἀπεδύετο: Loci autem in
dulbus nihil de suf$ notavit Cour., ubi tamen: videntur
Paris. ab fllis dissentire, ht sunt: I. 8. ἅμα ταῖς ἀγέ-
λαις. 10. ἀλλήλας. 12. τῆς om. ib. τυϑὴσόμενοι. ἘΞ.

quum Flor. Urs. Parr. T: ΤΊ, τσ. Par. ÍfT. auctoritàte're-
ceptum esse dixisset eUuofac, eb edd. exbiber cwwéYac

. tradidit, iae Par. Hr ΠΡΟ 500 quet Δ, wapeo d
tionis sunt animadversiones p. 4. pr. 1. kixóva, j».
"peg. 85. c. 19. τυϑησόμενοι. rersis X*aecet .de d codd.
, € 91. p.46. χατὰ τοῦ δέρματος, Cf. P: 60. c. 231, ὡς σὺ
et alibi. Sed his locis nisi fallor ii libri, quoruwwi nul-
fam fecit mentiónom, eum velenta fhcere- Videntmr;: Primo
saltem quem attuli loco. quua in marg. εὐωρέας. adnotatum
sit, certum videtur esse eius cod. textum ἐὐωϑδέας exhibere.

RBAAREKATREO xxju

909». τὴν; gd égutogor om hd queat M. ἐ ΔΙ Ώ4Α καὶ
λαβρῆσαμ 23. uosoá. 31. deseri. δὶ φϑαγοβαμο
satis. quod.supra pospiconfgmat; sed, etiam, ex eo:appa;
ret, si Paris, 1, alteri tcibnitnr. familiae, Pari. Ji. Rig ep
Ren possa divellie quod. ubi-infer se dissentiunt. Purigini,
I eH, feneeandem:tueptar spriptnram a HI. digsentientes;
ex quo»facilg potest ceniickmagpam inter dnos Parisines i.-
loniatergedere.cognationgm. Fr..2. syoortatdajqer; L1.
süpiaug- S. συλληλιόμενος. 1, ἤφη ἦν, δαρὸν (A
ἤῤδη se ἦν 6 Mir). d. αρσούτων (gum MAS) 8,. ἴσώς
om. (cmm Kloc- Ure. AB). 9. εὐωυρίας (cum Fl. Urs.)
$. οἱ ἁπρλοὶγερὲ νέοι, (cum.Flor, Urs. AE). 11. σι-
QoVé. 32. ταῖς. τῆς ὑλκαῖς ταινίαις (cum vulg.) ib. ἀνε-
μήσαμες (eum. vulg.) ib. lacuna incipit a yv. ἀνέβη
Moa αφὸοξρχιρις 21. περεεργία (aum A B). 23.
om. yy, τερσνὴ. δὲ ποιμνίων βληχή. 24. ἐξερίλει (cum
. Urs.). 98. ἄλψύοντα περὶ τὴν 902. (cum A3) ib. πε-
puapyogduayot. (cum, Urs.). ib. αὐτῇ (cum Flor.)..99. σὺ
.dà ugi (cum A-B.). | His in locis quamquam duo hi li-
hri.gsgpina qum, alterius familiae libris conspirant. .non
iamem .eo convellitur sententia mea, quam supra tuli.
Est enim talis consensus aut signum genuinae lectionis
agt vitii pervetusti. Perpaucis antem in locis inter se
dissentiunt Parisini L II, eaque diversitas non magni
est momenti. Sic c. 2. Par. I. πεφυλαγμένην eg.
Par. 1I. πεφυλαγμέγην».. ib. am, Par. I. τὴ» ante ἐπιδῥοήν.
idem-om. ὁ. T. ν. clvou; eum Ei εἰ Urs. c. 20. exhib.
Par: II. τούς £5 προσϑίους.. "Uno tantum ri lóco Par JI.
cum AÀ mirus: eonsensus est, c. 24. qualis nom amplius
in omtiibus. IV. libris reperitur, nimirum itt voce ἐπξέλει-
yc», iu qua duo hi libri eeli conspirant. - Sed etiam hoc
expli&$ti posse" eredp fta, xit'btataanius; "irure quo

Xp R RAPIAT IO-

fluxeri& Eae... agcundum alarins funiliee--céficet.oog-
xocimpa, cyhibujsee illad. ἐπέλειεν. in margine ἀπο
deiode illius aod. librarian ἐκ. textu. collecssarit..

. » Bed satis vitieee mihi. deponatzaviase, duoa lihrasdas-
cn: altarnm ab.sdtero non passe jía dixelli, ut.aliesmirupa
ali familise liter. assignee. Quae sententia nen. vi(aiagi—
tur sed: fumainr potias emmibus.per.quatnen luas engl
divarsig. saripínris callectiu Do ásortio: auten.Peris; ciel
in. uniyezqum verum, est. Villoimoni iudicium, quigpe; qni
liber, wbi a cetaria discnepat, plerumque nibil. njai H-
brariprgm emores exhibeat, sunt tamen, lael quasquum
pauci, ubi eius seriptnra diguse. est, quam nea. diegm. ra-
cipiatuz, sed certe noteimr. Sequpntur ordine. saationnm
eius in J. libro diversae seripturae, Pr. 2. πάντα», (ὁ.
μέχρι. L1. γῇ, τροφὴ τλημότων. 2. λοχμὴ κακὰ βάξῳν
ὦ (spreto 8) &yivezo, ἃ, εἰ xgi Suec. ἃ. κὰ &xdo Ou. ib.
telit ὥα. 8. om. ἅμα ταῖς. ἀγέλωες... ὃ.. xacaiidos.. $5.
éd tage ἰό, et πταλαφοί.. i. ἔβαλον. KH. ἀκέάλαβε. 19.
ἴδ uon
(iocis, P 28. ἐπίπολαπ.., 38. μρτέρφφοαν 29. ἀρὰ δέ mm
δι. . διαφεύγων. ib. ἔδοξε δέ. 83. εἰς τὸ ἄγερρον ips λου-
τρό». ib, 59yst, Has varietates si quie accurate congide-
ret, Villoisoni quidem iudicium in yniversum reperiet
esse verum, sed praeterea notabilis inveniet esse. ea,
quae cap. 19, et 82, exhibet, in quibus manifesta appa-
rent vestigia, esse in eum librum recepiss scripturas
marginales aut eius codicis, $ quo duxit origingn aut
prioris alicuius, in quo enotatae essen£ seripturae libri
same antiqui diversitates. Inde intelligitur, qui factum
Bit," ut hic recentissimus mendisque librarjarum scatens
codex duobus in locis solus eum optime (Δ. congpirans
genuinam servaverit lectionem: L 12, ἀνε ρήσανξο. [Π,

P RAASB FZAACSTHI 0. xxv

^l, rpseicop: ot ewm dh.- Vor: Ὅτε. E738. χάτω σϑήσα.
τος. eU IV. 26. ἔτι ϑιόλεν civon, et emi ZkRB. 1-18. 2ρ-
γάξεταν EY. 6pm», quihms tddatur-loens- HI, 16; ubi
in ν᾿ σευ Avffris- ctm: solo f& condahiit.- Kt-eam etiam
9B 'esusan eius libri áaptarliate pr. 2. vécepi'tréyo:r. Sio
quod: e. 8, ob wo? πιχεδέω οὐ’ ἢ. d. τὸ mn exhibet,
perse mon potést reprehend$,; -.^——

δε lam étedo:- ego effecisse id quod: voli, lihro
Purbinos uni eidemque femiliao cese tiilnendos; cuiua
tel denonstrenidàe: caes elsi loci tenbhim prit libri col-
Jecti'wont,'éniüen nod. putó éunmr qui. per^ omnes quatuor
libros: coram: discrepimtiàs -éxaiiénavenit ; In: cóntrariam
cessürüt esse sententiim. Veuio nunc ad liirum Ro-
tuamunr Üourerii, quem ' quum rectissimo iüdicto ἃ vi-
ris dootis eidein. classi adbumerari videam, eo mrinue plu-
tibus de eo'agere videter, quod εἴ quis: de elu rei
vesitate dubitet: statim. paucis "seetíünibus * perlectia
diversieque scripturis comparatis ihtelliget, eum tibrum
quamquam non rere cum A conepirentem, tamen lecia,
qui antiquis vitiis aint coritaminati, plerümique cum Pa-
rísiis consentire. "Sed non dubite, quemadmodum co-
dicem ΑἹ illius famitiue, slc hune alierius dicere prae-
stantissimum. Neque de duobus illis E[rsini manuscri-
pils, quàntum quidem eoram soripturae sint enotatae,
vix ulla petest esse dubitatio, quin ad eandem haneoa
pertineant familinm.

Priusquam hancce de libris Longi manuscriptis dia,
pütationem finio, paucz de codice Monte-Cassinensi ad-
dere videtur. ]& quidem liber, qunm. Sotiquispicim 3

CUEERCOEQ EE S4:

De eo Deeds 4n Praef. ad Xenoph. Bob. - Florentiae
"d in monasterio Cessinensium qued wu!go Abbetia Florentina

337i RRARFATLO

sli, ofeh prater quam quoil solas supplementum. illod et
alin praetereo. tminerié momenti servavit, quae nou dnbigm
68t: quin ab. Ipsins;ecriplexis mann preífacta. sint, v.d. LX.
5.8, 0d φερρπόμην 1A. eL λαγνεύθεν μετὰ τὴν μέθην-
c. 16. τῆς σῆς. c. 52. καὶ et gy. quibus adnmmeres,c.,29.
"XAóng», in. quo. quidem verbo etiam.I)- oonaentit;, etiam
saepissime solus meuda invefersta.ef a viris doctis βῃΐν
madzerg& quidem non tamen correcta tollit:. mapstzrat
temen nou raro librerii iasciGam et oscitaonem, neqne
caret glossis et lueptis scribarum addidamentüs. 8:1
snod.L 1}. o. 2L. ad vv. κεαλεῖς ἰκϑῦς &dditum .est gar
τραίω» et o. 26. ἀλλ᾽ οὐδ'. ἐλεύθερφφο εἰ xai πλούρεῃρ,
non magis quisquam vera osse cradet,.. quam. quod (68.-
rérius miro iudicio sincerum. babet in vv.. οἷα zo qain
λέγων. ἀϑλον ἔχων .κὰρ πρεσχελίας. vocabulum, λέγρῃ»
quod haud: dubie in cadice, 6 απο fluxit iste liher, e

sele leeta xoce ὄχον ostum, . gennino, verbo. deinde; δῃ.-
prescripto νοὶ margini adecripto, postea, cum ,eo.sigmul
jn yerbis sedem. occupavit, Neque. potest: dubitari,.gnin
.quod 1, L.c. 29. pro φερομόνον, xasouéxou. 1,.}1}.. c. ΤΆ.
peo ἐλάφου, ἐλάφειαν. 1. 1Υ. c. 8. pro περηύμενο,»
φοβούμεμρε. c. 98. pro. μέγα. πλουαίων, μάλα, πλοῦς-
σίων exhibet, quemadmodum 1. JII. c, 8. illud ineptum
σὴν ὥραν τῆς εἰρήνηρ. corrigenti debegntur librario.
Kiusdem.autem negligentigum declarant manifeste, quod
1. HL. c. 6. desideranfar yerba ἀλλ᾽ - duavox eig. c,12.
—€( κε, 6 . 2 τὰν ἜΗΝ

' vocatur. multi. codices manu scripti servaníur, — quoa i

. — ter insignis est, qui Octavi forma fere quadrata doliis le

'' xonstahs CXL, littéris: minutissimis paulimque obsolett :co-
saecilo wt videtur XIII. opusiula! continet SOXHIT, vatis

τι ' rum &uctorum.* — iiem Del Furiu Praef ad: Aesóp; ptg.
(o XXXMM Ése XI. seculi, eum scriptum, esse gefgst., 0, .

PRABPATEO Ξε

0pyIb VON να 68 πὰ ἢ Ry φάθι νον tuiói" οὖς.
δ δεῦὰ noc ph Uo wes obruo viuo Nest: fila
dun sicinihem: trado permóbinn! fri; zut^iofins endieb
inizi vese exieigundo tiostro woriptore aectorfté-
n» (4o (qn ox a. c)» ἈΠ 201) AA 0*4,

τλυβοῷ Dust icidbae de eodicibus. Sequitar, ut qua
vátlotré ΘΡῸ Ta Ipstus's6Hptorie: verbi corrirendlir verga»
Yus^&fm' quartifue en tn^re vitm .dexerim mihtcosse δύ.
'quénümn breviter éxpomain. In hoo'sateinnégedo Htà
udmninivfrardio eut nifi: praescripsi tegem ,^ ut «niii süm-
Mm üfgente necessitate a -librórdm son -récedérémi Me-
eine; praesértim abi atpiusque faimitiue bros wii eon-
spiraré; eodiftibus autem discrepantibus- recte :fedicuta
eura auctoritate: ebrumque:-eogitatfone elis inuxime fu-
ΜΗ 66 séquerer Tibros; quae altera anthüior etiam naris
hincera: videtur serviviise scriptoris verba, dieo- ὅδει fa-
yüllisim, chius princepé: e£ préedtentiselius ^ Mer: est ee-
dex Florentinus Cottreril, "Faed-ántém Gn ^ità posae
dritelligl; ac si teieke malloquetudicio caecus"ltbris ᾿νε
irdhaeserim, nec usijuam preestanWores quascalierius:fa-
mílive libri, quibus omnibus cod. Romanum Oeurerii ume
tesisre supra wiphifücavis, tuentdr wWeriptofag: recepe-
fHin, ex adnotationibus pstebit£ -Néyue feéliceir faciles
Que doctoruin homhiun correciiones, ubi orméx libros
'Vitio contamíinatos esse inteBlext,'sprevi, Ubicünijee^vero
alius Intent vitia; quae priores editóres violenté et purum
probabili sanavisse sibi visi sunt medicina , malui oorra-
ptam in vectis reponere voléátenr; quae fertame postero
témpore antiquiore libro reperto. poterit;sapari, ant eli-
gere't codd. scriftaris eam, quae proxime ad verwm ac-
eofere videbatur, quam. incerta hominum doctorum com-
menta pro &cfiptoris verbis venditare.- Nee mugis ego.

ZXNAHM ΒΙΚΑΏΒΒΑ BUD.

servavi:-editquum tüpplementa: eliem prebahilis : iià!lo-
eis, ubisparte sevibumum oscitatione aliquid: intescidit,
ubi neque qeid'iliudi fuerió6 aeque &-quo leco: exeldonit,
eerto possi definiri. :Quibàas, abfess ἰθ δι, ek sedes,
quam elim tenuerit, et vox ipsa probabili conieetusa.ah
sliquo:easet-vepeiría, out ego emosllis:. quidem! divoum-
septam recepi Umi tantum cx ee demere: quthb vide-
batur tem tarium essó, ut do ciis veritate nulia posaa
motert duhitatio- videretur, mimiruns eavobereg: ἢ, IV.
e. & quod-Schaefehis: reponebüutà osa» μόνο δοῦν ἐπ.
diéio- ansooutus eut. Bi: qui autem iunt, -qui-mirentah,
quid» sit ἐὰν séépius elepyentibua et/camiodih eritioatwlt
eoniébtüris eodionm soripturaro- non -admedum clegue-
tem práetalerim, ii-velinv eonsiderené, quam parum eerte
kidielo: apud tales: eius tetmporig scriptores, quekcs- no«
que seno: amplius pulchri censu : neque. pnro incorrupte«
que sermone ufuntur, egerceni posait evisis,. enud ques
non vero illeberis it:eum difficulistem, ut. noscias, utruss
ipsius scriptoris, ei» lihrariorüum déudienbde sit peo-
esin.g in-yao non eeméh is, qui severee: eriecos. lego eitt-
gula quaeque velit examinare, otiam in lao fabüla enn-
terje effendet. Quod 'emem xd eb, quae deplicg
ποῦν ospatit seribi, 'soriyjtwam attinet, i». qua neque
bti sibi esse congtantes,: ex adnotutione -Villaisoni ὧὦ
LB. 6... p. SP sq. patet, nequo: editores: qua debebant
religione eodd. consaluerent;, quum plerüimae quo ma-
gis nostrinr scriptorem reddefent Astioum, fare ubique
eum foymam, quam alicre.ureliarem judienrentrepontrent,
idiqued ex multis Villoigent adnotatiónihus dinens, Coure-
piunt segni videbatur, «qui megis Qnüulim quàm. eoteri
οὐδ nen timen omnibus locie libtreeauos aseshíd eut εἰ qui
quidem eism; qued praeiermítté- nequit; nonnunquam

RRRAbBTATISQ . XXIX

de lifrissstie-tocqha ««igalem med1 (its tà. quod»nisrime
de. voce. D dLopndx valek;.SueQn qunthoin psienilugs, « edd.
. Wbiqua Grrdasto enset- soripia; ..quapa tfrosapieg sqxx-
pium a Goluhanio, profoctam. judite, . illa-upnnuse
quat .Odágaco wripeit, plexisqne. quidem looi Jibxig
suis:allatis ; xioguuilis nulla cionem. mnentipne; faeta, pler
ruuqui:idamen.valgaten Qe4asce.toleivite. o s.
e Manu. noo auirahenia 16i. 3eàeago legis: in «hop,
gaemadmodum. it Courquii : ediüone, losja hiece; ἴω,
bia. 38. 80 bis. .32.; ἀϊ, AB is 14, 15, 16,42, HL, 1. 2.
38. 1V, 32. 8b, Qéiessa. eonim aprvokam.-duia. 1,32. 30.
H, 13, bis. 2.4. Michin: 16,.15,19. 29,,26, 30. 11,21
big, .22,teg, 814 .IV4,9. 22, e gaDadawraog Al, 20, da
ϑαλαπρεάειψι. 112. Ubique ἀκόμα intapías reliquit ile
vocen-bga; xeumügy fUegimuop., MATROQyD C. «geérsam,
μέλεστονΝδφταν. “ὀρύφτων. καγορύίκτῳ , : vim, éxn0-
Blick S erqydwrfirdet, potvem qMitSO, »eevrág, vijtr
τῶν 0p two, κεράττῳ» Guidi zoy d«aAAd veu στλάτ-
39,8 u0dr 10.65, qb. adden quglura οἰτήμαρον, Contre,
quemquem αἰΐδον ἀπαλλάσερμεῳ ek φνλάφεομᾳι, tamen
dago.Aaagoups LY ,26. φυλάασοημαι IV,21. ἐκπλήσᾳειν
IVi 98. céoaggeg. autem, quod; J. 11. in priorijtus editigni-
e degebetun, vpriarit Goux, in tdfroges, quam fonmaun
etjam ;priores ieditáonos; survagt, Yr, 2. 1. 19. 1V. 33.
*ége spas wutemüia eumd. JA. siousuie legitur, Neque dn-
πρὶ κ΄ eptigaio libre xepenete formam «cóc» Hl. 10.
dial asv, ἃ. 298. etm. Conr, gassare, qUAIQUAT. κλάδεν
&keomp. -Joguntutz, MH. 10. 14. ἰδ 1. 23. eb dieto et
comp;.]. 22, ἢ. ἃ... JI. 30.13. 41. EXiuninangmentg verr
boram | Oteet0- 644 et eorum, quae eyllaba. ev .incipinnt
29R P9908ÍARE Usi. - Naprwige. Ij, 40... ἐδυν ἢ α UAM
quam.L, 26. III, 18. ἠδυγήϑη; ϑὔκεκη est Ab. 24.: 20.

XXX PRABFA"TI1O.

IV;.4; 16; 18,88.-5050ed. Oo 38. eroloiger i HIE, 9.
et-qéri»pnda:-1V; 4b eoatre εὔχενου HuiB. 4. «t sila
póvitos «Ny 83. he εὑράῤο κα, εὔρόϑηνιουδιηκοικοζαύίαι.
Phisquemperfebti mediao:et-passiram. fermac-augsien-
tum repenice. 1, 22, Ànrormaldeurso, . cekeris untom cloois
(zennuliie" quidem -aubctonitafer eodd, ifi EE) vomittiture
1, 4. σεεπεθέητο. 11, μεμίμηνοι. 192. mécpe vos ibid. obe
ἡπασεο: 1) ὃ. τοσρύγηντο. -19. eb 85, “έπαυτῳ. (26. σε-.
σύληνοι 86. κἀμήρώτο. ibid. πϑποέκελτοι [Η-.-8.. vro-
παέδουτο. :48.« ετρῦγητο. AV, J.éitérevo. ibid, φέτμη»
το xe διακένγεσο, Bo ἀποκόκόσμηφο, 34. σρόπιλησξο..
Non inaiór, etiam.im-prionibus: edilionibus»conbtestia: ia
formis . pracposilionis: eic cuius -aliet& εἰσ ἐκ plerisque
lodip.eomparet: L 4. ὅ ten-0:0. 10. 12; 18 11.31.22
bis.-29. 20:259. quater. 20 -qiiaker. 82.- 11-3; δέου ϑὶ
4,15: μὲν...:8. ^417:9; 18; 13.1 Lis. 19..21.28,.24. 252.99.
big. 298: ter; 86,81. 84585. Vobis, 381.80: quater; lif,
, 2.9.4.9. 10:bis: 132.39: qitter.- 16:bis: 10.99.21
quater. 23 bis. 28. bis; 8890 quabes: Ht; 2, 8, 4.0.9.
10. his. 12. 35 quater; 16- bis. 19. 20; 21. quateni/22.
bis;: 28; bis... 35. 2/7-bis. 28 ter. 81-bis. 8$. 84; IV, 1,
4:5. bis: 1. 9, 11 ter. 12. X3. 14.15 lis. 16: 37 bis.
10:0. 21..28,:26. 28; 81. 88..34.. 35; B9 Hiis. 40, oMera
ἐς nutem T, 9, 11, 20.82. Hj 1; 8o bis; 12. bis. 14, 19.
29; 24.96. 838. ἐοε.΄ HL; 4; 6. 9,39 48 bis, 18, IV, d.
5.6; 19. Posterior autesir tiusquam. repellitur in-compo-
sitiy, sed-ubiquez εἰσυρέχοι»,' »""εἰσέρχεσθαες! οἰσελαῦ-
γὲιν. eidtésac, εἴσπλους, εἰσκομέξειν αδέόὶ.. et: mag.
quam ἔσω. sed semper οὔσω. Βαμα autem in verborum
scriptura inconstantiam :neii^ tolli -posme , niii -accurste
dehuo pzaestantiesimis utriusque: familiae S napdiaon col.
latis, manifésto-appereb, sco a8 ooo e

PRANBFATEOG xxx

X S8d iam. referendus) qiid de€ourerfigudexÓu nihts-
tionibus deqie.iips coniecturiv in:udsatélionibus prepo-
sitio siateendam osse luiicivorifStruviuss Quo negotio
uimmi&e:perfunger, cuwnesj euaupr ii: loui, :ubi- vire. adqetis-
siinoassontitur; soihi .sunt; enumorendi ; duum. npnnus-
quem: étiam: iüüifium ^de respuexda :et veeipiends :sori-
ptura dsbitrio perittztieditorie, Pro.J. δἰκόφορ, γρατ ὦ
qu. AMitaperst. Cous: ἄν notis .acepdentem καὶ iBronokü
oaniecturam,. et;retinendum. censet, quod praéstantioris
familiae àodices exhibent ciaóvo, γραφρήν. quod ita qui«
demoesplicat, kat, claq» certiur deüniatur oe. yoegxr,
vertens: dnbosehain: eébos. dencschünsten vinbliok don
dttcisiue; Δ ego liec dn doco libenter cum xire doetis-
ἴδιο μὲ feüeierída Srumvekiioceonievfarapcongentio , ia ab:
dit. di&tedéndiim esse credo, qued ad codd. affinet: sari«
piskaps.; ciel .enim-nonanegoy dem: déripütüram : δἐκόνα,
Jbgué» ,"tjuad:persequidenttoláreripoteét, ibde mbgáam
bübdre:cémthelidationenr, quod praestaatiores lues con-
getátisnt-libri, habet dutem: eam iucommoditatefn, qua
yim, d&o secexeiperent 4ocabula, qnorum uttumque.yoee'
zefjüdite.explicagétut.; Quod: enha sequitut. συνουσίαν
Spoicoc est:-deflultio-.veels ᾿γραφήν. «KEtihaec:quiemn
cxusa ierat, eui hoédoüo ab/'altoys dibroFum familia: ge-
nbindin leutionóm derráizm €ss& pülaverim;-. δὸς Πα: au-
tem .ersorem. Jiíbwgriorum ..syHaben: finalem ν. εἰκόφος
nàm recíe legextium,:quod.saepins factum : esse! constet,
esse prepagatum.. —— ibido:x αὐ axby. δέγνων» prob. «--, 1I.
eubicti;g ufécf.; antienlus uirum sit recipiendus.:.ag -
mien srbiirio. permittit editoris. — 009. ϑηροερόφα.
Roiicit (ssm»conimestum. pom. 0. cll; & Set codd
-- ébid. xai, ἡ 94A. ngoaéxAviarisjbóou uude ἢ)

XXXH, - PEAEYXEATLO.

scriptssecemendetionemeo οὐὐοίδδουν. mibi-pldebstür σὲ
senteutiae non mias Colvesiesb Diameldi, qui: weeopi
— 4. iit niite. διουρόφ' stram tbee, can. valuata sikbe- -
quem, ia avbititotediteris-pbsititocane diiit. eo: rite -
γέδεοκι praefert yioidluorprepter rV; Sk; e- 3. abe
óàs dart hurgelonio --»-- σε εἶδα: ἐροφόμεμοις proboaide
proptür eid. «ab ebp9mcor «db: ϑαώμοδε οἰ dil din-. .
you edoog Mi», δοίίωυαι τὸ οὐσεϑέρτα: ot illi ae.
sentitur ju eisiende asticalo -ale decur votém: des dd-
qui ub Juli -odifionb- fuat ant ,-: 8 O5-coribendum. .
vtepdeb i deb S053 — odd Eu Ser: prb. ibi, -
9 yu Afr ac pn όΨρῥιφανι c aret. dame velgeema de- -
0quwens vates Oonss-defondit: «dil, σῤευεοέηεο, pol.
Sid. dim toU dirtpon eto. Baupdrsi-de hoo luco»
nasloeur Brenckié, Conrpricenestürtem Violenten.qsi»
doit, $cd.softantiue eonveniantette 9ocung. nabh, atlas
τίᾳ Un diedieet. — q. Pnpadtsto, vjdater 4troi.S
ibid, δὴ εὐ" ἦν; ὃ quí, qieoh. socie móe NN, vac
4ósi» cléeiendum out, p. 089, :—— 64, ἐὸν dépro
probepropéet. τῶν υζβάην. —6, ρϑισμον qti» AS - e
μέφεο:ὅδοιμεο wu) 0660. howlepe! ἀπέ. pv δδόμοιμ
sibique. knpguepere-plaoane Oonrerti .ocnlesturant dadi-
cut: dn qub semtontia eun . ipo: Egresdo τιμᾶ» vx quate
Bacewe utqueo, Quemar anii aon oaniendo, idageed
'coykendi-. nequit, qui. οὗ, euhibent- logtionum . una
renío.stere-iale.,-est tutnen tdlis qualle/Cugrariü.ost eunt
Jledtuse, - nimis. . violenta, quuni qnod- aboaunibus lapin.
qnuszitor.voculk disróAvs expumeat. Fandior mihi «ido.
tur id eame, quod ego sestigiis ubiutosw;opiinio TR m.liboe:-
. yum.rdperi. 2 did. d£ ὃν αὐσσύρφ» IReprobut 'Ceurerli
commentum. ἦ,.-.. Aoid.eubg 3rou pu ὦ ὧν» uv. Haee Uour.

P/R: & ἜΡΙΑ P 1-02 XXXHE

ooufcthhi, pdth prebit- SNieviai, pracatatoo quod egó
edili. toctb auriuimdrortib Θέκων μι σουναμέ i DW ὅλες
ἐιένψενρ οἱ dribécm veasile inditerey quiciibd: wort dpels .
iu cOdb-sfnái :potaurit 4remire; "Coterem quod Τὰ
adugtitiene: hudfe aei; milis videpidlie.-Oe[ ἄγε; et. Fig
carere, 3n-ideak-ctiatn tnr igeidit —..9. oie inolo!s
Amprebat, wt idemi:qnod. Boiss, censet scribendum cese
οἷα. g. ὅδ. — δά, bxtégapon,. new ditud. .— 10, diee
AogbiniviáD/p δξαλϑοῦσας xacatissimem dicit: Geaserii
coniectursanraé IXovo- gro £o) 9. -- ibii-ÉmAre; prols
— 8ιυπολδάχις. Non:a-merg:abeimile esse divibid, quod
Cow: toniebi&rrodo - ἐσλλάκις:..-.. 28. duro proba ᾿
qued Geuwihulus expitir intima gro. mutilo: babuit; -—

ébidy δήλον xai τὴν aufooporie Qued:ezdogitevit. Cour.
reptobét, cbtuetar*valewtah. Iure. —:i5. «Deco vro per -
γένδυξος darpróbocet tuotus τὰ: “τὰ ibidowakel evou ἢ
βουκύδον»,. :prob.su-éiido:dstuojoaivs 03:1ppeb. - 30
vvehégerdmprébez;- obujefendit: volg. — (oédiasventitur
Couroris priusoídéy: ln- vv. seséroure: μὲν. οὖν 00049
οὐδὲ Jiuaxso: οὐδὲν, expungentk, doplex. δὐδόν -nbom-
modem dicens. A:;veregr,'ne- un-ratione scripteristpos
tlus/verba quaut lilneiovaíh verror corrigetur, — 18.: ἐν
ᾧ ἢ »ηγήν v. &ddend:i-5-:18; Appz ivo); wobat, dovens
dpy&osyes ab lie esse^ profegtünt; »qui "quodi centinüret
supplementum;'ignorereat; — I9. φυρίσχων “εγῶν, pe» —
nuina: esée :demonsttet, " elusque sebiratiensgr exponit -
p. 658. χοννιχῶν pro yepuxciy yeobubilem voeat:eonta-
cturam, .quamquenm.eten ulludiquidiutere posse ceívet
in ecortupta seripturá m&rg. Per. lll: xai τῶν μηλῶν
p. 959. —— ibid. τοὺς μὸν δῶρον. Laudat quod Cour. ευ-
gobe. -elecit, —— dfi. ἐνέβαλε pvob.' — ibid. εἶ 'λαμ-
βάν δὲ prob. FX opíativ us οἱ indicaíivus. mihi'retie: se

dor

XH" BAARRATLO
m M Eau Jenrisen indien. κρεί-

A e cedox idem exhiberet. QQne-
und et nullo graeterge Jiheo, Pao east qi
illu Jgtionem cdd. A brerii ecrori deberi eredidi aon-

sidetins quem exigenm quoi ad literarum. ductus atfinet
tit Qiactimen intér niramque modnm. ὧν περπέφχιν")
τε ἐδ,ᾳκάνϑαςι, βάξαες, prob. τ: 31. οἷα δ τερκοθοῖ,
i inbens, quod δορίᾳ .editiane legitur. οἵα δή, ed

vide ipsum, do A8 ye Acenratisaime. exposentem, gy AS
ἐπ (bid. κρτὰ τοῦ. δέῤματᾳρ., α -- τοὺς nd. 47
χύψᾳθη Boh. 2. ἄϑθηλόν va-pols .— 8. done ἦν
gi sédogaeprob dogega. vulgatum, Sinoorem. Gti —
SC ciat & ἀπώρας ἠδμᾷ;. M πον τὴς
Anigata a praeferend um, ewe. demontirat.. τε. Sid, apesnit
Cour, commentum su pro» edem. “τας 94. ἐπ᾿ do
ju yidetur, prob, p. 867. non. famen .diindiquas, de
rerii cempyento. ἐπὶ dieque pa 38. re Fide dig -
ant τεῷ, pra. — itid. énésqegew, — Aide ἀήσκειν
Bor Paqug REP m did, κὴν. XM, dem: genact
iod. «. 1. τς dla. x, , i, κατεφίλξδην, τς 3. σὺ»
εθίττουξα δὲ αἰὐερᾶ πὸ μεφημβρρκήν. Broh. — iid. xai
ἅμα καϑ' aiór ῥράμα, qnid.de hon loco, statuerit, ex
ais Vixi déckiqsimi verhis. Jatelligas, . quae legantur. P
[29 νεκαὶ Quo agi. αὐτῇ Teu. req éyyeso. Jine
vfagtocitàt. für dia hosart χρὶ αὐτῇ, welche, τρ der
edite princ. an, ia. allen, 4uagaben stehk, hat, uns, mi
vSichezbet. eret Coveiere. duagaho. gegeben... Alle
ned, agam A, d der. sit. e dnt, dort

[FON UE TREERD. Le 7 e ' O0 . Su.

“ν ax) Hog oco: é In i iieq Ubi "nihil praeter verba Graeta vides
X M S las TT Studios. attulit dio .ad-

Ed Gite, iudisie * xSeio ἄλλῃ ἔτ wes e 33e s

ger

ἐ κὶ ὦ κὶ ἔ καὶ ἐ ἐσὶ ταῖν
,QUpeF RVUFÉE EUR; HOUR, V o) red Y Y. f ἯΙ.
[Pur Toad MO Rid" κα" ao! s Udo 1s Bre
ΗΚ δ Gtfolde boh ἢ ρέμα WE, hts δὸς
sg bli ρθρν beehen 'ipérden: ^ Wibtolón bn. δοηϊδδδιρ
"vie SUP P UEM. siut dii Roll" Vevebinyenén Xii
50PHE un. OburieP "Af" dies Wilfkenoftinen , "die 'Con-
,JU8RWP " ehe "ater "Wis éh den" Mitérüscus. In der
» Noté μητοὶ δὴ: ' Brunik Mità dise Conjectür auch
, Eel? ; " Bllesontilte lees Plpditté "xpüipü oder
stab ἀὐτῇ Bdns dus Mey Weste! Srebfen, uid nieinfe
οὐδὸν "nb οὐ May Ceutdius] ^ FUlotok!! Ferinu-
,Hekig IPIDEUTEM EAM amhkli;" Te" MP dun boi
μη θὰ" Reb ARAS veni? IFRBRE efné "EP Mrangsart
ἐπηῆθη Minnite "wel ad abo Benito, oder ip
olerehigh" der οὐδ ΕΜ dh des Ms llruto ue
nii WebMD hab? Oud wo iehedit mur. ῬΈΑ
SAU PR En" MR GP ^ HOO di Bote rh gei;
εἰ Quiih μὲ Ms, quain irbiptlnter, "eljosueHE quie rito
itr éctifnfs prtuelpié, quique factum Mc; it ei io Tplo
eddfeb quenr Iw eifilo déscripslt vartetitós dictatao: ali
Iéetloiies, "tribiP MHa explfcundt rationibus, quid dujia
wit; br ue Ml édtine Gero Prat, frcjesiih
vid gülglts S DibleKe vol diéeaon ἀὐδα MOgtélRkeltes IER
für ami wahrecheinBoheboh ΔΩ στὴ 0l, efeiss itf: nicht.
Do) für did Séelta, word jelut die Node ist; imochte
ves DAT sicliór hein, φαδὲ δοίαδ Lessten Yul αὐτῇ
Sowohl "üls. πρύφα SUolambanius vor. sich fünd, ohrie
ied "iu ye hollen "TP," ditoho Un "Toyo ,^ Ualóho
»um Rande. Denn καὶ αὐτῇ kanm nicht aus BMoster
vCotjeplur, diesen. eren Herauagebers fà. saben Fest
»aekbezuen. 20i. ἀἴφ. man. qarnicht -einsekon-kenn,
, teesshalb er diese wenn auch einer IErkilraste 72.

***9

XXXVI PAERATLÓ
sMge, docls imme!" litte -Pertnülkuhy, fb das "Telit
nperstdndlithe. vent aucl "pleonastiskhe * ἤρόα," iz
dem es ἄστυ ar, "kind MehnligARett hat aifeuliite.
»* "Und : nuhi dst och, vié schón gesagt, 'efá: «pfeAtipes
pZeugniss für xal αὐτῇ eus vod. A' b gebracht wór-
jden. Weun man elné. handschriftliche Bésrühilüng
für xeS 'abzóp hütfe, so künnté; man. bej extighr
js Kühnheit, wie sie jetst sieht selten" Mode iet, bei-
d68 χρύφα und. ρέμα" streichen. :- Man. Wàtitt Yur
»8ich sprechen beides laut und leise. Dad' Delec
liegt aber schon in. der TPrüposition. von ὑπεφϑὲ)γ-
sytvo,, und. dàs einfache ' xà Hua καϑ' αδέδν᾽ bns.
υφϑέγγετο ist für denáelbén' Sinn' hinreichend. '" Doth
vlege ich selbst, dieser Fermuthng" gar keinen Weith
δεῖ.“ Quae de lioc locó accuratissime üigputavit vir
düciissimua, ed omnia ipsius yerbis repetenda esse" pu-
tavi, quo melius elus senteutla de lóco difficilfito -éids-
gue Semonstrapdi ratio possit perspici. Sil vaténí dbag-.
gius, | unde Columbanius scriptaram xv). αὖτ itliviiibis,
posnerit,. quamquam nou certo' potest εὐ οἱ, utkümr 6
marg, gü. € textu illius codicis, hoc carte ture possé af«
firmari credo, . eam dlli libro, in qno illae supra: allatae et
cum A consentientes siglo Fior. engtatüe scripturae
comparent, espe assigügndam, vontra alteram. κρύφα
ἠρέμᾳ, quam Flor.: exhibere perliibetur, elus esse codi-
cis;.e' quo, celérás "cun, altérlug "faimilise- Scriptüris
consentientes lectiones recepit. Iam vero, qupr.ut &u-
pra: eat demonstratum, illae Fior. siglo allatae acriptu-
rae. plerumqne ; euu, A congruant, ;hic autpm, ipse ille
Fon ab. altera Stet familia ,' et certam sit,. "iramque
acripfuram,. ut Siruvius effecit, ΠΈΣΕ, ,Reperisse
non alterutram excogitavisse, inde gumamus-necesmme:est,

PRASFATÍÓ xri

sigk. Fh; slieroni hàe^lacé," tbn'eum, e quoi "illae su*
pra allatan sciipiurae ennt. petitae, aignilicaxi.tet id quoà
pra. posti, ( canfirigeter ». textum. editioni principis
'esse dompüsitum e duobus libris ἊἋ mauseriptis. Eo-
'rum auteni. librorum alker, id quod: supra Comieiiorarà
praetermisit quem meximé getütus est Colambanius,
'sfat a parte Paxisinor. codd., sker ad priorem et anti
quigrem, pertinet. familiam, Hlsrum anten lectionum, ntrà
'sit 3praeferendà. si quaeritur ,- nom ifficllia. videtur essé
Tésponsio, qrmirumi xoi. αὐτῇ, si quidem ea tatione pot;
estfexi, qua. in adnotationibus. sleuificavi. Nam facile
mihi videtur posse explicari, qui -vocüla χρύφᾳ verbis xal
icf substifni potuerit, Nimirem quum margini lipri illius,
e quo ista ffuxerit codd; familia, illa yox esset ddscri:
pta, facile fleri pottit, vt librarius : δυο ab illo ἅμα
in marginem aberrante. otuitteret yoces xai αὐτῇ earunt
loco .xoógé in vérbis : 'colideans, ἢ quem. librum qui de- |
inde descripsermmt 1 librarii bong y dde illud Guo κρύφα
ἠρέμα propagarunt, — - did, αἷον καϑεύδουσιν ὑφϑ,
prob.. et ita iam pridein ge orrexiese dicit. Ütrum-. :
que "inihi . videtor died: "posse, guamquam iftud quod
hi duumrlri: repererunt. est magi&'ex usu, — bid,
φιλῆσᾳι.: Vnlgatani non esse" relicióndam? «ense; —
ibid. ὀκνῶ. δὲ gol μή, prob. - -π 26, ἐν ται οὐτόις
prob. — ibid. τῆς X4. — ibid. ἰδοῦσα. δὲ καί. quid
hic Conr. scribend, eéusnit δέ: “785 tn: ;reté facium siti

ΠΝ D τὸ ἢ
A i w€- 0 c 9

*) gine h. I. de duobus libris dictà οὔπέ, e ea non. e posse intel-
Mri ac εἰ prabter Alamanni *tod.. afin adhibulsse Colwpb?,

i Ἰμρνγότε τὶ iis, quae supra dieta sunt, patet. Duos, libros
co textum ét marrinem codicis Alarhütinil, qui Thàrgo?

ὃ ] uàs' exhi de varus estt fees alic iro. fua e .
πο ἐπ: Meo ipse:

Au PRA^EFPFvA di e.

. Üsbitui, puepsenim, quum -Lang, co. ipa, ΔΉ ΠΝ
-Aieipre - Bie statuit. etian 4. 89 ,.de.andam Conoril m-
liene, Jorge iiid dtc pn »:S0ristum praefert, —
Xf «0i νῆς Xd ldam.oansst, quod anpre, 6 dde:
gideuraqs Soy dang »ε diidy poo Á ME, URP: Eg
"htl unn iudicans, de Coux, cagipctre, in, Add, prolat.
sul φύ,, MIM xidebapinr paspter. οὔπω κα; df igo. gue
. aniio intereidero pojgapypt, zaqBiri, n dbihaj OMS Εῇ
ef) rag an. ... Iure, reapuit, Cong, eemmentam f.
AS eade sj gc ντον iid amie qe, sie riim
dein... Hoe). Siusine yslgstem defepdit
' Flet. prüenlo dw au qnidem nipsio facilior, inieliget
Vedditut. ἔφρπε,. Pid, otiam igi peisnt, men, spiden
. :tplalone feuis, ol iatellastur ewhendita τορι αὐτήν sic:
. Rud sit. mechtensie quic dieem, Xaggl. iota, der. elc.
» quen dmmdgm xectietime Areastulit.Iacobe-. Be Ahpnpm.
piss apud: μοί mima ef dh ee co A oud-
εὐζοναθα καὶ κοῦ Aérpuoqu dune Cavter. Io ihroraps seri-
; iem aequiotieso siguiftent p. B0 aq. τιν Sli pode xoi
- fele negat ul wor ipit Prnt Fia gai CS PK GAU-
erge.7iepà τὴν dt Ja Mp EKE t τς ἐπὶ
Cree preefará vulgatae. a ibid. digo» anl aange-
αὐτὴν, βρῶνφος: πο. 38, φερομένου, 7.)
; Mie δὲ γε πρρῆν 6.36. m Ad. κἀκείνους Amador
sped bh. 1, Cour. aaribopdum.: conapit xaxeivouc παχρὺς
cO TES iure; improbaf, quam, μεμτητημα, «βομοὶμεί-
- fas. hee mutatione tollatur. — ibid. 4àgn». né», ἄς prob
^ prepter seqnens σὲ ) δέ, — 30. ἅμα τῷ φιλήματι prob.
bin Kxpma; 30h. eun. addenda, cenaef. rs; 6d.
ttd a ego, Ῥεῖ, —: ἰδ. καὶ αὖ «ov. ἀχϑνρων,
-. Agnpaium .voqut emurentionem.,. partim. guod. pronomen
dpeum pu conveniak, lego, partim quod, οἱ egact, preno-

ὃ ΤΑ ΒῪ ΔΜ ἢ S, UC

iittif cdi ROV co yb. πὰ sinfrégdud. «σα μα
"Beste oap p a diiniieiibusdieitns
"ist DutrfUMd ii Ere Th: πε δεν Meenüralen sihi
Prüllosies 45908. bti dift ioTumP polib farei red tjo-
. Stfàii ΜῈΝ foctte οϑ᾽ϑδιηινδη atti hbri e
"Ng i hat! el Mo ψόθ8 GRE) ϑρρϑάν

. Quae ΒΒ} IGCLPRw TR, ΜΕΝ IUe tial fif eit ónmai:

Jai hoc^tiisióen- a y Pu ae dol pén: Jv
Mop) VM WIRE GU V el ot

“οὐχ yüsféztot Wodatlr- fikfusqué" acvipiit buius Diet
prar Veit ἐόν! δὲ HIEMMEEO Ad ὧν ol ibug iqedti-
IM ebqaot qe tinam pricar eopselins] qitiquiddih Us
πυρεῖα ἀδρπε Iulii ibuf difta s; bile

E ' Neque aatitsqdum van dipufüietiómeh Giiniddco
fà FBlnone protihitas védenr tp dil iamen rhitehe hoc
-- MK Per SAGE HOMI ΘΑ BONUM mo» deb J'ünp?-
Mg und dest Fach δον απ μευιρὴρηα;ϑάδοθοι
"pid δ" utis Boc; αἱ vilpabe xol δλσὶ uitiprefareide,
"τινα. Aiificile Ré di. 0. 95; idolo wie ἀψεθμα
CAS dla. Mobi cota dux. tlktab, 'ϑοὸουιεδδδα-
dep ἀϑὲδ' Wrrüptui ee deque Jed aD χὸ se ben-
(hün' Uemsét.-- Ἐν Ήσο ἐνυδιύνθησιώθα ροενς ερόδικξδς ὦ
puta eadeht eH ratfólie qua Ψαμιὰν δὲ 88." (θεω δσ
“σὴ &h certo Wifrmavérinr. -0Ospolitue yim vot
χα δία," Y8eir viletub^ Heobuo Vetiliuliie ) qiwtniiwihio-
Wei "fn 4G6rANPArpé feri la cibo nro7p rivo »
Papi Vertitnsterir quideM ino tanen wreniea^ he
desistit tébat dorrteffüfionr, Moquedathonceyé aqu, —
Prücteedhat Sieiibs du etefisi D ἃ, e; 1. he-tao-
rà rere geom c: Bialintndifduin ὅδεὸϊ ὠὀθυάνα-
B5, ὃν andii:euidon
δὰ τὰ 70} Ἢ μεμα, Ἰδπ aiilelt/ c 9-9o de moule

πὸ - P.8 ΕΞ ΑΓ ἘΠ G6.

fyng.clléjo, 5 δδδεῖα πρη ῥέοι ἦρεο sdsctipta.Iuridem
ancesi indiditip; 61. -—. 6, 83. ἐπ. aroefert,senip&u-
NIA ihe repeeljam arose, —- e. Q0..scriptusa xag Loroc μὴ
doudiev qui. oin; petnerit, qxplieat -dicega: .,Dio; Vnl«
gains dag. μὴ dox. seigk, wohl, dahin, daas .cinemehs
9ldo;Xannt wsea tác, doveier.. Ἄρης aehrieb εἶπον. A
dgn nd.tagec- jo d.e Malt: cog qrentieni wohl. μὰ
heissen, Und duin hajte. ot Recht; demo. dig Nagation
darf nicbk febleh, meg nun. Longua LE dex eg ui: Be-
sahrieben hahgn^.—.. 0, 88..75€ ὥρας ιοῦσας SLUT
vipdaquc:.. Hop deoa anatetibaane: nlgatae χαύμαζοριία
aW Udpbernonendsarium essioreditaliceng; ,. Kam,
man- denp miehft/oe :natjnroc: eygput Io» es “δορὰ
4. den Hike. ρει. - Quod) quamquam: uon. infitior,
t,enuea prapiores. Bernendiveoniectamm aen. dixerim, eu-
. pegvos Sa QR: QUUR..5É amplectens expliestionem,Strup
vil, antioulus cepto. m παρὰ νοοῖ, καύμαπρρι, qui
€— ἢ wes gibst paces gu vut
MUDGCH Udo vin je" Ajaas29 nbn (rn [ub
2 aq ud M. Xam de:cndd.
famillis:; a. Sümvio unt diepntata, 1n.:quibug plerisque
euni RIaCQD Qopsontigo: non sine gsugio cognovi , «a, lo»
ganipr. po 560—856. pausis. exceptis, de. quibus.quum
alia ἐτμείββαί, inirapeoursu disit,.. En si considersverie,
fagile inlelliges , quam reote ot iugte.du, Courtrio,; seid
ille prexatitarit in eerrigendo sariptove uestro, jndicavte
r$. ninagulis:dedacig nur amihi- alten quem .Vino-gre-:
gie: ptatueninm xieup sib, ubi nonin,ednofetionibne.g&-
tionruhekppsui ,. hreviter.Boc.]ono; disi, na-foxte quie
cxwlueets sbiougquanpllenreiecige auj xeneplan.lqotio-
nig tesgli dà in; eda totipa Uus. — Jis jocis éemore
mgonulloquo-epugilio egiqo: :-.1 oopasa exa. cog y xf

BHiR^APESFEL A" ΘΓ 180). | XE

- 5Religiuin eut:otatemificean ine elt; edilictit. sul-:
lIusg;practerigolam duátilism: dignam: Bialuisso jq bb. ulii,
eudices digcrepent commemoraretar y.:qua: nulla opi
ter- illitn. habeat. auctorituters. erlicant c qianz vocant:
Commelinians euim, quae proxime: principem est secu-
1s, hene, ut reote: Villeisonusz Proll: p. rvis/ dubsitadyer-
tit, prorsus descripsit, noqio ullus δον manu. exaratus
in ea paranda eoneultus est. Sunt quidem in ea pauca
et:ea levia quidem illius editionis menda eerrectu, sed
pluribus 1oeis novis vitiis est contaminate. Neque [πη-
germanus, Mollius, Bernardus, Boderius,: Mitacherli-
chiu$.qui deinde sunt seeuti editores ὄχ libris maim
scriptis petere peterent auxiliun, quamquam hon ráro,
et-praecipue is, quem primo loco posui, ex ingenio pree-
clare librerioram:ntorda sustulerent. :: Neque:Dütenàábás,
qui quidem nonnullis jocis codd. Pariéines contdlit; ne
vam exhibuit huius fabulso récensionem. — Inde íntelli-
gitur, cur horum editorum non fecerim mentionem, uisi
ubi aut codd. lectioni immerito antea reiectae sunt pa-
trocinati, uut scribarum menda: probabiliter correxerunt.
Villeisoni contra Sohaeferl et- Courerii textus quibus lo-
cis ab eo quens háo editione dedi recedit, ^if udüuctet?
guut in Var. Lect. Graecis subieeta. Passowiana, quae
fere tota pendet e Schaeferiana, ubi ab ea recedit, in
adnotationibus allatum. est. Praeterea mihi est: come
memorandum, quae enotuta est diversitas editionis Co-
rais quseque eius eoniecturae allatne sunt, eas deberi:
Siunero, quum illam editionem ne viderim quidem. Ce-
terum omnium Longi editionum efusque versignum qut
desiderat indicem, ἐν ego ablego ad: Sitmierum Praef.
1» χὰ sqq; qui-ommla quae ad notititm Lohei tittera-
riam pertinent congessit, quibus φάη δα" tst euabpost

xiu ,PFBABFATIS.

- oo 2

illam editionem prodiit versio Iacobsil hoc titulo: ζοπ-
gus Hirtengeschichton von Daphnis und Chloe in vier
Büchern. | Uebersetst von Friedrich Jacobe, Hofratk
zu Gotha. Stutigard 1888, 12.

T AoeNE de xs dm powui ce e τ ς συ νὴ Ὶ

.. Scripsi Lípsíae Calendis Novembr. " —— —

; δὼ. OISÍISCQCEXXJT. :

H . 4
^ D * . - Li ( -P "y
: »U egy Y^ .. uM eden 5 P ton Ν ΟΝ : ^i *^ C. à rs ER T

qure Ut 4 ΄, ΠῚ "sot » NECS: hv. o $5.19. ΠΣ ΣΟΥ

"udo ΣΡ e» €^ C νει tag ul sos 9v 5 5 0 ἘΕΠΠΠῤ5-0"

] : ᾿

li " * d 4 7] : S sien
pus : pe. 7. uuacui'at. Satu t t ass os ANS SUUS 'L?
' ῖ ἣν, ἢ ' rd . Eu TES
" * s . . r [
. δὴ ἂν . i ὦ [D

i * $ . ', "s ΟΣ a tat. & » s M *t -4 Φ“ SIEG εὖ

ΟΣ , εν ᾿ &o.£t : κι DE E tti]; Pray dope en

Cd E τε, se pHLST uorum απ) ἐξ nmi ἢ obasn τ) δὲ

PIT : κι Τ ἐπ ZD b. ον: εἶσ} ,ubdütl SMoc

'
3 - ᾿ - *
^ . Land - . d H "E * - } γι᾿ “45
«
RM . * Ξ --
. 5 , - 4
: ' , Lm , ἢ ' : (Qt
Y " k ., MES ιν, ει}
' A . .
T .
' μ 4 P . « 5 e3., ἃ ri " Ἢ ΟῚ vot o9 HE $ 3i B
d . H , 31i "Ot
΄
$5 ἷν ἃ * E TE «tta . λέν} v. .- ΟΣ ΨΥ,
votos » , . » 1 2v :* 04) . fe. NN, 4Á£nrn ^4f*3 s
τι
" * * . ^ *
Ξ " 2 "4 ul
- ài ex . Li Li . 5 ; ^, " rm 1 i 2M “(ΤΥ
κι . : « . . e . " , :
P 1 Mon t ;*?! a 75 x* , 4" |, . Q3 * PD εἰ.
. ^ )
^» * Ν hl ^
* “ * UN δ 4 .
. E .
* . . τ : *
.-» *
y Ü s ^ * * .! € c4 ood. ,* ' τ ER $PocncT
.

« a0 t *. " δ Δ 1,
4 14 f rH » 05 D QUT. y x^ vat E * 1433. V
.
1 δ » ͵ ' E
᾿ " $$ v4 ld . .- . éu w €. Qc *
á !
: : * * i 5 » 3 y -
* .
UN. a ^ . * Π
.
ἦν LÀ :
- . ' -, €^ "o , , . ν a (0 79 22 . (€ - 903
'
t4 t ' DL » »« m *-
" . , OA. Hs. 7t E δ. tse P
“ι4 .᾿ '. * lí : . . " UN
. HE - L 1 )* . $*: H 4. ti ^ exu! 3
» ELS ει. l1 1 a 3d. .4T Q4 Eel
* "HP z oc or un . - ; € “πρ H - M
^ EAS S ἘΝ τ ΣΦ 6s τη ,ῷ αὐ c^, Za ea κε δέ τὰ
. 9. !'2
^ .
νὰ -
" ᾿ * * t "M RA i Mc
z * . - -.- Ve. $47 2.25 25 €-— "2* v aa δ ud C^ es eade Ὁ

ed

E : fo ? M 1 * “εν 27 oa a - - « - n
So*k 0 JÀlJHJ. ΟἹ 1Zuunsl oim ΕΝ, uit Sc) irt βάλεν}, 2 δὲ διὰ,

a 4. 30$ 9 by ΚΑΛΟῚ Sion τι ϑηκλ ιν 4’ ΔΛ ΛΝ ς ce

in ME NDA $e qe Ame am Y 5 coe ade
Kos A IET RE M RN i
VILLOISONI PROLEGOMENA. -
ERDOVLICFEE EUIS MERE! £c Eus .

into bahaldbasa! C VA. τ osi

κειὸ tibi, Lector erudite, Longi textum fere novum et
diligentissima octo codicum ac septem editionum collatione,
nostris qualibuscunque et multo praestantioribus doctissimo-
rum virorum coniecturis et animadversionibus, seu hactenus
ineditis, ut clariss. Valekenarii, Wyttenbachü, Herm. Tollii,
Hinlopen, Larcherü, Hueti etc, seu iam editis, sed pleris-
que per varios dispersis libros, ut clariss. Abreschii, Alberti,
Bernardi, Bergleri, Bodeni, Columbanii, D'Arnaud, D'Orvil-
lü, Dutens, Elsneri, Dan. Heinsi, Hemsterbusii, Hcusingeri,
Jungermani, Koemi, Lennepi, Marklandi, Molli, Mureti,
prioris editoris Parisiensi, Beiski, I. Ε΄, Reitzii, Rubnkenii,
Bhodomani, Toupii, Ursini, Victorii, Warton, Wesselin-
gii, etc. sedula fontium quibus hortulos suos irrigavit Lon-
gus investigatione, perpetua locorum similium et imitatione
expressorum comparatione, rituum veterum, venerum Át-
ficarum et verborum proprietatis expositione, accurato va-
riarum et lectionum εἰ sued, d'anqepcs delectu, infinitis in
locis illastratum atque emendatum. — Eo autem libentius no-
vam Longi toties recusi editionem suscepimus, quod huiusce
dilcissimi ac suavissimi scriptoris hber et lectu *sit dignisst-
Inns ut ait Muretus, Var. Lect. l. IX. c. 16. et huc usque
depravatus ac eorruptus, multis scatuerit mendis, quae sine
manwscriptorum librorum ope, a duobus postremis editeri-
bus, viris longe doctissimis mihique amicissimis, quorum
summam eruditionem veneror, tolli non poterant, eum prae-
terea ilis, qui ut codicum, sic notarum adhuc ineditarum
subsidio destituti essent, quique maioribus intenti et ad. gra-
viora suoque felicissimo ingenio digniora, festinantes trans-
volarent, libellos criticos evolvere, et ex iis ea quae ad Lon-

XIAV ἘΞ OKRABMLOQRISQUM..

gum pertinent'excerpere, fontes 8 quilius $903. rivulos, da-
xerit.Longuà comsectari.et indinare. et quülquid cenéesse po-
tuissent e reconditae sume . doctrinae. tbesouris depromere,
non vacaverit.

Non selus autem politissimus Muretus Longi, quo ne
Athenas. euidenr jpsas. mnpis vXitticas y ef: euius? secinghem
ipsae Gratiae videntur finxisse, veneres praedicavit, sed: et-
iam multi οὐδὲ elegantissimi viri; peri itissima elegantiae: apbatri
et aestimatores, in hoc eonsensete. Sic Politianus Miscell.
L. I. c. 2. quatuor Graece, dicit nimi, quam :Jibellas -
elegantes Ποιμένικι (ilo; nt foséphus Scaliger, dui ἃ
fungermano'in praefatione: laudatos ; hunc 'adctorem: aimoe-
nissimum 'esso: dick ejusque ,χασικέῆρα eo meliorem;: φυδ
simplitiorem et ἀνεπιτηδευτότερον: ut ibidezi Daticl*tHoine
sius Longo wihil simplicius, "venustius'nihil esse affirmat
eumqué p. 198. ed: lungenn, cum Koenio' al Gregor.: de
Dialect. p. 7. et 196, saavissimum vocat ;.ut vennsüseummne
Lenneplus, Animadv. 'ad Colüthum: t. Lc. 12. p. 5T: sic
sumnius Hernsterbus. Miscell. Obss. vol. III, tom..8; γα;
402. Xehophontem Ephes., ejusque, “πὲ ait, styli inaffectati
simplicitstém quamdatuw naturalem 'landibus gxtollens ,' euni.
àd Longi colorem seribendi et 'articulos oratiogis intercisos;
prope accedere contendit. "Unum adiiciam gravissimae viri.
suinmi nobisque anicissimi, Davídis Ruhhkehii'indiciany, ἐμεῦ.
in Wteris ad me datis; 1: Iuh. anni 1776, limec scribit:

,; Multum délector tuó Longi expoliendi ins&ifuto: Qui scri
s por eur Sophista appelletur nescio: certe tantum abest,
,ut eiws stylus sit sophisticus, "wt contra spiret nativam et:
,venustam simplicitatem. — Enimvero Longus primuri a
Iungermano, salutatus esf Sopliista;: qui editór; quamvis im
nullos huiusce scriptoris codices *) incidisset, de suo tamem
dedit, e$ irt suae editionis fronte apposuit , υΔόγγου. Zioguo*
tob; dem “Σοφιστοῦ ders *hinc ἢ i omnes puru

ΜΠ 01 n υ "

: 9) Minus RE de: d " Fabric. Bibliotli,'Ge. oli ME-

do V. Pru ἐκ ον μας glanine δ αν cuiquam γοξεγάμι,

- memoratus, in . Pune €odice vocatur roi, "t -

Nul enim veterum Vue fult Longus. noo ullum enis
"eodicem inspexit, Wut habui; Tungerm. ".

PROLEGOMA&A.; . Pag, [Il — V.) Kx.

edilipaes, -imo. et ig. hane. ποδέγϑηξ, reoegíum»faigse: nollem
cum recte a pring:ompüun:, lunfina, a: aecunda Commalinia-.
Bà et a-tribusxodicibus | Begis absit. "T" m
ἐτδη μηδ 'ϑυΐξεμα ΜῈΝ Longus. ille;. de quo, ili. prodi-,
derunt weteres;:sed quem aecentipros. tantopere Jaudaverunt,,
ut ait Columbamios . e 1 9.1,euinsque.. nomen. originem .Lati-,
noz idicat, non magie sfafuere, possumus , uam seculum.
quo-.vixérit assure, vel: salfem :conieciura.agsegui, .Pari
ten enim secundo. circiter, aut, quarto, :vel.efigm ; : quolibet,
alio::floruisse ..seculo,, :.videri potest... Nàm cum scriptor ille,
purissimus: vxeteris 'simp]ieitatia; et; intezcjsae orationis, ἃς.
elegantiae-Atticae.atudipgissimus, et-folicissimuh- imKator4 We-.
teres simpor oboculos. 'habuerit, semper eos: euxpressexit, cin;
summ succym.et sanguipem. converterit, hoe pariter sgcurdo,,
qnárto:et, quolibet alie. seculo Geri potuit ab homine, qui yeh,
ut&:.conepetus et) subáetus funeri in.vetebnm lectione, ; non
illa quidem! crudá, .sed quae. mültz itesatiore mollita.:et. con».
fect&memoriap imifationique traderetur. .. .Qnemadmodum.,
autem:natera £t, .ut «ui jn. ole , quolibet secule., καὶ quak-. -
bet. regione. emhbolat, is coloreferz sic qui veteres, libros. fre»,
quenfius quolibef..seculo. versat et ur*veterum, atonumentis.
vuluti habitat, eentit:orationem suam illornm..tactu quasi .og-.
lorati; nec. * proinde ilius. ántiquitas inde colligenda est, quod;
eius stylus ad. veterum .dicendi colorem .proxané.. aecedat,
Nam, exempli-gratia, s).memoriag:ac- litezis- proditum sorti
fuisset ; 5. quo seculo. Muretus; . Bembus,, Vida efc, Boruerint;.:
quie post ; 1nille angos. certa: sfatuere .posset eoa dedmo-sexto
potius,-.:quam 'decimo-octavo :seculo ;..:tam? féliciter antiqua.
illauCiceromis. εἰ Virgilii.exeniplagia . imitamido: expnessese? -
Posteriores.autem .sceiptores Graezi illos vetgres. Homerum,
Plagoneni,. Demosthenem, "Tbuejeidem εἰσ. ἃ quibus quanti
sunt, anagraa. ex.parte facti sunt, .«godem -groxsns..modo. jimi-
tabantur, quo Ciceronqm. et Virgiliuro, | ρίας non solun.Mu-
retus, Bembus, .Vida etc. sed etiam alü multi: qui, post re-
natas literas ; : Cicenoniánt dici 'et' haberi. volebant, uique in-«^
terduni "olli et. Maronem. non:tam "esprimebant , quam
desccbebyhit.,. Und. perpeiua 3o, vefepum lectione et imi-
tatione factum est, ut. posteriorwm; Atnptosum, Araecorgm,,

XiVi ; ει ἔνα 1 M» ,01f$£6 E 7o c)

quibtis ludsómon eràt' aibeRU? color; Wów rifoprims brani
aspects et fades; tiom propriae dicendi-formae ραβδί δεν
sed qui fienas effingere et^veleti ex oté imagifitin éxprimible
conabantur, setas viY ac ne vix quidem dignosci et assigriati
pessty ewnCHaebrieo discritihihe" discethatitty ' ex ' odtilla
operó, "quie dieersi éefiptores: iadeM veteturii seHjtis due
εἰμ τόθ reddere volueront; quód. *4is hut ills, mehus adt
secas ;" velerén effi gerffibas féléns &üt Infelidus; iniitatide
nef tessiése" depréhendimus: et' hob qGileni non titi "Ur
scriplonim wetate et'secufo, quiüm ex MN.
diclo Witurit: Ε΄ Sbpbiisums ert; — Frastrá ipifor' di^ ;
m B. gk vol. VI. V. c: 8. urt. 87 pap. 8137 Longus
pest Heliodofaim scripsisse qidéthe, eurmqtie*IoUis Qif6usddnr
ibMatüs use, INat quis εἰ. Fibritó Gétlaradit fiellodoriti
potias a Longó," quam Longute 6b "Heliodoro 'expresiibi
fuisse cut 'traiseetint óianes! scriptores Et Men
Fürit: ortum "uet fere est petias, e iisdem fontibus'Balr?
sisse- 'videsintitii: Sie im bó genere, quis Wis als ΝΣ
edoctus Eotifiaum Dioirrtó "Halicarnassens et' Qiiififidsig:
quiorutiirelfa hia habet; prióbere esse aut 'posterforéhd
ex solo dicendi genere et ébloré, &bkqué ullis alfi«- πίον
colligere potuisset? Magna autem cun licentia priorum au-
etirim GWecsranir 66 Tatinerari- opéra tiniteH solebedt; imo
iaterdaüi: quesdam" eóotum "paártietlas: sibi a&sartébarit pübté?
riote» Weriptores? quod" Eóngintmr cam. Dohysio ' P
Qnintilisno ,: Plinium chm Biescoride, Litium cuiii Polybio,
Appizrimme cum Piutareho, efc. etc; comparanti facie putébit, -
"cCBprepie Gt'Beiper, παύση ν᾽ ille Teubtrikehius i dostisi-
mu: eus: "Timaei praefatiótie," ,, Vix qaisquam *(posteriordm
,j&étiptérunt) post'heroica'ia tetpore td scribehdtui detes-
jüit, quim $e totínr'&d sfiquem: wmrtiquierum;' qài óiürifünr
Jvonsensu farenit ἂς doctrinae principatum 'obtineren?, "ex^
,jprimondumi imffandamque dáret. " Quemcunque véfo sibt
,elegisset, eid not &olim Uraliosis kubitutu forurihsqie
loquendi, sed sententias etiam: et bene dicta acerrimo. con-
,,Sectabatur studro, in suceumque, quod aiunt 4, 6t sangui-
ȟein verfebat.' Sed ex illis heroibus, qnatuor inprimis po-
»Sterier aetas.el admithta:est et stadiase effinzity Horeerum,

» Lhucydidenr ,:Pigtotiéra 600 Detnontienem. "(Quiüs : addo

PROLEGON&MA, Pep[V—IX] τὰ

Euxipidem, | Herodotum οἱ, Xenophontem). :; Ab. Homero
»quidem, quot lumina. sententiarum. dicendique. colores. reli-
»,qui, scoptores. sumserint, nibil attinet. dicere... Sed eius
»imitationem nt. vel. tiro .deprehendat, sic caeterorum , quos
»dixi,. ne. eruditissimus quidem , nisi diu. multumque in illo-
num, scriptis sit. volutatus, | Horum | bene cogitata et bene
»,dicta, si, quis ita: ut digitos suos norit, et in. numerato δᾶ-
»buerit,; illum. aio infinitis veterum scriptorum locis, vel de-
pravatis, adhuc posse mederi, vel lucem, reddere parum in-
»tellectis;* Caetera ibidem vide. apud. hunc. clarissimum. υἱ-
rum, utiliter et vere monentem, unius Platonis ope, qui quo
napis caeteros ingenie scriptorumque varietate vicit, eo plu-
res, etiam. prae Thucydide et Demosthene. *nactus est imita-
Liv οδέ μαι ᾧ qno:1mpxipee peufecernnt ompes,.qui .lautius
Alicengi genus, secti unt ef, praesertim Sophi
ietigm.et Rypesiuma. post. Petaviü étiam curas, Philo-
siena. Chyysostemum, .Pltarcham, Maximnm
E yriogy; luliapgm. ete. efc. quibus. edd. ompea PR,

scripkexes. ek, ipsos patres..qoclesiasticog .3c , S,
Se. EZ Gregerinm ὃ pes
dic, aem et pari poe eb egli. — —

-Hf£ ntco;io ΟΣ

ars Neg, Amen là posteriores irae. Boripiares, anb sadleris
qnem. pet, ampja Jequeceptar ita. se, proprie. addixezunt y. nf.
ΝΑ efiam ,, 2picslarum morg,- sueros, ex, omnibus. omaipm

rum, floribus, dehibatos Sapfaerent, ἀρέποντες. κηρυφὰρ
ἀρεεᾷν͵ ἀπὸ zai, plurium bona ante οςμίρα sibi ponerent,
et guod in unognogua optimi exet, in. Suum usw .cogvere
texent,.. sed. cum ilis, quorum ars pene tota imitatione. cona
labat, en Inua.fere, sola relicta fnisse, viderptux "),,.. ut. quae

9 RESels. historicis, oratoribus, philosophis .e£ poetis oceu-
pote füerant egregie dicta.st cojpfata., «a imitando facerent.
eng, amnes pulcbritudinum species, quae, in omnium .vete-
, ERIS Sriptia ipsidentg "ida times in.iisque d ad d

efbébtpei hib pbi 1501 o0: DI ot, Τρ ef. m ie

᾿δῇ Ἧἰς foymitabnts ΠΟ. Ψεξαγυία imitator «ecd ji nota ; quain

7^( ἡδύν δά sextae libri primi fabutae subiecit ,,nous ne saurions

iriogaller phare qu anclenss “1 δο' nous orit HM pone
5,5 ΘΡΙΚΒ parts qua Ia ginire deles bien ayivre 4. 52s

wy — Ἄ1{Χ-τἰξὶ eilpo sag e δὶ φὸ x
Ié9RE Sina Gl ie καθ δε UI RM εὐρεῖς, dide i

terum humeris innii, ad DLE
bant, ut inquit £agi
s qpelaisr i*ragg. 2bobt ach
tos ninalaisi dM esie bfépet, 3
bibit olitmioRMErat bh ΒΥ Nubersdiirie
rr gis rper verd i rh ded Pla,
tehils ui^ vali Aud grt 1S86p:d9de lico PFolfisa:
rüm Ex imitsti^" ea ober T wb |, τείνει"

"ποία dà καὶ vl: ἀϑε ψῥν» δηπυδθερ bye συγα
γβαφέων' καὶ δὶ P. rite iei Choi "καὶ 1 τοῦς
Ἡμῖν Dead Hid, δνδισίγορος
Ἵπόνος, "Hi iul oívoooc
ᾧ 7 ον, 0, TQ. Ms "ubi vod Md td.
rovg Y τ ἀπὸ H9 ' Doottep τὲ ide 0
Ds ipit ope Βύγδέν ara | ash vypd.!
xar: doi? εἴη ΠΟΘ} ai n κατ ΤΩΝ

aha RO WIPE SOR puo τί ἀνεγϑαψονι en Ncia,
inqdif PAdUrI ΕΟ ΠΝ roc farte. hdbentteiitoge uto
ede ublelpooiitny qu" ἰδλπϑυρδοὺ docs dip niani
nion, TAS TAMUR των Tipp ooo Mira entia qi
εὸ ὀλοξέῃι σέ ποῖ solüm-Timeydidénn! sitinda Just!
prises itl ipii p ΜΕ ΔΈ; a di alil ρει! Goqad^tia-
gis eb B dedo RE εἰρη παδ ἂς *iekiris ol ofitjusyi nei ὁ»
JebitaeinRePIMdhem: 'sfütito se τ ΒΔ auum Désiosthaned
dieltjr ; ique appa Aretini regit "rin Raté denbokiio df 5^
cit-étitse in didi feptétéfiP oU pst dé ag dur Maroni O0
Dé GIN CARNE d 30v λον librzsiiit. 92 ϑρέξημη!"
quiis ténbeiánt "ord SESS PURI: Ac fe RD !
sersePffiqtio d -óbversatünt fulse^exentilan) qued 3Sntaeléio !
alpes Wffagéteht , : iig spróliüti aütiqkissii Rial
sunt; ἐμ σνὴζ qaidem scit ἀδανθδῃρ 5! Berteles 'utqutt tei
bisek et'eadéni detsté "Phücyüiüdes ; tipos deuten;
setiteleiisc cid Quat vétBis abdiiioieéng INéw» potaidietuo
inquit; deeidate Wt 'anum essel onitiltim penne). Misi aliquera:
sib pyópohicrent ad iütaüdui Pariter, Hoip duUito μεμα"
priores αὐρξδεοό, 'iqübrum scFipfa perieruát?- nnitates i fnétit: '
et; ille: HompruSy- quelti posten néhio- noh "mftothis; nulBB '
asséc two esti «Sed y "uU Nili σα δ deJGpurnaroet :eráta

PROLEGOMENA: , [Fag, IX —XIT] xxi.

ennis - fonfis ; : qui -omalur-postariorum. soriptorum - iugeuie
foecuiidavit, et a quo,:mtjllo sit. -.. ELLO
Gotoe ἘΠ « Fatundianüs oxa-riganivz aquis, .. «. uos
nw onqpaoscere-nobia- negatum, est; et.de hoc 'celehers;
rimo páete, culus: vel ipsa. latet paízia (quamsis: nt. loyis.tu-
mulam Greta mendos, sic illius poetarum dei incunabula se: .
ptem urbes ostentavecint),-klem-vere exclamare) possuaxus, -
qnod. de feecundo illo. Aegypt? finmine Lucanns.L X; .«, 294, .
: - $*Et ἐξ tenratuty néscit cui-debeat orbis, .:.. uu
cos rcammá-naiura-capul-non prodidst ullis 3 vu
(5 Nec dioüt populis. parvum te, Nile, videre: . ..
. Zmeoplique sinus σὲ gees maluit ortus. - pipi
1 Mirari quam nosse tuos — solüme vegnri ^| ὁ... 6:
- Conesrm per éirosque pelos. ^.
^, Quamadmodetn uuteni vel. prisci ilt heroes; Herodotus,
Thucydides, Plato; Demosthenes, Azchilochns, -Stesichonis :
Aeschylus, Sophocles ctc. antiquiorum, «ut. Homeri etc. apeta
imitati. feeranki--sic 'et ipsi. quogae posteriorum unitatione .
etjresii fuerunt; et qui sacro antiquissungrum. auctorum ef» .
fitu 'instineti fuerant; ib eodem; divino afflatu posteciarmm, .
scripterum mentes, eónkitarunt εἴ. solo contactu incenderunt;
Et-at nostram faciamus. similitadinem ,, qnam Plato n. Lene
p. 969,.et 364, adhibuit, illos, divina. vis,: haud. absimilis- ab...
ea'quae-in-mgnete lapide insita. es&, movit et impalit,'
Quemadmodum eium ille-lapis non solum ferreos ennalos a.
seallicit-et tvahit, sed eam ipsis annulis vim infundit, qua.
hoe &dem efficere possint, “δ, perinde ut.Japis alios annulos.
δὰ ες allicere et. £ralierey' unde longa plerumque fersumen-
torum e£. emnulüram continuatiq: ef series, cum alins ex alio
neciatur.et omnibus 'inter se aptis. et colligatis ex une.ee-..
demque illo lapide vis derivetur: ita et Homeri et antiquis-.
simorum.-auctorum-Muse sequentes "scriptores Stesichorum,,.
Árchilochum ,- Herodotum , Platonem. etc. diyino instinctu!
concitavit; qui et ipsi comeitati, posteriores acripteres.eodern;,
5vero furore inflammaverunt,, Et, hinc illa. admirabilis series
εἴ continuatio, qua, exempli. gretiz, .Hacnius ex. Euripide;
ut Eurpidés ex Hemero necsftur. | Hinc illa imenensa-ef
longe lateque pmateman semper processit calena, quaa bmáia:
secula, omnes aetates.et regiones, omnem idenique terrarum.

* ***

pete iX. M a e 0150... h&unapi

orbaun. dampiext» esto. cni qoumesegedsius. "sulipteresunge
gnanü Homero: ,subieotos:-illque tolbutnm fere todntos iba.
ciceumsdgit;; nt, ab ilie jwitetione omnei posteriordé poetaa, :
phiosbphi;;pmitdros, ihistpriti 'papenderigt, | quompdmiodems :
dijddotquas; ous; et tüta.adad ferunk nótura,- ex Burea:1o-
V9: catana epi. stpeasiqae ip ectivo- Πρ libro-exinibentur, -
. 7. llleipgeyqui imatiopiscatiliteten tantopere praedicavit, ᾿
Longit: gon solu Demosthenem. ;- Platobeni benc
iam: reaentiores:; : Dionppdium. Hal» et. Qepstiliauum et: bunc -
quidem, ut αὶ »L'olio. eti egréjo:Andicatuimn ;est, wel in hec
ipso: quam: Juudavimus: decimitatiene:J0eq ;: imitando expres-
sit: ^. Sed, nemo- apertius imfationes διιδδ: profitetur. tis
cenfidéntisis glepintari*quam : Jiuciagus ,'/«nus-nothndub: áo
locus in. Piscáti.: t. 1, pJ6T$,.[c.&;]r'ubi Platoneit' oliósiue:.
vebeuta.pliijosoplios fsic xlle«ui itur; Utd & γφῶν pru) Ett...
VA, πόϑεν ἄλλαϑεν ἢ br ὑμῶν σρρῳλοβιρὸν. μα κου.
τὴν, erélepcio catulus dradeócyvaas: vote dvo ici-
ποις A. 93i 08 4 nicrrades πο paneliopary ἕκαστος “τὸν dyOog:
QO4v aud tr6p: ὅεου-μαὲ ὅπως" ae heu agp tl: Aus adv.:
ἐμὲ ζηλοῦσι τῆς: ἀνδολογέαροιφὸ. 3- ἀνηϑέρι ὁμᾶρ μαὐπὸνῃ

λείμῷτοι. τὸν υϑμέτερονι . οι πριμιῦφαι. ἐξηνθήκωνει soe oo
χρᾷ pard xz. Butpie, aluo ἀναλέδασθ ai τοαὐκὼ dm
φεκιροικο dd ambósuoOut αὶ βφμόσασϑωι, εἰς “μὴ rte.
δῶν, -duivapoy,.Der(gov.. ld. «πον Haee utin fpsa; quae,
dióo,; ule olas quam xi wolis .sutsods Ub -apun MR LUE
longe dilihgns, estmnto: Nominibus? dit. (A, laudant biigmeero.
ptuio e singulis; scripteribus flesculum apnascunt, unde ἰδὲ «qué:
εἰ quomqdo-dagerén. (quod-mt. obitexy mones, quilibet poste.
rior; scylptoruur editov:et -ipio.egenaceie et-alüs-Jodieare:.
dehet),.ek.verbo quidem: mo soctantur, propter-henc-lareulotum.-
πους. periiiuin, ve ipsacalüm: vos. acckqntyr- et vvestrun-astud..
pratum;:qui 3uley ptofuledistfores- dam. uarios epoeíe- et.- coloti--'
bus ; οἱ tamen: quis dios scak οὐ dagerq € neclere: et. —
ne.nller αὐμᾳίονο: -diearaparo. *identur,

^: fund autem lic (6. με 880 paoGtetur- Locinus,., id. ΜΗ
omnibus; ἔεξὸ alijs dieendrnmi postatioribus soriptoribggz. uo
rujn,ulem tationis. tet, ἐνϑολογέρις -studium, sed meniea-
dem, in. legendis, neetendis, componendisque illis fbwibus:
peritia quo; gt iamAdisijape discriaxne.igtergosountur. Qui

i 4. 2

PROLEGOSENXAe. [Vag..XII—XV.] με

nutem, δόξῃ hos pasteripres awpiptoxes emimuerufuob mbi:
man donem cagsecatisupt, &ogudd.,ex antiquis ,mutuabane;
tun, illud ita demoesticia illustrabamt, pigmentis, tam. apte.ano,
acoompaydabent; praposife ,(quemadaporum, Aristophanis cov, .
moedias;at Demosthenis, ornüones. suis - homilis . S.,.Ieann,,
Chryaostomus), uf. 3on. ex; alieno, petivisse fundo ,.,sedi.e..sue.
eduxisseviderentur,. Veterum. egregie. dicta. et..cogitata fe-.
lici, unifatione facientes sua, colores. e wars scriptoribus du».
ctos, ita nter. 30. £taperare ef. commiscere neverant , ut inter
se. congruerent, ufque upum. et iidem; videretur. dicendi, ge,
nus;'.quod non..seroper. a- lutascho servatum, cuius: opera
versicóoloribus variorum poetaram, historicorum, oratorum
et philosophornm aententiis et verbis, velnti tesseralis:et ver--
miculato emblemate distincta, sunt ; de. quo vide. Cl. Reisk.
Anim. 9d, Graec. Áugt...y, J.: ge 120. Te 586: broma
vers in Plateschi.opusoula. - . &utedea rede ET
: Nünc agtem. apud nos, qui Mnesas odfimns RYE dl

quis;seripter (Galliens optimórum, qui regnante Lüdovico XIV. -
flernexuns, auctorum non ;selum., erationis.. habitam formulas. .
que dicendi, .sed.etiami seategtias imitando. exprimeret, neo .
solüm illorum fontibus sues irrigaret bortulos, &ed etiam pul...
chierrimis flosenlis ondique decexptie 8.8 Vexornaret scripta et.
dicendi luninibus,, etiam..ji$ quae suat vehementer. illustria, -
undique assumptis illup&ingpet purpureosque Racinii;- Bossueti .
etc, pannos suae. orationi gssueret, id ei non laudi sed: vitio.
verteretur. .Quanquam.hoc solüm. inter optimae: nofáé scri-
piones Greecos posteriores et;infer prayas e. recentibus .dis-
crirsinij intetcedebat, .quod apud illos, ut. Lucisnmonr, -Lon- .
gnum, Longum, ete. manentibus veterum verbis dicendique .
formulis, mutatáe ac, prorsus. nowae ut. plurimum exhibereg-:
ten sententiae ,* quae. antiquis ;vesGrenáur ; vocabulis; apud
hos autem iádem fere.semper. mhneutibus sententiis, mutato -
duntaxat occurrant verba, quae.communibus gc vulgáribus .
dictis, varietatis colorem, indu£ant et novitatis speciem in-
dusnt, ,sicjjue Alipernefenedácere- videbaniur, velum pova
dicerent, auis. quidem-cogitetis; veterutàr vero utentes! voctis-..
lis; hi autem, « cum perveteru. scribarít, nova puce éiisti-
maMer i. 506 -

' A Hinc antem spsid ΠΝ diutius, quam. apud. Latinas

"Mo

Uv 004500 CIN YpeIsO NÉ 773-9 t
poréidiverent diseri magli?quhrit.oquentes ; Uitérétes
δὰ refipidsts &ured voce milis Attick, "bat ^paratwiiáthierósa
: offériderent^tlausofe, "Hitt: diutitts apud: Grieces 'reiWieásit
putt sertiónfs intepritas quii eleqientise Vis ücí'salabritas,
et riiipis pradens ac sincertm fuit eorqur'siatíüm queminen-
F 4$ ádictum:- js 4l, ci. oe I9 6s n Pme st αἱ
^ Ὁ ρα quoque plotifnis So(fhistis noewit eorutirtie ile ^
* füm retirdafit, quod -glérugique, 'fi'qu&e- eramtiai &teribus
"inventa et imitatione, quae per se ipsa «non sufficit oeritenti
"fuerit. | 'Nàn üt'epregle inquit. sapietit 1lle Quinti 1X.
76€: 2; S. 10 sqq; p. 648, Capp. Eun nterio- potest étwete,
' €utus vestigiis. sibi atique (an wbique?)'iisisterdith putat ;
" 5,recesée est'éhini Semper si posterior quii Bequitux JV.
"Quidquid alteri simile eit, 'hetesse est iiie δ ἐσ, quod
^"gitifitatury ut unibra córpóre, "et imagdt: fitvie y" et^aetim 'bi-
ivattiotiuth veris diiféctibus; " Quod tr: orationibus éuoune-ete-
shit. Namque iis quae in exemplum assuminius; Subest'na-
^ uri et véra^vis, edntrü omnis imitató fietà est, "eb ád alie-
* Usnturi: propüsittim Stcommodáter, """Quu' fit “ἈΕῚ [accótmiito-
"dat quod" facit : t£ Wibus 'sdnpuinis de viua 'diclitáa-
' 'yftiónés lialeaht-[lidberit], quam orationés,. quta sh" illis qimal-
^7" lem, his) vera, in his (mallem illis) assimulata materia est.**
"'WNotandüm autem posteriores Sóphistus im scribendis decla
"Whàfiohibüs, quas μελέτας vocifbant, et tilifictis cóficertatio-
"nibüs totam fere vitam contrivisse ' paláestrae" Raga "Qmm
* pugnae acconjtnodatos, et rarissime ex liae domestica et'um-
^ bratili exercitatione-meditm ta agmen ; Tm pelvetém;' in cla-
" Thorem, "ut dit "T'üllius, ir castéa ἀξαπὰ 'atiem fotesiéeif-; ad
: Vétas cansas agendas suam dictionem éduxisse," 7 '" *
ον '"dmo eorum quoqué pigritiam fóvebat: et ipsa ᾿ἤδίπιδο
: Grasecaé tam mollis tm tenetae'let flexibifis ^ ut:qioetmique
' wellenf, docilis sequeretür, ttiexladstà cópia, fücilftas 9t: pul-
": dhrilude ,' quae' früctüs illaboratos Wet spontb próvéniéhtes,
" gemper decerpendos offerebat, sisque praesto aderat, «j&os
"defecerat ingenii vis, inventionis 'factitas ,' doetrinae elerran-

sérnio, quo mitiora suppetunt diced? insttümehtz, eo^ rha-
: "gis inventione tertatur, sentehtiarum numero et gravitnte
" contendítur,: ut penurià verborum rertüm^copi& iompersétur

PROLEGOWEWA,;[Bag. XVIII — XXL] ον

. ek dinpuae malignitas. expugnetur, . eaque, repugnante: fructus
- 4:gtepili. fundo. educantur.: | Contra. quidam, ex recentioribus
εἰ Sophistis, ciccumfluentibus amndique opulentissimaé linguae
.-60piia imperitantes ,- sensui. minus. interdum seryiebant; et
.eligepdis, perpeudendis, coagmentandis et tanquam tesseri-
lis componendis vocibus intabescentes. ac. toti in. dimetiendis
-medulandisque syllabis occupati, sententias negligebant et
-&de-robus.ipsis parum laborabant; nugis canoris et numeroso,
. sed inani tinnitu ita aures, : quibus | insidiabantur , permulce-
Jbant,i ut: suavissimo illo concentu. deliniti, abirent. auditores
"contenti. et. nihil. fere. amplius. requirerent ,-.mec abzilla-ora-
: "tione ,nervos ,-acu]jens, ,sentehtids, imo ferg^sempet, Sensus
. e r6&,Sbesee 6entirgpt ,- et his quidem: faclius,. ob. feligissi-
, snam: 3ernyonis ubertatem; Arabica, Graeca. ek, Latina; ἀρλδὸς
- possit. oratio ,..-iam. iallica ;. . cum: nostrae lin RM
. imgenii, divitis; eb. Series; igvebtienls nfoecundi
nnda SÉ eden pov
μα add quod). Bt Lit Quintilianus l. X.. c. L p. 024,
E We 2,1 p« 6492 i in. optimis scriptoribus summis hominibus,
.- &gd. hominibus tamen ;: ui. nonnunquam labuntur, |fatigan-
, €t, ormitant, et-in:quibus adeo incidunt aliqua. vitiosa et
E ? &-dputis. inter ripsos etim. mutuo reprehensa,. interdum po-
. Stexiorés, scriptores - deteriora imitarentur (id. enim: est faci"
Jius,)-ac se abunde .simile& putarent, si vitia magnorum con-
. sequexentur. . Unde. Tullius «le Oratore 1. IL. (c. 22. ὃ, 90,
sjEirgo- hoc«sit, primnm, in:praeceptis meis nt. demonstremus,
y» quem imitetur €orator),.atque ita, ut, quae maxime excel-
T | ,,Jant-in. gosquem imjtabitur, «ea diligentissime ,persequatur.
um accedat exercitatio, qua illum, quem. ante. delegerit;
- situada: eiüngat;. atque. ita exprimat, non. ut multas imi-
» Antares. dagpe cogni, .qui aut ea qnae facilia sunt, aut.et-
. iam állay1qibo! indignis,.ac. paene vitiosa. consectantur -inii-
44:tandestt.^ Ut án Oratore c. VII. S. 32. neminem Thucsdi-
Alis weque: verbounm :neque sententiarum | gravitatem imita-
- tum.esso- alligat τ. sed. cum, inquit, mutila quaedam. et-Iian-
te jeciti iunt, iquag veli sine magistro facere potuerunt, germa-
ANUS 46 puluís ess T hacydidus. : Ail est. factis, inquit idem
γκηρβ χἠ σέμαν. ut pott, - "Si mro.pgh. silos, «eligiid. e - rid

i - (74 -YEXLAMIS odi I'B£XIOG

sunt, a ub nh; ob Mlee qui.
od aon eise Fare Jut Jt ce, pellon glus,aitasta:

varies vtathin xbahuit. Ke, A96 qedequabur, »
᾿ουαμυξλθ νὼ dmddaiurars Sed.- idoneo.
ila sc ep esamipdbicim σ΄ --.-
ipto, ri is tonii, ut Quatiinaun 1 Y. oleo Ki 14b
0f: his, apaidits, oit Quintilissta, ) Xu. 2$ 1&-

atque, senfentiis, Alicia. scilicel; - qui. raesisis; conclusisnibus :
obscena SaMiuskive ietque.: Tiigydidci: edpamint? driadep. noia 5
. feni iPolljenah aemsluntur : oliosi ok inpini,: εἰ quid modüdamo:
εἰκὰὶ Grcundusenunt, - iuraai: dia. Giderawem. doculurem fuisen. ,
Joseram. quendam, qui.oe. podchra expressisse. gumus colhed. cao3:
leskis. hyiua 5n ditendo tsi οὐδὲ iedenemius, a) sh clama: posuis y
nb, 256€ v"odeeltt,. Sie Aperin Disego. de t^Qeafesi- .
bos, qui.Quintiliani quam Taciti. sólo affiiog vent pago 168".
ed. pars 1608. , -Νοὶρ irridera y «4 οὐρᾷ dettio quoquesinsn:
in emndus prd smlentia poslem; (s.Cicemohe),Lesss 'nédiea-
ἐμχι. Iam;:at. hoo intus reluliet. plura emis iquat ἑῴαν:
spl tuiranáur aique. exprimat - à: quiae nes. sbatorsa
vosssi.. - ον ἐς cuC€n Ho. png o. in^ 2j -0ournid e3 3
.: Stlitae. Uus. .ipnitaGonia,. et κακοζαβ ing rplaiass, "aane:
notanda, qidebis. Dryrssc ap apud Laciangm ..inslibello
μία: Queamodo. Hisferis eotworibende . sit: ; C de.
ἢ 1549. .Adem.ib.gag. 28. 6.15, απὸ fisso coi munem:
eus ἀρνὶ. scriptorjbusrerterem. observet ;. ἨΔ se: Thucydidis:

sinde sini. esso eiusque dio di. genos feliciter expnes-

εἰρη, «opfiderent, onm'paucis imatatis ipsembb:diiwe: vipslia :

et. folempes loqiemai fereulas; ἡ saepina, βραὰ eps αὐτὰ
cuit, ἡ ΓΑ Κοκαα, «cad. ψῷο «8. ski moUXO Ensteté c sta Ba);:
viv dgsosd eivaiter -Xoan -&ivoa.; uie ᾿θουκωδέδην υἷο αὐοικόπα!

— — -- —— — -— -- a--—

*

PROLEGOMENA O(Peg, X XI — XXV.) Ay

Appia ϑλήμον durgéymuted αὐόσθ λεέίνυν λέγουν |
xpü:zdxibus u$ δε -ἀ ὧν ὃς ὧν φανῆς, eit en
crat ades, oci Sie forie ιδδδήγον δεῖν nio σόν}
Nec baeselum sclemaes ioqueidi: formulas; vullibet: &ntiqàti
autori projmie;. sed.ctiem. deir veoctbisia irs.
488. eirá qual kuiliiset. inse fndiem: ethos:
nwncist; qnod reiétudiosus nog cattbh^ xebus. otii; od
res extrinsovus ay oóssit) : quibus" hagc verbe conveniant. - por
prorsus Lucidnüs:in Lonxiph: 6. 24, tH. p; 848. Tiesphit-
hot shorbo:labornnti αἱ obseleta:patidiue exquisite a mere;
ut! palabut, -Attion vecabula wouscciimti; obli eumiin hóe^
maxune:peocire ;* quod; nou : prius : euaténtias ^quxio SYrbs "
conweret;- et:déinde verhis-he" Deriniülau: yestiat eg ésartiet;
sed voutia »-diubicinsolitot iyveniat νειν, ad ipse Β΄ 88:
cabictem; ied pcne v esse: jexistimpt, ihe: pauliius eeh 4"
tentiam: éptaro. student :et prb damn: hhbeatsk nori Hid?
; infereiubi; wei: Quad; 'aliéiide ne Cesehriu t
nom sit; xb uj) i: xdyetyo. às idit δὲ" vé qiiis
0209 t$, iidrdi HAM Sic διωνοίωφο τῶν k^
Econ ἀρρδυτοισεακευασμένμος Puvti sixrexeUMo goles. e
μαστ καὶ τοῖς ὀνόμασι, ἀλλ᾽ hired VR

D morb rcdaaeed. Ed d
oU buo: ya urn at: sert rdi 1
οὐρὰν ἐπε νὰ ——— o" SL upuett

eid ἴα: D QuInide πω τος
€ 15: llc pag^ 29. "alias eptes T iraéydidib-iinitatos,*
amatruticacin ict.:dodelomen sod: apibus Mesetibil"
ab eo totam pestis descriptionem, ut mülta alia, sic muütaa--
tury: ut sola locorum. nonmína immutet: ᾿Νισιβηνοῖς λοιφιὸν
— ἐπήγαγε, παρὰ Θουκυδίδου χρησάμενος ὅλον xod rv,
τιλιὴν μᾶνου τοῦ Πελασγεκοῦ καὶ τῶν τειχιῶν τῶν p s ow,
ἐντοἷσ “τότε λομιϊύξανεες ὥκησαν. μίσην eiusdem "Fhücydi-.
dis initium sic: impudenter suum fecerat: Koenéptoc Καλ-
πσυρνεαν üc Πομπηϊουπολίτης συ ψέγραψψε TOV zoXtror
TY Παρϑυιαίων καὶ “᾿Ρωμαίιϊον, ἰὸς ἐποβέμὴσαν πρὸ &À-
λήλους, ἀρξάμενος εὐθὺς ξυνισταμένου, ^^ Quae sunt
ipsamet. "Thucydidis incipientis verba. ' Sie apnd eundem ibid;
Lucianum ὃ. δον, 27. alter, mon ille. qdidem "Fhucydidi

OAM Ὁ. 077 c5 VIEILQISONSE ,

. sed. Harodati,- ut: sibi videbatur, similis, Herde eqrinia. eg-
dem. audacia .compilat. Uxsde apnd eumdem Lucongm in
lYove.'Trag. S. 14. t. "n p. 658, foyi. i concilio .deprnm ὁ 4-
, eturo Mercurius anadet,. ut 4mamcumqne velit. Demosfk
orationem: pancis:.duntaxat immutatis sibi apcamimodat, Boc
quidem.plerosque.tnnc.oratores agere: σὺ δὲ τῶν «Ἴημο-
σϑέχγους δημηγορεῶν τῶν κατὰ Φιλίππου ἥντινα ἂν, ἐϑέ.
Ane ξύγνειρε ὀλίγα: ἐγναλλάττων.. οὕτιὶυ yoUx oi; πολλοὶ viy
ῥήτορες ποιοῦσιν. [Pro o. π. ᾿Θᾳη. et Ox. ῥπητρρεύρυσι»].
Jupiter autem σύγεομο» ῥητορείαν καὶ Θαδιουργίαν ταῦὔ--
, τὴν tÜxtugov τρῖς ἀπορουμένοις valde comprohans εἰ ha-
lusce-aetatis oratorum. exemplum secutus primáe Demosthe-
is Olynthiacae initium sic ridicule. et pueriliter describit , ut
-secratis Panbgyrici exordinm Isidorus Pelus, 1. IV. ep-. ΟἿ.
. merito. 3. Wyttenbachio :p. 56. ep, «crit, ad Ruhnk. notatus.
' Sic Atistaemeti epistolae, 'et illae quidem tersae et elegantes,
-óbservante εἰ. losia Mercero in praefatione «ad, suas no$às,
. fere totae ex optinierum scriptorum * Platonis, Luciani, 'Phi-
Jostrati etc. assutis locis ita «onsarrinatae sunt, ut el Vlad
drama, quod insctiptum Xo/azog πάσχων, ex. diversis Eu-
ο ripidis. vetus totum contextum est, ideoque monente sujn-
, "ibo: Valckenaerio' ad corrigendum Euripidein, plurimum ptod-
esse. potest ; cum: daplex utilitas e -perfertá. locorum imgifa-
tione expressorum cogritione percipiatur, sive ad' emenddn-
. qum et illustrandum posteriorem illum üctiptorem, qui prio-
. r6m imitatus. esf, . sive etiam ad restituendum 'et explicandum
- ilum veterem wuetorem, imitatione ab eo posteriore" eprés-
éumn, qui melioreni et nostris multo antiquiorem illiüs cojli-
'cetn tvactabat.. . Sed. ut ad, ineptos, illos imitatores, dde
. pecus, - redeam, pueroa in schola, Ciceronis, Livii.et Vi
disiegteren: membra. certatim discerpentes et ad ae trabede es
, mihi videre videor; ut illud de.iis nsurpem, quod de ipsiüs--
, met S.. Gregorii-Naz.. orationibus dixit Abbas de Longuerue,
. quo^ doctiorem. Gallia. wx..tulit, "in Lonjgueruanorur 1],
. parte... 105.. et 106, . Quand je lis S. Grégoire de Να-
. Abate, il me semble vgit wn.ésolier qui i fait un bon Démo eu
toptant et iuitant. ses, auteurs , ais m NM dis qur ha
e. dU - uM,

"ug "T

á Quedam tthetoriges: megistrum, iuvenes. "leis iabuen-

PROLEGOMENA, [Psg. XXV —XXVII ] tax
téni 'pliionfbus ἐξ ea "ditendf prieceptà iiculcsiteth qti
'hitiils sequebantur" poétériorés Sbphistae;' quibüsque oria
feré ttádebantur ineptae imitationlá vitid quae-süpra re&eh-
simus, sié loquenteni fndücit Lucisiüs ἴὰ Rhetornifi Praec,
8. 16.'t. ÍfI, p. 17 e£sqq. πεντεκαίδεκά zov, [ἢ οὔ πλείω
ye τῶν εἴκοσιν 2Mrtixà, ὀνόματα ἐκλέξας ποϑὲν xal ταῦ-
τὰ ἀκριβῶς ἐκμελετήσας, πρόχειρα t? ἄκρας vit γλχύτ-
τῆς ἔχε τὸ ἄττι xal κᾷτα καὶ μῶν καὶ ἃ μὴ yémg
κἀὶ λῷστε καὶ τὰ τοιαῦτα, καὶ ly ἅπαντε' λόγῳ, καϑά-
tb τὶ ἥδυσμὶι ἐπίπαττε ἀὐτῶν" μελέτω δὲ μηδὲν τῶν
ἄλλων, εἴ ἀνόμοια τούτσις καὶ ἀσύμφολα' καὶ. ἀπιὐδά, 1
ztopoquioa μύνον ἔστω καλὴ καὶ εὐανϑής., ἂν δισύρα' τῶν
᾿ σείιχειῶν τὸ ἱμάτιον ἢ. 17, Mega δὲ ἀπόξῥητω xut ξένα
ῥήματα xal σπανιάκις ὑπὸ τῶν πάλαι εἰσηβιένα, κἀὶ ταὔῦ--
τὰ Cvugopnouc ἀποτόϑξεσε προζειριζόμένοξ ἐς 'τοὺς προ--
᾿σομιλοῦντας, οὕτω γρ δε 0 λεὼς ὃ ποχὺς ἀποβλέφονέαεΖαὶ
Javuucrory Un " i/ovrok xal τὴν ποιδείαν ὑπὲβ' αὐτούς,
. εἶ ἀπρστλεγγίσασ di wy τὸ ἀποδύσασϑκὶ A£yoic,
τὴ δὲ ἡλίῳ ϑέρεσθαι εἰλ᾽ηϑερεῖσϑαἀε, τὸν. ἀῤῥαβῶνᾳ
δὲ προτίμεον,. τὸν δρϑρὸν “δὲ ἀκρὸκνεφές. ἐνίοτε
“δὲ καὶ αὐτὸς ποίει. καινὰ καὶ ἀλλύκοτα ὀνόματα, xoi dyo-
᾿ματοϑέϊει τὸν μὲν ἑρμηνεῦσαι δέινὸν ἐὔλεξιν καλῶν,
τὸν συνετὸν σοφόγουν, τὸν ὀρχηστὴν δὲ χειερί-
FILIPINO
οὐ Praetefea ábsurdus ille praeceptor, (cuius similes'Wi-
'nam nulli unquam inxenti füissent!) suos discipualos'ib. 'mo-
. net, ne veteres: omnino legant, ne nugácem: *istum. Isocra-
. tem, neu invenusturn Demostheieni,' neu 'frígidàm αὖ vocat
Platónem attingant, sed libros p&ulo ante suam aetatem edi-
"fos etillas quás dicuüit Sophistarum déclamationes, dt £a-
ruin lectione innutriti, iis possint iu tempore ὑπ eaque-tam-
quàm e penu depromere G. 17.: ἀλλὰ καὶ ἀναγίγνωσχε
τὰ παλαιὰ μὲν μὴ σύγε, μηδὲ εἴ' τι ὃ λῆρος ᾿Ισοκράτης,
ἢ ὃ. χαῤίτων “ἄμοιρος “Τἠμοσϑένης, ἢ ὃ ψυχρὸς Πλάτων,
| ἀλλὰ τοὺς τῶν πρὸ ἡμῶν ὀλίζον λόγους, καὶ ὡς φασι ταύ-
τας μελέτας, ὡς ἔχης ἀπ᾽ ἐκείνων ἐπισιτισάμενος ἐν χαι--
(iU κὰτἀχρῆσϑαι, καϑάπερ ἐκ ταμιξίον προαιρῶν. '.
, . Enimvero plurimi Sophistae posterioribus ilis temporibns
non prisco illos heroas, Demosthénem, Platonem ; .'Thucy-

zu i |J : jtd “ἢν S : FE ttf 0 005 χε.
zig 0 00^^4^ T" ρ ν ῥδέθοπι" 77775 Ὁ

ditiórh, élE qubrimr iltitera, ῥόδα tobüst; omi] nad
ióascula viirebat eloudéntia, ' sed récbitloreá, quordiu ftácta;'
1tío]fis, dissoluta, effemiinatà languebat oratip, imitabantur, et
eic à ilijrentt Veterum cultu in muliebrem receütiorüm orna
tui, é εὐδία ac verecunda antiquorum fhodestii ἀν Tasci-

víarn et delieias, seu pótius ineptias, delapsi sunt. Deinde

vári isti et vertosi Sophistàe natura süa delati suut. ad
inane fta et juflat&m ac redundand4 Asianum génus,' ii cu-'
ius nimià ubértate luxuries inéraf δὰ depsacenda. ^ Quod
.epiinam "et^ táriquarà àdipatae dictionis" remus. verbls yuidei

sonans, sed nulle fere sens& tinctuii, auribus suis apti
adseislt et imprimis allemavit Asiha iens," quae observat"
Quintiliane ].. XIL c. ΤΌ,. G. 16. p. 746. utpote tureidior et"
iactánlior, valore etiadi dicendi gloria inflafà ebt δὲ Wubi-

tiásáin fn' dieendo iaetantiámi consectátà et^ "Nam ul réhiet!
e Pipütóo eloquentia évetta esl, inquit "ufus de clot. Orat."
c. XIlt: $. 51. osinés peragravit. insulas, dique ita. perdg(t--
nátá teta Asa est, ut se exteris obtineret oribus, omnómqud"
ἐϊ δ safubritatem Atticae dictionis quasi süsitatem perderet ae
loqii paéne iledüceret.. Hic Asiatidd orafotes $án 'conténnerdii
quilléni heo celeritate, ec: copiis, ' sed parum pressi et tumiés peg ᾿
wndahfes, "Üride in libro dé optimo ger, Orat; c; II S. 8;

illos potius dmitandos esse dizit; qui incorrupta ebnitate sunt^
Sas est, inquit, proprium Atticorum), quam eos qmorunj '
vitiosa 'abünduhtia est; "quales Asiá multos δὶ. Petrog: Sat."
p 8. ἐα: Col 1694, Nupir ventosa (sUidec. ἐξ enormie loqua-

citis Wtenas"Er Alia commigramt unitósque ipeniub dd. ma-

grt surge&tes elite pestilenti quodam: Videre afffavil, simulque ἡ
re i inis ?eruld stelit et obmutiit." Roxegie Anto.
nihs üpsd "ullium de Orat. 1. 1I. e. 22.8. 94... Qui se ad -
ciíusaá' éontulirunt ut. Demosthenes, Hiyperüdes , | Jaycurgue, 7
Aüithiiés, Dinafehus aliique cómplures, etsi iier 96. pares non.
fuerint; tamen iuüt oinnes in eodem veritalis tmiladaé Vgeners '
veriti, uorum: quandiu manni imglalio, tamdiu genus illud
dicitar éfidiutique ivit : δ. 95... posteaquam exstinclis Ms dmuis ;
eórisn. ieniokia. sensi) obscurala est «ἐξ eodnuit, alia" quaedam ^
diceiidt iiólliórà: ἃς vemiisiora genera. viguerutt. 5 Inde Demo- ἢ
chübos, quent Wunt soróris filium fuisse Demosthenis ; tum Ῥέα.
lerdàs ille Donelrius, Gmhiuih (atorutn, inea soUténba polilissi- "

PROLEGOMENA.

5 “ἢ [|

SXXVHL-XXXL] ixi

nis, eliigue.enrun siniles exstiterunt... Quae, εἰ volémus ique
cd Jnd tempns peroequi, infeligemis ; wi odia, dlabindeneem
clum | Meneclem, δὲ. eins fratrem Flieroclem,, quos ego: audivi,
bota imiletur. eia : εἰς semper. fuisse. aliquem cuius. se. eimiles
τὔβελρα: esse vellent, llle autem Demetrius Phal, ἃ Quintil;
l. Χ, .e« 1. ...80. p. 686. ultisius esse dicitur ex Attids, qui
wecan posset.orator et primus eloquentiam inclinasse, quae
ex illo retro fluere. et sublapsa referri coepit ac paulatim apud
Grageps concidit; cum qni recentioribus illis oratoribus suc-
creséere, d dulcia: qnibas .illi abundabant vitia .npm solum
sumpsexint, sed etiam àuxerint tantumque, ab illis defluxe-
rint, hyantum jlli ab astiquis et subsequentes 'egeript trana-
V€Fa08S4 Sacegk ne ue DM Xm τ ird 5. IS RD e

᾿ς, Cui málo indien gliseenti wt. inedéretur Lucianus, .qnení
taedebat qnotidiannrum bofam forinarum, utque suós aequa-
les ad natwrae εἰ yefomm, qui naturae propiores fuerant, il-
Βαρακ adeo optimi erant. interpretes et aemuli, imifatiopem
refléctere(, & qua eos misera ingenii ostestatio et.lécío re-
centiorum scriporum ipfeljciter detorserat, hoc omninm ae
tatum ac régionum Lexiphani illa tabe "infecto dabat con«
cilium &. 22, ἐ, II. p. 347. sq. eumque sic hortabatur, ut tur--
bidos illoa atqne carruptos rivulos censecthri desinens ipsos-
met adiret, fontes, veteres ad plenui imbiberet e£ ab iis ve-.
rum eloquentiae colorem et witalem quasí succum 'trahéret:-
εἴπερ ἄρ᾽ ἐϑέλεις log ἀληθῶς ἐπαινεῖσθαι ἐπὶ λόγοις, κἂν
τοῖς. πλήϑεσρν» εὐδοκιμεῖν, τὰ μὲν “ποιαῦτα. πάντα. φεῦγε,
καὶ ἀποτρέπου, ἀρξάμενος δὲ ἀπὸ τῶν ἀφίστων ποιητῷν᾽
καὶ ὑπὸ διδασχάλοις. αὐτοὺς ἀναγνοὺς μέτιϑι ἐπὶ τοὺς
δήτρρας καὶ τῇ ἐχρίνων φωνῇ συντραφεὶς ἐπὶ τὰ Θουκυ-᾿
δίδου καὶ Πλάτωνος ἐν καιρῷ μέτιϑε, πολλὰ καὶ τῇ καλὴ
κωμῃδίᾳ καὶ vij σεμψῇ τραγῳδίᾳ ἐχγυμνασάμενος. παρὰ
γὰρ τούτων ἅπάντα τὰ κάλλιστα ἀπανϑισάμενος ἔσῃ σις.
ἐν λόγοις, -.----- 28. πρὸ πάντων δὲ ἐκεῖνό μέμνησό μοι,
μὴ μμμεῖσϑαι τῶν ὀλίγον πῤὴ ἡμῶν γενομένων συφιστῶν᾽
τὰ φαυλότατα --- ἀλλὰ τὰ μὲν τοιαῦτα χαταπατεῖν, .ζη-
λοῦκ δὲ τὰ ἀρχαῖα τῶν παραδειγμάτων. μηδέ σε ϑελγέ-
τῶσαν αἵ ἀνεμῶναι τῶν λόγων, ἀλλὰ κατὰ τὸν τῶν ἀϑλη-
τῶν δόμον, ἢ στεῤῥά eor τρυφὴ συνήϑης ἔστω, μάλιστα
δὲ Χάρισι καὶ -Σαφηνείᾳ ϑύε, ὧν πάμπηλυ, λίαν. νῦν ἀπε-

ΝΜ. .709393.21Ὶλ -ο-- ᾿αδνᾳθοκι,. EPI,

Adhtuty/ai id; eat : axitrolaeris vere oeloquentiae. dundetwiestaqui
el; ihsmuljfiudine oelabrari, haec;oinia fuge el exersaetio Facto:
atten indo eportarumeplümis, tisque nan feto magitivema,
ope, jerlectis md onatores tnastai, eorumque lingua: μι εἰ μα;
Thwiydidis dt.Platenis. libros idoneo. tempore transi ,. savlíum.
éligu. Oophdchra:comoedéa «oliin. gravi. fragoetia $ubgetus, , Ri.
hip-euiva s pulpherrüaos flosculos | excerpaeris, ceris. aliqats. 4n
eloquetlii, «i Ànievonmtia vero. nassco probe qumeniou: ne imi -
terás, sophsstarun,. qui.paulo. ante nos: fuerunt, peastimm. —- 5 ba
rum felia aenculces, exempla autein eniequa .aemulerzs. .
teidplihiant 14i éaduci ditionis floscul 1 set. ex lege - Αια
τω, solidus ἰδὲ vibus canewetus. sit... Maximalvera: Gralkis: οἱ
Porspécuitati litado, — AH DHEST
oet canteiquidega: ritenda.ceriieatéimm secentiornm. δον».
phiatorum, ἰβοῦο :et. imitatio ,: «mi -postesiorbbua.fonpoxibua
nuetotriaio :cultu.. adultenatom ipmpibussme -fractam., delicia,
elpquentiam .epersaverant ek: ainigl: corruptamiinfamavorgnt..
philésopbinm y,oh | .oratones auf: pihilosopbb;: eed (Graeeuh.
otiesi-&filoqunota,. .centéntiomis cupididres: qnan, veritatis ;et.
vete. opereni linguuw;celegi-et.bxineMatay. nto ees. merito vogat.
Mnpssarchus apud Tellium de:Orat. 1.L.:c,:19...6:83. . lati
dunigxeteeifenebant volubileinonis-:8a;:paehe. pnerilis : .eloeu-
tionis flumen. Ben patiésutotrantémconfragtesnm, ciun. DOR
Subentent pos,- ex quibusinventis το, cogitefis dedamdare der.
bet; oratio.) aditum:nd: 8888 declomationes illustrhorem, ffaplens;
didigga vestibulo nen.gro-sportipne reram. praeposita ; - priür
cipia neretiomi .cenieqüenti. minus; cenpgxa . οἵ, membra «cum
tátor corpore vix. cohaerentia ; xjnassdam longe ladeque paten-
íeg exguthantorum locos , «mi «le: mpayoren re traefare solent;
et.qui;videntur multarum Jidem 5699; causosum., 566}: proprii
&ingwlarun «esse sielient; ui: ait.;Fulliua rrquosqua tamquam
insprocinetu aegaper. paratos cexpeditesque: habebant, ut. de
qualibet:ze ex tempere disputare. posscpt4: luxnriosem ümbiz
tioso rum orünmenferum.. ostentationegn, et. superham. poi
pam jadaptius: explicafeum; orationis Jibenmenta,inflando.cer-
rupta: et.clarissima .lumina undique assumpta, sedcsine- der.
lect eina. judicio apposita) ct ita «rebra.ae aonÜnua, ai.sibi
invicem offinerent,: cum. tota Iuoenet orptie ,; aec adesset. uti
bra, etiecesigsp que. maagia iid quod «rat. ilipminatn extare

PROLEGOMENA, . (Pag X EXI — XXXV] LxIm:

ategie: erntinereó; oprpureos eterna, pannes qiio»: discolori
ac. sordidae- vesti .assutos;. decoris gon ilius nativi, 'sed.à
pigemeritis,, et medicamentis : petiti: lepocinig; ; colorem -nàn:
sanguine «diffusum , sed. fuco illitumy. pro. illig - fulminibus:
quàe -oraforis . lacerfis: viribusque .. contorta. - vibrabat: De-
moktheués, flosculos εἰ. eos quidem. non eleganter spar-.
sos sed. temere.compgestos ac. mox,, si.leviter. excntereS-.
tur; casuros 3. argutas segtentiolas vorborum /cincinpis ἐπιγηϊε.
cafes εἰ calamistris ingstas , quae ilis. οχ' abdito eratae vides
πραεῖς, *quarumque, nins tenue ucymen in ae ipsum retunr
deretur; qnanqmam, ut ..ait. Quinetil,.. [.. VIII c. 5, 8. 31,
p. 511. uen multas: plérique. sententia» dicerent, sed-omnia
tanquam sententias ; interdum , cogitata infeliciter" audacia et
resiotia veritate et ipsatnot: mebxira. , Supra. quam. assurgere
videbantur scsquipedalibus innixa . vocabulis ; - tumida et ime
peériosá valet e:tripode loquentium, seu potius farentium 'ora-.
cula: eaque nonnunguam. flexiloqua &t-obsoura ,-quaeque pd-:
eo 'euiüsdam recénditi. sénsuk: suspicionem . 'haberent; sed in:
quibus, si evolutu illis integamentis dissimulationis. suae: nu--
dataque .perspicerentur;: sibiil: inesse. deprehenderes;, effu-
sasá descriptionum-inépte. positerumiy v cum js. locus. noh
esset, imaginuyn, similitudinam, fabglavum intextaPum copiam.
et lasciviam; nimis frequentes: ongarunt digressionum exitus y
quácsitarun literae: ipmutatione venustatum' et ex arübiguo
dictox um, quoddam. auenpium . semper manifesto. deprehen-
50Π 5i pusnlia ingenii | ludibria, «reae: stultis ingeniosa, inge:
rosis stulta: solent videri: - piani anxiam. in vocibus Ton. elj-
gendis sed, captandis coticinnitatemy preiectanr i: ficiendis
transferendis et iungondis:audaciam ,. putidam vocabulorum
priseorurn, obseletorum ap mere Atjicorum, wt tpsi putabanf,
ceasectationegm ;. certos. quosdam ac circumàtriptos varborym-
arübitus- ct «uemadmodui: *oeat-Tullias, €erba verbis qua«
si-démenea, ot paria tg; respondgntis, ut.saepius epnferren-:
tur pugnantia, compararanturque contraria: et.ut pariter ex«
trema termingrentur, pride ΧΩ. perpetao referrent 3n ca^
dendo sonum, .. . LN

'u^Nen ita-Longus,' quem. emper noshea spectayit- NEN
sed.'a. quo. paululum digredi visa:-est ,- dum horunice tempo-
rum sophistas a:peuta. imitatiepis. via abereaptas: persecuti su-

"nv aIOZAEX οὖ ἡ ἐμκιαιάοπε, 4 450231105 -

müs, :Nostet-. jo her tecétfiorw abo üinFiquos πένθη er
eplinios'uuetoreset: uos düldbmw now Tn detérioribis , ^ nét
invquliidsdam: prlecid^dt" obsoétis votiblis, tit suletiMflyns
kajtetefi formulis eins facilé erat assequi; sed. ii itapti«
pis wt in^ üleends gétfere fo ληθκρθ φμ λυ: τὰ, ὐθήρς
qdse imitido- effWpubit;' δὰ ipse ΘΒ θα, eb faventiMé
citat. ^ Reset rini hat Divo “πάρδι τῦϑι
τῶν ὅπανῥά τὰ κὐλλιόξωπδηνϑιὸδιένον! "üt Tace ves
ber usurpem;, licit “εα“ ἀγαλόδασϑαι "καὶ δναπλέξασθαε
καὶ ἀρμόσαθϑιι ὡς μὴ "ἀπ δδενν"θδἐεέῤον ϑαξέρουν. "Nu
sblá πη πώ ὁ Contents est;- sed'etplurittiz' de^saó ptótt-
lit ""T'hacydidwit; "Xenopliotitém ^ 'Pletónein, Homero,
Biudpidera, Yhesehituth ; Mosthumi ; Biorein' "Wüacréoltlw
eke: pin éciptie unititeM eot; orf alpisiaui silia in Touciáfoi
Philoatteto:"Aclaté, Eviodurd Achifte Tétio, "Xe S
junluté/HCNeitóne ekó5 "Wilitáénetó;" AdápRroie; Müsséo;dn:
EyjtraniirotitAés SUBrgtiuis ete? Gübruht aei pteruny Mis: quta
detti aetute^ pro? , fiis. vero" povélfor. est? fut hos quia
din: imitatio exptimat, ^ Sysé Seieistini iN Hiis Expressii)
Suis dmi WO thi roititi! db ἡπατά deserat et'peivtte
tit Nicdtàs Fugenhisus, qui "Phécdort-Protront- étemjilo Tii
ditatus ineyteta et Hieipddnh ὅδ Driosiiiré^ et? Clériclis amb-
rib p UB TOEGEUR αὐ ifl ditti, iamBieis veflbus icónsarcz:
Küvitieyids multa los -inifis itt ^noSÉHs aititiradversionibus
feulasfilitis; '* BfU; Quod miferi fot padres, eaque" nobi.
δέ 16. adotta 6185 sinfffis unt; non "solum "li. setew 6
etii in fpsisifet vérUB, spud TIN X:- Bripp. "Canfict Cóutiz
doin; *ex quo forte! coliPi "posset "imc; ^qaüinvis Cynicum

efiptorém, &ut fuiss& Clirisfidiin Wit^salten? shctós' αὐὸ
visse- Iiiros? sed pOthit in! easdém Vódltatiunes" utque fínajt4
πϑΝ "titistardfes ;'"-p8sforale argaméntirti tabthhs fortuito ΤΩΣ
&d ere: ν εὐ τ 22,2} fut poa dur eii one i ΔῈ ΠΣ...
"P'E)nBF bfato pura, cahdida, su&vis, minutis 'articulis'
müeimbrisqüe concish ét tamen nümerosd ; aire ulis sales

mellé'dulció? ptoffuit; "inquarit"afiihis afirétteus Virentibus

utrinque £ilvis inumbratus, et ita florens, ita picta, f expo-
Bb"est; utti'ell velborünr diliües;" orhned genténiticint If
gentiv" lejUlek; "Pronshtiones 'taeteratüe. dicünti "lumifity

'

ita tipteVipédit! dt pétóbés coldrurh 4drietátent; ^e lupi"

PROLEGOME Nr Dé XXX V— XXXVII] 1v

tee fobelas, oividnn doseripfienge, quam etopsaeteciis. aum
liant, perite inteyit et scitur hibet: Xapaphosti sing
pasteralitme jiita. πη δ felicitez- adhibet;
plieitaten,),T hueeriti rVGaebes: Mosehi et! fivecnlos
eonsecfatus ef, saepissime enpecntus-qsL., In. entfllibils nc pim
zoiesls, pffectibus misa, Ji; ;pemonis xdegoruame serat t. qui-mtio
DA, quod. de Arni ait Quintil, h.X. c6 18:100. 0:648.
ef, ju nosiroyiare ac. marito .damnént. ποῦμε θὲ 136, dà l'O«
rigie, dus Hombns..et .Bayliue, ; àdres ugs: vel potint- conta
mgees iere. einninm- tuar "Gragcorum ' fassüé puererum. :fdé«
dis;amoribus , (et.illa deris. ztesdaytiy/ts. ut. ipse wodat!da
1H. c. 49 ip. 81». X.) pon . inquinassetrargumiemáum, juam
Quod. si, tumsputgup.,.: qustum.ret, perecundum. fVistot.,' quar
ilias dicendi genus, nuljum video spriptotem quem «eb mi-

rom. sermonis fasilitatem, proprietates, elegantiam, enavitac
iem, fetta t copiam, priorem legere debuissent. iux

9,» quiu Graecas Rilergs, b. primo: limine xMotsse ἡ

ydmm, illecebris, invitandi, sant, Sed » B. quid
damno, interdum et i ipse à veteri silla: simpli (ΑΕ ina)
foctgta, jucund. Cate: ita, discedit, et.ad. recentiorum. sepbistia
rnm delicias ac lasciviam. accedit; nt facatam. calamistris: ftit»
rat, orafionent papi sententias longius: aressitas; hahest.
et.nimium ingenio sno: Wi Ἢ ae -Cgni-:
dem; sobxium sophistam , iodore, Achil e Tatio:puriotem.
εἰ simpliciorem et, multo regis anfiquo. y ccc ie
temen, aophiistam ᾿ videre, mihi. videor,
quibua non. caxet, vitia; et: qune. sapiens ac limati dk Pad
ctor. facile agnosct, βαρ et. quaedám 1 1n. ius, ΓΕ
verisimilia, sive iti chsilué quos-iefett, sive etinns ineo quud.
benum illnm. et. candidum .Daphnim ,- nimis, iptssllair es
gxindiusculi invenis pefatem £adebat:, entum rerum z
ignaramque et in omnibus hospitetii ac per&grinum :
qnod; euboderatus fuerat lungermanus p, 220. suarutu mota-
rnm, et vere, ut omnia , obseryayit suinmus ille Valcken, im;
quibusdam litteris. datis "ad illustrissimum: nostrum. ut et cl,
Musgravi amicnm Principem, de Youssoupoff, virnin. ad,
OBMBIA,. summa. natum. et egregium | decus. literarum . Graeca -

, quas ἃ el. Valcken, dum. Leidae | versaretur perfecte:
dici et assidue coluit Lutetiae, ubi simul plurimos in imn -

doe de oe x

^

ὑπτι c; 22] WXLHBOIBONE 25 0.

bug bibliothegis codices. Graenos.- metus diligenter » exenasi-
mus, contulimus; iuvqnem principem, (araecis membganie un-
pallescentem, mirantibus, custodibus. e vbique exelamontibus:
So. .Q Quis navus hic nostris secessit sgdibua hospes... ,
.qni generosissia Gengjsclinni stirpe ortus, Serenissimo. fiur-
Jandiae duci, (gni ipsius sorprem magpgae. “ἴω. omnibus. In-
peretrici carissumpam | duogit.)... regpantibyus - Nogaiae Chapis,
Apsique adeo Sinag Imperatori affinis, omuibus aaturag, οηβαὶ-
bus, fortumae bonis .orgatya, im ipso «etatis fervore, apxetis
. yoluptatum ac deliciarum legociniis, ad. lMjeraa et.ad, omaia
magna et gravia tento. impetu fectug. |... os s.
, Praeterea Longus eadem, verba, gasdem. dicendi formu-
las saepius iterata,sed hog, ip. Graexis; Latinisque acriptoribns
saepius occprrit, e£ minus offendit-quam in, Gallicis «aum. £a-
men nostrae.nos lhpguae inopia ip eadem, vgrba, fsequemtius
revolvere deberet, . Sed. uf, saepe in. nno eodemque, hoggine,
.qui saam paupertatem dissimulaze,cupit,, qum egestate .sum-
. Jua. summum luxum videas coniunctug:: sic et, nos nom ia hoc
solum sed in. alis, multis incredibili; verborum jfastidio tan-
qaam nimis.abundantes, laboramus. et. hac suparbia magnam
, Dobis ipsi sexnmjonis partem abseisam invidunus, DOE
De. nastro. satis aequum et ig. multi verum. tulit indicium
Hyetius p.. 1293. edit, 8, de X Origine dos Romans; ,,Encare
»qu'on.y reconnoisse le caractire:de-ophiste, .£el qu'il toit
.»op34.]8 rencontre. affegtée. deg mofs, par le.jeu et la censo-
.asnance des syjlabes οἱ par. lea descriptipns ànntiles qu'il a, t&-
yrées de ses lieux communs; néangpoing il eat. bien plus. chà-
.stié.que,]a plupart deg apcigna. Mowuanciezs, ..dont le style,
. s plein de métapbores, d'antithesca, et. de ces figures. bril-
,»lantes qui surprennent.les sugples e£ qui /flattent, l'ozeille,
sang gpraplir l'esprit tien£. de l'orateur.et de, l'historien εἰ
,,,u0'est propze ni à l'up ni à J'autze ἢ, Au lieu d'attachor
,. »le lecteur .par la nouveauté des événements, par l'arran-

|. *) Merito euim de Heliódoro Huet. ib. p. 72: Photius loue l'é-

. .»légance dg son style; ponr.mpi:.jq lg trouve (Top affecté
»Urop figuré.et trop poétique. 1l se plait dans les descri-

' sptions ; i s'y joue et n'ea peut sortir., Jl me paroft. qu'il ἃ
Inu celles de Philostrate. C'étoit la mode des begux esprit

»de son aiégles. qui dura depuis, les. Antogins, 'e'este-dire,

t *

PROLEGOMENA. TPag-XKXXVIII--XLL] rxvit

Jtrétheht et T4: eri CLE dies ni&tibbes et noe imb tiürtatión nete
, te ἐξ préssde ,"' qui: olt. tyowirténtt 4UDP toli eP Sa cáderice, ἐξ
,,düP ütdtiée"tonjours daré són sejet; Hi ésshyedt de le rete
,uir p&tr'de$ descriptiótis 'Dóümpetised,'Pémplielédes mots et
, vuldus- des éhoses! et: βοῦν ἐμάν edititrie Horace, par des
;bagatélug karinotfeWées) "Hs Bééortétit; hUES 'dd' grani? che:
stitit ; ; ef?peirdént ^ quii tei? font! vore tiit dé prys qu'i! ne
, chérelit:potitt; ils Vorisemieht ἐξ asem-son'álfettion et liic
,itiencé: qu'l àvofb d'aller ἃ 1α 80. ;qu'il 'éhércHox et- qu'ils
568 ἀνθίεπν preporée? Tóngitii 'bst pis tóut - 2feit exémyit
,de:ce défaut; mais come sS'SE tenti! δ se retient et
sféntie. prodibtemient: daas der rélátiere; ! "Bon! style d'eilleurs
elt alitiple,? uisé?'fiaturceP Gt éoncilloRahit obscurité', ses ex-
z prétiions sont pheiaus: de^ vivddité ét dé f&u- if'próduit avec
3»eiptit,- εἴ péint aec: sigiéme) ili'dispóse ses images avec
, adBeiséi "eb eitrai eres sont" dirdi-exactément : les épi-
, SódcN 'hilisient-lle Férpünient:; Jes pastions 8t tes: sehtimetits
7 Sotit ἘΠ ἐν bedc vme'délititésse ἀβϑὼξ citivelhalile à 1ὰ sith-
Jopficité! des! berfreps ; rndié Wo pas totowrs? aüx regles. du
FORE; commi? quánd dl fit comimettié ἃ Baphtits: üne ti-
fidélité par ignor&née, »H«ne'péche güére contre'da^ vrui-
y Heiniblàndé que dan Iéctinachinés qui y sont employées sans
δεν οι et&qqi- ort eurieinpa Té, dénodeméert: du la pite,
sites heüteus d'üllleár! et ui9sés ábrEdBle Mo c oos
-:Hlactetius sápienitissime Huetius, sed! quae sedüiritut, “δὰ
Βα scio ^n: oribus páriter apptebatriié ἐπε: JL'éconbtie
;, ual 'entendue de sa fable ^e -an'défaüt eneóre plis essen-
pid. I'comnreicé!prüsMiérement ἃ ἸᾺ neissenicé-de'kes δὸν-
»ger, et nei finit pai métite: à 'Teür tdrihge. -' T1 éfend sa
,nátration. josqu'Adents enfimts et- à ledt vitillesse; 4 Quod
; quflei' darius Heetit Soditciunt comprobavit Bays in Long.
facete'aüdens : 1*,) C'est - sortie eBtiéremént du vest caractóre :

nda TUE : m uo ua cA et, j E
didi la déepdénce du bón ,gofit, jusqu'é T ἴα rpine de

ie e um do graine Achil ΕΒ vitilé yid8eumdem
ur I Achil pa - TB. e B . Cui tenen Don nent, dud penes
a ο Δὲ ati cena geiius anf ü ue -
vid, ' tiquioiue ét sitipficlus eise exi esitlamti et in do magis
E -nalarüfertiáe xf Facti ndniblicélitl nitoreii.'
***trk9

".

SPEM φαίην, X18E01699 E 5..... ος

.setle cette, espéce d'égrite: αὶ 16ρ fant.finiy au, joge des. n06es,

. wKt λα tuire sur les suites du mariage: -une héroine-de;ro-

ἴδῃ grosse et accouchée est pa éfzapge μεκαφφηδρο.
Sed. Hgetioeet Baylio in hoe quidam. zale fastidigsis re-

— gponderi potest, Longum «a, quaq in. senectute Deplnidi et

Chloag.accidergnt, quaeque *d «eorum hberos pertipebant
ppn. quidem, narrasse, sed. velgti aliud-agentem « praeter-
euntem ita praemonstrasse, pt ipsemet ig Alade .et.in. Odys-
se& Homerus Achillis et .Ulyasis .moriem (Od. y» v,.281
seqq.), ut Virgilius Aeneae nepotum et. eorum qui nascendi
epant gh. illis fata,praepuntigrit. Qui jn. suavissimo. Lengi
ibello veluti. habitaverunt, qai qum Dpphaide et Cblos femi-
jarius ut ifa dicam. vixegupt, .epsurm «asus ef periculis fue-
yunt commoti, egrwm. adversig. dolugreat zabue et prosperis
laetati, eorum solide. gasisi. fegrant-geudium , ii. non ita pla-
fide in praesente illorum, .felicitafis- unagino, oonquiesoent ut

. mon et interdum avide. in futura.pyomineaut, Longum -yaluti

. jnterrogent, an $ruma et.stabila perpulies annos penmense-

rint illa fortugae,.quae tandem oup. ἥδ in gratiam. redierat,
munera : candidpm illum pastorem , ingenuam illom puellam,
quibus. se. semel addizete ἀπ᾿ omnihus vifae aetatibus et. gon-
gitiopibus conatitutoa prosequi &mgbunt; explorare cousbun-

. fnr, an. afflpentibus. derpeníe. deliois :''atque. opibus. ebrii,
. ingenuum illum .eandorem ac simplietatem exueriat.. Gratias

Agent scriptori , . qui.tacite eoram. voto ultro-ocowmens.omni
ipsos liberavit metu, longam. ,Daphnidia: e&. Chleés. annorum

.. Seriem, continua yifge beaiae gaudie, formosum formoserum

parentum soboles, | circumfugos et ilz ampliesimem fertu-
pam secutos, ovium greges et pendentes de, rupibus eapel-

. ἠδ, ἃς Daphnidis et Chloés , quos .illagum nupquam poeni-
. tuit, ubsqne vestigia inhgereptes , surgentem Ámaris pastoris

aram (namgpe.ille üs fait semper deus), conditum Panis tem-
plum et ornamenta illi antro addita, quod primis Chloés ex-
positae circumsonuit vagitibus; qui denique haec.omnia ipsis
procul ac veluti obiter praemonstravit, (v. p. 184. nostrae
ed.) simulque pancis versiculis multa, eaque cognitione di-
guissisa :cermplexus, prsemonuit, illos-auréam vitae pastora-

"fis simplicitatem et afimenta- et bona; Ac puras semper reti-

ise delidás, Nymphafum érvazicmm., Amoris ac Panis

PROLEGONXEWA -: Εἶπ. XLII— XLV.] ^ vix

- eultui sempcr addietós! faisse ekque sls libéré "noriina 'indi-
diste; eas. elégisse untrices ;. quie: sus sibi ipsi iricamsbula
qu raesemtarent.- — c^ c

Quod vero ab' his ipsis Daphidiy e Chióes incunobalis

- elistur Longus , hoc Huelie ineptae ac pervebsae oecono-
tius. vitinar videtar; scilicet ille falso sibi ἐπ atiimum induxe-

: Yat; fabelluruta -Amatoriaram: *ocsiptores Sisdert tilius pbe-

"disi epidos -obnoxies esse legibus et-ut Tfomero reges et proe-
lia.ac veluti elassicum canen&, Qui- . -

2 Non gemino bellum Troianent orditar sbovo," .
sic Longo fistulam inflanti; didetietum carmen dicenti et oves
ut itw dicam paseenti; in: tüedias zes:hon secus ac notas au-
ditorens ἢ Yapiendum fuisse: «quod idem est àc si voluisset

- üusidum ct'inhórintcvirgibem hertis redimitam ét in gemráeis
inscivientem pratis inter atbusta: et humiles myricas ad cho-
reus: vel nd euoena:F empe-et 'aníca: soloque rivili fugientis

. wüsurvotwbate, fortunati nemoris. silenti, xibi-hospitalem
auibram eonbocinnt Silius emoris conse arbores , : eidem
win, eodem: impetu' praecipiténi* deferri, : quo 4nter ffhicos
'Gampos: sanpuihé feinanteés: et ferro ac füimmis collucéntes,
torvus et totes nere vigens Aclilles ed γαρτίαπι rüebát." Fru-
.stra πος diGt' p, 180. Loisffo facile fuisse suam fabnlam

«ul Epici-poémalis normem fingere et componere et 'ad'illius
eghlas; exigen ; sed eum: videri lins regulas aut ignorasse aut
"sptevisse: quod ego láudendari potius quam *'vituperandum
-nseo; eum dissitiillime ΟΕ confandenda et commiscenda
-antt genera. Nen igitur faliulae Milésiae scriptor iis tenetur

Z j quas sie. pro-sno arbitrio fiiit Huetins psp.-133 io
.4,J'appelle rorimans régulitrs cetix: qui sont' dans les rdgles du
'gpoéme hároique, 7 Les: Grees' qüi ont s? heureusement 'ber-
jffeetionnó la plupart de sciences et des arts, qu'on les en 8
- etus les: invértenrs, ont-auesi: cultivé l'art romanesque; et
οἶα brat «t inculte qu'il étoit parmi Jes Ortfentaur, ils loi oná
» ft Limes une' — re ex ke resserrant soul les

Δ᾽

i
sd Sie stam ab. initia lectopem RENSRUN AM NE πω, otas
". OR A T aen suam fabulam (sed. en nog. Hi qot
m, quod multum dispar est ita praeelare. ὉΠ bes HIE
-Anéliue vóas. Hohe Hiomerüs.et Ὁ eres ?.

LXX ba.lra o: SvoUYISEQISONT- COS NUS das

,mrigles ide l'Epopée ebjoignmht er cin : cobps-! parfoiti es di-
,Yerses parties sans. ordre et sans rapport ;: qui coniposeient
,,les romans avant eux. Véritablemeat ils: ne se -sonf pas
itous assmjettis ἃ cés rigbes;e/. ΄, .» MED
-:. iBergit. Huetins dicendo .:126;: On peut. remhrquer
»jpkusiesms traite que Tongtis a pris der autresauteurs; dont
sje vieussde wons parler, ΟἿ qu'ils: ént'pris :de dui: 'car;on
jne sait pas leur ágel ni. celui de Longus. "Aucun: des an-
jcems ne parle de lui, et. il ne perte aucune niarque, qui
,, donne Tieux au: comjectures, si ce n'est'yeat-étre.1à. pureté
de. son élovütion;- qui mele fait. juger ples aneien'que-les
»jdeux auteurs précédentes. 6. ("Fheod: Predromus et 'Ex-
Btatb. [Eumathies] ). — Síésupra dixerat p. 120.: ;,bes Pa
,,8atorales:de Longus: ont 'Attssi quelquefois. servi dé: modéle à
»; Théodore Prodrome et à Eustathe ou Enmathc *'si toute-
»fois-1l est.plus aucien qu'eux ; «car on ignore :en quel terepe
,,a ent vécu. . 11 semble: qu'Euktathius tiont de'let'eette
y,fine galanterie de faire servir Hysiàne 'ὰ table; ef preseme-
,ter le.verre ἃ Hysminias et de le/faite rbeire: par. le: méme
,eudroit que:les levres desa ;maittesse ont touché ;-et que
» l'héodere: Prodromus lui doit le: nom: et. l'emploi 'de Bry-
axis. :.Duunquam. salis ssimari: queo, 'quomedo: doctissimus
Huetius üt rem incertam. et ambiguam ponere: potuerit,: ab--
surdis:istis €t ineptis médi aevi scriptoribus, : Fheodoro' Pro-
dromo-et Eustathis antiquiorem esse Longurb; quem septem
minimum ''secalis. priorest':esse ex solo dicehdi genere con-
stat," Deimde.in eo:faléus. est -Hiuetius, quod Theodori Pro-
dronsi aetatem ignerati affirmiet.' Ille enim, ut' reete obser-
vat Febric. Bibl. G. 1. V. 6:6, ext. 10.: Vol; VE. - pag. 815.
viuit cipnca seculi ἃ Ch. n. ΧΙ mitia Alexio: et deinde loanne
:"Cemnwno imperiüm tehcmtibus ; nec Eumathius ab eo secu-
^ lo longe abesse [iotéit. Idem dieendum et de. Nieéta: Eu-
gieninno, qui Jinetio netas :non:*"fuit' et Θ΄ δ. "de'Brosillae
et Charitlis: amoribus fabula: "Theodor. Prodreni;: manifesto
expressit. Praeterea Haetíus hic coniieit à Longo Eusta-
thium sumpsisse videri hoc elegans urbanitatis genus, quae
in eo posità est, wt Hifemina poeulz miiistrans inducatüt
Hysminiasque ea parte biljat, quae amréae suae labellis tacta
fuerat; $ed has amantiám delicias non in.Longo'solum sed

PROLEGOMENA, [Beg :XLV.-— XLVIH.] - τσὶ

in multis alis Ereficis qcripforibuey eum; Beylio. p
peanin; DAS UM: DÉC n8. t Vou AUDAX chaudes br
| Me, eodem. Lange. Melius. p. 1273: ,,l.me paeeli. .88882

Croyable que M. d'Urfé a pris: de ]ui l'idée 4le-aes pastora-
sJe5,. au. ques l'a prise, €pme tant dianfres dioses etl'ar-
wgument aéme..de aon. Sire, de la.Diane de Montemaxar,
.aygu, de l'Amgnig. du: Tasse, ou.du Pastor. $do ὧς Gusrini,
091 à ausi pillé sang. -&erupule, 9w de: uelqu'une;des au»

ss tres, Paatoralqs .Maliennes, qni sont en si grand. nombre,
que Bartoli «UUsbin:en avoit.romassé jequ'à qualre vingt,
o»Lengus, que ceux τ οἱ .ont- vreisemhlablepsent imité ;.est: le
npremierinodile des, ung et; des aufaes ; €. (Huetius. obsenta-
xe debuisset Tassi Amynta et Monte Mayoxis Lliminqosteriorem
esse prierem Longi edifionexs, quae non prodiit nisi a, 1598.
Monte Mayor autem. 1560. et Tassus. a. 1595, obierunt)
»quoique Jos Idylles de Théocrite, les, lelogues.de Visgile et
:s5toutea:cellea que letipoétes: **Grecs et.Latins neus ent lais-
,556e8, δὲ méme celles.des Provenceut puissent - bien : 'axoir
.S,aontribué aux desseius de leur ouvráges ; «t que, poür re-
,monter.plus haut, ce que nous avons des anciens Hébreux -

,,€à ce genre, dont. on pourra, bier tàácher d'imiter les agre-
4ymenia, mais.qu'on n'égalera jauois, soit la source de tou-
,$91es les Pastorales.**

Merito autem lfuet. p. GO.. post Photium i in Bibl. i
CLXVI.. p. 363. observat, omnium feze Fabularmn Milesia-
xum, quae a Graecis consgriptae sumt ut a Luciano, Lucio,
Jamblicho, Achille 'Tatio, Heliodoro atque Damascio, (in hoe
Photii loco nulla, quod uirum, Lengi mcstio; sed ut iam ob-
servavit Huetius.p. 88., compertum est Photium, non de
osnibus qui ipsum praecesserant auctoribua, sed de iis dun-
faxat quos legibus qui ipsum praegesserant auctoribus, sed
deiis duntaxat, quos legatus im Ássyriam legerat, locutum
esse) fontem ct exemplar fuisse illos viginti quatuor Incredi-
biliuma de insula Thule libros, quos praeeunte quodam Anti-
phane, qui fuit etiam antiquior, non ita dim post Alexandri
M, tempora, ut Photius guepicatur, composuerat Antonius
Diogenes: ἔστι 0^, ὡς ἔρεκεν, οὗτυς χρύνῳ πρεσβύτερος
τῶν τὰ τοίαῦτα ἐσπουδαχότων. διαπλάσαε,. οἷον dms
»ανοῦ, «Δουκίαφ,- Ἰῳμβλέχον., ᾿ἀχαλλέῳως Τατίου, -HAw-

Lxxit ViLLOIS, PBOLEGOWENA, [Pag. XL VIII. XLIX.]

δώρου vt xul δΔαμασκίου. Kol γὰρ τῶν περὶ ἀληϑῦν
διηγημάτων “Ὠουκιανοῦ, καὶ τῶν πὲρὶ μεταμορφώσεων
«Δουχίου, πηγὴ καὶ ῥίζα ἔοικεν εἶναε τοῦτο. Οὐ μό-
γον “δὲ, ἀλλὰ καὶ τῶν περὶ Σινωνίδα καὶ “Ροδάνην,
“Ζευκίππην τε καὶ Ἀλειτοφῶντα, καὶ Χαρίκλειαν καὶ
Θεαγένην, τῶν τε περὶ αὐτοὺς πλασμάτων καὶ τῆς πλά-
γης, ἐρώτων τε καὶ ἁρπαγῆς καὶ κινδύνων, ἡ “4 έρκυλ-
Aug καὶ Κήρυλλος καὶ Θρουσκάνος καὶ 4 εινίας ἐοέ-
κάσε παράδειγμα γεγονέναι... .. Ἔστιν ὑπολογίσασϑαι,
ὡς οὐ λίαν πόῤῥω τῶν. χγῤόνων τοῦ βασιλέως "“λεξάν.-.-
ὅρου. ἸἩνημονεύεε δὲ οὗτός ἀρχαιοτέρου τινὸς Lfvre-
φάνους, ὃν φησι περὶ τοιαῦτά τινα τερατολογήματα
κατεσχολαχέναι *). :

*) [His verbis terminantur ea, quae Vill. de Longo εἴ de imita-
tone pesterierum scriptorum oxpoquit.. Quae deinde usque
&d finem eius Prol. continent, in quibus partim de codd. et
edd. Longi, partim de suae editionis ratione dixit, omittenda
esse putavi]. ;

JG Z AUrFYE ces

-
- -

ων x κι ? * D
$61 tag 30537 "ong ny

*

ΟΣ TORS cuoc

E
i oaxT viusyets M τῷ
o a0 2.2 PEL * s. “ἡ - κα

8 ; .
60 NS asy PAS τὰν ὁ Το JELL v
? 1
. LO 7 « .
du uw. PN UAR VC AS δὴν ER tus m 4 i.» ic is
qu?» - 1 », . : !
, Cg e 4 Na uc quA uro n à s ton E: UE
ς΄ ἊΣ n ?
CKNOC 433 AGE o6 no NONO wo tte . - E E EL M
- e
ἋΣ ᾿ i δ." ἀν εὖ ᾿ - ' T Cu ^o Aud 5 a" m
» 3 , :
Ü , * ^ a * . .
E E CO Er IM LL πν Mosque αἰ ἢ
᾿Ξ ἃ k » Ζ . ͵ , 1
t .3 E E M ον I S C NAA .N* . nous ,
ΔΎ αὐ ζν EUM a Y s i rro d eL . a» ᾿ ME.
. - ν » : a .
TN RT ve aval oM , rorró Y EH e a s tors
s S." - ,
"ba. : ἢ ED EE: : e$ : ᾿ e
ι ᾿ .
΄ a τά" EXON “Εν, ἢ ΚΝ EN E eux E " 2 .
* x * SNR ?" : T 5
) 5
II O 1 M E N I K Q N
e 7 * - P . ᾿ 2 2 "
src. 3D τὰ νοερ aoi Y cupue Vue yat cuu dtu tuya eer

d c ΤΌΤ OIODET'PÁAPEZ- g^ e li t

ῳ , E .
ν LE “4 ΩΝ 4 ?
* " t . ΄ Yu 5 Y.t n * .«-
POP LI Δω ' ἂς PEE A " « 4. δ wt , * Ὁ ἕω ξ , »
» UM .€*

LonNeus.

LXXIU VILLOI$, PROLEGOMENA, (Pag. XLVIII. XLIX.]

δώρου rt xul δαμασχίου. Καὶ γὰρ τῶν περὶ ἀληϑῦν
διηγημάτων 2dovxiavot , καὶ τῶν πὲρὶ μεταμορφώσεων
«ουχίου, πηγὴ καὶ ῥίζα ἔοικεν εἶναι τοῦτο. Οὗ μό-
vov "δὲ, ἀλλὰ καὶ τῶν περὶ Σινωνίδα καὶ “Ῥοδάνην,
“Ζευκίππην τε καὶ ἈΚλειτοφῶντα, καὶ Χαρίκλειαν καὶ
Θεαγένην, τῶν τε περὶ αὐτοὺς πλασμάτων καὶ τῆς πλά--
γης, ἐρώτων τε καὶ ἁρπαγῆς καὶ κινδύνων, ἢ 4έρκυλ-
Au καὶ Κήρυλλος καὶ Θρουσκάνος καὶ Δεινίας ἐοέ-
κάσε παράδειγμα γεγονέναι... . Ἔστιν ὑπολογίσασϑαε,
ὡς οὐ λίαν πόῤῥω τῶν. χῤόνων τοῦ βασιλέως "“λεξάών.-.
ópov. Ἰνημονεύεε δὲ οὗτός ἀρχαιοτέρου τινὸς “Ἄντο-
φάνους, ὃν φησι περὶ τοιαῦτά Tiva τερατολογήματα
κατεσχολακέναι *).

28S 0 05 u

*) [His verbis terminantur ea, quae Vill. de Longo et de imita-
tione pesteriorum ; scriptorum exposuit. deinde usque
ad finem eius Prol. continent, in quibus partim de codd. et
edd. Longi, partim de suae editionis ratione dixit, omittenda

esse putavi].

PLE ΔῸΣ 85 sTuwetc3987 S030

M y sd “
Ws. ÜAP τς v- 1 kr €«& .} Ez we ΕἾ n
*"- -—

PIS F4 ^ * ᾿Ξ “-- “ ᾽ Η
46i o3 163v CP nns ἢ QuesTuysyet, νιν oft o8s06

* , . EE a τ
. Ye Xusda x. . οἱ
T A SN ye jNtSyNS 125 2T [ESSO : ἊΣ us * NE ΡΣ !o8
E τὸς - an M "
LÉoxa.Y SY τς , ^" 25 Ca *a Arr oqac i (4 «x : L VNDE " (*
, f£ v t * y '
ig luft ὡς CC 0 ^L " . « E 5 i εἰ Ὧν
£N SUNL M ort TM . . E Yt o a ν, τὰς “τις
* -
SAI ^ τ ἡ Na ““ . o * ER € τὰ o ct fa D E : e καὶ n
" E ἢ
΄ - * ^
PNG E c x e 2 QE . E D
e J ES : *
I EC o E MERE. oy ὧν yo, cedro
- ,
PARENTI. κενὸς ρῶν ubi οἷ ER Ks PE xs
4
es. 5075" worroóy is dE E.
. 4 » ἐν $05
δ Σ᾽." 041 Boc δι ἐς ; . . : E" .
- : Le "n E
€ LV 188A INS HT S51 * 8. Vw ἃ NE z M * , t
" e E

H OIMENIKXK ON

QM) T ^3, SUAE Yr. TO oy 7 Te , *- 3 j! fc

SOUS 5 Y PM QA, un VE Ὁ 4
» * s
dL , *41 E » id . ] Ur * t . 4.
es 0o" MODOTOCPETTTAPESX 5.
"ZA * ἢ 4“ a. - "c :
P o IN (ilf o0 ^i... d i. 24.1 n L à 4 ἃ ΓΨ'
ΠῚ " $,, 17471, » 5 f. "d . , £^ PE ] 2t * $ ΒΡ , *. y
Ω "E 27
LI
. Li
D

LoNaus. Α ἷ

AOFFOY
HOIMENIKJOQON

ΤΩΝ KATA
44dNIN ΚΑΙ XA40HN
-AOrOZX ΠΡΩ͂ΤΟΣ.

Sea E» “έσβῳ 9500» ἐν ἄλσει Νυμφῶν ϑέαμα εἶδον n.

κάλλιστον ὧν εἶδον" εἰκόνος γραφήν, ἱστορίαν ἔρωτος.
καλὸν μὲν καὶ τὸ ἄλσος, πολύδενδρον, ἀνθηρόν, κατάῤ-
Qvrov* μία πηγὴ πάντα ἔτρεφε, καὶ và ἄνϑη καὶ τὰ
δένδρα" ἀλλ' ἢ γραφὴ τερπνοτέρα καὶ τέχνην ἔχουσα
περιττὴν καὶ τύχην ἐρωτικχήν. ὥστε πολλοὶ καὶ τῶν
ξένων κατὰ φήμην ἤεσαν, τῶν μὲν Νυμφῶν ἱκέται, τῆς
δὲ εἰκόνος ““ϑεαταί. γυναῖχες ἐπὶ αὐτῆς τίκτουσαι καὶ ἃ
ἄλλαι σπαργάνοις κοσμοῦσαι, παωιδία ἐκκείμενα, ποίμνια

4 τρέφοντα, ποιμένες “ἀναιρούμενοι, νέοι συντιϑέμενοι,
λῃστῶν καταδρομή, πολεμίων ἐμβολή.

2. Πολλὰ ἄλλα καὶ πάντα ἐρωτικὰ ἰδόντα με καὶ
ϑαυμάσαντα πόϑος ἔσχεν ἀντιγράψαι τῇ γραφῇ. καὶ
ἀναζητησάμενος ἐξηγητὴν τῆς εἰκόνος τέτταρας βίβλους
ἐξεπονησάμην, ἀνάϑημα μὲν Ἔρωτι καὶ Νύμφαις καὶ

Ilooo(uto» omiss. λόγος πρῶτος V. S. — εἰχόνα, γραφὴν
V. Ξ καὶ ante τῶν ξέν. om. V. S. — χοσμοῦσαι παιδία V.

A2

4 AOITOY HOLIDMENIKON

Ilavt, κτῆμα δὲ τερπνὸν πᾶσιν ἀνθρώποις, ὃ xol vo-
σοῦντα ἰάσεται καὶ λυπούμενον παραμυϑήσεται, τὸν
ἐρασϑέντα ἀναμνήσει; τὸν οὐκ ἐρασϑέντα προπαιδεύσει.
πάντως γὰρ οὐδεὶς Ἔρωτα ἔφυγεν ἢ φεύξεται, μέχρι
ἂν κάλλος ἢ καὶ ὀφϑαλμοὶ βλέπωσιν. ἡμῖν δὲ ὃ ϑεὸς
παράσχοε σωφρονοῦσι τὰ τῶν ἄλλων γράφειν.

2. μέχρις ἄν V. S. C.

6 1. Πόλις ἐστὶ τῆς “έσβου, ἹΜυτιλήνη, μεγάλη καὶ 8
καλή᾽ διείληπται γὰρ εὐρίποις ὑπεισρεούσης τῆς ϑαλάσ- :
σης καὶ κεκόσμηται γεφύραις ξεστοῦ καὶ λευχοῦ λίϑου.
γνομίσεις οὗ πόλιν ὁρᾶν, ἀλλὰ , Ῥῆσον. ἀλλὰ ἦν ταύτης
τῆς πόλεως, τῆς Ἰηυτιλήνης, ὅσον ἀπὸ σταδίων διακο-
σίων ἀγρὸς ἀνδρὸς εὐδαίμονος, κτῆμα κάλλιστον, ὄρη
ϑηῤοτρόφα, πεδία πυροφόρα, γήλοφοε κλημάτων, νομαὶ
ποιμνίων" καὶ ἡ ϑάλασσα προσέκλυζεν 1j ἠϊόνος ἐκτεταμένης
ψάμμῳ μαλϑακῇ.
2. Ἔν τῷδε τῷ ἀγρῷ νέμων αἰπόλος, “Δάμων τοῦ-
νομα, παιδίον εὗρεν ὑπὸ αἰγὸς τρεφόμενον. δρυμὸς ἦ y
6 καὶ λόχμη: βάτων καὶ κιττὸς ἐπιπλανώμενος “καὶ πόα
μαλϑακή, καϑ' ἧς ἔκειτο τὸ παιδίον. ἐνταῦϑα 7 eis
ϑέουσα συνεχὲς ἀφανὴς ἐγίνετο πολλάκις καὶ τὸν ἔριφον
ἀπολιποῦσα τῷ βρέφει παρέμενε. φυλάττει τὰς διαδρο-
μὰς ὃ “άμων οἰκτείρας ἀμελούμενον τὸν ἔριφον * καὶ
μεσημ οίας ἀκμαζούσης xav ἴχνος * ἐλϑὼν δρᾷ τὴν 4
μὲν aiya πεφυλαγμένως περιβεβηκυῖαν, μὴ ταῖς χηλαῖς
βλάπτοι πατοῦσα, τὸ δὲ ὥσπερ ἐκ μητρῴας DAC τὴν
ἐπιῤῥοὴν ἕλκον τοῦ γάλακτος. ϑαυμιάσας, ὥσπεῤ εἰκὸς
ἦν, πρόσεισίν ἐγγὺς καὶ εὑρίσκει παιδίον ἄῤῥεν, μέγα
καὶ καλὸν καὶ τῆς κατὰ τὴν ἔχϑεσιν τύχης ἐν σπαργά-
νοις κρείττοσι. χλαμύδιόν͵ τε γὰρ ἦν ἁλουργὲς καὶ
᾿πόρπη χρυσῆ καὶ ξιφίδιον ἐλεφαντύκωπον.

1. «Αόγος πρῶτος tit. V. Β. -- Ἀευλήνη V. S. C. etin Sqq.—
ἐστὶ «1έσβ. v. S, — ϑαλάιτης V. S. et ta etiam infra. — «AA
ἐκ ταύτης τ. 7r. τ. M. ὅ. ἀπ. σε. ὅ. ἀγ. ἣν &vd. V. ταύτης τ. π.
τ. M. ὅ. à. στ. δ. ἀ. ἣν ἀνδ. S. C. — sio», S nee. V. μ.
V. S. ἡἠϊόνι nue ψάμμου μαλθαχῆς C.

2. post πατοῦσα add. τὸ βρέφος S. C. — καὶ ϑαυμάσας V.
S. — χλαγέδιον pro χλαμύϑεον C.

Ν -
$5

6 AOrróy - HOIMENIKON

8, Τὸ μὲν oiv πρῶτον ἐβουλεύσατο μόνα τὰ γνω-
φίσματα βαστάσας ἀμελῆσαι τοῦ βρέφους" ἔπειτα αἶδε-
᾿σϑείς, εἰ μηδὲ αἰγὸς φιλανϑρωπίαν μιμήσεται , voxra
φυλάξας κομέζει πάντα πρὸς τὴν γυναῖκα ἹΜυρτάλην,
καὶ τὰ γνωρίσματα καὶ τὸ παιδίον καὶ τὴν αἶγα αὐτήν.
“τῆς δὲ ἐκπλαγείσης, εἰ παιδία τίκτουσιν αἶγες, ὃ δὲ πάντα T
αὐτῇ διηγεῖται, πῶς εὗρεν ἐκκείμενον, πῶς εἶδε τρε-
φόμενον , πῶς ἠδέσϑη χαταλιπεῖν᾽ ἀποθανούμενον. δό--
ξαν δὴ κἀχείνῃ, τὼ μὲν συνεκτεϑέντα κρύπτουσι, τὸ δὲ
παιδίον αὑτῶν «ἐπονομάζουσι, τῇ δὲ αἰγὶ τὴν τροφὴν
ἐπιτρέπουσιν. ὡς δ᾽ ἂν καὶ τὸ ὄνομα τοῦ παιδίου ποι--
μενικὸν «δοχοίη, ΖΔάφνιν αὐτὸν ἔγνωσαν καλεῖν.
5 4 "Hr δὲ διετοῦς χρόνου διϊκνουμένου j ποιμὴν
ἐξ ἀγρῶν ὁμόρων γέμων ; «ρύας τὸ ὄνομα, καὶ αὐτὸς
ὁμοίοις ἐπιτυγχάνει, καὶ εὑρήμασι καὶ ϑεάμασι. Νυμ-
φᾶν ἄντρον ἥν, πέτρα μεγάλη, τὰ ivóeOtv κοίλη ᾽ τὰ
ἔξωϑεν περιφερής. τὰ ἀγάλματα τῶν Νυμφῶν αὐτῶν
Ado. πεποίητο : πόδες ἀνυπόδητοι , χεῖρες εἰς μους
γυμναί, κόμη μέχρι τῶν αὐχένων λελυμένη, ζῶμα περὲ
τὴν ἰξύν, βειδίαμα περὶ τὴν ὀφρύν" τὸ πᾶν σχῆμα
χορεία 7, ἦν ὀρχουμένων. 7 ὦα τοῦ ἄντρου τῆς μεγάλης
πέτρας ἦ ἤν τὸ μεσαίτατον. ἐκ δὲ πηγῆς ὕδωρ ἀναβλύζον
dpi dt ἐποίει χεόμενον, * ὥστε καὶ. λειμὼν πάνυ γλαφυ- 8
ὃς ἐχτέτατο πρὸ τοῦ ἄντρου, πολλῆς καὶ μαλακῆς πόας
ὑπὸ τῆς γοτίδος τρεφομένης. ἀνέκειντο δὲ καὶ γαυλοὶ
καὶ αὐλοὶ πλάγιοι χαὶ σύριγγες καὶ κάλαμοι πρεσβυτέ-
ρων ποιμένων ἀναϑήματα.

ὅ. Εἰς τοῦτο τὸ νυμφαῖον οἷς ἀρτιτόκος συχνὰ φοι-
τῶσα δόξαν πολλάκις ἀπωλείας παρεῖχε. κολάσαι δὲ
βουλόμενος αὐτὴν καὶ εἷς τὴν προτέραν εὐνομίαν κατα--
στῆσαι δεσμὸν ῥάβδου χλωρᾶς “ λυγίσας ὃ ὅμοιον βρύχῳ
τῇ πέτρῳ προσῆλϑεν, ὡς ἐχεῖ συλληψόμενος αὐτήν.
ἐπιστὰς δὲ οὐδὲν εἶδεν ὧν ἤλπισεν , ἀλλὰ τὴν μὲν δι-
δοῦσαν πάνυ ἀγϑρωπίνως τὴν ϑηλὴν εἷς ἄφϑονον τοῦ

e

8. εἰ xal π. τ. αἶγες V. εἰ xol zr. τ. of oly. S. — ὅδε pro
ὁ δὲ V. S. om. C. — εὗρε τρὲ
4. τὸ ἔνδ. V. — τὰ ante Pr om, V. S. — ἐπεποίητο
V. S. — ix δὲ τῆς n. V.
5. ὁ Δρύως post xaraocriGe add. S.

AOrOS ΠΡΩ͂ΤΟΣ - 1

γάλαχτὸς δλκήν, τὸ δὲ παιδίον ἀκλαυτὶ λάβοως εἷς ἀμ-
φοτέρας τὰς ϑηλὰς μεταφέρον τὸ στόμα καϑαρὸν καὶ
φαιδρόν, οἷα τῆς ológ τῇ γλώττῃ τὸ πρόσωπον ἀπο--
d ης δῆς μετὰ τὸν κόρον τῆς τροφῆς. ϑῆλυ ἦν
τοῦτο τὸ παιδίον. καὶ παρέκειτο καὶ τούτῳ σπάργανα,
γνωρίσματα, μέτρα διάχρυσος, ὑποδήματα ἐπίχρυσα καὶ
περισκελίδες χρυσαῖ.

6. Θεῖον δή τι νομίσας τὸ εὕρημα καὶ διδασχόμενος
παρὰ τῆς olóc ἐλεεῖν τε τὸ παιδίον καὶ φιλεῖν, ἀναιθεῖ-
ται μὲν τὸ βρέφος ἐπὶ ἀγκῶνος, ἀποτίϑεταε δὲ τὰ γνω-
οίσματα κατὰ τῆς πήρας, εὔχεται δὲ ταῖς Νύμφαις ἐπὶ
τύχῃ χρηστῇ θρέψαι τὴν ἱκέτιν αὐτῶν. καὶ ἐπεὶ καιρὸς
ἦν ἀπελαύνειν τὴν ποίμνην, ἐλϑὼν εἰς τὴν ἔπαυλεν τῇ
γυναικὶ διηγεῖταε τὰ ὀφθέντα. δείκνυσι τὰ εὑρεθέντα,
παρακελεύεταε ϑυγάτριον νομίζειν, λανϑάνουσαν “ὡς
ἔδιον τρέφειν. 7 μὲν δὴ Νάπη (τοῦτο γὰρ ἐκαλεῖτο)
μιήτηρ εὐθὺς ἦν καὶ ἐφίλει τὸ παιδίον, ὥσπερ ὑπὸ τῆς
olóc παρευδοκιμηϑῆναι δεδοικυῖα, καὶ τέϑεται καὶ αὐτὴ
ποιμενικὸν ὄνομα πρὸς πίστιν αὐτῷ, Χλόην.

4. Ταῦτα τὰ παιδία ταχὺ μάλα ηὔξησε καὶ κάλλος
αὐτοῖς ἐξεφαίνετο κρεῖττον ἀγροικίάς. ἤδη ve ἦν ὃ
p πέντε καὶ δέκα ἐτῶν án γενεᾶς, T] δὲ τοσούτων
δυοῖν ἀποδεύντων, καὶ ὃ Zotac καὶ ὃ “άμων ἐπὶ μιᾶς
vvuxrüg δρῶσιν ὄναρ τοιόνδε τι. τὰς Νύμφας ἐδόκουν
ἐκείνας, τὰς dv τῷ ἄντρῳ, ἐν d πηγή, ἔν ᾧ τὸ παι-
10 δίον εὗρεν “ὃ Ζίρύας, τὸν Ζάφνιν καὶ τὴν 'Χλόην παρα-
διδόναι παιδίῳ μάλα σοβαρῷ καὶ καλῷ, πτερὰ ἐκ τῶν
ὥμων ἔχοντι, βέλη σμικρὰ ἅμα τοξαρίῳ φέροντε" τὸ δὲ
ἐφαψάμενον ἀμφοτέρων ἑνὶ βέλει κελεῦσαι λοιπὸν ποι-
μιαίνειν. τὸν μὲν τὸ αἰπόλιον, τὴν δὲ τὸ ποίμνιον.

Β. Τοῦτὸ τὸ ὄναρ ἰδόντες ἤχϑοντο μὲν οἱ ποιμέ-
vec, εἰ ἔσοιντο xal οὗτοε αἰπόλοι τύχην ἐκ σπαργάνων
ἐπαγγελλόμενοι κρείττονα, δὲ ἣν αὐτοὺς “καὶ τροφαῖς

ἀχλαγγί pro ἀχλαυτέ V. S.
6. ὥστε pro ὥσπερ V. ᾿ :

T. ἐφαίνετο V. 5. — ἤδη οὖν ὁ μὲν πέντε N. ἤδη οὖν ὁ
μὲν ἦν z. S. — Vulg. ἀποϑδεόντοιν. Plene interpung. V. et S.
post ἀποδεόντοιν. --- Ànte τὰς Δ. add. V. εἶναι. S. ἑέναι. C.

δεῖν, — τὸν ante Ζ“άφνιν om. V. S.

8 AQLTOY JIOIMENIKON

ἁβροτέραις ἔτρεφον xol γράμματα ἐπαίδενον καὶ πάντα
3d xà d "ur | dress uro δὲ πείϑεσθϑαι θεοῖς
περὶ τῶν σωθέντων προνοίᾳ ϑεῶν. καὶ κοινώσαντες
ἀλλήλοις τὸ ὄναρ καὶ ϑύσαντες τῷ τὰ πτερὰ ἔχοντι
παιδίῳ παρὰ ταῖς Νύμφαις (τὸ γὰρ ὄνομα λέγειν οὔκ
εἶχον), ὡς ποιμένας Dir Amid dh αὐτοὺς ἅμα ταῖς ἄγέ-
λαις ἐχδιδάξαντες ἕκαστα" πῶς δεῖ νέμειν πρὸ μεσήημε--
βοίας, πῶς νέμειν κοπάσαντος ToU καύματος, σότε
ἄγειν. ἐπὶ ποτόν, πότε ἀπάγειν ἐπὶ κοῖτον, ἐπὶ τίσι κα--
λαύροπι χρηστέον, ἐπὶ tío. μόνῃ͵ φωνῇ. οἱ δὲ μάλα
χαίροντες ““ὡς ἀρχὴν μεγάλην παρελάμβανον καὶ ἐφέ- 11
λουν τὰς αἶγας καὶ τὰ πρόβατα μᾶλλον ἢ ποιμέσιν
ἔϑος, 7 μὲν ἐς ποίμνιον ἄγουσα τῆς σωτηρίας τὴν
αἰτίαν, ὃ δὲ μεμνημένος ὡς ἐκκείμενον αὐτὸν oi ἄνέ-
ϑοέψεν. | |
.- 9. *Hoogc ἦν ἀρχὴ καὶ πάντα ἤκμαζεν ἄνϑη, τὰ ἐν
δρυμοῖς, τὰ ἐν λειμῶσι, καὶ ὅσα ὄρεια. βόμβος ἦν ἤδη
μελιττῶν, ἦχος ὀρνίϑων μουσικῶν, σκιρτήματα ποε-
μνίων ἀρτιγεννήτων. ἄρνες ἐσχίρτων ἐν τοῖς ὄρεσεν,
9 ἐβόμβουν ἐν τοῖς λειμῶσιν “αἵ μέλιτται, τὰς λάχμας
κατῇδον ὄρνιϑες. τοσαύτης δὴ πάντα κατεχούσης εὔω-
οίας, οἵ ἁπαλοὶ καὶ γνέοε μιμηταὶ τῶν ἀκουομένων ἐγέ-
vovro xal βλεπομένων. ἀκούοντες μὲν τῶν ὀρνίϑων
δόντων ἦδον, βλέποντες δὲ. σκιρτῶντας τοὺς ἄρνας
ἥλλοντο κοῦφα, καὶ τὰς μέλιττας δὲ μιμούμενοι τὰ
ἄνϑη ὀυνέλεγον, καὶ τὰ μὲν εἷς τοὺς κόλπους ἔβαλλον,
τὰ δὲ στεφανίσκους πλέκοντες ταῖς Νύμφαις ἐπέφερον.
10. "Ἔπραττον δὲ κοινῇ πάντα πλησίον ἀλλήλων
γέμοντες. καὶ πολλάκις μὲν ὃ Ζάφνις τῶν ““προβάτων 12
τὰ ἀποπλανώμενα συνέστελλε, πολλάκις δὲ ἡ Χλόη τὰς
ϑρασυτέρας τῶν αἰγῶν ἀπὸ τῶν κρημνῶν κατήλαωνεν.
ἤδη δέ τις καὶ τὰς ἀγέλας ἀμφοτέρας ἐφρούρησε ϑατέ-
Qov προσλιπαρήσαντος ἀϑύρματι. ἀϑύρματα δὲ ἦν αὖ-
τοῖς ποιμενικὰ καὶ παιδικά. ἢ μὲν ἀνϑερίκους ἄνελο--
μένη ποϑὲν ἐξελθοῦσα ἀκριδοϑήκην ἔπλεκε καὶ περὶ

8. in. ἡ. μ. εἰ ποιμένες ἔσ. xal οὗτοι, τύχ. C. --- πῶς δεῖ
γέμειν V. S. πῶς ποιμαίνειν C

9. οἵδε pro οὗ ante ἄπ. C. — ἔφερον V. S.
— 30. dvelouéyr ἠῶϑεν B. ἐξελθοῦσα om. C. — ἀχριδοϑήραν

N

ΔΟΡῸΣ IIPOTOS - 9

τοῦτο πονουμιέγη ᾿ τῶν ποιμνέων ἤμϑθησεν,. , 0 δὲ καλά-
μους ἐκτεμὼν λεπτοὺς καὶ τρήσας τὰς τῶν γονάτων
διαφυὰς ἀλλήλους τε κηρῷ μαλϑακῷ “συναρτήσας μέχρι 10
γυχτὸς συρίζειν ἐμελέτησε. καί ποτε δὲ ἐκοινώνουν
γάλακτος xol οἴνου καὶ τροφὰς, ἃς. ᾿οἴκοϑεν ἔφερον,
elc κοινὸν , ἔφερον. ϑᾶττον ἄν τις εἶδε, τὰ “ποίμνια
καὶ τὰς αἶγας ἀπὶ ἀλλήλων μεμεῤισμένας, ἢ XAÀógv
καὶ Ζάφνιν.

11. Τοιαῦτα δὲ αὐτῶν παιζόντων τοϊάνδε σπουδὴν
Ἔρως ἀνέπλασα. λύχαινα τρέφουσα σκύμνους νέους ἐκ
τῶν πλησίον ἀγρῶν ἐξ ἄλλων ποιμνίων πολλὰ ἥρπαζε
πολλῆς τροφῆς εἷς ἀνατροφὴν τῶν σχύμνων δεομένη.

13 συνελϑόντες ἐρὖν οἱ κωμῆται γύχτωρ σιροὺς δρύττουσι
τὸ εἶρος ὀργυιᾶς, τὸ βάϑος τεττάρων. τὸ μὲν δὴ χῶμα
τὸ πολὺ σπείρουσι. κομίσαντες μακράν ᾿ ξύλα δὲ ξηρὰ
μακρὰ τείναντες ὑπὲρ τοῦ χάσματος τὸ “περιττὸν τοῦ
χώματος κατέπασαν, τῆς πρότερον γῆς εἰκόνα " . ὥστε,
κἂν λαγὼς ἐπιδράμῃ, κατακλῇ τὰ ξύλα κάρφων ἄσϑε-
γέστερα ( ὄντα, καὶ τότε παρέχει μαϑεῖν, ὅτι γῆ οὐχ ἦν,
ἀλλὰ μεμέμητο γῆν. τοιαῦτα πολλὰ ὀρύγμᾳτᾳ κἂν τοῖς
ὄ eot κἀν τοῖς πεδίοις ὀρύξαντες τὴν μὲν λύκαιναν οὐκ
εὐτύχησαν “λαβεῖν αἰσθάνεται γὰρ καὶ γῆς σεσοφισμέ- 11
νης" πολλὰς δὲ αἶγας καὶ ποίμνια διέφϑειραν καὶ
“ἄφνιν παρ᾽ ὀλίγον ὦδε.

12. Τράγοι -παροξυνϑέντες εἷς μάχην συνέπεσον. τῷ
οὖν ἑτέρῳ τὸ ἕτερον κέρας βιαιοτέρας “γενομένης συμ-
βολῆς ϑραύεται" καὶ ἀλγήσας , φριμαξάμενος € ἐς φυγὴν
ἐτράπετο" 0 δὲ γικιῶν κατ ἴγνος ἑπόμενος ἄπαυστον
ἐποίει τὴν φυγήν. ἀλγεῖ “άφνις περὶ τῷ κέρατι καὶ τῇ

14 ϑρασύτητι ἀχϑεσϑεὶς ξύλον καὶ τὴν χαλαύροπα “λαβὼν
ἐδίωκε τὸν διώκοντᾳ. οἷα δὲ τοῦ μὲν ὑπεχφεύγοντος,
σοῦ δὲ ὀργῇ διώκοντος, οὐκ ἀκριβὴς τῶν ἐν ποσὶν
πρόσοψις ἦν, ἀλλὰ κατὰ χάσματος ἄμφω πίπτουσιν, ῦ
τράγος πρότερος, ὃ Δάφνις δεύτερος. τοῦτο καὶ ἔσωσε
“ἄφνιν χρήσασϑαι τῆς καταφορᾶς ὀχήματι τῷ τράγῳ.
ὃ μὲν δὴ τὸν ἀνιμησόμενον, εἴ τις ἄρα γένοιτο, ᾿δϑαχρύων

V. S, Ο.--- ἐλλήλας V. — C ian pro αἶγας V.

11. πολλάκις pro πολλά V, 5. — σιῤῥοὺς V. S. c. —
τεσσάρων V. S.

19 AOTITOY IHOIMENIKON

ἀνέμενεν" ἢ δὲ An ,ϑεασαμένη τὸ συμβὰν δρόμῳ
παραγίνεται εἷς τὸν σιρόν ' καὶ μαϑοῦσα ὅτι ζῇ, καλεῖ
τινὰ βουκόλον ἐκ τῶν ἀγρῶν τῶν πλησίον πρὸς ἐπι--

12 κουρίαν. ὃ δὲ ἐλϑὼν ,axotvov dra “μακράν, ἧς ἐχόμε-
voc, ἀνιμώμενος ἐχβήσεται. καὶ σχοῖνος μὲν οὐκ dy * 7j
δὲ Χλόη λυσαμένη ταινίαν δίδωσι καϑεῖναι τῷ ,βου-
χόλῳ" καὶ οὕτως oí μὲν ἐπὶ τοῦ χείλους € ἑστῶτες εἷλκον"
ó δὲ ἀνέβη Ταῖς τῆς ταινίας ὁλκαῖς ταῖς χερσὶν ἀχολου--
ϑῶν. ἀνιμήσαντο δὲ καὶ τὸν ἄϑλιον τράγον συντε-
ϑραυσμένον ἄμφω τὰ κέρατα" τοσοῦτον ἄρα 5 δίκη
μετῆλϑε τοῦ νικηϑέντος τράγου. τοῦτον μιὲν δὴ τυϑη-
σύμενον χαρίζονται σῶστρα τῷ βουκόλῳ καὶ ἔμελλον
ψεύδεσθαι πρὺς τοὺς “οἶκοι λύκων ἐπιδρομήν. & τις 15
αὐτὸν ἐπόϑησεν * αὐτοὶ δὲ ἐπανελϑόντες ἐπεσκοποῦντο
τὴν ποίμνην καὶ τὸ αἰπόλεον" xal ἐπεὶ κατέμαϑον ἐν
κόσμῳ νομῆς καὶ τὰς αἶγας καὶ τὰ πρύβατα, καϑέσαν--
τες ἐπὶ στελέχει δρυὸς ἐσκχόπουν͵ μή τε μέρος τοῦ σώ--
ματος ὃ ag» ἥμαξε καταπεσών. τέτρωτο μὲν οὖν
οὐδέν, οὐδὲ ἥμακχτο οὐδέν, χώματος δὲ καὶ πηλοῦ πέ-
παστὸὺ καὶ τὸς κόμας καὶ τὸ ἄλλο σῶμα. ἐδόκει δὲ
λούσασθαι, πρὶν αἴσϑησιν γενέσθαι τοῦ συμβάντος
«Δάμωνε καὶ Mv τάλῃ.

13 15. Koi ἐλθὼν ἅμα “τῇ Χλόῃ πρὸς τὸ γυμφαῖον,
ἐν ᾷ 7 πηγή, τῇ μὲν ἔδωκε καὶ τὸν χιτωνίσκον xoi
τὴν πήραν *) φυλάττειν, αὐτὸς δὲ τῇ πηγῇ προστὰς
τήν τε κόμην καὶ τὸ σῶμα πᾶν ἀπελούετο. ἦν δὲ
7 μὲν κόμη μέλαινα xai πολλή , τὸ δὲ σῶμα ἐπίκαυ--
τὸν ἡλέῳ. εἴχασεν ἄν τις αὐτὸ χρώζεσϑαι τῇ σκιᾷ τῆς
κόμης" ἐδόκει, δὲ τῇ “Χλόῃ ϑεωμένῃ καλὸς ὃ ῦ Alque, ὅ ὅτι
[δὲ μὴ] πρότερον αὑτῇ καλὸς ἐδόκει , τὸ λουτρὸν ἐνό--
que τοῦ κάλλους αἴτιον. καὶ τὰ νῶτα ὃ ὲ ἀπολουούσης
ἢ σὰρξ ὑπέπιπτε μαλϑακή" ὥστε λαϑοῦσα ἑαυτῆς

19. πρὸς pro εἰς C. — σιῤῥόν. V. S. C, — τινὰ ante βουχόλ.
om. V. S. — ἀγιμήσαντῃς pro ἀνιμήσαντοΎ. — ποϑήσειεν S. —
ὑπὸ pro ἐπέ C. — δὴ pro δέ 8. C.

13. πρὸς τὸ ἄντῥον τῶν Νυμφῶν V. S. — χιτῶνα V. S, —
ἐπιχρώζεσϑαι pto yo. P. — xai ὅτι μὴ C. P.

*) Ab his inde verbis incipiunt ea quae Conr. prim. ex À (Cod.
Monte Cassinessi) edidit usque ad p. 16. Sohaef, Subiecta est diver-
sitas lectionis Courerianae et Passowianae,

JOTr0S NDPOTOZ 11

ἥψατο πολλάκις, εἶ τρυφερώτερος εἴη πειρωμένη. καὶ,
τότε μὲν γὰρ ἐπὶ δυσμαῖς ἦν. ὃ Anc, ἀπήλασαν τὰς
ἀγέλας οἴχαδε, καὶ ἐπεπόνϑει Χλόη περιττὸν οὐδέν, ὅτι
μὴ dép» ἐπεϑύμει λουόμενον ἰδέσθαι πάλιν. τῆς δὲ
ὕστεραίας ὡς ἧκον εἷς τὴν νομήν, 6 μὲν Ζάφνις ὑπὸ
τῇ δρυὶ τῇ συνήϑει καϑεζόριενος ἐσύριττε καὶ ἅμα τὰς
αἶγας ἐπεσκόπει κατὰἀκειμένας καὶ ὥσπερ τῶν μελῶν
ἀκροωμένὰς, ἡ δὲ Χλόη πλησίον καϑημένη, [καὶ] τὴν
ἀγέλην μὲν τῶν προβάτων ἐπέβλεπε, τὸ δὲ πλέον εἷς
Zdápriv ἑώρα" καὶ ἐδόκει καλὸς αὐτῇ ὀυῤίττων πάλιν,
καὶ αὖϑις αἰτίαν ἐνόμιζε τὴν μουσικὴν τοῦ κάλλους,
ὥστε μετ᾽ ἐκεῖνον καὶ αὐτὴ τὴν σύριγγα ἔλαβεν, εἴ πως
γένοιτο καὶ αὐτὴ καλή. ἔπεισε δὲ αὐτὸν καὶ λούσασϑαι
πάλιν καὶ λουόμενον εἶδε καὶ ἰδοῦσὰ ἥψατο χαὶ ἀπῆλϑε
πάλιν ἐπαινέοασα, καὶ ὃ ἔπαινος ἣν ἔρωτος üpyf. ὃ τι
μὲν οὖν ἔπασχεν οὐκ ἔδει νέα κόρη καὶ ἐν ἀγροικίᾳ
τεθραμένη καὶ οὐδὲ ἄλλου λέγοντος ἀκούσασο τὸ τοῦ
ἔρωτος ὄνομα. og δὲ αὐτῆς εἶχε τὴν ψυχῆν, καὶ τῶν
ὀφθαλμῶν o)x ἐκρότει καὶ πολλὰ ἐλάλει Ζάφνιν" τρο--
φῆς ἠμέλει, νύχτωρ ἢγούπνει, τῆς ἀγέλης κανέφρόνει"
γῦν ἐγέλα, νῦν ἔχλαϊεν εἶτα ἐχάϑευδεν, εἶτα ἀνεπήδα»
ὠχρία τὸ πρόσωπον, ἐσυϑήματε αὖϑιὶς ἐφλέγετο. οὐδὲ
βοὸς οἴσετρῳ πληγείσης τοσαῦτα ἔργα. ἐπῆλϑθόν' ποτε
αὐτῇ καὶ τοιοίδε λόγοι" μόνῃ γενομένῃ.

14. Νῦν ἐγὼ νοσῶ μέν, τί δὲ 7 νόσος dyvoG
νἀλγῶ, καὶ ἕλκος o)x ἔστι μοι" λυποῦμαι, καὶ οὐδὲν
τῶν προβάτων ἀπόλωλέ μοι. καίομαι, χαὲ᾿ ἐν᾿ σκιᾷ
“τοσαύτῃ κάϑημαι. πόσοι βάτοι ptt πολλάκις ἤἥμυξαν,
«καὶ οὐκ ἔκλαυσα. πόσαι μέλιτται χέντρα ἐνῆκαν, ἀλλὰ
"ἔφαγον. τουτὶ δὲ τὸ νύττον μου τὴν κἀσδίαν πάντων
»ἐκείνων πικρότερον. καλὸς ὃ Ζσίάφνις, καὶ γὰρ τὰ ἄνθη;
«καλὸν 5 σύῤιγξ αὐτοῦ φϑέγγεται, καὶ γὰρ oi ἀηδόνες"
"ἀλλ᾽ ἐκεένων οὐδείς μὸι λόγος. εἴϑε αὐτοῦ 'σύριγξ ἐγε--
»νόμην, Vy ἐμπνέῃ uoi εἴθε αἰξ, ἵν Dm ἐκείνου Ῥέμω-
"μαι. ὦ πονηρὸν ὕδωρ, μόνον Ζάφνιν καλὸν ἐποίησας,
"ἐγὼ δὲ μάτην ἀπελουσάμην. οἴχομαι, Νύμφαι φίλαι,
xal οὐδὲ ὑμεῖς σώζετε τὴν παρϑένον τὴν ἐν ὑμῖν τρα-

τρυφερώτερον C. P. — xol ante τοιοίδε om. P. ᾿

14. πῦύσαι pro πόσοι P. — “τουτὺ δὴ P. C. ͵

12 “ΟΓΓΟΥ HOIMENIKON

Te i τίς ὑμᾶς στεφανώσει μετ᾽ ἐμέ; τίς τοὺς ἀϑλίους
Qvac ἀναϑρέψεε; τίς τὴν λάλον ἀκρίδα ϑεραπεύσει;
κἣν πολλὰ καμοῦσα ἐϑήρασα, (VO. μὲ κατακοιμίζῃ φϑε)-
»γομένη παρὰ τὰ ἄντρα, νῦν δὲ ἐγὼ μὲν ἀγρυπνῶ διὰ
»Ζάφνεν, 7j δὲ μάτην λαλεῖ.

18, Τοιρῦτα ἔπασχε, τοιαῦτα ἔλεγεν, ἐπιζητοῦσα τὸ
ἔρωτος ὄνομα. “όρκων δὲ ὃ βουκόλος, Ó τὸν “άφνιν
ἐκ τοῦ σιροῦ καὶ τὸν τράγον ἀνιμησώμεψος. ἀρτιγένειος
μειρακίσκος καὶ εἰδὼς. ἔρωτος καὶ τὰ ἔργᾳ καὶ τὰ ὀνό-
ματα; εὐθὺς μὲν dm ἐκείνης τῆς ἡμέρας ἐρωτικῶς. τῆς
“Χλόης διετέϑη, πλειόνων δὲ διαγενομένων μᾶλλον τὴν
ψυχὴν ἐξεπυρσεύϑη καὶ τοῦ “ἀφνιδος ὡς παιδὸς κα-
ταφρονήσας ἔγνω κατεργάσασϑαι δώροις ἢ ἢ βίᾳ. τὰ μὲν
δὴ πρῶτα δῶρα. οὐτοῖς ἐκόμισε, τῷ μὲν σύριγγα. βου-
κολικὴν καλάμους ἐννέα χαλκῷ δεδεμέγους ἀντὶ. κῃροῦ,
τῇ δὲ νεβρίδα βωχχικήν. καὶ αὐτῇ τὸ χρῶμα ἦν ὥσπερ
γεγραμμένον χρώμακιν. ἐντεῦϑεν δὲ φίλος vo »ρμιζόμενος
κοῦ μὲν “:ἀφνιδος ἠμέλει xor ὀλίγους. τῇ Χλόῃ δὲ ἀνὰ
πάσας ἡμέρας ἐπέφερεν ἢ τυρὸν ἁπαλὸν ἢ στέφανον
ἀνθηρὸν ἢ μῆλον ὡραῖον. ἐκόμισε δέ ποτε αὐτῇ καὶ
μός χον ὀρειγέννητον “καὶ κισσύβιον διάχρῃσον καὶ ὁρ-
νίϑων͵ ὀρείων νεοτεούς. ἢ δὲ ἄπειρος οὖσα τέχνης
ἐραστοῦ, λαμβάνουσα μὲν τὰ δῶρα & ἔχαιρε, μᾶλλον δὲ
ἔχαιρεν ὅτι “4ἀφριδι εἶχον αὐτὴ χαρίξεσϑαι " καὶ, ἔδει
γὰρ. ἤδη καὶ ΖΔάφριν γνῶναι τὰ ἔρωτος ἔργα, γίνεταί
ποτὲ τῷ “ῤρχωνι. πρὸς αὐτὸν ὑπὲρ κάλλους ἔρις, καὶ
ἐδίκαζε μὲν “Χλόη, ἔκειτο δὲ ἄϑλον τῷ νικήσαντι φιλῆ-
΄σαε “Χλόην. “όρκων δὲ πρότερος ὧδε ἔλεγεν,

16. "Ἐγὼ, παρϑένε, μείζων εἰμὶ “ἀφνιδος, καὶ ἐγὼ
“μὲν βουκόλος, ὗ δὲ αἰπόλος, “οσοῦτον χρείττων. ὅσον
«εἰγῶν βόες" καὶ λευκός. epu ὡς γάλα, καὶ πυῤῥὸς ὡς
»ϑέρος μέλλον ἀμᾶσϑαι, xal ἔϑρεψε μήτηρ, οὐ ϑηρίον.
οὗτος δέ ἐστι μικρὰς καὶ ἀγένειος ὡς "ἈΠ; καὶ μέλας
νὡς λύχος. γέμει Ἢ τράγους, ὅδω. ern δεινόν.

qisyouéyn m. τὰ ἄντρα C. φϑεγγ. παρὰ τὸ ἄντρον P.

16. τοῦ ἔρωτος C. τὸ τοῦ P. — σιῤδοῦ P. C. — post καλά-
μοὺς add. P. C. ἔχουσαν. — λευχώμασιν pro χρώμασιν P.

10. τοῦ ante “Ζάφν. ins. P. — ὁ μὲν αἰπόλος, ἐγὼ δὲ βου-
χύλος P. μὲ ante ἔϑρεψε add. P. C. — ὕδωδὲ δὲ ἄρα PP.

“ἸΟΓῸΣ ΠΡΩ͂ΤΟΣ 13

»νχαὶ ἔστε πένης ὡς μηϑὲ κύνα τρέφειν. εἰ δ᾽, ὡς λέ-
νγουσε, xol «i5 αὐτῷ γάλα δέδωκεν, οὐδὲν ἐρίφων
»διαφέρει.« τὰἀῦτα καὶ τοιαῦτα 6 Δόρκων καὶ μετὰ ταῦτα
ὃ Δάφνις" 9x;Eud οἱξ ἀνέϑρεψεν ὥσπερ τὸν Δία. νέμω
»δὲ τράγους, ὡς τούτους βοῶν μείζονας .:..:.
ὙΣω ....... οὐδὲν Um αὐτῶν, ὅτι μηδὲ ὃ Πάν, καί-
»tot γε ὧν τὸ πλέον voóyoc. ἀρκεῖ δέ uot ὃ τυρὸς καὶ
νἀοτὸς ᾿δβελίας καὶ ὀἶνος λευκός, ὅσα ἀγροίκων πλου-
»σίων κτήματα, - ἀγένειός εἶμε, καὶ γὰρ ὃ Ζιόνυσος"
»μέλας; καὶ γὰρ ὃ vixvOoc* ἀλλὰ κρείττων καὶ δ᾽ Ζ1τό--
»yvooc Σατύρων, ὃ δάκινϑος κρίνων. οὗτος δὰ καὶ πυ-
»νδὸς ὥς ᾿ἀλώπηξ xal προγένειος ὡς τράγος καὶ λευκὸς
»(c ἐξ ἄστεος γυνή. κἂν. δέῃ σὲ φιλεῖν, ἐμοῦ μὲν φιλεῖς
»τὸ στόμα, τούτου δὲ τὰς ἐπὶ τοῦ γενείου τρίχας.
"μέμνησο δέ, ὦ παρϑένε, ὅτε oc ποίμνιον ἔϑρεψεν, ἀλλὰ
»καὶ εἶ 'χαλήν Aa πε ἐς P m
(1.4. Oóx£9' | ἢ Χλόδη περιέμεινεν, ἀλλὰ τὰ μὲν
ἡσθεῖσα τῷ ἐγκωμίῳ, τὰ dà πάλαι ποθοῦσα φιλῆσαι
ΖΔάφνιν, ἄναπηδήσασα αὐτὸν ἐφίλησεν, ἂἀδίδακτον μὲν
καὶ ἄτεχνον, πάνυ δὲ ψυχὴν ϑερμᾶναι δυνάμενον.
ΖΔόρκων μὲν οὖν ἀλγήσας ἀπέδραμε: ζητῶν ἄλλην ὁδὸν
ἔρωτος, Δάφνις. δὲ ὥσπερ οὐ: φιληϑεὶς ἀλλὰ δηχϑεὶς
σχυϑρωπός τις εὐθὺς ἦν χαὲὶ πολλάκις ἐφψύχετο καὶ τὴν
καρδίαν παλλομένην κατεῖχε καὶ "βλέπειν μὲν ἤϑελε τὴν
Χλόην, βλέπων δὲ ἐρυϑήματε ἐπίμπλατο" τότε πρῶτον
xel τὴν κόμην αὐτῆς ἐϑαύβιασε ὅτε. ξανϑή, καὶ τοὺς
ὀφθαλμοὺς ὅτε μεγάλοι χαϑάπερ βοός," καὶ τὸ πρόσω-
πον ὅτι λευκότερον ἀληϑῶς καὶ τοῦ τῶν αἰγῶν γάλακτος,
ὥσπερ τότε πρῶτον ὀφϑαλμοὺς χτησάμενος, τῶν δὲ
πρότερον χρόνων πεπηρωμένος. οὔτε οὖν τροφὴν προσε--
φέρετο. πλὴν ὅσον ἀπογεύσασϑαι, καὶ ποτόν, εἴ ποτε
ἐβιάσϑη, μέχρι vo) [ἂν] διαβρέξαι τὸ στόμα M.
pero. σιωπηλὸς ἦν ὃ πρότερον τῶν ἀκρίδων λαλίστερος,

οὐδ. &, αὖτ. ὅτε P. — ἀγρ. οὐ μὲν δὴ πλουσίων P. --- χαὶ post

Σατύρ͵ add. P. C, — φιλήσεις P. C.

»

1T. οὗ anite χατεῖχε add. P. C. — Post. ἐρυϑήματε add. εὐθὺς
P. — τὲ xal διαυγεῖς add. post μεγάλοε P. id. om. χαϑ. βοός.---
τὸν δὲ πρότερ. χρόνον P. ᾿

γέμων d. t. τῶν τούτου βοῶν d ἀποδείξω" oio dà
C

p^ AOTTOY HOIMENIKON

ἀργὸς ὃ περιττότερα τῶν abr xot M evoc ᾿ fjjuéMyto καὶ

7 ἀγέλη : ἔῤῥιπτο. καὶ ἤ σύριγξ χλωρότερον τὸ πρόσ-
πον ἤν πόας ϑερινῆς. εἷς μόνην Χλόην ἐγίγνετο λάλος.
καὶ εἴποτε μόνος ἀπὶ αὐτῆς “ἐγένετο, τοιαῦτα, πρὸς αὑτὸν 16
ἀπελήρει"

18. «Ti ποχέ με Χλόης ἐρ ργάξεται φίλημα; χείλη
, μὲν ῥόδων ἁπωλώτερα χαὶ στόμα κηρίων γλυκύτερον,
ντὸ δὲ φίλημα κέντρου μελίττης πικρότερον. πολλάχις
"ἐφίλησα ἐρίφους, noA dau ἐφίλησα αχύλακας ἄρτεγεν-
» γήτους καὶ τὸν μόσχον, ὃν ὃ “όρχων᾽ ἐχαρίσατο" ἀλλὰ
ντοῦτο φίλημα χαενόν. ἐκπηδᾷ μου τὸ πνεῦμᾳ . ἐξᾷάλ.-
»λεται 7| καρδία » τήκεται ἢ ψυχή , καὶ ὅμως. πάλεν φε-
»λῆσας ϑέλω. ὦ γέκης κακῆς ! ὦ νόσῳ. xo«vijc, ἧς οὐδὲ
"εἰπεῖν οἶδα τὸ. ὄχομα! ἦρα φαρμάκων ἐγεύσατα “Χλόη
»μέλλουσά. με φιλεῖν; πῶς οὖν οὐχ ἀπέϑανεν,;. olor.
»νἄδουσιν α ἀηδόνες, s, δὲ ἐμὴ. σύριγξ᾽ σιωπᾷ! οἷον
"σκιρτῶσιν οὗ ἔριφοι, κἄγὼ κάϑημαι !^ οἷον ἀκμάξει τὰ
»ἄνϑη, κἀγὼ στεφάκους οὐ πλέκω! ἀλλὰ τὰ μὲν ἴα καὶ

1470 ϑώκινϑος ἀνϑεῖ 4 “άφνις δὲ “μᾳρᾳένεται. ἄρά ov
xal Zfógxav εὐμορφότερος. ὀφθήσεται; .

19. Τοιαῦτα ὃ βέλτιστος Δάφνις & ἔπασχε καὶ ἔλεγεν,
οἷα πρῶτον γευόμενος τῶν ἔρωτος" καὶ ἔργων. “καὶ λόγων, 1
ὃ δὲ “όρκων, ὃ βουχόλος, ὃ ὃ. τῆς Χλόης. ἐραστής, qu-
λάξας τὸν Ζφύαντα φυτὸν χατορύττογτῳ πλησίον κλή-
ματας, πρόσεισιν. αὐτῷ. μδεὰ τυρίσχων τικῶν pu
καὶ τοὺς. μὲν δῶρον» εἶναι δίδωσι πάλᾳ, φίλος. qv, ἡνίκα
αὐτὸς. ἔνεμεν s ἐντεῦϑεν δὲ ἀρξάμενος. ivíflols λόγον
περὶ τοῦ τῆς «Χλόης, γάμου. καὶ, εἰ λαριβάνοι γυναῖκα,
δῶρα πολλὰ καὶ μεγάλα, ὡς βουχόλος, iayyrüero
ζεῦγος. βαῶκ. ἀρρεήρωκχ, σμήνη τέτταρα μελια τῶν, quzà
μηλεῶν πεντήκοντα, δέρμᾳ ταύρου τεμεῖν ὑποβήμακα,
μόσχον ἀνὰ πᾶν ἔτος. μηκέτι. γάλακτος δεόμεμον"" ὥστε
μικροῦ. δεῖν ὃ ρίας ϑελχϑεὶς τοῖς δώροις. ἐπένευσε
τὸν γάμον. ἐνγοήσας δὲ, ὡς κρείττονος 1 ἘΠ) ΘΕ ἀξία

ἡμελεῖτο Ῥ
18. ἐργάσεται V. S.

19, γεμικῷν C. τυρῶν xci συρίγγων. τινῶν y4qugxdr V. &—
Post xal Had μὲν add, τυρρὺς V. S. — tme Υ. -- εἰ
λαμβάνει C. !

JODrOZ HPOTOZ n

νυμφίου, καὶ δείσας, μὴ φωραϑείς ποτὰ κακοῖς ἀνη-
κέστοις περιπέσῃ, τὸν τε γώμον ἀχένευσε “καὶ συγγνώμην 16
ἔχειν ἠτήσατο καὶ τὰ ὀνομασϑέντα, δῶρα. παρῃτήσατο.

20. “ευτέρας δὴ, ἁιαμαρτὼν ó. ᾿“Ἰόρκων ἐλπίδος xai

18 μάτην τῳροὺς. ἀγαϑοὺς ἀπολέσας i ἔγνω. διὰ “χειρῶν ἐπι-
ϑέσθαι τῇ Χλόῃ μόνῃ γενομένῃ. καὶ παφαφυλάξας, ὅτι
παρ᾽ ἡμέραν ἐπὶ ποτὴν ἄγουσι τὰς. ἀγέλας, ποτὲ μὲν ὃ

. Δ άφτις, ποτὲ δὲ 5$ παῖς, ἐπιτεχνᾶται τέχνην ποιμένε
πρέπουσαν... λύκου μεγάλου δέρμα 2 ὃν. ταῦρύς 7:076
πρὸ τῶν βοῶν μαχῴμενος τοῖς κέρᾳαι ὃ , περε-
ἔτεινε τῷ. σῴματε ποδῆρερ κατανῳτισάμενος" τούς T
ἐμπ ογϑίους πόδας ἐφηπλῴαϑαε ταῖς χερσὶ xoi τοὺς
κατῴπιν. τοῖς. σχέλεσιν ἄχρι πτέρνης - καὶ τοῦ στόματος
τὸ χάσμω σκέπειν τὴν κεφαλήν, ὥσπερ ἀνδρὸς ὁπλέτου
κρᾷνος. ἐχϑημῴώρας, δὲ αὐτὸν. ὡς ἔνε μάλιστα παραγί-
γνέκαι πρὰς τὴν πηγήν, ἧς ἔπινον αἱ αἶγες xal τὰ πρό-
βατα pex τὴν, νομήν, ἐχ κρίλῃ δὲ πάνυ γῇ ἦν. ἡ πηγὴ
καὶ περὶ αὐτὴν πᾶς. ὃ τύπος ἀκάνϑαις, βώτοις καὶ. (Qc.
χεύϑῳ ταπεινῇ καὶ σχολύμεοις ἡγρίωτο" ῥᾳδίως ἂν ἐκεῖ
καὶ λύχος “ ᾿ἀληϑινὸς ἔλαϑε λρχῶν. ἐνταῦϑα. κρύψας ἕαυ-- 18
τὸν ἐπετήρει τοῦ ποτοῦ τὴν ὥραν ῦ “όρχων καὶ. πολλὴν
εἶχεν ἐλπίδα. τῷ σχήματι φοβήσας λαβεῖκ. ταῖς χερσὶ
τὴν. Χλόην...

19 21. Χρόνος ὀλίγος διαγίνεααι, χαὶ Χλόη κατήλφυνε |
Tüg . ἀγέλᾳς. εἰ τὴν πηγὴν. καταλιποῦσα . τὸν “άφκιν
φυλλάδα, χλωρὰν κόπτοντα «τοῖς ἐρίφοις τροφὴν μετὰ
τὴν νομήν. καὶ οἱ κάγες, οἱ τῶν ᾿πρρβάκων ἐπὶ φυλᾳκχὴν
καὶ τῶν. αἰγῶν ἑπόμενοι, ofa. ? xuvüjy. iy ὡνηλασίαις
περιξργία, κινούμενον τὸν “Ἰόρκωνα πρὸς. τὴν ἐπίϑεσιν
τῆς κόρης φωράσαντες, πικρὸν μάλᾳ.. ὑλαχτήσαντερ
ὥρμησαν ὡς ἐπὶ λύκον". xol περισχόντες. ,. Ξρὶν ὅλως
&vagc? vet δὲ ἔκπληξιν ; ἔδακκον. xarà τοῦ δέρματος.
τέως μὲ οὖν. τὸν, ἔλεγχρν αἰδούμενος καὶ ὑπὸ τοῦ

περιπέσοι. V. 8.

20. ἐπὶ τὸν ποεὸν V. B. C. — χαὶ βάτοις V. 8. — ἔλᾳϑε.
λόχῳ V. S. C.

91. τῶν προβ. ἐπιφύλαχες V. S. C. — out δὴ κυνῶν. ---
περιερχέα V.C. --- οἷα dd κυνῶν — περιεργέᾳ S. — pro κατὰ

τοῦ d. χατὰ χράτος

10 AOrrFOÓY: HOIMENIKON

δέρματος imoxénovroc φρουρούμενος ἔκειτο σιωπῶν ἐν
τῇ λόχμῃ" ἐπεὶ δὲ re Χλόδη πρὸς τὴν πρώτην ϑέαν
διαταραχϑεῖσα τὸν áp» ἐκάλει βοηϑὸν oi τε κύνες
περισπῶντες τὸ δέρμα τοῦ σώματος ἥπτοντο αὐτηῦ,
μέγα οἰμώξας ἵκέξευνε βοηϑὲϊῖν τὴν κόρην καὶ τὸν Δάφνιν
11 ἤδη “παρόντα. τοὺς μὲν δὴ κύνας ἀνακλήσει συνή-
ϑει ταχέως ἡμέρωσαν, τὸν δὲ Ζόρχωνα κατά τε᾿ μηρῶν
καὶ ὥμων δεδηγμένον ἀγαγόντες ἐπὶ τὴν πηγὴν ἀπένι--:
wav τὰ “δήγματα, ἵνα ἦσαν τῶν ὀδόντων αἱ ἐμβολαί, 29
καὶ διαμασσησάμένοι φλοιὸν χλωρὸν πτελέας ἐπέπασαν"
ὑπό re ἀπειρίας ἐρωτικῶν τολμημάτων ποιμενικὴν παι-
διὰν νομίζοντες τὴν ἐπιβολὴν τοῦ δέρματος, οὐδὲν ὃρ-
γισϑέντες, ἀλλὰ καὶ. παραμυϑησάμενοι καὶ μέχρι ΤΩΣ
χειραγωγήσαντες ἀπέπεμψαν. - ;

22. Καὶ ὃ μὲν κινδύνου παρὰ τοσοῦτον ἐλϑὼν καὶ
σωθεὶς ἐκ κυνός, φασίν, οὐ λύκου στόματος, ἐθεράπευε
τὸ σῶμα, ὃ δὲ Ζάφνις καὶ ἡ XAóg κάματον πολὺν
ἔσχον μέχρι νυκτὸς τὰς αἶγας καὶ τὰς οἷς συλλέγοντες.
ὑπὸ γὰρ τοῦ δέρματος πτοηϑεῖσαι καὶ ὑπὸ τῶν κυνῶν
ὑλακτησάντων ταραχϑεῖσαι, αἷ μὲν εἷς πέτρας ἀνέδρα--
μον, αἱ δὲ μέχρι τῆς ϑαλάττης αὐτῆς κατέδραμον.
καίτοιγε ἐπεπαίδευντο καὶ φωνῇ πείϑεσθαι καὶ σύριγγε

18 ϑέλγεσθαι καὶ χειρὸς παταγῇ συλλέγεσθαι" “ ἀλλὰ τότε
πάντων αὐταῖς ὃ φόβος λήϑην ἐνέβαλε. καὶ uA,
ὥσπερ λαγὼς ἐκ τῶν ᾿ἰχνῶν εὑρίσκοντες, εἷς τὰς ἐπαύ--
Aug ἤγαγον. ἐχείνης μόνης τῆς νυκτὸς ἐκοιμήϑησαν
βαϑὺν “ὕπνον καὶ τῆς ἐρωτικῆς λύπης φάρμακον τὸν 91
κάματον ἔσχον. αὖϑις δὲ ἡμέρας ἐπελϑούσης πάλιν
ἔπασχον παραπλήσια. ἔχαιρον ἰδόντες, ἐλυποῦντο ἀπαλ-
λαγέντες, ἤλγουν, ἔϑελόν τι, ἠγνόουν 0 τι ϑέλουσι. τοῦτο
μόνον ἤδεσαν, ὅτι τὸν μὲν φίλημα, τὴν δὲ λουτρὸν
ἀπώλεσεν. ἐξέκαε δὲ αὐτοὺς xol ἡ ὥρα τοῦ ἔτους.

23. *Hooc οὖν ἤδη τέλη καὶ ϑέρους ἀρχὴ καὶ πάντα
ἐν ἀκμῇ, δένδρα iv καρποῖς, πεδία ἐν ληίΐοις. ἡδεῖα
μὲν τεττίγων ἤἠχή, γλυκεῖα δὲ ὀπώρας Op, τερπνὴ δὲ
ποιμψίων βληχῆ. εἴκασεν ἄν τις καὶ Soc ποταμοὺς

τοὺς μὲν xvvac δὴ V.

93. ἦρος οὖν ἤδη τέλος ἦν S. ἦρος ἦν ἤδη τέλος C. — yàvx.
x«l ἡ τῆς ὀπώρ. V. S.

-«4OrOS ΠΡΩ͂ΤΟΣ. 17

ἄδειν ἠρέμα Qéorrac καὶ τοὺς ἀνέμους αυρίττειν ταῖς
πίτυσιν ἐμπνέοντας καὶ τὰ μῆλα ἐρῶντα πίπτειν χαμαὶ
καὶ τὸν ἥλιον φιλόχαλον ὄγτα πάντας ἀποδύειν. ὁ μὲν
οὖν “άφνις ϑρμλπόμενος τούτοις ἅπασιν εἷς τοὺς ποτα--
μοὺς ἐνέβαιγε, καὶ πητὲ μὲν. ἐλαύετο, ποτὲ δὲ καὶ τῶν
ἰχϑύων τρὺς ἐνδινεύογτμς: ἐϑήρα: “πολλάκις δὲ καὶ 19
ἔπενεν, ὡς τὰ ἔνδοϑεν καῦμα σβέσων. ἣ δὲ Χλόη, μετὰ
τὸ ἀμέλξαι τὰς -οἷς καὶ τῶν αἰγῶν τὰς πρλλάς, ἐπὶ
92 πολὺ μὲν πόνον “εἶχε πηχνῦσα τὸ γάλα" δειναὶ γὰρ αἵ
μυῖαι λυπῆσαι καὶ, δακεῖν εἰ διώκηιντο᾽" τὸ δὲ ἐντεῦϑεν
ἀπολουσαμέγη. τὸ πρόσωπον πέτυως ἐστεφανοῦτο κλά--
δοις, καὶ τῇ νεβρίδι ἐζώννυτο καὶ τὸν γαυλὸν ἀναπλή-
dac οἴνου καὶ γάλακτος κοινὸν μετὰ τοῦ Ζάφνιδος
ποτὸν εἶχε. dE. |
21. Τῆς δὲ μεσημβᾳίας. ἐπελϑούσης ἐγίνετο $07
τῶν ὀφθαλμῶν ἅλωσις αὐτοῖς. 7j μὲν γὰρ γυμνὸν δρῶσα
τὸν “Ζάφνιν ἐπ’ ἀνθοῦν ἐνέχιετε. τὸ κάλλος καὶ ἐτήκετο
μηδὲν αὐτοῦ μέρος μέμψασθαι δυναμένη" ὃ δὲ ἰδὼν
ἐν νεβοίδε καὶ στεφάνῳ πίτυος ὀρέγουσᾳαν τὸν γαυλὸν
μίαν ᾧετο τῶν ἐν τῷ ἄντρῳ Νυμφῶν δρᾶν. ὃ μὲν οὖν
τὴν πίτυν. ἀπὸ τῆς κεφαλῆς ἁρπάζων αὐτὸς ἐστεφα-
γοῦτο πρότερον φιλήσας τὸν στέφανον, 7; δὲ τὴν ἐσθῆτα
αὐτοῦ λουημένου. καὶ. γυμνωθέντος ἐνεδύετο πρότερον
καὶ αὐτὴ φιλήσασα. ἤδη ποτὲ καὶ μήλοις ἀλλήλους
ἔβαλον καὶ τὰς κεφαλὰς ἀλλήλων ἐκόσμησαν “διακρίνον-- 20
τὲς τὰς κόμας. καὶ 7 μὲν εἴκασεν αὐτοῦ τὴν χόμην,
ὅτι μέλαινα, μύρτοις, ὃ δὲ μήλῳ τὸ πρόσωπον͵ αὐτῆς,
23 ὅτε “λευκὸν καὶ ἐνερευϑὲς ἦν. ἐδίδασκεν αὐτὴν καὶ συ-
olrrav* καὶ ἀρξαμένης ἐμπνεῖν, ἁρπάζων τὴν σύριγγα
τοῖς χείλεσιν αὑτὸς τοὺς καλώμους ἐπέτρεχεν ". καὶ ἐδό-.
x& μὲν͵ διδάσκειν ἁμαρτάνουσαν, εὐπρεπῶς δὲ διὰ τῆς
σύριγγος “Χλόην κατεφίλει. |
25. Συρίττοντος δὲ αὐτοῦ κατὰ τὸ μεσημβρινὸν καὶ
τῶν ποιμνίων σχιαζομένων, ἔλαϑεν 7] Χλόη κατανυστά-

ἐπὶ πολὺν μὲν χρόνον εἶχε V.

94. τὸν ante zfeq»iy om. V. S. — διαχρέναντες V. S. —
ἐπέλειχεν pro ἐπέτρεχεν V. — ἁμαρτάγν. διδάσκειν V. S. — τὴν
XAóg» V. S. — ἐφίλει pro xazeq. V. 8

95. αὐτοῦ post dà om, V. S.

LoNGvs. B

18. “ΟΓΓΟῪ ΠΟΙΜΕΝΙΚΩΝ

Saga. φωράσας τοῦτο ὃ Δίάφνις καὶ καταϑέμενος τὴν
σύριγγα, πᾶσαν αὐτὴν ἔβλεπεν ἀπλήστως, οἷα μηδὲν
αἰδούμενος, καὶ ἅμα καὶ αὐτῇ ἠφθέμα ὑπεφϑέγγετο"
νοἷοι καϑεύδουσιν ὀφϑαλμοέ! οἷον δὲ ἀποπνεῖ τὸ στόμα!
νοὐδὲ τὰ μῆλα τοιοῦτον, οὐδὲ αἱ λόχμαι. ἀλλὰ φελῆ-
νσαι μὲν δέδοικα. δάκνει τὸ φίλημα τὴν καρδίαν καὶ,
νὥσπερ τὸ νέον μέλε, μαίνεσθαι ποιεῖ" ὀκνῶ δὲ καὶ μὴ
»νφιλήσας αὐτὴν ἀφυπνίσω.ς ὦ λάλων τεττίγων! οὖκ
νἐάσουσιν αὐτὴν καθεύδειν μέγα ἠχοῦντες. ἀλλὰ καὶ
21 οὗ “τράγοι τοῖς κέρασι παίουσε μαχόμενοι. “ὦ λύκων 24
νἀλωπέκων δειλοτέρων, o? τούτους οὐχ ἥρπασαν !«

20. Ἔν τοιούτοις ὄντος αὐτοῦ λόγοις, τέττιξ φεύς--
yov χελιδόνα ϑηράσαι ϑέλουσαν κατέπεσεν εἰς τὸν πκόλ--
πον τῆς Χλύόης" καὶ ἢ χελιδὼν ἑπομένη τὸν μὲν οὐκ ἐδυ-
γήϑη λαβεῖν, ταῖς δὲ πτέρυξιν ἐγγὺς διὰ τὴν δίωξιν
γενομένη τῶν παρειῶν αὐτῆς ἥψατο. 17 δὲ οὐχ εἰδυῖα
τὸ πραχϑέν, μέγα βοήσασα, τῶν ὕπνων ἐξέϑορεν.
ἰδοῦσα δὲ καὶ τὴν χελιδόνα ἔτι πλησίον πετομένην καὶ
τὸν Ζάφνιν ἐπὶ τῷ δέει γελῶντα, τοῦ φόβου μὲν 2nad-
σατο. τοὺς δὲ ὀφθαλμοὺς ἀπέμᾳττεν ἔτι καϑεύδειν
ϑέλοντας. καὶ 0 τέττιξ ἐκ τῶν κόλπων ἐπήχησεν ὅμοιον
ἱκέξῃ χάριν ὅὁμολογοῦντι τῆς σωτηρίας. πάλιν οὖν 5
XAo0n μέγα ἀνεβόησεν" ὃ δὲ Ζάφνις ἐγέλασε. καὶ προ--
φάσεως λαβόμενος καϑῆκεν αὐτῆς tlg τὰ στέρνα τὰς
χεῖρας καὶ ἐξάγει τὸν βέλτιστον τέττιγα μηδὲ ἐν τῇ
δεξιᾷ σιωπῶντα. 37 δὲ ἥδετο ἰδοῦσα καὶ ἐφίλησε λω-
βοῦσα καὶ αὖϑις ἐνέβαλε τῷ κόλπῳ λαλοῦντα.

o2 271. ““Ἔτερψεν αὐτούς nore φάττα βουκολικὸν 2x95
τῆς ὕλης φϑεγξαμένη. καὶ τῆς Χλόης ζητούσης μαϑεῖν
ὅ τι λέγει, διδάσκει αὐτὴν ὃ Ζάφνις μυϑολογῶν τὰ
ϑρυλούμενα. νἦν παρϑένος, παρϑέγνε, ὡς σύ, οὕτω
»xaÀ2 καὶ ἔνεμε βοῦς πολλὰς οὕτως ἐν ἡλικίᾳ. ἦν δὲ
»νἄρα καὶ φϑδική, καὶ ἐτέρποντο oi βόες αὐτῆς τῇ μου-

ἅμα χκαϑ' αὑτὸν ἠρέμα C.— οἷον pro οἷοι C.— φιλεῖν V. S.—
δὲ i καὶ pro δὲ xcd o) V. 5 TUUS

28. Ἔν τούτοις pro ᾿Εν τοιούτοις V. S. — τῆς ante Χλόης
om. V. S. — ἐγέλασεν V. 8. — ἐνέβαλλε τῷ κόλπῳ V. 8.

27. τότε pro ποτε V. S. C, — τῆς X4. omisso xoà V. S, —
ϑρυλλούμενα vulg. — ὡς σὺ om. C. — δὲ ante ἄρα om. V. S.

“]ΟΓῸΣ HPQOQTOS3 ". 19
"σικῇ xal ἔνεμεν οὔτε καλαύροπος πληγῇ οὔτε κέντρου
νπροσβολῇ " ἀλλὰ καϑίσασα ὑπὸ πίτυν καὶ στεφανωσα--:
»μένη πίτυϊ 30s Πᾶνα καὶ τὴν Πίτυν. xal «i βόες τῇ
»φωνῇ “παρέμενον. παῖς οὐ μακρὰν νέμων βοῦς καὶ
»ναὐτὸς καλός, ὠδικὸς ὡς 7) παρϑένος, φιλονεικῆσας πρὸς
»τὴν μελῳδίαν, μείζονα. ὡς ἂνήρ, ἡδεῖαν ὡς παῖς,
»φωνὴν ἀντεπεδείξατο. καὶ τῶν βοῶν ὀκτὼ τὰς ἂρί-
νστας ἐς τὴν ἰδίαν ἀγέλην ϑέλξας ἀπεβουχόλησεν.
»νἄχϑεται 5 παρϑένος. τῇ βλάβῃ τῆς ἀγέλης, τῇ ἥττῃ
»τῆς δῆς" καὶ εὔχεται τοῖς ϑεοῖς ὄρνις γενέσϑωε πρὶν
»οἴχαδε ἀφιχέσθαε. πείϑονται οὗ ϑεοὶ καὶ ποιοῦσι τήνδε
Σαντὴν ὄρνιν ὄρειον ὡς παρϑένον, μουσικὴν ὡς “ἐκείνην.
»καὶ “ἔτι νῦν ἄδουσα μηνύει τὴν συμφοράν, ὅτι βοῦς 23
»ζητεῖ πεπλανημέγας.«

28. Τοιάσδε τέρψεις αὐτοῖς τὸ ϑέρος παρεῖχε. utro-
πώρου δὲ ἀκμάζοντος καὶ τοι βότρυος Τύριοι λῃσταὶ
Καρικὴν ἔχοντες ἡμιολίαν, ὡς μὴ δοκοῖεν βάρβαροι,
προσέσχον τοῖς ἀγροῖς καὶ ἐχβάντες σὺν μαχαίραις
καὶ ἡμιϑωρακίοις χωτέσυρον πάντα τὰ dg χεῖρας ἐλ--
ϑόντα, οἶνον ἀνθοσμίαν, πυρὸν ἄφϑονον, μέλε ἐν κη-
ρίοις" ἤλασάν τινὰς καὶ βοῦς ἐκ τῆς Zópxuvog ἀγέλης.
λαμβάνουσι καὶ τὸν Δίάφνιν ἁλύοντα πὲρὶ τὴν 9a-
λασσαν" f γὰρ Χλόη βυαδύτερον ὡς κόρη τὰ πρόβατα
ἐξῆγε τοῦ Δίρύαντος φόβῳ τῶν ἀγερώχων ποιμένων.
ἰδόντες δὲ μειράκιον μέγα καὶ καλὸν᾽ καὶ κρεῖττον τῆς
ἐξ ἀγρῶν ἁρπαγῆς μηχέτε μηδὲν, μηδὲ εἷς τὰς αἶγας,
μηδὲ εἰς τοὺς ἄλλους ἀγροὺς περιεργασάμενοι κατῆγον
αὐτὸν ἐπὶ τὴν ναῦν κλαίοντα καὶ ἠπορημένον καὶ μέγα
Χλόην καλοῦντα. καὶ oi μὲν τὸ. πεῖσμα ἄρτι ἀπολύ-

ΟἹ σαντες καὶ τὰς κώπαξ ταῖς χερσὶν “ ἐμβαλόντες ἀπέ-
πλέον εἰς τὸ πέλαγυς" ““Χλόη δὲ κατήλαὺνΈ τὸ ποίμνιον 21
σύριγγα καινὴν τῷ “Ζάφνιδι δῶρον κομίζουσα. ἰδοῦσα
δὲ τὰς αἶγας τεταραγμένας καὶ ἀκούσασα τοῦ Ζάφνιδος

üp. ὡς ἡ παρϑένος C. — ἐκείγη pro ἐχείνην Ὁ.
28. μετοπώρου δὲ ἀχμάζοντος καὶ τοῦ βότρυος ἤβη περχά--
ζοντος T. V. μετ. δὲ χαὶ τοῦ ff. ἀχμάζοντος T. 8 — ὡς ἴσως μὴ
ox. V. — χαί τιγας βοῦς S. — περὶ τὴν ϑάλατταν ἁλύοντα
V. S, — χαὶ ante χρεῖττο» om. V. S. — εἰς τὴν ναῦν V. S. —
χλάοντα 8 ὯΝ

B2

20 AO0FFOY HOHMENIKON

ἀεὶ μεῖζον αὐτὴν βοῶντος προβάτων μὲν ἀμελεῖ xol τὴν
σύριγγα ῥίπτει, δρόμῳ δὲ πρὸς τὸν “΄όρκωνα παραγίνεται
δεησομένη βοηϑεῖν. ;

20. Ὁ δὲ ἔχειτο πληγαῖς νεαγνικαῖς συγκεχομμένος
ὑπὸ τῶν λῃστῶν καὶ ὀλίγον ἐμπνέων, αἵματος πολλοῦ
φερομένου. ἰδὼν τὴν “Χλόην καὶ ὀλίγον ἐκ τοῦ πρότερον
ἔρωτος ἐμπύρευμα λαβὼν, Ἐγὼ uérv,« εἶπε, νΧλόη,
»τεϑνήξομαι μετ' ὀλίγον" οὗ γάρ με ἀσεβεῖς λῃσταὶ πρὸ
zv. βοῶν μαχόμενον κατέκοψαν ὡς βοῦν. σὺ δὲ σοὶ
»καὶ Ζάφνιν σῶσον κἀμοὶ τιμώρησον κἀκείνους ἀπόλε--
»00». ἐπαίδευσα. τὸς βοῦς ἤχῳ σύριγγας ἀκολουϑ εῖν
καὶ διώκειν τὸ μέλος αὐτῆς, κἂν νέμωνταί ποι ua-
»χράν. ἴϑι δή, λαβοῦσα τὴν σύριγγα ταύτην ἔμπνευσον
ναὐτῇ μέλος ἐκεῖνο, ὃ Ζάφνιν μὲν ἐγώ ποτε ἐδιδαξάμην,
gà δὲ Ζάφνις" τὸ -δὲ ἐντεῦϑεν τῇ σύριγγι μελήσει 28

25vxoi τῶν βοῶν ταῖς ἐκεῖ. χαρίζημαι .“δέ σοι καὶ τὴν.
»σύριγγα αὐτήν, f πολλοὺς ἐρίζων καὶ βουκόλους ἐνέ-
»κησα καὶ αἰπόλους. σὺ δὲ ἀντὶ τούτων καὶ ζῶντα ἔτι
»φίλησον καὶ ἀποθαγόντα χλαῦσον" - xüy ἰδῃης ἄλλον
γέμοντα. τὰς βοῦς, ἐμοῦ μνημόνευσον.«

30. 4ógxov μὲν τοσαῦτα εἰπὼν καὶ φίλημα φιλή-
σας ὕστατον ἀφῆκεν ἅμα τῷ φιλήματι καὶ. τῇ φωνῇ
τὴν ψυχήν. ἡ δὲ Χλόη λαβοῦσα τὴν σύριγγα καὶ
ἐνθεῖσα τοῖς χείλεσιν ἐσύριζε μέγιστον ὡς ἐδύνατο" καὶ
oi βόες ἀχούουσι καὶ. τὸ μέλος γνωρίζουσι καὶ δρμῇ
μιᾷ μυχησάμεναι πηδῶσιν εἰς τὴν ϑάλασσαν. βιαίου δὲ
πηδήματος εἰς ἕνα τοῖχον τῆς νεὼς γενομένου καὶ ἐκ
τῆς ἐμπτώσεως τῶν βοῶν κοίλης τῆς ϑαλάσσης δια-
ατάσης, στρέφεται μὲν ἢ ναῦς xol, τοῦ κλύδωνος
συνιόντος ἀπόλλυται. οἱ δὲ ἐκπίπτουσιν οὐχ ὁμοίαν
ἔχοντες ἐλπίδα σωτηρίας. οἱ μὲν γὰρ λῃσταὶ τὰς
μαχαίρας παρήρτηντα ““χαὶ τὰ ἡμιϑωράκια λεπιδωτὰ 29
ἐνεδέδυντο καὶ κγημῖδας εἰς μέσην κνήμην ὑπεδέδεντο"
ὃ δὲ 4ágwig ἀνυπόδητος, ὥς ἐν πεδίῳ νέμων, καὶ

“«

90 ἡμίγυμνος, “ὡς ἔτε τῆς ὥρας οὔσης καυματώδους.

29. ἰδὼν δὲ καὶ V. ἰδὼν δὲ S. ἰδὼν δέ ys C. — &ày ante
ἐγὼ om. V. S. —

30. ἅμα xol τῷ quà. V. S. — ϑάλατταν V. S. et sic in
8qq. — «feq». ἣν ἀνυπόδητος 8.

AOrOZ ΠΡΩ͂ΤΟΣ. 21

/
ἐκείνους μὲν οὖν i ὀλίγόν νηξαμένους và ὕπλα κατή-
veyxtv tic βυϑόν, ὁ δὲ Δάφνις τὴν μὲν ἐσθῆτα ῥαδίως
ἀπεδύσατο, περὶ δὲ τὴν νῆξιν ἔχαμνεν οἷα πρότερον
γνηχόμενος ἐν ποταμοῖς μόνοις. ὕστερον δὲ παρὰ τῆς
ἄνάγκης τὸ πραχτέον διδαχϑεὶς ᾿εἷς μέσας ὥρμησε τὰς
βοῦς, καὶ δύο βοῶν κεράτων ταῖς δύο χερσὶ λαβόμενος |
ἐχομίζετο μέσος ἀλύπως καὶ ἀπόνως, ὥσπερ ἐλαύνων
ἅμαξαν" νήχεται δὲ ἄρα βοῦς, ὅσον οὐδὲ ἄνθρωπος"
póvóy λείπεται τῶν ἐνύδρων ὀρνίϑων καὶ αὐτῶν ᾿ἰχϑύων.
οὐδ᾽ ἄν ἀπόλοιτο βοῦς νηχόμενος, εἶ μὴ τῶν χηλῶν
ot ὄνυχες περιπέσοιεν διάβροχοι γενόμενοι. μαρτυροῦσι
“τῷ λόγῳ μέχρι νῦν πολλοὶ τόποι τῆς ϑαλάττης, Βοὸς
πόροι λεγόμενοι.
. 81. Καὶ σώζεται μὲν δὴ τοῦτον τὸν τρόπον ὃ
Ζάφνις δύο κινδύνους nag ἐλπίδα πᾶσαν διαφυγών,
30 ““λῃστηρίου καὶ ναυαγίου. ἐξελϑὼν δὲ καὶ τὴν Χλόην
ἐπὶ τῆς γῆς γελῶσαν ἅμα καὶ δακρύουσαν εὑρὼν ἐμ--
πίπτει τε αὑτῆς τοῖς κόλποις καὶ ἐπυνθάνετο, “τέ βου- 21
λομένη συρίσειεν" 5 δὲ αὐτῷ διηγεῖται πάντα, τὸν δρό-
μὸν τὸν ἐπὶ τὸν Zfógxova, τὸ παίδευμώ τῶν βοῶν, πῶς
κελευσϑείη συρίσαε καὶ ὅτι τέϑνηκε ΖΦόρκων" μόνον
αἰδεαϑεῖσα τὸ φίλημα οὐκ εἶπεν. ἔδοξε δὴ τιμῆσαι
τὸν εὐεργέτην, καὶ ἐλϑόντες μετὰ τῶν προσηκόντων
Δόρκωνα ϑάπτουσι τὸν ἄϑλιον. γῆν μὲν οὖν πολλὴν ἐπέ-
ϑεέσαν, φυτὰ δὲ ἥμερα πολλὰ ἐφύτευσαν καὶ ἐξήρτησαν
αὐτῷ τῶν ἔργων ἀπαρχάς" ἀλλὰ καὶ γάλα κατέσπεισαν
καὶ βότρυας κατέϑλιψαν καὶ σύριγγας πολλὰς κατέκλα-
σαν. ἠκούσθη καὶ τῶν βοῶν ἐλεεινὰ μυχήματα καὶ
δρόμοι τινὲς ὥφϑησαν ἅμα τοῖς μυκήμασιν ἄτακτοι"
καὶ, ὡς ἐν ποιμέσιν εἴχάζετο καὶ αἰπόλοις, ταῦτα ϑρῆ-
νὸς ἦν τῶν βοῶν ἐπὶ βουκόλῳ τετελευτηκότι.
82. ΠΠετὰ δὲ τὸν Zfópxcovoc τάφον λούει τὸν Δάφνιν
317 Χλόη πρὸς τὰς Νύμφας ἀγαγοῦσα “εἰς τὸ ἄντρον
εἰσαγαγοῦσα. καὶ αὐτὴ τότε πρῶτον ΖΔάφνιδος ὑρῶντος

ᾳδίως ἀπεδύετο V. S, --- αὐτῶν τῶν ἰχϑύων S. αὖ τῶν
ἐχϑύων C.
31. ᾿Ἐχσώζεται pro xal σώζεται V. 8. --- ἐπέγησαν pro ἐπέ-
ϑεσαν S. C.
32. τὸν τοῦ Δόρχωνος V. &. C.

23 ΛΌΓΓΟΥ HOIMENIKQN

ἐλούσατο τὸ σῶμα λευκὸν xol καϑαρὸν ὑπὸ κάλλους
καὶ οὐδὲ λουτρῶν ἐς κάλλος toner o» καὶ ἄνϑη τε

38 συλλέξαντες , “ὅσα ἄνϑη τῆς ὥρας ἐκείνης, ἐστεφάνω--
σαν τὰ ἀγάλματα καὶ τὴν τοῦ “όρκωνος σύριγγα τῆς
πέτρας ἐξήρτησαν ἀνάϑημα. καὶ μετὰ τοῦτο ἐλϑόντες
ἐπεσκόποψν τὰς αἶγας καὶ τὰ πρόβατα. τὰ δὲ πάντα
κατέχειτο μήτε νεμόμενα μήτε βληχώμενωῳ, ἀλλ᾽, οἶμαι,
τὸν Zdágnv καὶ τὴν Χλύην ἀφανεῖς ὄντας ποθοῦντα.
ἐπειδὴ γρῦν ὀφϑέντες καὶ ἐβύησαν τὸ σύνηϑες καὶ
ξαύρισαν, τὰ μὲν & ἀναστάντα ἐνέμετο, ai δὲ αἷγες ἐσκέρ-
των φριμασσόμεναι, καϑάπερ “δόμεναι σωτηρίᾳ συνή--
Jovc αἰπόλου. οὐ μὴν ὃ dg χαίρειν ἔπειϑε τὴν
ψυχὴν ἰδὼν τὴν Χλόην γυμνὴν καὶ τὸ πρότερον λαν-
ϑάγνον κάλλος ἐκκεκαλυμμένον. ἤλγει τὴν καρδίαν, ὡς
ἐσθιομένην $ ὑπὸ φαρμάκων. καὶ αὐτὸ τὸ πνεῦμα ποτὲ
μὲν “λάβρον ἐξέπνεε, καϑάπερ τινὸς διώκοντος αὐτόν,

ποτὲ δὲ ἐπέλερεε, καϑάπερ, ἐχδαπανηϑὲν ἐν “ταῖς 7t90- 38
τέραις ἐπιδρομαῖς. ἐδόχει τὰ λουτρὸν εἶναι τῆς ϑαλάσσης
φοβερώτερον. ἐνόμιζε. τὴν ψυχὴν ἔτι παρὰ τοῖς λῃσταῖς
μένειν , οἷα γέος καὶ ἄγροικος καὶ ἔτε ἀγνοῶν τὸ Ἔρωτος
λῃστήριον.

post ψυχὴ» colon, post ἐχχεχαλυμ i d comma pos, V. S.—
, ταῖς tr ib isd ἐπιδρ. — θαλάττης V. B. — καὶ ante ἄγροικος
Om. v. ὦ,

AOPOX.AEYTEPOZ.

8. 1. Ἤδη δὲ τῆς ὀπώρας ἀκμαζούσης καὶ Extlyovrocog
τοῦ τρυγητοῦ, πᾶς ἦν κατὰ τοὺς ἀγροὺς iv ἔργῳ. ὃ
μὲν ληνοὺς ἐπεσκεύαζεν, ὃ δὲ πίϑους ἐξεκάϑαιρεν, ὃ δὲ
ἀῤῥίχους ἔπλεκεν" ἔμελέ τινε δρεπάνης μικρᾶς ἐς βότονος
τομήν, καὶ ἑτέρῳ λίϑου ϑλῖψαι τὰ ἕνοινα τῶν λας
δυναμένου, καὶ ἄλλῳ λύγου ξηρᾶς πληγαῖς κατεξασμέ-
γῆς, ὡς ἂν ὑπὸ φωτὶ νύκτωρ τὸ γλεῦκος φέροιτο.
ἀμελήσαντες οὖν καὶ ὃ ΖΔάφνις xal 7j Χλόη τῶν προ-
βάτων xoi τῶν αἰγῶν χειρὸς ὠφέλειαν ἀλλήλοις μετε-:
δίδοσαν. ὃ μὲν ἐβάσταζεν ἐν ἀῤρίχοις βότρυς καὶ ἐπά-
τει ταῖς ληνοῖς ἐμβάλλων καὶ εἷς τοὺς πίϑους ἔφερε
τὸν oivov, ἡ δὲ τροφὴν παρεσκεύαζε τοῖς τρυγῶσι καὶ

84 ἐνέχει ποτὸν αὐτοῖς πρεσβύτερον οἶνον καὶ “τῶν ἀμπέ-
λων δὲ τὰς ταπεινοτέρας ἀπετρύγα. πᾶσα γὰρ κατὰ
τὴν “έσβον ἦν ἄμπελος ταπεινή, οὐ μετέωρος οἱ δὲ
ἀναδενδράς, ἀλλὰ κάτω τὰ κλήματα ἀποτείνουσα καὶ
ὥσπερ κιττὸς “νεμομένη - καὶ παῖς ἂν ἐφίκοιτο βότρυος 530
ἄρτι τὰς χεῖρας ἐκ σπαργάνων λελυμένος.

2. Οἷον οὖν εἰκὸς ἐν ἑορτῇ Διονύσου καὶ οἴνου
γενέσει, αἱ μὲν γυναῖχες ἐκ τῶν πλησίον ἀγρῶν εἷς
ἐπικουρέαν οἴνου. κεχλημέναι. τῷ “άφπιδι τοὺς ὀφϑαλ-
μοὺς ἐπέβαλλον καὶ ἐπήνουν ὡς ὅμοιον τῷ Διονύσῳ
τὸ κάλλος. καί τις τῶν ϑρασυτέρων καὶ ἐφίλησε καὶ
τὸν Δάφνιν παρώξυνε, τὴν δὲ Χλόην ἐλύπησεν. oi δὲ
ἐν ταῖς ληνοῖς ποικίλας φωνὰς ἔῤῥιπτον ἐπὶ τὴν Χλόην
καὶ, ὥσπερ ἐπέ τινα Βάκχην Σάτυροι, μανικώτερον

1. ἐπελύγεζεν pro ἔπλεχεν V. — τὶ ληνοῖς ἐμβαλὼν S. —

δὲ post ἀμπέλων» om. V.
2. olyov post ἐπιχουρέαν om. V. S. C.

-

2; AOITOY HOIMENIKQN

ἐπήδων καὶ ηὔχοντο γενέσϑαι ποίμνια καὶ ὑπ’ ἐκείνης
γέμεσθαε" ὥστε αὖ πάλιν ἢ μὲν ἥδετο, Ζάφνις δὲ
ἐλυπεῖτο. εὔχοντο δὲ δὴ ταχέως παύσασϑαι τὸν τρυ-
γητὸν xoi λαβέσϑαι τῶν συνήϑων χωρίων καὶ ἄντὶ
τῆς ἀμούσου βοῆς ἀκούειν σύριγγος ἢ τῶν ποιμνέων
αὐτῶν *' βληχωμένων. καὶ ἐπεὶ διαγενομένων λέγων 8ὅ
ἡμερῶν αἴ μὲν ἄμπελοι τετρύγηντο, πίϑοι δὲ τὸ γλεῦ--
xoc εἶχον, ἔδει δὲ οὐκέτ' οὐδὲν πολυχειρίας, κατήλαυνον
τὰς ἀγέλας εἷς τὸ πεδίον" καὶ μάλα χαίροντες τὰς
31 Νύμφας προσεχύνουν. “βότρυς. αὑταῖς χομίζοντες ἐπὶ
κλημάτων ἀπαρχὰς τοῦ τρυγητοῦ. οὐδὲ τὸν πρότερον
χρόνον ἀμελῶς. ποτὲ παρῆλϑον, , ἀλλ᾽ ἀεί τε ἀρχόμενοι
νομῆς προσήδρευον xai éx νομῆς ἁνιόντες προσεχύνουν᾽
καὶ πάντως τι ἐπέφερον, ἢ ἄνϑος ἢ ὀπώραν ἢ φυλ-
λάδα χλωρὰν ἢ γάλακτος σπονδήν. καὶ τούτου μὲν ᾿
ὕστερον ἀμοιβὰς ἐκομίσαντο παρὰ τῶν ϑεῶν. τότε δὲ
κύνες, φασίν, ἐκ δεσμῶν λυϑέντες «ἐσκίρτων , ἐσύριττον,
ἦδον, τοῖς τράγοις καὶ τοῖς προβάτοις συνεπάλαιον.

8. Τερπομένοις δὲ αὐτοῖς ἐφίσταται πρεσβύτης
σισύραν ἐνδεδυμένος, καρβατίνας ὑποδεδεμέκος, πήραν
ἐξηρτημένος καὶ τὴν. πήραν παλαιάν. οὗτος πλησίον
καϑίσας αὐτῶν ὧδε εἶπε’. »νΦιλητᾶς, ὦ παῖδες, Ó
»πρεσβύτης ἐγώ, ὃς πολλὰ ““μὲν ταῖσδε ταῖς Νύμφαις 36
νἦσα, πολλὰ δὲ τῷ oi ἐκείνῳ ἐσύρισα, βοῶν δὲ
»πολλῆς ἀγέλης ἡγησάμην μόνῃ μουσικῇ. ἥκω δὲ ὑμῖν,
νὅσα εἶδον, μηνύσων , ὅσα ἤκουσα, ἀπαγγελῶν. κῆπός

82 »ἐστί μοι τῶν ἐμῶν χειρῶν, ὃν, ἐξ οὗ «γέμειν διὰ
»γῆρας ἐπαυσάμην, ἐξεπονησάμην" ὅσα ὥραι φέρουσι
"πάντα ἔχων ἐν αὐτῷ καϑ' ὥραν ἑκάστην. ἦρος, ,θόδα,
»κρίνα καὶ ὑάκινϑος καὶ ἴα ἀμφότερα" ϑέρους, βήκωνες
᾿» καὶ ἀχράδες καὶ μῆλα πάντα" νῦν, ἄμπελοι καὶ συκαῖ
νχαὶ ῥοιαὶ καὶ μύρτα χλωρά. εἷς τοῦτον τὸν κῆπον
»ὀρνίϑων ἀγέλαι συνέρχονται τὸ ἑωϑινόν, τῶν μὲν ἐς
»τροῳφήν, τῶν δὲ ἐς φδήν᾽ συνηρεφὴς γὰρ καὶ κατά-
"σχιος xai πηγαῖς τρισὶ “κατάῤῥυτος" ἂν περιέλῃ τις
»ντὴν αἵμασιάν, ἄλσος δρᾶν οἵήσεται.

εὔχοντο etiam priore loco C. — οὐκέτε οὐδὲν V. S..— ἀπέ-
φέρον» pro ἐπέφερον V.
8. ἐν αὑτῷ καϑ' dp. S.

L

400703 IBYTBROS" . ᾿ 12$
4. »Εἰσελϑόντε δέ: μοι τήμερον δμφὶ μέσην ἡμέραν

οὑπὸ ταῖς ῥοιαῖς καὶ ταῖς μυῤῥίναις βλέπεταε παῖς
»μύρτα καὶ ῥοιὰς ἔχων, λευχὺς ὥσπερ γάλα καὶ ξανϑὺς
νῶς πῦρ, στιλππὸς ὡς ἄρτι λελουμένος. γυμνὸς ἦν,
37 ρεόνος “ἦν ἔπαιζεν ὡς ἴδιον κῆπον τρυγῶν. ἐγὼ μὲν
νοὖν ὥρμησα ἐπ᾿ αὐτὸν ὡς συλληψόμενος, δείσας μὴ
νὑπὶ ἀγερωχίας τὰς μυῤῥίνας καὶ τὰς ῥοιὰς κατακλάσῃ"
"ὁ δέ ut κούφως καὶ ῥᾳδίως ὑπέφευγε ποτὲ μὲν ταῖς
» ῥοδωνιαῖς ὅποτρέχων, “ποτὲ δὲ ταῖς μήκωσιν ὑποκρυ- 33
»πτόμεγος,, ὥσπερ πέρδικος νεοττός. καίτοι πολλάκις
»μὲν. πράγματα ἔσχον. ἐρίφους γαλαϑηνοὺς - διώκων,
»πολλάχις δὲ ἔκαμον μεταϑέων μόσχους ἀρτιγεννήτους"
νἀλλὰ τοῦτο ποικέλον τε χρῆμα ἤν xol: ἄϑήρατον.
“καμὼν οὖν ὥς γέρων xol ἐπερεισώμενος τῇ βακτηρίᾳ
»καὶ ἅμα φυλάττων μὴ φύγῃ, ἐπυνθανόμην τίνος ἐστὶ
vt» γειτόνων καὶ τέ βουλόμενος ᾿ ἀλλότριον κῆπον
»τρυγᾷ. ὃ δὲ ἀπεκρίνατο᾽ μὰν οὐδέν, στὰς δὲ πλησίον
»ἐγέλα πάνυ ἁπαλὸν καὶ ἔβαλλέ μὲ τοῖς -μύρτοις καὶ
νοὐχ οἶδ᾽ ὅπως ἔϑελγε μηκέτι ϑυμοῦσϑαι. ἐδεόμην
νοὖν εἷς. χεῖϑας ἐλϑεῖν μηδὲν φοβούμενον ἔτε καὶ ὥμνυον
νκατὰ τῶν μύρτων ἀφήσειν ἐπιδοὺς μήλων καὶ δοιῶν,
38" παρέξειν τε ἀεὶ τρυγᾶν τὰ φυτὰ καὶ δρέπειν “τὰ ἄνϑη,
ντυχὼν παρ᾽ αὐτοῦ φιλήματος Évóc. :
5. ᾿ἘΕνταῦϑα πάνυ -καπυρὸν γελάσας ἀφίησι φωνήν,
νοἷαν οὔτε χελιδὼν ὀῦτε ἀηδὼν οὔτε χύχνος, ὅμοιος
νἐμοὶ γέρων γενόμενος. ἐμοὶ μὲν, ὦ Φιλητᾶ, φιλῆσαί
»σὲ πόνος οὐδείς. (βούλομαι ““γὰρ φιλεῖσθαι μᾶλλον, 8ὶ
νἢ σὺ γενέσθαι νέος") ὅρα δέ, εἴ σοι xaJ ἡλικίαν τὸ
»δῶρον. οὐδὲν γάρ σε ὠφελήσει τὸ γῆρας πρὸς τὸ μὴ
»νδιώκειν ἐμὲ μετὰ τὸ ἕν φίλημα. δυσϑήρατος ἐγὼ καὶ
»νἱέρακε καὶ ἀετῷ καὶ εἴ vig ἄλλος τούτων ὠκύτερος
νὄρνις. οὔτοι. παῖς ἐγώ, καὶ εἶ δοκῶ παῖς, ἀλλὰ τοῦ
» Κρόνου πρεσβύτερος καὶ αὐτοῦ τοῦ παντὸς χρόνου.
»xal σὲ οἶδα νέμοντα πρωϑήβην iv ἐκείνῳ τῷ ἕλει τὸ
»νπλατὺ βουκόλιον καὶ παρήμην. co: συρίττοντι πρὸς
»ταῖς φηγοῖς ἐκείναις, ἡνίκα ἤρας ᾿““μαρυλλίδος" ἀλλά

4, παρὰ αὐτοῦ V. S.
5. δυσϑήρατος δ' ἐγὼ C.

29 AOTTOX HOIMENIKQON

"με οὐχ ἑώ ὥρας καέτοι πλησίον μάλα τῇ κόρῃ παρεστῶτα.
»σοὶ μὲν οὖν ἐκείνην ἔδωκα, καὶ ἤδη σοι παῖδες dya-
νϑοὶ βουκόλοι καὶ γεωργοί. νῦν δὲ “ΖΔάφνιν ποιμαένω 39
»χαὶ Χλόην' καὶ ἡνίκα ἂν αὐτοὺς “εἷς ἐν συναγάγω τὸ
»ξωθινόν, εἷς τὸν σὸν ἔρχομαι κῆπον καὶ τέρπομαι, τοῖς
»νἄνϑεαι καὶ τοῖς φυτοῖς xà» ταῖς πηγαῖς ταύταις
»"λαύομαι. διὰ τοῦτο καλὰ καὶ τὰ ἄνϑη καὶ τὰ φυτὰ
»τηῖς ἐμοῖς λουτροῖς ἀρδόμενα. ὅρα δὲ μή͵ τί σοι τῶν

8 φυτῶν κατακέκλασται » μή τις ἐπώρα ver QUT TQ4, “μή
"τις ἄνθους ῥίζα πεπάτηται,. μή͵ τις πηγὴ τετάρακται.
"καὶ ᾿χαῖρε μόνος ἀνθρώπων ἐν γήρᾳ ϑεασάμενος τοῦτο
ντὸ παιδίον.

6. »Ταῦτα eno» ἀνήλατο, καϑάπερ ἀηδόνος γεοτ-
»τὸς, ἐπὶ τὰς μυῤῥίνας, καὶ κλάδον ἀμείϑων. ἐκ κλάδου
»νδιὰ τῶν φύλλων ἀνεῖρπεν elc ἄκρον. εἶδον αὐτοῦ καὶ
"πτέρυγας ἐκ τῶν QV καὶ τοξάρια μεταξὺ τῶν πτε-
"ρύγων καὶ τῶν ὦμων, καὶ οὐκέτι εἶδον οὔτε. ταῦτα
νοὔτε αὐτόν. εἰ δὲ μὴ μάτην ταύτας τὰς πολεὰς ἔφυσα,

» μηδὲ γηφάσας ματωιτέρας τὰς φρένας ἐκτησάμην,
"Ἔρωτι , ὦ παῖδες, κατέσπεισϑε, καὶ Ἔρωτε ὑμῶν
» HE 64.

4. “Πάνυ à, σαν ὥσπερ μῦϑον 00 ᾿λόγον ἀκού-- Δ0
οντες καὶ ἐπυνθάνοντο «ἰ ἐστί ποτὲ ὃ Ἔρως, πότερα
παῖς, ἢ ὄρνις, καὶ τί δύναται. πάλιν οὖν ὃ Φιλητᾶς
ἔφη" »Θεός ἐστιν, ὦ παῖδες, ὃ Ἔρως, νέος καὶ καλὸς
» καὶ πετόμενος. διὰ τοῦτο καὶ νεότητι χαίρει καὶ κάλ-
»λος διώκει xai τὰς ψυχὰς ἀναπτεροῖ. δύναται δὲ το--
»σοῦτον, ὅσον οὐδὲ ὁ Ζεύς. χρατεῖ μὲν στοιχείων,

ϑθνχρατεῖ δὲ “ ἄστρων, κρατεῖ δὲ τῶν ὅμοίων ϑεῶν" οὐδὲ
"ὑμεῖς τοσοῦτον τῶν αἰγῶν καὶ τῶν προβάτων. τὰ ἄνϑη
»πάντα. Ἔρωτος ἔργα " τὰ φυτὰ ταῦτα τούτου ποιή-
"ματα. διὰ τοῦτον καὶ ποταμοὶ δέουσι καὶ ἄνεμοι πνέ-
"ουσιν. ἔγνων δὲ ἐ ἐγὼ καὶ ταῦρον ἐρασϑέντα, καὶ ὡς
»οἴστρῳ πληγεὶς ἐμυκᾶτο-". καὶ τράγον φιλήσαντα αἶγα,
"καὶ ἠκολούϑει πανταχοῦ. αὐτὸς μὲν γὰρ ἤμην νέος,
νχαὶ ἠράσϑην ““μαρυλλίδος" καὶ οὔτε τροφῆς ἐμεμνή--

συνάγω pro συγαγάγω V. S.

6. τῶν ante πτερύγων» om. V.

1. xel ante χάλλος om. V.

£OUOS A4BEYTEPOX 2

»4uV, οὔτε πατὸν πρὸσεφερόμην, οὔτε ὕπνον ἡρούμην.
»ἤλγουν τὴν ψυχήν, τὴν καρδίων ἐπαλλόμην, τὸ σῶμα
41 νἐψυχόμην" ἐβόων ὡς παιόμεναηρ, ἐσιώπων ὡς “νεκρού--
»μέενος, εἷς ποταμοὺς ἐνέβαινον ὡς xaópevog* ἐκάλουν
»τὸν Πᾶνα βοηϑὸν ὡς καὶ αὐτὸν. τῆς Πίτυος ἐρασϑέντα-
νἐπήγουν τὴν ᾿Ηχὼ τὸ ᾿Αμαρυλλίδος ὄνομα uev ἐμὲ
»νκαλοῦααν κατέκλων. τὰς σύριγγας, ὅτε μοι τὰς μὲν
»βοῦς ἔϑελγον, ᾿Ἀμαρυλλέδα δὲ οὐκ ἦγον. Ἔρωτος γὰρ
νοὐδὲν φάρμακον, e) πινόμενον, οὐκ ἐσθιόμενον, οὐκ
»ἐν ᾧδαῖς λαλούμενον, ὅτε μὴ φίλημα καὶ περιβολὴ καὶ
νσυγχκατακλιϑῆναε γυμνοῖς σωμασι.« -

8. Φιλητᾶς μὲν τοσαῦτα παιδεύσας αὐτοὺς ἀπαλ-- 37
λάττεται, τυροῦς τινὰς παρ᾽ αὐτῶν καὶ ἔριφον ἤδη
κεράστην λαβών. οἵ δὲ μόνοι καταλειφϑέντες χαὶ τότε
“πρῶτον ἀκούσαντες τὸ Ἔρωτος ὄνομα vüg vt ψυχὰς
συνεστάλησαν ὑπὸ λύπης καὶ ἐπανελϑόντες νύκτωρ εἷς
τὰς ἐπαύλεις παρέβαλλον οἷς ἤκουσαν τὰ αὑτῶν.
νἀλγοῦσιν οἵ ἐρῶντες, καὶ ἡμεῖς. ἄμελοῦσιν, ἴσως καὶ
νἡμεῖς ἠἡμελήκαμεν. καϑεύδειν οὐ δύνανται, τοῦτο μὲν
»vUv πάσχομεν xol ἡμεῖς. κάεσθαι δοκοῦσι, x«l παρ᾽

45 »ἡμῖν τὸ πῦρ. ἐπιϑυμοῦσιν “ἀλλήλους δρᾶν διὰ τοῦτο
νϑᾶττον εὐχόμεϑα γενέσϑαι τὴν ἡμέραν. σχεδὸν τοῦτό
νἔστιν ὃ ἔρως" καὶ ἐρῶμεν ἀλλήλων οὐκ εἰδότες, εἰ
»ντοῦτο μέν ἐστιν ὃ ἔρως, ἐγὼ δὲ ὃ ἐρώμενος. τέ οὖν
»ταῦτα ἀλγοῦμεν; τί δὲ ἀλλήλους ζητοῦμεν; ἀληϑῆ
»5θάντα εἶπεν. ὃ Φιλητᾶς. τὸ ἐκ τοῦ κήπου παιδίον
»ὥφϑη καὶ τοῖς πατράσιν ἡμῶν ὄναρ ἐκεῖνο καὶ νέμειν
»ἡμᾶς τὰς ἀγέλας ἐχέλευσε. πῷς ἄν τις αὐτὸ λάβοι;
»μικρόν ἔστι, καὶ φεύξεται. καὶ πῶς ἄν τις αὐτὸ φύγοι;
νπτερὼ ἔχει, καὶ καταλήψεται. ἐπὶ τὰς Νύμφας δεῖ
᾿»βοηϑόὸς “καταφυγεῖν. ἄλλ᾽ οὐδὲ Φιλητᾶν ὃ Πὰν 38

8. μέντοι ταῦτα pro μὲν τοσαῦτα V. S. — καὶ νύχτω
ἐπιινελϑόντες εἰς τ. ἐπαύλ, C. — ἀλγοῦσιν of ἐρῶντες" χα
ἡμεῖς ἀλγοῦμεν. τροφῆς ἀμελοῦσιν" ἡμελήχμαμεν ὁμοίως C.—V.
et S. comma ponunt post ἔσως. --- τοῦτο μὲν x«i νῦν πάσχομεν
ἡμεῖς V. S. τοῦτο μέν γε νῦν πάσχομεν καὶ ἡμεῖς €. --- οὐχ
εἰδότες. Εἰ v. μ. &, ὁ ἔρῳς, ἐγὼ δὲ ὁ ἐρώμενος, τέ οὖν τ. à. V.
οὐχ d εἰ dà zoUtp u. à, 0. ἔρως, ἃ. δ. ὁ ἐρώμενος , τί
oUV τ᾿ ἁ. C. :

E ΔΟΓΓΟῪ HOIMÉNIKON

νὥὠφέλησεν “μαρυλλίδος ἐρῶντα. ὅσα εἶπεν ἄρα péoua—
να, ταῦτα ζητητέον, φίλημα καὶ περιβὸλὴν καὶ
»κεῖσϑαι γυμνοὶς χαμαί. κρύος μέν, ἀλλὰ κἀρτερήσομεν
νδεύτεροε᾽ μετὰ (Θιλητᾶν.«

9. Totro αὐτοῖς γίνεται νυχτερινὸν παιδευτήριον.
καὶ ἀγαγόντες τῆς ἐπιούσης ἡμέρας τὰς ἀγέλας εἰς
ψομὴν ἐφίλησαν μὲν ἀλλήλους ἰδόντες, ὃ μήπω πρότε-
ρον ἐποίησαν, καὶ περιέβαλον “τὰς χεῖρας ἐπαλλάξαν-- 43
τες" τὸ δὲ τρίτον ὥκνουν φάρμακον, ἀποδυϑέντες
κατακλιϑῆναι" ϑρασύτερον γὰρ οὐ μόνον παρϑένων,
ἀλλὰ καὶ νέων αἰπόλων. πάλιν οὖν νὺξ ἀγρυπνίαν
ἔχουσα καὶ ἔννοιαν τῶν γεγενημένων καὶ κατάμεμψιν
τῶν παραλελειμμένων. »Ἐφιλήσαμεν; καὶ οὐδὲν ὄφε-
»Aoc* περιεβάλομεν, καὶ οὐδὲν πλέον σχεδόν. τὸ οὖν
»καταχλιϑῆναι μόνον φάρμαχον ἔρωτος. πειρατέον καὶ
»τούτου" πάντως ἔν αὐτῷ τι κρεῖττον ἔσται φιλή-
,»HOTOG.« :

10. Ἐπὶ τούτοις τοῖς λογισμοῖς, οἷον εἶχός, καὶ
ὀνείρατα ἑώρων ἐρωτικά, τὰ φιλήματα, τὰς περιβολάς:

89χαὶ ὅσα δὲ μεϑ᾽ ἡμέραν οὐκ ἔπραξαν, “ταῦτα ὄναρ
ἔπραξαν" γυμνοὶ uev ἀλλήλων ἔκειντο. ἐνθεώτεροι Ó7
κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἀνέστησαν καὶ ῥοίζῳ τὰς
ἀγέλας κατήλαυνον ἐπειγόμενοι πρὸς τὰ φιλήματα" καὶ
ἰδόντες ἀλλήλους ἅμα μειδιάματε κατέδραμον. τὰ μὲν
οὖν φιλήματα ἐγένετο καὶ 5 περιβολὴ τῶν χειρῶν ἦκο--
λούϑησε" τὰ δὲ τρίτον φάρμακον ἐβράδυνε, μήτε τοῦ
“άφνιδος τολμῶντος “εἰπεῖν, μήτε τῆς Χλόῆης βουλο-- 44
μένης κατάρχεσθαι, ἔστε τύχῃ καὶ τοῦτο ἔπραξαν.

11. Καϑεζόμενοι ἐπὶ στελέχους δρυὸς πληαίον ἀλ--
λήλων καὶ. γευσάμενοι τῆς ἐν φιλήματι τέρψειος ἀπλή--
στως ἐνεφοροῦντο. τῆς ἡδονῆς. ἦσαν dé καὶ χειρῶν

ζητητέα pro ζητητέον V. S. — περιπλοκὴ V. περιπλοχὴν S.
pro περιβολήκ. — δεύτερον μετὰ V. S. |
9. περιέβαλλον V. — ἀπαδυϑέντας καταχλ. C. -— πάλιν οὖν
ἀγρυπνία ἔχουσα V. S. — Καὶ ἐφιλήσαμεν V. Κατεφιλήσαμεν
S. C, — ἔσχον, pro σχεδὸν C.

10. ἐνθεώτεροι dà V. — χατὰ τὰ φιλήματα V. e

11. ᾿Καϑέζοντο pro Καϑεξόμενοι V. S. C. — ὑπὸ στέλεχος
ϑρυὸς C. joe

-4OFOX 4RYTRPOZ2 29

περιβολαὶ ϑλῖψιν τοῖς στόμασι παρέχουσαι. κατὰ τὴν
τῶν χειρῶν προσβολὴν βιωότερον δὴ τοῦ “ἀφνιδος
ἐπισπασαμένου, κλίνεταί πως ἐπὶ πλευρὰν 7 .XàÀog:
κἀχεῖνος δὲ συγκατακλίνεται τῷ φιλήματι ἀκολουϑῦν.
καὶ γνωρίσαντες τῶν ὀνείρων τὴν εἰχόνα κατέχειντο
πολὺν χρόνον ὥσπερ συνδεδεμένφε, εἰδότες δὲ τῶ» ἐν-
τεῦϑεν οὐδὲν καὶ νομίσαντες τοῦτο εἶναι πέρας ἐρωτι-
κῆς ἀπολαύαεως, μάτην τὸ πλεῖστον τῆς ἡμέρας δαπα--
νήσαντες, διελύϑησαν "xai τὰς ἀγέλας ἀπήλαυνον τὴν 10
γύχτα μισοῦντες. ἴσως ἄν va καὶ τῶν ἀληϑῶν ἔπραξαν,
εἰ μὴ ϑόρυβος τοιόσδε πᾶσαν τὴν ἀγροικίαν ἐκείνην
κατέλαβε.
12. Νέοι ἴηϑυμναῖοι πλούσιοι διαϑέσϑαι τὸν τρυ-
45 γητὸν ἐν ξενικῇ τέρψει ϑελήσαντες, ναῦν “μικρὰν καϑ-
ελκύσαντες καὶ οἰκέτας προσκώπους καϑίσαντες, τοὺς
ἸΗΠυτιληναίων ἀγροὺς περιέπλεον, ὅσοι ϑαλάσσης πλη-
σίον. εὐλιμενός τε γὰρ ἢ παραλία’ καὶ οἴχήσεσιν ἤσχη-
μιένη πολυτελῶς. καὶ λουτρὰ συνεχῆ παράδεισοί τε καὶ
ἄλση, τὰ μὲν φύσεως ἔργα, τὰ δὲ ἀνϑρώπων τέχναι"
πάντα ἐνηβῆσαι καλά. παραπλέοντες δὲ καὶ ἐνορμιζό-
pievoc χακὸν μὲν ἐποίουν οὗδέν, τέρψεις δὲ ποικέλας
ἐτέρποντο, ποτὲ: μὲν. ἀγκίστροις καλάμων ἀπηρτημέγϑες
ἐκ λίνου λεπτοῦ πετραέους“ ἰχϑῦς ἁλιεύοντες ἐκ πέτρας
ἁλιτενοῦς, ποτὲ δὲ κυσὶ «καὶ δικτύοις λαγωοὺς φεύγον-
τας τὸν ἐν ταῖς ἀμπέλοις ϑόρυβον λαμβάνοντες. ἤδη
δὲ καὶ ὀρνίϑων ἄγρας ἐμέλησεν αὐτοῖς, καὶ ἔλαβον
βρόχοις χῆνας ἀγρίους καὶ νήττας καὶ ὠτίδας" ὥστε
ἡ τέρψις αὐτοῖς καὶ τραπέζης ὠφέλειαν “παρεῖχεν. εἶ 41
δέ τινος προσέδει, παρὰ τῶν ἐν τοῖς ἀγροῖς ἐλάμβανον
περιττοτέρους τῆς ἀξίας ὀβολοὺς καταβάλλοντες. ἔδει
δὲ μόγον ἄρτου καὶ οἴνου καὶ στέγης" οὐ γὰρ ἀσφαλὲς
σώμασι pro στόμασι S. — περιβολὴν pro προσβολὴν V. S.—
βιαιότερόν τι C. — ἀπολαύσεως ἐρωτικῆς V. S. — ἴσως dà χαὶ

τῶν ἀληϑῶν τι ἔπραξαν V. ἔσως dà xar τῶν. ἐλ. τι. ἔπρ. S.
ἔσως δὲ ἂν τι xo etc. C.

12. Μιτυληναίων V. S. C. — ϑαλάττης V. S. — de
τέχνης. ἀνϑρ. τέχνη S. C. — ἐνοεκῆσαι φτοΐ ἐνηβῆσωι V.
S. — χαταπλέοντας pro παραπλέοντες V. S. — ὥστε «καὶ ἢ
τέρψις V.

en 41 Orrov HOIMENIKON

ἐδόκει μετοπωρινῆς ὥρας ἐνεστώσης ἐνθαλαττεύειν .
ὥστε “καὶ τὴν ναῦν ἀνεῖλκον ἐπὶ τὴν γῆν νύκτα χει-- 46
μέριον δεδοικότες.

18, Τῶν δή τις ἀγροίκων ἐς ἀνολχὴν λίϑου 9A-
βοντος τὰ «πατηϑέντα βοτρύδια χρήζων σχοίγου, τῆς
πρότερον θαγείσης , κρύφα ἐπὶ τὴν ϑάλατταν ἐλϑών,
, ἀφρουρήτῳ τῇ νηὶ προσελϑών , τὸ πεῖσμα ἐκλύσας,
οἴκαδε κομίσας, ἐς ὃ τι ἔχρῃξεν, ἐχρήσατο. ἕωϑεν οὖν
οἱ Π]ηϑυμναῖοι γνεανίσχοι ζήτησιν ἐποιοῦντο τοῦ πεί-
σμάτος καὶ (ὠμολόγει γὰρ οὐδεὶς τὴν κλοπὴν) ὀλίγα
μεμψάμενοι τοὺς ξενοδόχους παρέπλεον" καὶ σταδίους
τριάκοντα παρελάσαντες προσορμίζονται τοῖς ἀγροῖς, ἐν
οἷς χουν 7 «Χλόη xal ῦ 4ág»g : ἐδόκει γὰρ αὐτοῖς
καλὸν εἶναι τὸ πεδίον ἐς ϑήραν λαγωῶν. σχοῖνον μὲν
οὖν οὐκ εἶχον ὥστε ἐχδήσασϑαι σεῖσμα" λύγον δὲ χλω-

42 gàv μακρὰν στρέψαντες ὡς σχοῖρον ταύτῃ “τὴν ναῦν
ἐχ τῆς πρύμνης ἄκρας εἰς τὴν γῆν ἔδησαν. ἔπειτα τοὺς
κύνας ἀφέντες ῥινηλατεῖν, ἐν ταῖς εὐκαίροις. φαινομέναες
τῶν 00d» ἐλινοστάτουν. οἵ μὲν δὴ κύνες ἅμα ὑλακῇ
διαϑέοντες ἐφόβησαν “ τὰς αἶγας, αἱ δὲ τὰ ὀρεινὰ xa- 4T
ταλιποῦσαωι μᾶλλόν τι πρὸς τὴν ϑάλατταν ὥρμησαν"
ἔχαυσαι. δὲ οὐδὲν ἐν ψάμμῳ prm ; ἐλϑοῦσαι πρὸς
τὴν ναῦν oi ϑρασύτεραι αὐτῶν τὴν λύγον τὴν χλωρὰν,
jj δέδετο ἡ ναῦς, ἀπέφαγον.

14, "Hy δέ τι καὶ κλυδώνιον ἐ & τῇ ϑαλάττῃ , κινη-
ϑέντος ἀπὸ τῶν , 99v πνεύματος. ταχὺ δὴ μάλα Àv-
ϑεῖσαν αὐτὴν ὑπήνεγκεν 7. παλίῤῥοια τοῦ κύματος καὶ
ἐς τὸ πέλαγος μετέωρον ἔφερεν. αἰσϑήσεως δὴ τοῖς
ἸΠηϑυμναίοις γενομένης, ot μὲν ἐπὶ τὴν ϑάλασσαν
ἔϑεον ) ot δὲ τοὺς κύνας συνέλεγον "" ἐβόων δὲ πάντες,
ὡς πάντας τοὺς x τῶν πλησίον ἀγρῶν ἄχούφαντας
συνελϑεῖν. ἀλλ ἦν οὐδὲν ὄφελος" τοῦ γὰρ “πνεύματος
ἀκμάζοντος, ἀσχέτῳ τάχει κατὰ ῥοῦν 7 ναῦς ἐφέρετο.
οἵ δ᾽ οὖν οὐχ ὀλίγων κτημάτων οἱ ΔΙηϑυμναῖοι στε-
ρόμενοι ἐζήτουν τὸν νέμοντα τὰς αἶγας, καὶ εὑρόντες |

^

ἑστώσης pro ἐνεστώσης V. S.

18. Τῶν dé τις C, — στάδια pro σταϑίους V. 8. C.

14. αἰσϑήσεως dà V. S. C. — ἐπὶ ϑάλκαεταν ἔϑεον V, S. —
οὗ ante Mz9vuraio. om. V. S.

“ΟΥΌΣ AEYTEPOS — 91

τὸν ““2ἄφνεν ἔπαιον, ἀπέδυον. εἷς δέ τις xal κυνόδε- 43
ouov ἀράμενος περιῆγε τὰς χεῖρας, ὡς δήσων. ὃ δὲ
ἐβόα τε παιόμενος καὶ ἱκέτευε τοὺς ἀγροίκους καὶ
48 πρώτους “τε τὸν Δάμωνα καὶ τὸν Ζρύαντα βοηϑοὶς
ἐπεχαλεῖτο. οἱ δὲ ἀντείχοντο σχιῤῥοὶ γέροντες καὶ χεῖ-
θας ἐκ γεωργικῶν ἔργων ἰσχυρὰς ἔχοντες, καὶ ἠξίουν
δικαιολογήσασθαι περὶ τῶν γεγενημένων.

115. Ταῦτα δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἀξιούντων, δικαστὴν
καϑίζουσι Φιλητᾶν τὸν βουκόλον" πρεσβύτατός τὲ γὰρ
ἦν τῶν παρόντων καὶ κλέος εἶχεν ἐν τοῖς κωμήταις
δικαιοσύνης περιττῆς. πρῶτοι δὲ κατηγόρουν οἱ Mm-
ϑυμναῖοι σαφῆ καὶ σύντομα βουχόλον ἔχοντες δικαστήν.
»ἜΪλθομεν εἷς τούτους τοὺς ἀγροὺς ϑηράσαι ϑέλοντες.
ντὴν μὲν. οὖν ναῦν λύγῳ χλωρᾷ δήσαντες ἐπὶ τῆς
νἀκτῆς κατελίπομεν, αὐτοὶ δὲ διὰ τῶν κυνῶν ζήτησιν
"ἐποιούμεθα ϑηρίων. ἐν τούτῳ πρὸς τὴν θάλατταν oi
ναἷγες τούτου κατελϑοῦσαι τήν τε λύγον κατεσϑίουσι
»καὶ τὴν ναῦν ἀπολύουσιν. εἶδες αὐτὴν ἐν τῇ ϑαλάττῃ
»φερομένην, πόσων οἴει μεστὴν ἀγαθῶν; οἵα μὲν “ξσθὴς 44
»νἀπόλωλεν! οἷος δὲ κόσμος κυνῶν! ὅσον δὲ ἀργύ--

4θνριον! τοὺς ἀγροὺς ἄν τις τούτους “ἐκεῖνα ἔχων,
νὠνήσαιτο. v9 ὧν ἀξιοῦμεν ἄγειν τοῦτον πονηρὸν
νὔντα αἰπόλον, ὃς ἐπὶ τῆς ϑαλάσσης νέμει τὰς αἶγας
νὡς ναύτης.« ᾿ / |

16. Τοσαῦτα oi Ἰηθυμναῖοε κατηγόρησαν. ὃ δὲ
“Ζάφνις διέκειτο μὲν κακῶς ὑπὸ τῶν πληγῶν, Χλόην δὲ
δρῶν παροῦσαν πάντων κατεφρόνει xol ὧδε εἶπεν"
.᾿Ἐγὼ νέμω τὰς αἶγας καλῶς. οὐδέποτε ἠτιάσατο κω--
»νμήτης οὐδὲ εἷς, ὡς ἢ κῆπον ci5 ἐμὴ κατεβοσκήσατο
νἢ ἄμπελον βλαστάνουσαν κατέχλασεν. οὗτοι δέ εἶσι
»νκυνηγέται πονηροὶ καὶ κύνας ἔχουσι κακῶς πεπαι--
»νδευμένους, οἵτινες τρέχοντες πολλὰ καὶ ὑλακτοῦντες
»σχληρὰ κατεδίωξαν αὐτὰς ἐκ τῶν ὁρῶν καὶ τῶν πε--
»δίων ἐπὶ τὴν ϑάλασσαν ὥσπερ λύκοι. ἀλλὰ ἀπέφαγον

τόν τε (ἀμ. S.— σκληροὶ pro σχιῤῥοὶρ.--- οἷα μὲν ἐσθὴς V.—
τούτων pro τούτους V. S. --- ὠνήσατο pro ὠνήσωιτο V. S, —
ϑαλάττης V. S.

16. Τοιαῦτα οὗ M9. V. S. — ϑάλαεταν V. 8.

3g. AODUQV. IGIMBENTKEN

"τὴν λόγον. οὖ, ψφρναἶχαν ἐκιψάμμῳ πόαν Ai» ab gar,

ἢ ϑύμρκχι. ἀλδὰ νἀπωλὲξρ Aj. velie “πὴ RU. πρεύματρςε,
"ταὶ τῆςιϑῳαλάττηςοι STONE WPMOTOG; oux, aem, ἔστεν
"ἔφψρ, ἀλλὰ. ἐἑάϑὴρ, ἀχέκειτρ. καὶ igo Quee. καὶ τίς, ma

. 48.»φζεύαξι γαῦκ' ἔχων, ὅτι τοσρῷξῳ “φέρουσῃ, ναῦς πεῖσμα.
»&y& A03 s. QV a CMIINNC EM 2» o»& M65 c

13. «Ἐρύτοις ᾿ἀπεδῴκρυσιν.: δ τβάφνις xoà εἷς, οἶκτον 50
ὑπηγάγετο" τοὺς. ἀγροίκους. πολύνι“ιν. ὥσπειδ. Φιλητᾶς. ὃ o
διχασξὴς ὥμναε ἐλᾶνα καὶ, Νύμφας, ϑηδὲν adpiery
Δάρφνιν, ἀλλὰ 406 τὰς αἶγᾳς, aiv δὲ ϑάλακταν Xe) τὰν
GX6M9X ,. ὦν, ἄλλουρ eiat δεκαμτάς. - veux. ἔπειϑε, rare
Φιλητᾶς, Madouveong Aéro». - 4 AL. τί ὀμγῆς ἁρμή.-
σᾳμκες. ἦγον. τὸν. Δάφνεν, πόλιν : Ah ρρθ! en, ἤϑελρν.
ἐγεμῦϑα, οὗ. κρμῆται, 'ταραχϑέγγες. ιἐπιπηὰῷσιν αὐτοῖς
auae). p oe. 1 χαλρερέ" c χρὶ ταχλιμὲν quo UY TOL τὸν
“άφην. ἤδη xw «prox, 2H OEAMERO? v. ταχὺ δὲ, ξύλοις
παώρντες. ὀαένοις, alg. φυφχὴν᾽ Kart ἀπέστησαν δὲ οὐ
πρότερον». ἔστε τῶν ὥρων, ταφραὺς «ἀξήλαραν, ἐς ἄλλαᾳῃς
ἀγρούς. " $000 ca $C? CON ES iuste x

18. γδισκόμτω; δὴ τοὺρ | MyOsipevalovc uis 3
XÀóy xórà- "πολλὴκ ἡσυχίαν ἄχει. πρὸσι σὰς Ἀϊύμφας τὸν.
Δάφνιν δαὶ » viso vienes : τε τὸ; ὑπερόσωττον ψμαγροίψον ἐκ
τῶν. ῥινῶν 'δαγεισῶν κνπὸ πλήγσΊο. τινοῦ,, x0. τῆς σπαρας
προκομίαασαᾳ ζιυρεέπου Ἱμέρος. καὶ τυροῦ τμῆμά τε δίδωσε
φαγεῖν. “τότε. μβδι ἀχαχτησαμένη.. αὐτὰν φβημα 51

46 ἐφίλησε ““μελιτῶδες ἁπαλοῖς ταῖς Ael Ego... .....

. 19. τε» dud dy. apo .«τααοῦτον ταξάφφις Ao
καχοῦ. νκὸ Od "σραγριο.: οὐ ταύτῃ πέπαυτο, ἀλλ᾽ ἐλϑόντες
οἱ ᾿]ηϑυμκαῖοι μύλις: εἰς. τὴν ἑαυτῶν. ὑδοιπόροι μὲν
ἀνεὶ. YU TUR y πραυματίαι δὲ &ysi φρυφώνζων, ἐμκλησίαν
τε. συνήγαγόν τῶν υπρολιτῶν καὶ ἱχεδηρίας. ϑέντες ἑκέ-
TEPS»- ιφιμωρίας. ἀξκοθῆναι, ιν 36» μὲν. ἀληθῶν λέγοντες
οὐδὲ E», μὴ xe πρασχαταγέλαστοι. χένοιντο τοιαῦτα «ai
τοφαῦξα. παϑόντες. ἑπὸ πριμένων "... χιτηγοφροῦντες δὲ

14. Νηϑυμναίους λέγων ὦ. . 1.

18. Διωχόντων dà V. S; — κὰχ τῆς σχήρ. eue ξυμήτον
μέρος, V. S. C. — φαγεῖν, τό τε cmd αναχτησῤμεγον͵ αὖ-
, τὸν

}

ΔΟΓῸΣ. A4BYTEPOX 3$

ἹΜυτιληνκίων, ὡφ τὴν. ναῦν. ἀφελομένων καὶ τὼ yof-
μάτα διαρπασάντων πολέμου Αἰ Ἄφαι οἱ δὲ πιστεύοντές
διὰ τὰ. τρωύματα καὶ νεανίσκοις τῶν πρώτιον οἰχεῶν
παρ᾽ αὑτοῖς τιεωρῆσαε δίκαιον νομίζοντες Μυτιληναίοις
μὲν πόλεμον ἀκήρυκτον ἐψηφίσαντο, τὸν δὲ στρατηγὸν
ἐκέλευσαν δέκα ναῦς καϑελκύσαντα καχουργεῖν. αὐτῶν
τὴν. παραλίαν" πλησίον γὰρ χειμῶνος ὄντος οὐχ ἦν
ἀσφαλὲς μείζονα στόλον πιστεύειν τῇ ϑαλάττῃ..

52 20. Ὁ δὲ εὐθὺς τῆς ἐπιούσης ἀναγόμενος αὐτερέ-
ταις στρατιώταις ἐπέπλεε τοῖς παραϑαλαττίοις τῶν
Ἰυτιληναίων ἀγροῖς. καὶ πολλὰ μὲν ἥρπαζε᾽ ποίμνια,
“πολὺν δὲ σῖτον καὶ οἶνον, ἄρτι πεπαυμένουν τοῦ τρυ 27
γητοῦ, καὶ ἀνθρώπους δὲ οὔκ ὀλέγους, ὅσοι τούτων
ἐργάται. ἐπέπλευσε καὶ τοῖς. τῆς Χλόης ἀγροῖς καὶ τοῦ
Zágwidocg* καὶ ἀπόβασεν ὀξεῖαν ϑέμενος λείαν ἤλαυνε
τὰ £v ποσίν. ὃ μὲν “άφνις οὐκ ἔνεμιε τὰς αἶγας, ἀλλὰ
ἐς τὴν ὕλην ἀνελθὼν φολλάδα χλωρὰν ἔχοπτεν, ὥς
ἔχοε τοῦ χειβεῶνος παρέχειν τοῖς ἐρίφοις τροφήν" ὥστε
ἄνωθεν ϑεασάμενος τὴν καταδρομὴν ἐνέκρυψεν ἑαυτὸν
στελέχει. χοίλῳ ξηρᾶς ὀδίης" ἡ δὲ Χλόη παρῆν ταῖς
ἀγέλαις, καὶ διωχομένη χαταφεύγεε:- πρὸς τὰς Νύμφας
ἱκέτις xul ἐδεῖτο φείσασϑαι καὶ ὧν: ἔκεμε. καὶ αὐτῆς
διὰ τὰς ϑεάς. ἀλλ᾽ ἦν οὐδὲν ὄφελος" ot γὰρ ἴηϑυ-
μναῖοε πολλὰ τῶν ἀγαλμάτων χατακερτομήσωντες. καὶ
τὰς ἀγέλας ἤλασαν κἀκείνην ἤγαγον, ὥσπερ olya ἢ
πρόβατον, παίοντες λύγοις. ᾿ ᾿

ὅ. — 91. Ἔχοντες δὲ ἤδη τὰς ναῦς παντοδαπῆς ἁρπαγῆς
μεστὰς οὐκέτ᾽ ἐγίγνωσκον περαεκέρω 'πλεῖν, ἀλλὰ τὸν
οἴκαδε πλοῦν ἐποιοῦντο καὶ τὸν χειρεῶνα καὶ τοὺς no-
λεμείους δεδιότες. οἱ μὲν οὖν ἀπέπλεον εἰρεσίᾳ “προστει- 48
λαιπωροῦντες, ἄνεμος γὰρ' ox ἦν, ὃ ὃ Δάφνις, ἥσυ-.
χίας γενομένης, ᾿ἐλϑὰν εἰς τὸ πεδίον ἔνϑα ἔνεμον xoi
μήτε τὰς αἶγας Ἰδὼν μήτε τὰ πρόβατα καταλαβὼν μήτε
Χλόην εὑρών, ἀλλὰ ἐρημίαν πολλὴν καὶ τὴν σύριγγα

19.. Πιτυληναέων etiam in sqq. V. 5. C. — τὰ γρήμεατα do-
πασώνεων V. 5. — οὐχ ἀσφα ᾿ sv V. S. ., id *
20. zjr.add. ante τοῦ χειμῶνος V.
21. εἰρεσέᾳ ταλαιπωροῦνγτες V. S.
LoNeus. | . Ὁ

$4 AOFTOYX -HOIMENIRON

ἐῤῥιμμένην, fj συνήϑως 2rlonero dj Χλόη, μέγα "Boiby
καὶ ἐλεεινὸν κωκύων nost: μὲν "πρὸς τὴν φηγὴῆν Frgeyey
ἔνϑα ἐκαϑέζοντο, ποτὲ δὲ ἐπὶ τὴν΄ ϑάλασσαν ὡς ὄφό-
pévoc αὐτήν, ποτὲ - δὲ ἐπὶ τὰς Νύμφας, ἐφ᾽ c ἕχχο-
μέρη. χατέφυγεν. ἔνταῦϑω, καὶ ἔῤῥιψὲν ἑαυτὸν "χαμαὶ
καὶ ταῖς ᾿Νύμφωις ὡς προδούσωις κατεμέμφετο. :
^ 92. 49 ὑμῶν ἡρπάσϑη Χλόη. καὶ τοῖτο ids».
νὑμεῖς onepelvuté ; ἥ τοὺς στεφάνους ὑμῖν πλέχουσα, ἢ
»ἀπένδουσα. τοῦ πρώτου γάλακτος, ἧς xal ἦ σύριγξ ἣδε
νἀνάϑημα; αἶγα μὲν οὐδὲ “μίαν μοι λύκος ἥρῤπασε, 54
νπολέμιοι δὲ τὴν ἀγέλην καὶ τὴν συννέμουσαν. καὶ τὰς
»μὲν “αἶγας ἀποδέρουσι καὶ τὰ πρόβατα καταϑύουσι"
νἈλόη δὲ πόλιν λοιπὸν οἰκήσει. ποίοις ποσὶν ἄπειμι
»παρὰ τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα," ἄνευ τῶν “αἰγῶν,
49 κἄνευ ““Χλόης, "λυπεργάτὴς ἐσόῥιενὸς; ἔχω ydo νέμειν
»ἔξι οὐδέν. ἐνταῦϑμ᾽ περιμενῶ “κείμενος ἢ ϑάνατον ἢ
»πόλεμον δεύτερον. ^ dou καὶ σὺ; " XÀóg, τοιαῦτα
»πάσχεις; ἄρα" μέμνησαι "τοῦ πεδίου robe xul: vy
«Nvuqu». τῶνδε “κἀμοῦ ;. ἢ παραμυϑοῦνταί σε' ἐὰ
»πρόβατα καὶ ài αἶγες αἰχμάλωτοι μετὰ σοῦ γενόλ
» μεναι; « s. por Ro Ue iat Hkc ὩΣ ἀν DONC μας
28. Τοιαῦτα λέγοντα αὐτὸν ἐκ τῶν δακρύων καὶ
τῆς λύπης ὕπνος βαϑὺς καταλὰμβάνει. καὶ αὐτῷ di
τρεῖς ἐφίστανται "Νύμφαι, μεγάλαι γυναϊκὲς καὶ καλαΐ,
, ἡμίψυμνοι καὶ ἀνυπάδηϊοι, τὰς κόμας λελυμέναι καὶ
τοῖς ἀγάλμασιν ὅμοιαι. καὶ τὸ μὲν" πρῶτον ἐῴχεσὰν
ἐλεοῦσαι τὸν Ζάφνειν, ἔπειτα dj πρεσβυτάτη λέγει ἐπιῤ--
ῥωννύουσα᾽. "]Πηδὲν ἡμᾶς μέμφου, “άφνι"" Χλόης γὰρ
» nuty' μᾶλλον ἢ σοὶ μέλει. ἡμεῖς zo. καὶ παιδίον οὖσαν 85
ναὐτὴν. ἠλεήδαμὲεν καὶ ἐν τῷδε τῷ ἄντρῳ κειμένην. αὖ-
»ντὴν ἀγεϑρέψαμεν. ἐκείνῃ πεδίοις “κοινὸν οὐδὲν καὶ τοῖς
»προβατίοις τοῦ “άμωνος. καὶ Pv δὲ ἡμῖν πεφρόν-
»τισται. τὸ xar xvn, ὡς μήτε "εἷς τὴν Ϊ]ήϑυμναν

ϑάλατταν V. S.
"$m. πϑίοις ed C. — Auntpyérge V. λιπερνίτης S. —
ἐντι περιμένω V. T Ue ".

23. Ταῦτα λέγοντα V. S. — ἢ σοι V. — ἐχείνῃ καὶ
πεϑέοις S. "Na wr ocu INE WE

; 40LO3. 4B5Y YBRPOS. $e

»rauiageiga δουλούοι μῇτε. μέρος͵ “χένηιτο λείας. πολε- 50
»"μικῆς.. ad τὸν, lvo, ἐκεῖνον τὸν ὑπὸ τῇ πέτυϊ ἷδρυ-
» μένον, 0x. ὑμεῖς οὐῥέπρτε αὐδὲ ἄνϑεσιν ἐτιμήσατε,
"ταρύτου. ἐδεήϑημεγ. ἐπέχουροκ γενέσϑαι Χλόης" συνήϑης
»γὰρ στρᾳτοπέδοις,. μᾷλλον,͵ ἡμῷν͵ καὶ πολλοὺς ἤδη. πρ-
»λέμους.. ἐπολέμησε. τὴν ἀχρρικίαν καταλιπών" “καὶ
»νἄπεισι τοῖς ᾿]ηϑυμναίοις͵ οὐκ ἀγαϑὸς πολξμιος. χῴμινε
ν δὲ μηδέν, ἀλλὰ ἀναστὰς ὄφϑητι ““άμωνε καὶ Iivg-
»τάλῃ, οἱ καὶ αὐτοὶ κεῖνται χαμαὶ γομέζοντες xal σὲ
ν μέρος γεγονέναι τῆς ἁρπαγῆς" ᾿Χλόη. γάρ σοι τῆς
"ἐπιούσης. ἀφίξεται μετὰ τῶν α γῶν, μετὰ τῶν προβά-
»των; καὶ ,»εμήσετε χοινῇ καὶ συρίσετε κοινῇ" τὰ δὲ
νἄλλα μελήσει περὶ ὁμῶν "Eque '

56 .24. “Τοιαῦτα ἰδὼν καὶ ἀκούσας. Δάφνις ἀναπηδή-
σας τῶν ὕπνων. καὶ ὑφ᾽ ἡδονῆς καὶ λύπης μεστὸς
δακρίων τὰ ἀγάλματα τῶν Νυμφῶν προσεκύνει καὶ
ἐπηγγέλλετο, σωϑείσης Ane, ϑύσειν τῶν αἰγῶν τὴν
ἀρίστην. δραμὼν δὲ καὶ ἐπὶ τὴν πίτυν, ἔνϑα τὸ τοῦ
Πανὸς ἄγαλμῳ, ἵδρυτο, τραγοακελές, κερασφόρον, τῇ
μὲν σύριγγα, τῇ δὲ τράχον “πηδῶνγα κατέχον, κἀκεῖνον δι
προσεκύνει καὶ ηὔχετο ὑπὲ τῆς Χλόης καὶ τράγον
ϑύσειν ἐπηγγέλλετο. καὶ μόλις ποτὲ περὶ ἡλίου κατα-
φορὰς παυσάμενος δαχρύων xàl. εὐχῶν » ἀράμενος τὰς
φυλλάδας,. ἃς. ἔχοψεν y. ἐπανῆλϑεν εἰς m ἔπαυλιν καὶ
τοὺς ἀμφὶ" τὸν ““άμωνα͵ πένθους ἃ ἀπαλλάξας, εὐφρυ-
σύνης ἐμπλήσας, τροφῆς᾽ TE ἐγεύσατο καὶ ἐς ὕπνον
ὧ pne, οὐ τοῦτον ἄδακρυν," ἀλλ᾽. εὐχόμενος ἐν
αὖϑις τὰς Νύμφας ὅ ort ἰδεῖν. εὐχόμενος δὲ τὴν ἡμέ.
ραν γενέσϑαι ταχέως , ἕν 7 «Χλόην ᾿φτηγγείλαντο αὐτῷ.
γυχτῶν πασῶν ἐκείνη EQ μακρότάτη γεγονέναι."
ἐπράχϑη δὲ ἐπ᾽ αὐτῆς τάδε. ]

25. Ὁ στρατηγὸς ὃ τῶν Πϊηθυμναίων᾽ ὅσον δέκα

57 “σταδίους ἀπελάσας ἠϑέλησε τῇ καταδρο ῇ τοὺς.
στρατιώτας κεκμηκότας ἀναλαβεῖν. ἄκρας Kx àxeu-
βωνούσης τῷ πελάγει λαβόμενος ἐπεκτεινομένης μη-
γοειδῶς , ἧς ἐντὸς ϑάλαττα γαληνότερον τῶν λιμένων
ὅρμον, εἰργάζετο, ἐνιαῦϑα τὰς ναῦς ἐπὶ ἀγκυρῶν

Ἧ

" τοῦτον ἐδιήϑημεν V. S. — xat as V.-
; | C2

$0 ὀ .40rrOY I(QIMENIKON

μετεώρους διορμίσας, ὡς μηδὲ μίαν ἐκ τῆς γῆς τῶν

52 ἀγροίκων τινὰ λυπῆσαι, “ῤνῆκεν τοὺς Τηϑυμναίοὺς
elg τερψιν εἰρητικήν. οὗ δὲ ἔχοντες πάντων ἀφϑονίαν
ἐκ τῆς ἁρπαγῆς, ἔπινον, ἔπαιζον, ἐπινίκιον ξορτὴν ᾿ἔμι-
po$vzo. ἄρτι δὲ παυομέἕνης ἤμέῤας καὶ 'τῆς τέρψέως ἐς
νύχτα ληγούσης; αἰφνίδιον μὲν 5 γῆ πᾶσα ἐδόκει λάμ-
πέσϑαι πυρί, χτύπος δὲ ἠκούετο δόϑιος χωπῶν, ὡς
ἐπιπλέοντος μεγάλου στόλου. Pda ci ὁπλίζεσϑαὶ τὸν
στρατηγόν" ᾿ἄλλος ἄλλὸν ἐκάλει καὶ τεξρῶσϑαί τις ἐδόκεε
xui. ὀχῆμά τις ἔλειτρ νεκροῦ μιμούμενος. εἴκασεν dy
τις δρᾶν νυχτομαχίαν οὗ παρόντων πολεμίων. ' -

.26. Τῆς δὲ νυχτὸς αὐτρῖς «τοιαύτῃς χενομένῃς

ἐπῆλϑεν ἢ ἡμέρα πολὺ τῇς νυχτὸς φαβερωτέρα. οἵ
τράγοι μὲν οἱ zo), Δίάφγιδος. γαὶ αἱ αἶγες “κιττὸν ἐν 58
τοῖς κέρᾳσι δαρυμβοφόρον εἶχρν" οἱ δὲ κριοὶ καὶ αἵ οἷς
τῆς Χλόης λζκων͵ ἀρυγμὸν ὠρύφντο. ὥφϑη δὲ καὶ
αὐτὴ zÍqvuog, ἐστεφανωμένη.. ἐγίγνετο xal περὶ τὴν ϑά-
λατταν αὐτὴν πολλὰ παράδοξα. αἵ τε γὰρ üyxvgui
κατὰ βυϑοῦ, πειρωμένων ἀναφέρειν, ἔμενον αἵ τε
κῶπαι, κἀϑιέντων ἧς εἰρεσίαν," ἐϑραύοντο" καὶ δελφῖνες

δ πηδῶντες ταῖς οὐραῖς “παίοντες τὰς ναῦς ἐξ ἁλὸς
ἔλυον τὰ γομφώματα. ἠκούετό τις καὶ ὑπὲρ τῆς
ὀρθίου πέρρας τῆς ὑπὸ τὴν ἄκραν σύριγγος ἦχος"
ἀλλὰ οὐκ Fregmev ὥς σύριγξ, ἐφόβει δὲ τοὺς ἀκούοντας
€ " fà ! ᾽.. xdi X. : M E. »,
ὡς σάλπιγξ. ἐταράττοντο οὖν καὶ ἐπὶ τὰ ὅπλα ἔϑεον
καὶ πολεμίους ἐκάλουν τοὺς οὐ βλεπομένους: ὥστε
πάλιν ηὔχοντο νύκτα ἐπελϑεῖν ὡς τευξόμενοι σπονδῶν
ἐν αὐτῇ. συνετὰ μὲν οὖν πᾶσιν ἦν τὰ γινόμενα τοῖς
φρογοῦσιν ὀρθῶς; ὅτι ἐκ Πανὸς ἦν τὰ φαντάσματα
καὶ ἀκούσματα μηνίοντός τι τηῖς ναύταις. οὐκ εἶχον δὲ
τὴν αἰτίαν συμβαλεῖν, (οὐδὲν γὰρ ἱερὸν σεσύλητο

$5. πᾶσα ἡ QU V. S. —.xel σχῆμεξ τε Éxstzo νεκροῦ, μι-
μούμενον V. xai σχήματι ἔχειτο νεχρὸν μιμούμενος S. xal
σχῆμά τις ἔχειτο γνεχροῦ C. --- εἶναι vvuxrou. pro ὅρᾶν
vvxtou. Ὁ. ᾿ ' ᾿ ᾿

26. ; ante ἡμέρα om. V. 8. C. — δες V. — xal δέλφ.
750. ἐξ ἁλὸς ταῖς οὐραῖς παίοντες τὰς ναῦς ἔλυον S. C. —
ἀπὸ τῆς ὀρϑίου C. — ὑπὲρ τὴν ἄχραν᾽ pro ὑπὸ τ΄ à. C. "

- MOro* AdEYTEPOS: δὲ

Πανός,) ἔστε ἀμφὶ μέσην ἡμέραν εἷς ὕπνον οὐχ ἀϑ εεὶ
59 τοῦ στρατηγοῦ "x«ranscóvrog ἀὐτὸς ὃ Πὰν ὥφϑη
τοιάδε λέγων oc | : TS
51... »Ὦ πάντων üvogw/taroe xol ἀσεβέστατοι, τί
νταῦτα μαιναμέναις φρεσὶν ἐτολμήσατε; πολέμου μὲν
»τὴν ἀγροικέαν ἐνεπλήσατε τὴν ἐμοὶ φίλην, ἀγέλας δὲ
»βοῶν “καὶ αἰγῶν καὶ ποιμνίων ἀπηλάσαϊε τὰς ἐμοὶ
»νμελομένας' ἀπερπάσατε δὲ βωμῶν παρϑένον, ἐξ ἧς
"Ἔρως μῦϑον πριῆσαι ϑέλει" καὶ οὔτε τὰς Νύμφας
»νἠδέσϑητε βλεπούσας οὔτε τὸν Πᾶγα "uf. ovt "οὖν 54
»νήϑυμναν ὄψεσθε μετὰ τοιούτων λαφύρων πλέοντες
v oDrt! τήνδε 'φεύξδεσϑε rijv σύριγγα τὴν ὑμᾶς ταράξα-
νσαν" “ἀλλὰ Ojo βορὰν ἐχϑύων 'ϑήσω χαταδίσας, 'cl
» (0j τὴν ταχίδτην xai Χλόην "ταῖσ -Νύμφανς ἀποδώσεις
»xal τὰς ᾿ἀγέλας Χλόης καὶ zàp'ulttz καὶ τὰ' πρόβατα.
»νίστω δὴ καὶ ἐχβίϑαζε τὴν. χόῤην μεϑ᾽ ὧν nov.
"ἡγήσομαι δὲ BR xoi σοὶ" τὸθ' πλοδ᾽ κἂχείνῃ τῆξ
ἐάν ἐν mew ai m n
: 28. Πάνυ" ofr τεθορυβημένος ᾿δ᾽ Βρίἕαξις (τοῦτο
60 jo ἐκαλεῖτο ὃ στῤῥατηγὸξ) ἀνὰπηδᾷ 'χαὶ τῶν “νεῶν
καλέσας τοὺς ἡγέμόνας ἐχέλευσε τὴν ταχίστην ἕν τοῖς
αἰχμαλώτοις ἀναζητεῖσϑαι Χλόην. οἱ δὲ ταχέως καὶ
ἀνεῦρον καὶ εἷς ὀφθαλμοὺς ἐχόμισαν" ἐχαϑέἕζετο γὰρ
τῆς πίτυος ἐστεφανωμένη. σύμβολον δὴ xài τοῦτο τῆς
iy τοῖς ὀνείροις ὄψεως᾽ ποιούμεναος ém, αὐτῆς τῆς
ναυαρχίδος εἷς τὴν γῆν αὐτὴν κομίζει. "κἀκείνῃ δὲ ἄρτι
ἀποβεβήκει,, "xal" σὔριγγος ἧχὸς ἀκούεται πάλιν ἐκ τῆς
πέϊξρας, ὀὔκέτε πἀλεμικὸς xai φοβερός, ἀλλὰ ποιβενικὸς
χαὶ οἷος εἷς νομὴν ἡγεῖται ποϊμιϑίων. καὶ vá v6 πρό-
βὰτα κατὰ “τῆς ἀποβάϑρας ἐξέτρεχεν οὐχ ἐξολισϑαί" 55
vovra toic xéguot τῶν χηλῶν καὶ αἵ αἷγὲς πολὺ ϑρά-
σύτερον, οἷα καὶ χρημνοβατεῖν εἰϑισμέναι.
29. Καὶ ταῦτα μὲν περέΐϊσταται πύχλιρ'τὴν Χλδην
ὥσπερ χορὸς σλιρτῶντα xol βληχώμενα καὶ . ὅμοια
χαίρουσιν" αἱ δὲ τῶν ἄλλων αἴπόλων αἶγες καὶ τὰ
πρόβᾳτα καὶ τὰ βουχόλια κατὰ χώραν ἔμενεν ἐν κοίλῃ

" Ed καὶ πριμνγέων | om. V. .— - οὔτε οὖν Mij$vgyay

88 ^ AO0rroóv: NOIMENIRON

Vy, καϑάπερ αὐτὰ 160 μέλους μὴ Χαλοῦντος. ϑαύματι
πάντων ἐχόμένων' καὶ τὸν Πᾶνα ἀνευφημούντων, ὥφϑη
“τρύτων dv τοῖς στοιχείοις ἀμφοτέροις ϑαυμασιώτερα. 61
τῶν μὲν ηϑυμναίων, πρὶν ἐῤιρειέτο τὰς ἄγκχύρας,
ἔπλεον ai νῆες καὶ τῆς ναυαρχίδος ᾿ἡγεῖτο᾽ δελφὶν πη-
δῶν ἐξ ἁλός" τῶν δὲ αἰγῶν καὶ τῶν προβάτων ἢγεῖτο
σύριγγος ἦχος ἥδιστος, καὶ τὸν συρίττονταῃ ἔβλεπεν
οὐδε * ὥστε τὰ ποΐμνια xal αἵ αἶγες προΐεσαν ἅμα
καὶ d usn τερπόμεναι TQ μέλει." Ν᾽
80. Ζευτέρας που νομῆς καιρὸς ἦν, καὶ ὃ Ζάφνις
ἀπὸ σχοπῆς τινος μεξεώῤου ϑεασάμενος τὰς ἀγέλας
^ xol τὴν Χλόην, μέγα βοήσας, νὦ Νύμφαι κἀὶ Πάν [«
56 κατέδραμεν εἰς τὸ πέδίον καὶ περιπλακεὶς “τῇ Χλόῃ
καὶ λειποϑυμήσᾳς κατέπεσε. ᾿ μόλις δὲ ἔμβιρς ὑπὸ τῆς
Χλόης φιλούσης Χαὶ ταῖς πὲριβολὰῖς ϑαλπούσης γεν
μενος ἐπὶ τὴν; ὀυνήϑη φηγὸν ἔρχέται" καὶ ὑπὸ τῷ
στελέχει καϑίσας ἐπυνθάνετο πῶς ἀπέδρα ᾿τοσόΐύτους
πολεμίους. 7| δὲ αὐτῷ κατέλεξε πάντᾳ τὸν τῶν αἰγῶν
᾿ χιττόν, τὸν τῶν προβάτων ὠρυγμόν, viv ἐπανϑήσασαν
τῇ rou πίτυν, τὸ ἐν τῇ 5 πῦρ, τὸν ἕν τῇ ϑαλάττῃ
κτύπον, τὰ συρίσματα ἐᾷμφότερα, τὸ πολεμιχὸν xol τὸ 62
εἰρηνικόν, τὴν νύχτα τὴν φοβεράν. ὅπως αὐτῇ τὴν

δδὸν ἀγνοούσῃ χαϑηγήσατο τῆς ὁδοῦ μουσική. γνωρί-
σὰς 0UY

* nm

0 Ζάφνις và τῶν᾽ Νυμφῶν ὀνείρατα xol τὰ
τοῦ Πανὸς ἔργα διηγεῖται καὶ αὐτὸς ὅσα εἶδεν, ὅσα
ἤκουσεν" ὅτι μέλλων ἀποθνήσκειν διὰ τὰς Νύμφας
ἔζησε. καὶ “τὴν μὲν ἀποπέμπει κομίσονδαν τοὺς ἀμφὶ
τὸν Ζρύαντὰ xol “άμωνα καὶ ὅσα. πρέπει vola:
αὐτὸς δὲ ἐν τούτῳ τῶν αἰγῶν τὴν ἀρίστην συλλαβὼν
καὶ κιττῷ στεφαγώσας, ὥσπερ ὥφϑησαν τοῖς πηλεμίοις,
κἀὶ γάλα τῶν κεράτων κατασπείσας᾽ ἔϑυσέ τὲ ταῖς
Νύμφαις καὶ “κρεμάσας ἀπέδειρε. καὶ τὸ δέρμα ἀνέ-
ϑηκεν. ü

ὅ 81. "H5 δὲ πὰάρόντων τῶν ἀμφὶ τὴν XAóq,
mig ἀνακαύσας καὶ τὰ μὲν ἑψήσας τῶν κρεῶν τὰ ὃ

29. ἐχχαλοῦντος pro χαλοῦντος V. B. — ἐνεχομένων ro
ἐχομένων V. S.

80. συρίγματα pro συρίσμαια V. S. — xul ὅσα πρέποντα
ϑυσίᾳ V. S.

Lo 0r9£, AEYTEROX. 30

ὀπιεήσας ἀπήρξατό Uwe. τοῖς Νύμφαις καὶ. πρατῇρα
ἐπέσπεισε, ἐστὸν γλεύκους “ι καὶ ἐκ φνλλάδος͵ στιβάδ ας,

ὑποσωρφεύσας ἐντεῦϑεν ἐγ. τροφῇ ἣν καὶ ποτῷ καὶ. παι-
διᾷξ καὶ ἅμα. τὰς ἀγέλας πεσχόπει, μὴ λύκος 2 ἐμπεσὼν

63 ἔργα πορήση ᾳολεμέων:. ἦσάν tuve ^ xol φδὰς εἷς τὰς
Ἰνύμφας πρλιμῶν͵ ποιμένων. ποιήματα... νυκτὸς, δὲ ἐπελ--
ϑούσης αὐτοῦ κοιμιηϑέντες ἐν T() (t og τῆς nov σῆς
“τοῦ Ἰανὸς. LU! MOYEVOY, καὶ τῶν ru) (ὦν τὴν ἀγελάρ-
χῆν στεφανώσιιντες πίτυος προσήγαγον Τῇ πίτυϊ καὶ
ἐπισπείφμντε οἵνου, καὶ εὐφ ἡμοῦγτες τὸν ϑεὼν ἔφυσαν,
ἐκρέμασαν, ἀπέδειραν.: χαὶ τὰ μὲν κρέα ὑπτήσαν τὲς καὶ
ἑψήααγτες πλησίον ἐϑηκαρ ἐν τῷ λειμῶνι, ἐν τοῖς
«φύλλοις, τὸ" δὲ δέρμα κέρασιν. cU rois ἐγέπηξαν τῇ
7TUE πρὸς τῷ ἀγάλματι 1 ποιμενικὸν ἀνάϑημα TLOLUEYIX (CO
ϑεῷ. üm ἴρξᾳντο, καὶ τῶν χρεῶν, ἀπέσπεισαν καὶ κρα-
τῆρος μείζονας " ἦσεν ἢ χλόη, “άφγις ἐσύρισεν.

22, Ἐπὶ τού τοις ἌΣΔΑΣ Pw Mat jog roy" χαὶ αὐτοῖς
“ἐφίσταται Ó βουκύλυς (ιλητᾶς κατὰ τύχη v oreqavi- sg
oxüvc τινὰς TU Havi κομίζων χαὶ ἢύτρυς ἔτι ev qUA-
λοις, χαὶ κλήμασι. καὶ αὐτῷ τιῶν πιαιίδιυν 0 νεώτατος
ἕέπετο Ζίτυρος, πύῤρὸν noud for xi γλαυκόν, λευχὼν
παιδίον. καὶ ἀγέρωχον" xci ἥλλετο κοῦφα βαδίζων

61 ὥσπερ ἔριφος. “ἀναπηδήσαντερ. οὖν συνεστεφάνουν τὸν
Πᾶνα καὶ τὰ κλήματα, τῇς κόμης τῆς ὑέτυος ἑξήρτων
καὶ κατακλίναντες πλησίον αὑτῶν συμπότην ἐποιοῦντο.
χαὶ οἷα δὴ γέροντες ᾿ὑποβεβρεγμένοι πρὸς. «ἀλλήλους
πολλὰ ἔλεγον. ὡς ἔνεμον ἡνίκα ἦσαν 'γέοι, ὡς πολλὰς
λῃστῶν καταδρομὰς ᾿ διέφυγον, ἐσεμνύνετό τις ὡς λύκον
ἀποκτείνας" ἄλλος ὡς μόνου τοῦ Πανὸς δεύτερω͵ συρί-
σας" τοῦτο τοῦ Φιλητᾶ τὸ σεμνολόγημα v.

33. Ὃ οὖν Ζάφνις καὶ ἢ XÀón πάσας δεήσεις
προσέφερον μεταδρῦναε, καὶ αὐτοῖς τῆς τέχνης συρίσαι
τε ἐν ἑορτῇ ϑεοῦ 'σύριγγι χαίροντος. ἐπαγγέλλεται
Φιλητᾶς, καίτοι τὸ γῆρας ὡς ἄπνουν μεμψάμενος, καὶ

31. χρατῆρα ἀπέσπεισε V. S. C. — σιεβάϑας ἀποσωρεύσας V.
στ. ὑποστορέσας C. — ποιήσει pro ποιήσῃ V. B.
a: 32. 3 «Ῥιλητᾶς Bovxólog V. Φδιλ. ὁ pan S. C. — sai οἷον
9 V.
33. Ὁ δὲ Δάφνις V. S. C. * utr ; gs

[30 AORREQ XIOTITEITEKON
ds ugryye. 33» .-x08 fágrdog. ἢ δὲνἠῆηκυμιχφὰ πρὸς

59, μεκάλην X 6S" Til vi ol« A oezdgetst, f*05:006. ἐμπνεομέχῳῃ.
πέμπει οὐχ Jírugov.énh τὴρι ἁανκοῦ σύρεγγαν τῆς ἐπαύ--
ρως, ἀπεχαίσηρυσκαδίρυρνυβέκαο, ἃ, μὲν, ῥέψαξ, πὸ ἐγαόμ-
fona χυμγὸς, ὥρμησε, xev εῷὥσπεριυ νεβρός ". ὃ. δὲ
“Ἱάμων ἐπηγγείλᾳτα,. «Orotg «τὸν. περὶ. τῆς. σύρεγγος
ἀφηγήσασϑαι μῦϑον,.. ὃν͵ “αὐτῷ, “Σιχελὴς, αἰκόλρς ἦσεν 65
ἐπὶ μισϑῷ τράγῳ καὶ σύριγγι... ess us

3, »Αὕτη ἡ σύριγξ, τὸ ὄρχανον,, οὐκ ἦν ὄρχανην,.

»ἀλλὰ παρϑένος. καλὴ καὶ τὴν φωκὴν. μρησική, αἶγας

"ἔνεμεν, Νύμφαις συνέπαιζεν, ἤδεν, οἷαγ, viv, . Πὰν,

»ταύτης νεμαυσῆς, παιζούσης,, ἀδουσῃς, πρρσελδων

m 3 «“0' δὲ ὁ v NS δέξ 9 " /

αὑτοῦ, οὐδὲ ἐραστὴν. ἔφη. désuquak MtjRE, τράγον μῷτε
»ἄνϑρωπον ὁλόκληρον. δρμᾷ διώκειν ὃ Πὰν ἐς βίαν"
at D - ͵ εὖ ὴ ,

Eg o τ

νκαὶ ὃ touc ἄγισος αὐτοῖς " καὶ ἣ
νγῦν ἔστι σύριγξ μουσιῆα ΘΠ
-88. Mori πέπαυτο τὸῦ ᾿μυϑολαγήμαξος 0 ““άμων,
καὶ ἔπήνει (Φιλητᾶς αὐτὸν we. Hnüvra μῦθον. “ὠδῆς 66
γλυκύτερον, καὶ ὃ Τίτυρος ἐφίσταταᾳ τὴν σύριγγα τῷ
πἰαϊρὶ ᾿χομίζων, μέγα ὄῤγανον καὶ αὐλῶν μεγάλων" καὶ.
να κεχήῤωτο᾽ τῷ μχαλχῷ, πεποίχιλτο. εἴκασεν ἄν τις
εἶναι ταύτην" ἐκείνην, ἣν ὃ Ilà» πρῶτον ἐπήξαξο. δμέ-
γερϑεὶς ὁῦν δ asus: καὶ £a9icac ἐν καϑέδρᾳ ὄρϑιον
'πρῶτον᾽ μὲν ἀπεπειράϑη adv. καλάμων, εἶ εὔπνοοι"
ἔπειτα. μαϑὼν dg ἀκώλυτον διατρέχεε τὸ πγεῦμᾳ ἐνέ- c
πνεὶ τὸ ἐντεῦϑεν πολὺ καὶ νεανικόν.. αὐλῶν. τις ἂν
qo συνὰηλούντων ἀκούειν, 'τοσοῦτον ἤχει τὸ σύριγμα.

τ 88. 45 ἐῤγαῖον pro τὸ Doyevoy N. — διδυμοτὄχους pro
διδυματόχους V. B. —— χαὶ -ἡ τότε παρϑέρὸς wwAj,. νῦν ete.
i - - 1 ᾿ B ^ Y P L (s x M H ᾿

35. χαὶ ἕνα χεχήρωτο, τῷ γχαλχῷ πεποίκχιλτο V. καὶ ἵνα
κεχήρωτο, χαλχῷ πεποέχιλτο S, C. ὦ ΤᾺ -:

UM OPÓOSMEYTRPOR. "41

aor ^ divo». δὲ. τῆς βίας ἀφαιρῶν : ek; τὸ. Ἐερπνῥέεξδον
γετέβαλλῃ. τὸς μέλος.. ul πᾶσαν 'φέχνην ἐπιδεικνύμενος
. εὐνομέας μουσικῆς dadprrtev. ὅσον θυῶν" ἀγδῃ πρέπον,
οἷοκ οἰπολέμι περύσφορονν dior: "γεοίμενυες: φίλον." τερπνὸν
ἦν. τὸ ποιμνίῳ!) μέγα. τὸ oiov; ὁδὰ τὸ inia “ὅλως 61
πάσας σύριγγας pla σύριγξ dfjoarro.
: | 86." Θὲ μὲν" wir ὥλλδι gun ker btiuvro ἐξραδβενοι'
4 ovac δὲ ἀναστὰς xal κελεύσας ᾿συρίξειν hoy, greixÓy
67 πόλος. ἐλελήνεόν' αὐτοῖς" δυχηήσιν" ἰὀρχήσατο. “χαϊ ἐῴκει
- ποτὲ nf» τρὺγῶντε οὐ ποτὲ δὲ φέροντι" ἀξῥιγους , εἶτα
πατοῦντε' τοῦξ᾿ ten "gra ᾿πληροῦντι' ἐοὺὸ πίϑους,
εἴτα" "εἴρόντε Sou γλέύκουξ. "ταῦξα ὁτάντιὶ oras εὐσχη-
Jpóvoc- (oy, σατο A otec "καὶ ἐναῤγ ὥς, ὥστε ἐδόχουν
Bénayv xdi τὰς ἀμπέλους γαὶ τὴν ληνὺν καὶ τοὺς
πίϑους xul ἀληθῶς dosor ra πίνοντα.

81. Τρίτος δὴ γέρων οὗτος. eU "oxi; oae ἐπ᾿ ρχή-
σεὶ NU A0 07Y xl dáqv ἐν. 0€ δὲ μάλα τιιχέως va
στάντες (Opt ou το τὸν ΠῚ ὕϑον τοῦ «Ἱάμωνες. ὗ dag
Πᾶνα ἐμιμεῖτο, τὴν Φύριγγαι Χλύη. ὃ μὲν ἱκέτευε πεί-
Sor, 7 dé ἀμελοῦσα ἐμειδία. 0 μὲν ἐδίωχε xui ἐπὶ
ἄκρων τῶν ὀνύχων ἔτρεχε τὰς χηλὰς μιμοῦ μένος, ἢ
δὲ évégaure τὴν χάμνουσαν ἐν τῇ φυγῇ. rura ΔΑ λόη
μὲν εἷς τὴν ὕλην ὡς εἰς ἕλος κρύπτεται" dágric δὲ
λάβων τὴν ἐδιλητῆ σύ θιγγὰ τὴν μεγάλην ἐσύρισε Ὀερύν,
uc ἐρῶν, “ἐρωτιχόν, ὡς ntl uy, ἀνακλητιχόν, Gg ἐπι-- ΘᾺ
ζητῶν" ὥστε ὃ (διλητᾶς θαυμάσας φιλεῖ τε ἀναπηδήσας

68 καὶ τὴν “σύριγγα χαρίζεται φιλήσας καὶ εὔχεται καὶ
p» M καταλιπεῖν αὐτὴν ὑμοίῳ διαδύχῳ. 0 δὲ τὴν
ἰδίαν ἀναθεὶς τῷ Πανὶ τὴν σμικρὰν καὶ φιλήσας ὡς
ἐκ φυγῆς APA εὑρεϑεῖσαν τὴν Χλύην ἀπήλαυνε
τὴν KE δυρίς ἔων, ]

38. Νυχτὸς ἤδη γεγενημένης ἀπήλαυνε καὶ j XM
qv ποίμνην, τῷ, μέλει, τῆς. ισύρῃγος, συνάγρουφᾳ; xol ai
τε αἶγες π ησίον τῶν προβάτων ἤἥεσαν ὁ τε ἀφνὶς
ἐβάδιζεν ἐγγὺς. τῆς X^égg; ose ἐχέπτλησρια, fag γεκτὸς
ἀλλήλους καὶ συνέϑεντο. ϑᾶττον τὰς ἀγέλας τῆς ἐπιού.-
σης κατελάσαι" καὶ οὕτως ἐποίησαν. M γοῦν Sex

3T. ὁ ante Φιλητᾶς om. V. S.

42 AOFrTOY: HOIMENIKON

μένης ἡμέρας ἦλθον elg τὴν νομήν. καὶ τὰς Νύμφας
προτέρας, εἶτα τὸν Πᾶνα προσαγορεύσαντες, τὸ ἐντεῦϑεν
ὑπὸ τῇ δρυΐ καϑεσθέντες ἐσύριττον, εἶτα ἀλλήλους
ἐφίλουν, περιέβαλλον, κατεκλίγοντο * καὶ οὐδὲν δράσαν-
vec πλέον ἀνίσταντο. ἐμέλησεν αὐτοῖς καὶ τροφῆς " καὶ
ἔπιον οἶνον μίξαντες γάλα. |
89. Καὶ τούτοις. ἅπασε ϑερμότεροι γενόμενθε xoi
63 “ϑρασύτεροι node ἀλλήλρυς ἤριζον. ἔρια ἐρωτικήν, “καὶ 69
κατ᾿ ὀλίγον tig ὅρκων πέστιν προῆλθον. ὃ μὲν δὴ
“Δάφνις τὸν Πᾶνα ὥμοσεν ἐλθὼν ἐπὶ τὴν πίτυν, μὴ
ζήσεσθαι μόνος ἄνευ. Χλόης, μηδὲ μιᾶς χρόνον ἡμέρας"
1 δὲ Χλόη 4ág»idu τὰς Νύμφας εἰσελθοῦσᾳ sic τὸ
vrgov τὸν αὐτὸν στέρξειν θάνατον καὶ βίον. τοσοῦτον
δὲ ἄρα τῇ XXóg 'τὸ ἀφελὲς ἀροσῆν. ὡς κόρῃ, ὥστε
ἐξιοῦσα τοῦ ἄντρου καὶ δεύτερον ἠξίου ᾿ λαβεῖν Doxov
παρ᾽ αὐτοῦ, νὮ ἁαάφνι,. λέγρυσα, ϑεὸς ὃ Πὰν -ἐρω-
»TiXóc ἐστε καὶ ἄπιστος " ἠράσθη μὲν Πίτυὸός, ἠράσϑη
νδὲ Xógn)yog* παύεται δὲ οὐδέποτε, Ζῤυάσιν ἐνοχλῶν
»καὶ Ἔπιμηλίσιε Νύμφαις πράγματα παρέζων. 0 μιὲν
νοὖν, ἀμεληϑεὶς ἦν τοῖς ὅρκοις ἀμελήσει σε χολάσαι,
κἂν ἐπὶ πλείονας ἔλϑῃς γυναῖκας vu» ἐν τῇ σύριγγι
νκαλάμων" σὺ δέ μοὶ τὸ αϊπόλιον τοῦτο ὄμοσον xal
»τὴν αἶγα ἐκείνην ; σε ἀνέϑρεψε, μὴ. καταλιεσεεῖν
.Χλόην, ἔστ᾽ ἂν πιστή σοι μένῃ" ἄδικον δὲ εἷς σὲ καὶ
»ντὰς lupos γενομένην καὶ φεῦγε xol μίσεε καὶ ἀπό-
»XTttivOoY ὡσπεὸ Àóxov.« ἥδετο ὃ Ζάφνις ἀπιστούμενος,
δὲ καὶ στὰς εἷς μέσον τὸ απόλιον ““χαὶ τῇ μὲν τῶν χει-- 19
ρῶν αἷγός, τῇ δὲ τράγου λαβόμενος ὥμνυε Χλόην
φιλῆσαι φιλοῦσαν. χἂν ἕτερὸν δὲ" προχρίνῃ “Ζάφνιδος,
üvr ἐκείνης αὑτὸν ἀποχτείνειν.. ἢ δὲ ἔχαιρε καὶ ἐπί-
στευεν ὡς κύρη καὶ νέμουσα καὶ νομίζουσα τὰς αἶγας
καὶ τὰ πρόβατα ποιμένων καὶ αἰπόλων ἰδίους ϑεούς.
89. ἡ δὲ Χλόη τὰς MP — τὸν αὐτὸν ΖΔάφνιδι στέρξειν

9. S. —' Kev pro. στέρξειν V. .-- ἦν ὡς xópy V. 8. — xy,
ἕτερον προχρίγῃ V. S. — ἀποχτενεῖν V. S. C.

AOT o3 TPITOX .

xL

711. 1. ΜΜντιληναῖοι δὲ. ὡς ᾿ἤσϑοντο, τὸν κατἄηλουν θ5
τῶ» δέκα νεῶκ xat τινες ἐμήνυσαν. αὐτοῖς ἐὴν ἁρπαγήν;
ἐλϑόντες ἐκ. τῶν .ἀγρῶν οὐκ ἀνασχετὸν »ομίσαντες
ταῦτα x ΞΤηϑυριναίῳν παϑ εἴν. ἔχνώσαν παὶ αὐτοὶ τὴν
ταχίστην ἐπὶ αὐτοὺς ὅπλα κινεῖν" καὶ καταλέξ αντες
ἀσπίδα τρισχελίαν καὶ ἕππον πεντακοσίαν ἐξέπεῤιψαν
κατὰ. γῆν τὸν στρατηγὸν Ἵππασον ὀκνοῦντες iv dod
χειμῶνος" τὴν. ϑάλασσαν. :

2, Ὁ δὲ ἐξυρηηθ ες, ἀγροὺς μὲν οὐκ ἐλεηλάτει᾽ τῶν
ηϑυμκαίων, - οὐδὲ y ἑλὰς καὶ πκτήμοτα ἥρπαξε γεωρ-
γῶν aoi. πῳμένῳων. Agezo νομίζων ταῦτα ἔργα μᾶλλον

127 στρατηγοῦ : ταχύνει ,δὲ ἐπὶ “τὴν. πόλιν αὐτήν, ὡς
ἐπιπεσαύμενος.. ᾿ἀφρουρήτοις͵ Teig. rÜÀ ag. καὶ αὐτῷ
στᾳδίοως ὅσον ἑκατὸν ἀπέχοντι »ἥρυξ. ἀπαντᾷ σπονδὰς
κομίξζων.. . oí γὰᾳ : Πηϑυμναῖοι μαϑόντες - παρὰ τῶν
ἑαλωκάτων ὡς οὐδὲν. ἔσασι Πϊυτιληναῖος τῶν γεγενημές
vu, ἀλλὰ. γεωργοὶ. καὶ ποιμένες ὑβρίζοντας τοὺς vtu-
víqxoug - ἔδραααν τοῦτα, . “μετεγίνωσκον . "μὲν ὀξύτερα 66
τολμήσαντες. eg: (γείτονα nó ἢ σωφρονέστερα “ σπου-
δὴκ δὲ siyoy ἀπρδάνξες.. πᾶσαν τὴν ἁρπαγὴν ἀδεῶς
ἐπιμέγνυσϑαι. καὶ xeró γῆν καὶ κατὰ ϑάλασσαν. τὸν
μὲν οὖν κήρυκα τοῖς Ἱηυτιληναίοις ὃ ω Ἵππασος ἄποστῶ--
λέν καέτοιψε αὐτοκράτωρ στρατηγὸς. X&yergorovsuévoc^
αὐτὸς δὲ τῆς ηϑέρμινης ὅσόν ἀπὸ déxa σταδίων 'στρα-
τόπεδον βαλόμενος τὰς ἐκ τῆς πόλεως ἐντολὰς ἀνέμενε.

εἶ Μιτυληναῖοι - etiam in 544. V. 8. C. — ϑάλατιαν

2. ὑβρέζοντες pro ὑβρίζοντας . V. -- ϑάλαιταν V. s.

zx DIU UN. i κω,
4 “ΜΟΙ. T OY. IIOIMENIKON
καὶ δύο dayirónéren μερῶν ἐλθὼν ὃ ἄγγελας τήν τε
ἁρπαγὴν ἐχέλευσε ον ἡμερῶν xoi, ιἀδικησωνταὰ. μηδὲν
ἀναχωρεῖν οἴκαδε" πολέμον γὰρ καὶ vii iv αἱρέσει
γενόμενοι τὴν εἰρήνην. εὕρισκαν χερδαλεωτ
ἃ. “Ὁ μὲν δὴ ᾿Πηθυμναίων xaY Πῆυτιλ im πόλε-- 13
poc ἀδόχητον λαβὼν ἀρχὴκ καὶ τέλος οὕτω διελύθη.
γίνεται δὲ.. χειμὼν «Φἀφνιδι xnl. Χλόῃ oU πολέμου
πικρότερος “ ἐξαίῳ δ᾽ γὰρ πεσοῦσα χιὼν πολλὴ πάσας
μὲν ἀπέκλεισε «τὰς ὁδούς, πάντας δὲ κατέκλειαε τοὺς
γεωργούς, λάβροι μὲν οἱ χείμαῤῥφι κατέῤῥεον, ἐπεπήγει
δὲ. χρύστρλλος" τὼ δένδρα ἐῴχει κᾳτακλωμένοις " ἢ γῆ
e πᾷρμ qupd, T, ὅτε Μὴ; πεῃὶ πηχάς. vov xal. iudi
ματᾳ.-. OUZ OUy, doa τις εἷς. νομὴν, Jjy&Y κοὔτε καὐτὸς
TOO] xw. θυρῶν, ἀλλὰ, πεῦρ, χφύσαντες, μέχῳ. στερὶ
quide ἀλεκτρυόνων ài, ψεὲν M»ox. aree" , 96 δὲ αἰγῶν
τρίχας. exon, ok, δὲ, πάγᾳς,͵ ιἀῤείϑων, σοφίζακτο. «τότε
βρῷν,, ἐπὶ. ιφᾷάτγαις. gonzig ἦν xv aor. ἐσϑιόντων, αἰγῶν
xai προβάτων. ἐν τοῖς σηκοῖς ραν δῶν ἂν τοῖς
συιφερῖς ἄκυλρν, καὶ βαλάκους, ^. s
ε αὶ “ἀναγκοώαςοὖν τοϊκουρίας: ἐπείοφσης: ἅπαντας 'et
n ἄλλοι γεωργοὶ «καὶ : νομεῖς: ἔξαιθον γοόνων"τε "ὰτπεν)λ-.
λαγμέψαι, σερὸς,. ὀλίγον καὶ, τροφὰς. ἑῳιϑενὰς ἐσθίοπτες
καὶ «ξιρϑεύδογνεες. parole CézryOu* τὶ νῶστε. αὐροῖς. τὸν τά
χαμῶνα δοκεῖν, καὶ. ϑέρρυς. καὶ. qUETR ORO καὶ ἤρου
αὐτρῦ, χλικύρερον. XA - δὲ aed dágnue ἐν μνήμῃ
γενάμενρε, τῶν τατρλειφιϑέντων. SEQ» "T ὧρ ιἐφέλουν»,
ὡς, περιέβαλλαν, ὡς. GE τὴν, τροφὴν. προσεφέροντο,
νύχτας. τὰ ᾿ὠγρύξνουξς, , διῆγον καὶ, Aungodc καὶ τὴν" ἦρι.
νὴν. ὥραν ἀνέμενφν, £x ϑᾳνάτρυ. «παλεγγενεσέαν. P rry
δὲ αὐτρὺς ἢ, πήρᾳ tc ἐλϑοῦσᾳ εἰς κεῖρας, RÀ ἧς ἤσϑτον,
68 ἢ γαυλὸς. “ὀφθείς, ἐξ ev αυνέπιοω, ἢ σύριγξ ἀμελῶς
ἐῤρεμμένη » . δῶρον «ἐρωτηκὸν γεγενημένη. ἐὔχονξο δὴ
ταῖς Νύμφαις. «καὶ κῷ. Πανὶ καὶ τούτων. αὐτοὺς. xd
αασϑαι. τῶν κακῶν. καὶ. “δεῖξαί ποτὲ αὐτοῖς. καὶ. κοῖς
ἀγέλαις. dior. qus. τες εὐχάριεναε: τέχναμι ἐζήτουν, . δὲ

8. περιπεσοῦδα ζιώνχ C; .«- χαϊκχωμέᾶνοι' pro χάταχλωμέ-
νοις C. — ἔχρεχο»ν pro ἔπλεχον C.
4. ἐξαρενὴν pro ἠρινὴν V.

“ΟΓῸΣ TPITOX 4$

ἧς ἀλλήλους ϑεάσονται. 5j uiv δὴ Χλόη δεινῶς ἄπορος
ν καὶ ἄμήχανος. “ἀεὶ yag αὐτῇ συνῆν 7. ϑοχοῦσὰ μή-
τηρ᾿ ἔριά" τὲ" ξαίνειν διδάσκουσα" καὶ ᾿ἀτράχέους" στοέ-
quv καὶ γώμσυ vonpovebovoa* ὃ δὲ Φάφνις,"οἷας ἀγο-
λὴν ἄγων' “κἀὶ συνεεότερυς χόρης, τοιόνδό σόφισμα,
εὗρεν ἐς ϑέων τῆς! XAdgg o c 00 0: o5 07
735 ὅ. “Πρὸ τῆς αὐλῆς τοῦ zfovavroc, π᾿ αὐτῇ τῇ
αὐλῇ, μυῤῥέναι, μἐγάλαε voc καὶ κιττὸς ἐπεφύκεὶ. ai
εἰυῤῥίναι πλησίυν ἀλλήλων, δ' κιιτὸς ἀμφοτέρων Ἰιέσοςζ"
ὥστε ἐφ᾽ ἑχατέδαν διαϑεὶς τοὺς ἀχρέμονας ὡς ἄμπελος
ἄντρου σχῆμω διὰ' τῶν "φύλλων -ἐπαλλαττόντων ἐποΐξι"
καὶ ὃ κόρυμβος πολὺς καὶ μέγας ὅσος, βότρυς χλημάτων
ἐξεκρέματο. “ἦν οὖν πολὺ πλῆϑος περὶ ὠὐτὸν TOv y&u-
εἰερινῶν ὀρνίϑων ἀπορίᾳ τῆς ἔξω toogijc"' πολὺς “μὲν
κόψιχος, "πολλὴ" 02 χἔχλὴ ' καὶ 'φᾶτται xal ψᾶρὲς “κὰϊ gg:
ὅσον "ἄλλο "κιτεοφάγον πτερόν: τούτων τῶν" ὀρνίϑων
ἐπὶ" προφάσει. ϑήρας ᾿Ζδώρμησεν". δ᾽ Ζάφνεξ, ᾿μπλήσαρ
μὲν τὴν πήρον Oye toy μεμελιτιδβένον , * κομήζων 32
ἐς πίστιν Ἰξὸν xal βρόχψυς: τὸ μὲν οὖν μεζάξὺ σταδίων
ἣν οὐ πλέον δέχα: οὔπω à 7 yudr λελυμένη πολὺν
κάματον αὐτῷ παρέσχεν ". ἔρωτε δὲ go πάντ 'Βάσιμα
καὶ πῦρ καὶ ὥδωρ καὶ Σκυϑικὴ: χεώκ. c M Σ
0.: Ἱρόμῳ οὖν πρὸς τὴν" αὐλὴν. ἔρχεται xad πο-
16 σεισάμενος τῶν σκελῶν "τὴν χιόνι; Tovg vt “βρόχους
ἔστησε καὶ τὸν ἴξὸν ὀόβδοις μακραῖς, ἐπήλὲλλμε" "xb
ἐχκαϑέζετο τὸ ἐντεῦϑεν δονιϑὰς καὶ τὴν Χλόην μεριμνῶν.
ἀλλ ὄρκιϑες μὲν καὶ ἤχον πολλοὶ χἀὶ ᾿δλήφϑησὰν f»u-
vol* ὥστε πράγματα μυρία ἔσχε συλλέγων ἀὐτὸδς καὶ
ἀποκτιννὺς καὶ ἀποδύων τὰ πτερᾶ * τῆς 202^ αὐλῆς
προῆλϑεν. οὐδείς, οὐκ ἀνήρ, o? γύναιόν; U2 κατοὶχίδίος
ὄρνις, ἀλλὰ πάντες τῷ πυρὶ παραμένοντες ἔνδον' xoit-
κέκλειντο᾽ ὥστε πάνυ ἠπορεῖτο ὃ 4. ἀφνὲς, wc οὔκ
αἰσέοις ὄρνισιν ἐλθών" καὶ ἐτόλμα πρόφασιν σκηψφά--
μενος ὥσασθϑοι διὰ. ϑυρῶν καὶ -δξζήτει πρὸς -αὑτὸν 9 τὶ
λεχϑῆναι “πιϑανιότερον. »Πῦρ᾽ ἑναυσόμενος, ᾿ἦλϑὸν. Τὸ
»μὴ' γὰρ "οὐκ' ἦσακ. ἀπὸ! «σξαδίου yebtosc ; ^ ἄρτους ᾿

5. ὁ χίττος͵ dà duqat. V. S. -- Ἰόψυχος. V. 8.
6. γυναέχιον pro γύναιον V. B. ὌΝ Rd

»
DL

φᾷ “ΔΟΓΓΟΧΙΝΟΙΚΕΝΙΚΩΝ

ναἰτοηό fxow. ἀλλ 7, πήρᾳ μεστὴ τροφῆς. --
«ὀΐγρυ rs . καὶ μὴν χϑὲς καὶ πρῴην ἐτρήγῃσας; —
»λύχος μὲ -ἐδίωχε. καὶ παῦ τὰ ixrq τοῦ λύκου; —
νϑηράσων ἀφικόμην τοὺς ὄργειϑας, τί οὖν Φηράαᾳς
»οὐκ ἄπει; — Χλφην ϑεάσασϑαι βούλομαι. πατρὶ δὲ
ντίς καὶ μητρὶ παρϑένου τοῦτο ὁμολογεῖ; πταίων δὴ
»πανταχοῦ uon: “ἀλλ᾿ οὐδὲν. τούτων ἁπάντων üvó- T1
»ποπτον. ἄμεινον ἄρα σιγᾶν" Χλόην δὲ ἧρος ὄψομαι,
ἐπεὶ μὴ εἑἵΐμωρτο, ὡς ἔοικε, χειμῶνός μὲ ταύτην ἰδεῖν.
τοιαῦτα δὴ τινα διανοηψεὶς καὶ τὰ ϑηραϑέγτα συλλα-
βὼν ὥρμητο ἀπιέναι" καὶ, ὥσπερ αὐτὸν οἰκτείραντος
τοῦ Ἔρωτος, τάδε dor: i |

A. Τράπεζαν εἶχον oi ἀμφὶ τὸν 4ojavra* κρέα
διῃρεῖτο, ἄρτοι παρετίϑεντο, κρατὴρ ἐκιρνᾶτο. εἷς δὴ
κύων τῶν προβατευτικῶν ἀμέλειαν φυλάξας, κρέας &p-
πάσας, ἔφυγε διὰ ϑυρῶν. ἀλγήσας ὃ Ζρύας, (καὶ γὰ
ἦν ἐκείνου μοῖρα) ξύλον ἁρπασάμενος ἐδίωκε κατ᾽

τι ἴχνος ὥσπερ “χύων. διώκων δὲ καὶ κατὰ τὸν κιττὸν

γερόμενης ὁρᾷ, τὸν “άφνιν ἀνατεϑειμένον ἐπὶ τοὺς
ὥμους τὴν ἄγραν καὶ ἀποσοβεῖν ἐγνωκότα. χρέως μὲν
xui κυνὸς αὐτίχα ἐπελάϑετο, μέγα δὲ βοήσας, . Χαῖρε,

mai περιεπλέκετο καὶ κατεφίλει καὶ ἦγεν ἔσω λαβὸ-
μενος. μιχροῦ͵ μὲν ovy ἰδόντες ἀλλήλους εἰς τὴν γῆν
κατεῤῥύησαν, μεῖναι δὲ καρτεῤήσαντες ὀρϑοὶ προσηγό--
ρευσών τε καὶ ᾿κατεφίλησαν "" καὶ τοῦτο “ οἱονεὶ" ἔρεισμα T8
αὑτοῖς τοῦ £5 21. ἐγένετο. ᾿

B. Τυχὼν δὲ 6 Ζάφνις nag ἐλπίδας καὶ φιλήμα-
τος καὶ Χλόης τοῦ τὲ πυρὸς ἐκαϑέσθη πλησίον καὶ
ἐπὶ τὴν τράπεδαν ἀπὸ τῶν μων τὰς φάττας ἀπέφορ-
«ίσατο καὶ τοὺς κοψίχους " καὶ διηγεῖτο πῶς ἂἀσχάλλων
πρὸς τὴν οἰκουρίαν ὥρμησε πῤὸς ἄγῤαν, καὶ ὅπως τὰ
μὲν βρόχοις αὐτῶν," τὰ δὲ 5d λάβοὶ τῶν μύρτων καὶ
τοῦ κιττοῦ γλιχόμένα. οἱ δὲ ἐπήνουν τὸ ἐνεργὸν καὶ

᾿ τοῦτο ante ὁμολογεῖ om. V. S. τοῦτ᾽ C. — παίδων δὴ παντ.

T. ἔφυχα διὰ τῶν Qugtiy. V. B. — καὶ περιῆγεν ἔσω V. S.

xci '&ipl ἦγεν ἔσω C. Ἀ
é χοψύχους V. 8. €. — πρὸς s)» ἄγραν V..B. -— τὸν
ἑχάεργον pro τὸ ἐνεργὸν V. 8. | DN

AOTOSX TPITOS 4[

ἐκέλενον ἐσθίειν ὧν ὃ κύων. κατῶλπεν. ἐχέλενον δὲ τῇ
XAóg πιεῖν ἐγχέαι. xal ἢ χαίρουσα τοῖς τε ἄλλοις
ὥρεξε καὶ “Ἔάφνεδε μετὰ τοὺς ἄλλους" ἐσχήπτετο γὰρ
δργίζεσϑαι, διότι ἐλϑὼν ἔμελλεν ἀποτρέχειν οὐκ ἰδών.
ὅμως “μέντοι πρὶν προσενεγκεῖν ἀπέπεεν, εἶϑ' οὕτως Τὰ
ἐδώχεν. ὅ δὲ καίτοι διψῶν βραδέως ἔπινε παρέχων
ἑαυτῷ διὰ τῆς βραδύτητος μαχροτέραν ἥδονήν... C
9. Ἡ μὲν δὴ τράπεζα ταχέως “ἐγένετο κενὴ ἄρτων

19 xai κρεῶν. καϑήμενοι δὲ περὶ τῆς ἸΠυρτάλης “χαὶ τοῦ
«άμωνος ἐπυνθάνοντο καὶ εὐδαιμόνιζον αὐτοὺς τοιού--
του γηροτρόφου εὐτυχήσαντας. καὶ τοῖς ἐπαίνοις. μὲν
ἥδετο Χλόης ἀκροωμένης " ὅτε δὲ χατεῖχον αὖτόν, ὡς
ϑύσοντες «]ονύσῳ τῆς ἐπιούσης ἡμέρας, μικροῦ δεῖν
$g ἡδονῆς ἐκείῥους ἀντὶ τοῦ Ζιονύσου προσεχύνησεν.
αὐτίχα οὖν ἐκ τῆς πήρας προεκόμιζε μελιτώματα πολλω — ^
καὶ τοὺς ϑηραϑέντας δὲ τῶν ὀρνίϑων, καὶ τούτους ἐς
τράπεζαν νυκτερινὴν ηὐτρέπιζον. δεύτερος κρατὴρ ἵστατο
καὶ δεύτερον πῦρ ἀνεκάετο. xol ταχὺ μάλα νυχτὸς γε-
γομένης δευτέρας τραπέζης ἐνεφοροῦντο; μεϑ' ἣν τὰ
μὲν μυϑολογήσαντερ, τὰ δὲ ἄσαντες elg ὕπνον ἐχώρουν,
Χλόη μετὰ τῆς μητρός, Ζρύας ἅμα Ζάφνιδι. — X216
μὲν οὖν οὐδὲν χρηστὸν ἦν, ὅτι μὴ τῆς ἐπιούσης ἡμέ:
ρας ὀφϑησόμενος ὁ Ζάφνις" "afügrig δὲ κενὴν τέρψιν» 71 ὁ.
τέρπετο" τερπνὸν γὰρ ἐνόμιζε καὶ πατρὶ συγποιμη-
ϑῆναι. Χλόης" ὥστε καὶ περιέβαλλεν αὐτὸν καὶ κατε-
φίλει πολλάκις ταῦτα. πάντα ποιεῖν XÀógv ÓpttQono-
λούμενος. ον δὲ

90 10. “Ὡς δὲ ἐγένετο ἡμέρα, xgtog μὲν ἦν ἐξαίσιον
καὶ αὔρα βύρειος ὑπέχαε πάντα. οἵ δὲ ἀναστάντες ᾿
ϑύουσι τῷ “ιονύσῳ κριὸν ἐνμμαΐσχλον, καὶ πῦρ ἀνακαύ-
σαντες μέγα παρεσκευάζοντο.. τροφήν. τῆς οὖν Νάπης
ἀρτοποιούσης καὶ τοῦ ΖΦίρύαντος τὸν κριὸν ἕψοντορ,
σχολῆς ὃ Ζάφνις καὶ ἥ XAóq λαβόμένδι προῆλϑον τῆς
αὐλῆς ἵνα ὃ ἀιττός' καὶ πάλιν βρόχους στήδαντὲς καὶ
ἱξὸν ἐπαλείψαντες ἐϑήρων πλῆϑος οὐκ ὀλίγον ὀρνίϑων.
ἣν δὲ αὐτοῖς καὶ φιλημάτων ἀπόλαυσις συνεχὴς καὶ

xot ἥδε χαίδουσα V. .
10, 'c ἐγένετο V. 8,

de AOOFPDYT-ROLZXBBES ON

λόγων ÓRlin τερινή.... Διὼ σὰ ἦλθον, Xie9. »GM&,
»“άφνι. v — » fi) σὲ ἀπεολλόω ro); Glove. κοψίχους.«

T οὖν. 00s γένισμιαι j«. »Ἀδέμνησό μέθαι. νΜἹνημονεύω,
Y» τὰξ Νύμφας, ἃς T mee εἰς ἐκεῖνο τὸ ἄντρον,
»&lc ὅ. ἥξομεν εὐθύς, ἂν. ἢ χιὼν φακῇν ΕΣ dd πολλά)

^ νέστι; Χλόη, καὶ δέδοικα μὴ" ἐγὼ Lo ταύτης TOW.

71 »Θάξῥει, fü ϑερμός ἐστιν ““ὗ Sog. -— EB γὰρ
"οὕτως γένοιτο, X1, θερμός, τὸς πὸ καῖον πῦρ τὴν
rige ἡ τὴν dpa » Παίζεις ἀπατῶν * u&« νΟῦ μὰ 81
"züg αἶγας, ἃς σύ. με, ἐκέλευες ὀμνύει

., Al. T'uxira. ἀντιφωνήσασα πρὸς τὸν ᾿Δάφνιν 3
Xs, ναϑάπερ ἠχώ, καλαύντων αὐτοὺς τῶν περὶ τὴν
Νιάπην, εἰσέδραμον πολὺ περιττοτέραν. τῆς χϑιζῆς ϑη:.
ραν χρμέζογτες * xai ἀπαρξάμενοι. τῷ διονύσῳ κρατῆρος
ἤσθιον 3T τὰς κεφαλὰς ἐατεφανωμένοι." xai dad
καιρὸς $x, aXXágawEtg καὶ. εὐάσανξες πρφέπεμπον τὸν
ΖΔάφμιν. πλήσαντες αὐτοῦ τὴν πῆ αν χρεῶν. καὶ ἄρτων.
ἔβῳχαν. δὲ καὶ τὰς φάττας xdi τᾷς. κίχλας áp xoi
Mvgtélg “κομίζειν, ὡς. αὐτοὶ ϑυηῃράσαντες ἄλλας, ἔστ᾽
ἂν 0. χειμὼν, μένῃ, χαὶ ὃ χιττὸς μὴ λείπῃ. ὃ δὲ ἀπήᾳ
φιλήσας αὐτοὺς͵ προτέρους Χλόης. , ἕνα τὸ ἐκείνης
φίλημα. κα αρὸν μεέχῃ., καὶ ἄλλας δὲ πολλὰς ἦλθεν
ὐφὰὺς ἐπ᾿. ἄλλαις τέχνᾳις" ὥστε μὴ παγτάπασιν αὐτοῖς
γεμέσθαι. τὸκ, χμμῶνᾳ ἀγέρᾳστον..

12. Ἤδη δὲ ἦρος ἀρχομένου καὶ τῆς μὲν χιόνος
λυομένῃς, τῆς, δὲ γῆς γυμνουμέγης͵ καὶ τῆς πόας ὑπαν-.

17$ ϑούσης ; “οἵ τε ἄλλοι νομεῖς ἦγον τὰς “ἀγέλας εἷς vo- ga
μὴν καὶ πρὸ τῶν ἄλλων Χλόη xal fw, "οἷα μείζονι
δουλεύοντες ποιμένι. εὐθὺς οὖν δρόμος ἦν ἐπὶ τὰς |
Νύμφας καὶ τὸ “ἄντρον, ἐντεῦϑεν ἐπὶ τὸν Πᾶνα καὶ |
τὴν πίτυν, εἶτα, àni τὴν δοῦν, 39 ἣν χαϑίζοντες καὶ
τὰς ἀγῶας € ἔνεμον xàl ἀλλήλους κατεφίλουν. ἀνεζήτη-
σάν KZ xal ἄνϑη στεφανῶσαι ϑέλοντες τοὺς ϑεούς" τὰ
δὲ ἄρτι δ ζέφυρος M oM καὶ ὃ j oc ϑερμαίνων

?
οὐ τς Υ. S. C — "qu οὖν dài yivougi V. S. €.
Vv. Διὰ αὲ ἀπολλύω — pho οὐ ODE Daphnidi V. 8.
et fortassis C. — xor» pro xatov vs

11. Tejta ἀγτιφωνήσασα V. - 1 ἄλλοτε
ἄλλας V. S.

!

JZD0FD EPRCOA -. E. d

ἐθῆγεν-. ὅμως. «δὲ εὑρέϑαβ καὶ ἴα καὶ γάρκιφσρος, καὶ.
ἀναγωλλὶς". καὶ ὅσω ἦρος. πφωτοφορήματα. . ἡ «μὲν XAXAq
καὶ Oo Δάφνις ἀπὸ. αὐγμῶν x6). ἀπὸ, οἰῶν. τινων ydp
γνέονν. καὶ “τοῦτο στερανοῦκτες gd. ἀγάλμρτα,,. κατέσπει-
σαν. ἀπήρξαντο καὶ σύβεγγοᾳ, . καϑόπερ τὰς ἀηᾶδόνας
ἐς τὴν. μουσικὴν ἐρεϑίζοκκες"" αἱ. δὲ. ἀπεφϑέγγοντο. ἐν
Teig ᾿λόχμωες καὶ «ὧν Ἴτυν κατ᾽ ὑλέγον ἠκρέβουν, ὥσπερ
ἀναμιμνησκόμεναε τῆς ἀδῆρι ἂς uexolic σιωπῆς...
᾿ 5. Ἐβληχήσατό nov καὶ ποίμνιον, ἐσκίθτησάν πὸν
καὶ ἄρνες καὶ τὰϊς ἀητράσιν ὑποκχλάσαντες αὑτοὺς τὴν
83 ϑηλὴν ἔσπηασαν'" τὰς δὲ "μήπω ““τετοχυίας «oí *apiol
καταδιώκοντες xol χάξω" "σϊήδαντὸς ἔβαινον ^ ἄλλοξ 16
ἄλλην. ἐγίνοντο xài τράγων διώγματα καὶ ἐξ τὰς αἴγως
ἐρωτικώτερα πηδήματὰά᾽ xol ἐμ γόντον περὶ" τῶν αἷγῶν"
καὶ ᾿ἕχαστος εἶχεν ἴϑίας καὶ ἐφύξζαττε" μὴ" νὲς αὐτὰς
μοιχεύσῃ λαϑών. “ sol γέροντὰς δῶντας ἐξώρριησεν ele
ἀφροδίτην τὰ τοιαῦτα ϑεάώματα" ὺΐ. δέ; καὶ" νέοι" καὶ
σφριγῶντες καὶ πολὺν ἤδη χρόνον ἔρωτα ζητοῦντες.
ἐξεχάοντο “πρὸς τὰ ἀκούσματα καὶ ἐτήκοντο πρὸς τὰ
Seáuara καὶ ἔξζήτουν καὶ αὐτοὶ περιττότερον τι. φιλή--
ματὸς καὶ περιβοχῆς, μάλιστα «δὲ ὃ Ζάφνις. οἷα yobt
ἐνηβήσας τῇ κατὰ τὸν χειμῶνα οἵκουρίᾳ καὶ ᾿εὐσχολίῳ
πρὸς τε τᾶ᾽ φιλήματα Ἰδργω, καὶ πρὸς τὰς περιβολὰς
ἐσκιτάλεζε καὶ ἦν ἐς" πᾶν . ἔργον' crépkuyÓvepoc καὶ
ϑυρασύτεέρος,.- ΝΣ LIEN
14. Ἤιτει δὴ τὴν Χλόην χαρίσασϑαϊ οἱ πᾶν ὅσον
᾿ βούλεται, xal γυμνὴν γυμνῷ. συγχατᾳκλιϑῆναι μακρότε-
ρον ἢ πρόσϑεν εἰώϑεσαν " τοῦτο γὰρ δὴ λείπειν τοῖς
(διλητᾶ παιδεύμασιν, ἵνα δὴ γένηται τὸ μόνον ἔρωτα
8i aov. φάρμαχον. “τῆς δὲ πυνϑαγομένης, τί πλέον ἐστὶ
φιλήματος καὶ “περιβολῆς καὶ ἀντῆς κατακλίσεως, καὶ
τί ἔγνω ὁρᾶσᾳε γυμνὰς γυμνῇ συγκατακλινείς, »“τοῦτο, τῇ

LEE" 1 L 4 MEE : Y. a. f4 * v ME

13, μητρῴσι C. --- χατεδίωχόν τε pro παταϑιώχοντες C. —
xü» γέροντας C. —— xal μάλισια δὲ V. δι —— ἀσχολίᾳ pro
εὐσχολέᾳ V. "E JN EL T :

14, "Hier, δὲ. C. —' abre τῆς χαταχλζαεῳς͵ B. -- γυμνῇ
ἐγχατακχλιγεὶς V. S. "dO

LoNevs. D

00 AOLFOX-- HOMMKENIKON
"εἶπεν, ὃ οἵ -κριοὶ ποιοῦσε τὰς. οἷς ol. οὗ sod yu. τὰς

NU. “δρᾷς ; ὥς τὰ τοῦτο τὸ : ἔργον. οὔτε ἐκεῖναι.
ὕγουσιν ἔτσι αὐτοὺς οὔτε ἐκεῖνοι κάμνουσι διώκοντες,
νἀλλ᾽ ὥσπερ κενῆς λοιπὸν ἀπολαύσαντες, ἡδονῆς συν--
υϑέμονται τ᾽ γλυκό᾽ τι, ὡς ἔοικεν, ἔστι τὸ ἔργον xol νικᾷ,
"τὸ ἔρωτος περρόν. — εἶτα οὐχ δρᾷς, d Zágvi, ᾿τὰς
"αἶγας sub τσὸς τράγους wat τοῦς κριοὺς xb τὸς οἷς,
νεὑς ὀρϑοὶ μὲν" àxetyor δρῶσιν, ἀρϑαὶ δὲ ἐκεῖνωι nidoyov-
ev, Di μὲν πηδήσαντες, oi δὲ κατανωτιαάμεναι ; ; σὺ δ᾽
»dui ἀξιοῖς συγχαξακλεϑῆναι καὶ ταῦτα γυμνήν; . καΐ-.
aWetye ἐκεῖναι. πόσον -ἐνδεδυμένης. ἐμαῦ λασιώτεραι ;*
Heisse "EET εαὐχκαταχλινεὶς. αὐτῇ πολὺν χρό-
vex. Gute «xl οὐδὲμ ὧν ἕνεκα ὥργα "ποϊεῖν ἐπιστάμενος
ἀμίδέησιν αὐτὴν κὶ xatámy περεεφύξτο μεβμούμενος τοὺς
τράγους: mol. θὲ μᾶλλον ᾿ἀπορηθεές;" χαϑέσας" “ἔκλαεν, 85
s καὶ κριῶν ἀμαϑέασεέρος el; τὰ ἔρωτος. Ἔχε.
᾿ Ὑ8. "Hy δέ τις αὐτῷ γείτων; γεωργὸς γῇς Mine,
Χρώμις τὸ ὄνορια, παρηβῶν ἤδη τὸ. σῶμα. τούτῳ
18 “γύναιον ἤν ἐπακτὸν PÉ ἄστεος, vlov. eod ὡραῖον. *
ἀγροικίας᾽ ἀβρότες ov? τούτῳ «ἰυκαίνεον D νομῷ i». αὐτῇ
$ «Ἰυκαίνιον ρῶς u τὸν Ζάφνιν καϑ' ἑχάστῃν ἡμέραν
παρελαΐνοντα τὰς αἶγαρ ἕωϑεν elc νομήν , vüwieo ἐν
»opijo y: ἐπεθύμησεν ἐραστὴν "“τήσασθαε δώδοις δϊκά-
σάσα. 'χαὲ A5 ποτὲ iniit μόνον wi σύριγγα' δὥῤὸν
ἔδωκε xul μέλε ἐν κηρίῳ καὶ πήραν ἐλάφου" εἰπεῖν. δὲ
τι. ὥκνει τὸν XAágc ἔρωτα giri aeu ποι: mávv yàg
ἑώρα προακείμεχαν αὐτὸν τῇ xógg. πρότερον “μὲν οὖν
ἐκ νευμῴτωαν Δκὶὲ γέλωτας συνεβ ζετο τοῦτο, τότε: δὲ ik
ἑωϑιψρῦ, οκη ψαμέκη πρὸς «Χρῶμεν ὡς mugü τίκτουσαν
ἄσϑισε γρέτοαψα, XBTÓTCP αὐταῖς καφηπολούϑησε͵ καὶ εἷς

Tp δόχμην. ὀνφεανα, rue ὡς" 3) LS

UE ced V. S. φεύγουσι ἔτι c. — λοιπὸν ἀπολαύον-
τες M Post συννέμονται plene Anterpungit V. — εἶτ᾽
οὐχ do. V. S. 2- rüàc.dIywte Χαὶ τοὺς" χρεσὺς᾽ καὶ τος ράγους
xat τὰς οἷς V. S. τὰς αἶγας καὶ τοῦς τράγους, rely xdt τόὺς
χριοὺς C. — σὺ dé με V. — ἔχλαυσεν pró ἔχλαεν N. 8c.
15. γυναέχιον pro | γύναιον V. 8. -- ἡ “νχκαίνιον ante ὁρῶσα
om. V. S. Ws EI SL MR:

c 40FOX TPITÓS ^ δὶ

πάντα, ἤκουσεν ὅσα. εἶπον, πάντα εἶδὲν bam ἔπραξαν "
86 οὐκ ἔλαϑεν αὐτὴν. οὐδὲ χλαύσας 0 Ζάφνις. “συναλγή-
σασα δὴ τοῖς ἀϑλίοις καὶ. καιρὸν ἤχειν νομίσασα διττόν,
τὸν μὲν εἷς ἐχείγων σωτηρίαν, τὸν δὲ εἷς τὴν ἑαυτῆς
ἐπιϑυμίαν, ἐπιτεχγᾶταί ἐξ τοιόνδε. ΘΟ" i

16. Tg ἐπιρέσης., ὡς. «παρὰ. τὴν ψυναῖκα λαβὴν
“τὴν Αἰ βίδα ἀπιοῦσα mod ἐπὶ. τὴν dpiw, ἐν $79
ἐχαϑέζέτο αἰ άφινες. καὶ. λόη, -nabaylvevat, x0) ἀκριβῶς
μεμησαμέμη ἐὴν τεταραμμένομι » Adgóp με, εἶπε; “άφμε,
»τὴν βἀϑλίαμ" dx γάρ poi. τῶν χηφῶν. τῶν εἴκοσιν ive
ντὸν κάλλεστρν dexüg ἥρπασε, πολ. ole. μιέγα φορείον.
νἀράμεναρ οὐκ ἐδυνήθη μεμέωρας ἐπὶ. τὴν συνάϑη. τὴν
νὑψηλὴν ψομίσμε. ἐκδίγην. nírgax,. ἀλλὶ εἰς. τήνδε τὴν
νὕλημ τὴν πῳκειρὴν. ἕξων λατάηξσει. WO cülvov, «πρὰς
»ντῶν Νυμφῶν a. cod, Jikyóc. dxalvov; ᾿ εἰσελθὼν εἷς
»τὴν ὕλην (μόνη γὰρ δέδοικα) σῶσόν up: τὸν χῆνα,
»μηδὲ περιίδῃς ἀτελῆ, uov σὸν ἀριϑμὸν γενόμενον.
»τάχα δὲ καὶ. αὐτὸν τὸν ἀετὸν ἀπηπεενεῖς. καὶ αὐχ ἔτι
»πολλοὺς ὑμῶν ἄρνας xal ἐρίφους ἁρπάσει: τὴν δὲ

87» ἀγέλην τέως φρουρήσει XXóg* πάντως “αὐτὴν ἴσασιν.
aL αἶγες dil cot συννέμησσα.Ὁ .- 75.

14. Οὐδὲν ἐῶν μέλλόντων Uoniricacg ὃ “άφνις.
εὐθὺς ἀνίστιρεδε - αὶ ἀράμενος τὴν καλαύροκχα᾽ κατόπιν..
ἠχαλούϑει τῇ “«Ἰυκιμνίῳ, ἢ δὲ $ysd'to ὡς μαομροτάτω᾽
τῆς XXóng*. καὶ ἐπειδὴ κἀξὰ dà πρανδέρκον͵ ἐγένογθο,-
πηγῆς πλησίον gülani χελεύσασα. πὰ τόε, ν᾽ Kode; iine, δ
»Δάφνι, “Χλδης. xul ξοῦτο. ἔμαθὸν ἐγὼ Φύκεασᾳ παρὰ
ντῶν Νρμφῶν. δὲ ὄγείρατος ἐμοὶ τὰ ad «op διηγή-
» αὑτὸ δάχανα͵ κάλ, ἐκέλευσάν σε ód6ar διδαξαᾳμένην τὰ
νἔρωτος ἔργα. τὰ δέ ἐστιν οὐ φιδύήμαξὰ καὶ σεὲριβολὴ.
»xal οἷα δρῶσι xpi xci τράγοι: “ἀλλὰ ταῦτα πηδή-
"ματα καὶ τῶν ἐχεῖ γλυκύτερα" πρόσεστι γὰρ αὐτοῖς

.. 5 ὦ εΆᾺὺῚ ἜΣ » (04
, 18. pro Apfi... V. S. «dafta. ἐχῴνημ C. τα «ἀλλὰ εἰς τήνδε
V. 8. — εἰσελϑὼν εἷς τὴν. ὅλην. φῷῶσόν uon τὸν χῆνα. Guirq
γὰρ δέδορια εἰσελθεῖν), undà, ete. V. S. συμμρελθὼν εἰς - τὴν
ὕλην, μόνη γὰρ δέδοικα, σῶσον pt €. x, eto. €.
1T. τὰ, χϑιῶς 09v αἱ Νύμφαε διηγήσαντο V. S. — ἀλλα
ταῦτα πηδ. V. M
D2

be "—— Nu s ἐς
53 EUN TOY TIOIMENIKON
"A am ans

per pax τέ ἡδονῆς, ad à) qo: 'φίλον ἀπηλ-
"λάχϑαε, paupe (eue d melon γενέσϑαι. ζητουμένων τερ-
»πνᾶν, idu παραδίδου. Hot. τερπρὴν. σαυτὸν μαϑητήν᾽
νἔχο» δὲ χαριζομένη ταῖς Νύμφαις ἐκεῖνα -“δεδάξω.«..

18. Ox ἐκαρτέρησεν ὃ die ὑφ᾽ ἡδονῆς, ἀλλ᾽ ss
ἅτε ἄγροικος καὶ αἰπόλος καὶ ἐρῶν καὶ véog,. πρὸ σῶν
ποδῶν καταπερὼν IY. Deis io ἐχεχεύμι E. LYLOTO:
διδάξαι. τὴν τέχνην, δὲ ἧς ὃ . βούλεσω. δράσει Aim»
xal ὥσπερ. τι μέγα. καὶ. ϑεόπεμπτον. : ἀληϑῶς μέλλων
διδάσκασίλοι καὶ ἔριφον αὐτῇ σηκίτην δώσειν ἐπηγγείς--
λαῖο. καὶ τυροὺς. ἁπαλοὺς πρωτοῤῥύτου γάλακτος καὲ

81 τὴν αἶγα. “αὐτήν. εὑροῦσα δὴ “ἢ ztvxaivioy αἰπολικὴν

ἀφϑοκίαν, οἵαν οὗ, προσεδόκησεν, ἤρχετο παιδεύειν τὸν
“άφνιν ταῦταν. τὸκ. τρόπον" ἐκέλευσεν αὐτὸν χκαϑίσαε
πλησίον αὐτῆς (ἃς ἔχει. κρὲ φιλήματα. φιλεῖν οἷα εἰώϑει
καὶ ὅσα. καὶ φιλοῦγσα. ἅμα περιβάλλειν. καὶ κατακλένε-:.
σθαι. χαμαί. | dc δὲ ἐχαϑέσϑη καὶ ἐφίλησε καὶ κατε-
κλέϑην μαϑοῦσω ἐνερχεῖν ἀυνάμενον καὶ σφριγῶντα ἀπὸ
μὲν τῆς ἐπὶ πλευρὰν χαταχλίσεως ἀνίστησιν, αὑτὴν δὲ
ὑποστορέσασα ἐντέχνως ἐς τὴν τέως. , ζητουμένην. ὁδὸν
ἦγε" τὸ δὲ ἐντεῦϑεν οὐδὲν περιειῃγάζενο ξένον. αὐτὴ
γὰρ *j φύσις λοιπὸν ἐπαίδευσε, τὸ πραχτέογ. ..

19. Τελεαϑείσης δὲ τῆς ἐρωχικῆς, παιδαγωγίας, ᾿ ὃ ε9
pi» “Ζάφνις ἔτι ποιμενεκὴν γνώμην ἔχων ὥρμησε. τρέ-
xav ἐπὶ τὴν. Χλόην καὶ ὅσα πεϊαίδευτο δρᾷν αὐτίκα,
καϑάπερ δεδοικὼς μὴ β αδύγας ἐπιλάϑιωιτο " 35 δὲ "dv-
καίγιον κατασχοῦσα αὐτὸν ἔλεξεν ὧδε" "Er xol ταῦτά
»σε δεῖ μαϑεῖν, Zágn.. ἐγὼ γυνὴ τυγχάγουσα͵ πέπονθα
»yUy οὐδέν" ͵ πάλαι γάρ pe ταῦτα ἀνὴρ ἄλλος ἐπαίδευσε

821090» τὴν παρϑενίαν λαβών. Χλόη δὲ “συμπαλαί-
νρυσά σοι ταύτην τὴν πάλην: χαὶ εἰμώξει, καὶ κλαύσε-

ἐγώ σε, uot. C. — Νύμφαις bius v. 8.

18. ἐκέτευεν pro ἱχετεύει V. B. — oanxfrnv om, V. S. — ὅσα,
σελουντα ὅμα E περιβάλλειν Υ ὅσα, φιλοῦντα δ᾽ ὥμα καὶ
περιβ. S. — οὐϑὲν περιηγάγετο ξένον V. οὐδὲν περὶ € τὸν -
ξένον S, — ἐπαίδευϑ. τὸ πρ»Ύ. B. - : rer

19. ἔχων γνώμην V. S.— ἐπεμαίδευτο v. — δεῖ σε μαϑεῖν,
ὦ daq» V. 8.

40TrOZ TPITO3. 63

»ται, κἀν αἵματι κείσεται πολλῷ, καϑάπερ πεφονευμένη.
νἀλλὰ 09 τὸ αἷμα μὴ 'φοβηϑῇς; dAX ἡνίκα ἂν νεδέσῃς
αὐτὴν 004 παρασχεῖν, ἄγαγε αὐτὴν εἰς τοῦτο τὸ χω--
»ρίον, ἵνα, κἂν βοήσῃ. μηδεὶς ἀχυύσῃ, κἂν δακρύσῃ,
»μηδεὶς ἴδῃ, κἂν αἱμαχϑῇ, λούσηται “τῇ πηγῇ"
»xel μέμνησο, ὅτε. ὅαε ἄνδρω . ἐγὼ πρὸ Χλόης πὸ-
»νποίηκα.. s. νοι ἜΝ ὶ
20. 'H uiv οὖν “Ὠυκαίνιον τοσαῦτα ὑποϑεμένη καὶ
ἄλλο μέρος τῆς ὕλης ἀπῆλθεν, ὡς ἔτει ζητοῦσα' τὸν
ϑοχῆνα" ὃ δὲ Ζάφνις εὶς “λογισμὸν ᾿ἄγιον “τὰ εἰρημένα
τῆς μὲν προτέραὰ δομῆς ἀπήλλακτο, διοχλεῖν δὲ τῇ
Χλόῃ περιττότερον ὥχνει φιλήματος καὶ πεβιβολῆς,
μήτε βοῆσαι ϑέλων αὐτὴν, ὡς πρὸς πολέμιον, μήτε
᾿δακρῦσαι, ὡς ἀλγόῦσαν. μήτε αἱμαχϑῆναι, καϑάπερ
πεφονευμένην. ᾿ἀρτιμαϑὴς γὰῤΨ ὧν ἐδεδόέκει τὸ αἷμα
καὶ ἐνόμιζὲν ὅτι ἄδα ἐκ μόνου τραύματος '᾿αἷκα γένε-
D Ανων δὲ τὰ ουνήϑη Ὑξοπευϑίω' uev αὐτῆς ἐξέβη
τῆς ὕλὴς "" καὶ ᾿λϑὼν ἵνα ἐχάϑητο στεφανίσχον ἴων
πλέκουσὰ "“ τόν is χῆνα τῶν τοῦ ἀετοῦ ὀνύχων hyeó-83
σατο ἐξαρήάσαϊ xal " περιφὺς ἐφίλησεν, οἷον ἕν’ νῇ
τέρψει “Ἰυκαένιον," τοῦτο γὰρ' ἐξῆν ὡς ἀχένδυνον.
ἡ δὲ τὸν στέφανον ξφήρμοσεν αὐτοῦ τῇ κεφαλῇ καὶ
τὴν κόμην ἐφίλησεν, ὡς τῶν ἴων κρείττονα. καὶ τῆς
πήρας πἰροχομίσασα ' παλάϑης μοῖραν καὶ 'ἄρτους
τινὰς ἔδωχε φαγεῖν " καὶ ἐσθϑίέοντος ἀπὸ τοῦ. σετόμακος͵
ἥρπαζε, xal οὕτως ἤσϑιεν ὥσπερ νεοττὸς ὕρνεϑος.
21. ᾿Εσϑιόντων δὲ αὐτῶν καὶ περιττότερα φιλούν--
. qt» ὧν 09:0», ναῦς ἁλιέων ὥφϑη παραπλέουσα.
91 ““ἄγεμος μὲν οὐκ ἦν, γαλήνη δὲ ἦν, καὶ ἐρέττειν
ἐδόκει. καὶ ἤρεττον ἐῤῥωμένως “ ἠπείγοντο γὰρ νεαλεῖς
ἰχϑῦς εἷς τὴν πόλιν διασώσασϑαι τῶν τινι πλουσίων.
δ οὖν εἰώϑασι ναῦτὰι δρᾶν εἰς καμάτων ἀμέλειαν,

. καὶ αἵματι χείσ. V. S. C. — x&v δαχρύη C.

. 99. περιϑεὶς pro περερὺς V, περιχυϑεὶς S. — xol πήρας
'V. S. xdx τῆς πήρας Ὁ. CDD uH M.
S 2 δὲ ante αὐτῶν om, V. B. — .zsepirróregov. φιλούντων

δὰ “ΜΟΡΓΤῸΥΣ ΠΟΙΝΚΩΝ
τοῦτῃ καχεῖψοι * δρῶκτες. τὸς κιόπας. ἀνέρερον. "eg μὲν

αὐτοῖς χελευσρὴς γαυτιχκὰς. ἦδεν ᾧδάς"- oi dà λοισεοέ,
χκαϑάπερ. χαρές, ὁμαφώνως. “κατὰ AR τῆς ἐκείνου
φωνῆς. ἐβόων. ἡνίκα uiv. οὖν. ιἀναπεκεαμένῃ τῇ, .«9φ.-
λάττῃ «obra ἔπραττον, ἠφῳνίζετο. ἢ - βοή, χεομένης τῆς
φωνῆς εἰς πολὺν" ἀέρα" ἐπεὶ δὲ ἄκρᾳ τινὶ ὑπρὸραμάν»- |
84 τὲς εἰς κόλπον “μηνοειδῆ καὶ κοῖλον ᾿εἰσήλιασανν μείζων |
μὲν ἠκρήετῃ fan, Gaqi, δὲ ἐξέτισερεγ, εἰς τὴν χᾷν và
τῶν κελευρμάτων. ἄσματα, κοῖλος yào T6. πεδίῳ αὐλὼν
imoxeíu evog - xq. VON ἦχον, εἰς αὐτὴν ὡς ὄργανον, δεχό-
μενος πάκεων, τῶν λεχρμένρν. uua» qanm ὠπεδίδου,
ἰξίᾳ μὲν͵ τῶν κῳπῷῶν xar ἦχο».. ἰδίᾳ δὲ τὴν φωνὴν
τῶν ναμεῶν:. καὶ ἐκίνετο GEORG. χερτενόγ» , gwrov-
φης yàg τῦς. ἀπὸ τῆς SeAérzqc φῳνῆς, ὦ ἐκ. τῆς γῆς
"guns. τηρρῦτηψ Pxayaga. βράδιρᾳ,, ὅπον ἤρξοτηλ,͵Ἡ .. 92
22, Ὁ μὲν, οὖν ἀάφαις, εἰδὼς. πὴ, πραττόμεψολ, μόνῃ
τῇ͵ ϑαλάφαῃ. «ρορέζχεν καὶ ἐτέρπετα, τῇ νιλ'᾿παρατρε-
χοΐασῃ X0. γεδίον. ϑλᾶτεον «$6908. καὶ. εὐπερᾶτά τιμῶ.
διᾳσώᾳᾳσϑαι, τῶν, ἀρμάτων, AC γέγοιξῳ. τῆς, «αὐρεζγαος
μέλῃ, 4. ὑὲ Χλόη. τότ ᾳρῶτον. «πειρωμένη τῆς xalau-.
μένῃς" ἠχοῦς ποτὲ μὲν εἰς τὴν ϑάλατταν ἀπέῤλεπε,
τῶν ναυτῶν κελευόντων, ποτὲ δὲ εἷς τὴν ὕλην ὑπέ-
στρεφε ζηξοῦαα «τοὺς ἀγτιφωνοῦντας,, χαὶ ἐπὲὶ πᾶρα-
πλευσάντων ἦν "xr τῷ αὐλῶνε σιγᾷ, xov vero τοῦ,
«άφνιδαος,. εἰ χαὶ. ón(ae eic ἄχρας ἐστὶ ϑάλαττα. καὶ
δ τεῦς ἄλλη “παρρπλεῖ «καὶ ἄλλοι soit ou τὰ αὐτὰ ἦδον
ipd. πάντες σιωπῶσι. γελάσας οὖν ὃ | dáng ἡδὺ
καὶ φιλήσας ἥδιον φίλημα καὶ τὸν τῶν ἴων στέφανον
ἐκείνῃ περιϑεὶς ἤρξατο αὐτῇ μυϑολογεῖν τὸν μῦϑον
τῆς Hove, αἰτήϑας, d διδάξειε : μισϑὸν nap. αὐτῆς
ἄλλα. in ero Óéxa.
23. vpqüv , ’ ὧ᾽ κόρη ; diis: γένος, Melo, —
«t Δρυάδες καὶ Ἕλειοι" πᾶσαι χαλαέ, πᾶσαι μουσικαΐ. 93
» xci μιᾶς τούτων ϑυγάτηρ Ἠχὼ γίνεξαι , ϑνητὴ μέν,
"ἐκ πιωερὸς ἥφνήτοῦ" καλὴ δέ, ἐκ Μητρὸς καλῆς. τρέφε--

φϑεγγομένων pro λεγομένων C. --- γὰρ post φϑανούσης
om. V. S. — ἤρξατο ἐκείνη C.

23. Milixal pro Μελίαι V, — ϑνητὴ uda ὡς Bx zm ris
toi: χαλὴ dà, ὡς 2x etc. V. S.

s SAOTÓOX TPFTOS^ ^ tió

vius quy ὁπὸ Νυμφῶν, 'ἐπιδέϑεται "δὲ ἔχὸ Ῥοῦσῶν συρί-
»ζεν, ᾿αϑλεῖν, τὰ πρὸς ἀύραν,, Yü “πρὸς χιϑῶῤαν, πᾶσαν
εφῴῥήν“ ὥστε" d παρθενίας tie ἄγϑος ἀχμάσασα tulit
ἘΝ hg σονεχόρεσε, τοῖς" ἸΠούσαις συνῇϑδεν" ἄβῥενας
ἔφευγε -“πόννας "καὶ ἀνθῥώπους τὲ ϑεοὺς φιλοῦσα
n παρϑενίαν. : ὃ às ὀργίζεται φῇ ᾿κδρῃ τῆς uov-
“σικῆς' φϑονῶνγ 6) 'κάλλοὺυς μὴ τυγών * xul μανίαν
νἐμβάλλει toit ποιμέσε᾽-καὶ' τοῖς. αἰπόλοιξ. οὗ δὲ ὥσπερ
»xóvtc 4) Ia grooneddqgi l καὶ "r$ nh ele
»ᾶσαν γῆν" ““ σῆεα κὰ μέλη. ' καὶ" τὰ nfÀg ἘΉ 86
»χαθιθοχούνη. Νύμφαις ᾿ὄκρυφε πάκτα. ναὶ ἐτήρησε τὴν
νμσυσεκὴν ^ καὶ γγώμῳ iJdovoór doro: φωνὴν ᾿ καὶ
»pupittioe πάντα, x addio τότε 4$ κόρη, ϑεούς, ἀγϑρώ-

"Mie, ὄργανα, 3m μεῤεεῖταε καὶ αὐτὸν- συρίττοντα
94.» “τὸν Jltya- 2 ἀκούσας ἀναπηδᾷ καὶ διώκει χατὰ —
»πιῶν' οὔκ ἐρῶν- Ἐσχεῖν" ἄλλ᾽. j τοῦ" nui, " τίς

vdd: ὁ: λινθάνων. μαϑήτής: e Ταδτὰ μυϑολογήσαντο
“σὸν. yet οὐ. dés μεύφον ΩΡ pmo ^ d3ÀÀ πάνυ

E Θερμοτέραν. δὲ. aS! ἑκάσε w dape γγνο--
μένου τοῦ ἡλίου, οἷα τοῦ μιὰν dj ἦρος ac RN ERÁTE. τοῦ. δὲ
ϑέρους. ἀῤχομέκου, d nnd vend καινά. 'τέρ-

εἰς χαὶ ϑέρειοιε. 0: μὲν χὰρ vixero y φοῖς ποταμοῖς,
4.06 ἐν ταῖς πηγαῖς ἐλούετα- 0 ply ἐσύρι ἀριλλέ--
μενος πρὸς τὰς πίτυς, ἢ δὲ ἦδε παῖς ἀηδάσιν ἐρέζουσα.
᾿εϑήρων ἀκρίδαρ' λάλους, ἐλάμβανον τέττιγως ἠχοῖ vta,
ἄν ἢ συνέλεγον,. δένδρα ἔσειον, ὀπώρας ἤσϑιον. ἤδη
ποτὲ xol γυμγοὶ “ συγκατεκλίϑησαν καὶ. ἕν δέρμᾳ αἰγὸς gr
ἐπεσύράντο, wil ἐγένεκο ἂν γυνὴ XM ῥᾳδίως, εἶ μὴ c
dáqmr ἐτάραξε 2 ὁ. αἷμα. ἀμέλει wol δεδοικὼς μὴ
νικηϑὶ τὸν λογισμὲν πότε πολλὰ γυμκοῦσϑαι τὴν Αλόην
96 «oix ἐπέτρεπεν - ὥστε ἐθαύμαζε μὲν 5 Χλόῃ, Er δὲ
αἰτίαν ἤδεῖτο πυϑέσϑωι. ?
zd dT AE

ile πᾶσὰγουχὴν. γῆν C. — φϑούσης τὰ μέλη 8S; — ἢ ante
'Hyo om. V. 8S. C

δῶ 4OFPOY ΠΟΙΜΕΝΏΚΩΝ

3985, Ey δῷ" ϑέρει τῷϑενμαὶ μμηστήρων- πλῆϑος dv
πὲρὶ. πὴν' Χλόην xa πολλοὶνστολλαπόϑον ᾿ ἐφοέτων παρὰ
τὸν δούαντα πρὸς γάμον αἰτοῦντεσ ober cool οἷ μέν
τε" δῶρον 'ἔφερον,,' oi: δὲ ἐπηγγέλλοντο μεγάλα... udy'
υὖν- Νάπη" τοῖς ἐλυείσιν «ἐπαισομένη ισσνεβούλεσεν. ἐκδε:.
δόναι. τὴν" Ἀίλόην,. μηδὲ" “ποτέζειν. οἴκδεν πρὸξ'. πλέον
τηλοιαύξην κόρην, ἢ τάχα ρἠχρὸν ὕστερον νέμουσὰ τὴν
παρϑιενίαν" dstoAloe « x0) " ἄνδρε, ποιήσεται - vua. κῶν
ποιβεένων" ἐπὶ “μήλοις ἢ ὁόδοις “ ἀλλ᾽ ἐκείνην τε ποιῆ-
dài 'δέσποινον οἰκίας καὶ αὑτοὸς πολλὰ λαβόντως ἰδέῳ
φύλάτεεεν . αὐτὰ xal γνησίῳ "παιδίῳ: ( ἐγεγόνει δὲ. αὖ--
τοῖς. ἄῤῥεν roule» οὐ πρὸ "πολλοῦ. τενος). :0 δὲ “ρύως
ποτὲ "μὲν ᾿ἐϑέλγετο' τοῖς λεγομένοις" - (μείζονα γὰφ, ἢ

88 χανὰ ποιμδίγουσαν κόρην Φῶρα ὠνομάζετο παρ᾽ “ εκά.--
του" ποτὲ δὲ ὡς oco rr» dori» 4| παρϑένος "ὑμνη--

᾿ «rfjoov. "γεωργῶν. καὶ ὧφ, εἴ ποτε τοὺς. ἀλωηϑιναὺς
᾿γονέας tbpài, ᾿πεγάλως αὐτοὺς εὐδαίμονας. ϑήσει, - ἄνε--
βάλλεται, τὴν ““ἀπῴόκρεσιν. wal: exe γρόνον ἐκ χρύνϑυ, 96
καὶ ἐν τῷ τέως ἀπεκέρδαινεν οὐκ ὀλίγα δῶρα. s. μὲν
δὴν ρμιχϑοῦσα, λυπηρῶς. πάνυ, διῆγε. καὶ. τὸν γέάφνιν
ἐλάνϑεωίεν ἐπιπολὺ λυπεῖν αὖ ϑέλουσοα" ὡς δὲ δλιπέρει
«al. ἐγέχειται πυνϑαγόμεγος καὶ ἐλυπεῖτο μᾶλλον μὴ
-μανϑάνων.,: ἢ ἔμελλε μαϑών, “πάντα αὐτῷ διηγεῖται"
τοὺς ομνηστενομέκους, ὡς πολλοὶ καὶ πλούσιοι, ταὺς
Δύγους οἷς 5 Νάπη απεόδουσα πρὸς τὸν γάμον ἔλεγεν,
ὡς οὐκ. ἀπείπατο “ρύαξ, ἄλλ' ὡς sg τὸν τρυγῃτὸν
ἀγαβέβληται..- : |
oo 20. "Exqoov ἐκὶ τούτοις ὃ Ζάφνις γίνεται. καὶ
ἐδάχρὺσε. καϑήμενος, ἀποθανεῖσϑαι, μηκέτι νεμσύσης
Χλόης, λέγων" -καὶ σὺχ αὐτὸς μόνος, ἀλλὰ καὶ «τὰ

"wmobSuté μετὰ τοιοῦτον ποιμένα. εἶτα ἂνενεγχὼν ἐϑόῤ--
Qu καὶ πείσειν ἐνενόει τὸν. πατέρα καὶ ἕνα τῶν μνωμέ-
va» αὑτὸν ἠρίϑμει καὶ πολὺ. χρατήσειν ἤλπιζε τῶν

89 ἄλλων. ἕν αὐτὸν ἐτάραττεν- “οὐκ ἦν ““άμων πλού-

1

. 95. τὸν ante Ζρύαντα om. V. S. — συνεβούλευσεν ἔχδιδό--
^yüt V. S. — ποκὲ δὲ ἐννοήσας C. |

" ^ μεταποιοῦντα ποιμέψνιε.᾽ C, — ἀνενεγχὼν ἀνεϑέῤῥει

(CADO ΤΡΊΤΟΣ ^s. 53

δος τοῦτοι οὐδοῦ “τὴν ᾿λπδανριάνιοκτλειηπὴνεϊυγάξετο.
οτ ὅμως dé δόρει ἀν ᾶσῶχά, och adj Mig εἰ ἐσυξεδόκει. δῷ
ἡδίφμωνε μὲν. οὐυνούδέν!, ἐκόλμησεν" "εἰπαῖν, τῇ ϊαρτάλῃ
δὲ ϑαῤῥήσας υυχοιλ σὸν ausos des vea ond ed c τοῦ
μάμουσλόγους" "PROO OT)REUREM ^ Vcdà ag adéquat tp
᾿ἀλοιριύσωτο. axknpáig: ἀδιὲμείνοιν. ιἀὴν. ἐνχεύξιν ἀνεγχόκεος
erai Aetdoprcartosy εἰ παιδὰ ϑυγάτβιον σκοαμένωνι. πρφηξᾳ-
εξ μεγάληνοὐοι Φοἴσι γνωφέαμαδωι ἐπρεγχολλομένῳ. πύχην,
4g αὐτοὺς. Ad gan: Φοὺς "φἀκείουῤ καὶς ἐλευϑζροις! ϑήσᾳ
καὶ δεσπότας ἀχθῶν “ἐπεζόνωνμ τι ἢ. ἈΑϊνᾳτάλα,. δεὰ Tid
ἔρωτά φοβοειμέκη, wi]. τελέως ᾿ἀπελσέσας, ἢ, dique τὰν
γόμυν Ἰολμήσεν . qui ᾿Δαχακῶδαρ, ἄλλα αὐτῷ, ds ἀκ-
τιῤῥήσεως.. nir " ᾿ ἀπήγγελλε ,"Mlévqség ἐσμεν, ὦ tur
»xal δεόμεθα. ψύμφης.. φερούσης. τοι, μἄλλαν.", οὗ «δὲ
ν»πλούσιεοι' 204: πλουαέαν xen SeOgEYOL. "T9... δύ,
«πεῖσον Χλύην, 5.42 τὸν ͵ πατέρα. μηδὲν. αἰτεῖν. μέγα
»ὁπαὶ γαμεῖν, σκάνεωις δέ ιπϑου -Küxelpr . quisi ga. καὶ
“βούλεται dd iai Ap m 5 πιϑήξῳ

ὁπλουσίῳ:ε, €t ὡς Cu 1o u$ "N

sc 98. "Mopríhg dps pom POM Vfelavsa so

98 “τούτοις συντεϑήσεσϑαι μνηστῆρας" ἔχοντα τλουσιωτέ-
ους᾽ εὐπρεπῶς ὥετο πὰρῃεῆσϑαι: τὸν γάμον" dágnuc
é οὐκ dye μέμφεσθαι τὸ λελεγμένα" λειπόμενος. "δὲ
- 321042: τῶν αἰτουμένων. τὸ αὐύνηϑὲς “ἐρασταῖς. πενομένσις
ἔπραττεν, ᾿ ἐδάκριε καὶ τὸς Ν pgag οὖϑις ἐχάλει Box.
ϑούς.. α΄. δὲ αὐτῷ "καθεύδοντι. νύκτωρ ἔν «τοῖς υυὐχοῖς
ἐφίστανται σχήμασιν, ἐν οἷς καὶ πρότερον-. ἔλεγε δὲ: ἡ
εσβοτκάτη. πάλιν. «18 MOD - ue LEA T XAóse: ἄλλῳ
E: δῶρα δέ aes διόσομεν ἡμεῖς, ἃ i don “ρέματα.
ἡνναῦς, 4j 'τῶν ΤΠ] ηϑυμναίων «ψεαγέφκων, ἧς τὴν λύχον
“οἱ σαί πιρτε αἶγες κατέφαγον, ἡμεέρᾳ μὲν. ἐκείνῃ μακρὰν
»τῆς γῆς ὑπηνέχϑη. ᾿σεναύμωτα " νυχτὸς δὲ ? πελαγέρυ
: »ταράξαντος.. ἀγέμονυ. τὴν ϑάλαξταν; εἷς τὴν γῆν, εἷς
»πὰς τῆς. ἄκρας. ,mérgag , ἐξεβράσϑη. αὐτὴ μὲν. οὖν
dupáon xoi πολλὰ τῶν ἐν αὐτῇ" βαλάντιον δὲ

νύχτωρ, ἐκοινωνήσατο "s : Tg ἔρωτα V. om. S. —
ante τολμήσας i ins. διὰ ἔρωτα 8.

uam x τὴν $* 4
21. εἰς τὰς ἄχρας V. S.

δ᾽ ΔΟΥΓΟΥ͂. HOTMENEKON

"Toug δραχμῶν 'ὅπὸ τοῦδ᾽ κύριχτος ἀπεπεύσθη xl
"δεῖται gvsioc xexcAeutévoy πλησίον δελφῖνος νεχροῖ,
δὲ ὃν οὐδεὶς. οὐδὲ προσῆλθεν ὁδοιπόρος τὸ δυσῶδες
91 5*5 τῷ σηπεδόνος ποιρανϑέχων. ἀλλὰ σὺ πρόσελϑε πὶ 99

.»TEpoGsA o» ἀνελοῦ κοιὰ peregi ^ri δός. ἑκανόν etn
εδόξαι νῦν. μὴ οὐ χρόνῳ δὲ SertQo ἐσ". xod
agone

à b χαδτα diee ἢ vvxti συνιυτῆκϑυν.
gri ὃ y ἡμέρας ἀναπηδήσας 6 Δάφνις περιχαρὴς
ἤλαυνε osi" πολλῷ κὰξ: αἰγάξ- “εἷς tdo- γομήμν καὶ τὴν
“Χλόην. φιλήσεις καὶ τὸς donde: προφχῳνήδάς wo ev
ἐπὸ ϑόάλασσαν, cc περιφῥάνα σϑαι ϑέλων’ καὶ dab τῆς
ψάμμου, πλησίον τῆς κυμῳτεωγῆς, ἐβάδιζε ζητῶν “ὡς
Troya ἔμελλε δὲ ὥρα. οὐ, πολὴν κάμασου Etsn* . ὃ

δελφὶς. οὐκ. -ἀγιϑὸν" Suis uiri προσέπιπτον
ἐῤῥιμρμένος. καὶ. βυδῶν! * i94 τῇ. σηϊτεδόνε καϑάπερ' $ye-
μόνε, χρώμενος. «0808 προσῆῇλϑεξ, τε. εὐθὺς καὶ τὰ φυκία
ἀφελὼν ἐδρίσχει πὸ, βαλάγειον ἀργυρίου. ψεέστόν! τοῦτο
ἀγελόμενος ᾿ καὶ. εἷς τὴν «τήφεαν évOépabag . 02: iri»
nf 36, oiv. τὰς. Népqoc: sigeueijae nah αὐτᾶν, τὴν
$éiuecae * .. καίπερ... Eod Arélog: «ὦν, ἤδη, «οἱ - τῇνι
ϑάλανφσάν. ἐνόμιζε τᾶς. whe γῆς". χμυκυτέραν,, τ “ὡς £e. "τὸν 100
92 “γάλαν αὐτῷ τὸν XAénc σνλλαμβάνουσαν. ^...

VES Εϊλημίμένυς d? τῶν «τρισχιλίων οὐκέτ᾽ Bc
ἀλν, ὡς πάντων ἀνϑρώπων πλουσαότατος, οὐ μόνον"
τῶ» P [γεωργῶν , αὐϑέκα ἐλθὼν παρὰ" τὴν" Χλδην
διηγεῖσαι αὐτῇ “τὸ Ure, 'δείκνοσι “ὁ βαλάντιον. 'κελεύει
τὰς ἀγέλας godere, ἔστ᾽ iy ἐπανέλθῃ, καὶ σοντείνας
σοβεῖ παρὰ "τὸν. Ζούανζα. 'καὶ εὑρὼν πυρούς" τινὰς
ἁλωνοτῥιβοῦντα peto τῆς Νίάπης πάνυ ϑοασὸν ἐμιβάλλει
λόγον. περὶ γάμϑο. v Euel δὸς Χλόην yovufkoa, ἐγὼ
» καὶ συρίζεον οἶδα καλῶς καὶ xy uo καὶ φυτὼ
»χατορύττειψ.. οἶδα καὶ ye. ἀροῦν" καὶ λικμῆσειε ὑτρὸς
νἄνεμον. ἀγέλην δὲ ὅπως νέμω, μάρτυς Χλόη ". : πεμφῃ-
»X0vVTG αἶγας παραλαβὼν διπλασίονας πεποίηκε" ἔϑρεψα
»καὶ τρᾷγρυς. μεγάλους καὶ xad osi mgórsgar δὲ ἀλλο--

33. ϑέλασταν etiam infra V. S. πὰ

$9. αὐτῇ ante τὸ ) ὄναρ om. V. 8. c. Ῥ

|.HOIOS IPHOS3 . ee

»νπρίοις. $a αἶγας ὁπεβάλλομεν. AX. uel ψέρρ sud xol
»νγδέτων -oufn ἄμεμπτος." sud ue ἔϑρεψέν. αἴξ,. ὡς

101 »Δίλόην οἷς. «τοσοῦτον «δὲ τῶν. ἄλλωμ soar» C οὐδὲ
»δώραις. ἥττηϑήσομῳε. ἐκέϊκοε.. δώσουσιν. αἶγας" καὶ
»φρόβατα καὶ ζεῦγος ψωραλέων βοῶφ καὶ “σῖτον tdi 98
E suis ϑρέψας δυμάρεεν € Ov *. ^ Page us
»νὑμῖν τρισχέλιφε. μόνον ἴστω τοῦτο μηδείς, μὴ δάμων
seris ὀῤιεὸς πατήρ. “ἄμα. τε ἐδέδου wal “περιβωλὼν
κατεφέλει. yox ML MC "

36. Oi δὲ παρ᾽ ἐλπίδα ἰδόντες τοσοῦτον devópiv

αὐτίχα ve δώσειν ἐπηγγέλλοντο τὴν Xkóny καὶ πείσεεν
ὑπισχνοῖντο τὸν “ἄμωνα. ἦ μὲν δὴ ἸΝάκη μετὰ τοῦ
“]ἀφνεδος αὐτοῦ μένουσα περιήλασνε τὰς βοῦς ναὶ τοῖς
τριβόλοις κατειργάζετο τὸν στάχυν" ὃ δὲ Ζρύας ϑὴ-
σαυρίσας τὸ βαλάντιον. ὅϑὰ ἀπέκειτο τὰ γνωρίσματα
ταχὺς παρὰ τὸν “άμωνα καὶ τὴν “Μουρτάλην ἐφέρετο
μέλλων nag αὐτῶν, τὸ καινόξατον, μνάσϑον νεριφίον.:
bbpuv δὲ κἀκείνους χριϑίω Μετροῦντος o8 “πρὸ πκολλὸϑ
λελεχμημέναο ἀϑύμως τε ἔχοντας ὅτι, μικροῦ ϑεῖν, ὃλέ-
γώτερα ἦν τῶν νατωβληϑέντων' σκερμότων, "ἐπὶ ἀμείνοις
μὲν παρεμυϑήσατο κοινὴν ὁμολυγέσαι αἰνίαν πανταχοῦ

102 weypyévue* τὰν" δὲ vfegour ἡτεῖτο Ἀλόῃ" καὶ ἔλεγεν,
ὅτι, »πολλὰ ὅλλων δεδόντων, οὐδὲν παρ αὐτῶν λύψε-
νταὶ, μᾶλλον. δ᾽ ἔτε ιοἴκοϑεν. αὐτωῖς ἐπιδώσει" ααὺτε-
ντράφϑαε γὰρ ἀλλήλοις «κὸν tQ νέμειν -συνῆφϑαι θ4
"φιλίᾳ δωδίως λυϑῆφναε qo) δοκᾳμέκῃ" ἤδη δὲ xai
νἡλεκέαιν ἔχειν «ὡς χαϑ' ῥδοιν καὶ γεετ᾽ ἀλλήλων.«. ὃ. μὲν
ταῦτα. n) ἔτι “πλείω ιἔλεγον., οἷα ταῦ “πεῖσαι -ὦϑλον
ἔχων τὰς Tr Alng* δυιδὲ αἀδμων Yit uiae. πενίαν.
προβάλλεσθαι δονώμενου "(αὗτοὶ γὰρ add ὑπερηφάνου;
μήτε ἡλικίων “άφοιδος, (ἤδη γὰρ μειράκιον ἦν) τὸ
μὲν ἀληϑὲς οὐδ᾽ dig ἐξηγόρευσεν, ré «κρεέττωμι ἐσαὶ
τοιούτου χώμου". ιχράμον σιωπήσας ἀλέμον. οὕτως
ἀπεκρίνατο"

30. τὸν nie “Δάμωνα em V. 8. -- ἡ μὲν οὖν Νάπη
V. S, — τοὺς βοῦς V. — κατειργάσατο τὸν σεάχυν V. —
rf νὰ t; V. S. — ovr. γὰσ ἀλλήλους V. — γέ pev ἀλ-
λήλων C. ; . -

80 LOLIQY IIOIMENIKON

81. .“ίκαια ποιεῖτε τοὺς γείτονας προτιμῶντες τῶν
νξένων καὶ πρνίας ἀγαϑῆς πλοῦτον μὴ νομίζοντες
»κρείττονα. ὃ Πὰν ὑμᾶς ἀντὶ τῶνδε καὶ αἱ Νύμφαι
εφιλήσειαν. ἐγὼ δὲ σπεύδω μὲν καὶ αὐτὸς τὸν γάμον"
sae) γὰρ ἂν ᾿'μαινοίμην ἡμιγέρων τε ὧν ἤδη καὶ. χειρὸς
νἐὶς τὰ ἔργα δεόμενος περιττοτέρας, ὡς μὴ καὶ. τὸν
ε“ἁμέξερον οἶχον φίλον προθλαβεῖν. ἀγωθϑόν τι μέγα " 108
νπερισπούδαστος δὲ καὶ Χλόη, καλὴ καὶ ὡραία κόρη
»x&i πάντα ἀγαϑή. δοῦλος δὲ ὧν οὐδενός elut τῶν

θδν ἐμῶν κύριος" ἀλλὰ δεῖ τὸν δεσπότην “μανθάνοντα
νταῦτα συγχωρεῖν. φέρε οὖν, ἀναβαλλώμεϑα τὸν γάμον
»tlc τὸ μετόπωρον. ἀφίξεσθαι τότε λέγουσιν αὐτὸν oi
»παρογινόμενοε πρὸς ἡμᾶς ἐξ ἄστεος. τότε ἔσοντωε
νἀνὴρ καὶ γυνή" νῦν δὲ φιλείτωσαν ἀλλήλους ὡς
νἀδελφοί. ἴσϑι μόνον, ὦ ““ρύα, τοσοῦτον " σπεύδεις
»περὶ -“μειβάχιοῃ κρεῖττον ἡμῶν.» ὃ μὲν ταῦτα εἰπὼν
ἐφίλησέ τε αὐτὸν καὶ ὥρεξε ποτόν, ἤδη μεσημβοέας
ἀκμαζούσης, καὶ προὔπεμψε μέχρε τινὸς φιλοφρονού-
μέφος πάντα. i PE.

'82. Ὃ δὲ 4oíac οὐ παρέργως ἀκούσας τὸν ὕστε-
ρον λόγον τὸῦ “άμωνος ἐφρόντιζε βαδίζων καϑ' αὑτὸν
ὅστις 0 Ζάφνις: 9" τράφη μὲν ὑπὸ αἰγός, ὡς κηδομέ-
γων ϑεῶν'" ἔστι δὲ καλὸς καὶ οὐδὲν ἐοικὼς σιμῷ
“γέροντι καὶ μαδώσῃ γυναικί. εὐπόρησε δὲ xol τρισχι-
»"λίων. ὅσον οὐδὲ ἀχράδων εἰχὸς ἔχειν αἰπόλον. ἄρα
καὶ τοῦτον ““ἐξέϑηκέ τις ὡς Χλόην; doa xal τοῦτον 101
»εὖρε Δάμων, ὡς ἐκείνην dy; ἄρα καὶ γνωρίσματα
»δρειοεα παρέκειτο τοῖς εὑρεϑεῖσιν ὑπ ἐμοῦ ; dà» ταῦτα

ϑονοὕτως, ὦ δέσποτα Πὰν καὶ Νύμφαι φίλαι, “τώχα
νοὗτος. τοὺς ἰδίους εὑρὼν εὑρήσει τι καὶ τῶν Χλόης
νἀποῤῥήτων.« τοιαῦτα μὲν πρὸς αὑτὸν ἐφρόντιζε καὶ
ὠνειροπόλεε μέχρι τῆς ἅλω" ἐλθὼν δὲ ἐκεῖ καὶ τὸν
““ἄφνιν' μετέωρον πρὸς τὴν ἀκοὴν καταλαβὼν ἀνέῤῥωσέ

. , 9l μαενοίμην εἰ μὴ, γέρων τε ὧν ἤδη καὶ χειρὸς εἷς τὰ
ἔργα δεόμενος περιττοτέρας, ᾧμην sel τὸν c ied olxov
(iov προσλαβεῖν ἀγαθόν τε μέγα" περισπ. Ὁ. ---. ὡς ante
ἀδελφοὶ om, V. S.
32. οὕτως ἢ S. εἶεν ταῦτα οὕτως C.

"4OroS TPÍTOX αὶ

τε γαμβρὸν προσαγορεύσας καὶ τῷ μὲτοπώῤῳ᾽ τοὺς
γάμους ϑύσειν ἐπαγγέλλεται: δέξιάν τε ἔδωκεν, ὡς οὐδε-
νὸς ἐσομένης, ὅτι μὴ ΖΦάφνιδος, “Χλόης. . ἡ.

s 93. Θᾶττον οὖν νοήμάτης. «μηδὲν mw μηδὲ
quyu»- πωρὰ τὴν. Χλόην κατέδραμε". «καὶ ego αὐτὴν
ἀμέλγουσαν καὶ τυροποιοῦσαν τόν vt: γάμον. Ey ye
ζετο καὶ ὡς γυναῖχᾳ λοιπὴν μὴ λανϑάγων͵ κατεφίλει
καὶ ἐκοινώνει τοῦ πόνου. ᾿ἤμελγε μὲν εἰς γαυλοὺς τὸ
γάλα, ἐνεπήγνυ δὲ ταραὸϊς τοὺς" τυρούς, προσέβαλλε
ταῖς. μηετρόσε τοὺς ἄρνας καὶ τοὺς ἐρίφους. χαλῶς δὲ
ἐχύντων τούτων, ἀπελούσαντο, ἐνέφαγον, ἔπιον, περι--

105 ἥεσαν “ζητοῦντες ὀπώραν ἀκμάζουσαν. ἦν δὲ ἀφϑονία
πολλὴ διὰ τὸ τῆς ὥρας πάμφορον" πολλαὶ μὲν ἀχρά-
δες, πολλαὶ. δὲ ὄχναι, πολλὰ δὲ μῇλα" τὰ μὲν ἤδη
πεπτωχότω κάτω, τὰ δὲ ἔτι ἐπὶ τῶν φυτῶν" τὸ “ἐπὶ 97
τῆς γῆς, εὐωδέατερα". τὰ ἐπὶ τῶν κλάδων», εὐανϑέστερρι:
τὰ μὲν οἷον οἶνος. ἀπῶζε' τὼ δὲ οἷον χρυσὸς ἀπέ-
λαμπε. μέα μηλέα τετρύγητο καὶ οὔτε καρπὸν εἶχεν
οὔτε φύλλον" γυμνοὶ πάντες ἦσαν oi κλάδοι. καὶ ἕν
μῆλον ἐπέπεπτο ἐν αὐτοῖς ἄκροις ἀκρότατον, nuÉyü καὶ
καλὸν καὶ τῶν πολλῶν τὴν εὐωδίαν ἕνίκα μόνον.
ἔδεισεν ὃ τρυγῶν ἀνέλϑεῖν καὶ ἠμέλησε καϑελεῖν"
τάχα δὲ καὶ ἐφυλάττετο τὸ καλὸν μῆλον ᾿ ἐρωτικῷ
ποιμέγνε.᾿ ᾿ dis τον ν

34. Ἰοῦτο τὸ μῆλον ὡς εἶδεν 6 “άφνις,. ὥρμα
τρυγᾶν ἀνελθὼν καὶ . Χλόης κωλυούσης ἠμέλησεν., ἥ
μὲν ἀμεληϑεῖαα, ὁρμηϑεῖσα πρὸς τὰς ἀγέλας ἀπῆλϑε"
Δἀφνις δὲ ἀναδραμὼν ἐξίκετο. τρυγῆσαε καὶ κομίσαι
δῶρον Χλόῃ καὶ λόχον τοιόνδε εἶπεν ὠργισμένῃ. νὮ

106» παρϑένε, τοῦτο τὸ “μῆλον ἔφυσαν "Qoa: καλαί, καὶ
νφυτὸν. καλὸν ἔϑρεψε πεπαίνοντος ἡλίου χαὶ ἐτήρησξ
ν Τύχη. xal οὐκ ἔμελλον αὐτὸ χαταλιπεῖν ὀφϑαλμοὺς

ϑήσειν pro ϑύσειν V.

38. ἐπέϑετο V. ἐπέχειτο C. pro ἐπέπεπτο — καὶ ante ἡμέ-.-
λησε om. V. S. C. — ἐφύλαττε τὸ xoÀ. μ. V. B. ἐφυλάττετο
xal.'u. C. ' ' MEME. ]

34. ὀργισϑεῖσα pro ὁρμηϑεῖσα B. — ἔχόμισε pro χομέ-
σαι C. — ἐτήρησεν P Τύχη V. 8.

ea AOITOY IIOIMENIKON

"ἔχων, ἵνα πέσῃ χαμαὶ καὶ ἢ ποίμνιον αὐτὸ πατήσῃ
«γεμόμενον ἢ ἑρπετὸν φαρμάξῃ συρόμενον ἢ χρόνος

᾿ 98» δαπανήσῃ κείμεγον, ““βλεπόμενογ, ἐπαινούμενον. τοῦτα
ει φροδίτη κάλλους ἔλαβεν ἦϑλον, τοῦτρ ἐγὼ σοὶ
δίδωμι νικητήριον. ὁμοίως ἔχομεν τοὺς σοὺς μάρτυρας"
νἐχεῖνος ἦν ποιμήν, αἰπόλος ἐγώ«. Ταῦτα εἰπὼν ἐντί-
ϑησι τοῖς κόλποις" ἣ δὲ ἐγγὺς γενόμενον κατεφίλησεν,
ὥστε ὃ 4ág» οὗ μεϊέγνω τολμήσας ἀνελϑεῖν εἷς
τοσοῦτον Dog: ἔλαβε Ug κρεῖττον καὶ χρυσαῦ μήλου
φίλημα.

3 "7$ x σιιἃὰ 3 PN C70

&

s

Ssc40TOZE TETAPTOZX ὁ

(07. 3. κων d vic ἐκ τῆς Ἰδυτιλήνης ópédovieg τοῦ ο9
“ἄμωνος ἤγγειλεν, ὅτε ÓkMyov: πρὸ τοῦ Ἐρυγητοῦ 6
δεσπότης ἀφέξεταε μαϑησόμενος μή τὶ τοὺς ἀγροὺς ὃ
τῶν Μ]ηθυμναέων εἴσπλους ἐλυμήνατο. ἤδη τοῦ
ϑέρους ἀπιόντος καὶ τοῦ μετοπιδρου ^ Meets fitt»
εσκεύαζεν αὐτῷ τὴν καταγωγὴν- 6 “άμων εἶς πᾶσαν
ϑέας ἡδονήν. πηγὰς ἐξεχάϑαιρεν, ὡς τὸ ὕδωρ καϑαρὸν
ἔχοιεν" τὴν χόπρον ἐδ ium τῆς αὐλῆς, ὡς ἀπόζουσα
qe) διοχλοέη " τὸν παράδεισον ϑεράπευεν, ὡς ὀῳϑείη
καλός. |

2. Ἦν δὲ ὃ παράδεισος πάγκαλόν τι χρῆμα καὶ

108 κατὰ τοὺς βασιλερούς. ἐκτέταξο μὲν dg “σταῤίου μῆ-
κος, ἐπέχειγο δὲ ἐν χώρῳ μετεώρῳ, τὸ εὖρος ἔχων πλέ-
ϑρῶν τεττόθων. εἴκασεν ἂν τις αὐτὸν πεδίῳ μακρῷ.
dys δὲ πόμεα δένδρα, μηλέαο, ἀἀνῤῥίνας, ὄχνας καὶ
Qoràc καὶ συχῆν καὶ ἐλοίας" ἑτέρῳϑε ἄμπελον ὑψηλήν'
καὶ ἐπέκωτο ταῖς μρλέιμις xol ταῖς ὄχνρις περχάξοσσα,
καθάπερ, gà ποῦ καφποῦ αὐξῳῖα πραησερίζοψσα" ζτο-
σαῦεωῳ ἥμερᾳ. ("qer δὲ «ob κυπάρεττος καὶ δάφναι ου
καὶ πλάτανοι xal πίτυς. ταύταις πάσαις ἀντὶ τῆς ἀμ-
πέλου. xrmrüg. ἐπέχειτο, καὶ ἃ κάρυμβος αὐτοῦ μέγας ὧν
καὶ μελαινόμενος βότρυν ἐμεμεῖτο. ἔνδον ἦν τὰ καρπθ--
φόρα φυτά, καϑάπερ. φρονραύμενω" ἔξωθεν περιειστήκει
τὰ ἄκαρπα, καϑάπερ ϑριγγὸς χεεροποίητοσι καὶ ταῦτα
μέντοι λεπτῆς αἱμασιᾶς" περεέϑε περέβονος. τέτμητο

1. Μιτυλήνης V. 8. C. — τὸ ante ὕδωρ om. V. 8.

64 AOTTOY IIOIMENIKON

καὶ διακέκριτο πάντα καὶ στέλεχος στελέχους ἀφειστήκει.

ἐν μετεώρῳ δὲ οἱ χλάδοι συνέπιπτον ἄλληλοις καὶ
ἐπήλλαττον τὰς κόμας" ἐδόχει μέντοι καὶ ἢ τούτων
φύσις εἶναι τέχνης. ἦσαν καὶ ἀνθῶν πρασιαί, ὧν τὰ
μὲν ἔφερεν ἡ γῆ, τὰ δὲ ἐποίει τέχνη" ῥοδωνιὰ καὶ
“φάκινϑοι καὶ κρίνα, χειρὸς ἔργα" ἰωνιὰς καὶ ναρκίσ- 109
σους καὶ ἀναγαλλίδας ἔφερεν ἥ γῆ. σκιά τε ἦν ϑέρους
καὶ ἦρος ἄνθη καὶ μετοπώρου ὀπώρα καὶ κατὰ πᾶσαν
ὥραν τρυφή. "

8. Ἐντεῦϑεν εὔοπτον μὲν ἦν τὸ πεδίον xal ἦν δρᾶν
τοὺς νέμοντας" εὔοπτος δὲ ἡ ϑάλαττα καὶ ἑωρῶντο οἵ
παραπλέοντες" ὥστε xol ταῦτα μέρος ἐγίγετο τῆς ἐν

101 τῷ παραδείσῳ τρυφῆς. ἵνα τοῦ παραδείσου “τὸ μεσαΐ-
τατον ἐπὶ μῆκος καὶ εὖρος ἦν, νεὼς Διονύσου καὶ
βωμὸς ἦν" περιεῖχε τὸν μὲν βωμὸν κιττός, τὸν νεὼν δὲ

. κλήματα. εἶχε δὲ καὶ ἔνδοϑεν ὃ νεὼς “ιονυσιακὰς

γραφάς, “Σεμέλην τίχτουσαν, “Ἀριάδνην καϑεύδουσαν,
“Ζ“υκοῦργον δεδεμένον, Πενϑέα διαιρούμενον. ἦσαν καὶ
Ἰνδοὶ νικώμενοι καὶ Τυῤῥηνοὶ μεταμορφούμενοι" πα»ν--
ταχοῦ Σάτυροι πατοῦντες, πανταχοῦ Βάκχαι χορεύου--
σαι. οὐδὲ ὃ Πὰν ἠμέλητο" ἐχαϑέζετο δὲ καὶ αὐτὸς
συρίζων ἐπὶ πέτρας ὅμοιον ἐνδιδόντι κοινὸν μέλος καὶ
τοῖς πατοῦσι. καὶ “ταῖς χορευούσαες.

4, “Τοιοῦτον ὄντα τὸν παράδεισον ὃ “άμων ἔἐϑε- 110
σάπευε τὰ ξηρὰ ἀποτέμνων, τὰ σλήματα ἀναλαμβάνων.
τὸν Διόνυσον ἐστεφάνωσε τοῖς àvOtow* ὕδωρ ἐπωχέ-
vevos πηγή τις, ἣν εὗρεν ἐς τὰ ἄνθη Ζάφνις. ἐσχόλαζε
μὲν τοῖς ἄνθεσιν 7 πηγή, ΖΔάφνιδος δὲ ὕμως ἐκαλεῖτο
πηγή. παρεκελεύετο δὲ καὶ τῷ “Φάφνιδι 0 “άμων πιαί.-
γειν τὰς αἶγας ὡς δυνατὸν μάλιστα, πάντως κἀκείνας
λέγων ὄψεσθαι τὸν δεσπότην ἀφικόμεψον διὰ μακροῦ.

9. διεχέχριτο πάντα V. S. — τέχνη pro τέχνης C. — xoà
μετοπ. τρύγη καὶ κι zt. do. ὀπώρα V. ᾿ ᾿
, 8. τῷ ante παραδείσῳ om. V. S. — πατοῦχτες. om. V. —
ὅμοιος ἐνδιδόντε V. S, C. ys

.&. ὅδωρ ἑπωχέτευσε πηγῆς, ἣν εὗρεν etc. S. τὸν Ζιόνυσον
ἐστεφάνωσε: τοῖς ἄνϑεσιν V we, ἐπωχέτευσε, πηγή τις ἦν. εὗρεν
ἐς τὰ etc. C. --- μαλισεά nov V. S. C.

' JOTOX TETAPTOX ó5

ὃ δὲ ἐθάῤῥει μέν, ὡς ἐπαινηϑησόμενος ““ἐπ αὑταῖς" 102
διπλασίονάς τε γὰρ ὧν ἔλαβεν ἐποίησε καὶ λύχος οὐδὲ
μίαν ἥρπασε καὶ ἦσαν πιότεραε τῶν oliv: βουλόμενος
δὲ προϑυμότερον αὐτὸν γενέσθαι πρὸς τὸν γάμον πᾶσαν
ϑεραπείαν καὶ προθυμίαν προσέφερεν, ἄγων τε αὐτὰς
πάνυ ἕωϑεν καὶ ἀπάγων τὸ δειλινόν. δὶς ἡγεῖτο ἐπὶ
ποτόν, ἀνεζήτει τὰ εὐνομώτατα τῶν χωρίων.. ἐμέλησεν
αὐτῷ καὶ σκαφίδων καινῶν καὶ γαυλῶν πολλῶν καὶ
ταρσῶν μειζόνων. τοσαύτη δὲ ἦν χκηδεμὸνία, ὥστε
καὶ τὰ χέρατα ἤλειφε καὶ τὰς τρέχας ἐϑεράπευε. Πανὸς
111 ὧν τις ἱερὰν. ἀγέλην ““ἔδοϑεν δρῶν. ἐχοινώνει δὲ παντὸς

εἷς αὐτὰς καμάτου καὶ 7 Χλόη, καὶ τῆς ποέμνης. πταρ--
ἀμελοῦσω τὸ πλέσν᾽ ἐκείναις ἐσχόλαζεν, ὥστέ ἐνόμιζεν
6 Δάφνις δὰ ἐκεένην αὐτὰς ᾿φαίνεσϑαε καλάς.

5. "Ev τούτοις οὖσιν αὐτοῖξ δεύτερος ἄγγελος ἔλϑῶν
KE ἄστεος ἐκέλευεν ᾿ἀπόξρυγᾶν τὰς ἀμπέλους ὅτι vá
χιστὰ" καὶ αὐτὸς ἔφη παραμένει ior ἂν τοὺς βότρυς
ποιήσωσι γλεῦχος, εἶτα δὕτως κατελϑὼν Hc τὴν πόλιν
ἄξειν τὸν δεσπότην, ἤδη τῆς ““μετοπωρινῆς τρύγῆς. i08
τοῦτόν τε οὖν τὸν Εὔδρομον, (οὕτω γὰρ ἐκαλεῖτο, ὅτι
ἣν αὐτῷ ἔργον obo) , ἐδεξιοῦντο πᾶσαν δεξίωσίν"
καὶ ἅμα τὰς ἀμπέλους ἀπετρύγων τοὺς βότρυς ἐς τὰς
ληνοὺς κομίζοντες, τὸ γλεῦκος εἷς τοὺς πίϑους φέρον--
τες, τῶν βοτρύων τοὺς ἡβῶντας ἐπὶ κλημάτων ἄφαι-
οοὔντες" ὡς εἴη καὶ τοῖς ἐκ τῆς πόλεως ἐλϑοῦσιν ἐν
εἶχόνε καὶ ἡδονῇ γενέσϑαι τρυγητοῦ.. :

6. δλοντος δὲ ἤδη σοβεῖν ἐς ἄστυ τοῦ Εὐδρόμου,

112 καὶ ἄλλα μὲν οὐκ. ὀλίγα αὐτῷ “΄ἄφνις ἔδωκεν " “ἔδωκε

δὲ καὶ ὅσα ἀπὸ αἰϊπολίου δῶρα,. τυροὺς δὔπαγεῖς,
ἔριφον ὄψίγονον, δέρμα αἰγὸς. λευκὸν καὶ λάσιον, ὡς
ἔχοε χειμῶνος ἐπιβάλλεσϑαι τρέχων. δ᾽. δὲ ἥδετο καὶ
ἐφίλεε τὸν Ζάφνιν καὶ ἀγαθόν τι ἐρεῖν περὶ αὐτοῦ
πρὸς τὸν δεσπότην ἐπηγγέλλετο. “καὶ ὃ μὲν ἀπήει φίλα

οὐδὲ μέαν ἥοπαζε V. — ἀνεζήτει δὲ V. ἀνεζήτει δὲ τὰ 5. --
ἐσχόλαζε" ὥστε V. mM ij

5. ὡς τάχιστα V..S. — οὖν Εὔδρομον V. 8.

6. αἰπόλου pro αἱπολέου V. S, C. — ἐπηγγείλατο pro ἐπηγ-
γέλλετο C. .

LoNeGus. ,..&

66 ΔΟΓΓΟΥ IIOIMENIKON
φρονῶν" ὃ δὲ Ζάφνις ἀγωνιῶν τῇ Χλόῃ συνένεμεν.
εἶχε δὲ κἀκείνη πολὺ δέος; μειράκιον γὰρ εἰωϑὸς αἶγας
βλέπειν καὶ οἷς καὶ γεωργοὺς καὶ Χλόην πρῶτον ἔμελλεν
ὄψεσθαι δεσπότην, οὗ πρότερον μόνον ἤκουε τὸ ὄνομα.
ὑπέρ τε οὖν τοῦ “άφνιδος ἐφρόντιζεν, ὅπως ἐντεύξεταε
101 τῷ “δεσπότῃ καὶ περὶ τοῦ γάμου τὴν ψυχὴν ἐταράτ--
τέτο, μὴ μάτην ὀνειροπολοῦσιν αὐτόν. συνεχῆ μὲν οὖν
τὰ φιλήματα καὶ ὥσπερ συμπεφυκότων oi περιβολαί"
καὶ τὰ φιλήματα δειλὰ ἦν καὶ αἱ περιβολαὶ σχυϑρω- .
παί, καϑάπερ ἤδη παρόντα τὸν δεσπότην φοβουμένων
ἢ λανϑανόντων. προσγίνεταε δέ τις αὐτοῖς καὶ τοιόσδε
τάραχος.

4. «άμπις τις ἦν ἀγέρωχος βουκόλος. οὗτος καὶ 113
αὐτὸς ἐμνᾶτο τὴν Χλόην παρὰ τοῦ Δίύαντος καὶ
δῶρα ἤδη πολλὰ ἐδεδώκει σπεύδων τὸν γάμον. αἶσϑό--:
μενος οὖν Gg, εἶ συγχωρηϑείη παρὰ τοῦ δεσπότου,
Ζάφνις αὐτὴν ἄξεται, τέχνην ἐζήτει δὲ ἧς τὸν δεσπό--
τὴν αὐτοῖς ποιήσειε πικρόν" καὶ εἰδὼς πάνυ αὐτὸν τῷ
παραδείσῳ τερπόμενον ἔγνω τοῦτον, ὅσον οἷός τέ ἔστι,
διαφϑεῖραι καὶ ἀποχοσμῆσαι. δένδρα μὲν οὖν τέμνων
ἔμελλεν ἁλώσεσθαι διὰ τὸν κτύπον" ἐπεῖχε δὲ τοῖς
ἄνϑεσιν, ὥστε διαφϑεῖραι αὐτά. νύκτα δὴ φυλάξας καὶ
ὑπερβὰς τὴν αἱμασιὰν τὰ μὲν ἀἄνώρυξε, τὰ δὲ κατέ-

. κλασε, τὰ δὲ κατεπάτησεν ὥσπερ σῦς. καὶ ὃ μὲν λαϑὼν

10ὅ ἀπεληλύϑει' “άμων δὲ τῆς ἐπιούσης ““παρελϑὼν εἷς
τὸν κῆπον ἔμελλεν ὕδωρ αὐτοῖς ἐκ τῆς πηγῆς ἐπάξειν.
ἰδὼν δὲ πᾶν τὸ χωρίον δεδῃωμένον καὶ ἔργον οἷον
ἐχϑρὸς οὐ λῃστὴς ἐργάσαιτο, κατεῤῥήξατο μὲν εὐθὺς
τὸν χιτωνίσχον, βοῇ δὲ μεγάλῃ ϑεοὺς ἀνεκάλει. ὥστε
καὶ ἡ Ἰυρτάλη τὰ ἐν χερσὶ καταλιποῦσα ἐξέδραμε καὶ
0 ΖΔάφνις ἐλάσας τὰς “αἶγας ἀνέδραμε" καὶ ἰδόντες 114
ἐβόων καὶ βοῶντες ἐδάκρυον.

8. Καὶ ἦν μὲν. κενὸν πένϑος ἀνθῶν" ἀλλ᾽ oi μὲν
πτοούμενοε τὸν δεσπότην ἔκλαον’ ἔκλαυσε δ᾽ ἄν τις

» T - , 34
., 9000€ pro οἷς V. — πρῶτον pro zwQorego» V. --Ἰἤχουσε pro
ἤκουε S. — δ᾽ ἔτι pro δέ τις C. TUS Pi

T. jj pro οὐ ante ληστὴς S. om. V.
Ἢ 8: φοβούμενοι pro πεοούμενοι C. — τὸν ante δεσπότην om. /

3

ΛΌΓΟΣ TETAPTOS 61

xal Ἑένος ἐπιστάς. ἀποκεκόσμητο γὰρ ὃ τόπος xol ἦν
λοιπὸν πᾶσα T γῆ πηλώδης. τῶν δὲ εἴ τι διέφυγε τὴν
ὕβριν, ὑπήνϑει καὶ ἔλαμπε καὶ ἦν ἔτι καλὸν καὶ κεί-
μενον. ἐπέχειντο δὲ αὐτοῖς καὶ μέλιτται συνεχὲς καὶ
ἄπαυστον βομβοῦσαι καὶ ϑρηνούσαις ὅμοιον. ὃ μὲν γὰρ
“Ἰάμων vm ἐχπλήξεως κἀκεῖνα ἔλεγε" »φεῦ τῆς ῥοδω-
νγιᾶς, ὡς κατακέκλασται! φεῦ τῆς Ἰωνιᾶς, ὡς πεπά-
ντηται! φεῦ τῶν ὑακίνϑων καὶ τῶν ναρκίσσων, οὃς
LR : EE i 2 jy
»ἀνωρυξέ τις πονηρὸς ἄνϑρωπος! ἀφίξεται τὸ 4o, τὰ
»νδὲ οὐκ ἀνθήσει. ἔσται τὸ ϑέρος, τὰ δὲ οὐκ “ἀκμάσει. 106
»μετόπωρον, ἀλλὰ τάδε οὐδένα στεφανώσει. οὐδὲ σὺ,
»δέσποτα Διόνυσε, τὰ ἀἄϑλια ταῦτα ἠλέησας ἄνϑη, οἷς
»παρῴκεις καὶ ἔβλεπες, ἀφ᾽ ὧν ἐστεφάνωσά σε πολλά-
»xic καὶ ἑτερπόμην; πῶς, πῶς δείξω νῦν τὸν παράδεισον
»τῷ δεσπότῃ; τίς ἐχεῖνος ϑεασάμενος ἔσται; κχρεμᾷ
115»27600vra “ἄνϑρωπον ἐκ μιᾶς πίτυος ὡς Magovav
. »ντάχα δὲ καὶ Σάφνιν, ὡς τῶν αἰγῶν ταῦτα εἴργα-
»σμένων.«
9. Ζάκρυα ἦν ἐπὶ τούτοις ϑερμότερα καὶ ἐθρήνουν
o) τὼ ἄνθη λοιπόν, ἀλλὰ τὰ αὑτῶν σώματα. ἐϑρήνει
καὶ Χλύη Zégw εἰ κρεμήσεται καὶ ηὔχετο μηκέτι
ἐλθεῖν τὸν δεσπότην αὐτῶν καὶ ἡμέρας διήντλει μο--
χϑηράς, ὡς ἤδη Δίάφνιν βλέπουσα μαστιγούμενον. καὶ
ἤδη νυχτὸς ἀρχομένης ὃ Εὔδρομος αὐτοῖς ἀπήγγελλεν,
ὅτε ὃ μὲν πρεσβύτερος δεσπότης μεϑ' ἡμέρας ἀφίξεται
τρεῖς, 0 δὲ παῖς αὐτοῦ τῆς ἐπιούσης πρόεισι. σκέψις"
οὖν ἦν ὑπὲρ τῶν συμβεβηκότων καὶ κοινωνὸν εἷς τὴ
γνώμην τὸν Εὔδρομον παρελάμβανον" ὃ δὲ εὔνους ὧν
τῷ Δάφνιδι παρήνει τὸ συμβὰν ὁμολογῆσαι “πρότερον 101
τῷ νέῳ δεσπότῃ, καὶ αὐτὸς συμπράξειν ἐπηγγέλλετο
τιμώμενος ὡς δμογάλακτος" καὶ ἡμέρας γενομένης
οὕτως ἐποίησαν.
10. ἯΧκχε μὲν ὃ ““στύλος ἐπὶ ἵππου καὶ παράσιτος
αὐτοῦ, καὶ οὗτος ἐπὶ ἵππου" ὃ μέν, ἀρτιγένειος, ὃ δὲ

“υγνεχεῖς pro συνεχὲς V. S. — xol ἑἕτερπόμην om. V. 8.
C. — alterum πῶς om. V. S. — τίς àxtivya C.

9. σχέψεις οὖν ὑπὲρ V. B.
10. "4crviog V. S. C. et sic ubique in seqq.
E2

68 ALOTTOY IIOIMENIKON

Γνάϑων, (τουτὶ γὰρ ἐκαλεῖτο), “τὸν πώγωνα ξυρώμε- 116
γος πάλαι. ὃ δὲ “άμων ἅμα τῇ υρτάλῃ καὶ τῷ
Δάφνιδι πρὸ τῶν ποδῶν αὐτοῦ καταπεσὼν ἱκέτευεν
οἰκτεῖραι γέροντα ἀτυχῆ καὶ πατρῴας ὀργῆς ἐξαρπάσαι
τὸν οὐδὲν ἀδικήσαντα" ἅμα rt αὐτῷ καταλέγει πάντα.
οἰκτείρει τὴν ἱκεσίαν ὃ “Αστύλος καὶ ἐπὶ τὸν παράδεισον
ἐλϑὼν καὶ τὴν ἀπώλειαν τῶν ἀνθῶν ἰδὼν αὐτὸς ἔφη
παραιτήσεσθαι τὸν πατέρα καὶ κατηγορήσειν τῶν ἵππων,
ὡς ἐκεῖ δεθέντες ἐξύβρισαν καὶ τὰ μὲν κατέκλασαν, τὰ
δὲ κατεπάτησαν, τὰ δὲ ἀνώρυξαν λυϑέντες. ἐπὶ τούτοις
ηὔχοντο μὲν αὐτῷ πάντα τὰ ἀγαϑὰ «άμων καὶ Mvorá-
λη᾽ Δάφνις δὲ δῶρα προσεκόμισεν ἐρίφους, τυρούς,
ὄρνιϑας καὶ τὰ ἔκγονα αἰτῶν, βότρυς ἐπὶ χλημάτων,
μῆλα ἐπὶ κλάδων. ἦν ἐν τοῖς δώροις καὶ ἀνϑοσμίας
108 “οἶνος “έσβιος, ποϑῆναε κάλλιστος οἶνος.

ll. Ὃ μὲν δὴ Ldorólog ἐπήνει ταῦτα καὶ περὶ
ϑήοαν εἶχε λαγωῶν, οἷα πλούσιος νεανίσχος καὶ τρυ-- -
φῶν ἀεὶ καὶ ἀφιγμένος εἷς τὸν ἀγρὸν εἰς ἀπόλαυσιν
Efypc ἡδονῆς. ὃ δὲ Γνάϑων, οἷα μαϑὼν “ἐσϑίέειν &y- 11τ
ϑοωπὸος καὶ πένειν εἷς μέϑην καὶ λαγνεύειν μετὰ τὴν
μέϑην καὶ οὐδὲν ἄλλο ὧν ἢ γνάϑος xol γαστὴρ καὶ

-- τὰ ὑπὸ γαστέρα, οὐ παρέργως εἶδε τὸν ΖΔάφνιν τὰ
δῶρα. τομίσαντα" ἀλλὰ καὶ φύσει NOTER: ὧν καὶ
χάλλος οἷον οὐδὲ ἐπὶ τῆς πόλεως εὑρών, ἐπιϑέσϑαι
διέγνω τῷ “άφνιδε καὶ πείσειν ᾧετο ῥᾳδίως ὡς ainó-
ὅλον. γνοὺς δὲ ταῦτα ϑήρας μὲν οὐχ ἐχοινώνει τῷ
orólo, κατιὼν δὲ ἵνα ἔνεμεν ὃ Δάφγις, λόγῳ μὲν
τῶν αἰγῶν, τὸ δὲ ἀληϑὲς ΖΔάφνιδος ἐγίνετο ϑεατής.
μαλϑάσσων. δὲ αὐτὸν τάς τε αἶγας ἐπήνει καὶ συρίσαι
τὸ αἰπομκὸν ἠξίωσε" καὶ ἔφη ταχέως ἐλεύϑερον ϑήσειν
κὸ πᾶν δυνάμενος. :

12. Ὡς δὲ εἶδε χειροήϑη, νύκτωρ λοχήσας ἐκ
τῆς νομῆς ἐλαύνοντα τὰς αἶγας πρῶτον μὲν ἐφίλησε

μῆλᾳ δὲ V. μῆλά τε S, C. $
,ll. xol λαγνεύειν μετὰ τὴν μέϑην om. V. S. — καὶ ante
καλλος om. V. S.

12. εἶχε pro εἶδε V. 8.

ΖΟΙΓῸΣ ΤΈΤΑΡΤΟΣ 09

προσδραμών" εἶτα ὄπισϑεν παρασχεῖν τοιοῦτον "olov 109
αἱ αἶγες τοῖς τράγοις. τοῦ δὲ βραδέως νοήσαντος καὶ
λέγοντος, "ὡς αἶγας μὲν βαίνειν τράγους, καλόν" τρά-
"γον δὲ οὔπω ποτέ τις εἶδε βαένοντα τράγον, οὐδὲ
»χκριὸν ἀντὶ τῶν οἱῶν κριόν, οὐδὲ ἀλεκτρυόνας ἀντὶ

11:8 »τῶν “ἀλεκτορίδων ἀλεχτρυόνας,« οἷός τε ἦν ὃ Γνάϑων
βιάζεσθαι τὰς χεῖρας προσφέρων " ὃ δὲ μεϑύοντα ἄν-΄
ϑρώπον καὶ ἑστῶτα μόλις παρωσάμενος ἔσφηλεν εἰς
τὴν γῆν, καὶ, ὥσπερ σκίλαξ ἀποδραμών. κείμενον
κατέλιπεν, ἀνδρὸς οὐ παιδὸς πρὸς χειραγωγέαν δεόμενον.
καὶ οὐχέτι προσίετο ὅλως, ἀλλὰ ἄλλοτε ἄλλῃ τὰς αἶγας
ἔνεμεν ἐχεῖνον μὲν φεύγων, Χλόην δὲ τηρῶν. οὐδὲ ὃ
Γνάϑων ἔτι περιειργάζετο καταμαϑὼν ὡς οὐ μόνον
καλός, ἀλλὰ καὶ ἰσχυρός ἐστιν. ἐπετήρει δὲ καιρὸν
διαλεχϑῆναι περὶ αὐτοῦ τῷ “στύλῳ καὶ ἤλπιζε δῶρον
αὐτὸν ἕξειν παρὰ τοῦ νεανίσκου πολλὰ καὶ μεγάλα
χαρίζεσθαι ϑέλοντος.

18. Τότε μὲν οὖν οὐκ ἠδυνήϑη" προσήεε γὰρ ὃ
Ζιονυσοφάνης ἅμα τῇ Κλεαρίστῃ, καὶ ἦν ϑόρυβος
πολὺς χτηνῶν, οἰκετῶν, ἀνδρῶν, γυναικῶν. “μετὰ δὲτιο
τοῦτο συνέταττε λόγον καὶ ἐρωτικὸν καὶ μακρόν. ἦν
δὲ 0 ΖΔιονυσοφάνης μεσαιπόλιος μὲν ἤδη, μέγας δὲ καὶ
καλὸς καὶ μειρακίοις ἁμιλλᾶσθαι δυνάμενος, ἀλλὰ καὶ

119 πλούσιος ἐν ““ὀλίγοις καὶ χρηστὸς ὡς οὐδεὶς ἕτερος.
οὗτος ἐλθὼν τῇ πρώτῃ μὲν ἡμέρᾳ ϑεοῖς ἔϑυσεν, ὅσοι
προεστᾶσιν ἀγροικίας, 4ήμητρι καὶ Ζιονύσῳ καὶ Πανὶ
καὶ Νύμφαις καὶ κοινὸν πᾶσι τοῖς παροῦσιν ἔστησε
κρατῆρα, ταῖς δὲ ἄλλαις ἡμέραις ἐπεσκόπει τὰ τοῦ
“Ἰάμωνος ἔργα. καὶ ὁρῶν τὰ μὲν πεδία ἐν αὔλακι, τὰς
δὲ ἀμπέλους ἐν κλήματι, τὸν δὲ παράδεισον ἐν κάλλει,
(περὶ γὰρ τῶν ἀνθῶν ““στύλος τὴν αἰτίαν ἀνελάμβανεν)
ἥδετο περιττῶς καὶ τὸν “ἄμωνα ἐπήνει καὶ ἐλεύϑερον
ἀφήσειν ἐπηγγέλλετο. κατῆλϑε μετὰ ταῦτα καὶ εἷς τὸ
αἰπόλιον τάς τε αἶγας ὀψόμενος καὶ τὸν νέμοντα.

14. Χλόη μὲν οὖν εἰς τὴν ὕλην ἔφυγεν ὄχλον
τοσοῦτον αἰδεσϑεῖσα καὶ φοβηϑεῖσα, ὃ δὲ Δάφνις.

προδραμὼν pro προσδραμὼν V.— παρασχεῖν ἐδεῖτο τοιοῦτον
V. S. C. — χαὶ ante οὐχέτι om. V.

θυ “ΟΠΓΟΥ ΠΟΙΜΕΝΙΚΩ͂Ν

S1. »Ζίκαια. ποιεῖτε τοὺς γείτονας προτιμῶντες τῶν
νξένων καὶ πενίας ἀγαϑῆς πλοῦτον μὴ νομίζοντες
»κρείττονα. ὃ Πὰν ἡμᾶς. ἀντὶ τῶνδε καὶ αἱ Νύμφαι
«φιλήσειαν. ἐγὼ δὲ σπεύδω μὲν καὶ αὐτὸς τὸν γάμον"
»καὶ yàp: ἂν ᾿μαινοίμην ἡμιγέρων ve ὧν ἤδη xai χειρὸς
νἐὶς τὰ ἔργα δεόμενος περιττοτέρας, ὡς μὴ καὶ τὸν
»“ἑμέξερον οἶχον. φίλον προσλαβεῖν. ἀγωθόν τι μέγα" 103
νπερισπούδαστος δὲ καὶ Χλόη, καλὴ καὶ ὡραία κόρη
»καὶ πάντα ἀγαϑή. δοῦλος δὲ ὧν οὐδενός elu τῶν

9δ»ἐμῶν κύριος. ἀλλὰ δεῖ τὸν δεσπότην “μανθάνοντα
»νταῦτα συγχωρεῖν. φέρε οὖν, ἀναβαλλώμεϑα τὸν γάμον.
εἷς τὸ μετόπωρον. ἀφίξεσθαι τότε λέγουσιν αὑτὸν οἱ
»παραγινόμενοε πρὸς ἡμᾶς ἐξ ἄστεος. τότε ἔσονται
»νἀνὴρ καὶ γυνή" νῦν δὲ φιλείτωσαν ἀλλήλους ὡς
»νἀδελφοί. ἴσϑι μόνον, ὦ “΄ρύα, τοσοῦτον " σπεύδεις
νπερὶ μειράκιομ χρεῖττον ἡμῶν.» 0 μὲν ταῦτα εἰπὼν
ἐφίλησέ τε αὐτὸν καὶ ὥρεξε ποτόν, ἤδη μεσημβρίας
ἀχμαζούσης, καὶ προὔπεμψε μέχρι τινὸς φιλοφρονού-
μένος πάντα. T

82. Ὃ δὲ ΖΔρύας οὐ παρέργως ἀκούσας τὸν ὕστε-
ρον λύγον τοῦ “άμωνος ἐφρόντιζε βαδίζων καϑ' αὑτὸν
ὅστις 0 ΖΦάφνις: »EÉrgápm μὲν ὑπὸ αἷγός, ὡς κηδομέ-
“γῶν ijv: ἔστι δὲ καλὸς καὶ οὐδὲν ἐοικὼς σιμῷ
“γέροντι καὶ μαδώσῃ γυναικί. εὐπόρησε δὲ xal τρισχε-
»λίων. ὅσον οὐδὲ ἀχράδων εἰκὸς ἔχειν αἰπόλον. ἄρα |
«xal τοῦτον “ἐξέϑηκέ τις ὡς vy; ρα καὶ τοῦτον 102
»εὖρε Δάμων, ὡς ἐκείνην ἐγώ; ἄρα καὶ γνωρίσματα
»ὅμιοια παρέκειτο. τοῖς εὑρεϑεῖσιν Sx ἐμοῦ ; ἐὰν ταῦτα

ϑονοὕτως, ὦ . δέσποτα Πὰν καὶ Νύμφαι φίλαι, “τώχα
νοὗτος. τοὺς ἰδίους εὑρὼν εὑρήσει τι καὶ τῶν Χλόης
νἀποῤῥήτων.« τοιαῦτα μὲν πρὸς αὑτὸν ἐφρόντιζε καὶ
ὠνειροπόλεε μέχρι τῆς ἅλω" ἐλθὼν δὲ xd καὶ τὸν
““ἄφνιν' μετέωρον πρὸς τὴν ἀκοὴν καταλαβὼν ἀνέῤῥωσέ

. , 8,1. μιαενοίμην εἰ μὴ, γέρων τε ὧν ἤδη καὶ χειρὸς εἷς τὰ
ἔργα δεόμενὸς περιττοτέρας, ᾧμην sel τὸν ὑμέτερον οἶχον
ἔλον προσλαβεῖν ἀγαθὸν τὶ μέγα' περισπ. Ὁ. — ὡς ante

ἀδελφοὶ om, V. S.
32. οὕτως ἢ S. εἶεν ταῦτα οὕτως C. |

"WOoroós TPÍTOY αὶ

τε ᾿γαμβρὸν. προσαγορεύσας xal τῷ μὲτοπώῤῳ.. τοὺς
γάμους ϑύσειν ἐπαγγέλλεται: δέξιάν τε ἔδωκεν, ὡς οὐδε-
νὸς ἐσομένης, ὅτι μὴ “Δάφνιδος, Χλόης. . "

; 93. Oüzrox. οὖν νοήματος. μηδὲν πιὼν μηδὲ
φαγὼν nuo τὴν. Χλόην κατέδραριε". «καὶ εὑρὼν αὐτὴν
ἀμέλγουσαν καὶ τυροποιοῦσαν τόν τε. γάμον εὐηγγελίς
ζετο καὶ. ὡς γυναῖχᾳ λοιπὸν μὴ λεανϑάγων͵ κατεφίλει
καὶ ἐκοινώνει τοῦ πόνου. ᾿ἤμελγε μὲν εἰς γαυληὺς τὸ
γάλα, ἐνεπήγνυ δὲ vagaóig τοὺς τυρούς, προσέβαλλε
τοῖς. μητράσε τοὺς ἄρνας καὶ τοὺς ἐρίφους. καλῶς δὲ
ἐχόντων τούτων, ἀπελούσαντο, ἐνέφαγον, ἔπιον, περι--

106 ἥεσαν “ζητοῦντες ὀπώραν ἀκμάζουσαν. ἦν δὲ ἀφϑονία
πολλὴ διὰ τὸ τῆς ὥρας πάμφορον" πολλαὶ μὲν ἀχρά-
δες, πολλαὶ. δὲ ὄχναι, πολλὰ δὲ μῆλα: τὰ μὲν ἤδη
πεπτωκότα κάτω, τὰ δὲ ἔτι ἐπὶ τῶν QurQv: τὸ “ἐπὶθὴ
τῆς γῆς, εὐωδέατερα". τὰ ἐπὶ τῶν κλάδω», εὐανϑέστερρι:
τὰ μὲν οἷον οἶνος. ἀπῶζε' τὰ δὲ οἷον χρυσὸς .ἀπέ-
λαμπε. μέα μηλέα τετρύγητο καὶ οὔτε καρπὸν εἶχεν
οὔτε φύλλον" γυμνοὶ πάντες ἦσαν oi κλάδοι. καὶ ἕν
μῆλον ἐπέπεπτο ἔν αὐτοῖς ἄκροις ἀκρότατον, μϑ ἃ καὶ
καλὸν xal τῶν πολχὼν τὴν εὐωδίαν ἐνίκα μόνον.
ἔδεισεν ὃ τρυγῶν ἀνελθεῖν καὶ ἠμέλησε καϑελεῖν"
τάχα δὲ καὶ ἐφυλάττετο τὸ καλὸν μιῆλὸν ᾿ ἐρωτικῷ
ποιμέ. 0700070 007 ' TuS ud

34. Τοῦτο τὸ μῆλον ὡς εἶδεν ὃ Ζάφνις, ὥρμᾳ

- 2 hl / / 3 €
τρυγᾶν ἀνελθὼν xai . Χλύης κωλυούσης ἠμέλησεν. ἢ
μὲν ἀμεληϑεῖαα, ὁρμηϑεῖσα πρὸς τὰς ἀγέλας. ἀπῆλϑε"“
“Δάφνις. δὲ ἀναδραμὼν ἐξίκετο τρυγῆσαε καὶ κομίσαι
δῶρον Χλύῃ καὶ λόγον τοιόνδε εἶπεν ὠργιαμένῃ. νὮ

106 »παρϑένε, τοῦτο τὸ “μῆλον ἔφυσαν poor καλαί, καὶ
»φυτὸν καλὸν ἔϑρεψε πεπαίνοντος ἡλίου xoi ἐτήρησᾷ
»TÉxq. καὶ οὐκ, ἔμελλον αὐτὸ χαταλιπεῖν ὀφϑαλμοὺς

ϑήσειν pro ϑύσειν V. :

39. ἐπέϑετο V. ἐπέχειτο C. pro ἐπέπεπτο --- καὶ ante ἡμέ- .
λησε om. V. S. C. — ἐφύλαττε τὸ χαλ. μ. V. B, ᾿δῳρυλάττετο
xaà.u. C. τ᾿ de NE IM

34. ὀργισϑεῖσα pro ὁρμηϑεῖσα B. — ἔχόμισε pro χομί-
σαι C. — ἐτήρησεν ἡ Τύχη V.S. |

03 AOITOY IIOIMENIKON

οἔχων, ἵνα χαμαὶ καὶ ἢ ποέμνεον αὐξὸ πατή
«νεμόμενον 2 rri» φαρμέξῃ συρόμενον ἢ ἐμὲ εἰ

| 98ν δαπανήσῃ κείμεγον, ““βλεπόμενον, ἐπαινούμενον. τοῦτο
"y genie κάλλους ἔλαβεν ἄϑλον, τοῦτο ἐγὼ σοὶ
»δίδωμι νικητήριον. ὁμοίως ἔχομεν τοὺς σοὺς μάρτυρας"
»ἐχεῖνος ἦν ποιμήν, αἰπόλος ἐγώ. Ταῦτα εἰπὼν ἐντί-
ϑησι τοῖς κόλποις. ἣ δὲ ἐγγὺς γενόμενον κατεφίλησεν,
ὥστε ὃ Δάφνις οὗ μεϊέγνω τολμήσας ἀνελϑεῖν εἷς
τοσοῦτον ὕψος: ἔλαβε γὰρ, κρεῖττον al χρυσοῦ μήλου
φίλημα.

^ £13?*5:W $4

-

OA40TON TETAPTOX ^

107. X. "xov ϑέ τις ἐκ τῆς Ἀδυτιλήνης opéóovioc τοῦ 90
“δμωνος ἤγγειλεν, ὅτε ὀλέγον: πρὸ τοῦ Ἐρυγητοῦ ὁ
δεσπότης ἀφίξεταε μαϑησόμενος μή τι τοὺς ἀγροὺς D
τῶν ]Ἴηϑυριναέων εἴσπλους ἐλυμήνατο. ἤδη τοῦ
ϑέρους ἀπεόντος καὶ τοῦ μετοπώρου jj Masi y παρε
εἐσκεύαζεν αὑτῷ τὴν καταγωγὴν- ὃ “Δάμων iie πᾶσαν
ϑέας ἡδονήν. πηγὰς ἐξεκάϑαερεν, ὡς τὸ ὕδωρ καϑαρὸν
ἔχοιεν" τὴν κόπρον ἐξεφόρει τῆς αὐλῆς, ὡς ἀπόζουσα
qe) διυχλοίη" τὸν παράδεισον ἐϑεράπευεν, ὡς ὀῳϑείη
καλός. | |

2. Ἦν δὲ ὃ πιυράδεισος πάγκαλόν τι χρῆμα καὶ

108 κατὰ τοὺς βασιλεροώς. ἐχκτέταξο μὲν εἰς “στωῤίου μῆ--
xog, ἐπέχαεξο δὲ ἐν χώφῳ μετεώρῳ, τὸ εὖρος ἔχων πλέ-
ϑφων τεττάθων. εἴκωσεν ἄν τις αὐτὸν πεδίῳ μακρῷ.
εἶχε δὲ πώμτα δένδρα, μηλέᾳς, αἀυῤῥίνας,, ὄχνας καὶ
ῥοεὼς καὶ συχῆν καὶ ἐλαίας" ἑτέρωθε ἄμπελον ὑψηλήτ'
xal ἐπέκμωτο ταῖς μρμλέιμς καὶ ταῖς Oxveig περχάζοσσα,
καΐγάπερ περὶ ποῦ καρποῦ a4sqig πρησερίζαυσω" ζτο-
coóse ἥμερα. “ἦσαν δὲ wel exügmaor καὶ δάφναι του
καὶ πλάτανοι καὶ πίτυς. ταύταις πάσαις ἀντὶ τῆς ἀμ-
πέλου. κιστὸρ. énéxeo, καὶ ἃ xópvufiog αὐτοῦ μέγας ὧν
καὶ μελαενόμενος βότρυν ἐμεμεῖτο. ἔνδον ἣν τὰ καβρποθ--
φέρα φυτά, καϑάπερ-.. φρονραύμενα' ἔξωθεν περιειστήκει
τὰ ἄκαρπα, καϑάπερ ϑριγγὸς χειθοποίητοσι καὶ τωῦτα
μέντοι λεπτῆς αἱμασιᾶς" περεέϑει πεσήβοδος.. τέτμήτο

1. Μιτυλήνης V. 8. C. — τὸ ante ὕϑωρ om. V. S.

64 40TTOY HOIMENIKON

καὶ διακέκριτο πάντα καὶ στέλεχος στελέχους à ἀφειστήκει.

ἐν “μετεώρῳ δὲ οἱ κλάδοι συνέπιπτον ἄλλ λοις, καὶ
ἐπήλλαττον τὰς xóuac * ἐδόχει μέντοι xol ἡ τούτων
φύσις εἶναι τέχνης. ἦσαν καὶ ἀνθῶν πρασιαί, ὧν τὰ
μὲν ἔφερεν 7 γῆ, τὰ δὲ ἐποίει τέχνη" ῥοδωνιὰ καὶ
“ἑάκινϑοι καὶ κρίνα, χειρὸς ἐ ἔργα" ἰωνιὰς καὶ vaoxío- 109
σους καὶ ἀναγαλλίδας ἔφερεν 7] γῆ. σκιά τε ἦν ϑέρους
καὶ ἦρος ἄνϑη καὶ μετοπώρου ὀπώρα καὶ κατὰ πᾶσαν
ὥραν τρυφή.

8. ᾿Ἐντεῦϑεν εὔοπτον μὲν ἦν τὸ πεδίον καὶ ἢ ἦν ὁρᾶν
τοὺς νέμοντας " εὔοπτος δὲ 5 ϑάλαττα καὶ ἑωρῶντο ot
παραπλέοντες" ὥστε καὶ ταῦτα μέρος ἐγένετο τῆς ἐν

101 τῷ παραδείσῳ τρυφῆς. ἵνα τοῦ παραδείσου “τὸ μεσαΐ-
τατον ἐπὶ μῆκος καὶ εὖρος ἦν, vede. “1:ονύσου καὶ
βωμὸς ἦν" περιεῖχε τὸν. μὲν βωμὸν κιττός, τὸν νεὼν δὲ
κλήματα. εἶχε δὲ καὶ ἔνδοϑεν ὃ νεὼς “ἰιονυσιακὰς
γραφάς, Σεμέλην τίχτουσαν, “4ριάδνην καϑεύδουσαν,
“Τυκοῦργον δεδεμένον, Πενϑέα διαιρούμενον. ἦσαν καὶ
Ἰνδοὶ νικώμενοι καὶ Τυῤῥηνοὶ μεταμορφούμενοι ᾿ παν-
ταχοῦ Σάτυροι πατοῦντες, πανταχοῦ Βάχχαι χορεύου-
σαι. οὐδὲ ὃ Πὰν ἠμέλητο" ἐκαϑέζετο δὲ καὶ αὐτὰς
συρίζων ἐπὶ πέτρας ὅμοιον ἐνδιδόντι xotyó» μέλος καὶ
τοῖς πατοῦσι. καὶ ταῖς χορευούσαις. : |

4. € Τοιοῦτον ὄντα τὸν παράδεισον ὃ “ὠώμων ἐϑε- τὸ ᾿
θάπευε τὰ ξηρὰ ἀποτέμνων, τὰ κλήματα ἀναλαμβάνων.
τὸν Διόνυσον ἐστεφάνωσε τοῖς ἀνϑεσιν" ὕδωρ ἐπωχέ-
τευσε πηγή τις, ἣν εὗρεν ἐς τὰ ἄνϑη “Δάφνις. ἐσχόλαζε
μὲν Τοῖς ἄνϑεσιν 7 πηγή, Δάφνιδος δὲ 0 «ὅμως ἐκαλεῖτο
πηγή. παρεχελεύετο δὲ καὶ τῷ “άφνιδι ὃ | «“Ἰἄάμων πεαί--
ytty τὰς αἶγας ὡς δυνατὸν μάλιστα, πάντως κἀκείνας
λέγων ὄψεσθαι τὸν δεσπότην ἀφικόμενον διὰ μακροῦ.

9. διεχέχριτο πάντα v. 5. — τέχνη pro τέχνης C. — χαὶ
uttoz. τρύγη καὶ x. zz. do. ὁπώρα

8. τῷ ante παραδείσῳ om. V. S. — ide om. V. —
ὅμοιος ἐνδιδόντε V. S. e

.4, Udo ineyérevas ἣν εὗρεν etc. S. τὸν “Διόνυσον
ἐστεφάνωσε" τοῖς ἄνϑεσιν V ᾿ ἀπο χέγευσε, πηγή τις ἦν. εὗρεν
ἐς τὰ etc. C. — μαλιστά nov

" JOlOX TETAPTOS 65

o δὲ 29d in μέν, ὡς ἐπαινηϑησόμενος «iy αὐταῖς" 102
διπλασίονάς τε γὰρ ὧν ἔλαβεν ἐποίησε καὶ λύχος οὐδὲ
μίαν ἥρπασε καὶ ἦσαν πιότεραι τῶν οἱῶν " βουλόμενος
δὲ προϑυμότερον αὐτὸν γενέσϑαι πρὸς τὸν γάμον πᾶσαν
ϑεραπείαν καὶ προϑυμίαν προσέφερεν, ἄγων τε αὐτὰς
πάνυ ἕωϑεν καὶ ἀπάγων τὸ δειλινόν. δὶς ἡγεῖτο ἐπὶ
ποτόν, ἀνεζήτει τὰ εὐνομώτατα τῶν χωρίων... ἐμέλησεν
αὐτῷ καὶ σκαφίδων καιγῶν καὶ γαυλῶν πολλῶν καὶ
ταρσῶν μειζόνων. Τοσαύτη δὲ ἦν͵ ,κηδεμόνία, ὥστε
καὶ τὰ κέρατα ἤλεῖφε καὶ τὰς τρίχας ἐϑεράπευε. Il&vóc

111 ἄν τις ἱερὰν. ἀγέλην uu ᾿ἔδοξεν δρῶν." ἐχοενώνει δὲ παντὸς
εἷς αὐτὰς καμάτου καὶ 5 Χλόη, καὶ τῆς ποίμνης. hs
egielotao: τὸ πλέον' ἐκείναις ἐσχόλαζεν, ὥστέ ἐνόμιζεν
6 ΖΔάφνις δὲ ἐκεένην αὐτὰς φαίνεσϑαι καλάς.

5. Ἔν Τούτοις οὖσιν αὐτοῖξ δεύτερος ἄγγελος Ay
ἘΞ ἄστεος ἐχέλευεν | ἀποτρῦγᾶν τὰς ἀμπέλους Órt τά:
χιστα" καὶ αὐτὸς ἔφη παραμένειν ἐστ᾽ ἂν τοὺς βότρυς
ποιήσωσι γλεῦκος, εἶτα οὕτως χατεχϑὼν Hc τὴν πόλιν
ἄξειν. τὸν δεσπότην, , ἤδη τῆς “«μετοπωρινῆς τρύγης. 108
τοῦτόν τε οὖν τὸν Εὔδρομον, (οὕτω γὰρ ἐκαλεῖτο, ὅτι
ἦν αὐτῷ ἔργον τρέχε), ἐδεξιόῦντο πᾶσαν δεξίωσίν'
καὶ ἅμα τὰς ἀμπὲ ους ἀπετρύγων τοὺς βότρυς; ἐς τὰς
ληνοὺς κομίζοντες, τὸ γλεῦκος εἷς τοὺς πίϑους φέρον-
τες, τῶν βοτρύων» τοὺς ἡβῶντας ἐπὶ χλημάτων ἄφαι-
ροῦντες " ὡς εἴη καὶ τοῖς ἐκ τῆς πόλεως ἐλϑοῦσιν ἐν
εἶχόνε xol ἡδονῇ γενέσϑαι Ἐρύγητοῦ:.

6. Ἰπέλλοντος δὲ ἤδη σοβεῖν ἐς ἄστυ τοῦ Fioépov,

112 xo) ἄλλα μὲν οὔκ, ὀλίγα αὐτῷ “άφνις ἔδωκεν " “ἔδωκε
δὲ xal ὅσα ἀπὸ αἰπολέου δῶρα, τυροὺς δὐπαγεῖς,
ἔριφον ὀψίγονον, δέρμα αἰγὸς. λευκὸν καὶ λάσιον, ὡς
ἔχοι χειμῶνος, ἐπιβάλλεσϑαι τρέχων. ó. δὲ ἥδετο καὶ
ἐφίλει τὸν Zágny καὶ ἀγαϑόν τι ἐρεῖν περὶ αὑτοῦ
πρὸς τὸν δεσπότην ἐπηγγέλλετο. "καὶ ὃ μὲν ἀπήει φίλα

οὐδὲ μέαν ἥρπαζε V. — ἀνεζήτει dà V. ἀνεζήτει δὲ τὰ 8. —
ἐσχόλαζε" ὥστε V.

5. ὡς τάχιστα V.S. — οὖν Εὔδρομον V. 5.

6. αἰπόλου pro eizoMov V.S. C. — ἐπηγγείλατο pro ἐπηγ-
γέλλετο Ο.

LoNevus. E

06 ALOTTOY IIOIMENIKON
φρονῶν" ὃ δὲ 4dág»ig ἀγωνιῶν τῇ XAóp. συνένεμεν.
εἶχε δὲ κἀκείνη πολὺ δέος; μειράκιον γὰρ εἰωθὸς αἶγας
βλέπειν καὶ οἷς καὶ γεωργοὺς καὶ 'Χλόην πρῶτον ἔμελλεν
ὄψεσθαι δεσπότην, ov πρότερον μόνον ἤκουε τὸ ὄνομα.
ὑπέρ τε οὖν τοῦ “Ιάφνιδος ἐφρόντιζεν, ὅπως ἐντεύξεταε
101: τῷ ““δεσπότῃ καὶ περὶ τοῦ γάμου τὴν ψυχὴν ἐταράτ--
τετο, μὴ μάτην ὀνειροπολοῦσιν αὐτόν. συνεχῆ μὲν οὖν
τὰ φιλήματα καὶ ὥσπερ συμπεφυκότων oi περιβολαί"
καὶ τὰ φιλήματα δειλὰ ἦν καὶ oi περιβολαὶ σκυϑρω-- .
παί, καϑάπερ ἤδη παρόντα τὸν δεσπότην φοβουμένων
ἢ λανϑανόντων. προσγίνεταε δέ τις αὐτοῖς καὶ τοιόσδε
τάραχος.

4. Αάμπις τις ἦν ἀγέρωχος βουκόλος. οὗτος καὶ 118
αὐτὸς ἐμνᾶτο τὴν Χλόην παρὰ τοῦ ἁίρύαντος καὶ
δῶρα ἤδη πολλὰ ἐδεδώκει σπεύδων τὸν γάμον. αἶσϑό-
μενος οὖν ὥς, εἶ συγχωρηϑείη παρὰ τοῦ δεσπότου,
ΖΔάφνις αὐτὴν ἄξεται, τέχνην ἐζήτει δὲ ἧς τὸν δεσπό--
τὴν αὐτοῖς ποιήσειε πικρόν" καὶ εἰδὼς πάνυ αὐτὸν τῷ
παραδείσῳ τερπόμενον ἔγνω τοῦτον, ὅσον οἷός τέ ἔστι,
διαφϑεῖραε καὶ ἀποκοσμῆσαι. δένδρα μὲν οὖν τέμνων
ἔμελλεν ἁλώσεσθαι διὰ τὸν κτύπον" ἐπεῖχε δὲ τοῖς
ἄνϑεσιν, ὥστε διαφϑεῖραι αὐτά. νύκτα δὴ φυλάξας καὶ
ὑπερβὰς τὴν αἱμασιὰν τὰ μὲν ἀνώρυξε, τὰ δὲ κατέ-

. χλαᾶσε, τὰ δὲ κατεπάτησεν ὥσπερ σῦς. καὶ ὃ μὲν λαϑὼν

105 ἀπεληλύϑει’: “μων δὲ τῆς ἐπιούσης ““παρελϑὼν εἷς
τὸν κῆπον ἔμελλεν ὕδωρ αὑτοῖς ἐκ τῆς πηγῆς ἐπάξειν.
ἰδὼν δὲ πᾶν τὸ χωρίον δεδῃωμένον καὶ ἔργον οἷον
ἐχϑρὸς οὐ λῃστὴς ἐργάσαιτο, κατεῤῥήξατο μὲν εὐθὺς
τὸν χιτωνίσχον, βοῇ δὲ μεγάλῃ ϑεοὺς ἀνεχάλει:" ὥστε |
καὶ 7 ἸΠυρτάλη τὰ iv χερσὶ καταλιποῦσα ἐξέδραμε καὶ
ὃ Ζάφνις ἐλάσας τὰς “αἶγας ἀνέδραμε" καὶ ἰδόντες 114
ἐβόων καὶ βοῶντες ἐδάκρυον.

8. Καὶ ἦν μὲν. κενὸν πένϑος ἀνθῶν" ἀλλ᾽ οἱ μὲν
πεοούμενοε τὸν δεσπότην ixÀaoy- ἔκλαυσε δ᾽ ἄν τις

, ὅρος pro οἷς V. --- πρῶτον pro πρότερον. ---: Ἄχουσε pro
ἤκουε B. — δ᾽ Er. pro dé τις d ds τ

T. ἢ pro οὐ ante ληστὴς S. om. V.

ἘΞ ^ φοβούμενοι pro πεοούμενοι C. — τὸν ante δεσπότην om. /

LÀ oÀÀ V — τ ἐν πῶ

3

ΖΔΟΓΟΣ TETAPTOZ 07

χαὶ Ἑένος ἐπιστάς. ἀποκεκόσμητο yàp ὃ τόπος xol ἦν
λοιπὸν πᾶσα T γῆ πηλώδης. τῶν δὲ εἴ τι διέφυγε τὴν
ὕβοιν, ὑπήνϑει καὶ ἔλαμπε καὶ ἦν ἔτε καλὸν καὶ κεί-
puevov. ἐπέκειντο δὲ αὐτοῖς καὶ μέλιτται συνεχὲς καὶ
ἄπαυστον βομβοῦσαι καὶ ϑρηνούσαις ὅμοιον. ὃ μὲν γὰρ
«““άμων vm ἐκπλήξεως κἀκεῖνα ἔλεγε" »φεῦ τῆς ῥοδω-
νγιᾶς, ὡς κατακέχλασται! φεῦ τῆς ἰωνιᾶς, ὡς πεπά-
ντηται! φεῦ τῶν ὑακίνϑων καὶ τῶν ναρχίσσων, οὕς
» ἢ ; * » 3 Y
υἀνωρυξέ τις πονηρὸς ἄνϑρωπος! ἀφίξεται τὸ ἤρ, τὰ
»νδὲ οὐκ ἀνθήσει. ἔσται τὸ ϑέρος, τὰ δὲ οὐκ “ἀχμάσει. 106
» μετόπωρον, ἀλλὰ τάδε οὐδένα στεφανώσει. οὐδὲ σὺ,
»δέσποτα Ζιόνυσε, τὰ ἄϑλια ταῦτα ἠλέησας ἄνϑη, οἷς
»παρῴκεις καὶ ἔβλεπες, ἀφ᾽ ὧν ἐστεφάνωσά σε πολλά-
»xic καὶ ἑτερπόμην; πῶς, πῶς δείξω νῦν τὸν παράδεισον
»τῷ δεσπότῃ; τίς ἐκεῖνος ϑεασάμενος ἔσται; κρεμᾷ
116’»γέροντα “ἄνθρωπον ἐκ μιᾶς πίτυος ὡς αρσίαν'
ντάχα δὲ xal “άφνιν, ὡς τῶν αἰγῶν ταῦτα εἶργα-
νσμένων.ε
9. 4Ζάκρυα ἦν ἐπὶ τούτοις ϑερμότερα καὶ ἐθρήνουν
οὗ τὰ ἄνϑη λοιπόν, ἀλλὰ τὰ αὑτῶν σώματα. ἐϑρήνει
καὶ XAÀóm Ζάφνιν εἰ κρεμήσεται καὶ ηὔχετο μηκέτι
ἐλθεῖν τὸν δεσπότην αὐτῶν καὶ ἡμέρας διήντλει uo-
χϑηράς, ὡς ἤδη “΄Ιάφνιν βλέπουσα μαστιγούμενον. καὶ
ἤδη νυκτὸς ἀρχομένης ὃ Εὔδρομος αὐτοῖς ἀπήγγελλεν,
ὅτι 0 μὲν πρεσβύτερος δεσπότης μεϑ' ἡμέρας ἀφίξεται
τρεῖς, 0 δὲ παῖς αὐτοῦ τῆς ἐπιούσης πρόεισι. σκέψις"
οὖν ἦν ὑπὲρ τῶν συμβεβηκότων καὶ κοινωνὸν εἷς τὴν
γνώμην τὸν Εὔδρομον παρελάμβανον" ὃ δὲ εὔνους ὧν
τῷ 4Δάφνιδι παρήνεε τὸ συμβὰν ὁμολογῆσαι “πρότερον 107
τῷ νέῳ δεσπότῃ, καὶ αὐτὸς συμπράξειν ἐπηγγέλλετο
τιμώμενος ὡς ὁμογάλακτος" καὶ ἡμέρας γενομένης
οὕτως ἐποίησαν.
10. *Hxe μὲν ὃ ᾿“στύλος ἐπὶ ἵππου καὶ παράσιτος
αὑτοῦ, καὶ οὗτος ἐπὶ ἵππου" ὃ μέν, ἀρτιγένειος, ὃ δὲ

Ψ“υνεχεῖς pro συγεχὲς V. S. — xol ἑἕτερπόμην om. V. S.
C. — alterum πῶς om. V. S. — τίς ἐχεῖνα C.

9. σχέψεις οὖν ὑπὲρ V. 8.
10. ἄστυλος V. S. C. et sic ubique in seqq.
E2

08 LOTTOY IIOIMENIKON

Γνάϑων, (τουτὶ γὰρ ἐκαλεῖτο), ““τὸν πώγωνα ξυρώμε- 116
voc πάλαι. ὃ δὲ “άμων ἅμα τῇ υρτάλῃ καὶ τῷ
Ζάφνιδι πρὸ τῶν ποδῶν αὐτοῦ καταπεσὼν ἱκέτευεν
οἰκτεῖραι γέροντα ἂτυχῆ καὶ πατρῴας ὀργῆς ἐξαρπάσαε
τὸν οὐδὲν ἀδικήσαντα" ἅμα τε αὐτῷ καταλέγει πάντα.
οἰχτείρει τὴν ἱκεσίαν ὃ “στύλος καὶ ἐπὶ τὸν παράδεισον
ἐλθὼν καὶ τὴν ἀπώλειαν τῶν ἀνθῶν ἰδὼν αὐτὸς ἔφη
παραιτήσεσϑαι τὸν πατέρα καὶ κατηγορήσειν τῶν ἵππων,
ὡς ἐκεῖ δεϑέντες ἐξύβρισαν καὶ τὰ μὲν κατέκλασαν, τὰ
δὲ κατεπάτησαν, τὰ δὲ ἀνώρυξαν λυϑέντες. ἐπὶ τούτοις
ηὔχοντο μὲν αὐτῷ πάντα τὰ ἀγαϑὰ “άμων καὶ Mvorá-
λη" ΖΔάφνις δὲ δῶρα προσεκόμισεν ἐρίφους, τυρούς,
ὄρνιϑας καὶ τὰ ἔκγονα αὐτῶν, βότρυς ἐπὶ κλημάτων,
μῆλα ἐπὶ κλάδων. ἦν ἐν τοῖς δώροις καὶ ἀνϑοσμίας
108 “ρἶνος “έσβιος, ποϑῆναι κάλλιστος οἶνος.

ll. 'O μὲν δὴ Ldorólog fva ταῦτα xol περὶ
ϑήραν εἶχε λαγωῶν, οἷα πλούσιος νεανίσχος καὶ τρυ- -
φῶν ἀεὶ καὶ ἀφιγμένος εἷς τὸν ἀγρὸν εἰς ἀπόλαυσιν
δένης ἡδονῆς. ὁ δὲ Γνάϑων, οἷα μαϑὼν “ἐσϑέειν ἄν. 111
ϑροωπὸος καὶ πίνειν εἰς μέϑην καὶ λαγνεύειν μετὰ τὴν
μέϑην καὶ οὐδὲν ἄλλο ὧν ἢ γνάϑος xoà γαστὴρ καὶ

— τὰ ὑπὸ γαστέρα, οὐ παρέργως εἶδε τὸν Δίάφνιν τὰ
δῶρα. τομίσαντα' ἀλλὰ καὶ φύσεε παιδεραστὴς ὧν καὶ
χάλλος οἷον οὐδὲ ἐπὶ τῆς πόλεως εὑρών, ἐπιϑέσϑαι
διέγνω τῷ “ἀφνιδι καὶ πείσειν ᾧετο ῥᾳδίως ὡς αἷπό-
“λον. γνοὺς δὲ ταῦτα ϑήρας μὲν οὐκ ἐχοινώνεε τῷ
Mor(Ào, κατιὼν δὲ ἵνα ἔνεμεν ὃ ΖΔάφνις, λόγῳ μὲν
τῶν αἰγῶν, τὸ δὲ ἀληϑὲς Δάφνιδος ἐγίνετο ϑεατής.
μαλϑάσσων δὲ αὐτὸν τάς τε αἶγας ἐπήνει καὶ συρίσαι
τὸ αἰπολικὸν ἠξίωσε" καὶ ἔφη ταχέως ἐλεύϑερον ϑήσειν
τὸ πᾶν δυνάμενος. :

12. Ὡς δὲ εἶδε χειροήϑη, νύχτωρ λοχήσας ἐκ
τῆς νομῆς ἐλαύνοντα τὰς αἶγας πρῶτον μὲν ἐφίλησε

μῆλᾳ δὲ V. μῆλα τε S. C. 2
,ll. χαὶ λαγνεύειν μετὰ τὴν μέϑην om. V. S. — xoi ante
καλλος om. V. S.
12. εἶχε pro εἶδε V. 8.

ΖΟΓΟΣ TET.APTOZ 09

προσδραμών εἶτα ὄπισϑεν παρασχεῖν τοιοῦτον “οἷον 109

αἱ αἶγες τοῖς τράγοις. τοῦ δὲ βραδέως νοήσαντος καὶ

λέγοντος, "ὡς αἶγας μὲν βαίνειν τράγους, καλόν" τρά-

»γον δὲ οὔπω ποτέ τις εἶδε βαένοντα τράγον, οὐδὲ
»κριὸν ἀντὶ τῶν olüv κριόν, οὐδὲ ἀλεκτρυόνας ἀντὶ

118»Tü» “ἀλεκτορίδων ἀλεκτρυόνας, οἷός τε ἦν ὃ Γνάϑων
βιάζεσθαι τὰς χεῖρας προσφέρων " ὃ δὲ μεθύοντα ἄν-
ϑρωπον καὶ ἑστῶτα μόλις παρωσάμενος ἔσφηλεν εἰς
τὴν γῆν, καὶ, ὥσπερ σκύλαξ ἀποδραμών. κείμενον
κατέλιπεν, ἀνδρὸς οὐ παιδὸς πρὸς χειραγωγέαν δεόμενον.
καὶ οὐκέτι προσίετο ὅλως, ἀλλὰ ἄλλοτε ἄλλῃ τὰς αἶγας
ἔνεμεν ἐχεῖνον μὲν φεύγων, Χλόην δὲ τηρῶν. οὐδὲ ὃ
Γνάϑων ἔτι περιειργάζετο καταμαϑὼν ὡς οὐ μόνον
καλός, ἀλλὰ καὶ ἰσχυρός ἔστιν. ἐπετήρει δὲ καιρὸν
διαλεχϑῆναι περὶ αὐτοῦ τῷ “στύλῳ καὶ ἤλπιζε δῶρον
αὐτὸν ἕξειν παρὰ τοῦ νεανίσχου πολλὰ καὶ μεγάλα
χαρίζεσθαι ϑέλοντος.

18. Tóre μὲν οὖν οὐκ ἠδυνήθη" προσήεε γὰρ ὃ
Διονυσοφάνης ἅμα τῇ Κλεαρίστῃ, καὶ ἦν ϑόρυβος
πολὺς κτηνῶν, οἰκετῶν, ἀνδρῶν, γυναικῶν. “μετὰ δὲτιο
τοῦτο συνέταττε λόγον καὶ ἐρωτικὸν καὶ μακρόν. ἦν
δὲ ὁ Ζιονυσοφάνης μεσαιπόλιος μὲν ἤδη, μέγας δὲ καὶ
καλὸς καὶ μειρακίοις ἀμιλλᾶσϑαι δυνάμενος, ἀλλὰ καὶ

119 πλούσιος ἐν “ὀλίγοις καὶ χρηστὸς ὡς οὐδεὶς ἕτερος.
οὗτος ἐλϑὼν τῇ πρώτῃ μὲν ἡμέρᾳ ϑεοῖς ἔϑυσεν, ὅσοι
προεστᾶσιν ἀγροικίας, 4ήμητρι καὶ Ζιονύσῳ καὶ Πανὶ
καὶ Νύμφαις καὶ κοινὸν πᾶσι τοῖς παροῦσιν ἔστησε
κρατῆρα, ταῖς δὲ ἄλλαις ἡμέραις ἐπεσκόπει τὰ τοῦ
“άμωνος ἔργα. καὶ ὁρῶν τὰ μὲν πεδία ἐν αὔλακι, τὰς
δὲ ἀμπέλους ἐν κλήματι, τὸν δὲ παράδεισον ἐν κάλλει,
(περὶ γὰρ τῶν ἀνθῶν ᾿“στύλος τὴν αἰτίαν ἀνελάμβανεν)
ἥδετο περιττῶς καὶ τὸν “άμωνα ἐπήνει καὶ ἐλεύϑερον
ἀφήσειν ἐπηγγέλλετο. κατῆλϑε μετὰ ταῦτα καὶ εἷς τὸ
αἰπόλιον τάς τε αἶγας ὀψόμενος καὶ τὸν νέμοντα.

14. Χλόη μὲν οὖν εἷς τὴν ὕλην ἔφυγεν ὄχλον
τοσοῦτον αἰδεσϑεῖσα καὶ φοβηϑεῖσα, ὃ δὲ Δάφνις

προδραμὼν pro προσδραμὼν V.— παρασχεῖν ἐδεῖτο τοιοῦτον
V. S. C. — xai ante οὐχέτι om.

10 ALOTTOY IIOIMENIKON

εἱστήκει δέρμα λάσιον olyóc ἐζωσμένος, πήραν veod-
ῥαφῇ κατὰ τῶν μων ἐξηρτημένος, κρατῶν ταῖς χερσὶν

111 ἀμφοτέραις, τῇ μὲν ἀρτιπαγεῖς τυρούς, “τῇ δὲ ἐρίφους
γαλαϑηνούς. εἴ more ᾿“πόλλων “αομέδοντε ϑητεύων
ἐβουκόλησε, τοιόσδε ἦν, οἷος τότε ὥφϑη zügig. αὐτὸς
μὲν “οὖν εἶπεν οὐδέν, ἀλλὰ ἐρυϑήματος πλησϑεὶς 150
ἔνευσε κάτω προτείνας τὰ δῶρα. ὃ δὲ «““άμων,
νοὗτος,. εἶπε, νσοὶ, δέσποτα, τῶν αἰγῶν αἰπόλος. σὺ
νμὲν ἐμοὶ πεντήχοντα δέδωκας νέμειν, καὶ δύο τρά-
»γους, οὗτος δέ σοι πεποίηκεν ἑχατὸν καὶ δέκα τρά--
»γους. ὁρᾷς ὡς λιπαραὶ καὶ τὰς τρίχας λάσιαι καὶ τὰ
»χέρατα ἄϑραυστοι ; πεποίηκε δὲ αὐτὰς καὶ μουσικάς"
»σύριγγος γοῦν ἀχούουσαε ποιοῦσι πάντα.

15. Παροῦσα δὲ τοῖς λεγομένοις ἢ Κλεαρίστη πεῖ-
ραν ἐπεθύμησε τοῦ λεχϑέντος λαβεῖν, καὶ κελεύει τὸν
Zág» ταῖς αἴξὶν οἷον εἴωϑε συρίσαι καὶ ἐπαγγέλλεται
συρίσαντι χαριεῖσϑαε χιτῶνα καὶ χλαῖναν καὶ ὑποδή-
ματα. ὃ δὲ καϑίσας αὐτοὺς ὥσπερ ϑέατρον, στὰς ὑπὸ
τῇ φηγῷ καὶ ἐκ τῆς πήρας τὴν σύριγγα προχομίσας
πρῶτα μὲν ὀλίγον ἐνέπνευσε" καὶ ai αἶγες ἔστησαν τὰς
κεφαλὰς ἀράμεναι. εἶτα ἐνέπνευσε τὸ νόμιον" καὶ αἱ

112 αἶγες ἐνέμοντο νεύσασαι “κάτω. αὖϑις λιγυρὸν ἐνέδωκε"
xal ἀϑρόαι κατεκλίϑησαν. ἐσύρισέ τε καὶ ὀξὺ μέλος"
αἱ δὲ, ὥσπερ λύκου προσιόντος, “εἰς τὴν ὕλην κατέ- 191
φυγον. μετ᾽ ὀλίγον ἀνακλητικὸν ἐφθέγξατο" καὶ ἐξελ--,
ϑοῦσαι τῆς ὕλης πλησίον αὐτοῦ τῶν ποδῶν συνέδρα--
μον. οὐδὲ ἀνθρώπους οἰκέτας εἶδεν ἄν τις οὕτω πει--
ϑομένους προστάγματι δεσπότου. οἱ τε οὖν ἄλλοι
πάντες ἐθαύμαζον καὶ πρὸ πάντων ἡ Κλεαρίστη, καὶ
τὰ δῶρα ἀποδώσειν ὥμοσε καλῷ τε ὄντι αἰπόλῳ
καὶ μουσικῷ" καὶ ἀνελϑόντες εἷς τὴν ἔπαυλιν ἀμφὲ
ἄριστον εἶχον καὶ τῷ Φάφνιδι ἀφ᾽ ὧν ἤσϑιον ἔπεμ--
ψαν.

14, νέμειν ἔδωχας V. S. νέμειν δέδωχας C. — post ἄϑραυ-
στοι plene interp. V. — πεποίηχεν αὐτὰς V. S.

15. dà post παροῦσα om. V. S. δὴ C. — χαρίσασϑαι χιτῶνα
v. 8. — σύρι α χομίσας V. --- ἔδωχε pro ἐνέϑωχε V. —
ἐσύρισέ τε καὶ V. ἐσύρισε xal B. --- τὰ ante δῶρα om. V.

JAOrOX TETAPTOS T"

16. 'O δὲ μετὰ τῆς Χλόης ἤσϑιε καὶ ἤδετο γευ-
ὄμενος ἀστυκῆς ὀψαρτυσίας καὶ εὔελπις ἦν τεύξεσθαι
τοῦ γάμου πείσας τοὺς δεσπότας. ὃ δὲ Γνάϑων προσ--
εκχαυϑεὶς τοῖς κατὰ τὸ αϊπόλιον γεγενημένοις καὶ
ἀβίωτον νομίζων τὸν βίον, εἰ μὴ τεύξεται Δάφνιδος,.
περιπατοῦντα τὸν ““στύλον ἐν τῷ παραδείσῳ φυλάξας
καὶ ἀναγαγὼν εἰς τὸν τοῦ Ζιονύσου νεὼν πόδας καὶ
χεῖρας κατεφίλει. τοῦ δὲ πυνθανομένου, τίνος ἕνεχα
ταῦτα δρᾷ, ““καὶ λέγειν κελεύοντος καὶ ὑπουργήσειν 118
ὀμνύοντος, » Οἴχεταί σοι Γνάϑων,« ἔφη. »0fonora. ὃ

122 »““μέχρι νῦν μόνης τραπέζης τῆς σῆς ἐρῶν, ὃ πρότερον
»ὀμνὺς ὅτι μηδέν ἐστιν ὡραιότερον οἴνου γέροντος, ὃ
νκρείττους τῶν ἐφήβων τῶν iv ἸΜυτιλήνῃ τοὺς σοὺς
»ἀψαρτυτὰς λέγων, μόνον λοιπὸν καλὸν εἶναι ΖΔάφνιν
»γνομίζω. καὶ τροφῆς μὲν τῆς πολυτελοῦς οὐ γεύομαι
»καίτοε τοσούτων παρασκευαζομένων ἑκάστης ἡμέρας,
»κρεῶν, ἰχϑύων, μελιτωμάτων, ἡδέως δ᾽ ἂν ci yeyó-
"μενος πόαν ἐσϑίοιμε καὶ φύλλα τῆς Ζάφνιδος ἀκούων
» σύριγγος καὶ ὕπ᾽ ἐκείνῳ νεμόμενος. σὺ δὲ σῶσον Dvá-
»ὅωνα τὸν σὸν καὶ τὸν ἀήττητον ἔρωτα νίχησον. εἶ δὲ
»μή, σοὶ ἐπόμνυμι τὸν ἐμὸν ϑεόν, ξιφίδιον λαβὼν καὶ
» ἐμπλήσας τὴν γαστέρα τροφῆς ἐμαυτὸν ἀποκτενῶ πρὸ
»züv Ζάφνιδος ϑυρῶν' σὺ δὲ οὐκέτι καλέσεις Γναϑω-
ννάριον, ὥσπερ εἰώϑεις παίζων ἀεί,«

11. Οὐχ ἀντέσχε -κλάοντι xol αὖϑις τοὺς πόδας
καταφιλοῦντι, νεανίσκος μεγαλόφρων, οὐκ ἄπειρος ἐρω--
τικῆς λύπης, ἀλλ᾽ αἰτήσειν αὐτὸν παρὰ “τοῦ πατρὸς 114

193 ἐπηγγείλατο καὶ κομίσειν εἷς “τὴν πόλεν αὑτῷ μὲν δοῦ--
λον, ἐχείνῳ δὲ ἐρώμενον. εἷς εὐθυμίαν δὲ καὶ αὐτὸν
ἐκεῖνον ϑέλων προαγαγεῖν ἐπυνθάνετο μειδιῶν. εἰ οὐκ
αἰσχύνεται “άμωνος υἱὸν φιλῶν, ἀλλὰ καὶ σπουδάζει
συγκατακλιϑῆναε νέμοντε αἶγας μειρακίῳ" καὶ ἅμα
ὑπεχρίνετο τὴν τραγικὴν δυσωδίαν μυσάττεσθαι, ὃ δὲ,
οἷα πᾶσαν ἐρωτικὴν μυϑολογίαν ἐν τοῖς τῶν ἀσώτων

16. τῆς σῆς om. V. S. — ΙΜιτυλήνη V. S. C. --- - γευόμενος
pro γεύομαι V. S. — ὑπὶ ἐχείνου C. ὃ

11. λύττης pro λύπης S. — τοῦ πατρὸς ἐπηγγέλλετο V. S.—
ἐπιϑυμίαν pro εὖϑ. C.

δῷ .. 440ITOY ΠΟΙΜΕΝΙΚΩΝ

συμποσίοις “επαιδευμένος , οὐχ ἄπο σκοποῦ καὶ ὑπὲρ
αὑτοῦ καὶ ὑπὲρ τοῦ “άφνιδος ἔλεγεν" v Οὐδεὶς abra,
»δέαπρτω, ἐραστὴς πολυπραγμονεῖ" ἀλλ᾽ ἐν οἵῳ ποτὲ
"ἂν σώματι εὑρῇ τὸ χάλλος, ἑάλωχε. διὰ τοῦτο xus
"φυτοῦ τις ἠράσϑη καὶ ποταμοῦ καὶ ϑηρίου. καίτοι
ντίς οὐκ ἂν ἐραστὴν ἠλέησεν, ὃν ἔδει φοβεῖσθαι τὸν
"ἐρώμενον ; ; ἐγὼ δὲ σώματος μὲν ἐρῶ δούλου, κάλλους
»δὲ ἐλευϑέρου. δρᾷς, ὡς Φακίνϑῳ μὲν τὴν κόμην ὁμοίαν
»ἔχει " λάμπουσι Qà ὑπὸ ταῖς ὀφρύσιν οἷ ὀφθαλμοί,
»καϑάπερ ἐν χρυσῇ σφενδόνῃ ψηφίς; καὶ τὸ μὲν πρόσ-
"πον ἐρυϑήματος μεστόν, τὸ δὲ στόμα λευχῶν ὁδόν»--

115 »των ὥσπερ ἐλέφαντος; “ “τίς ἐκεῖϑεν οὐκ ὧν εὔξαιτο 121
»νλαβεῖν ἐραστὴς λευκὰ φιλήματα; ei δὲ γέμοντος ἦρά-
"OO, ϑεοὺς ἐμιμησάμην. “βουκόλος ἦν “Ἵγχίσης, καὶ
"ἔσχεν αὐτὸν “ἀφροδίτη" αἶγας ἔνεμε: Βράγχος ; καὶ
nó. αὐτὸν ἐφίλησε s «ιοιμὴν ἦν Γ αγυμήδης, καὶ
"αὐτὸν ὃ Ζεὺς ἥρπασε. μὴ χαταφρονῶμεν παιδός, ᾧ
»καὶ αἶγας, ὡς ἐρώσας, πειϑομένας εἴδομεν " ἀλλ εἰ
"καὶ ἔτι μένειν ἐπὶ γῆς ἐπιτρέπουσι τοιοῦτον κάλλος,
νχάριν ἔχωμεν τοῖς 4ιὸς ἀετοῖς.

18. δὺ γελάσας 0 ““στύλος ἐπὶ τούτῳ μάλιστα
τῷ λεχϑέντι καὶ, ὡς μεγάλους ὃ ᾿ Ἔρως ποιεῖ σοφιστάς,
εἰπὼν ἐπετήρει καιρόν, ἐν ᾧ τῷ πατρὶ περὶ Ζάφνιδος
διαλέξεται. ἀκούσας δὲ τὰ λεχϑέντα κρύφα πώντα ὁ
Εὔδρομος καὶ τὰ μὲν τὸν “Ζάφνιν φιλῶν ὡς ἀγαϑὸν
νεαγίσκον, τὰ δὲ ἀχϑόμενος εἰ Γνάϑωνος ἐμπαροίνημα
γενήσεται τοιοῦτον κάλλος, αὐτίκα καταλέγει πάντα
κἀχείνῳ καὶ «“Ἱάμωνι. ὃ μὲν οὖν 4ágng ἐκπλαγεὶς
ἐγίνωσκεν ἅμα τῇ Χλόῃ τολμῆσαι φυγεῖν, ἢ ἀποϑανεῖν, -

116 κοινωνὸν κἀκείνην “λαβών. ὃ δὲ "dán “προασκαλεσά- 125
μενος ἔξω τῆς αὐλῆς τὴν ἹΠυρτάλην, , Οἰχόμεϑαμ
εἶπεν, «ὦ γύναι. ἥκει καιρὸς ἐκκαλύπτειν τὰ κρυπτά.
»éonuot δὲ oi αἶγες καὶ τὰ λοιπὰ πάντα᾽ ἀλλ᾽ o9 μὰ
»τὸν Πᾶνα καὶ τὰς Νύμφας, οὐδ᾽ εἰ μέλλω βοῦς, φασὶν,

ἀπὸ pro ἄπο V. S. C. — γλυχέα pro λευχὰ S. — B ιος
V. S. C. — & £u V. S. C. P s et

18. dà γελάσας V. S. — ἀλλὰ μὰ V. S. — ἐν av-
λείῳ V. :

40TOZ TETAPTOZ 49

» ἐν αὐλίῳ καταλείπεσϑαι, τὴν “άφνιδος τύχην ἥτις ἐστὶν
»0t σιωπήσομαι, ἀλλὰ καὶ ὅτι εὖι ον ἐκκείμενον ἐρῶ,
»καὶ ὅπως: τρεφόμενον μηνύσω καὶ ὅσα εὗρον συνεκχκεί-
"eva δείξω. μαϑέτω Γ' γάϑων ὃ μιαρός, οἷος ὧν οἵων
»νἐρᾷ. παρασκεύαζέ uo. μόνον εὐτρεπῆ vÀ γνωρίσματα.

19. Οἱ μὲν ταῦτα συνϑέμενοι ἀπῆλϑον εἴσω πάλιν"
ὃ δὲ “στύλος σχολὴν ἄγοντι τῷ πατρὶ προσρυεὶς αἰτεῖ
τὸν ΖΔάφνιν εἰς τὴν πόλιν καταγαγεῖν, ιὡς καλόν τε
ὄντα χαὶ ἀγροικίας κρείττονα καὶ ταχέως ὑπὸ ID γάϑωνος
καὶ τὰ ἀστυκὰ διδαχϑῆναι δυνάμενον. χαίρων Ó πατὴρ
δίδωσι" καὶ μεταπεμψάμενος τὸν “Ἱάμωνα καὶ τὴν
ἸΜυρτάλην εὐηγγελίζετο αὐτοῖς , ὅτι “στύλον ϑερα-
196 πεύσει λοιπὸν ἀντὶ αἰγῶν καὶ τράγων Δάφνις" “ἐπηγ-
γέλλετο “ δὲ δύο ἀντ᾽ ἐχείνου δώσειν αὐτοῖς αἰπόλους. 117
ἐνταῦϑα ὃ «Ἱάμων , πάντων ἦδη συνεῤῥυηχότων καὶ
ὅτι καλὸν ὁμόδουλον ἕξουσὶν ἡδομένων, αἰτήσας λόγον
ἤρξατο λέγειν " νκουσον, ὦ δέσποτα, παρὰ ἀνδρὸς
»γέροντος ἀληϑῆ λύγον᾽ ἐπόμνυμι δὲ τὸν Πᾶνα καὶ τὰς
»Νύμφας, ὡς οὐδὲν ψεύσομαι. oix eui Ζάφνιδος
»πατήρ, οὐδ᾽ εὐτύχησέ ποτε “Μυρτάλη μήτηρ γενέσϑαι.
»ἄλλοι πατέρες ἐξέϑηκαν τοῦτο τὸ παιδίον, R73 παι--
νδίων πρεσβυτέρων ἅλις ἔχοντες" ἐγὼ δὲ εὗρον ἐκκεί-
“μενον καὶ ὑπὸ αἰγὸς ἐμῆς τρεφόμενον" ἣν καὶ ἀπο--
»ϑανοῦσαν ἔϑαψα ἐν τῷ περικήπῳ φιλῶν ὅτι ἐποίησε
»μητρὸς ἔργα. εὗρον αὐτῷ καὶ γνωρίσματα συνεχκεί--
»μενα * ὁμολογῶ ; δέσποτα, καὶ φυλάττω" τύχης γάρ
νἔστι μείζονος ἢ καϑ' ἡμᾶς σύμβολα. “στύλου μὲν
νοὖν εἶναι δοῦλον αὐτὸν οὐχ ὑπερηφανῷ καλὸν οἰκέτην
"καλοῦ xal ἀγαϑοῦ δεσπότου ᾽ παροίνημα δὲ Γνάϑωνος
"οὗ δύναμαι περιϊδεῖν γενόμενον, ὃς ἐς Μυτιλήνην
ναὐτὸν ἄγειν ἐπὶ γυναικῶν ἔργα σπουδάζει.«

137 20 0 μὲν “άμων ταῦτα εἰπὼν ἐσιώπησε καὶ
“πολλὰ ἀφῆκε δάκρυα. τοῦ δὲ Γνάϑωνος ϑρασυνομέ- 118

οὐ σιωπησόμενος, ἀλλὰ V. — ὅ, τε εὗρον. τῇ εὗρον C.—
ὅπως εἶδον τρεφ. S.

19. πατρὶ πὸ Qodéveis V. — χνάϑωνός γε C. — ποτε ante
υρτάλη om. Μιτυλήνην V. S. C.

7t .-OTTOY IIOIMENIKON

vov καὶ πληγὰς ἀπειλοῦντος. ὃ Διονυσοφάνης τοῖς
εἰρημένοις ἐκπλαγεὶς τὸν μὲν Γνάϑωνα σιωπᾶν ἐκέλευσε
σφόδρα τὴν ὀφρὺν εἰς αὐτὸν τοξοποιήσας" τὸν δὲ
“άμωνα πάλιν ἄνέκρινε καὶ παρεκελεύετο τἀληϑῆ
λέγειν, μηδὲ ὅμοια πλάττειν μύϑοις ἐπὶ τῷ κατέχειν
ὡς υἱόν. ὡς δὲ ἀτενὴς ἦν καὶ κατὰ πάντων ὥμννυε
ϑεῶν καὶ ἐδίδου βασανίζειν αὑτόν, εἰ διαψεύδεταε,
καθημένης τῆς Κλεαρίστης ἐβασάνιζε τὰ λελεγμένα.
»Tí δ᾽ ἂν ἐψεύδετο άμων μέλλων ἀνϑ' ἑνὸς δύο
νλαμβάνειν αἰπόλους; πῶς δ᾽ ἂν καὶ ταῦτα ἔπλασεν
»ἄγροικος; οὐ γὰρ εὐθὺς ἦν ἄπιστον, ἐκ τοιούτου
νγέροντος καὶ μητρὸς εὐτελοῦς υἱὸν καλὸν οὕτω γε-
»νγέσϑαι;«

21. 'Eóóxa μὴ μαντεύεσθαι ἐπιπλέον, ἀλλὰ ἤδη
τὰ γνωρίσματα σχοπεῖν, εἶ λαμπρᾶς καὶ ἐνδοξοτέρας
τύχης. ἀπήΐει μὲν MvgróÀg κομίσουσα πάντα, φυλασ-
σόμενα ἔν πήρᾳ παλαιᾷ. κομισϑέντα δὲ πρῶτος Ζ1ιο--

119 γυσοφάνης ἐπέβλεπε καὶ ἰδὼν ““ ““χλαμύδιον ἁλουργές,
πόρπην χρυσήλατον, ξιφίδιον ἐλεφαντόκωπον, μέγα βοή-
σας, "Ὦ Ζεῦ δέσποτα! « καλεῖ τὴν γυναῖκα ϑεασομένην.
ἢ δὲ ἰδοῖσα μέγα καὶ αὐτὴ βοᾷ" » Φίλαι ἸΜΠοῖραι! o9
νταῦτα ἡμεῖς συνεξεθήκαμεν ἰδίῳ παιδί; οὐχ εἷς τού--
»τους τοὺς ἀγροὺς κομίσουσαν Σωφροσύνην ἀπεστείλα--
»μεν; οὐκ ἄλλα μὲν οὖν, ἀλλ αὐτὰ ταῦτα, φίλε ἄνερ.
»νἡμέτερόν ἐστι τὸ παιδίον, σὸς υἱός ἐστε Δάφνις, καὶ
νπατρῴας ἔνεμεν αἶγας.«

22. Ἔτι λεγούσης αὐτῆς καὶ τοῦ Διονυσοφάνους
τὰ γνωρίσματα φιλοῦντος καὶ ὑπὸ περιττῆς ἡδονῆς
δαχρύοντος, ὃ ᾿“στύλος συνεὶς ὡς ἀδελφός ἐστι, ῥίψας
ϑοιμάτιον ἔϑει κατὰ τοῦ παραδείσου, πρῶτος τὸν
Ζάφνιν φιλῆσαε ϑέλων. ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὃ Ζάφνις
ϑέοντα μετὰ πολλῶν καὶ βοῶντα, “Ζ΄άφνι, νομίσας ὅτε

20. ἐπὶ τῷ κατέχειν τὸν υἷόν C. — μήτρας pro μητρὸς V.
21. φυλαττόμενα V. S, — δὲ NU UA cR d ou. V. .
ἔβλεπε pro ἐπέβλεπε V. S. — ἡμεῖς συνεϑήχαμεν V. — παιδὶ,
καὶ εἰς v. v. ἀγροὺς κομίζουσαν V. S. — ἀλλὰ ταῦτα V. —

ἀλλὰ ταῦτα. Φίλε ἄνερ, "4. etc. S.
22. ὁ “΄άφνις ϑέοντα om. V. S. — καὶ βοῶντα, “ἁάφνις

—

AOrOX ΤΈΤΑΡΤΟΣ | ^45

συλλαβεῖν αὐτὸν βουλόμενος τρέχει, ῥίψας τὴν πήραν
καὶ τὴν σύριγγα πρὸς τὴν ϑάλασσαν ἐφέρετο ῥίψων
ἑαυτὸν ἀπὸ τῆς μεγάλης πέτρας. καὶ ἴσως ἄν, τὸ και--
γότατον, εὑρεθεὶς ἀπολώλει Δάφνις, εἰ μὴ συνεὶς ὃ

129 ᾿Ηστύλος ἐβύα πάλιν’ υΣτῆϑι, “Δάφνι, μηδὲν φο-- 120
»βηϑῇς" ἀδελφός sul cov καὶ γονεῖς oi μέχρε νῦν
»δεσπόται. νῦν ἡμῖν “μων τὴν αἶγα εἶπε καὶ τὰ γνω-
»ρίσματα ἔδειξεν " ὅρα δὲ ἐπιστραφείς, πῶς ἔασι φαιδροὶ

ν᾿ ψφκαὶ γελῶντες. ἀλλ᾽ ἐμὲ πρῶτον φίλησον. ὄμνυμι δὲ
»rüc Νύμφας, ὡς οὐ ψεύδομαι.«

28. ἸΠόλις μετὰ τὸν ὅρκον ἔστη καὶ τὸν “4“στύλον
τρέχοντα περιέμεινε xol προσελϑόντα κατεφίλησεν. ἐν
ᾧ δὲ ἐκεῖνον ἐφίλει, πλῆϑος τὸ λοιπὸν ἐπιῤῥεῖ ϑερα-
σιόντων, ϑεραπαινῶν, αὐτὸς ὃ πατήρ, 7) μήτηρ με
αὐτοῦ. οὗτοι πάντες περιέβαλλον, κατεφίλουν χαίροντες,
xÀáovrtg. ὃ δὲ τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα πρὸ τῶν
ἄλλων ἐφιλοφρονεῖτο" xol ὡς πάλαι εἰδὼς προσεστερ--
γνίζετο καὶ ἐξελϑεῖν τῶν περιβολῶν οὐκ ἤϑελεν: οὕτω

σις ταχέως πιστεύεται. ἐξελάϑετο xol Χλόης πρὸς.
ὀλίγον. xoi ἐλθὼν tg τὴν ἔπαυλιν ἐσθῆτά τε ἔλαβε
130 πολυτελῆ καὶ παρὰ “τὸν πατέρα τὸν ἴδιον καϑεσϑεὶς
ἤχουεν αὐτοῦ λέγοντος οὕτως.

24. «Ἔγημα, ὦ παῖδες, κομιδῇ νέος. καὶ χρόνου
»διελϑόντος ὀλίγου, πατὴρ, ὡς φόμην, “εὐτυχὴς ἐγεγό-- 191
»γειν" ἐγίνετο γάρ μοι πρῶτος υἱὸς καὶ δευτέρα ϑυγά-
»τὴρ καὶ τρίτος “στύλος. ᾧμην ἱκανὸν εἶναι τὸ γένος,
»καὶ γενόμενον ἐπὶ πᾶσι τοῦτο τὸ παιδίον ἐξέϑηκα οὐ
»νγνωρίσματα ταῦτα συνεχϑείς, ἀλλὰ ἐντάφια. τὰ δὲ
»ντῆς Τύχης ἄλλα βουλεύματα. ὃ μὲν γὰρ πρεσβύτερος
»παῖς καὶ ἡ ϑυγάτηρ δμοίᾳ νόσῳ μιᾶς ἡμέρας ἀπώ-
»Aovro* σὺ δέ μοι προνοίᾳ ϑεῶν ἐσώϑης, ἵνα πλείους
νἔχωμεν χειραγωγούς. μήτε οὖν σύ μοι μνησικακήσῃς
νποτὲ τῆς ἐχϑέσεως" (ἑκὼν γὰρ οὐκ ἐβουλευσάμην")
"μήτε σὺ λυπηϑῇς, ᾿Αστύλε,, μέρος ληψόμενος ἀντὶ
»zücnc τῆς οὐσίας" (κρεῖττον γὰρ τοῖς εὐφρονοῦσιν

τὴν ante πήραν om. V. --- θάλατταν V. S.
93. παρ᾽ ὀλίγον V. S.

16 AOTrTOY IIOIMENIKON

νἀδελφοῦ κτῆμα οὐδέν") ἀλλὰ φιλεῖτε ἀλλήλους καὶ
»χρημάτων ἕνεκα καὶ “βασιλεῦσιν ἐρίζετε. πολλὴν μὲν 131
»γὰρ ὑμῖν καταλείψω γῆν, πολλοὺς δὲ οἰκέτας δεξιούς,
»χρυσόν, ἄργυρον, ὅσα ἄλλα εὐδαιμόνων χτήματα.
»μόνον ἐξαίρετον τοῦτο Δάφνιδε τὸ χωρίον δίδωμε
»χαὶ “άμωνα xol MvgróAg» καὶ τὰς αἶγας, ἃς αὐτὸς
» ἔνεμεν. .
25. Ἔτι αὐτοῦ λέγοντος. 4)άφνις ἀναπηδήσας
122 ν“ΝΚαλῶς ug εἶπε, »ταῦτα, πάτερ, ἀνέμνησας. ἄπειμε
»τὰς αἶγας ἀπάξων ἐπὶ ποτόν, αἱ που νῦν διψῶσαε
»περιμένουσι τὴν σύριγγω τὴν ἐμήν, ἐγὼ δὲ ἐνταυϑοῖ
νχαϑέζομαι« Ἡδὺ πάντες ἐξεγέλασαν, ὅτι δεσπότης
γεγενημένος ἔτε ϑέλει εἶναι αἰπόλος. κἀκείνας μὲν
ϑεραπεύσων ἐπέμφϑη τις ἄλλος" oi δὲ ϑύσαντες “ἃ
Σωτῆρι συμπόσιον συνεχρότουν. εἷς τοῦτο τὸ συμπύ--
σιον μόνος οὐχ ἧκε Γνάϑων, ἀλλὰ φοβούμενος ἐν τῷ
γεῷ τοῦ Διονύσου καὶ τὴν ἡμέραν ἔμεινε καὶ τὴν
γύκτα, ὥσπερ ἱκέτης. ταχείας δὲ φήμης dg: πάντας
ἐλθούσης, ὅτε Ζιονυσοφάνης sógev “υἱὸν xol ὅτι 132
ΖΔάφνις ὃ αἰπόλος δεσπότης τῶν ἀγρῶν εὑρέϑη, ἅμα
ἕῳ συνέτρεχον ἄλλος ἀλλαχόϑεν τῷ μὲν μειρακίῳ
συνηδόμενοι, τῷ δὲ πατρὶ αὐτοῦ δῶρα κομίζοντες" dy
οἷς καὶ ὃ ΖΔρύας πρῶτος ὃ τρέφων τὴν Χλόην.

26. 'O δὲ Διονυσοφάνης κατεῖχε πάντυς κοινωνοὺς
μετὰ τὴν εὐφροσύνην xol τῆς ἑορτῆς ἐσομένους. παρ-
ἐσκεύαστο δὲ πολὺς μὲν οἶνος, πολλὰ δὲ ἄλευρα, ὄρνι-

123 ϑὲς ἕλειοε, χοῖροε γαλαϑηγοί, μελιτώματα ““ποικίλα"
καὶ ἱερεῖα δὲ πολλὰ τοῖς ἐπιχωρίοις ϑεοῖς ἐθύετο.
ἐνταῦϑα ὃ ΖΔάφνις συναϑροίσας πάντα τὰ ποιμενικὰ
χτήματα διένειμεν ἀναϑήματα τοῖς ϑεοῖς. τῷ Διονύσῳ
μὲν ἀνέϑηκε τὴν πήραν καὶ τὸ δέρμα: τῷ Πανὶ τὴν
σύριγγα καὶ τὸν πλάγιον αὐλόν: τὴν καλαύροπα ταῖς
Νύμφαις καὶ τοὺς γαυλούς, οὕς αὐτὸς ἐτεκτήνατο.
οὕτως δὲ ἄρα τὸ σύνηϑες ξενιζούσης εὐδαιμονίας τερ-

25. ταῦτα ante πάτερ om. C. — τὸν ποτόν V. S. — παρα-
μένουσι pro περιμ. V. — ἐγέλασαν pro ἐξεγέλ. V. 8. — ὃ ante
Δρύας om. V. S.

26. οὕτω dà ἄρα V. S.

LOTO TETAPTOZ 13

πνότερόν ἔστιν, ὥστε ἐδάκρυεν ig ἑκάστῳ τούτων

133 ἀπαλλασσόμενος" “καὶ οὔτε τοὺς γαυλοὺς ἀνέϑηκε,
πρὶν ἀμέλξαι, οὔτε τὸ δέρμα. πρὶν ἐνδύσασϑαι, οὔτε
τὴν σύριγγα ; πρὶν συρίσαι- ἀλλὰ καὶ ἐφίλησεν αὐτὰ
πάντα καὶ τὰς αἶγας προσεῖπε καὶ τοὺς τράγους ixá-
λεσεν ὀνομαστί" τῆς μὲν γὰρ πηγῆς καὶ ἔπιεν, ὅτε
πολλάκις ; καὶ μετὰ XXn. οὔπω δὲ ὡμολόγει τὸν
ἔρωτα καιρὸν παραφυλάττων.

234. Ἔν ᾧ δὲ Ζάφνις ἐν ϑυσίαις ἦ ἦν, τάδε γίγνεται
περὶ τὴν XA. ἐκάϑητο κλάουσα, τὰ πρόβατα »é-
μουσα, λέγουσα οἷα εἰκὸς ἦν. "ἐξελάϑετό μου “ἀφνις"
"ὀνειροπολεῖ γάμους πλουσίους. τί γὰρ αὐτὸν ὀμνύειν
ἀντὶ τῶν Νυμφῶν τὰς αἶγας di ἐκέλευον: κατέλιπε 124
"ταύτας ὡς καὶ «Χλόην. οὐδὲ ϑύων ταῖς Νύμφαις xai
»τῷ Πανὶ ἐπεθύμησεν ἰδεῖν “Χλόην. εὗρεν ἴσως παρὰ
»τῇ μητρὶ ϑεραπαίνας ἐμοῦ κρείττονας. χαιρέτω" ἐγὼ
»δὲ οὐ ζήσομαι." ᾿

28. Τοιαῦτα λέγουσαν. τοιαῦτα ἐννοοῦσαν, δ "tán-
134 πις ὃ βουκόλος pero χειρὸς “γεωργικῆς iiia ἥρπασεν
αὐτήν, ὡς οὔτε “άφνιδος i ἔτι γαμήσοντος xal Ζρύαν-
Tog ἐχεῖνον ἀγαπήσοντος. ἦ μὲν οὖν ἐκομίζετο βοῶσα
ἐλεεινόν. τῶν δέ τις ἰδόντων ' ἐμήνυσε τῇ Νάπῃ, κἀχείνη
τῷ Ζφύαντι καὶ ὃ Ζρύας τῷ Δάφνιδι. ὁ δὲ ἔξω τῶν
φρενῶν γενόμενος οὔτε εἰπεῖν πρὸς τὸν πατέρα ἐτόλμα,
καὶ καρτερεῖν μὴ δυνάμενος εἷς τὸν περίκηπον εἰσελϑὼν
ὠδύρετο, »(Q πικρᾶς ἀνευρέσεως! . λέγων. "πόσον ἦν
"μοι κρεῖττον γέμειν ; πόσον ἤμην μακαριώτερος, δοῦ-
»λος ὦν; τότϑ ἔβλεπον Χλόην" τότ᾽ ΡΝ ἘΠ ΕΝ ἘΜΠΡΈΝΙ
ννῦν δὲ τὴν μὲν «ἄμπις ἁρπάσας οἴχεται, νυκτὸς δὲ
"γενομένης συγκοιμήσεται. ἐγὼ δὲ πίνω καὶ ᾿τρυφῶ καὶ
" μάτην τὸν Πᾶνα καὶ τὰς αἶγας καὶ τὰς Νύμφας
"(000

ἐδάχρυσεν V. S. — ἀπαλλαττόμενος V. S.
27. xal ταύτας V. S.

28. Kol τοιαῖτα λέγουσαν WV. S. — Χλόην' νῦν δὲ V. & —
κοιμήσεται V.

48 AOrTOY HOIMENIKON

195 99, Ταῦτα τοῦ Ζάφνιδος λέγοντος ἤκουσεν ὃ Γνά--
ϑὼν ἐν τῷ παραδείσῳ λανϑάνων- καὶ καιρὸν ἥκειν
διαλλαγῶν πρὸς αὐτὸν νομίζων τινὰς τῶν τοῦ ““]΄στύλου
νεανίσχων προσλαβὼν μεταδιώκει τὸν ΖΔρύαντα. καὶ
ἡγεῖσϑαι κελεύσας “ἐπὶ τὴν τοῦ «“άμπιδος ἔπαυλιν 185
συνέτεινε δρόμον" καὶ καταλαβὼν ἄρτι εἰσάγοντα τὴν
Χλόην ἐχείνην τε ἀφαιρεῖται καὶ ἀνθρώπους γεωργοὺς
συνηλόησε πληγαῖς. ἐσπούδαζε δὲ καὶ τὸν “άμπιν
δήσας ἄγειν ὡς αἰχμάλωτον ἐκ πολέμου τινὸς, εἶ μὴ
φϑάσας ἀπέδρα. κατορϑώσας δὲ τηλικοῦτον ἔργον
νυχτὸς ἀρχομένης ἐπανέρχεται. καὶ τὸν μὲν Ζιονυσο--
φάνην εὑρίσκει καϑεύδοντα, τὸν δὲ Δάφνιν ἀγρυπνοῦντα
καὶ ἔτι ἐν τῷ περικήπῳ δακρύοντα. προσάγει δὴ τὴν
Χλόην αὐτῷ καὶ διδοὺς διηγεῖται πάντα" καὶ δεῖται
μηδὲν ἔτι μνησικαχοῦντα δοῦλον οὐκ ἄχρηστον ἔχειν,
μηδὲ ἀφελέσθαε τραπέζης, μεϑ' ἣν τεϑνήξεται λιμῷ.

ὃ δὲ ἰδὼν Χλόην καὶ ἔχων ἐν ταῖς χερσὶ Χλόην, τῷ

μὲν ὡς εὐεργέτῃ διηλλάττετο, τῇ δὲ ὑπὲρ τῆς ἀμελείας

ἀπελογεῖτο.

΄

80. Βουλευομένοις δὲ αὐτοῖς ἐδόκει τὸν γάμον
126 “χρύπτειν, ἔχειν δὲ κρύφα τὴν Χλόην πρὸς μόνην
ὁμολογήσαντα τὸν ἔρωτα τὴν μητέρα. ἀλλ ““οὐ συνε- 136
χώρει Δρύας, ἠξίου δὲ τῷ πατρὶ λέγειν καὶ πείσειν
αὐτὸς ἐπηγγέλλετο. καὶ γενομένης ἡμέρας ἔχων ἐν τῇ
πήρᾳ τὰ γνωρίσματα πρόσεισι τῷ Ζιονυσοφάνει καὶ τῇ
ἈΚλεαρίστῃ, χαϑημένοις àv τῷ παραδείσῳ, (παρῆν δὲ
καὶ ὃ ᾿Αστύλος καὶ αὐτὸς ὃ Ζάφνις,), καὶ σιωπῆς
γενομένης ἤρξατο λέγειν" »Ὁμοία μὲ ἀνάγκη “άμωνε
»ντὰ μέχρι νῦν ἄῤῥητα ἐκέλευσε λέγειν. Χλόην ταύτην
»οὔτε ἐγέννησα οὔτε ἀνέϑρεψα" ἀλλὰ ἐγέννησαν μὲν
νἄλλοι, κειμένην δὲ ἐν ἄντρῳ Νυμφῶν ἀνέτρεφεν οἷς.
νεἶδον τοῦτο αὐτὸς καὶ ἰδὼν ἐθαύμασα, ϑαυμάσας
νἔϑρεψα. μαρτυρεῖ μὲν καὶ τὸ κάλλος, ἔοιχε γὰρ οὐδὲν
»ZHiv' μαρτυρεῖ δὲ καὶ τὰ γνωρίσματα, πλουσιώτερα

29. πρὸς αὑτὸν V. — prius Χλόην om. C. alterum V. S.—
ἐν χερσὶ V. S.
30. πείσειν αὐτὸν S.

ΑΟΓΟΣ TETAPTOS 19

»yàg ἢ xarà ποιμένα. ἴδετε ταῦτα xol τοὺς προσή-
»xovrag τῇ κόρῃ ζητήσατε, ἄν ἀξία ποτὲ Δάφνιδος
"φαγῇ... — :
81. Τοῦτο οὔτε Zfo?ac ἀσκόπως ἔῤῥιψεν οὔτε
137 Ζιονυσοφάνης ἀμελῶς ἤκουσεν, ἀλλὰ ἰδὼν εἷς ““τὸν
“4Δάφνιν καὶ ὁρῶν αὐτὸν χλωριῶντα καὶ κρύφα δα- 137
᾿κρύοντα ταχέως ἐφώρασε τὸν ἔρωτα. καὶ ὡς ὑπὲ
παιδὸς ἰδίου μᾶλλον ἢ κόρης ἀλλοτρίας δεδοικὼς διὰ
πάσης ἀκριβείας ἤλεγχε τοὺς λόγους τοῦ Ζρύαντος.
ἐπεὶ δὲ καὶ τὰ γνωρίσματω εἶδε κομισϑέντα, ὑποδή.--
ματα κατάχρυσα, τὰς περισκελίδας, τὴν μίτραν, προσ-
καλεσάμενος τὴν Χλόην παρεκελεύετο ϑαῤῥεῖν, ὡς
ἄνδρα μὲν ἔχουσαν ἤδη, ταχέως δὲ εὑρήσουσαν καὶ
τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα. καὶ τὴν μὲν ἡ ἈΚλεαρίστη
σιαραλαβοῦσα ἐκόσμει λοιπὸν ὡς υἱοῦ γυναῖκα, τὸν δὲ
“άφνιν ὃ Διονυσοφάνης ἀναστήσας μόνον ἀνέχρινεν
εἰ παρϑένος ἐστέ" τοῦ δὲ ὀμόσαντος μηδὲν γεγονέναε
φιλήματος καὶ ὅρκων πλεῖον, ἡσϑεὶς ἐπὶ τῷ συνωμοσέφ
κατέκλινεν αὐτούς.

82, Ἣν οὖν μαϑεῖν οἷόν ἔστι τὸ κάλλος, ὅταν
κόσμον προσλάβηται" ἐνδυϑεῖσα γὰρ ἡ Χλόη καὶ ἄνα--
πλεξαμένη τὴν κόμην καὶ ἀπολούσασα τὸ πρόσωπον

139 εὐμορφοτέρα τοσοῦτον ἐφάνη πᾶσιν, “ὥστέ καὶ Ζάφνις
αὐτὴν μόλις ἐγνώρισεν. ὦμοσεν ἄν τις καὶ ἄνευ τῶν
γνωρισμάτων, ὅτι τοιαύτης κόρης ““οὐκ ἦν Ζρύας 128
πατήρ. ὅμως μέντοι παρῆν καὶ αὐτὸς καὶ συνειστιᾶτο
μετὰ τῆς Νάπης συμπότας ἔχων ἐπὶ κλίνης ἰδίᾳ τὸν
»“Μάμωνα καὶ τὴν ἸΠυρτάλην. πάλιν οὖν ταῖς ἑξῆς
ἡμέραις ἐϑύετο ἱερεῖα καὶ κρατῆρες ἵσταντο καὶ áverí-
Su καὶ Χλόη τὰ ἑαυτῆς" τὴν σύριγγα, τὴν πήραν, τὸ
δέρμα, τοὺς γαυλούς. ἐκχέρασε δὲ καὶ τὴν πηγὴν οἴνῳ,
τὴν ἐν τῷ ἄντρῳ, ὅτι καὶ ἐτράφη παρ᾽ αὐτῇ καὶ ἐλού--
σατο πολλάκις ἐν αὐτῇ. ἐστεφάνωσε καὶ τὸν τάφον
τῆς οἷός, δείξαντος Ζίρύαντος. καὶ ἐσύρισέ τι καὶ αὐτὴ
τῇ ποίμνῃ" καὶ ταῖς ϑεαῖς συρίσασα ηὔξατο τοὺς ἐκ-
ϑέντας εὑρεῖν ἀξίους τῶν Δάφνιδος γάμων.

-*

31. πλέον pro πλεῖον V. S.
32. χλίνης ἰδίας S. — ἐσύριζέ τι V.

80 LOITOY HOIMENIKON

983. Ἐπεὶ δὲ ἅλις ἦν τῶν καὶ ἀγρὸν ἑορτῶν ἔδοξε
βαδίζειν εἰς τὴν πόλεν καὶ τούς τε τῆς Χλόης πατέρὰς
ἀναζητεῖν καὶ περὶ τὸν γάμον “αὐτῶν μηκέτι βραδύ-- 189
γειν. ἕωϑεν οὖν ἐνσχευασάμενοε τῷ Δίρύαντι μὲν ἔδω--
καν ἄλλας τρισχιλίας, τῷ “άμωνι δὲ τὴν ἡμίσειαν
μοῖραν τῶν ἀγρῶν ϑερίζειν καὶ τρυγᾶν καὶ τὰς αἶγας
ἅμα τοῖς αἰπόλοις καὶ ζεύγη βοῶν τέτταρα καὶ ἐσϑῆ;-

129 τας χειμερινὰς καὶ ““ἐλευϑέραν τὴν γυναῖκα. καὶ μετὰ
τοῦτο ἤλαυνον ἐπὶ Ἰυτιλήνην ἵπποις καὶ ζεύγεσι, καὶ
τρυφῇ πολλῇ. τότε μὲν οὖν ἔλαϑον τοὺς πολίτας
γυχτὸς κατελθόντες" τῆς δὲ ἐπιούσης ὄχλος ἠἡϑροίσϑη
περὶ τὰς ϑύρας, ἀνδρῶν, γυναικῶν. oi μὲν τῷ Διονυ-
σοφάνει συνήδοντο παῖδα. εὑρόντι, καὶ μᾶλλον δρῶντες
τὸ κάλλος τοῦ “Ζἀφνιδος" α δὲ τῇ Κλεαρίστῃ συνέ-
χαιρον ἅμα χομιζούσῃ καὶ παῖδα καὶ νύμφην. ἐξέ-
πλησσε γὰρ κἀκείνας ἡ XÀóg, κάλλος ἐκφέρουσα παρ--
ευδοχιμηϑῆναει οὐ δυνάμενον. ὅλη γὰρ ἐκενεῖτο T
πόλις ἐπὶ τῷ μειρακίῳ καὶ τῇ παρϑένῳ καὶ εὐδαιμό-
γιζον μὲν ἤδη τὸν γάμον" ηὔχοντο δὲ καὶ τὸ γένος
ἄξιον τῆς μορφῆς εὐρεϑῆναι τῆς κόρης" καὶ γυναῖκες
πολλαὶ τῶν μέγα πλουσίων ἠράσαντο ““ϑεοῖς αὐτὰς 140
πιστευϑῆναι. μητέρας ϑυγατρὸς οὕτω καλῆς.

84. 'Ovag δὲ Ζιονυσοφάνει μετὰ φροντίδα πολλὴν
εἷς βαϑὺν ὕπνον κατενεχϑέντε τοιόνδε γίνεται. ἐδόκει
τὰς Νύμφας δεῖσθαι τοῦ Ἔρωτος, εἰ δή more αὑτοῖς
κατανεῦσαε τὸν γάμον: τὸν δὲ ἐχλύσαντα τὸ τοξάριον

180 καὶ ἀποθέμενον παρὰ τὴν φαρέτραν “κελεῦσαι τῷ .
Zhiovvoogávet, πάντας τοὺς ἀρίστους lMurigvatov ϑέ-
μενον συμπότας, ἡνίκα ἂν τὸν ὕστατον πλήσῃ κρατῆρα,
τότε δεικνύειν ἑχάστῳ τὰ γνωρίσματα' τὸ δὲ ἐντεῦϑεν
ἄδειν τὸν ὑμέναιον. ταῦτα ἰδὼν xol ἀκούσας ἕωϑεν
ἀνίσταταε καὶ κελεύσας λαμπρὰν ἑστίασιν παρασκευοι-

. 38, κατὰ ἀγρῶν V. χατὰ ἀγρὸν S.— περὶ τῶν γάμων" V.—
Ἡιτυλήγνη V. S. C. et sic in sqq. --- ἐξέπληξε pro ἐξέπλησσε
V. S. — αὑτὰς πιστευϑῆναι S. t.

84. ἤδη ποτὲ αὐτοῖς C. εἰ δή ποτε αὐτοῖς κατανϑβύσαι S, —
φαρέερην V. --- ἀρίστους τῶν ἈΠϊιτυληναίων V. S.

AIOTOS TETAPTOX 8i

oO vot τῶν ἀπὸ γῆς, τῶν ἀπὸ θαλάσσης, καὶ εἴ vt ἐν
λέμναις καὶ εἴ Tt ἐν ποταμοῖς, πάντας τοὺς ἀρίστους
Μυτιληναίων ποιεῖται. συμπότας. ὡς δὲ ἤδη νὸξ ἦν
καὶ πέπληστο ὃ κρατήρ ᾽ ἐξ οὗ σπένδουσιν Ἑρμῇ,
141 εἰσκομέζει τις ἐπὶ σκεῦος ἀργυροῦν. ϑεράπων τὰ “γνω-
οίσματα καὶ περιφέρων ἐν debet πᾶσιν 2Ósíxwve.

. 85. Τῶν μὲν οὖν ἄλλων ἐγνώριζεν οὐδείς" Meya-
, κλῆς δέ τις διὰ γῆρας ὕστατος κατοικείμενος. , ὡς εἶδε,
γνωρίσας πάνυ μέγα καὶ νεανικὸν ἐκβοᾷ" , Τίνα δρῶ
»ταῦτα; τέ γέγονάς μοι, ϑυγάτριον; ἦρα καὶ σὺ Lc;
» ἢ) ταῦτά τις ἐβάστασε μόνα ποιμὴν ἐντυχών; δέομαι,
» Ζιονυσόφανες, εἰπέ pot * πόϑεν ἔχεις ἐμοῦ παιδίου
»γνωρίσματα; μὴ φϑονήσῃς μετὰ Ζάφνιν εὑρεῖν τι
»“χἀμέα. Κελεύσαντος δὲ τοῦ Διονυσοφάνους πρότερον 131
ἐχεῖναν λέγειν τὴν ἔκϑεσιν, 6 JMeyoxMic οὐδὲν ὑφελὼν
. τοῦ τόνου τῆς φωνῆς ἔφη" » Hy ὀλίγος pot βίος τὸν
»πρότερον χρόνον. ὃν γὰρ εἶχον, εἰς. χορηγέας καὶ
» τριηραρχίας ἐξεδαπάνησα. ὅτε ταῦτα ἦν, γίνεταί ΓΙ
»ϑυγάτριον. τοῦτο τρέφειν ὀκνήσας ἐν πενέμ τοὕὔτοις
»τοῖς γνωρίσμασι κοσμήσας ἐξέϑηκα εἰδὼς ὅτι: πολλοὶ
142 »καὶ οὕτω σπουδάζουσι. πατέρας γενέσϑαι. καὶ “τὸ μὲν
»ἐξέχειτο ἐν ἄντρῳ Νυμφῶν πιστευϑὲν 'ταῖς Sexic:
"ἐμοὶ δὲ πλοῦτος ἐπέῤῥει καϑ' ἑκάστην ἡμέραν κληρο--
»νόμον οὐκ ἔχοντι. οὐκέτι γοῦν οὐδὲ. ϑυγατρίου. γενέ- ;
»σϑαι πατὴρ ηὐτύχησα᾽ ἀλλ; ὥσπερ οἱ ϑεοῖ γέλωτά.
»μὲ ποιούμενοι ψύκτωρ ὀνείρους uot δ πε πιο;
MADE ὅτε με παρερῦ, Lis ip AÓ ἊΣ :

5 * ΙΝ
5 1

36. "ἀνεβόησεν Ó pom μεῖζον. τοῦ | Mija-
κλέους καὶ ἀναπηδήσας εἰσάγει Ἀλόην πάνυ καλῶς

ϑαλάττης V. S. — ἐπέπληστο V. --- ὁ ante. "θατὴρ
om. V.

35. ἐγνώρισεν οὐδείς V. S. C. — ἐβόα pro ἐκβοᾷ V. S. —
ut pro μόνα V. — οὔτε ϑυυδιοίον: ν.-- ϑηλοῦντας ὅτι με

ÉoxGU F

6a AO0rroxy HOIMBNIKON

κεκοσμημένην xal λέγει". «Τοῦτο τὸ παιδίον ἐξέθηκας.
"ταύτην σοι τὴν παρϑένον οἷς προνοίᾳ ϑεῶν ἐξέϑιρεψὲν,

18» ὡς ai Aáqwy ἐμοί. “λαβὲ τὰ γνωρίσματα χαὶ τὴν
"ϑυγατέρα" λαβὼν δὲ ἀπόδος Δάφνιδι νύμφην. ἀμφο-
»τέρους ἐξεϑήχαμεν, ἀμφοτέρους εὑρήκαμεν" ἀμφοτέ-
"ρων ἐμέλησε Πανὶ καὶ Νύμφαις καὶ Ἔρωτι. Enjpa
τὰ λεγόμενα ὃ Μεγακλῆς καὶ τὴν ναῖκα “Ῥύδην
μετεπέμπετο, καὶ τὴν Χλόην ἐν τοῖς κόλποις εἶχε. καὶ
ὕπνον αὐτοῦ μένοντες ὅλοντο" ,dágvig d γὰρ οὐδενὶ 143
διώμνυτεο προήσεσϑαι τὴν Χλύην, οὐδὲ αὐτῷ τῷ
πατρί... |

$1. Ἡμέρας δὲ γενομένης videro πάλεν εἰς
τὸν ἀγρὸν ἤλαυνον" ἐδεήϑησαν γὰρ τοῦτο Záqug καὶ
Χλόη μὴ φέροντες τὴν ἐν ἄστει διατριβήν. ἐδόκει δὲ
κἀκείνοις. ποιμενικούς τενας αὐτοῖς ποιῆσαι τοὺς γάμους.
ἐλϑόντες οὖν παρὰ τὲν “Ἰάμωνα, τόν τε: Δρύαντα τῷ
ἹΜΠεγακλεῖ προσήγαγον xol τῇ “Ῥόδῃ τὴν Νάπην συνέ-
στησαν καὶ τὰ πρὸς τὴν ἑορτὴν παρεσκευάζοντο λαμ-
πρῶς. παρέδωκε μὲν οὖν ἐπὶ ταῖς Νύμφαις τὴν XAóqv
ὃ odii καὶ μετ ἄλλων πολλῶν ἐποίησεν ἀναϑήματα

el τσ: καὶ “ρύαντε τὰς λειπούσας εἰς τὰς
Mine πλήρωσεν.

133 88. '0 δὲ “ιονυσοφάνης, ὐημερίας οὔσης, αὐτοῦ
πρὸ τοῦ ἄντρου στιβάδας ὑπεστόρεσεν ἐκ χλωρᾶς
φυλλάδος καὶ πάντας τοὺς κωμήτας καταλλίνας εἱστία
πολυτελῶς. παρῆσαν δὲ “άμων καὶ “Μϑυρτάλη, ,44
ovas καὶ Νάπη, oi Δόρκωνι προσήκοντες, [Φιλητᾶς],
οὗ Φιλητᾶ παῖδες, «Χρῶμις καὶ "Luxafvtoy* οὐχ ἀπῆν
οὐδὲ «Íóumg συγγνώμης ἀξιωθείς. ἦν οὖν, ὡς ἐν

"Ὁ τὴν ante “πάρϑενο» om. V. S. — τῷ sante πατρὶ
om. V.

87. ἔτι ταῖς Νύμφαις V.
88. ὑπὸ τοῦ uii i V. S — Φιλητᾶς om. V. S, C.

. AGTOZ..TBTAPTOZ . St 88

τοιοῖσδε. συμπάταις,, πάξτα Setrgyi. sol: &yooixa : .6
μὲν δεν οἷα ἄδαυσε, ϑερίζοκπερι, ἃ :dà “ἔσκωπεε- πὰ ui
ληνοῖς ἀκώριμειτα. Φιληκᾶς ἐπύριαδ᾽ Zt ηὔλησε-
“ούας καὶ “Δάμων ὠρχήσαντο' Xhég καὶ δ άφνοες
ἀλλήλους κατεφίλουν. ἐνέμοντο δὲ καὶ oi αἶγες
σελησίον j ὥσπερ xoi αὐταὶ ᾿κοἰγωψοῦσαι Ule ἑσφφῆς.
τοῦτο τοῖς μὲν ἀστυχοῖς οὐ πάνυ τερπνὸν ἦν" ὃ δὲ
“άφνις καὶ ἐκάλεσέ τινὰς αὑτῶν ὀνομαστὶ καὶ φυλ-

λάδα χλωρὰν ἔδωκε καὶ κρατήσας ἐκ τῶν κεράτων κατε-
φίλησε. xs :

89. Koi ταῦτα οὐ τότε μόνον, ἀλλ᾽ ἔστε ἔζων, τὸν
πλεῖστον Xoóvov ποιμενικὸν εἶχον ϑεοὺς σέβοντες,
“Νύμφας καὶ Πᾶνα καὶ Ἔρωτα , ἀγέλας δὲ προβάτων
καὶ αἰγῶν πλείστας ,“τησάμενοι 1 ἡδίστην δὲ τροφὴν

145 νομίζοντες ὑπώραν ““καὶ γάλα. ἀλλὰ καὶ , ἄῤῥεν μὲν
σεαιδίον ὑπέϑηκαν [αἰγι] καὶ ϑυγάτριον γενόμενον δεύ-
τερον ológ ἑλκύσαι ϑηλὴν ἐποίησαν" καὶ ἐκάλεσαν τὸν
μὲν Φιλοποίμενα , τὴν δὲ “4γέλην. οὕτως αὑτοῖς καὶ
ταῦτα συνεγήρασεν. οὗτοι χαὶ τὸ ἄντρον ἐκόσμησαν
xal tixóvac ἀνέϑεσαν καὶ βωμὸν ἕΐσαντο “Ποιμένος
Ἔρωτος᾽ καὶ τῷ Πανὶ δὲ ἔδοσαν ἀντὶ τῆς πίτυος
οἰκεῖν νεὼν Πᾶνα Στρατιώτην ὀνομάσαντες.

40. AM ταῦτα μὲν ὕστερον καὶ ὠνόμασαν καὶ
ἔπραξαν" τότε δὲ γυκτὸς γενομένης πάντες αὐτοὺς παρ--
ἔπεμπον εἷς τὸν ϑάλαμον, οἷ μὲν συρέττοντες, οἱ δὲ αὐλοῦν-
τες, οἱ i δὲ δᾷδας μεγάλας à ἀνίσχοντες. καὶ ἐπεὶ πλησίον 1j ἤσαν
τῶν ϑυρῶν, ἦδον σχληρῷ καὶ ἀπηνεῖ τῇ φωνῇ, καϑά-
περ τριαίναις γῆν ἀναῤῥηγνύντες, οὐχ ὑμέναιον ἄδον-
τες. Δίάφνις δὲ καὶ “Χλόη γυμνοὶ συγκατακλιϑέντες
περιέβαλλον ἀλλήλους καὶ κατεφίλουν ἀγρυπνήσαντες

τοῦτο μὲ» τοῖς V.

39. ὀπώρας V. S. C. — «ly χαὶ ἄῤῥεν μὲν παιδίον ὑπέ-
ϑηχαν V. — οὕτως αὐτοὶ χἀνταῦϑα συνεγήρασαν C. — βωμὸν

ἐποιήσαντο V. S. «

40. x«l ante ὠγόμασαν om. V. S.
F2

pd

84

8& A4OIT. HOIMEN. 40r. TETAPTO3.

135 “τῆς νυχτὸς. ὅσον “οὐδὲ γλαῦκες" καὶ ἔδρασέ i146
ΖΔάφνις ὧν αὐτὸν ἐπαίδευσε ““υκαίνιον" καὶ τότε Χλόη
πρῶτον ἔμαϑεν, ὅτε τὰ ἐπὶ τῆς ὕλης γενόμενα ἦν
ποιμένων παίγνια.

γιγνόμενα pro γεγόμ. V. S.

T E 40 2

LONGI PASTORALIUM

LIBRI QUATUOR.

8& ZOIT. IIOIMEN. .40T. ΤΈΤΑΡΤΟΣ.

195 “τῆς “νυχτὸς. ὅσον “οὐδὲ γλαῦκες" καὶ ἔδρασέ i146
Δάφνις ὧν αὐτὸν ἐπαίδευσε “υκαίνιον" καὶ τότε :Χλόη
πρῶτον ἔμαϑεν, ὅτε τὰ ἐπὶ τῆς ὕλης γενόμενα ἦν
ποιμένων παίγνια.

γιγόμεγα pro γενόμ. V. S.

T E 40 z2

. LONGI PASTORALIUM

LIBRI QUATUOR.

88 |^. . PROOEMIUM

^

omnibus iucundum hominibus, quod aegro medelam, meerenti
solatium afferat, eius, qui amavit, memoriam refricet, et amoris
rudem antea instituat. Namque omnino nullus unquam amorem
effugit aut effugiet, quamdiu suus formae decor suaque oculis
acies constabit. Nobis autem numen concedat, ut sani integri-

que aliorum res describere queamus.

LIBER PRIMUS

—

L Est in Lesbo urbs, nomine Mytilene, magna et pul-
chra. Influens mare multis eam euripis distinguit ac dissecat:
et pontes tota urbe plurimi sunt ex candido ac polito lapide
facti; ut non urbs, sed insula amoenissima esse videatur. Ab
hac quidem urbe Mytilene, stadia circiter ducenta, virl cuius-
dam opulenti ager situs erat, possessio pulcherrima: montes
ferarum, prata tritici feracia; palmitibus colliculi, pascua
gregibus abundabant: mare autem litoris proilecti alludebat
mollem arenam.

IT. Hoc in agro gregem pascens caprarius, nomine Lamon,
infantem a capra enutritum invenit. Saltus erat et dumetum;
hederaque errabunda nec non mollis herba, in qua iacebat
infantulus. Huc capra frequenter commeans saepe oculis sub-
ducebatur suoque foetu relicto infanti assidebat. Has discur-
sationes observat Lamon, neglecti haeduli misertus: et meridie
ardente caprae vestigia secutus eam quidem conspicit caute
et anxie circumeuntem, ne scilice& puerum ungulis laederet;
infantem vero tanquam ex materna mamma lac adfluens uber-
rime trahentem. Ille antem ut par est miratus propius accedit
et puerulum deprehendit maiusculum atque venustum et fasciolis
longe elegantioribus quam pro expositi infantis fortuna invo-
lutum:' enimvero illi aderat 'togula purpurea, quam aurea
nectebat fibula, et gladiolus, cuius eburneus resplendebat ca-
pulus. ξ ᾿

III. Primo igitur constituerat sola tollere monumenta, in-
fantem vero derelictum negligere; at deinde curh illum puderet,
si ne caprae quidem humanitatem imitaretur, nocte exspectata
omnia ad uxorem Myrtalen defert, et monufenta et puerulum

90 LONGI PASTORALIUM

et ipsam capram. Cui quidem attonitae, quód puerulos caprae
parerent, rem totam enarrat: quomodo expositum invenerit,
quomodo enutritum viderit, quo pacto ipsum deserere moritu-
rum erubuerit. Cum et sic quoque uxori videretur, quae una
fuerant exposita, occultant, infantem suum nuncupant eumque
caprae alendum committunt. Quo autem et nomen infantis
pastorale videretur, Daphnim illum nominare statuerunt.

IV. lamque biennio exacto pastor quidam ex agris vicinis,
cui Dryas erat nemen, pascens'pecora simile quid invenit et
vidi, Nympharum erat antrum saxum ingens, ab interiore
quidem parte concavum, ab exteriore rotundum. Nympharum
ipsarum simulacra lapidibus efficta erant, pedibus discalceatis,
brachiis ad humeros usque nudis, coma cervice tenus soluta,
veste circa lumbos succincta, semihiulco circa supercilia risu.
Tota haec figura saltantium choream repraesentabat. Antri ora
magni saxi erat media pars. E fonte autem aqua scaturiens in
largum effundebatur rivum; ita ut amoenissimum extenderetur
ente speluncam pratum, cuius copiosum et molle gramen perenni
salientis rivi humore alebatur. Mulctrae et tibiae obliquae et
fistulae et calami, seniorum pastorum donaria suspensa conspi-
ciebantur. '

V. Ad hoc Nympharum antrum crebro itans ovis. nuper
enixa saepe sui interitus suspicionem iniecit. Dryas igitur eam
coércere et ad prisünum bene et tranquile pascendi modum
reducere cupiens vinculum e vimine lento in laquei modum con-
torsit et ad petram accessi, tanquam ovem comprehensurus.
Propior vero factus nihil omnino eorum vidit quae speraverat:
verum ovem perquam humane ad largum usque lactis suctum
suae mammae copiam facientem; infantulum autem, absque ullo
: vagitu avide modo ad hanc modo ad illam lactentem mammam
os iransferentem purum , mundum atque nitidum, utpote cuius
tenellam faciem amica allambens lingua detergeret ovis, ubi
alumnum lactis cepisset satietas. Infans haec femella erat, et
huic quoque. appositae erant fasciolae, exposita monumenta,
mitra nempe auro distincta, calceoli inaurati et periscelides
aureae.

. VI. Hoc igitur inventum divinitus sibi obtüigisse ratus et
ab ove edoctus huiusce infantis misereri eamque amore prose-
qui terra sublatam ulnis exoipit, monumenta vero in peram

LIBER PRIMUS 98i

recondit, precaáus Nymphns, ut, quod felix famstumqme sit,
ipsarum supplicem educare liceat. EK quoniam jam tempus erat
gregem a pascuis reducere, casam repetit, uxori quae vidit
expomit, quae &mvenit ecommonstrat, hortator u£ filiolam pro sua
agnoscat atque educet ar rem, quomodo se habeat, nemini pa-
tefaciat. At Nape, hoc enim ili nemen, mater statim erat, in-
fentem amabat, quasi metueret, ne ab ove .superaretur eique
im humanitete cederet; quia et ipsa nomen illi pastorale indidit,
vocando Chioón, ut sibi hanc filium esee suam dicenti fidem
adstrueret.

VII. Et hi quidem infantes brevi temporis spatio ingens
ceperunt incrementum et in iis forma elucebat longe quam pro
rustica sorte praestantior. lam autem Daphnis annos quindecim
erat natus, Chloé vero totidem si duos demseris, cum Dryanti
et Lamoni eadem nocte haec obiecta est in somniis species:
videbantur iis Nympliae illae quae erant in antro, in quo fons
scaturiebat et infantem* Dryas invenerat, Daphnim et Chloàn
tradere puero admodum protervo et venusto, cui alae ex
,humeris.penderent, qui parva spicula parvo cum arcu gesta-
ret; et hic quidem puer ambos uno eodemque attingens telo
iubere pascere in posterum hunc caprarum, illam ovium
gregem.

VIII. Et hoc quidem somnio. viso doluere pastores, si
forte Daphnis ac Chloé caprarum et ovium pastores et ipsi
quoque futuri essent, qui tamen meliorem fortunam ex suis
fasciis de se possent sperare; ob quam spem etiam illos delica-
tioribus enutriebant cibis literasque et quaecunque ruri prae-
: dara habebantur, edocebant. Placuit tamen in iis, quae ad
infantes Deorum providentia servatos pertinerent, morem gerere
Diis. Et nnrrato suo sibi invicem somnio sacrisque factis
aligero illi apud Nymphas puero, (eius enim nomen dicere non
poterant) mox ut pastores foras ipsos cum gregibus emittunt,
singula edoctos: quo pacto ante meridiem pascere oporteat,
quo p&cto postquam remisisset aestus, quando agere potum,
quando ad eaulam abigere, quando utendum pedo, quando sola
dumtaxat voce. llli vero oppido exsultantes, quasi magnum
adepti imperium, capras atque oves impense diligebant et qui-
dem multo magis quam pastorum vulgus solet: nam Chloé ad

92 LONGI PASTORALIUM

oves suae causam salutis referebat. Daphnis itidem non immemor
erat, quod sese expositum capra enutrivisset.

IX. Initium veris erat omniumque florum genus per silvas,
per prata, per montes vigebat. lam apum bombus, iam cano-
rarum avium vox aures permulcebat; pecora novella saltu
lasciviebant ; agni in montibus saliebant, apes in pratis susurra-
bant, aves nemora cantu personabant. Dum ita placide sepo-
sitis curie omnia voluptati indulgebant, illi teneri ac iuvenes
visa auditaque imitabantur. ^ Audito avium cantu canebant;
conspecto lascivientium agnorumr saltu et ipsi leviter saltabant ;
quin etiam apes aemulabantur colligentes flosculos, quorum
alios gremio inserebant, alios coronis intextos Nymphis affe-
rebaat..

X. Coniunctim pascentes omnia communiter agebant. ἘΠῚ
saepe Daphnis oves aberrantes cogebat; saepe Chloé audaciores
capras a praeruptis abigebat locis. Nunc alter, altero ludicris
intento, utriusque gregis custodiam agebat. Ludicra autem iis
pastoralia et puerilia: haec domo egressa, sublatis alicunde
spicis, capsulam locustis captandis nectebat et tota in hac re
ovium curam interim omittebat; ille vero, excisis tenuibus ca-
lamis et perforatis nodis iunctimque inter se molli cera aptatis
et conglutinatis, in seram noctem fistula carmen meditabatur.
Nonnunquam lac et vinum inter se communicabant victumque,
quem domo attulerant, in commune conferebant: citius aliquis
ovium ac caprarum greges a se invicem disiunctos, quam
Chloén atque Daphnim vidisset.

XI. Ipsis autem sic ludentibus talem Amor iniecit curam.
Lupa quaedam recentes alens catulos proximis ex agris multa
saepe rapiebat de aliis gregibus, quod alimento copioso ad suos
catulos enutriendos opus haberet. Congregati igitur pagani
noctu scrobem effodiunt, latitudine unius ulnae, altitudine qua-
tuor Et humum quidem effossam atque egestam maiori ex
parte dispergunt eam procul a fossa removentes; sicca autem
ligna longa super fossam intendentes adsperserunt illa terra,
quae 'ex hac egesta effossaque remanebat, ut similis esset fossa
pristina solo, utque vel lepus, si percurreret, ista ligna stipulis
ipsis fragiliora confringeret atque tum faceret indicium, terram
non esse, sed tantummodo terram imitari. Myltis id genus
fossis per montes, per campos ductis, lupam tamen haudqua-

LIBER. PRIMUS 89

quam capere potuerunt ; sentit enim etiam solu: callide fictum,
multas vero capras atque oves perdiderunt, quin eam fere
Dàphnim, hoc modo:

XII Hirci lascivientes ad pugnam concurrerunt. ^ Uni
igitur cornu alterum ex violentiore conflictu frangitur, qui de-
lens inde fremebundus se in fugam dedit. "Victor autem per
vestigia insectans fugientem persequendo non destitit. Daphnis
confracto dolens cornu offensusque illa contumacia, fuste pedo-
: que arreptis persequentem persequebatur: Uti autem fere fit,
altero quidem subterfupiente, altero autem ira abrepto et per-
sequente, non certus satis eorum, quae ad pedes occurrebant,
prospectus erat; sed in foveam ambo incidunt, hircus prior,
posterior Daphnis. Et hoc ipsum Daphnim servavit, utpote
hirco pro vehiculo, quo innixus delaberetur, usum. Atque ille
quidem lacrimabundus, a quo extraheretur, si quis appareret,
exspectabat; Chlo& vero, ut conspexit, quod evenerat, protinus
ad fossam advolat atque illum" vivere cognoscens. ex agris
vicinis pastorem aliquem auxilio vocat. JHe cum advenisset,
longum quaerebat funem, cui adhaerens Daphnis extrahi et sic
evadere posset. Verum funis ad manum non erat; Chloé igitur
statim suam solvit taeniam et hanc demittendam bubulco illi
porrigit. Atque hi quidem hunc in modum ad labra fossae
stantes trahere coeperunt; Daphnis vero taeniam, qua traheba-
tur, manibus subsequendo, ascendit. ^ Extraxerunt autem etiam
miserum illum hircum, cui utrumque cornu confractum erat;
tantas ergo devicti hirci poenas persecutor dederat. Hunc
ipsum iamiam immolandum praemium partae salutis bubulco
donarunt apud suos luporum jncursionem ementituri, si quis
ilum desideraret. Ipsimet reversi ovium caprarumque inspi-
ciunt gregem. Cumque vidissent utrumque gregem decenti
ordine pascere, quercus trunco insidentes, num quam corporis
partem inter decidendum Daphnis cruentasset, curiose dispicie-
bant, Sed pars nulla laesa aut cruentaía erat; coma tantum
corpusque reliquum humo adgestitia coenoque adspersum. Quare
visum est Daphnidi prius suum abluere corpus, quam casus
ile innotesceret .Lamoni atque Myrtalae.

XIIL Atque una cum Chloó ad antrum Nympharum, in
quo fons erat, accedens illi peram" atque tunicam tradidit cu-
stodiendas; ipse autem fonti adstans et capillos et totum corpus

T. LONGI PASTORALIUM

ablwebat. Capilli autem eraat nigri spissique, corpus sole adw-
stum. Putavisses id sb wmbra copilorum celorem duxisse
Videbatur autem Chloae intuenti pulcher-esse Daphnis, cwiss
rei causam, quia non antea ei pulcher esse visus erat, lavacrum
esse arbitrabatur. Tergum eius abluens cum mellter eius ce»
deret manibus caro, saepius clam se attrectabat, ilene mollior
esset exploraus. "lum vero sole ad occasum vergente greges
domum abegerunt. Nec quicquam acciderat Chloae, nisi quod
Daphnka se lavantem iterum videre cuperet. Postero autem
die postquam in pascua venerunt, Daphnis consueta sub quercu
cum consedisset fmtula canebat simulque capras observabat
cubantes et quasi ad cantum attendentes; Chloé autem prope
sedens oyium quidem gregem iniuebatur, saepiu& tamen in
Daphnim oculos convertebat. Videbatur ej rursus pulcher esse
Daphnis cum fistula caneret, et iterum pulchbxitudinis causam
musicam esse opinabatur, ut deinde et ipsa prehenderet fistu-
lam, num forte et ipsa feret pulchra. Suasit ei ut iterum se
lavaret viditque eum se lavantem vidensque tetigit et discessit
iterum laudans eum leusque erat amoris initium. Quid sentiret
ignorabat, iuvenca cum esset rurique educata neque 8 quoquam
slio Aanoris nomen edocta. Fastidium eius «apiebat animum
eratque oculorum impotens et saepius in ore habebet Dephaim.
dbum negligebat, nocte somno carebat, gregem spernebat;
nunc ridebat, nunc lacrimabat, modo recumbebat, mode exsilie-
bat; pallescebat, ruxsus rubore suffandebatur. Ne bovis. quidem
oestro punctae talia. Subibant etiam ei, cuu; &eja esset, tales
SeXInomes :

XIV. ,,Morbo qwidem luboro, m sit morbus neseie:
,,doleo, Bt vulgus deest; moesta sum, at nullam evem amis;
uror, at tanta in umbra sedeo; quot frequenter me spinae faese-
runt, mec tamen lecrimavi; quet apes aeuleo me pupugerunt,

,cO:bem tamén sumsi. Hoc autem quod animunt "afffigit meum
»fenge illis omnibus est asperius. —PWlcher est. Duphnis, veram
j,etinm. flores; dulee eius fistula sepa, «erem etiar Iuscieiae. ΑἹ
ll haeo cure. Utinum eius fietem - fistule, ut -me inffaret;
utinam capra, ut ab ee paeperer. Ὁ awwam στη, quee
,solws Dephnim formesums reddideris; epo vero incadsum me
».lavi. Perii bonae Nymphae, ne *o$ quidezs iuvatis me. pnellam
»iAier wes mutritau Quis vos. post mut coronsbiá, quib miberes

LIBER PRIMUS 95

Agfos nuízie£, quis locustam loquacem curabit, quam magno
,cum labore eepi, ut cantando ad antra me consopiret. Nunc
utem insomnis sum Daphnidis culpa; illa vero frustra vocem
^ edit.

XV. Tala patiebatur, talia dicebat quaerens Amoris nomen
Dorco autem bubulcus ille, qui Daphnim simul cum hirco ex
fovea extraxerat, iuvenis recens pubes et gnarus Amoris et
rerum et nominum, ab illo síatim die Chioéón amare coeperat.
Pluribus deinde diebus peractis magis flagravit amore Daphnim-
que üt puerum despiciens amt donis aut vi rem perficere con-
stitmit. Ac primum quidem dedit iis dona, huic fistulam paste-
ritiam novem compositam calamis cerae vice aheno coagmentatis,
illi pellem hinnuli bacchicam, curas color pictorum colorum prae
se ferebat speciem. Hinc pro amico habitus Dephnim sehsim
negligebst, Chleae vero quotidie donabat sive caseum temerum
sive floream coronam sive malum formosam. Attuht etiam ah-
quando vitulum silvestrem et poculum inaurütum aviumque mon-
tanarum pullos. Haec autem cum esset amatoriae artis impe-
rita, leeta accepit ea dona et eo magis quod haberet quae
Daphsmidi posset offerre. Oritur sliganndo (oportebat enini :àm
Daphnim experiri Amoris opera) de pnlchritudine contentio cum
Dorcone. Arbitra 'constituebstur Chloé ; praemiumque victori
erat propositum Chloén osculari. Prior Dorco i(a fari incepit:

XVI. ,Ego, puella , malor sum Da»ohnide , ego bubulcus,
,caprarius iste, tanto praestantior Hlo quanto capris boves.
Etiam candidus sum ut lac flavusque ut segetes demetendae ;

.,mater [me] enutrivit, non pecus. Iste vero pusillus est et im-

berbis ut mulier et niger ut lupus. Pascit autem hircos . . ..
male [olentes]. Pauper est, ut ne canem quidem possit alere,
8E vero capra, ut dicunt, eilac praebuit, mihil ab haedis differt.*«
Haec similiaque Dorco; tum Daphnis : ,,Me vero capra enütrivit
,ut levem . Pasca eapros ........ quod ne Pan quidem,
quamvis sit maximam partem caper. Satis mihi est casei panis-
»Qque:verm assati et. vini slbi, quae rusticorum opulentorum est
possessio. Imberbis sum, at etiam Dionysus; fuscus, at etiem
Aayacinthss. Sed praestantior Diemysus Satyris, hyacmthus.
Jal. . Hic autem rufus ut vulpes barbaque promissa wt
»bireus et enndidus ut mwlier urbana. Si te osculmri oportebit:
»meum quidem es osculüberis, istmus vero im mento lunuginem,

-

99; LONGkgAST QRARIUM
Mente. antem «te. ων εϑλ. αγα.ἢ Pirineo e

»»farmosam.*€ Dee 4qq« me πῆρ τ ttbi o6ómys vig totaninsg "m.

0o XVIL: n μηρία: euneiefé «Chios pesón- imde, γνῶσι.
peris Depbain. eaqui ari-iem diu -«upida: prgilnit«eique oscalum^
dedit, simphex Jem qnidemseb rede, . Anim uywceipapudbi: zillesimiee
velidum.. Dengeohinc φέσι: cdóncauett alin i quaemmis:-omenit.
viam... Daphaiie.contme-a0:5À nop-Jyagiatus sad sumremsscubei, sini:
tim. tristis: epmí::e6 saepius ele εὐσαάι osmup: palpitemsipéprimobas; ^
et :cepidus-etet . ennaisnire: Xibleén; ayasin. st. conspotito" erebuit..:
Tum primam crum, dius (hdmiqnius:05t fiawmpi misooulss: bevie;
sumiles genesque Ἰδοίο nmfrimo -Gandidieres ,: :qtiasi πέσοι, ἐσοὺ
tum primum-oculos:egsct ^ nactüs.: »SPhellum. cibum -sueleet aat
paullum: eustepa et: potems si--«mandescagesethr id sumebat, wi :
"o8 éenitnm. medeíaeemek; ..'aexiomos cerat, qui emteailocontiu:
ernt loquasiee] igneus; qub ctpeis bom so πον dnd; ^ Ἰδομληδύαιε:
adeo eraó grexet fatmla proicom.» Daliidier scmt:.coqitiacrgamnipel -—
aride. -.Cerair- Gili: iantmdiloqenx »erato^7drp. abnqeandeel dams,

senaí:ab ea, haeo et:id genuscelia demde signdsse:xsitgebte eroi
οὐ ΥΔΙ͂Σ, : q,Qnid: 4andum- mihbfaeit tGldecs-ovsqpliqu£ «dsebelit.
(illl ems ipsiterosu. deliatigra;* 6308 "fiistehileiwte "at^peetdfia
quovis sipi9 amie vncderbius.r^ifiadpias:dcumtioo qute ovodidipss
Siigius ostoliek iecohs qonilos .basiavi; at:otian tefulem lum;
jquem «dono! mihi: :dedis ! Doreo τ' atrio g»osoübamored»nidifi opns»
fuvà,:: -Nixsilire.mili apititus,- exvultaso cor, Hquescererg ning
,;t mme. rbrsus »oyoalarisasüleo; - O -tisprobani ; Vietoriqin E2391
,8ovam merbum.,-euius.ne:1romien quidem -dioere χφαδάπεν απ,»
»quid Chle£., mili datgra-oscnlum,, venenüm. gnstuvit s Quos i
mode igitar. nom.perlit!.-£Quamn suave iwscinino..eanunt:et men
»fistula silet! Quar lasciwe .haedi saliunt, et: eso-seded !»Quam :
,;pulehre vigent. flores, et.ego: nullas:neoto ceronas1. Sed- violae
quidem :e£t:lryacinthi. ferent.;.:Daphnis vero maroepeit sPWosel
,e9 etiam. res d piased ut. me FeBORloE. vel. ed sit appe
fricturus 2; Sae] ns Ln R€. δι) XS Cw X Gm oa 13 PO.
* IX. 'Pelia quidem: Bonds ille Dophtfs. et: patiébitae
diebat;'t&tpote qii priam srhoris et oper& et sermorier dé
gustare ineiperet. Kt Dérco bübükéus;- amstor:Chloés, Dryantes '
observ&ühs' prope: "patmítert defodieritem:- &ü emm accédft cá
οὐδένα normuüllis egregiis: Atque Hlos quidem donat ἘΠ, quocuiá '
iet Jam olim "amüéiti& iítérBessbrat ;^tusi "ipseinet"Dryàs tregeit '

-

LINER ΒΒ. ἽΝ

pasosret. πῶσ itio fabte sérmonein de Chlois neptis ἰώδοοῖ
et, si aedipeset uxorem, mula magnaque mmnera pro buebuld
opibus promisi, per acileet bonm arptorum., quattsor apum
exams, pomerum pleutária Qnisquagena, :tawri pellem calocis
inam desidesnret; adeo αἱ non multum abedset, quin Dryas hisce
denis delinites nuptias .appaeret, — Atíamen considerens prae-
stan&iori dignam esbe sponse haac virgimem.veritusque, ne ali-
quande deprehensus gravissima in male incideret, abnuit eeniu-
qum, uique sibi àgnescat orans prmedioata munera recusab | ..
. ΧΑ, Hac ekera spe decidens Dorcon et incassum. bonis
caseis perditis statuit vi adoriri Chloéóa, «quamprimum oam so»
lam sdverteret, Jéaque cum obsérvasset ad aquas. appellere
greges eiaruis diebus, munc quidem Daphnim, nuac vero pueb-
Jam ipsam, artem quandam bubmice courenientem comminiscitur.
Lupi mega pelem sumtem, quem aliquando pre armemtis pu-
9m .suis ieurus perememt corBibus, cueummponit corpori ia
dorsum reiectam οἱ, eb humeris usque ad talea domissam , ita ut
entemores inpi pedes super manas ipsius expangi obtenderesitum,
pesteriqres vero super crura δὰ calcaneos uique, oris vere δὲν»
tue perinde atque armati vài galea caput velare. Cum se au-
Gem, quam feri poterat maxime, offerasset, ad fontem assedit,
€x quo bibere capellae et oves posí pastum solebsnt, In cavo
Ante promus .terrae loe situs erat fons locusque eirca hane
fotus.spinis, rubis, iunipere humil carduisque ite horeebst, ut
vel vores ac. gormenus lupus facie ibidem insidians delituisset.
Mic aes? abscondens tempus, quo. petum agerentur greges, obser-
vabat, nec levem censiplebat spem, fere ut habitu ille petter-
ceíactam Chieée suis comprebenderet menibes ᾿

XXL Pehxilum isterlab&tur temporis , εἰ Chios peoera ad
fonkom compellebat relicte. Daphnide, qui fcendes virides desu-
tiehat, quibus pest pastum alerentur haedi. Atqwe canes δὰ
eves et.capras custodiendas .seouti atque, quae est eorum.in
oderande segecilas, Dorcomem, qui ad. manus puellae inliciendas
sete movebat, deprehendenbes et:valde acmte allatrantes Ὡς in
lepum .ixuere et cinowmíusi sGque undique inhaerentes, prius-
qum οὖ stuporem .assurgeret, pellem mosorderunt. .Àe primum
quidem, ne prederetar, métuéins et pelle, qua tegebatur, muni-
f9a,..tacitus inter. frptices iaecbat : ub) veso .Ghioé ad primum

LoNGus. G

ind LOBSB AE TIRALIUM

finteiiems: gentenüte. .Dophaims; nsleyweyit. esiülibidene AM ;
üpseme.cewpusy. digaorsto.duncafie , - omne agptehendgpuns,
Gpagno. «um. eimjata ;nppéciten Depheidis, -qui jun. edvanasmo cin
wwelac.nenJium ippiprape soegit, JUiegiem Ἰφαθαι “5814 Mir
sueta incdwemetione qeleriter mátigumtirupt.) -Dibpsvhnieprbfe-
pneu

morh -et, lugorps. oiagestun mds i fontem. dedememao orsus
ágeius ,.. nbi .appirrehaui: dabit ἐπιρκονθηοες. abisovmmieioio vitf-
xem vla .eorfinnn. ! quom. Sapedinismtronto! diete
tes, quad. pellem. duit. Riogoo, tiiüque; pedo Sl ἰφαφοφε.
45; acd. iin. verbis. derare-cdeloitem — μάριν, vnliquakenus
“πο 2E) iof) 93i «8 ^b inen ve 7 ρα

5 KKIL. Kos diim pdéduntaa dia foiMtoniupfi 18 conis, men
5. dnpj. age; saprejgu. aunt. amntiiekocempus. , AkoDaphbnis eti Glos
daíatigsbaniur n quo c nonem ioo pde wilson. -4iligendia.
Hlae. enin ypiipslley eteterpitne.et 3ctigen; μόγις -conintcnata,
lian in.petzes sesseyon?,« liae (gd. Ckure-mgquio ddumuccontesdée
want. . . Lamatal edectut, ermptc at - xoeh.obumptrset st Ystitide-
apulonpi i 06. vel sopnanm -sieepitui.cagiv fpe tipon fao. equum
Mi vionmn àptiss ineepraby. aegroque Aandim cont villuticlopaste
sw westiqia δεν δὰ sain ewiusesego s cPBitoivetfe sede
prefunde doratitawerunt atqne imm defatigstipsemb piro cówae HD
«maro topeepnt ag angu dini ryrmedio; he yeguuyih Genil em
20cgo dira copilijt; οἰημβίοροι wurene A nedum sn. effiti;enptinbqut,
Laeti , emi, qe ipsienex witlanbers eniti. didémop Βόιοι,
aliquid amplins. volebante 4udnitn ἴδοι, !esnihihant. Mind por
Inm noregfo. siters iidem 4DIRR UR Al emm voro dava ctum,
pevdidisae.- Jnsnper;etism ipse, euni illnd teupns dionesdebete
ΠΗ, Ver- inan. dasinobet, et. WPSLIR. ^ (chaleur ci nniaqee
wigebant.. .Arbotos, frnotibas, camps engatibus Jpetis andi cion-,
dgsump AUmpitus, ,Guath-pqmerm - fragrantin ;) inemqine- quosiae
oyuumbelaimto Potares fonmina: sensim, Jubentis, exedulqié epa
tus et regiae gup piane infibant, -fiatula caneneq-qMmsquminite.
eppte. immi. daenmbeno. rWuugia tin: ot fames sgeetanerm
esnnes westibns suis exuere. aphais Sgiter hisce, emus da-
«ensga. upsinihus vicus Leger φείγηῆς et immdt ae ebitelinl , oio
piano jos vimos cti bn gypRHI qroipaln; exanligintss aeu da -couiptay-
bake s0ape. ciam bibebat vehbsti sio jméorumm δον: Βοηοέμν..
ma: fhied seso/cum own. ib GSo NONSE E c

UN

KU LB OPEN 1: A

ρόαι ja dsreiüe irte bit oQcupatá y ἠλυθεῖδ' eniti: —"
graves an? negata ifiviimetilo ^ et sinüidenib) y si--wbiperutult.
fila deinde, ^abieth frio; »hiels he. ebrius rne, ptem Mas-
spi imdaobatcet ^tealetéal «io on t6* dubi séplung 5 eint
situl-ennidiegdnilde pati reebitrgos io enini
0X dagwoeubeorerg Mri dimborehr lo deli? faerent du
Mia iini wdtide snapbcetu: Deiphuiny ib diui eif iqéséótitont pal
*hritadipeni 'wshipbut-füdeque diquesstbab , (qid wollen in ὧδ
qntbege neprelunidope ipipttie ty ODasilén a Rai ee Moa ep
vollaque'pinéa qirautan Clilótmoss sibi andlctiént peti gentem δὴ.
4meisiuput SSymplük ruso domitrO wrant, ridere beeisislithabat.
ἄφες πακῦ ginuim ge sapité Chiods detrsattaz alli: lm yu esed

vi ntillé apes e quiteliont. otije6 Titio nes Sil débil eoiR o DEMYA
nüceshbanto sibk :dic:Qies aedi Dwptlid did ψερυ δου.
cabo: omyrtels SvestisyioibephrisWerónsfaciet Mets i: qaid
sas diün «ek obuebiqumde vedsdop, unes" iashiTRINat, :-Déscbat -AMü
sc labeo weh deu) sito qies n^ ibi Pda ^ONe C j^ fel an ou.
— ἔφυς icnlttios yévetteubat,. Sigeée duin WRMpdler
ertanbinrinflnare) apedlulo «ühieduin -prueteiná per Potahta
&hiedurosciabeltmi 207 :D inea op pls Jiurvos p noy sinis ὅς
(uli Mvdiccidi vere; A C-Unni^ er tert Diui 18 "ieu erat
»ἂιφιαφονφοθαῦα bípitehtür iémbrey Mel eonsidt Me o Be
lebeseiuél Queociariimedverte Dephuil figteiddi dupoveft? tétiin-
que ipuéka -unkitenitbe- oudtónipitt cas! vest ; "dolppe^ eA VEMM "EUG
sereratahupyécthje ad. dipiitüe denied? ao BRÁGUE Boop 19!
» lei: dhissaluntt.wanib!! Quiénes quieti ópititonit- Dort t Ue
sj ien amio ,:eitul driradte.: Sed οοδαϊομ ρον ertof t Ub quippe
,,mordeat isuavitih, et -linud. dacty- δά tioVolit Rl "esed fac
ipao Peubtittrpi tine; δ δὰ εαδωδυ udelliitia, ne dàfiilufi ὃς.
"aatinm: cQ oprceledscietdep? Bore 596i hon fiifeloe PU ue
slides pesaepentas^ At etiani Wired coribind- conflgelitór pur.
óc amt ^Luipis: wb tudo ignei, qui dtobed
yr fbn-ers puso Trent [bet Sb . vafe uj : gtduddd
JboCX WEE budérsa. dim this faciat: werba, clade πη μὴ Bio
runditutb γον ditta oonpetis γοϊσς. da: €Chicds Anc Ao cuih ih 3
sitas dieumde "ρα εαν ibi calidi ispuiehipsibtte: oir f
anl qpropias- iitestamdp: s eccdipa- xiu quias pesiike qtii
G2

88 ΓΟΕΡΕΤΗΒΛΕΙΌΜ

- fainifom: ηρπῤουηῶρην Joophaim inslenasitsilliaiéenn M mmy
üpswm..cempusy, düsnersta dam, cef , . menra cptehepdarusó, sihi
Gnagno-um. elata mppléciten Dapbeidis, -qqi jum edvanaunt pin
wwdiac.aexdium ippiprepesoegi, Jüieqiem iUuR/cABM dim
sueta inciamatione ueleritor «itipswarupt., -Dietbosstmi morb dfe-
mora αἱ utncrpe Ingenti mds i fentem. vdedemmnio Boüb/Moreus

BERATOTMETERY

tes, quad, pellem. ihinisset. Hquppddetuh iet ái qevoquter
&en, acad eliam: verbis. jevare-deloitem cjpoitite eea6S ;aliquateans
man dopiam dieiternupte «0: b iro) 33:89 ^b inenig one o ^en
2o E EKIL. Eos diesimieie ndquntus dil o imtoniup;:e onis, moli
*.lupi.ure, soprotas. agni enmtiiqtocempus. , AkoDapbnis «ἰοῦ
dafatigshaniur z AMO in. monia ipepidec mdbenone. eoliiindia.
Hlse., euim .lypiipslle: eaterritae..rt 3otigio; Jtr conimtcpntd,
lias in,pefanp messeyant so ϑδδηφΒ ὁ fure. diquie ddamucoontesden
Want. ; . Lawntal edeatos. create nt -XWth D btmptr d t εν, νδῶ.-
apulonn ek. vel sopemum -sieepitui.cagio tametimpo Gun. δια
li vionmm diptis--inieepmrahs. segroque Amndem ceat. vituticlopesi
$96; vestigiis indagsntau cd. nina andiusemo:. Ria mentes solo
profunde. dorutitaw erunt atque Jiiem . defatigstipenb. produan ue
emaoretonaeptet a yi a-apmedjo; ho peeuugtb ;-,eningeimum
ποις πο Γαι κεῖ ES HMMEM snedum an: offiticsna tebane,
λοι vcasní, aet, nien witisbtess eeniti. diio Taie.
Aliquid: amplips. moleheste 41 uidpsim coriién s. aenoithank. nib. por
lumenoragio oS spun: idem DARE Im ἐν nlt enim. Nota: dura cim
perdidisse, Jpsnper.:etiym ipee, «nni ill Guppas dinpendabut,

JUKXHL | Ver. .inm..desinobet, et, apstes - evicbafur - misto
tig ebenk... "Arbores, Gavotibaa, napi engatibus actis aunque vices,
dgxuth WIKRBIKUM, | NERLA-. p QIBQK RR vfragrantio , ; ipswgiers queso.
oguumibsloómk. o Puiares fumina; sensim, Jubestia. enedulosié mbn- .
tug. 9t Nentecogub.pinne 3nfigbant, -filula cansneqqumequnieite
eapin: immi itemm bese-«olonina ;weusia tin; et. farm ccettenem
einnes westibne suis exmere. Dephais Sgiter ἐμέο!
esnsos- siglas vicus ipunnrqels eh imada ae white ; iode.
pisows: jos viemkon ced Vno ypRAR rin. cerle atn da ctp:
T m bibehat veluti aio imtoceum nitate meistimotar.

wo aW ilu os cepa mmi mia

HU LMBGNC HICMONA E

«póm in cspaido νει tout: c diupatd y-ihusciié eniin ettet un
grove it? mépadiei «fiedtsatillo ^ et sinüidenibyy si-abiberdituM.
Sila Meinde,^abiete fie, ophieia né) ἐδεδπθαι ἐαμᾶν, (Ellos Mg.
qb indedbatost otaudétals -vitoontque diifié MM MH
simul. euni aphsikie patifreebottro2 160 φαίνειν 2i

nei o GEN daigutentbé trerodpbirilibe/ tim bovtir- nimm PA
Jia αἰδκα παδυκίρ sorspbcateo Daiphnjni b Viu eflqptendóMtem opui
wifadiaens ibaebdpbat; dudeque:Jidocs (bab , «uid atollen in wo
sputteqo ceynrebesdopo: φάει y: Dasilinié sapi ^P ello dna ep
vollaquevpinéa qirastar /Olilóoimost offo? amdlctténe peni gentem δαὶ.
metibupüm ὁ έγινε, quswdiondteé nunt, ridere lethstiláabat.
deae werb pintz de enpite Chiois detraatttté oli m ya, over
Ainntassto geikecicoPulleio bllpresaatoCteBiaarire "Fédcoker-Hiiun

vet; tilii apes oxnpestelban, otijqé disi Poe iro o86s tüpriém deer Ec
sdüueehbégto sik: δι Θυδφδ reavmiriuni ipid die ψεροῦθουρ.
usbéeni cimyrtely SyesdisyioDaphráeilweréncfacen €bieds(! quid
caddie ivibsuliquade oodpep, Amdusideh&TRbun, '-3Doecbat -viiá
stille uaberoq ^sitnioies "a^ itápioula AX AMUC j^" fisth tio ien.
φίδι lobulis. ipse cultos pieetatubátiStdqée-dMtin Wivpbalur
sétanbimoinfülinare] apetito «ἀδιινἀϊωα -prietelrü βόε δάσια
£biosnroscdobuterns 51:90 πρε spes Jineore Maunoh spuuióng
vnl EM; Sic ci ererel job t dnt ger πφήδυμι Βα Θϑοδε NAA
sipésoresofuca bnpbtéhntür- ἑαυτῶ, ^ Uldel eonsidi TR p MA MC B
lebeseiuti Queociniimedrurte Depluili! fiütüidé deposuit tótim»
qo» ipibin.-unkligstite-! cuiténi litum! edt ; ^dttppe" ὦ VEMM OU
verdes suiit ἐν pdutte donitip ado BRE Goep 6? 020 QURe
»» lois didssulut. oenibt! dins ὧν. eshtiettópihitunit- Dort" e
seni amie eiui itat. Se d-optuleti*lberd Vertof t ἐὀξέαδῆρρο
, mordéat sua tith,"et;laud. dácüs; atqdé! novo d asdf e fa:
cipis? Paastutepi ἀκα Si^ebeeid n ub dell uitia, sie déiiufi ὄχι.
,í0stisim: cQ apirteled oben dup: Borde 3pd&li honftifeqe PU
rlidssptstaeyentes^ At etiani hired: coribiad" coMügeltót pur.
»Mnate-obupuréná, " nad sul volyitrd siegt ipao, ed -Hoyod
yo nbnrarspuemnho! Yeu tónrns, εἴ ἌΝ 21 ει “18 indue 4 cade
JbodXCX Vlr Bafersa dumtháts dacielut werbu, dicia δε βοήν Mo
rundiequt) ,:90089 dpa oonpetis "vellet da ChiobeiAndfit Vita
sitne démade paéqueme iori cuida. uppiebidndtti" duie
aedi qurapins- ipeideip:- o ecndipar- alu deis uilibe jet
G2

209 LONGE DEB DORIAEIUM

ipissa: quid! actuny:essot, uagne: ctum icléómone 4í soantpic
siloit:. : Cus. -antem: vidisset:et. hingniliseia reper adiuecvoloue
iem.eb.Dapbmii super bee: πόδε widenéésis timcne ἄρας «at
eQulos.-adhud: dormitestentes aliutérsite Atties dioadimnistiflenosupr
plicis gratias: agendiso pro; aaiuto. phrit: dipso οἱ sita ifisongito s Mee
rum; igitur, Cheb valde: émelutesíb, Jephnis -em:riatq enque
ecessione -anrepta:: lii -sisuny-peelbie ananus ;iihnágit! optintunqee
4llam cicadam e. in -destra quidem silegheen veXíneniito:dQna ante
speota . Chios. sdniedum .deiscthbáfur: dáppitehenbienqui:deoacolata.
iterum sinu suo excepit garrentem, 050,02 s nygt$ge nó 91005
|o ΧΆΜ. Wueeiápsos qehimbes.sex: sive pasléraltiquàd ca-
neus: obleetemiq Quecesriatam «autem . Cbloón,- quidtm hate!evig
entres, Dophaisiedequit: errans .fitülam o quee. w&lgo Jertabar
tur: 45 Mat. ago, ΔΗ Δ femnost,: quee alatiilitei dn flew: ectetis
) multos. giaesobato bones, Eadem. atisae. etciesitin canendi eret
o mpessoque.; iue: mailulatione selectébentar ..bosésss ades of
"Reque. pedi ofa neque ottimpli! ἐμοῦ; ioter paecendlusm epus
;Béheteka;; sed; eub. pino addens... planea ne. cidioté:; eoronsi.; Pina
»)ique Pian. raptu cnlebrabet,:.quo. delinitao:wacéaeonh ipas
»,AUBQUAD:«,diseodobant, ..i.Adplesoeas, nón: precubinde deveg
w psa dose - aiulcherr ei. musicus ».u6 . haeniavirgo,2 caiaque
οι 6 «cantus: supxitate- dontesidens, maieremovobbm .2i0^mas,
» duleqm, ut ipueri, :ednisa:-cdidit, «et sic vectes vécolio eanque
s 9p4ipint τ SuRn/h op: atioentum :-jalieetaes νοῶ Imdigne? ulis
» puella »hes..sw. aramenti: démnum cantaque: sutcalyióasm dolens
» precatur, J3oo0,. ut.in..awem, antequam domum iredbab| &ihver-
οὐδ. Anntuot Dii stque;atem diem : faciunt / montananiy- Νά
»ipuelis, eat, atque. ausiehyy virgini iati. siiuiléin, quae etidm: monc
» €Knende suae; facit indicium i ie; —"————
,,NA9d8s uaeitat f Cina cnsu9 sh rn ss cx Tia S09n1976
“ἀρ XXVIII .Kiugmnedi. cohlestamente: illis; wuppeilitevit: πω
Autysing. sese adulle 6t. »uvisoaatuneicentibus: T vri: praedones,
Cegiop, himiniio .aumtos; nd. basbarivesen viderentuy,:sid:egrossep-
pulerb sh: glndin:.dimidintisque,: thione cinia. lrmntiroumeóin, n quiis
in.menusmbidebant, dirigere; vinum. odoraiush, anapncem^ feu
menti; fiopieme Jnekocquodostiéocontinébatur. £axis:::: Motos; quo
quo, nliquohnde: Déresnis- gyege : abogerostpdimmo et -DDspbakia
iue mtao cerabéndam: ccparunta Ghjelivegimr ntpote. pudita;
ἱρρεϊπούοπαυ cti. fppotbum» psétekumo motu σον ates vibes

Lord

5" UGNNODTERMOS" i 89

diuxumto^ HR oantvidiemt Ἰωνοδϑει iooserum no ἔεαγοσαιι πα
ipei vapinib ecoepriy abhagrabstantiorer non'smpliué Batagotia
tus otupesirodp aee allinteeboia aliiwiagid nene Had. elorenten
etusonsilii dntipeno ctiultá. voew lboBe vecatkem ad nivem abo
ditkerditioGoafeitim ossiute fno: Temisque- manibus 'Inlectii dn
situm provehantur.-iditoféo -Chioó dem: oves -edebbDat fistulam:
eto ateramv -Bayknldi anunus. afferelmt, doé^videns κάρα pertes

vins ἰδ μην Duplirims vespera gis denrisque ipsam: inelamuii
' sipreudectip: ovibiosifhrtulum: prolioitidtoue Lado reoheh .gorva
contendit oratura ut suppetias.feratuirs ΣΑΣ Ὁ. ou» ge s aen
— HIN Hle ore! i qesolbus: φιαρὶῳ 'ecdgtresibüs idohéidus et
qasihdah qpdlsac: spiehnd ) ) samjaiee matultecetinpeamte, .feocbot
preutvatuniMisactumev:Ohloó, erige spsiprie πον. ipeítedo
«utsteniteni) nMevUBlob;dnquito'epu quidum.imatam7miritures
sy sumi vuiefarii emdin-praudénes: sae T pro "eh ριον jud
iyseuia: acsbeevdmioenelderohéy ta iore ey; cibirDephnim- servate
gy«b mo/iwivispere: xit ios linalél rpuitde, s crdouefiedi tbgtcadi Wiéma
srültulwe sequb powuno upateng quo^ blue quits etur, etianwt wiieu-
$9hi feoeabopascaninir)o Aqtdum;cgedebry MutfiuwMwildenu e
ὁ» nié einaciup quod πρροπισ vikir Bephnim, 4oboesDDeuiifa: ἐν.
9/qui&p cebera utem! cáo eruntifisteliedo( ubi Poe hnéi]li o ^GRERL,
»Sacdis. mdononrveso: tibi ebomisolpssisieelenig?«um ventü-
vidane siibes supapsviset bubulósb otreinnrerios i [FA vero ire. -
Ji lineo pi baidhue) gréntenrosésipterja0anus ffo possint Jd
3peto purin colin : iaeresipescentesm wvidebisinndiineiiunteJs : dett.

fuimla:debiisque: suis! aunt: totis: viribus antizs eal itle.
Matasáplesbbcrei-sodise oo eunti agwéscore meplttque ellitouno
eodemque impele.in mare desilire Violento $t(6Méoitieurhb al
ims nivis (lntegdfaetb exque: ctase' db obti profandé! inh de-
hiseobée: aeris levestitumofiectibusque «cóbustibüs potsud-de y ὯΝ
amtemoenciduat , impari temer spes dohttis;' uum optiediéhem plb-
diko ncsimetàootiue. dismigietis otgonmpelitybé tinracfrdp. itdntfi dee
ner aurais δὰ media esque crura emuseti edsent)Dapitisi ati
temp diseslten (us, ut ejalilnrvamportune pásodret, atéieenine.
dimi mtpoté eum.ciadlrao: aestisi ardores fervebicerentio d iliqeus
igikun, spostquamipoulaptt) -natarunt,. drma^dac

mavrseuttbdiaghaie regntis. vestem. facio: eunbet ;' ὧν παϑμϊδο. ον

Ls LOS *A5 TOSALIUM

wri hir palüin. IpborAbit; quipié" qui μένοι 5164 fNISA villis
. maré Cit olitus,. Yerum deinde quid faciesidui eiit; db pet
vdoctak ' necéssitato, "in medios boves irai et utadiió "inita.
duofur toribus: δούλα apprébetsis abenno πεῖ, et albedub
ibore hitenüediüe fercbhlur velufi curram wget, Mats avteb
tantem bos, qiuitüm ae loiho qGidem utqdiini; et fa hai dé d
aquélbus old avibus ipsisque piscibus: viiciide:- meljoe fie
clle boa natando perierit, nist "ungulae aquis edibBitáb decided,
Mulf "uiaris' loci ' ad. Bet "téque- aestate" Bésyori:- tance juli
meis dictis césihitertaih φεύδινώηξ;"" ene ΠΡ. Δ Juro d d ea

XXXL EX hann in modum Daphnis fui$.seyrütus; ciu duo
pere praeter spem. ommeem effugisset,. leárenum aqumen atqne
maufregium. ln £erfen eqesus Chien invenit filentem sunu]
οἱ, flentem, ix euius siam, reclingtes, qud. sibilo iio. edito velae»
B, percentatun Her autem. omnid, illi ordine enarrat: mimi
xum ut ad; Der«enem eursoze egcpexit, qemodo vadcae edoctae
fuerint, quemode fatulem inflgra iussa fuerit et quo pacte diem
suum obierit Derco; esemlum. solem pudore retigsk. Decto,
τὰν Mitur lenere prosegunt-tn bene ds ipsis meritum» et

pstopinquis vebiente Dorconem miseram sepelivetun£.
iig ctiani πίοι τς ὦ plantas setivas magna copia
ilio plantaxverumt primiissque laboruim ipsi suspenderumt, En»
. Super etiam lae libarunt, wvas compresserunt et. multas. &sbu»
las pesteriias «onmfregerunt. Audit sun& etiam boam mede
tus miserabiles vipaeque una cam mugiibed dissursitetióneg
quaedam incomposiíae Aique hasc ipsa ut opillónsd csptatiique
coniectabant, erant boum. lamentatie defunctum. summ. bubalvam
lwgentiem. .

XXXIL Post hse Dorconia expquias. Qhles. ΓΝ ed
Nymphas ductum inque &Atrum intboduetum; ablui,. Que tem»
porei.etjam ia, tunc primwm «opum Japhnide, eorpus: hyvit
wandidum et nitidum ob .eximiuni. fetmae deous, seque lwraero
opus. habeas ad pulchritudinem, lime collectis pr»; annb tesn-
pestato- pibus Nympharum. eoronant signa. Dorconisque fustulam

Üe.petza cqusecratam | suspendunt, Postea .regeessk capras en»
᾿ qwe. oves inspieiebanh, «uae. emnes. iasebant, .netjso! pasecateb
neque. kalantes, δρᾷν. erede, Daphaim atque GChloón «t: oculta
aliates denidaranten,,- Ut vene. esasoaeti; consuetam; ediderw xa

it JLHBER ADD. ᾿ d
qoae, vatem prae. gandia, dae .exsuliebant,,, vtluti. ob
nof daprari. slptem.Jaeteno Don-femen. Papbnis, nt; gauderpf,
animum, deducere potuit, Rest quam. nudgn, idit .Chleén, atque
nplessitgyinepm prius spsennditau Bue. dofectamj, jagentem pnxde
«epit dolorpm, hand alterne si,ueneno exmleretur. Ipsius
*pirintinterspm, epidssq.JUAB. sai Perseqnexotyr, sHquis, du-
-sebsgrin intgsipm, priorihsa. veluti, incnraionibys,, epnspmtnus, de-
fiiehnt, Laxaeam, bng, illi. ipso .tquribilina meri. videbatyr., Ani-
iBAMR, AERD ; SS AGER SORS, laíronps sas, Nonio vitet ge
atis ϑαθαρθαῦν 4 Amoris adhue, igngsua, Tisi i "n
oub muo «δ δ γτδδ XI "»mnlaz 1 sbout 2 Sum 985.74
τυ μ35. nemrs munoils| .i9ski;uila numo meqa 3974 ; sinon
lumia mojusbit ἀπιϑν πὶ n3cid 2 z19e3155 mtr! rb 0 optan
-3ulov o:jibe oiei olidia biup «δι ρηί 591. goia στη ub oscotadi 18
«ἰαα rierus^s onib*o- ili efamo: moria. oosFE — "iieinosusq Lii
n&iyohs sdyosw' ebomonp εὐ 5.705 *toctny inar sth eec cnm
1πϑ18 oj9nq op 3o sen poat ovrBni mcfaged ofomonp Ueieaem
evo*«0 — Jinbior csi1ebng melos mplgjae testerl ciegds rupe
^^ ifUsilvem «not 55 5n rim 3D Yq* oot qidmpAP |n
*nansrilanars Pysuiiao τον name unas mam i ΟΠ ΠΟῚΩ gua πον
siqdo &thsnr eplrita en Taela. 4o. Imiisosint ntsjium quie? esa
-mÉ uini bage με ΠΡ} σἰστοθαί emrcabiniri iimiereinreiq rli
-tAaft aB)iuR Po deriisuovtescnay sevgr iuge Pole meis senem.
ἔμ} * pmo d BAUR cfe» PdbnA φαμεν προ eB! esq eai
^noif&JiX esih uelim gm ben cagpye Y — palidotesirr auf!
oiii g^ «j^ sAhoiiete! 3a QM we, eC pH Attis onm os nib i-3EBy
"poe nd. mime ἘΏΝ τοῖν. 'éniumemsi muon 40834 .3n&de5inu»!
. 3 E quu iem : ὉΠ Ev mtiasm o]
" ΠῚ 54.0: esicodya: εὐἰπο 611 endo ood ΠΠΖΧ
i53 οὐδ — .to 6 την κι rp et an n8 aprrt amijaub ὁρίσαι V
-» ἔφορον εἰν e obipéqeit | eli udo “τρίτο À a* op tpi 29 bn
rgenbsnsen VEnanh acanied ὦ ἐμ τῷ dac ramidtun da amabibake
sb4rdmur eng os isse yu MS λα ὦ (C cioEiens630.— 2093
Hg ndr nnsvitbny b ὁ (ὦ δι΄ sonat mA e Iren Qno εὸ 08 MICE
A483 meo ibo hr cos ti Sk Aeg n8 Ahn εὐ. 9.0 &519q ub
dada» $4 -anoen i502 yet- n.) dnte riti -rniqun i5v0 "ip
iro ko Chou sapis nriazte A] ' coburs. (ben eoiueiod 295^ ID
hv aj9bibs-Atdtóiratén ιϑϑόδυυ ἀρνὶ 2 Gsinsteniesti no talia
^ Md ian τον. or nh aede oak nieafb sépergunoft «o

δου. zy sug

ui ncetinna niin. ΑἹ gabafr Lxomi 3n msnp ,tsro sPtov αἴ ellii
grab ter esl etsonis Io 6M oritinedni onpotq soqmeo 3n91319
cit σα ἢ aTraboini ciluecn p amedesq J&c esas 3jnoiibun r5insigd
appro ast omuibus οὐδοῦ &Hob ,ins19 erfeimobatv mobnip osvu
mcns assnehqp mensem bonp 3079. 89793981] süpliia 3ns
cu^ catt οὐ} πσποί πη cquisa. fil xr ssgota 99 Ἰ99δο σον
eatur oen "anfeq οἱ siuq! gonoons 0:39v81058 δδήέσιπν VI foni
T 00 sa») 33 oov annon 9) αθ το eii asirmiv enint
αν rin 94 haa srocmvYTl ὅπη 905. ibsrqT0JenTq msupnu "$095

endis 3I Eh Ἀπ ἢ UNDIS nf mhopat
«ποθὴ biroiie aquis ΘΠ σ τ τῇ $59 €es3n75D2 iü9asq 9 5}}8

2| ze! evi. mobiir ennner ovia κα 9vis moiolt svia 22
erbzsQ n BSiaoq masünra sis!iq mebiunp anu osplA —.nomso
484. Loc; ellronir Sn od8 bonp asas) ἔπη fidt 9603 :91516321
potis VPE; POHIUBDRA,, 90. 1 Tn ;

émiae tempus, quisque jn agris operi intentus; SER 1. SIM
mie n μήνα Sa cre extexgehata. alius quphinom texe-
bat, alius sibi, falculem gris. Praecidendia.cnrabet.. nlins; Japidem,
5}. vini, plenos uxas; cnpteronrts; alius, vitigpm, Ar dam oiefihps
imppetia, φημι, quer esilicet; praelnepate, lumine demporegaer
tano, mpstom. deferretury,;.-Hing, apbnis otrwn Πρ neglectis
Se. q8nrisgge, putgam,, sibi oRRPommodabant epspam;, Pe-
ghnis, nempe. ig, corbibua portabet uxa, iniigiebef Anrcplasiuet
ghiabat, inque. dolia, inv. infergbatz Οὐ νος antem, cilm, xide-
igtoribna, parabat potumqne isdem miscebat,i vinum. yetuetins
aigue ἘΣ. bumjlioribus, vitibus mvas 4solligehhs, - (Qmpia; quippe
e^ | eso, yitis, ernt. hugylis, non. sublimis, nequ arbokibut mari-
ἦδι8, ἀρᾷ, daorsum, palmites protendens atqne. hederae, instas gar-
pent ,T5t,.xe] infans, uliqges gui. xecens, papa, A fasciis Jaxatae
sint vae, apprehendere, ,.. £m siti p $5 nainng eupsiem aoort,
«£s 4, Vt. gitur, par. est. 4n, Banebi festo, vigiqy iilius, qua-
lieres, proxiijis ex agris, argessitae, M, rem, ang opszn, adiusarant,
Degbnidi ogulos, adiiciebapt Jandibnsque, eymeo tanqnam Bagsho
pulc ricudine parem efferebant. Et quaedam ex andacinribps,oacu-
p JR fk, quae. res; signti; Daphsim. jofleguparit, iig sane
My eua etd Qui autem.in calcatoriia, erant, XariM, voses
An Chloén iactabent, et. yelutj in, gnandamn Bécchein. Satyri fnriese
Amiliebant optabantgne; oves, βειᾷ, οἰ; eh illa, gesri s. , nnde, illa
Yigssip, delegtabatun.. Daphpia antem, montebaf, Foro. mon, alind

. MBER.SECUNDIS.. ὦ 105

iHis in votis erat, quem et mox, vindemia finit&, consetos re- -
peterent campos proque incondito illo clámore fistulam aut ipsos
bslántes audirent greges. At postquam, pauculis interiectis diebus,
uvae quidem vindemistde erant, dolia vero mustum iam recepe-
vent níbilque praeierem erat, quéd manuum plerium operam
deposceret, greges ruréus in cempam depulerunt atque admodum
laeti Nymplias adorsverunt racemos ipsis in. palmitibus, vinde-
míme primitias, His offerentes: neque vero priori tempore negli-
das unquam preetergredi solebant Nymplras, sed sis

sque puli dn Dei Τὴ βανωδι Mee dei aeria

tes, sive florem sive poma sive ramum viridem sive lactis li-
bamen. Atque'huius quidem | pietatis gratiam postea ἃ Deabus
retulere ; tunc autem quasi canes, qued iunt, vinculis luti sai-
34 edit αν vibe

cidlaheduinsnu Do eai s ρει .eummol oru.
x Im Bard qt , lp aiii rad ecdtwrr
nbintiuislaceits; eti rerelid atf idm uà
i. pase t hee Mni dn "d o dili
Paneg Nel ft Mia LP all

d ni le h

3αδψίαρ bolt : τς riori viii, vere

1 didicere. 8' EU * vbi h-
ἀπάνω!» qUaMijué "Medi oa M Qu "WP "Hed
"MA? ἐν διυθδωθθὰ o fete EUH D "ABE o AME Mitt,
29g P SPP aif" Aotédlal 1 (udeéurtiué"" anni" Cenipoki ferent,
La ΔΗ αν die BIU bre él *utiGtie qM ξεηή θεό Pelo hail,
IMrEM c ἘΠ᾽ arii visti; lica Blige vd P. prit piedi
Drivcconplenim Mee erem ταν} bath itid,
,floes -wndliique-punion et virides myrtóbz CBNO(C" Ii di ioiils, θάμ
posed uarie dücdat Itl. ὀνοῤόβ εἰκβα dE ραν" aliae
Gao ft: ?- Bec ultus ἐδ ἐδ et vphéds "tribuistque Teh-
FUdetUik! SI Hle cui aqui n eli Wüste; fach vt-
mea εδνθδο. ΠΣ ae aula] 54 δε L4
25d Su c i GNE Nba driiy dfe γῶν βιε Min μὰν 'ina-
s m pid iria rene emp 'juelt - thexia ^ tile "trina
tie natiéa n TUM sló: Colore Fa VE clima fghém
Kern end iudi disi qui *rinédé? lola eurer Hio nddus
πα ΨΥΧῊ e μνδβδῶ Mott bondad fadi, "Vin-

88 LQNGE: BAWEQRKIIUM

welemisbetu, Haee endato duroi im pesi desprebetidtee NMlenm:
wine uábotm. onim, Jin: bfic postenviá, maion meles quie quei «ab mihi
x&aniiagerahs dioállel le iéain sí ien. Vincogpl isum. di elíugis
gium: sübebhdoonosagio,-sipme seas imbopegmsribhs sonitando,
ninstap: pexdisia igsflliaq Same ssepsesimata .Jaboxeuli qaweroes ἧδε.
asini is schmctas Aso A&sgereliamu dal apuhfulocuns iwibeleacneotq
μερί; ; Áosequqenda saisahaboiosirinpaliqabiosstort quot epi
hon. posset. . Defeasua. igitar ,. utpote aetMe. qNayisis: bhoniaque
dn niani dt^ simil votasasi neo slabopqtbnqo calampap cikel d yici-
———— n hestugibdececgendi ^qnamme-
bsc: ie ;mibilg aedi ippopa .edutans- molliegusidebebust. sue
»mpti»bacdis-poiena nadie, iemodo pauanajethel, aolbitbsndab
wimps.iponekem, Ragshen itesgito illus, si, omissbolam antasiio-
Mus "“ἐσομηοθσόξ Mai MI Gris ποινάς οὐ ὡγεροβωφοιέναύμεβορ,
whaicoum mapdinjstutun d pain Imelie;Rigquei.-gisnatin naque
qysempern,-éi;;pindemiandas c1í4os .fieineasgme alecerpéliga afia ebiinr
JIBRA uf. dembfixat qgatitaugosdulo.-Ho «ovo. ac1g52, πὲ itt qmi;
u rv Vo. a Hid im'éachianabchffgans. exiit svónsin , capaleqs mene
xbivunmdo nequa duscinis nnquibmy end, uAcegun acies énpium.u Mibi
wuidema aitPhiletei;:tik c enQulnig clargiriopndjeo pie amos
melo: enijh. 'oazujdli ,. quao dpoiny ewagédno, codi viskeg; mium dioc
iem igo» ovni hnjn o dietaf. ; an bl) quii byre 4i igeedaribcuaéég,
φμβεᾳ me,spestquamo qgacunu osculo myrpone peris ponen. imipiat-
3, Mgociwbecanpkmon:quen; mb aiaicipitam waldeim ane] mei Hin ποῖ
"tin bino prdaciorualesahne dnsequpteno Puer οι dapuier-
wisi viddargiquad : iso; altaymm, et. quovis opio duimponss radiki-
ἀφριδμὶ, «scio dm prinià: pabestatksqndggs ssopduncagiaegmun
jin dila pelustii.-lecaointe. dildo μον πε umet o datiausin-
uuo Gibisfatidina canit). poepe fapes- ieu; :quiside: dnnnrafllide
simmaboasdt mio fülps: videli xqnainisspiücinsalistutmh guapo
vaiümodani.; dieg;-quidearitii]iosedis ok Bine diiofilongtmgi
3nbulcinetangriolme. ΟΝ ἕο d;: autem Jiwpbaiilis veto ChloBo tam
,quem pastor curam, 819, Nlehque; quotas compu "tempdre
,í4na6cetine] oin 'ixunr; venio: hortenn inequefisilíhe -Jidntisqne
uibledio ἐπε μη we itp »bisco» laenin - UQuodincs δορά oiphes-
ated mecsunt iwepusies;;;ntpett 7melip bordieis-olard gttihe, -: "itio
s A ntAm.) am^ tibi aliqua: siens, akt: wupfrastea "'n0i:feeipa wi-

ctute hunc puerulum videris.

M BMBEBO SECUNDA. c GE

εἰδῇ p ulia de diutina tas nier inicieiwo pálina)injyetéd dioniiuit
yjett. dpomtup ol rupta otrüm illata : ρας orb radeaetadit uem
nulio cigunée: cVidipsits «ule dias ie. dipelik, téen-arenlenidu,
hen ulap cote. iiinseops detattes 3^ ai. dieuoiss o iyi eid ilit, que
wiüenbendpliugoc διὸ aleifirentiu i hoses: padidkeyi «miasdtQus aer
ϑρμοορδοδοί πασλοεψα el tup win &OC ieont (Inf. nomin! dsnrtgo Aubl,
14100 pamfb, Jcconuechátip iino: :dieati^dodie et: Abner. prestri c emt

agelitite . E*819. 46195 203003U 1090 auea9io(i ,)96 "ἢ — Uh,
xlv VIMs Magnum» syodimnodalectati:sui5vihutin fübolam einn
vetuvepa oo taoehdientebs; £&andem.use-

imperi in, enpras o vesque;dialetikou) Qnipasdktaneh Auge arai
nperanolntpe . plantae) ipaben utmdiidolamhiosP est δφ, οὐ uii -
illut ate iventibepinatüu digo eridbistttromimpbrs penreitmmulat
unteltitéun eater os jencibua mingitlitéeo vidioetiaiaidbllicusio qui simbet.
udapeiiomoistr bm. ogbéque» injegnebmiuy. . itane. (iyas; oininis
Miis.ekisi ptu. Asporgllidip ébi ab ; Qejeiboocimidam» cof btnhaum: em
dqpdium nne Anipro

sonipes, dépoie qui dpa quedns.
ylaudabamu Echec qued; :Ameeyilidib n E
suilidgnes: ouiésipg odiis aped. iren, quidem nihii: dadtiütearad,
aqu, ἄπειρα dunptyllide peleas daibcsislBielm :anizic dantis
apti omdilacibéis. nen albus) siec qioima-dénpconmith: rdiambogrimer
εδοήηθδία.. oqenbilpudquiplentie c ebonilonmio ziggpepterd? |odmduy-
Sabe üuqmoo silos. ongealit .; ovn: metuo . "iojeiq. mpopee.
etai E c Blfjaine vgnideun: qatiionimyipaes: sali edode:lostiénit
—— aed RE :Sisyiliscncdeptin diii»
snbiit- diio rese ἐδολὶ relistós mt duiptipumsm:endiémoArmimie wo;
τ ΤΠ ΠΤ ΠΤ ΠΤ
APA ipe. Joiatoenpealictoihete ni ibo pptafit rint; comiti ampli
ΩΣ m——— τς Np giemaen f

PST

TE LOUNDC Her GIBEILIUM -

iguatecabulitieqodtfeno3Mos. eap abjleeteab titienuno orale nc-
4Jquwint: bàemretianthébigaodaft. o Ufi videntur c -etivinrrfa siatp.
γιὰ ἐκ πἷα asdeti d Muteum xeieptuic wdepectutcieinn diccdiupan
πρρει"εδδ που erii diem qoin: ἀϑοσέαὰ hoeispsum :estoticnet
jet dimtuo tehemsari-mmopecnesdii ckitne ho daxot ronstitemanmig-
s ous Quid. extirkosite»deletsus ; ayuj do slpeeouitesum: quaerhaqs ἢ
y Omnis over napis! dimit i:Phidletimo «dile ca huprtwpuelluseisas
qj6sti parentibus . queque 'aiostris in illis»:ohià somtüho et^pasetse
R08: qus és: inus: Shed ique xquii. paste: Aion -npuré poteri?

qibus:iül paseadondácthis 06s conspetbowi vtherdnta$ogenpode-
dete ee buo bt ^quosibaemousanbedre rip Ffuoerpurty: dia llb on) álpeno--
misqanpléxes, iéntexsio) Al inddnisaedeactiinà susedlum;iauliiest
«iati vesilipag Yborieumbetb; «ἰδ σοὶ aemcuddobuet: cuibéen
iidem misisilecufuckinsy uum qéctuivirpiies Sd δόλο! da. σφὼ
mi unpesurics om demi: iolbésdindpitato ius dignes tio due bM tTIN-
axhs:;cum aicuptetiowun veysim)qusefécurent? et. quéreiasadsdeib-
desinit, dum uodifecerant; . 530 fano mite niediunaeopused
gpihi] apiafmitz Amplintéti/bomes euoiislicitm mei quifiqanin ánp-
»ppling apsofedimun! &xneebiéas igitur: auium córit umeviif» rene-
»dimmxidillobrtejde iendandom onmmibudap ed oeliqeuh Jinesit
spsulmqíüehdusAtp ἰώ conueni ὙΠ σππὶ ποι stpotrp masa
mulis diis ealiasinestte ἀράν ον uamriàa;iwt pir det, mantériá
ehmersebantunnividelioot? vatis] nn ad plekum'» dt quae. ρσιπάθε rsen
patrewsanbjhsessger emucum pirpetrubusty aedi aémyio dte:
hanéopodiissqueamomem cnmeime sikpew]cvehemuntiuse .affiasbrdi,
jasequnatinsurranewunt:;et damimpe(u: sues --grejes μι γα μὲ
naquia-éestinantes y »sesóquies »inibopas. cnipientbiriis ^culd lando
sibl anuteo,o0comresut, cÀniéntesgeiviniiiicur avoule vaaplextias
inseentisbs ἰμε ὗπαν antem jilududimbat: regedit ,' quod. heque
Diphnin éligs mentione! fatere: amaderet? dequo! Ghicb ban: lil
ὅδε ínpebo v pel zveliG j1:dononifesto »fortenit ^ wtbéerobed : Jpsiun
faesresi. aujnovui sociuuycJol oJosl. nuiioi sua οὐδ odt eneti

^ JOBIEO PIECUNDIDS. V eo

- ^n ode uenann itia de :sdkidantas ,0iton s peopesitütdram uat.
ue iduaisito, - ἡδοναὶ iit) osotüb., cduiqodinn,i expleri - voluptate
mequibam& emsbomryae dao] empletus,quivbris. bemptestioném
3mctionen séigiehati Apteveh. dum E)nphnis ;yidléatiusr fatéer.om-
plexus illam :ettehebato,! iniiaths..aesco reblmeto Ghles:: dilenue
fupe)» ene vines, Subsequenb iy; ánclbatatoireciambito AÁggoscentes
igitur, doraniorud bano tlpssze vitidfinésib lehipe trepordnapeha
$mfemqe-cotiGicti- AMonerilbto. Qotemmognari tiae pastilla
wgjesso deburqat, cabitirbiteati, Iinnc ease frsétioni ssi séosian finm,
"pese! dioi, giai nequidquam itti οομφάνοδι zmrsss suit cdie-
Áusntà ei)-quogos.otqpulérüut periesp.enocio: Fortenets hom) Áo»
fheis we digit foinsept,: tiui quidam Btfesrhmbdi-tenultus tor
tan, ῥόδα -AgumHicekpassabaosonop nsdi»i.JauB — 4rusumn sbil..
-iduNdl. infitidarg. iewenea : Matiquansek sogibas qolienteniiade-
olea i Dilspe:potoavino ia: silii éacbreuvolentons inpicnlin ib mate
deduetà auisque desiestitóa! nemine vihst Magosiis .Mityle-
Aiconumoegie sani info. maro edené sitio dégehentaq Métesdip
ΔΗ δα, απ ponis; appiriena fque ope goidier idemáciliis
Sastitusto p. lb vanoro. ÉpiiquenGasetibimG Ibtquedenb; portiuospota
οὐδε, pertinobmese fantatitidnstdexi smpim Xreedéies v olitpéte-
4i aptaciiNAe igiturieppule etin. citiénemo eubduste aibil
pnrpatenbent alis aod. weris selaetuobiketahbenGanoduisengne han
Miebnbcarendina saspeasian linea .:.deoniqiscasc.anntibes cle; petra
nome ptremisenta Gpitutécs , nnne ouibus retibuergweobepriweó,
quà atsepittm in cvinait.leliosaatiemo £ugitelient) . vendntes [iiam
ang;c Giu an cut ple wabantes:jdaqueisi geniti) fopse ποκα yudiqhe
fne rdt vopiterdum capinbset, iteubtubeer ebisutatioipsusmime
sem quoque non inutiliter iastreeret.. Si qua missintüped.sepas
haberent, sb iit xyoldineguis alíqelipi, smcipienias. ulia atum
gpontiusihnnaymes;sobrebant,. 4 Pane: dumtaxst ,»ivino:atquecceubé

200 LONGR/DENE TENSEIABIUM

ἀρροκον quid! sctumr;essot, magne: cencislámone Θ΄. so fOI-
siloit.:: usi. autem: vidissebuet.-hinanilisiea qrreper adisie«volagre
ten.ebDephsisi supes bae: πόδε αἱ ἀοιδόν, timcnedemitit 9t.
eculos.edhnó: dormiteskentes .&ljatérsite àtigies closdenistiflenosupr
plicis gratias agenéisoproi saluto: parte: Jpeo οἱ sita ófisongitoo Met

rem; igitur; Cheb valde émelstesít, Jephnis -ego:riéMq onque
Qcsasione -anvepta:- : ini sinu -poelite spanus jiinfgit) opéimemene
Allami cicádam cae án - dexára -quidemrsilenkoen extnesitou dona nte
specta οὐδοῦ, stdnbedum .delectàbátur s&ppitthenbbraque: dbeoaculat

iterum sinu suo excepit garrestem, 00,52 i^ {194 1ι pm Ὁ φῶ Ὁ
OAOCVEL WaneeiApsos gekimbes-ex:silve pastéralt ἐβδὰ ca-

nede: obleetenita Quiecsrithnm -au&em . Cbloón, αὐ hetciewis
ceres, Dophnis:edaquit: cerrans .fdeulbus o cate e iálgo: Jertabar
turi, Kpeto nego, uides fempmosty: qhae ciailliteiin fle»c:entatfis
ἡ multep qiaesohat,:bioves,: Eodem aiinue: eimpesitin einendi erst
»anpessoque-, Mus: suiluletione seloetébentér :begásys adam ut
seque. pedi iei neque atimpli! Ánflictéi: inter- pascenslum epus
»Bihbeteka. sed; agb. qno addens .. plaeaane..ciactá;eoronsi; Pans
»9que ian capt cnlebsabet, que. delinitao-sacdaconh fpes
» SR RNAi diseedobapt; ..i.Adpletnene, .. nén; precnh inde dures
wptAeent eb ipse. pulcher ek. amusions , wá. hae arirgo» cusinque
οὐδ ἀφ anto: supxitate..dontesidens , maieremouobbin .ti6^mas,
» duletmy, utipuer, :ednize:scdidit,.:et siceobe ss véhcoiio emque
s Opina sug/a on: atmenfum:-$elieetas abegit,.; Imdigne? duit

», puella -hes,.sub armenti; démnum camtaque: sutcalviósseudolens
n pires Jiope,; Utoin.awem, antequam domum iredbaüj &ver-
^4íMar. Aunt Disique.airem iden: faciunt . montananiy- wt
»guelin, cat, atque. aussi, virgini iati sibuiléin, quae-:etitim: munc
» €8urjide suae; faeit. ndiciunic ieatunee , qued ucidinstoeriwbundes
»,NAgdas 4beeatéÉE .1π ὦ, ἐς. τίν horis uar tia SUI 98 6:
«Ὁ A&XVIL.JAiumedi. cohlestamente; ilis. wuppellitevit: seutan
Antysng ese adulte. €t uvis aatunetcentibus: Tyri: praedones,
Cepiop 'hviminiio .awntos;né- basbari:esse. viderentus:dd:eqgrossep-
pulerb sb; adüay.dinidindisque, haa cibus. rmnto scimetiag n quim
in.ianua Mabiddoant, diipusre; vinum odorata mappem: fee.
mentà-aopisms Jneloiquodnwáiécoontinébatur: favis; Mot ei quo»
«uo, liguoknde: Déresnis- qisge : abegerosti»simmo ec -Dapbakh
iaa mas! carsbéndanm: cdparuuto Ghjelvegpisrjspipete pud;
lascisotetio o6 HEC CELL CDM

U UBENEOG PER MOS 891

diuxsto^ ἘΝ cani eidiset Teineetn eocerum ne foreyosem cod
ipsir vapinib ex-wprip ablufiigrubstantiesesy ποθ" παρα atapgofia
tus JUpreiroaeo^sut aliinteebis alfiwnadi menu Sani qiforantem
etitonsilii dnepeupb etiqitá. vóew io Pa) vecutem ad inkvemoiabo
ditkeruitoGCoafeitim oselute fano: denisque- manibus 'Iniectis.dn
situm provehontur.-idi«oféa .Chile&dem: oves “οὐ έθεῦ fistulam:
eque merae. Báyknidi ananus. afferelit, At»videns qcapres pertes
vitas aithudlormDeplinie semper δια εἶα deofisque ipsam inclemad.
* Ouwiesagbcts: oxillusifirtulumo prolicitiétquetedidDo reobtéih :duren
contendit oratura ut suppetias.furateirs f&i0y0 os» αν 2. gn
2 URING Hu ore! i eoroibus:i giaigig 'eosisteetibüs dohédus et
synalhhesh apdlsbos wpéstnd ) 2 ssmgiuine ruatultecetimpemte; .feceban
prtitvatumilVisactume:Ohloó, ecwriguo spslesis imhoría ipeitulo
viseitatd) pMeaUbiobsdoquitocevg -quidum. malim 'imdritures
yu ausi virwfarsi! emdioni^praudénem: te Ipro: obs μηδαμὰ
1yseuin: acobeedmuteelideranés tutore es: cibbDaphninr servato
gyqb mu/iwivisoqre oit: illosilinalé rgartile v Ao efedi tbaüces wien
siluae dequb. somno piter quesbius qun ed tari; "etiarit wileu-
ssi gaoéabopasossinit;o Auadum;deedepty Mrrfawdiei lani v-
smith ekneiupquod negometvikh Dephnim, 4o»vaNbDepiiii ων.
9j quit p ceberd autem! civeo erunbnfistelterof ubis P whnért]l l^ RPERL,
wsncdis. mdonourveso: tibi seb oleneoipsam fatulenty«M8. eentln-
sj dono. mültes supémnwvioet bubulósb-etsvipnrerios: fEW/ vero! gre -
Ji bibo nml bald hu ci erm temisoléuip tesi e0 anos fao furiitorachiiiete 9
aget suns alium: barres: peavcentem ueidebisi)nir i eitange le soc. ..
- 12 QR: Ho aso ou idem iig s dietus uavióque- qédonwmo^ dte
Miro ictus cmm v jeu qi o εἴτόϊξο caminos pé lH, 3n hie dA abeHUtA
fautula:dnbiisquey suis! admota; ctotis: viribus unni'ta eafto helfe.
Matasüplnsbicreiauiliespet «untinni egmédcstre maplitique ellito:uno .
eodemque impela.in mare desilire, "Violento st46Móaititu bp al -
texims nivis lotuirdacó extuecéssu' ἡ oityiprefondé! in de-
hiseebben gairis ievertitumofiectibesque «cébuntibus pésrotcie y MA
eupbemmcidnat jjrimposr teneri specdolutis;' eum pla
diio ncxinetà:atiqne dimidiae oijoemosiieqii tl ara ufo. iilatfr sd
nest onrela Sd zaeSin eque crura'onjoeati. -etbcntbDa piis ans
temo disenlteaius, ui epa in: wampoctarje pasodret, ateuaendime
danj.mipote cum.cadirao «aestisi ἀράστου fervebicerentiouéliqaus.
igitum, »pestquemipeullapt) nataruot, . drmiy: dri guofondage «dus
merscnti.d)eghnie espina. vantem. (adilu: eimabet γ!. ἘΌΝ tee.

83g LONG PASKORBALIUM

^ XIX. TLaatilem quidem tnac ab(eit, nti.ne male, ipéertu-
We Daphnis mactaretar: a£ were fnis buie negetie nonu. i5
impositus etat; nam Metdhyinnaei .magea difficukate domum.
suam vis&eres pro nautis et aaucli pre luxsrientibus. revesgi
ei. ia concionem evibus advecatis cum supplicis prodierunt
obsecrantes, ne se indignos putarent, quorum causa vindicta
snagpéretnr; ne ullum rjuidem verbum. verum dicentes, ne
etiam deridiculo praeterea essent, qui talis tápteque & pastori-
bus pe susMinulssent, verwm Mitylenaeot, qmad qui .naNAB
ipsis abstulissent et opes hostiug more diripuissent, incusantes,
Hi vero facile ob illa vulnexs fidem habeotes et adolescentibus
prunariarum apud se familiaram factam ihiuriam ulcisci justum
esse erbiuati Mitylenaeis bellum, .nec illud por pyeeganem ἢ]-
lum indictum, degreverumt e&.pzaefecto statum ,mandayerun,
decem io mare deductis navibus maritimam incureionibu$ iafe-
stare oram: non enim fufum era£, imminente hieme, mplersm
mari comunktere classem. E
XX. Hic confestim die seqmenti oum aniltibus, . qni .fetei-
gum vice ipsi fungehantur, in altum provectus, Mifyleuacacnm
agros mari proximos hesthter invadens mulos. $um. greges
tum frumenti acervos ac vinum, paullo ante fnita vindemia, et
bomines queque, quotum Ομ οἱ epera circa iia venmbatur,
non paucos rapuit. lLmpetum etiam euis natibus facieliat in JChlefe
et Daplusdis agros egrossntque quanta selonitete posset, sguae-
vis obvia agebat, ferebat. Et Daphnis quidem iuc δὸ pa-
sceba£ capras, sed silvam intraverat. frondesque virides striage-
bat, ques hiberno í&empere haedis im pebulum dare pesset,
Quamobrem de supetione looo lec incnrgiénpe pcenspents 4666
cavo aridae fagi trunco geoultavit. Chlo& aétem aderat gregio
bus hestjbusque persequentibus ad Nymphas supplex coafagie-
bat.orabatque, uf et ilis, quos pasceret, gregibus siqbe sibi
propter Dess parcerent. Bed nibil.precando preéecit; Methy-
mnaei enim non solum conviciis multis et probris Dearnm .simm-
laera illuserunt, verum etiam greges ipsea abegerunt eL illam
ipsam nom aliter quam «csprem eu ovem virgis feiiendo prae
. AXE — Hl iem naves sues praeda omnigene.onuataa haben-
tes non ulterius navigere decernebant, $ed donditim hiemem he-
stemque timentes diigeban& Basque inde solvebam, summa

cp iondbetel. rdipis ; "ait "utliui" eos' prorequeretur véntus.
DiplliGi véro ; làm: "titsdiffliti bboita, "Ingtessms camipüni, i!
doe "ibakéale ^lilüanE/" oti; lec "trpras VRAisset nee'
ὀνὼ" ὑπούδιόος dudüb Choi filvaiisiét "bed Gblue magtam:
seliGrdiwél: ct péübittaui etohini; " dia ye pro inore obléctabat
Ohio8! *márrho 'cltore-miseérabifique plorat editó' nune quidem
coran 5ófitendg Dat àd ξίαι, 'ubi-sdderat WMinc"yero 4d mare
tahquén flam^diiteus; nihd ad Nymplias; 'ud: quas; cum' ab«
süieliérotuP, Colfagérat,-Thujue Tu'adlum ἐφ΄ pictéait: et Nyi-
pinie; and pPotfidiiient, iiétaese occépit!^ EB oes
"XXI? 2A Nestris sbsuls sbstractac est. Chloe, Idque videre
rstioubitis v Ill; ᾿χαὰς vobis éofóllas plectebac, la," cade pri-
SAM tdi MR Lob, "cie eli hapac -Rfita -vobly dichtg
,putiaeti 0e lotir Quiddter pul. nihi Cl préin efipult) "46 Hoátes
tied τὸν ΟΡ qi ni Bastéllát mébad t^ quii Bray "ex
JEn E UVauw ἐλ δεν Chilo "auteni in-ürbe"in poste:
»Fum babitsbit! At quibgs pedibus, μά θη. δι. "hinteren ogerid
SAEIPCISP. aiii "aprts, ^ Md 88 adibot: "uüphuk enim, quod
SUAE: σὰς bileo: " "Hic" proletlus "inoPteni; àut^Witernin "Δ
JA etpbothbó- "ING -0ér tà quoque, "CHoA, "talia perféra?
S Metititatiné inifplhus Ἠδϊδκϑδ ἰραίηρ 1 "hárumce "Nymphárom ΔΘ,
qué IGPT- Au μὐυδδιιπί DM τέρας Uvex à. edel ἐδοῦμμ' τὴ
Wüddetdet? ^7 qois ϑϑν ον e uet oe rade eua
kin iret ^Kb6 ' ipsitim^" dileéh Cul "pfe: — et datcimti
Bifkslü o pottinib" prófutdüs "ut ipli obvddiint tres Site "Ny
pie; ihuliérés: pPocérae et formosae, semintidae "discileehtieque,
diis solatis simulliorieqife σὲ SATIRE; Atque priitto Sal
Wil riiserart ρα δ vieni suit. viiae; Géindé mt)
τίν dAtedtéii dign: Xa infit: ING" πὸς vitüpi ir, "Du.
;pMlli nobis quippe inigu: cuhsé; quim 651, leit-Chtug. Nol
πριν misértéo fatis irqué'hóc ahtrá' Ἰλοδη δαὶ
Mant pibiis ἡ nuttiehdai" "Nihil ili cum^ 6kmpls!et ovibus La
MM Gemohuhe. "Atqué res fffus etiam nunc ποῦν suát cti-
1jrió., Me Ae Mittit depostetur fh "aervitutem: vel in pár-
qiio eM grecdac^vélljat: " Átque "Pana illum, qii dub hac
splhu sedem habet, quem vos nunquam adbuc ve] flosculo- tyjf-
nr honofastis; hunc; itquám; óravifius, dt "Chlóae süppatiss
vifeiflüt c maddé enfin; Quai vios, ássuevit^eastris, néc paticá farà
iilii, róte ditto, "pis d à PU abit Méthymnseis &at; metuendus
LoNevs. H

-

114 LONGI PASTORALIUM

' Jhostis. Noli laborare; quin surge et videndum te exhibe La-
moni atque Myrtalae, qui et ipsi humi prostrati iacent te
»quoque partem rati huinsce rapinae factum. — Etenim Chlo&
»postera die tibl una cum capris ovibusque redibit, atque una
»pascetis et una fistula canetis: : ceterae res vestrae curae erunt
S,AÀmornr.* " ,

^ XXIV. Hisce visis atque auditis Daphnis e somno exsi-
liens, prae laetitia ac moerore obortis lacrimis Nympharum si-
mulacra adorat vovens, sospite Chloé, optimam ex capris sese
mactaturum. Et procurrens ad pinum, ubi Panis simulacrum
positum erai, cruribus hircinis, cornigerum, altera manu fistu-
lam, altera hircum sallentem tenens, illum venerabatur vota-
que pro salute Chloés f'ascipiebat et se hircum immolaturum
sancte promittebat. ἘΠῚ vix tandem circa solis occasum flendi
ac precandi finem faciens, sublatis, quas absciderat, frondibus,
ad villam rediit, Lamonem moerore liberavit, gaudio replevit ;
et statim cibe sumto in somnum delapsus est, nec illum qui-
dem sine fletu, sed iterum preces faciens, ut Nymphas in so-
mno videat ociusque illucescat dies, qua illae Chleés reditum
promiserant Omnium "noctium illa ei visa fuit longissima. In
illa autem haec acta fuere.

"XXV. "Praefectus Methymnaeorum, in altum decem circi-
ter stadia progressus, suos illa incursione defatigatos milites
voluit recreare, Nactus igitur promontorium in mare procur-
rens Iunataque exporrectum forma, cuius sinus ipsis portubus
tranquiliorem praebebat stationem, hoc in loco naves ancoris
stabilitas cum constituisset, ne cui ex terra agrestium quisquam
negotium facesseret, Methymnaeis velut in' pace securam indul-
sit oblectationem, Qui cum ex rapina omníum affluerent copia,
potabant, ludebant, victorialia : quasi celebrabant. Sed desinente
modo die et hilaritate in noctem protracta visa est repente
universa illa terra flammis collucere atque vehemens audiri re-
morum strepitus, quasi ingens adventaret classis. Clamabat qui-
dam, uf belli dux armis se accingeret; alius alium vocabat vi-
debaturque nonnullus vulneratus: immo erant, qui faciem cada-
veris prae se ferrent. Putaras nocturnum videre proelium,
hoste nullo praesente.

XXVI. Nocte tali peracta illis illuxit dies nocte lenge ter-
ribilor. Namque hirci et caprae Daphnidis hederam corymbife-

LIBER SECUNDUS 115

ram in corujbus.gestabant, arietes autem et oves Chloés Jupo-

rum ululatum edere audiebantur Apparebat, et ipsa Chloà pinu
redimita caput. Multa quoqué et in ipso mari fiebant mirg et
praeter exspectationem. Áncorae enim, quamvis in altum eas
tollere conniterentur, in profundo fixae perstabant remique in
mare demissi, ut remigarent milites, confringebantur: delplines
salientes. ferientesque e mari suis naves caudis compages sol-
vebant. Audiebatur etiam super arduae petrae cacumine, quae
sub promontorio: iacebat, sonus quidam fistulae, qui tamen au-
dientes non oblectabat, ut fistula, sed terrebat, ut tuba. Quare
perculii ad arma concurrebant atque quos non videbant hostes
vocabant; qua de causa noctem redire optabant, veluti eius be-
neficio inducias nacturi. Omnibus quidem, quibus mens non
erat laeva, constabat, a Pane haec csse terriculamenta auditio-
nesque hisce succensente nautis: causam tamen haudquaquam
coniicere poterant, cum nullum Panis templum. direptum. es-
sel, donec circa meridiem belli praefecto non sine numine in
somnum effuso ipsemet ἢ Pan talig dicere vigus fuit;

XXVII ,,0 omnium sceleratissimi atque sacerrimi morta-
,Jium, quaenam causa vos impulit tanta facinora furibunda
»mente patrare? Agrum hunc mihi carum ausi estis bello infe-
»stare! Boum armenta et caprarum greges, qui mihi sunt cu-
prae, abegistis ! Ab aris meis virginem abstraxistis, de qua
»Amor vult fabulam facere! Quin neque Nymphas adspicientes
»nec me Pana reveriti estis! Quapropter neque cum eiusmodi
»,navigantes spoliis Methymnam ünquam videbitis neqne hanc
fistulam, quae vestros anunos ita perculsit,, effugietis 4 Sed vos
,undis obrutos dabo piscibus escam, nisi quam celerrime his
»Nymphis Chloén et insuper hos greges Chloés et capras et
»0ves reddideris. Surgito proinde et e navi puellam cum his,
»quae dixi, educito. 'Tui tibi cursus ducem illi viae me prae-
»bebo.** |

XXVIII. Hisce omnibus consternatus Bryaxis (illud enim
nomen duci erat) exsilit et navium ductoribus convocatis inter
captivos quam citissime quaeri Chloón iussit, qui illico eam in-
venerunt et in eius conspectum adduxerunt: sedebat enim pinu
coronata. Ille vero hoc ipsum pro. indicio et argumento habens
eius, quod in somnis viderat, illam ad terram in ipsa praetoria
vehit navi. Vix illa e mari in terram descenderat, cum fistulae

H2

116 LONG! PASTORALIUM

sonus iterum de petra exaudiri coepit, non ille tamen, ut antea,
bellicus et formidolosus, sed pastoralis et qualis δὰ pastum du-
cere sole£ pecora; ovesque per senlam navis decuxrerunt, nec
uli, eo quod cornipedes essent, labi oontigit ; capellae tamen
longe audacius, quippe quae eam pe praerupta rupium acan-
dere non insolentes essent. i

XXIX. Atque totus lste grex undique Chloén circumsta-
bat et tanquam chorus tripudiabat balnbatque et laetitiam at-
que hilaritatem prae se ferebat. Aliorum autem pastorum ca-
prae atque oves et armenta né pedem quidem movebant, sed
in navis carina manebant, tanquam ipsa cantu illo non vocante.
Cum itaque admiratione omnes tenerentur Panaque celebrarent,
conspecta sunt in utroque elemento prioribus mirabiliora. Me-
thymnaeis nimirum, priusquam revellebant ancoras, naves cur-
rebant et navem praetoriam delphin e mari prosiliens praeibat;
suavissimus fistulae sonus .capras ovesque ducebat, nemine
fistula canentem vidente. Oves ergo et capellae simul procede-
bant et pabulabantur suüviter huiusce cantus modulamine deli-
nitae. -

XXX. Alterius pastionis tempus eret, cum Daphnis, ab
edita quadam specula prospectis grégibus atque Chloé, valide
exclamans, ,'0 Nymphae, o Pan!** decurrit ia campum et in
Chloés amplexus ruens animo deficlens collabitur. llle autem
aegre, Chloé basiante suoque eum amplexu fovente, tandem re-
viviscens ad consuetam fagum perrexit sedensque super trunco
percontabatur, quomodo tet hostes effugisset. Illa cuncta illi
ordine enarravit, videlicet caprarum hederam, ovium ululatum,
efflorescentem in ipsius capite pinum, flammam in terra, strepi-
tum in mari, geminos fistulae modos, bellicum nempe atque ps-
dificum, noctem illam horrendam, quomodo sibi itineris ignarae
viam monstrasset cantus ille. Agnovit ergo Daphnis Nympha-
rum somnia et opera Panis exposuitque vicissim et ipse, quae
vidisset, quae audivisset, quod mori volens Nymphis vitam de-
beret. Post Chloén dimisit, ut Dryantem et Lamonem, eaque,
quibus opus esset ad sacrilicium recte peragendum, adduceret;
ipse interea optimam e capris correptam hederaque coronatam,
quales hostibus ante visae füerant, et lacte super cornum fuso,
Nymphis mactavit, suspensam excoriavit pellemque dicavit.

LIBER SECUNDUS 1

XXXLl Jam praesente Chios afque elus cofitatu ES

accendit Daplinis et parte carnium elixata, parie nseata, Nym-
phis obtalit primitias et pateram mmsto plenam libavit. Mox
toris e ftonde substrütis, deinde totus in. cibo, in. potu, in lusw
erat simulque greges servabat, me iupes irruens hoatilia perpe-
traret.: Quasdam quo«que onnilenas in Nyrsmpbarum honorem ce-
cinerunt, veterum pastorum carmina. Pestquam nox advenit,
ibidet in agro pernoctarunt et die sequenti Panis meminerunt ;
sed ean ex hirocis ipsum gregis ducem pinea redimitum co-

rena ad pinum adduxermnt libateque desuper vino, bona verba ,

Deo dicentes, mactarent, suspenderunt, pellem detraxerunt; car-
nes vero tam assatas quam elixatas frondibus impositas in prato
apposuerunt. Pellm una cum cornibus pinui juxta Panis sta-
tuam affixerunt pastorale donum pastorali. Deo. Primitias quo-
que carniam obtulerunt et cratere capaciore libationem perege-
runt. Voce Chloé, fistula cecinit Daphnis.

XXXI. Hisce curatis recubuerunt et cibo -indulserunt.
lbi forte fortuma ipsis supervenit Philefas bubulcus nennullas
Pani afferens cerollas atque. uvas adhuc in pampinis et palmiti-
bus haerentes. Eum filiorum. natu minimus Tityrus comitaba-
tur, €rinibus ardentibus puellus et caesiis. oculis, candidus
et lasciviens, qui seitu levi veluti haedulus gressus faciebat,
Kxgillentes igiter omnes simul Pani corollas imponebant palmi-
tesque in fronde. pini suspendebant atque prope se recumbere
Philetam iubentes compotabant. 'Tum vero, ut facere amant
senes, qui uvidi subbiberunt, varios inter se sermones misce-
bant: "videlicet, quomodo iuvenes pecus pavissent, quot latro-
mum invasiones evasissent: quidam se lupum interfecisse gloria-
batur: alius se camendo soli Cumtexe Peni secundum eue
quae' erat, Philetae gloxiatio.

XXXI. Daphnis autem ei-Chlo£ nullas non preces adli-
bebsnt, ut et cum ipsis communicare artem istam vellet fistala-
que cnnero in dlius Dei festo, cui fistula esset in debeiis. Ῥιο-
mittit Philetas, iemetsi senectam uti jam inflando non aptom
causatus, fistulamque accipit Daphnidis, Sed ea erat exigua ni-
mis pro arte magna, quippe quae ore pueri inflari soleret.. Mi-
sit igitur 'Tityrum, ut suem. fistulam afferret, casa inde distaute
stadüs decem. 1s abiecta penula, nudus, instar hinmuli currere
gest. Lamon autem pollicitus est ipsis, se fabulam de Sy-

-

| i8 LONGI PASTOBALIUM

ringe enarraturum, quam, ips Siculus pastor πότοις hireo οἱ
fistula, cecinerat.

XXXIV. ,,Haec fistula, ioquit ,. olim. non ait ergonum,

Sed virgo forma eleganti et.voos conginag, Capras pascebet,
»cum Nymphis cólladebat, canebat sieud munc, Pan ad illam
' spascentem, ludentem, canentem accedens pellicere, conatus est
οοδᾶ id, quod cupiebat, promittens se faeturum,.ut omnes ca-
»prae geminos partu. ederent feetus,. At illa.umorem ipsius ir-
»ridebat et amnasium recipere se negabat, qui.neque hircus me-
»que homo integer esset. Pan cum impetu. sectari incipit vim
»illaturus: Syrinx et Pana et vim fugiebat. FW'ugiendo defessa
sinter arundines se abscondit, in paludem immersa evanescit.
»Pan, arundimibus prae ira succisis, puella.nom reperta, hocce
.Ccasu animadverso, organum hoc excogitat, dispares calamos
»Cer& coniungens, ad testamdum disparem fuisse amorem. Sic
: silla tunc temporis formosa virgo nunc est fistula canora.'*
. XXXV. Commodum desierat a fabulosa narratione Lamon
eumque collaudabat Philetas, qui-fabulam emni cantu suaviorem
recitasset, cum aífuit Tityrus fistulam patri afferens, ingens
organum et ex ingentibus compactum calamis, quodque, ubi
coaptatum sere, varie distinctum erat. GConiectasses, illam esse
am fistulam, quam Pan primum compegisset. Postquam igitur
Philetas surrexit et posuit se in sell oorpore erecto, primum
quidem calamorum periculum:fecit, an inspiranü dulcer sona-
rent; tum. sentiens spiritum sine impedimento permeáre exinde
alte et iuveniliter inflavit: ita ut aliquis se tibiarum concentum
audire putasset; tantum edebat. sonum. Paullatüm vero vehe-
mentiam istam remittendo in iucundierem senum convertit mo-
dulationem omnemque artem musicam, qua pascentia regi et
duci possent armenta et pecora, ambitiose explicans et osten-
tans fistula canebat, quatenus armento quadraret boum, quate-
nus oaprarum gregi conveniret, quale ovibus. esset gratum.
Suavis erat ovium cantus, boum vehemess, acwtus capellarum:
in summa omnes fistulas una exprimebat fustula.

XXXV. Ceteri igitur £aciti iapebant ista modulatione de-
lnii. At Dryas surgens canique iubens cantilenam Baechicmp,
torculariam saltationem. ipsis saltare coepit, nunc referens vin-
demiantem , modo cophinos ferentem, deinde uvas calcantem,
tum dolia implentem, denique .bibentem . mustum, Quae omnis

LIBER SRCUNDUS 119

ita :apte.et perspicue exhibnit, Dryas, ut sibi videre viderantur
et vites et prelum et dolia et re ipsa bibentem Drysantem.

XXXVII. Hio ergo tertius senez oum magnam saltando
assecutus esset, landem, Chloán atque. Daphnim. est deesculatus,
qui statim surgentes fabulam .Lemonis.saltant. Daphnis agebat
Pana, Chloó Syringa; Hle.suadere conando. supplicabat, haec
fastidiendo eum deridebat. llle. bisulcas imitatus ungulas sum-
inis pedum unguibus insistens euxvebat, Ohloá eoníza in silvam
quasi in paludem subducitur. Daphnis .autem, arrepta illa
grandi Philetae fistula, flebilem, ut amana, edebaí. cantum;
amatorium, veluti ad amorem illiciens; revooatoriam, instar re-
quirentis j ita. ut, Philetas admiratione perculsus .subsiiret eun-
que oscularetur osculatusque donaret fistuja et op£aret, ut si-
militer Daphnis eam pari relinqueze& snocesseri. Daphnis autem
suam illam parvulam Pani suspendit.et osculatus Chloén, tan-
quam veram post fagam recien. gregem add cendo abi-
gebat.

XXXVIIL Nocte RPM simul e: pastu. ied. evium gre-
gem Chloóá suae fistulae cantu cogens: o caprae prope oves
ibant et Daphmis prope Chloón incedebat. Quare semet in
noctem multis verbis:ultro citroque habitis explevere et consti-
tuerunt sequenti die matarius educere greges: atque: iia fece-
runt, lllucescemte enim. die statim. in paseua venerunt, et
postquam Nymphas primum, :deinde Pana salutarant, hino sub
quercu sedentes fistula ludere coeperunt; exinde suavia mutuo
dabant et accipiebant: ibant in amplexus alter alterius simulque
decumbebant et nihil ultra perpetrantes iterum surgebant. Nec
cibi incuriosi faerunt; potusque illis vinum lacte mixtum. '

- XXXIX. Quibus omnibus calidiores audacioresque redditi
inter se concertationem instituerunt amatoriam et paulo post
ad fidem iuramento. stabiliendam processerunt, Ad pinum pro-
gressus Daphnis per Pana iuravit, se absque Chloé solum in
vita non mansurum ne unum quidem .diem: Chloó autem
antrum ingressa Daphnidi per Nymphas adiuret,. eandem habi-
turam se et mortem et vitam. Ka tamen Chloae, utpote puel-
lae, erat simplicitas, ut antro egressa denuo sibi ab illo iusiu-
randum putaret accipiendum : ,,Daphni, dicens, Pan est deus in
.5Bmores propensus et infidus. Amavit enim .Pinum, amavit et-
»iam Syringa. Nunquam desinit molestus esse Dryadibus et

120 - LONGI PASTOBALIUM

s Epimelidibus Nymphis negotium facessere, — Jio igitar, etiamsi
, s,non éteteris eauramento, quo per eam te ebstrinveris, noh cu-
y,tubit de te stmer& poenns, quaitvis frd tot feminas, quot sunt
» in fistala calami, aeoesseris, "Pu &utem inihi per ceprurum
«hüb6 grekén perque eaprum illam, 4886 te educavit, Turato,
«té nunquam deserturum Chloón, dum tibi fida manserit: erga
ste eutem et Nysiphas iniustam fugito, 6die iwectetoft, quin
socoidio uat lupum. Laetabatur ibl deroguta fide Daphnis;
et in faedió capraruto (rege stans et alter& manu capram, altera
bircum prehendens jursvit,.so ChloBti-amuittert ciiéturumy quod
εἴ alium Dephnidi praeferret, pro ilin ipsum esse se Obcisurum,
QGeadebat fidemque adhibebat Chloá, utpote puella et puella,
quae ovés pasceret quaeque capras et oves opilienum et-capra-
florum proprios esse Deos éredéret. |

LIBER TERTIUS

L Miytieneet vero ut hostilem illaram decem navium ap-
pulsum resciverunt atque ipsis nonnulli, qui ex agris veniebant,
populationem istam indicaverunt, indignum 'rati a Methymnaeis
ista pati quanta fleri posset celeritate maxima adversus illos arma
movere decreverunt. Et conscriptis tribus clypeatorum millibus,
equitibus quingentis, miserunt terra suum imperatorem Hippasum,
tempere hiberno maris fidém tentare non ausl,

]. Hic igitur expeditione suscepta agros Methymnaeorum
haudquaquam depopulabatur nec greges sut bona diripiebat
Bpgricolarum atque pastorum, ratus scilicet, id potius latronis
quam ducis esse: sed illico ad civitatem ipsam festinabat veluti
portas minus custoditas invasurus. Verum illi, cum centum cir-
viter stadia abesset ab urbe, inducias offerens occurrit praeco.
Postquam enim Methymnaei edocti fuere ἃ captivis, insciis om-
nino Mytilenaeis haec omnia accidisse agricolasque et pastores
In adolescentes contumeliosos istorum facinorum auctores fuisse,
statim eos poenituit facti praecipitanter magis vel atrociter, quam
prudenter, contrà vicinam urbem suscepti d autem praestare
summa cum cura festinabant, ut, universa restituta rapina, tuto
fam mari quam terra commercia exercerentur. Caduceatorem
itaque istum ad Mytilenaeos Hippasus (mittit, quamquam impera-
tor belli summus creàtus pro arbitrio statuendi potestatem ha-
buit Ipse ἃ Methymna ad decem stadia castra metatus man-
data ab urbe sua praestolabatur. Biduo interiecto nuntius ad-
veniens jllum praedam recipere et nulla illis iniuria illata do-
mum redire iussit; nam cum illorum esset arbitrii pacem eli-
gere aut bellum, pacem utiliorem esse inveniebant.

122 .LONGI PASTORALIUM

1Π. Illud igitur Methymnaeos inter οἱ Mytilenseos bellum,
insperato tam initio quam fine accepte, sic fui& compositum.
Verum hiems Daphnidi atque Chiome ipso bello longe acerbior
oritur. Quippe nix densa repente circum lapsa ommes inter-
dusit vias agricolasque .omnes casis inclasi. Rapidi torrentes
pleno flumine decurrebant glaciesque conqreverat. Arbores quasi
putatae videbantur, terr& universa cooperta nusquam apparebat nisi
circa scatebras et fluvios. Nemo itaque gregem'pabulatum edu-
cebat vel ipse prodibat foras, sed luculentis focis acoensis. tem-
pore gallorum cantos alii lina versabant, alii caprinos contexe-
bant pilos, alii tendiculas. avibus capiendis artificiose construe-
bant. 'Tunc boves curabant in praesepibus palea, capras oves-
que in caulis fronde, porcos in haris pes poene glan-
dibus.

IV. Itaque cum ommes necessario domi dadnecaibr; we:
teri agricolae atque pastores [agebant hilares, utpote qui a la-
boribus paullum liberati essent cibumque matutinum sumerent lon-
gunque dormirent somnum; ita ut ipsis hiesis aestate, autumno,
immo ipso vere iucundior videretur:. at Chloé Daphnisque iu
memoriam intermissarum voluptatum revocati, ut osculati se
fuissent, ut in mutuos se dedissent complexus , ut communi usi
fuissent esca, iam: noctes transigebant insomnes, atque moesti
nihilque tam avide exspectabant quam vernum " tempus, 400
quasi ex morte ronatio ipsis esset futura. Dolor praeterea ipsis
Oboriebatur, quando vel.pera quaedam in manus eorum venit,
ex qua cibum antea promserant, velmulctrum, unde prius si-
mul potaverant, vel fistula neglectim proiecta, quae donum
erat amatorium. Nymphas igitur et Pana precabantur, ut se
hisce expedirent malis, sibi gregibusque solem tandem exhibe-
rent, et una precando quaerebant sibi viam, qua se mutuo vide-
rent. Chloé autem admodum animi dubia consilique plane erat
inops; namque ilii ea, quae habebatur mater, semper assidebat
lanam carminare docens et torquere fusum, nonnunquam etiam
ineundi coniugii mentionem iniiciens: Daphnis vero, utpote otium
agens et puella sollertior, huiuscemodi artem videndae Chloes
excogitavit

V. Ante casam Dryantis et quidem sub ipsa casa myrti
procerae duae et hedera erant, Myrti iuxta se vicinae stabant,
hedera vero in medo utriusque erat, quae δὰ utramque suos.

LIBER TERTIUS : 123

diffendens ramos, haud.secus ac vitis formam «antri folils alter-
nantibus praebebat; plarimus magnitudineque raceme per oo-
rymbus e palmitibus pendebat. πο’ iuxta hanc. ingens. avium
bibernarum multitude.inopia victus compula, quem foris non
inveniebat. Frequentes erant merulse, frequentes turdi, pelum-
bes atque sturni- et. quaecunque hederam.depasci amant volucres.
Praetextu illiua aucupii profectus. est Daphnis pera obsoniis mel-
litis repleta et ad fidem facienda -viscwm et. laqueos secum
portans. Loci quidem. intercapedo neu excedebat stadia decem;
&t vero nix nondum resoluta plerimum illi negotii facessebat;
verum amori cuncta, ignis, aqua, immo nix ipsa Scythica sunt
pervia: : s
, WIL. Cureifando igiur:ad casam perveni6& niveque cruri-
bus decussa laqueos collocavit viscumque virgis longis illevit 3
dehinc consedit de.avibus et de. Ομ οὗ. sollicitus. Ceterum
volucres quidem e& advelarunt complures, et. eapta fuit' ipsarum
satis magna copia; ita ut mille modis oecupatus esset Daphnis
as collgendo, necando, plumis nudando: extra temen villam
nemoe prodibat nec mas nec. femina, me gallina quidem: villeris,
sed omnes ad ignem sedentes intus erant conclusi: ita ut animi
pendens, quo se verteret, Daphnis nesciret, veluti malis: pro-
"gressus avibus: et audebat. sane, mode commentitus: fuisset, spé-
«iosam quandam rationem , foribus sese inferre atque intrudere:
ideoque secum deliberaebat, quid bene dici posset, quod a veri-
similitudine minus abhorreret. ,,Ignem accendere volebam. Scili-
[cet intra stadii spatiom vicinos non habebas ὃ — Panes petitu-
,rus accessi. Sed pera tibi plena cibi. — Vino opus habeo. Át-
equi heri et nudius tertius vindemiasti. — Lupus me perseque-
4.batur. -Et ubinam lupi vestigium ? — Ad. aves eapiendas ve-
,niebam, "Postquam cepisti, cur non abis? — Chleén videre
»eupio. At vero patri et matri virginis quis hoc fateater?... Ve-
, sSrmm enimvere nihil ex his omnibus caret suspiciene. Melius
itaque tacere. Chloán autem tempore verno videbo, quando-
,quidem fata, ut videtur, hieme hanc: me cernere vetant.
"His atque id genus.aliis mente agitatis, omnibus autem offensus,
quas ceperat aves tacite colligebat et abitum moliebatur. Αἵ,
velut ipsius vicem Cupido miseraretur, haeo accidunt,
VII. Dryas cum suis mensae accumbebat. Carnes distri-
'Buebantur, appodobantür psnes, miscebatur crater. interea ca-

19$ — LONGL-PASTOBALIUM

nis uünué ex pecomia observata dominorum incuria rapteque
enunis frustulo. proripuit se foras ex aedibus, Aegre hoc ferens
Bryns, ipsius enhn erat portio, axrepto baculo illom perseque-
batur per vestigia veluti canis, et cum persequendo iam ad he-
derem- ilam venisset, videt Daphnim suis sibi humeris captas
aves imponente et citato gradu abire se parentem. Et statim
carnis et canis cura omni abiecta alte exclamavit: ,,Salve, puer !**
et amplexus eum.osculo dato, manu prehensum intro secum ab-
duxit. Paullum .cexte. tum .abfoit, quin se mutjo conspicentes
Daphnis et Chloé im terram oollaberentur, obdurantes tamen
erecti. perstare salutaverunt se et osculo exceperuat , idque fulcri
instar ipsis, ne caderent, fuit.
- . VHL. Daphnis praeter speio.et osculo potitus et Cbloé
prope. igaem sedit ct in mensa &b bumeris palumbas cum
smaerulis depesitit, refesens, quo pacte. pertaesus continenter desi-
dere demi venstum prornperit et, qnomodo pennuil&s harusm la-
quels, hli,s visco, myrtos atque hederam. appetentes, ceperit,
llli: centre -sedglitatem .collaudabeat eumque ad edegdum invita-
ben& quee reliqua canis fecerat, Chloae. vero, .ut potum infun-
deret, mandahant,. Tum ipsa hilari facie aliis porrexit, Daphnidi
autem wltáno loco post ceteros. Simulabat enim.se illi esse sub-
irsíem, qnod is(ye veniens se.non eonspicafus domum reverti
voluisset; 9itamen pxiusquam offerret, praelibans inde bibit eique
sic, dedit, Ille,. quantumvis sitiens, tarde bibebat, hac mora lon-
giéxem .woluptatem percipiens. |
. Χ, Mensa ,subito panibus caroibusque vacua reddita gni
assidebant , auper Myrtale οἱ Lamone rogitabant et beatos eos
praedicabant, qui talem senectutis suae altorem nacti essent. Eit
Dephaidi.sage ita. laudari, endiente Chloé, erat periucundum.
Cumque illum praeterea detinerent, quod postridie sacra facturi
Baccho ssseni, non multum sbfuit, quin prae voluptate illos pro
Baceho ipse adorasset. Ideoque confestim ex pere sua liba mel-
lita muita. depromsit et .captas aves, easque in coenam merisam-
que noeturnam apparaverunt. Secundus crater statuebatur alter-
que ignis denuo Accendebatur; ismque, nocte quam oelerrime'
es secundis explebantur ferculi&, à quibus partim enarrando
fabulas, partim canendo, cubitum secedebant, Chloó cum matre,
Dryss una cum Daphnide. Atqui nihil inde utilitatis ad. Chloén
redibat nisi quod crastne die iterum Daphaim possot conspicere :-

.— "pfe "PfiTind "5

inani gsudio sese pascebit' Dwphnisy suave enim ducebat vel
cum Chloés parente ün» cuberéi'ia wt ewm: quoque: amplezwro-
€ür εἴ saepe oscularetar, QUIM Hetpe bheé dm Uem sere se
somnians.

" — X. Ut fflaxit üiés, "€ erat TEES et: "s JBerese edu-
rebat ohmnia. ΤΗ͂Σ sotem surgentes Báccho arietémmectant anni-
culum et magno igne accenso cibum apparent. Nape aatem pe-
nem conficiente et Dryahte &riétém élixante,. otium Daphnis at-
que Chloé nacti extra villam prodierunt, ubi 'eret hedera; ite-
rumque pedicis positis ét virsis Abico illis vint haud spernen-
dam avium ceperunt, Continuo interim mutuis fruebantur oseulis
iucundosque sermones serebant. ,, Propter te veri, 'Chlo&* ,,Scio,
,Daphtii.* — ,, Τὰ causa miseéllas interimó merulas;** ,,Quo igitur
,animo vis me esse In te ?** ,,Sis inemor mei.** ,,T'ui memini, ita me
ament Nymphae, per quas aliquándo aru in ille iuravi, ad
quod, simulác nix resolota faerit , veniemus. «—',,Verum alte
cumulata iacet, Chio; et metáo, ne ipserhet ante illam lique-
:,,8cam.**" ,,Esto bono ànimo, Daphnit xol enim fervet.** — Ὁ
,nam ita, mea Chlo&, férvent, quemadmodum fiamma Hla, meum
quae aduit cor! ,Iocos apis, et me declpis.** — ,Non equi-
dem, non pef €apras, per quas tu me tubebas fatttre.

XI. Cum Chio& his verbis vicisxim Daphnidi respondimet
velut echo, ip&os *ocavit Nape; et celeriter intrarount, praeda
longe uberlorí, quam hesterfa foérat,' teportata. '""Pum vero
Baccho primitiis de vino batis epül&tsnttir capita redimitt he-
dera. Utque tempus fult, Bacche et Ewvoé:chumsto, Paphnim .
dimiserunt eius pera carnibus et panibus prius répleta. Dede-
runt étism Vli palurhbes δὲ turdo$ "Lamoni et Myrta!ae- affc-
rendos, tanquam ipsi alios capturí, dmm quidem Béems mineret
nec hederh deficertt. ^ Daplitis fatae ob? osonistos ceteros
prius quam Chloén, quo'huius suaviom parum filiBatumqude sibi
servaretur. "EEWism aes smepe nd'éos'prefeetus est aas. at-
que &Mas rationes excopitando, ith wu Jis nón omnino: isvenusta
hiems effiixexit. j :

XT. 'Ineunte jam vere, ceri nir — ἀάαξας detecta
esbet et herbae viréscerent, pastores ceteri gteces in pascum
educebaht et ante ceteros €hlo& σέ Daphnis, utpote longe po-
tentiori serviente& pastori. 'Iifieo igitur cursus ad WNymphes et

- antrum dhigitur, ille nd 'Pana. e6 pinum, deitde ad quercum,

1.2. LONGI PASTORAZAUM

sub qua sedeütes οὐ greges pascebant ct sese invicem oscula-
baatur. Conquisiverunt et flores coronis ornare Deos volentes.
Hos autem vix Zephyres mütj aura alendo solque suo calore
fovendo educere incipiebant:. tamen iam ab illis inveritae sunt
vielae, marcissus et anagallis et ceterae veris primitiae. Chlo&
quoque et Daphnis caprarum.eviumque lac ceperunt idque, coro-
nando sunujacca, Diis hbavere.. Quin etiam fistulae primitias
solverunt, tamquam luscinias ad cantum provocantes, quae ex
fru£icetis e£ virgultis resonabant Itynque paullatim accurate ex-
primebant, veluti post longwm silentium cantum memoría repe-
£entes. ε . . .c ν᾿
XIIL Grex balabst et seltu lasciviebant agni et matribus
sese subaternentes mammnam premebant. δας autem, quae non-
dum pepererant, arietes persequentes alius sliam suppositam
inibat. Ilirei eüam .sectabantur capres inqwe illas lasciviores
faciebant saltus deque capellis pugnabant et unusquisque suas
habebat et solicite curabat, ne quis moechis clam eas adori-
retur, Huiusmodi spectacmia videntes :vel ipsi senes ad vene-
rem irriabanturs ili vero et iuvenes et praeterea prurientes,
atque in aetatis fervore constituti- quique iam pridem amatorias
appetebant.voluptates, hisce auditis inflammabantur, hisce visis
intsbesoebant.et ipsi aliquid requirebant, quod osculo amplexu-
que.praestaníius foret: tum praecipue Daphnis, quippe qui per
hiemem. domi commorando et sihi] agendo adolevisset, iam ad
oscul& impatientius.ferebatur et ad complexus lascivius geatie-
bat eratque in omni re venerea plus solito curiosior et auda-
οἷον.“ . hg "s ἫΝ
XIV. Petebat sane':& Chloé, ut in omuibus; quae vellet,
sibi morem gereret suique copiam ipsi facere nudaque cum
nudo longius quam an£ea consneverant, coneumberet: ilud di-
cens adhuc desiderari praeter δα, quae praeceperat Philetas,
tanquam unieum sedendo ameri remedium.. Chlose sciscitanti,
quid amplius esset osculo, amplexu et concubitu ipso quidve
statuisset patrare nudus nudae inoumbendo : ,,lllud**; inquit, ,,quod
,a8rietes ovibus, quod hirci oapris faciunt. Vides, ut hoe opere
»per&cto nec hae postea illos refugiant nec illi has insectando
»86.postea fatigent, sed communi deinceps veluti fruantur vo-
»luptate atque una pascantur. Dwice quid, ut videtur, hoc
»0opus habet atque amoris vincit amesritadinem.* — Quid? an

. LIBER TERTIUS —— 121

uon vides Dephni, capras et hireos et arietes eb oves, quem-
8dmodum recti ill faciant et rectae contra istae patiantur;
Alteri nempe insiBentes, alterae vero dorso ihpositos admit-
»tentes ὃ Τὰ tamen a me petis, u6 una recumbam idque nuda? ,
Atqui illae me, licet vestibus" emicta, quanto «sunt hirsutio- -
(res? * Paret Daphnis et concumbens cum ea diu iacuit; ne-
seiusque quidquam eorum agere, quorum gratia tanto libidinis
impetu concitabstur, illam erigit. et a tergo, hircos imitando,
Hli adhaesit, At multe magis nnimi pendens ploruvit nw
quod arietibus rudior rerum amatoriarum. esset.

: XV. Erat autem ipsi vicinus quidam, proprii agri alios,
nomine-Chromis. aetatis inm ad. senectutem vergentis.: Hic
uxorem ex oppido duxerat iuvéneniam et fermosam atque feini-
nis rusticis venustiorem, cui nomen Lycaenium. Hneo quotidie
Daphnim con&picata mane ad. pascus.capres suas, noetu e pe-
scuis abigentem, donis ilum inescando sibi conciliare amatorem
concupivit. Aliquando soli insidiata fistulam ipsi, mel i favis
peramque e pelle cervina, donavit. Quidquam tamen eloqui ve-
rebatur, cum Daphnidis erga Chloàn amorem facile cohiectaret4
ipsum enim totum puellae addictum videbat,: quod. antea qui-
dem ex nutbus e& risu poterat intelligere; tune temporis vero
mane. apud Chromin fingens se ad vicinam ire puerperam &
tergo illos est insecuta et in frutetem quoddam densam irre-
pendo sese abdidi, ne conspici pesset, sieque omnia, quae di-
xerunt, audivit, omnia, quae patrarunt, vidits ne'flens quidem
Daphnis ilam latuit. Quare vicem. horumoe miserorum : dolens
rataque, geminam sibi oblatam occasionem cum salutis ipsorvin
inveniendae tum suae libidinis pedidos ἘΠ qe comntühi-
scitur. :

XVI. Postridie 4 eius diei € quasi : ad ΒΕ ΝΕ par-
turientem jret, ad quercum aperte,: ubi Chlo& atque Daphnis
sedebant, accedit aecureteque animi consternütlionem prae se
ferens: Serva me'*, inquit, ,,Daphni, miseram: etenim ex anseri-
bus mihi, qui numero viginti erant, unum eumque optimum
,eripul( aquila, quem tamen magno scilioe£ onere pressa non
potuit alte evolando in solitam illam excelsam .petram depor-
»tare, sed in hancce humilem silvam cum eo decidit. Τὰ ita-
»que,. per Nymphas et Pana illum oro, hanc ingressus in sil-
vam, sela enim intrare nom ausin, meum. mihi serva anserem,

198 LONGI PASTORALIUM

Leve sinas anserum meorum numerum sic immümni, Fortasse
etiam aquilam hanc ipsam interunes, neque amplius tam mul-
tos vobig agnos haedosque rapiet. Ad custodiam gregi iu-
sterea relinquetur Cbloé: omnino ilam capellae morunt ut per-
»petuam Gbi in pascendo seciam.'*

XVIL Daeaphnis nihi futurorum suspicatus surgit e vesti-
gio et sunto pede Lycaenium pone sequitur, quae illum quam
longissime & Chloá abduoebat. Cumque iam, qua silva erat den-
sissima, venissent, iusso illo sedere iuxta fontem, ,, Amas", in-
quit , » Daphni, Chloón, idque bac noete ex Nymphis rescivi.
»Hae mihi in somniis besternas tuas lacrimas exposuerunt at-
sque mandarunt, ut.te res amatorias edecendo gervarem. Haeo
Autem nen suní suavia et amplexns et qualia facdunt arietes -
shircique, sed saltus hi longe ills dulciores; habeat enim lon-
»gioris temporis voluptatem, — Quod si tibi colübitum fnerit
,Jhisce liberari malis et.experimentum €apexe voluptstis &c Sua-
svitatis diu vobis quaesitae, age, temet mihi iyoundum praebe
»dscipulum; ego te ia harumce Nympharum gratiwp infor-
s IBabo.** v

XVIII. Prae volaptete s;plius sibi nea temperevit De-
pbais, sed, utpote rusticus capraruque, amans et adolescens,
ad genua provolutus supplex oravit Lycsenium, ut quam pri»
mus hano se deceret artem, cuius benefinio, quod vellet, face-
ret Chleaes e& velut magnam vereque coelo detisaum rem ao-
cepbarus esset, et haedum se illi largitium et casneos teneros
e primo lacte factos, vel ipsam quoque capram pollicitus est,
Quare Lycaenium ubi edvertit testem taprariü "Bberalitatezp,
quantam non exspectesset, coepit Daphaim ad istuc wodum
Anstituere, Iussit illum, ut esset, iuxta se sedere, nee men
oscula fgere, qualla et. que& ceastéverat, sühul inter basiandum
ruere in amplexus seseque bim recünare. — Ut ergo sedit et
basiavit a£íque reclinate cdrpore iacuit, ipsa ism edecta eum ad
petraadum og solum forteu) ease, verum etiem lihidime tnrgere,
sb redinatione in la$us facta ipsum erexit seséque Om perite
substernens ilum sd viam diu quaesitam direxit deinde nihil
praeterea fecit, i ipsa Bature, qued porra egentium restabat , 4o-
caste,

XIX. Perheta tandem hsoco amatoria informatione Dh-
phnis, qui pastoralem adbuc babebat mentem, statàám ad Chleén

LIBRB TERTIUA A89

cursum instituit et quaecumque didicerat statum exsequi parat,
tangnam veritus, ne, si paulisper moratus esset, illud. ipsum
oblivioni traderet. Vorum Lycaenium ipsum inhibujt, aic le-
ΟΝ δ; Insuper ista quogue te discere oportet, Daphni. Ego,
sQquae sum mulier, nibil ngnc passa fui insolens; olim enim me
s haec vir slius docujt, pro mercede virginitate mea accepta.
»Cblo8 autem ubi tecum in bac palaestra colluctata fuerit, plo-
χη ejujabitque; immo iacebit baud secus ac vulneratfa multo
sOManans sanguine, Verum non est, quod cruorem timeas; scq
quando ili persuaseris, ut tibi morem gerat, tunc tu illam in
s. bunc adducito locum, ubi, si forte clamaverit, nemo audiat, si
s,lacrunaverit, gemo videat, si cruore foedata fuerit, fopte se
,,8abluat; nec unquam oblivioni trade, quod ego te virum ante,
»Quam Chleé, fecerim,

XX. Hisce igitur lycaenium praeceptis traditis ad alteram
silvae partem secessit, veluti suum etiamnum anserem quaesitura ;
Daphnidi autem dista ila mente agitanü prior ile impetus de-
fexbuerat, vereba£urque ullum Chloae facessere negotium ultra
osculum amplexumque, caveng, ne vel illa veluti hoste conspecto
clamaret, vel tanquam dolore affecta fleret, vel sanguine foeda-
retur tanguam coptrucidets. Modo enim edoctus a sanguine
sbherrebat sanguinemque de solo vulnere sequi opinabptur. Ita-
que «um eongti&uisset se cum illa consueto modo oblectare, silva,
excessit; atqne progressus ad locum, ubi sedebat coxollum ex
violis centexens, anserem illum aquilae ex unguibus a 4e ex-
tortum mentitus est illique circumfnsus basiavit, uà Lycaenium
in illo suavi ludo; illud enim, utpete extra periculi ajeam pos
tum, licebat. llla vero qapiti eius sertum aptavit comamque,
utpote violis lopge praestantiorem, osculafa est; et e pera cari-
cange massae portienem et panes aliquot depromtos porrexit
esum aíque vesgentis ab ore ila rapiens instar avipculae pulli
edehat,
XXL Dom edunt ipsi crehriusque oscula ingerunt quam.
escam, navis quaedam piscateri, quae oram legebat 4 Va est.
Nullus eret ventus et malacia altaque erat maris tranquillitas.
Rewigare ig&ar vum remisque valide incumbentes festinabagt
reoeus captos pisces cuidam ex opulentis civibus jn urbem vi-
vos aferre, Quod igur fecere amant nautae ad laborem fajlen-
dum, hoc:idem i$ egerunt, dum remos a£tollebant: unus inter

LoNwcus. I

190 LONGI PASTORALIUM

eos horlator nsuticos'faciebat modos, reliqui, sicuti chofes,
un& voce conclumantés per Certa intetvalà ipsiws vocem etdi-
plebáht. "Quamdiu in aperto mari haec" fiebant, evanescebat
clarior; per auras videlicet voce diffusa; at postquam promon-
torium subierunt inque sihum lonatim flexuosum et concavum
ingressi sunt, ibi ut fortior exaudiebatur vox, ita clara ín con-
finentem excidebant celéeusmatum carmina. Ceva enim convallis
campo subiecta clamorem 'illüm in se velut organum quoddam
redpiebat'et omnium, quae proferebantar, aemulam reddebet
vocem; separatim videlicet remorum strepitum, separ&tim etiam
clamorem istum nauticum reddebat et erat iucundum auditu.
Praevertente a mari sono, ex térra& sonus tanto denne serius,
quanto tardius inceperat.

XXII. Daphnis igitur non ignarus quid ageretur animum
ad mare solum advertit, delectatus navigie terram ocius ve-
lucre praeterlabente tentavitque conservare ex his cantiunculis
quasdam . quas sua deinde caneret fistula. Chlo& autem, tum
primum illam, quae Écho appellatur, experte, mode mare respí-
ciebat, dum nautae suum celeusma canebant, mode in silvam
oculos avertebat, quaerens eos, qui clamore responderent. Cum
autem praeternavigassent et tunc in éonvalle silentium ortum es-
set, ex Daphnide percontabatur, num ἃ tergo huius promon-
torii etiam esset mare, sive alia praeterveheretur navis, aliive
naufae eadem canerent cunetique simul tacerent. Suaviter igi-
tur Daphnis ridens et suaviori osculo impresso imppositaque illi
violacea corolla coepit ei fabulam de Echo narrare, stipuletus
sb illa pro docendo alia decem basia operae mercedem.

XXHEL Nympharum, puella, mukiplex genus est. Sunt
»Meliae, sunt Dryades, sunt etiam paelustres, formosae omnes,
,0mines canendi peritae. Uni ex hisce filia Echo nasciter, mor-
talis quidem, ut patre nata mortali, formosa vero, ut ex matre
»itdem formosa. Educatur a Nymphis, docetur a Musis fi-
»5stula canere, tibiam inflare, pulsare lyram, cithara personare,
,.denique omnem musicen. Et inde postquam adolevit et ad aeta-
Us florem pervenit, simul cum Nymphis choreas ducebat, si-
mul cum Musis concinebat; virginitatis amans mares fugiebat
j,0mnes, tami homines quam deos, Pan huic puelle succen-
sens -et hanc. canendi peritiam invidens et illius formae repul-
Sam passus furorem opilienibus caprariüsque immittit: bi vero

ΒΟ alter, quam canes anuí.lupi, .illam discerpunt,.et. iactant
»quoquo terrarum cantabunde adhuc membra.. Vernm ea cuncta

lerra in gratiam Nympharum ita condidit, ut ceneadi vim ser-
.5,Varent et.Mausarum decreto vocem emitterent atque nihil non
. Appitarentur, quesaadsnodum tunc puella, deos, homines, organa,
bestias, etiam ipsum Pana, si.quando fistula canit. Quo audito
»ile subsilit et per montes insectari incipit, nihil ajiud expetens,
»nisi ut intelligat, quisnam clandestinus.ille sit discipulus. Ubi
Daphais haec ita enarravit, nen decem modo oscula, sed innu-
mera a Chloó retulit; eadem enim fere sonuit Echo, suo veluti
testimonio cenfirmans illum nihil fuisse mentitum. .

XXIV. Iam in dies sole magis magisque fervenfe,. utpote
vere desinente et aestate ineunte, iterum ills oboriuntur novae
sestivaeque- voluptates. Natabat enim ille in fluviis, abluebat
se ila. fondibus; ille fistula eun .pinis certabat, haec cantu cum
luseinis. contendebat. Venabantur locustas. garrulas, cicades
capiebant resonüates, flores legebant, fructus.arboribus decu-
tiebant, poma comedebant. lam tandem nudi concubuere atque
wná caprae pelle instrati iacuere. -Et mulier facile Chloé .fuis-
set facta, niei Dephnim sanguinis e primo coitu effluehtis cogi-
tatie terreisset. Certe veritus, ne ratio aliquando sua dimove- Ὁ
zetur sede, crebro :nudari Chloón non permittebat: id. igitur
mirabatur Chloé, sed causam eius sciscitarl verebatur, :..
|o OXXV.S Tata aestate. complures Chleéu .ambiebant, preci et
wndique frequentes. veniebant ad Dryantem, ipsam; sibi uxorem
petentes, quorum alii donum aliquod afferebant, alii magna pro-
zaittebaut. Itaque Nape, spe ineitata, auotor elocandi Ohleén
feit, non esse.consultum rata tam grandem pnellam: dintius de-
timere domi, quae forsan paullo post inter pascendum yirginita-
tem amüssura esset et virum aliquem pastorem factura rosis
saalisque acceptis, .sed potius illam matrem familias censtituere
et multa ila accepta dona proprio genuinoque servare filio:
nam non multo ante ipsie puellus erat prognatus. masculus. .Ac
.SDryas quidem modo hisce sermonibus delinjebatur ; maiora enim,
quam pro pastoritia puelle, enuwmerabantur a singulis munera:
interdum vero reputans, ilem praestantiorem esse, quam quae
rusticis ilis elecdr$:posset procis, quodque, si quando veros pa-
rentes.imveniret, ipsos admodum beatos esset redditura, suum
. diffenebat responsum -nectendoque.umoras tempus ducebat et ip»
12

138 LONGI PASTORALIUM

teen tempesis non pauca iode. luomebater munera, lia vero,
hoc intelleete magno in moerere degebat idque Dapbsim celabat
longum per tempus ei aegre facere molens. (um vero inséaret
wrgerétque percontendo et magis eontristam videreter ignerus,
quam si géarus essa, omnia illà aperuit: videlicet quam essent
muki et jecupletes, qui nuptias ipsius ambirent, quae verba
Nepe ad nuptias festinans dixisse£, quomodo Dryas non abauis-
seí, sed in vindemiam distulisset.

XXV]. Hisce auditis amens fit Daphais εἰ sedens colla-
erimare coepit, mortem oppeíere se velle, si priveretur Chloé,
affirmans; nec se ipsum solum, sed etiam oves, tali pastore
amisso. Deinde cum sose collegisset, animum retipiebas et cou-
stituebat hoc Chloés persuadere. patri, et inter reliquos precos
suum profiebatur nomen sperabatque fore, ut ceteros longe
superaret. Umun tamium eum terrebat, quod Lamon sdlicet
mon erat dives: hoc ipsius spes tenues effebat. Nihilominus
ambire decrevit censuitque ia faciendum Chioó. Perro Lamoni
nibil awsus est eloqui: sat Myrtelae, fidncia.sumta, non solun
amorem indicavit, vemun etiam de nuptiis sermonem iuiecit.
Maec cum Lamonae: noctu rem omnem comewbpicevi, Duriter
eutem ilo hunc sermeaem accpiente acriterque illem obiur-
gae, quod pastorum filiam oopuletem vellet puero ingentem
fortunam suis pellicenti monumentis, qui ipsos repertis suis pac
rentibus nom aolummede liberos, sed etium. agrorum latiorum
dominos eons&iturns esset; Myrtale de amore. timens, ne Daphe-
nis, desperatis omnino nuptiis, necem-sibi inferre£, alias ipsi, eur
Lemoh contredixisset, causas rzemuntiavi. ,,Paupenes sanus, mi
»fli; quin petims opus babemas, quae conferat aliqua sponsa:
Jill. contra epulenti et qui opulentes expetant sponses. Nuac
» persuade Chloae, ilia autem patri sue, ne quid magaum petat,
.S»d ut emmino matrimonie vos iungi siet. llla te amat et
Aavuli ewm paupere formoso, quam cum divite sinia concum-
»here.*

XXVII. Myrtale nunquam aperana fore, ut Dryes de his
cessentireb, utpote qui longe divitiores baberet procos, speeio-
sas satis recusatonis nupGarum causas seso allegasse exista
beá. Dephnis autem dicta redarguere nequibat; αἱ qum nes
haheret, quantum postulebatur, quod selemne esf amateribag
egestats; leborantibus faciebat, plersbek. εἰ INyapbenum iterum

LHBBB TENRTIUS . 308

kmplorabat auxihum Mae ettem ipsi, oum .dormétsset; nootis
témpore superveniunt, illa ipsa ferma et habitu ques prius,

que rursus matu maxima verba faciebat: ,De mwptis «quidem
s,Chloós situs Deus curam suscepit; nos autem ew tibi dabimeas
munera, quaé Dryanta destulcebunt, Navis ille, queeMethyinnae-
J,0rum iuvenum erat, caiüs vimiheum funem tuae qwondam
cüpeliae corrogeruht, eodem ie die lenpe w terra in. atom -
4 provecta est; nocte vero, ven£o et: alto spirente mareque tur-
bante, ad terram in promontorit camtes est eieota. — Ipsamet
Agitur periit multaque, «quae im es «rant eoniecte; at marsu«
pium ter mille drachmis plenum, « αοία excussemh ebectoum-
«Que incet alga cooperta prope delphinem :mortuumr; prepter
,,quem nullus viator accessit putredinis huius foetorem fugiens;
Jed tu eccurrito, cumnqüe aecesseris, tollito et, cum sustu-
lenis, dato. :Sat tibi nuno est nen pauperem- videri; Tere
Vero tandem eris audeo dives.

. XXVIII, Hisce dictis illae simul cuni nocte sbierent.: Θεία
antem die presiliens e lecte Daphnis plenus gaudii, magno cun
impetu pastum agebat greges atque oscelatas Chiloón ndoratis-
que Nymplís ad mare descendit «uasi se abluturus. Pbitumin
sabulo, prope litus, quo fluctus allidebantur; inambmlabat, ile
terna draolhaarum milia quaerens. Neque ipsi multus lebor
impendendus erat: quippe delphin male olens ibi proiectus
€t putreseens naribus eius incurrit, cuius putredinem quasi viae
dueem nactus oonfestim adest, et fuco merino remoto plenam
argenti crümenam invenit. Sestulit hanc et in peram suam .coa-
didit; nec tamen prius abiit, quam bona verba diaimse& MNym-
phis et ipsi-mari. Quamquam enim -eaprarius erat, . imm. tamen
mare terra iueundius eensebat, quippe nsus ia "ui Ghlohu
conciliandis sibi opem tulisset.

XXIX. Nactus.smíem iria ila millia drecemerum nihil am-
plius. merabatur; ac velutà non medo agricolarmm illic degen-
εἴκει, sed stinm emnium amortelium ditissimus, stetim ad Chloós,
venit.eique semaium enarra&; iubet illam gregem (tentisper cu-
siodire, denee ipse redest;. citateque gradu ad Dryeata fertot.
animese.eumque inveniens /rumenéa quaedam iu area una eum
Mape titurantem -magua oum fiducia talem de'matrimohio in-
fert. sermonem: ,,Chloén mihi in uxorem tradito. Ego novi ea-
Aere-egregie fstola, putare witem “οἱ stirpem ip tepram. info-

0 LONGI PASTORALIUM

ȟere, Novi etiam arare terram et frumentum ad ventum vanno
,0Xcutere. Quomodo vero gregem 'paseam, testis est Chio&:
quinquaginta capras acceptas duplicavi; educavi etiam imAgnós
»8tque formosos hiroos, cum antea altenis mehs sutimittereda
»capres. Demique sum iuvenis et vicinus vester" inculpstae vi-
tae. Quin me capra educavit, sicuti Chlo&n ovis. Cum autem
tanto alios spatie post me relinquam, ne in donis quidem illis
quidquam concesserim. Debunt illi capras ovesque et par
boum .scabiosorum et frumentum ne gallinis quidem cibandis
idoneum. A me vero tria haecce drachmarum millia habebitis.
' sLlantum hec nemo reszciscat, ne ipse quidem'Lamon sneus pa-
reus.* Simuljue porrigebat atque Dryanta complexus oscula-
batur. --. € : '
XXX. IHi, ex insperato tanta vi argenti conspecta, e ve-
stigio Chloón huie uxorem spondebant- idemque se: Lamoni per-
suasuros pollicebantur. Nape autem cum Daphnide ibidem ma-
mens boves circumagebat et tribulis splcas commiinuebat. Dryas
recondito marsupio, wbi monumeáta reposita hmbebat, citato
gradu ad Lamena Myrtalenque ferebatur, ab iis, quod novum
imsolituque,- sponsum petiturus. Quos cum offendisset hordea
metientes modo ventilata animosque despondentes,: quod ferme
pauciora essent, quam quae terrae mandassent semina, de il
eos consolari aggressus est ubique locorum communem hahc
esse «querelam professus; et petebat Cfüoae Daphhif dicens:
»Licet alii non pauca' darent, se nihil quidquam a Lamone .
»Myrtaleque accepturum; Smmo potius de suis bonis insuper
largiturums bimul enim οὖς educatos et inter pascetidum en
Commncetos amicitia," quae facile divelli nequeat: dim vero
etiam eos ea esse aetate, qua mutüi consortes etiam tori esse
»possent.'* Dryas quidem haec et alia plura dicébat, quippe
qui: persuadendüi práemiám domit"ter mille dráchmas haberet.
Lemon vero haudquaquam ampliis peupeértàtem suam óbtendere
poterat iHi; nam nen fastidiebant: neque Daphnidis aetatem;
imm enim erat adolescens. Quod tamen erat verum ne sic qui-
dem eloqui voluit, scilicet Daphnim talibus nuptiis longe supe-
rforem esse; sed cum aliquamdiu conticuisset, it& respondit:
'" — XXXI. ,Aequum facitis, qui vicinos peregrinis praeferstis
et pauperie honesta non potiores aestimetis divitias, Pim et
Nymphae pro iis vos suo wmore- digaentur. Egonmet ipse ed

LIBER 'FERTIUS. 198

»nmptias.maturamdas promus. sum. utique. enim insanire, «ui
,Semisenex iam. sum, 'e£. manibus ad. opera quotidiana indipgeo
^Bluribus,. nisi etiam vestrme familiae amicitiam mihi adiunge-
em. Megnum.quoddmm hoc bonum; magnaoque quae sífecte-
.tur studio digna Chloé, honesta atque formosa puella, omnino
in omnibus rebus optima: verum servus cum sim, nullius meo-
..Fum sum dominus; sed necesse est, ut. dominus meus certior
»factus haec permittat. Age igitur, nuptias in autumnum diffe-
..I8mus; tunc meum domigoum adventurum aiunt, qui ex urbe
Ad nos venerunt. Erunt tinc maritus et uxor: nunc fraterno
.,8€5e invicem prosequantur amore. 'lantum, o Drya, hoc uoaum
»8cito: affectas et ambis iuvenem longe nobis potiorem.* His
dictis Lamon osculum Dryanti dedit potumque porrexit, «um
iam tum sol meridianus incalescenet; eumque ad NAA co-
mütabatur, omni.humanitatis efficig. prosecutus. ..
XXXIL. Dryas, non oscitanter postremo hoc lande ser«
mone: audito, ipter ambulaadum secum cogitare coepit ,. quisnam
fandem hic esset Dephnije. ,Knutritus quidem a capra fuit, non
.)sine cura.numijnum; eat facie decora nullaque ex.parte similis
simo. seni et mulieri glabrae. .Habuit praeterea tria. millig
»drachmarum,.quantam ne pirorum quidem vin credibile est
».«cnprarium habere. Ecquid etiam hunc aliquis exposuit, sicuti
.,Chloén? Ecquid etiam hunc invenit Lamon pari fortuna at-
,;que Jlam ego? Xcquid etiam monumenta abiecta fuerunt &i-
,1qili& s quae à me sunt inventa? Quodsi haec ita se ha-
». beant, domine Pan caraeque Nymphae, hicce suis inventis pro-
.:pinquis. forsan etiam de.Chloés aliquid reperiet secretis.
'Kalia quidem anuno velvebat sue somniabatque usque dum ve-
nit ἣν aream:.quo progressus Daphnim arrectis auribus suspen-
sum deprehendi& copfirmavitque, ,,Gener salve]** dicens; οἱ
9utunne nuptiae se facturum promisit dextramque dedit..in
fidem, nullius, praeterquam Dephnidia, coniugem Chloón esse
XXXIII Cogitatione igitur celerius, ne potu quidem .vel
dbo degustato, ad Chloén accurrit: quam cum effendisset mul-
gentem caseosque prementem, laetum hunc de matrimonio ap-
portat nuntium atque deinde ilam non furtim, sed ut uxorem
deoseulatur inque communionem laboris veniebat. Mulgebat lac
ia mulctraliàa,.conspissatos indebat crabus caseos, admovebat

136 LONGI PASTORALIUM

matribus &qmo« et haedos. Pestquam haec beme fueremt cu-
rata, aqua se abluerumt, cibum et potem sumseremt, ciroumva-
gati sunt quaesitum fruotus matoros. Horum qeidem suppete-
bat magna copia, quia omnium ferax haec manni tempestas erat.
Multa pira silvestria eramt, multa hortensia, multa msis: quo-
rum alia humi deciderant, alia adhue arboribus adliaerebant.
Sed quae humi iacebant, fragrentera; «quae de ramis pende-
bant, venustiora erant: illa ceu vinüm fragrabant; haec ceu
aurum fulgebant. Uma malus stabat, cuius iam oinnia poma
erant ablecta, quae neque fructom, neque frondes 'hebebat,
cuiusque omes rami mudáti ermemt: ded ummlum unicum in ipso
vértice supremum maturueratí, magnum ac pulchrum quodque
multorum aliorum fragrantimm solum vinceret. Scilicet qui reli-
qua decerpserat, eo ascendere métmerat, ideoque istud inde
avellere neglexerat...Fertassis vete eximiam illud pomum aumunti
pastori servabatur.

XXXIV. Hoc malum ut conspexk Dephnis, enixes decet-
pere gestiebat ntque Chloén impedientem neglectwi. babuit.
Haec neglecta cato gradu.ad greges abiit. Ceterum Daphnis,
postquam.ascendit, eo pervenit, αἰ decerperet donumque Chieae
sílertet, et talia verba iratae dixi$: ,,Hoo, virgo, pomum, quod
»Vides, anni aetates pulchrae pepererunt, hec erbor egregée
»enutrivit, sol ad maturitatem perduxit et conservavit fortuna.
»Queod non potui, cum o«ulos:hsbeam, relinquere, ne, si humi
»deflueret, vel pecus iliud inter pascemdum pedibus conculcaret,
»vel serpens, dum prorepit, venenaret, vel tempus. illud absu-
Jneret proiectum ac solummodo oculis e£ laudibus usarpatum.
»Hoc Venus in certamine swae formae praemium tulit; hoo
»dem ego tibi do palmarium. Kiusdem conditionis, ac .Vonus,
tu testes habes. Paris erat opilio; caprarius ego.^ — Hisce
dictis, hoc melum illius gremio imposuit; at illa pro»iws seoe-
dentem ossulate est: ita ut Daphnim mon poeniteret audacise
qua ascenderat in tantam alütudinem; namque osculum we su
reo melo pretiesiws aocepii.

- o
LI

LIBER QUARTUS

i. Ádvemiéns autem ex Mytilemrum urbe quidem Lamonis
conservus herum paullo ante vindemiam venturum montilavit cognis
terum, nui qued dammur sois agri iméelisset appulsus ille
Methymumeorum. Aestate igitur:.ism abemwté et autoammo adi
wentante, Lamon sedulo ei paravit mansionem, .in qua nihil,
€ued oculis non esset gratum, occurreret. Fontes emunmdabat,
ut illimes unda clara pellucerent; fimum ex caulá egerebat, né
sue foetore ἴδιαν crearet molestiwn ; hertdia summa cura exco-
lebat, ut:omni mmoenitate videret. 2

Ii. Hic &wteém hortus erat puloherrimüs δὲ in morém regs*
ixemi hortorum. Excwrrebat δὰ stadil magrtudieem ; situs exwt
im loeo celso, hutitudime complectens qnettuor iweera; ut iure
emm ommpo' per plahum porrecto wssimilesses. F'erebat porto
Oomnigemas' arbores, malos, myrtos, piros, malos punicas, ficus,
elens; et aliis in locis procerum. vitem, quie foeta nigrescente
uve malis et piris incumbebat, perinde wc si de fructu cum ἰ}-
lis eontenderet. Atque hse quidem erawt &stieue hrbores. Net
zmus ibi ;cypariwsi, lari, plutanmi et pink érescebamt, uibus
ouibus loco vitis imminebat, hedera, cuies corymbus inpené e
migresceas uvam aemulabatur. in6« qum praestühe" aliquo mm-
Tütae früctiferne stirpes eontinebantuürs; quex foris steriles clt-
eumvallabant, haud secus ac sepimentum lrümeno artificio fabre-
factums quem«am septum e tenoi maeeria factum heec omnia
' «mbiebat. féecto limite event digesta. et disoteta omnia trunci-
que a trance abinnete. In sublimi lnvivom remi esibunt e

138 LONGI PASTOBRALIUM

frondes se invicem consociabant. Putasses utique etiam baec,
quae natura sane lta se habebant, ah arte profecta. Erant et
florum sreolae, quorum alios producebat terra, alios industria
humasa, Rosae nempe, hyacinthi et lilia, manu sata atque culta.;
violas,.margissos, anagallidas sponte submittebat humus. .Aeatate
ibi umbra, vere florum amoenitas, autumno fructus, et quavis
anni tempestate voluptas.

Ill Ab hoc loco campus despici poterat eratque videre
pascentes: despicl poterat etiam mare couspiciebanturque qui
navibus prsetervehehantur, ita ut etiam hoc horti deliciis merite
&accenseri posset. :. Ia ipso vero horti medio, qua aeque in lon-
gitudinem ac latitudinem extendebatur, delubrum Baccho et ara
erant posita: aram hedera, delubrum palmites cingebant. Kraánt
etiam in interiori delubri parte picturae, Bacchi res gestas ob
eculos: ponentes, videlicet parientem Semelen, Ariadnen somno
sopitam, Lycurgum vinculis constrictum, Penthea discerptum
exhibentes, Hic victi stabant Indi sí£que transformati Tyrrheni.
Ubique Satyri caleantes, ubique.Bacchae choreas ducentes. Ne-
que omissus Pan, qui im petra, sua canens fistula, sedebat per-
εἶπά δο δὶ caneret commune carmen tam. calcantibus viris, quam
feminis tripudiantibus. :

IV. In hoc igitur tali horto lamen omaem posuit opecam,
quo excultum atque politum daret, et arida excidendo et pal-
mites adstringende .pedamentüsye alligando. Bacchum floribus
coronabat;. aquam adducehat fons quidam ἃ Daphnide floribus
ixigentis inventus; operam quidem floribus dabat, Daphnidis
famen. fons appellabatur. Daphnim etiam hortabatur Lamon, uf
pingues nitidasque,. quam. maxime posset, capres redderet, di-
cens, omnino illas herum, non longum post tempus adventurum,
esse visurum. Bono erat animo Daphnis, utpote laudem capra-
rum nomine,promeriturus; duplo enim quam sibi traditus fuerat,

capellarum gregem reddiderat auctiorem, neque ullam lupus ab-
stulerat, et ipsis ovibus obesiores erant. Cum autem vellet he-
rum promí£iorem esse ad nuptias comprobandas, omni same cura,
omni studio et alacritate agebat, summo mane illas pastum edu—
cendo seraque vespera reducendo. Bis appellebat ad aqnam sedw-
leque indagabat, ubi maxima suppeteret pabuli copie. ,Curaverat
quoque, ut sibi essent sina nova mulctrarumque copia ας crates
capaciores. 'Lantam his impendebat curam, ui etiam cornua oa-

-

LIBER QUARTUS 180

pelarum inungeret et pilos ipsis pexos nitidosque efficere stu-
deret. Putasses te Pani sacrum videre gregem. In partem il--
Bus circa gregem caprarum laboris ipsa quoque Chlo8 veniebat
suoque grege neglecto maiori ex parte,fis vacabat : ita ut Daph-
nis existimaret, per illam fetis, quod capellae tam pulchrae vi-
- dlerentur.

V. Hisce intentos ; ilios ex urbe veniens nuntius vindemiare
vites quam ocissime iussit seque permansurum dixit, donec ex
uvis mustum fecissent et tum demum in urbem reversurum, ut
' dominum adduceret peracta autuimnali vindemia. Hunc igitur
XEiudromum (eo ehim nomine appelabatur, quia ei erat iniun-
ctum currere) excipiebant summa: lubentia et benignitate , simul-
que uvas e vitibus decerpebant ad praela eas conferentes, mu-
stum condentes in cados, racemos adultos cum palmitibus dese-
€antes, quo literet'ex "urbe vetmientibus aliqua frui viadenise
ihnagine et voluptate.

^ Vk- Non pauca atitem Eudrotmo, ad urbem imm rever-
sufo,' Daphnis dedit dona; talia autem dedit dona, qualiá
caprarum grex praebet, videlicet caseos bene compactos, haedum
sero geüitum, pellém albam atque hirsutum caprae, quam hi»
bere tempore currens indueret. Impense delectabatur atque -
Dtpháim osculabatur ille promittens, se aliquid boni de illo di-
cturum domino. Sic ille abiit benevolo animo; Daphnis autem δὴ.»
xietatis et curarum plenus cum Chloó manebat. Qnin etiam' iHa
magno in metu erat; nempe mdolestentelos, assuetus düumtaxàt
videre capras, oves, agricolas: et Chloón, tunc primum visurus
erat herum, cuius solum nomen tune primum fando audiebit.
Erat igitur sollicita de Daphnide, que pacto herum aditurus et
compelaturus esset, ac de matrimonio, ne frustra illud" somnia-
rent. Hinc continua intercedébant susvia muthüique amplexus,
haud aliter quam si coaluissent.: Nec tamen illorum' oscula sine
timore erant neque amplexus sine vultu tristi; non secus atque
eorum, qui herum jam |praesentem timerent, vel clam 50 “
agerent. Verum talis tumultus illis intervenit.

ViL Lampis quidam erat, bubulcus ferox. Hic uxorem ἃ
Dryante petebat, Chleàh urgensque nuptias melta doro dederat:
Qui: eum intelligeret, Daphnim, siquidem dominus non reprobaret;
eem ducterüm ésse in matrimonium, dolos consuere apgreditur,
quibus dominum adversos eos exdcetbaret; cumque not ignora

140 LONGI PASTOBALIUM

ret, magnopere illum horíe delectari, eum, quoad fieri postiet;
vastere snaqdue amoenitate privare decrevit, Quoniem autem,
si atberes éaederet, futuroüm erat, ut deprehenderetur fragore
proditus; animem floribus perdendis ediecit, Observata igitur
nocte tremsgressus sepem flosculos partim e radicibus eruit, pat-
tim confregit, partim instar porci pedibus protrivit. Atque ille
quidem ckun se subduxit; sequenti voro die Lamon ad hertum
progressus eum aqua fomíane irrigaturus erat. Conspicatus to-
tem ilium locum petvastatum et facinus, quele inimicus, non le-
{πο perpetrare solet, illico suam discidit tunicam et voce elta
Deos indemavit, ita ut Myrtsle, omissis lis, quae in manu babe-
bat, accurreret patiterque Daphnis, qui capras.in pascua eduxe-
rat, recurreret. Hoe videntes clamabant et clamantes flebant.
VIIL Incassum quidem lugebant flores; verum lherem &i-
saéntes febent. Ne peregrinus quidem superveniens a lacrimis
sibi temperasset; exutus enim omni venere erat locus restabst-
que tentum terrae solum lutule&tum: florem si quid effugerat
isieriam, subflorebst atque fulgebat et adhue amoenum erat, etel
meeret. His insidebant &pes perpet&o et sine intermissione bom-
btm faeientes, veluti illos lamentantes. Lamon autem prae animi
«onsternatione in haec verba erumpebat: ,,Eheu! rosae quem
“δαυλὶ diffractae? Heu! violae quam sut eonceloatae? "Eheu!
,hyscinthi «et mürcissi, quos homo aeliqeis improbus e terre
,eruit, Ver edvoniet, isti autem non vernabunt. Orietur aestas,
;hi.eutem nen vigebunt. Autuümnus aderit, isti autem neminem
«coronebunt. Neque vero tu, domine JBacche, miserorum ho-
,iuWbe. florum másertus es, juxta quos habitabas quosque oculis
,iusurpabas οὖ quibus te saepe coronavi? Que fronte hunc hor-
,tuüm-hero ostendam ὃ Quo animo is haec visurus est? Me se-
,jaem' de.pine eliqua. ut Marsyam fortesse susperidet; forse ctiam
»Asm Daphnim, 4uasi nimirum caprarum facto haec acciderint.^^
IX. Ob haec lacrimae oboriebantur fervidiores, neque dein-
ceps fleres, sed semetipaes deflebant. Lugébat simul Chloé, s
Daphnis suspenderetur, et ia&m optebat, ut nunquam eorum do-
minus &dveiiWet, diesque exantlaba6 acerbas, quasi iám cerneret
Dephnim flagrorum verbera: patientem. Coepta iain nocte venit
nuntiatum Judremus, dominum maiorem post triduame áffaturhm,
gnatum vero eius die sequente praeventurum. . Deliberatnm igi-
tur fuit.de. hisoe, quae acciderant, et de-oonsiliis eonforendis Eo-

ΕΒΒΒ. QUARTUS 841

dramnm aecium adhibuerunt. lle benevolo animo Bxesoquens
Dephnim suasit, ut rem prius aperizet domine mipori seque oak»
sam adiuturum spendebat,,. ut qui non certe nullo nemare apud
dominum habere£ur, quippe cuius esset collactanens ; sieneque
Qie ita egerunt.

X. Veniebat Asíyhus equo ipsidens unaque eius perasitus,
qui οἱ ipse equo vehebatur. Quorum ille nudius tertius barbam
emittere coeperet;.at buic Gnathoni (hoc enim huie nomen erat)
iampridem sbrasà barba fuerat. Lamon vero una eum Myrtala
et Daphaide sd ilius genua provolutus, infelicis ut anisereatur
senis. seque inmecentem patris irae eripiet, supplex orBt simul
que illl expouit quae contigeramt omnis. Supplicentis miserius
Astylus hortum ingreditur. e£ conspicatus florum excidium sese
dixit ipse veplam üunpetraturum a paíre et incusetarum equos,
quod ibi alligeti insolentius loscivisaent,. alia- contrivissent ,.: alia
precpicassont, alim. suffodissent, lorsumentis nimirum liberati, Ob
haec Lamon et Myrtale omnia ipsi fauste apprecabantursg Deph»
nia autem dona. ipsuper attulit, videlicet haedos, caseos, aves
earumque foetus, racemos adhuc palmitibus dependentes, poma
&dbuc ia ramis pendentia: inter ista done erat etiam fragran-
tiedmum yum ex.Lesbo, pota praestantissimum.

XL Astylus. quidem cellaudabat ista erstque assiduus ia
venandis leperibus, utpote opibus abundams iuvenis et luxu δυο
quam. non diff)iuens, quique ideo rus venerat, ut neva voluptate
perífrueretur. Gnatho autem, nípete homo unice edoctus edere
etf ad ebrietetem usque se ingurgifere venerique deditum esse.
post ebrietatem, quiqne aihil aliud quam gula οἱ venter.erat quae»
que.aunt infra. ventrem, nen.negügenter Daphnim.sua dona eon-
ferentes contemplatus fuerat; sed cum natura puerorum ameíort
esset, inventa, qualem nme in urbe quidem vidiaset, forma, Daph-.
nim aggredi desrevit, hoc facile ratus illi, utpote homini capra
rio, se pereunenrum. Haec cwm eonstituisset, venationis non erat
cum Astylo particeps, sed descendens ad loca, ubi pascebaí
Dephais, verbis quidem capras, sed re vera Daphnim spoctatum
veniebat, Deinde blandis illum deliniens verbis laudibus effere-
bat capres, tibiaque. κέ pastorale eapmen caneret, postulabat ad-
debetque, mox ipsi libertatem impetraturum se, qui videlicet nibil
non apud Dioaysophanem posset.

. XI. Ut.autem ilium mensueíum sibique morigerum vidit,

144 LONGI PASTORALIUM

nocte insidiatus capellas e pastu abduces asccurens oseula
quaedam. dedit; deinde ut mere caprarum hireis sui copiam fa-
cientium, sibi tergum obveztet, precatur. Haec. cum tandem sni-
madvertisset Daphnis et dixisset: ,,capras quod ineant bird, id
squidem se recte habere, sed hircum nunquam quemquem vi-
»disse inire hircum, neque arictem pre ovibus arieem, neque
gallos gallinarum loco gallos,** ibi Gnaatho velle vi adigere ma-
pusque iniicere. At ile hominem ebrium aegreque pedibus in-
sistentem cubito repulsum humi prostravit et veluti catulus au-
fugiens iacentem reliquit, viri, non pueri, qui manu deduceret,
opera indigentem. Neque postea eum admittebat Daphnis, sed
modo hoe, modo illo loco capras pascebat ilum vitans Chloén-
que diligenter.servans. Neque Gnatho amplius illum curiose
observabat, cum intellexisset , .eum non selum formosum, sed
etiam robustum. esse. Captabet autem occasionem de eo collo-
quendi cum Astylo sperabatque fore, ut illum dono habiturus
οὐδοῦ δ iuvene multa et praeclara largiri volente,

' XH. Tunc vere non potuit: Namque advenicbat Diony-
sophanes una cum sua Clearistaj omniaque tumultq e& strepitu
iumentorum, servorum, virorum aíque muliezmm fervebant. Inde
&utem componere .coepit sermonem, auateriun.eumque prolizum.
Krat bic Dionysophanes iam semieanus, megnus et formosus,.qui
me iuveni quidem cederet; quia etiam dives inter pameos. et tam
probus, ut nemo alius. Hic pest adventum primo die omnibus
Diis agri praesidibus sacra fecit, Cereri, Baocho, Pani, Nym-
phis statuitque omnibus, quotquet aderant praesentes, cratera
communem; reliquis diebus Lamonis. inspexit opere: utque con-
spexit campum probe impressis sulcis aratum, vineam peimiti-
bus totam targidam, hortum eleganter politum, (quod enim ad
flores attinebat, Astylus omnem culpam in se receperat) im-
pense delectabatur atque Lamonem laudibus evehens insuper
pollicebatur se eum liberum manumissurum. Postea eam ad
caprarum gregem descendit capras caprariumque visurus.

. XIV. Chloé autem in silvam aufugit tantam turbam reverita.
At Daphnis. hirsuta caprae pelle indutus stetit ex humeris sus-
pensam recens consutam habens peram, tenens utraque manu, al-
tera recentes caseos, altera hoedos.lactentes, Si quando Apollo
. Laomedonti mercede pacta serviit et armerita pavit, talis certe
erat, qualis tunc visus est Daphnis: qui ne verbum quidem pro-

ΜΕ ἢ QGUARTUS ο΄ ἥδ

- twfit, séd rubore sáffüsus fixit oeulós humi mueraque "porrexit.
"Eamon vero, ,, Hic, inquit, ;here, caprarum tusrüm custos ést.
»Tu quidem quihquaginta mihi tradidisti paxteridüs,"ét duos
,hircos; lic usque δὰ centenas auctas' dedit ét decem türcos.
,.Vides, quam sint pingues nitidaeque et vellere densae cornibus-
»que integris. Eas etiam miusicas reddidit; namque βϑίυα au-
»dita statiin omnia imperata faciunt.

XV. His dictis aderat Clearista et specimen eius, quód
dictwm erat, suimere cupiens iussit Daphriim capellis, ut soleret,
fistula canere, simol promittens, si id fecisset, se etm tunica,
laena et calceis runeraturam. Hle, in theatri modum illis dis-
positis, stans sub fago e pera fistelam depromsit. - Primum qui-
dem exilem inflando edidit sonitum e£ statim capellae surrexerunt
capitibus ere€tis: deinde pasteralem occepit cantum, atque ca-
pellee capite in terram demisso pàscere coeperutit? rürsus soi-
vem et'argutem sonutw edidit, et simul omnes reclinàtae ααἶο.-
verunt. 'Tum acütum insonwit, et illae, tion secus ac Jupo-i-
ruente, in silvam confugerunt. Paulle. post receptui sipmum de-
dit; twm derepente silva egressae prope pedes ipsius eiut
circa cucurrere emnes. Nemo unquam famulos vidit ith' dicto
audientes hero; Cetert ipttur ᾿ ommes mirabantur, praecipue vero
Cleariste, quae promissa huic formoso et musico capkárió dorim
se persoleturam' iuravit. Reversique ad villam penat. et
Daphnidi quaedam de sua misere mensa.

^X Vi. llle un&. cum Chlo8 hisce epulis fruebatur: delecta-
batarque gustando oppidanorum cibos spemque concipiebnt fore
ut, dominis cum id persuasisset, nuptias comsequeretur. Gnatho
autem magis accensus iis, quae apud capellas acciderant, minfme-
que vitalem sibi vitam esse opinans, ni Daphnide potiretur, Asty-
lum in horto inambulantem- captavit et in Bacchi aedem abduxit,
ubi ipsius pedes et manus osculari coepit. At illo sciscitante; cur
id faceret, et imperante ut eloqueretur, quid rei esset insuper-
que adiurente, se aihil ipsi denegaturum, ,,AÁctum est,'* inquit,
here, de Gnathone tuo. Qui ad hoc usque tempus solam ama-
,,bam mensam tuam, qui antehac iurabam, nihil esse magis lepidum,
quam vinum vetustum, qui ephebis Mytilenaeis tuos obsoniorum
,Cenditores formosiores esse affirmabam, nunc solum Daephnim
formosum esse censéo, Atque ne gustatis quidem exquisitis il-
»lis depibus, quarum singulis diebus ingens est apparates, cat-

143 LONGI PASTORALIUM

»nibus, piscibus, libas- melleis, libenter herbam ae frondes de-
»pascarem im capellam. conversus, Daphnmidis modo auscultans
»sfstulam οὖ sub ilius manu pascens.. Tu vero tuum servato
^Gnathenem inviciumque vince amorem, Sig minus, tibi per
»Jmeum juro Deum, pugione arrepto et agualiculo hoc. cibis usque
»repleto, inemet oceidam sd ipsas adeo Daphnidis fores. Τὰ
»vero.haud amplius me vocabis Gpathonglum, υὐ assidue per
scum soles,'*

XVIL Ferre non potuit Jacrimantem iterumque pedes ex-
osculantem iuvenis magnanimus et amantium doloris baudqua-
quam ignarus illique pollicitus est, se 8. patre petiturum Dephnim
eumque ducturum in civitatem sibi quidem mancipium, ipsi vero
amasium. Cum autem vellet ejm bono esse animo, interrogabat
subridens , numquid eum. puqderet Làmonpis filium amare, et nihi]
non moliri, quo cum adolescentulo capras pascente rem haberet ?
Et simul sjmiulabat, sese bhircinum il)um foeterem detestari Gne-
tho contra, qui nujlos ngg amatorios logos perditorum hominum
compotationibus didicisset, noa alienum 8 re de se ipso e£ de
Daplhpide retulit; ,, Nemo amatorum, domine, hisce cnriose per-
,scrutandis immoratur, sed in quocunque tandem corpore formam
»uverií, ila. capitur: idcirco et plamfam nonnpllus deperit
,,De« non flumen, et feram. Et quidej quis non amantem mise-
»K3t«s est,. cui formidandus est ill ipse, quem amat? Servile
quidem corpus, at liberalem formam &mo. Vides, ut illius coma
»hyacintho similis sit? ut fulgean£ oculi sub superciliig, veluti
»pala aurea inclusa gemma? ut ilius facies rubore suffusa sit?
»ut illius oris dentes eboris instar candicent? Et quis ametor
Don. omnibus votis comtengeret inde candida sumere basia? Sin
»Xere pastorem arsi, D«os imitatus feci. Bubulcus erat An-
»Cchises, attamen illum babuit Venus. Capellas pascebat Bran-
»Cchus, et Apollo ipsum amavit. Pastor Gapymedes erat, et illum
»luppiter rapuit. Nec contemngamus puerum, cui etiam capellas,
»veluti amantes; morigeras videmus. Immo potius, quod etiam
»nupc in terris manere tantam venustatem sinant, gratias agamus
»lovia aquilis.**

XVIIL Astylus eum ob hoc maxime dictum suaviter risissct
dixissetque magnos sephistas ab Ámere formari, circumspectare
commodum tempus coepit, quo patrem de J)aphnide alloqui pos-
set, Eudromus subauscultavit, quaecunque locntà eranf, clancg-

* LIBER 'QUARTUS 4 14b

jum, et; cum Daphnim ut optimum iuvenem diligens, tam aegre
ferens quod tam elegans iuvenis ludibrio esset futurus Gnathoni,
éxtemplo omnem rem aperuit et Daphnidi ipsi et Lamoni, Da-
phnis igitur, animo constermatus, simul cum Chloé se in fugam
dare constituit, vel vitae finem sibi ponere, ea quoque comite
exsilii adscita. At Lamon, cvocata foras Myrtale, ,,Periimus,'*
inquit, ,,uxor. 'Tempus est ea revelare, quae hactenus tectá
fuere. Caprae et cuncta reliqua deserta erunt: sed, Pana at-
que Nymphas testor, etiamsi, quod aiunt, bos in stábulo sim
,relinquendus, Daphnidis fortunam nequaquam reticebo; sed, me
,Jhüvenisse expositum, dicam et quomodo enutritus fuerit, indi-
,,Ccabo ei quae cum illo exposita facrint, ostendam. Discat sce-
,lestus iste Gnatho, et quis sit ipse et quos amare audeat. 'Tu
modo cura, ut haec mihi monumenta sint promta parataque.'*

XIX. Sic ubi inter ipsos convenit, se intro receperunt.
Astylus ad patrem otium agentem advolans, petit, ut Daphnim
sibi liceat in urbem abducere, utpote formosum praestantiorem-
que, quam qui ruri degat, et brevi temporis spatio a Gnathone
urbanos mores edocendum. Lubens pater concessit atque ár-
cessitis Lamoni ac Myrtalae laetum afferebat nuntium, pro ca-
pris hircisque, Astylo in posterum daturum esse operam Daph-
nim; pollicitus, pro illo duos illis se daturum caprarios. 'Tum
Laon, cum iam omnes confluxissent atque, quod formosum es-
sent habituri conservum, laetarentur, dicendi copiam petiit sic-
que farí coepit: ,,Audi, here, ex viro sene verum sermonem:
Juro Pana Nymphasque, me nihil falsi esse dicturum. Non sum
ego Daphnidis pater, neque tam beata unquam fuit Myrtale,
ut mater fieret. Alii parentes hunc exposuerunt infantem,
forsan grandiorum liberorum satis habentes. Ego inveni illum
,,expositum, et a capra mea nutritum, quam etiam mortuam in
,.hortü ambitu sepelivi, magno illam amore prosequens, quod ma-
tris praestiterat officia. Inveni etiam monumenta quaedam cum
;,,1]lo exposita. Dico, domine, atque asservo ista; fortunae enim :
Alüoris, quam ut nobis convenire possint, haec sunt signa.
»Servum autem illum esse Astyli, videlicet. famulum pulchrum
.domini pulchri atque boni, non aspernor; at illum Gnathonis-
libidini et iniuriae exponi, id nullo modo tolerare possum; cum
»eum Gnatho ideo Mytilenen adducat, ut muliebria patiatur.**

LoNevs. K

M" Lope] PASTORALIUM

XX, His dictis Lamon, multas in lacrimas Affusus, conti-
cuif, Cum autem Gnatho audacius sese efferre, vexberaque
minaretur, Dionysophanes dictia ,obstupefactus Gnathopi silen-
tium imperavit, terve supercilia in ipsum intorquens; et Lamo-
nem iterum interrogavit iussitque eum sera respondere, neque
consimilia fabulis confingere, quo sic filium retinere posset. Cum
autem Lamon firmus in verbis persisteret perqueomnesiuraret Deos
seque ad termenta offerret, si quid mentitus fuisset, assidente
Clearista, dicta examinabat, ,Quare Lamon mentiretur, cum pro
uno duos accepturus sit caprarios? Quomodo haec commenti-
tus fuisset homo rusticus? Nonne statim fuit incredibile, ab
,teli senecione atque matre gruden filium tam igsigni forma
eprogenitum esse? **

XXI. Placuit non ulterius coniecturis inhaerere, sed ipsa
inspicere monumenta, num illa splendidioris insigniorisque fortu-
nae essent. Abit Myrtale, cuncta allatura, quae vetusta in
pera asservabantur. Allata primus inspiciebat Dionysophanes,
visisque chlamydicula purpurea, fibula ex auro fabrefacta, gla-
diolo eburneum habente capulum, vehementer exclamans, 90 Iup-
»piter dominator!* advocavit uxorem, ut et ipsa intueretur.
Quae ut vidit, vehementer e£ ipsa exclamavit: ,,Carae Parcae!
»Nonne haec sunt, quae una cum nostro filio exponenda cura-
»vimus? Nonne haec in hos ipsos agros asportaturam Sophro-
»Synen misimus? "Non sumt alia certe, sed ipsamet haec sunt,
,marite carissime. ' Nostra. haec proles: tuus filius Daphnis est,
»et paternas capellas pavit. e

XXII. ΠΙᾺ adhuc loquente Dionysophaneque signa haec
deosculante praeque nimio gaudio lacrimas fundente, Astylus in-'
telligens, suum esse fratrem, statim abiecto pallio, cursu tende-
bat per hortum, primus osculari Daphnim volens. Cum autem
ilum curréntem videret Daphnis multis stipatum clamantemque
Daphni, illum ratus accurrere, ut ipsi manus iniiceret, pera
fistulaque abiectis ad mare ferebatur se praecipitem de excelsa
petra daturus. Et fortasse, quod novum et insolens, inventus
periisset Daphnis, nisi, re intellecta, Astylus clamitasset iterum:
»Síiste gradum, Daphni, et nihil reformida. Fràter tuus sum,
»et parentes tui sunt, qui hactenus heri erant. Nunc nobis La-

LIBER QUARTUS MT

«4mon de capra rem omnem narrdvi et monumenta ostendit,
»Vide, conversus, «quem laeti incedant quamque hilari vultu.
»Verum me primum osculeris: juro p NYAPNA, mb nihi
,Jimentiri.**

XXIII. Vix post iusiurandum hoc stetit et Astylum occur-
rentem exspectavit atque accedentem osculo excepit. Interea,
dum illum osculatur, cetera multitudo adest, servorum ancilla-
rumque turba affluit, etiam ipse pater una cum matre. Hi
omnes illum amplexabantur, deosculabantur cum gaudio atque
fletu. At Daphnis patrem. et matrem ante ceteros tenerrimo affe-
ctu complectebatur, et quasi iam pridem nosset, amplexabatur
exireque amplexibus recusabat: tam cito sibi invenit natura
fidem. Quin etiam Chloés obliviscebatur in breve tempus.
Cum iam venisset ad villam, pretiosam accepit vestem, iaxtaque
genuinum patrem colloomtus eum δὰ hunc modum narrantem
auscultavit.

XXIV. ,Uxorem duxi, fili, eda iuvenis; atque exi-
»guo interiecto temporis spatio pater, ut ego arbitrabar, fortu-
,natus eram. Primus enim partus filius erat, alter filia, tertius
»Astylus. Ratus ergo hosce sufficere generi nostro prognatum
»post omnes hunc puellum exponendum curavi; expositis his
una, non monumentis, verum potius funebribus ornamentis, At
aliter visum fuit fortunae. Natu enim maior filius et, ipsa filia
»eodem morbo uno die perierunt ; at tu Deorum providentia
»mihi servatus es, quo plura in senectute praesidia baberemus.
»Cave mihi succensere ob hanc tui expositionem; volente enim
»animo id haudquaquam a me consultum est. ^ Neque. est,
»Astyle, quod doleas, quamquam pro asse semissem totius here-
.ditatis accepturus. Hominibus enim sapientibus nulla fratre
»praestantier est possessio. Quin immo vos mutuo. &mate, et
»quod ad epes attinet vel cum regibus contenditis. Magna enim
»vobis latifundia relinquam, multos famulos industrios, aurum,
argentum et quaecunque alla divites possidere solent. Praeci-
Spuum tantum Daphnidi hunc agrum de, nec nen Lamonem at-
»que Myrtalem ipsasque, quas ipsemet pavit, capellas.

XXV. Is dum loquebatur, Daphnis prosilieris, ,,Recte ills
inquit, ,,mihi in memoriam revocast. Exeo capras ducturus ad
K 2

H8: LONGI PASTORÁLIUM

»potum,, quee saliombi sitientes: meam exspectant: fistnim ;. ega
vero hieisedeo.* . Riserumt suaxiter pues,. quod, dominus. fa-
cius. etiemtum . caprarius esse;vellbí. Et alius quidem mitteb&y-
tur, qui illarum curam ageret; hi autem sacris Iovi servatori
factis laeti agitaverunt conyivium. Ad hoc solus non. accessit
Gnatho, qui timore perculsus, in Bacchi fano, tanquam sup-
plex, diem atque noctem mansit. Cum autem fama ad omnium
aures pervenisset, Dionysophanem suum invenisse filum atque
Daphnim illum caprarium agrorum dominum factum fuisse, prima
luce alii aliunde confluxerunt, adolescenti gratulantes, patri au-
tem munera conferentes; inter quos primus Dryas, qui Chloén
Bluerat.

XXVI. Omnes autem détincit Dionysophenes, ut post hanc
laetitiam etiam festo interesset. Ingens autem erat vini appa-
xatus, nec minor farinae; aves palustres, porcelli subrumi, mel-
lea placenta varia; multae etiam victimae Diis patriis. macta-
bantur. "TumDaphnis, omnibus pastoralibus, quae habebat, col-
lectis, donaria Diis distribuit: Baccho quidem per&m atque pel-
Jem consecravit, Pani vero fistulam et tibiam obliquam; pedum
autem Nymphis, sicut etiam mulctrelia , quae ipse fabricaverat:
Ita autem id, cui assuevimus, ποτά et insolenti fertunae pro-
speritate gtütius' et acceptius esse solet, ut. exciderent ei lacri-
mae ad haec singula, dum iis quesi valedicebat; nec ante mul-
ctralia' Diis obtulit, quam ri illis mulxerat, neque pellem, quam
eam induérat, neque fistulam, quam ea cecinerat. Quin singula
quoque illa deosculatus et capellas alloeutus est hircosque com-
pellavit nominatim. De fonte quoque bibit, quod saepius et cum
Chloé indidem bibisset. Nondum tameh suum amorem confite-
batur occasionem exspectans.

XXVÀL Quo tempore 'autetn Daphnis sacris faciendis va-
eabat, sic se habebant res Chleés. Sedebat plorans pascebatque
oves, dicens, ut par eraí: ,Mei oblitus est Daphnis; scilicet
,opulentas nuptias mente agitat. Cui bono enim ipsum ad ius-
,1urandum per edpras, pro eo, quod per Nymphas illi ego de-
deram, vicissim edegi? Ilias, ut Chloépn, deseruit. Ne tum
.quidem, cum sacra Nymphis et Pani faceret, eum videndae
,Chlo&s desiderium cepit. Forsan epud matrem nactus est an-
villas me praestantiores, "Valeat; ego amplius non viram.**

U LIBER-QUARTUS 149

᾿ΧΧΥΠΙῚ. | 'Falia dicentem, δα νοϊυξαδέσπι salio, Lampis
armentarius üna cum rusticorum menu sdvolans eam: rapuit,
quasi Daphnis eam dám non ducturms eseet et Dryzs nimis prae-
dare secum agi putatarus. esset, si Lanmpis -eam .adhuc ducere
vellet, ^ Hia igitur :a&uferebatur misere clamans. Ex iis autem
quidam, qui hoc viderant, hnius facti indicium facit, Napae,
Hia Dryanti, Dryas Dapbnidi; hie autem iam.sui non compos
neque patri dicere audébat, ct taren.síc durare non .poterat.
Igitur horti ambitum ingressus lamentabatur dicens: -;,Qeam
»triste est mihi agnitum et repertum esse? Quanto erem feli-
»€ior, cum pecus pascébam ὃ Quanto eram beatior, cum servie-
»bam?, Tunc videbam Chloón; nunc vero Lampis illa abrepta
»Bbit, noctuque cum illa.cnbabit. .Ast.ego potui indulgeo, de-

»liciis SE et frustra Pana, capras atque Nymphas iuravi.**

xxx. Haco dicentem Daphnim Gaatho. in horto, delite-
soens andivit, horamque adesse ratus, qua propitium placatum-
que eum.sibi reddere posset, sasumiis nonnullis ex Astyli pue-
ris, Dryantem persequitur hortatusque, ut se ducerent, ad Lame
pidis casam cursum intendit. Et eum.Bssecutus eo ipso tempo-
pi puncto, quo Chleén introduceret, lpsam eripuit et agrestes
.homines verberibus mulctavit. Verum etiàm studuisset vinctum
Lampim hand secus quam ex bello aliquo captivum abdacere,
hisi is sua id fuga praevertisset. Re tam praeclare genta incli-

.Datoque in occasum .die reversus, Dionysophanem .invenit iam
somno indulgentem, Daphnim vero vigilüs sese configientem et
adhuc cirea hertum plerantem, Cui adducta iam, traditaque
, Chios. omnia commemorat simplque ebsecrat,.u£ obliviscatur in-
iuriarum seque non inutilem servum recipiat, ,noque mensa pri-
vet, qua interdicta illico moreretur fame. Daphnis autem ubi
Chloén. conspexit- eamque in manibus tesere so sensit, ewm isto,
utpote de se tam bene merito, redibat in erc ; Chloae vero
de ipsius Bicide ge'exqdusere coepit.

XXX. Ceterum habito inter se consiüio nupiids oelandas
censuerunt Chloénque clam habendam, soli (antum maíri- amore
-ipserum indicate. Verum idem mon plaenit Dryant; censuit
potius rem: patri exponendam, et. in se reoépit, fere .ut ei id
persuaderet. Ubi ilhuit, habens in pera monumenta ad. Diony-

150 LONGI PASTOBALIUM

sophanem Clearistemque in horto sedentes accedit, Aderat et
Astylus et ipse Daphnis; silentioque facto, ita dicere exorses
est: ,Me eadem, quae Lamonem, necessitas ea, quae ad hos
s tempus oosulta latuere, dicere iubet. Hano ego Chloén neque
»gemui, neque primis alimentis sustentavi; verum alii genuere
s,lacentenque in entso Nympharum. ovis sustentavit. : Hoe ipse-
s met mels vidi oculis; vidi et admiratus sum et admiratus ilias
$4,educavi, Hiuiusce rel testimonium perhibet et fidem facit illud
s formae insigne decus ; nibil enim ín illa inest, quod nos referat
mát repraesentet. 'l'estantur etiam monümenta, quae splendi-
,diora sunt, quam pro pastoris sorte. Haec inspicite et inqui-
»ite, quinam sint cum hao puella propinquitate coniuncti, si
» quando Daphnidis connubio digsa videatu:.'*

XXXI. Haec verba ut non temere οὐ εἶπ proposito iniecit
Dryss, ita neque Dionysophanes oscitanter audivit; sed oculos
conliciens in Daphnim et animadvertens ilium pallesoere et oc-
cuke lacrimas fundere, smoremi oontinuo deprehendit, Atque
de filio suo magis, quam de puella allona, sollicitus, omui qua
potuit dillgentia Dryantis verba perpondebat et explerebat. Ubi
vero etiam crepundia vidit allata, calceolos nempe auratoes, pe-
riscelidas, mitram, ad se vocatam Cihioóán bono iubet esse animo,
utpete jam virum habentem et propediem etium potrem matrem-
que habituram. Deinde illam assumtam Clearista, veluü iam tum
sol filii uxorem, ornabat. Daphnim autem Dionysophanes, remo-
fis arbitris, interrogavit, num etiamtum virgo esset. ΠΟ vero
aanote affrmante, nihil inter ipsos praéter oscula et mutuum ius-
jurandum interoesslese, hoc sacramento deleotatus Dionysophanés
illos iussit aecumbere.

XXXH. Hic intelig! poterat, qwale sit formae decus,
quando ornatam adeciseit: vestibus enim ita induta Chios cae-
sarieque reticulo collecta neo non fede ablata, longe formosioc
apparuit omnibus, ut vix etiam Daphnis eam agnosceret. Turas-
ses, vel sine monumenterüm fide, talis puellae neutiquam Dryan-
tem esse patrem. "Verum et ipse aderat et una cum Nepe:oon-
vivio exelpiebatur seorsum in leelo Lamoncm se Myrtalen com-
potores habens, Rursus igitur sequentibus diebus hosti&e immo-
labentur .statuebanturque erateres: nec non res suas etiam Chdoc

LIBER QUÁR'TUS 151
ednueerabat, nempe fistulain, peram, rhenonem, inoletros j fontem
etiam, qui in antre eret, viro temperavit, quod fexta eum' ew
trita fuisset et saeplus in eo we tuviiset ; etiam "ovis. sepulcriti
8 Dryante sibi cemmonstratum corollis decoravit. Ipsa quoque
gregi suo fistula:modulata est; e£ n Dils fistulh sua "canens pre-

cata est, ut, qui se ' exposuissent, digui Deplinidís nuptiis inve-
nirentur.

XXXHI. Postquam vero eos sitietas tenuit in ap fosto-
rum, in urbem tendere decreverunt, ibique .Chloós indagare pa«
rentes neque ultra παρε moras nectere. Primo igitur dilucalo
vasis collectis alia tria millia Dryanti drachmarum dederunt,
Lamoni vero dimidiam egrorum partem metendam e€ vindemian-
dam eapresque una eum caprariis et boum iuga quatuor, vestes-
que bibernas, eiusque uxorem libertate donerunt. Deinde My-
tilenen versus equis et curribus ac magna pompa luxuque mo»
verunt. Tum reversi latuerunt cives, quod nox erat; sed se-
quente die tam virorum quam rmauliérum (urba ad fores conflu.
xit: illi Dionysophani de filio reperto gratulabantur, idque eo
magis Dephnidis formam censpicientes; hae sufem pariter. cum
Clearista laetabantur , quae fillum .simul et sponsam advexisset;
illarum enim mentem et oculos praestrinxerat Chloó eam pulchri-
tudinem ostentans, quam nemo superare posset.. Omnis , enim
civitas movebatur adolescente virgine ét hasoe nuptias beatas
praedicabant. Exoptabant etiam, ut parentes tali hutusee puel-
lae forma digni emergerent; multaeque ex opulentissimis feminis
vota Dis faciebant, ut et ipsae matres tam πος filiae cre-
Gerentur, l

XXXIV.. ᾿Ῥιοπγκορβιδηΐ ΘΙ͂Ν ὍΝ varias : v aolicitaaque σόν:
.gitationes in profundum θοπιηπ delapso talis somnii species.
9 horta est. Putabat Nymphas petere a:Cupidine, ut.s$te tan-
dem.nutu illis. conficeret. eonfirmaretque neptias;. hune ver»,
Arcu remisso. et deposaite, inxta phareGram, jubere Diogysopha-
.pem, Mytilenaeorum .emnibus: optimntibus ad couvivium vovatis,
ubi ism postsemum impleviaseó, craterg, tune exhibere amicuique
monumenta: deinde vone hymemaenm-^canere,.. His vii atque
nuditis mane surgit, et cum iussisset mensas exquisitissimis ex-
strut epulis, terrestribus , miatitimis , palustribus fluviatilibusque,
omnos Mytilenaeórum magnetes conylvio encipit. Cum iem nox

102 LONGI PASTORALIUM

erat impletusque crater, . quo Mercurio libare moris est, tum fa-
mulus quidem argenteo in vasculo monumenta . illa infert: ef
dextrorsum circumferens omnibus monstrat. :

XXXV. nter ceteros autem nemo erat, qui agnoseeret;
verum Megacles quidam, ob senectutem in summo &ccubans, ut
conspexit, statim agnovit et magna iuvenilique voce exclamavit:
»Quaenam haec, quae video? Quid de te mihi factum est, o
,filiola? Etiai tu vivis? An psstor aliquis ferte fortuna in illa
»incidens ea sola abstulit? Obsecro, Dienysophanes, mühi dic,
unde tibi filine meae monumenta? Ne invideas, post Daphnim,
reperire etiam me-aliquid. Cum autem iussisset Dionysopha-
nes illum prius infantis expositionem enarrare, Megacles nihil
de voci tenore remittens subiicit: , Priori tempore res angusta
»mihi domi erat; quidquid eniti habebam; in ludos publicos tri-
»remesque publicas oonsumseram. Dum ín hoc statu erant res
»meae, nascitur mihi filia, quam in hac egestate educare era-
,vatus hisce ipsis crepundiis ornatam exposul, non ignarus mul-
»tos etlam dare operam eo modo, ut patres fiant.. Et ἰδία qui-
dem in antro Nympharum exposita foit, Dearam fidei com-
missa; at mihi heredem non habenti qnotidie divitiae in aedes
sinfluebant. Neque postea tam bene mecum actum est, ut vel

filiam susciperem; verum Dii veluti risum de me facientes. no-
»,ctu mihi somnia immittunt, significantes, me ovem facturam
56586 patrem. x

XXXVI. Hic Dionysophanes clamorem sustclit maiorem,
cuam Megacles, et e sede prosiliens Chloen admodum eleganter
exornatam inducit et: ,,Istam'*, inquit, ,,ipsam filiam exposuisti ;
»istam tibi virginem ovis Deorum providentia alendam suscepit,
,,ut meum mihi Daphnim capra. Accipe monumenta haec ipsam-
sque filiam; receptam autem Daplinidi da sponsam. Ambos ex-
»posuimus, ambos reperimus: amborum Pani, Nymphis, -Cepidini
cura fuit. Megacles dicta laudabat mandabatque arcessendam
uxorem Rhoden Chloénque in sinu habebat. lbidemque manen-
tea.somnum ceperent; Daphnis etim se nemini, ne ipsi quidem
parenti, Chloén esse concessurum dicebat.

XXXVII. Exorto iam dle, rus redire inter illos convenit ;
Daphnis enim et Chloé, quos urbanae taedebst vitae, preci-

.LIBER QUARTUS. A

-bus id ebtingerant: illis quoqué visum) est pestorales'quaeden
, lis facere nuptias. Quum venissent ad Lamonem, Megacli addu-
xerunt Drysntem et Rhodae Napen commendaverunt. 'Tum
omnia ad festi celebrationem splendide apperabantur. Chloàán
«pud Nymphes tradidit pater et, mounmenta multis aliis super-
additis ut essent, donaria, consecravit οὐ Dryanti reliqua drach- .
marum ad decem usque. milia aupplevit.. "T

XXXVIII. Ceterum Dionysophanes, cum coelum esset se-
renum, ibidem anto antrum toros e fronde viridi sternendos cura-
vit paganosque omnes discumbere iussos magnifico excepit con-
wivio. Aderant autem Lamon et Myrtsele, Dryas atque Nape,
Dorcopis cognati, Pliletas, Philetae liberi, Chromis et Lycae-
nium: ne Lampis quidem, venia impetrata, aberat. Cuncta igi-
tur tum, utpote inter huiuscemodi compotatores, agrestia rusti-
caque. Alius canebat qualia messores solent; alter cavillabatur,
cuiusmodi cavillà, dum uvas praelis premunt, iaculari consueve-
runt; Philetas fistula, tibia canebat Lampis; Dryas et Lamon
saltabant; Chloé et Daphnis mutua sibi dabant oscula. Probe
etiam pascebant capellae, veluti in huius festi partem atque
communionem venientes. Non aeque gratum id oppidanis erat;
Daphnis autem quasdam ex iis nominatim vocavit, quibus viren-
tes frondes porrexit prehensisque cornibus eis oscula fixit.

XXXIX. Neque ista isto tantum die; sed quamdiu vixe-
runt, pastoralem degerunt vitam Deos colentes, Nymphas, Pana
et Amorem, plurimos ovium caprarumque greges adepti, nullum
tandem cibum sibi dulciorem, quam lac et poma, arbitrati. Quin
etiam masculum filiolum caprae subdiderunt, et fijiam áltero
partu editam ovis foummas sugere voluerunt et nomen imposue-
runt alteri Philopoémenis, alterl Ageles. Sic cum iis etiam lata
consenuerunt. Hi etiam antrum exornarunt, simulacra conse-
crarunt, aram Cupidini Pastori statuerunt Panique delubrum pro
pini habitandum dederunt, Pana Militem appellantes.

XL. Sed hàáec quidem posterioribus temporibus et nomi-
narunt et fecerunt: tum vero nocte cuncti eos deduxerunt so-
lemniter in thalamum, pars fistulam, pars tibiam inflantes, alii
faces ingentes tollentes; cumque prope ad fores accessissent, :

154 LONGI PASTOR. 118. QUART

dura asper&quo eanébant voce, veluG tridentibus terrám discin-
dentes, neque vero hymenaeum canentes, Ceterum l'aphnis et
"Chloé nadi concumbentes se invicem amplexabantur atque osceu-
labantur, non mapis dormientes illa necte, quam vel 'nóctuae
solent; et patravit Daphnis quae se docuerat magistra Lycae-
nium. Atque tunc primum Chloé didicit ea, quae in silva acta
fuerant, pastoralem ludum iocumque faisse.

FINI S.

ADNOTATIONES

IN

LONGI PASTORALIA.

«-
ἢ

-
«.

f

M.

ν

τ.

"€

PROO EM. U M.

C AÀ P. I.

JOTTOY ITOIMENIKON TON KATA ΔΑΦΝΙΝ ΚΑῚ
ZXAO0HN .40FrOZ ΠΡΩΤΟΣ. Sic m. 2fóyov ποιμενιχῶν περὶ
Αάφνιν καὶ XAógy. Ἔν 4éofp 9100» x. τ. ἑ. A. «4όγγου Σο-
φιστοῦ ποιμενιχῶν τ. x. 4. x. X. λόγοι τέτταρες vulg. vid. Villois,
Prolegg. p. III. sq. et Jacobs.

Ilooofu» vulgo; quod quum in nullo compareat libro, eieci. ἢ

ποιμενιχῶ») Huetius: ,, Proclus in Hesiod. Oper. 1. II. v. 588.

Jaudat Eratosthenis ποιμενιχά.“6 ldem Huet, e Scaligeran. p. 189.

Iamblichi Βαβυλωνικὰ habuisse Iungermanum observat; de qua
fabella Milesia, quae et in Scorialensi bibliotheca visa est, adi post

Photium in Bibl. n. XCIV. p. 237 et sqq. Le Beau. iunior. in Actis -
Acad. Reg. Ínscr. t, XXXIV, p.57 et sqq. Perdita autem Aga-

thiae scholastici Daphniaca [cf. Vitàm Agathiae p. XIV. ed. Nie-
buhr.] in codice 607 bibliothecae D. Marci Venet. servari, p. 314

catalog. codd. Graec. videbis; sed cum horumce Agatliae Da-

phniacorum initium in hoc eodem ibid. catalogo appositum sit (scil.
Σιδὼν ἐπὶ ϑαλάττῃ πόλις, ᾿ἀσσύρίων ἡ ϑάλασσα, μήτηρ ΦΦοινί-
κῶν ἡ πόλες) hic: non Agathiae Daphniacorum, sed Amorum Cli-
tophontis et Leucippes ab Achille "Tatio conscriptorum initium fa-
cile agnosces. ViLL. p. 8.

εἰχόνος γραφήν] Sic edd. et B. εἰχόνα γραφὴν Α. Flor. et
Ursini codd, marg. Paris. II. —— — Revocavi antiquam lectionem,
quam male mutaverat Vill., sophisticam tollens orationis concinni-
tatem: quae item peri, si cum Brunck. ad Eurip. Hipp. v. .1016.
corrigas εἰχόνα γραπτήν. [postea probatum etiam a Vill. Anecdd.
t. II. p. 66. not. 3. et ἃ Courer., qui confert Inscript. : ἀγαϑεῖγαι
εἰχόνα γραπτὴν «fiodoov et páephisma Cyrenaeorum εἰχόγα yoa-

158 ADNOTATIONES

srriy ἐν ὅπλῳ ἐγχρύσῳ ἢ: et α Porrono Advers, p. 280. p. 195.
ed.Lips] Ceterum εἰχόνος γραφὴ i e. q. εἰκὼν yoeq? εἶχαν"
σμένη Herodoti l. IL. c. 182. ScuaEr. p. 827. Plutarch. Alex.
c. 21. f. — — ἀψύχους elxórac ἀγαλμάτων παρέπεμπεν. [Plura
affert Wyttenbach. Ind. ad Plutarch. s. v. ἄγαλμα. Pausan. VIII,
47, 2, ᾿4ϑηνᾶς — εἰχὼν γραφῇ μεμειμημένη. Xenoph. Oecon.
X,1. Ζεῦξις καλὴν εἰχάσας γραφῇ yurcixa. Aplian, H. A. VIL,
88. γραφῇ εἴκασται ἣν τῇ Ποιχίλῃ. Yoann. Barbuc. 1. εἰχόγνε γρά--
we Peuli Ερ. δὰ Rom. c. 1, v. 23. ὁμοέωμα εἰχόνος. ScuAEPF.
Mscr. Wassenberg. dissert. de Nomi. pr. $. 19. p. 23. 'Ey(ovoc
γραφήν, eruditius quam vero similius. .Lectie vulg. mihi placet
magis ob antithesin membrorum εἰκόνος γραφήν, ἱστορίαν ἔρωτος.
Sic aguosco magis Sophistae delicias. Bores, — Assentiuntur Sichae-
fero etiam Geel. in Bibl. Crit. Nov. t. V. p. lI. p. 244 sq. et Is-
cobs. Vers. Germ, . :

o ἥέχνην E. περιττὴν καὶ τύχην ἐρωτική») 1έὰ primus Vill. edi-
dit ex coniectura Fr. Heusinger. p. 10. Specim. Obss. ín Aiac. et
Electr. Sophocl, Libri: τύχην ἔχ. π. x. τέχνην ig. —— Heus.
recíe monet satis notum esse εὐχὴν casum , eventum et. i, q. Galli-
cam vocem avanture significare; ut in Aiac. Sophocl v, 1048.
[1007 H.] et, v. 295. [988 H.] xol τὰς ἐχεῖ μὲν οὐχ ἔχω λέγειν
(cod. lenens. recte φράζειν) τύχας: ubi tamen quaedam Henr.
Steph. exemplaria ut εἰ Aldin. et quatuor Bodleiami et lenensis
codd, melius legunt, πάϑας; cujus hic glossa εύχας: [cf. Herm.
l. L] de quo v. 7oup. Anim. in Suid. t. III. p. 2 Cf. et Eurip.
Orest. v. 16. — τὰς γὰρ ἂν μέσῳ σιγῶ τύχας; de quo lege Wyt-
ienb. Ep. Crit. p. 37 et.38. Igitur τύχη ἐρωτικὴ hic idem fer

*) Similia confert Borss, h. l. ad refutandam Brunokii opinionem,

- qui ia nota Gallica vooem γραζετὴ non frequenter inveniri con-

tendit; ,,Zenodot. Epigr. γραπτὰν σελίδα. Daretus Aeolicus

| apud Caylacium Antiq. Áegyptt. t. lI. p. 56, εἰκόνα γραπεάν.

; Inscript. Gruteriana p. 327. γραπτῇ εἰκόνι. Plot, Apophih,

p. 110, D, ἐμοῦ uadiu(g εἰχὼν ἔστω μηδὲ γααπεή, μηδὲ

πλαστή, μηδὲ χατασχευαατή: ubiquid sit εἰχὼν πρεασχευ-.

'! αστὴ Cuperus explicat Obss, 1, JI. o. 10, Artemid, III, 31. ἡ

: δὲ (εἰχὼν») ἐξ ὕλης στερεᾶς xol ἀσήπτου γεγενημένη &uet-

»«v ἐστὶ τῶν γραπτῶν. Suid. ad verba: Mijte πλαστὰν μήϊε

εὐ μεμηλὰν ποῖκεε ἀνεὶ τοῦ μήτε. πλασεὴν εἰκόνα μήτε γρα-

cdd de J Spohol, Gregor. Naz. Stelit, I. p. 44, ed, Montac, ἐν
ἀνδριάσε καὶ εἰχόσι yoazzmig' 5 | ^ -

PROOEN; : CAP: 1. 150

quod in Charitone p. 1. 1. 9. πάϑος ἔρωτικόν. . Cf. Long. infra
l. JV. c. 18. p. 116, V. Aristot. de morib. 1. VI. c. 4. hune Aga-
thonis versum nobis servavit, in.quo ut, saepe alibi et hic apud
Longum sia et τέχνη et τύχη oonjunguntur : τέχγη eóyur ἔστερξε
xe) τύχη τέχνην. Vix. p. 5.

zi τῶν. δέγω»)] καὶ recepi cum Cour. ex A.

χοσμοῦσαι.,) Servavi cum Schaef, et Cour. signum, quod male
deleverunt Iungerm. et Vill.

ποίμνια toétporea] necudes quae alerent. Rurior significatio
huius nominis. Longus infra p. 11, 1. 8. [Schaef.] ἐς so(urtor
ἄγουσα τῆς σῳτηρίας τὴν αἰτίαν. et mox: σχιρτήματα ποωμνέων,
ἀρτιγεγνήξων. p. 13,1. ἃ. τῶν. ποιμνίων ἡμέλησεν. p. 19,1. 14.
ex nostra correcfione τὰ ποέμμια καὶ τὰς αἶγας. Adde p. 149;
l. 7. δηλοῦντας 6 ὅξε ME πρξέρα 100048 ποίμνιον. pro quo paulo
Ροδί “ταύτην cos παρϑένον οἷς προγοίᾳ 94v ἐξέθρεψεν. [Sic
Ῥ.- 59, 1]. 6. p, 62, ]. 7, p. 66, ]. 16. p. 82, }. 19. οἱ ἐμ iia, quae.Cour.
prim. edidit 1.1. cap, 16. fin.. Herodot. l, IIT. c. 65, χαὶ γυναῖκές
τε xoà ποίμνια TCerot&p.. οἵ. 1. VI, c.: 39. οὔτε γυνᾳῖχες xa) ποῖ-
pros ἔτικτον. Fortasse etiam Geopon. p, 20, ποίμνια σπκερι ὥντα.
Sic ποίμγη nonnunquam dicitur. Vid. Musgrav. ad Eurip. Electr.
v. 729. (Quo sensu ποέμνημ et Aalian. usurpavit de IN. A. V, 60. ᾿
nisi falli& coniectura. Abresch. Animadv. ad Aeachyl.l. 181. p. 2.
[Cf. Aelian, H., A. . XVI. c. 22.]; Similiter αἰπόλιον. Hesych.:
«Αϊπολίέου. αἱγεδίου. qui locus non tentandus. Atque ita intelligam
Synes. Epist. CXLVIIL p. 985. D. μηχάζον αἰπόλεον. Cf.
Abresch. in Reitzii Belg. Gráec. p. 680. ScmaEP. p. 327. sq.

ἀναιρούμενοι) Male Iyng. pastores interfecti. Recte observat

Moll. unum tantum bubulcum, Dorconem a praedonibus interiigse,
Kaque vertendum pastores. tollentes scil. pueros expositos cf. 1, I.
c. 6. Heliod. 1. IT. p. 115. c. 31: rasgqy — ἐν σπαργάνοις ᾿ἐξέ-
ϑετρ, --- ἐγὼ δὲ ἀνειλόμην. 1. IV. p. 175. c. 8, ὡς οὐδὲν ἀδεχου--
σα —— — σὲ γένομένην ἐξεϑέμην —. ἀλὲ᾿ - ἀπολογοῦμαε πρός
τε δὲ, ϑυγάτερ, -- πρός τε τὸν ἀγαιρησόμενον. — VILL. p. 6.

συντιϑέμενοι] Iuvenes scil. Daphnis et Chloé mutuam sibi
fidem obstringentes, Sic apud Musaeum v. 221. Os ol μὲν χρυ-
φίοισι γάμοις συνέϑεντο μιγῆναι, quod et ipsi fecerunt Daph. et
Chloé sub fin. II. libr. c. 38 et 39. Sic συντίϑεσθαι 1. Yl. c. 88,
συνέϑέντο |, e. ils convinrent 1. IV, c. 19. c. 3T. VILL. p. 6. sq. As-
sentitur Vill. Heinrichius ad Mus. p. 125. Aliter iudicavit Brun-

1u9 ADNOTATIONES'

eitis: ,,Cette expression n'est pas clare, et l'iiuteur pourroit bien
avoir pensé eutre chose que ce que la version lui fait dire.. La
plirase n'est point éelalrcie par les exemples rnpportés dans la note
(Vill) ; it falloit en próduire oi le verbe συνείϑεσθϑει füt employé
sans régime et sans complément. Je reviendrai pcut étre sur ce
passage." In errorem induxit Branckium nimia in' Villois, ira et in-
dignatio, quum non videret], prooemium hoc non accuratam imagi-
nis illius continere descriptionem, sed levem adumbrationem, quum
satis ex historia ipsa possint cognosci, quae imago repraesentet.
Quare etiam hoc verbum sic absolute positum, ut in antecedenti-
bus χοσμοῦσιε quid significet, neminem latebit, qui libellum no-
strum perlegerit; quod bene mihi assequuti esse videntur Vill. et
Pessow., quorum posterior vertit jugendliche FAeNMgeinodes minus
recte Cour jeunes gens wnis par amour.

λῃστῶν») Recte Valck. ad Amm. L III. c. 8. p. 194, disait:
vett. et cultiores Graecos scriptores "piratas (quam vocem Latini
post Varronem frequentarunt) generaliori nomine ληστὰς appel-
lare solere vel etinm τοὺς ὃν ϑυλάττῃ κακουργοῦντας, et'neminem
forsan haberi, qui λπειρατὴν eo sensu aühibuerit antiquidrem
Graecó Tobi interprete c. 95, v. 3. apüd Achillem autem 'T'atium et
Xenophontem Ephes. aliosque recettiores usu longe frequentis-
simo'esse hanc vocem; Notandum igitur nostrum, utpote anti-
quiorem seu puriorem et elegantioreni nusquam πειρατὰς sed λη-
σιὰς dixisse. "VILE. p. T.

CAP. IL...

πόϑος ἀντιγράψαι) Contulit haec Schaef. ad Plutarch. t. IV.
p. 908 cum his Plutarchi Num. c. 20: πόϑος εἰσεῤῥύη πάντας
εὐνομίας καὶ εἰρήνης καὶ γῆν φυτεύειν καὶ τέχνα τρέφειν etc. Si-
militer articul. omittitur ad Infin. a voce ἐπεϑυμέα pendentem. V.
Sturz. Lexic. Xenoph. t. 1. p. 283. Ὁ. De aliis v. Schaef. ad De-
mosth. t, I. p. 701. t. IV. p. 470. De articulo post vv. αἰτέα et
αἴτιος omisso cf. Sintenis ad Plut. 'Themist, p. 140. unde Aeschin.
c. Ctes. 8. 61. Bekk. αἴτεον δὲ γεγονότα τῷ δήμῳ τοῦ μὴ μετὰ
κοινοῦ συνεδρίου τῶν ᾿Ἑλλήνων ποιήσασϑαι τὴν εἰρήνην non con-
temnenda est trium codd. lectio articulum τοῦ omittentum. De
art. post v. xvgiog deficiente v. Dobraei Ádvers. t. I. p. 427.

ἐξηγητὴν») De hac voce vid. Hemsth. ad Luc. Dial. Mort. XX.
t. I. p. 412. ubi et hunc Longi locum producit. V. εἰ Carpzov. ad

PROOEM. CAP. I. 1]. 101

Acbill. Tat. 1, V. p. 408. Bod. VinL. p. 7. Adde Ruhnk. δὰ
Tim. p. 109 sqq. Lobeck. Aglaoph. t. I. p. 30.

xijuc] Thuc. l L c. 22. de sua historia: κτῆμά τε ἐς éd
— ξύγχειται, quod respexisse videtur sophista. Boiss. C£ adnot.
VV. DD. ad Dion. Hal. de Thucyd. iudic. c. 7. fin. p. 76. ed.
Krüg. et schol. ad J. Thuc. V. ctiam Dion, Hal. περὶ s. Àexv.
np. óc». c. 10.

λυπούμενον παραμυϑήσεται!)] Antiphon τέχγην ἀλυπίας
συνεστήσατο . comparataque sibi Corinthi domo προέγραψεν ὅτε
ϑύναται τοὺς λυπουμένους διὰ λόγων ϑεραπεύειγν, | Plutarch,
vit. X. Rhet. p. 833. C. Philostr. V. S. p. 499. vs. 1. . Reines.
V. L. JI. p. 447. HawsTERHUSs. ap. Geel. Bibl. Cr, t. V. p. II.
p. 255. ;
προπαιδεύσει) Vill. primus e Parr, I et IL. restituit, Vulgo
παιδεύσει.

πάντως) Par. III: πάντων, mrg,: πάντως. — Hunc locum
videtur esse imitatus Theod. Prodromus p. 89. Cf. etiam Ale-
Xis apud Arsen. Viol. p. 101. et apud Stob. 'T. 63.. 13.

μέχρι] Sic Par. III. Vulg. μέχρις. Longum optimos imi-
tatum scriptores Atticos etiam in talibus eos esse sequutum,
veri est simillimum; cf. Schaef. App. Dem. t. IIl. p. 868. — Ce-
terum sententiam eandem expressit Nicot. Eugen, l. IV. v. 389
sqq. ubi v, Boiss. t. II. p. 242.

LoNGUS. ] L

LIBER L

CAPUT L

τῆς .dfíoBov)] Artic. adscivit Cour.'ex AB.

Mvrnigrg] Non dubitavi rectiorem hanc huius vocis scri-
pturam etiam invitis codd. in verbis ponere. lam urnefort.
(Voyages du Levant, tom. ]J. p. 349 et sqq.) hanc scripturam
.probavisse ut etiam Pelleriuum (Recueil de médailles t. ΠῚ.
p. 84. cll. tabul 103 et 132 Append.) annotat h.l Villois.
Eodem modo excudi jusserunt hoc nomen Bekker. in Demosth.
cf. Schaef. Appat. t. I. p. 693. et L. Dindorf, in Thucydide
ét in Diodoro. Cf. Herodot. T, 160. ib. adnotat. crit. Gaisfordii.
V. Steph. Byzant. s. h. v. 'Iacobs. ad Aelian. H. À. t. II. p. 500.
G. Dindorf. ad Athen. l III. p. 86. e. zT

' μεγάλη "καὶ καλὴ] Citat Jnngerm. orat. Epist. l 9. Ci-
«eron. c, Rullum (II. c. 16.) et Muret. Vár. Lect. 1. IX. c. 16.

διείληπται — εὐρέποις} Parr. 1, II. et ed. Iunt. (errore ty-
poth.) εὐρέπους. — Pausan. Arcad. p. 662. Kuhn. διαιροῦν»-
voc δὲ τὴν εγάλην πόλιν τοῦ Ἑλίσσοντος, κατὰ δὴ καὶ Κγέ-
δον καὶ Μιευλήνην δέχα οἱ εὔὕριποι νέμουσι. ViyL. p. 806. —
Ioseph. B. I. πύργοις διεέληπιτο de regia Hierosolymitana. Dio
Cass. XL. 8. τὸν πόρον αὐτοῦ (τοῦ ἀμέσου) σταυροῖς. τοῖς
μὲν ἐμφανέσι, τοῖς δὲ καὶ ὑφύδροις διαλαβόντες. Liban. t. 1.
p. 384. ὅσαι (ὁδοὶ) πηγαῖς σχιεραῖς xol τόποις ἀναπαυτη--
ρίοις ἀπὶ ἀρχῆς εἷς τέλος διειλημμέναι. — Democrit. Athenaei XII,
29, p. 525. C. loco nondum sanato vel explicato «i δὲ χεφα--
λαὶ xa ἴσα διειλημμέναι ζώοις. Phryn. Appar. Sophist. [apud
Bekk. Anecdd. p. 36, 3.] Ζιαλαβεῖν dvo σημαίνει, τὸ ἑχατέ-
ρωϑέν toc λαβέσϑαι xol τὸ εἰς dvo ἢ πλέον [πλέονα Bekk.]
διαχωρῆσαε (1. διαχωρίσαε [ita Bekk. edid.]) ἢ διελεῖν. Ἡρό-
δοῖος τὰ B: [δύο Bekk.] τὸ μὲν πρῶτον ἐχάλεσεν αὐτοῦ τοὺς
ἄλλους παῖδας διαλαβεῖν" τὸ δεύτερον [Bekk. κὸ δὲ δι v. Vv. Ll.)

LIB. CAP.L —— 103

διώρυχας διέλαβεν ὁ Küpoc, ἀντὶ τοῦ, ἀπέτεμεν [Bekk. — με]
καὶ διεῖλεν. DBorss. Luc, Petr. Encom. c. 10. λειμεῶνος φυτοῖς
παντοδαποῖς διειλημμένοι. Diod, S. 1, XVII. c. 68. t. II. P. 213.
W. χώραν περάσας χαράδραις βαϑείαις xol πολλαῖς φάραγξι
διειλημμένη».

ὑπεισρεούσης τ. 9.] Flor.: ὑπεισρεούσαις. τῇ ϑαλάετη.

γομέσεις) Sic Vill. ex Parr., quibuscum consentit B. »oué-
σαις mrg. Par. lll, Δ. Flor. Rom.

vigor] Cour. V. Gr. p. 195. coni. γήσους. Non male.

ἀλλὰ ἣν ταύτης τῆς πόλεως, τ. M., ὅσον ἀπὸ octud. diax,
ἀγρὸς ἀνδρὸς εὐδαίμ.} Sic dedi ex cod. A. Vulg.: ἀλλ᾽ 2x ταύτης
«τῆς π. τῆς M. 0. ἀ. στ. δ. ἀγρὸς ἣν ἀνδρὸς εὐδαίμ., quam lectio-
nem ceteri libri exhibent praeter Urs., qui v. ἔχ omittit probante
Schaef. Vocem ἀλλὰ ab eodem V. D. eiectam bene tuetur Jacobs.
Vers. Germ. Etiam Cour.. Vers, Gallic. p. 195. eam retinendam esse
censet. —— Praepositionem expunxi cod. secutus nuetoritatem,
Sic enim Graeci solent. Noster infra p. 72. l. 14 τῆς MyoOvurgc
ὅσον ἀπὸ ϑέχα σταδίων στρατόπεϑον βαλόμενος. Diod. Sic. t. 1,
p. 108 s. ἀπὸ σταδέων» ἑχατὸν xal εἴχοσι τῆς Ἡέμφεως. p. 300.
ἀπὸ σταδίων ὀχταχοσέων τῆς Ῥώμης. p. 301. ἀπὸ τετταράχοντα
σταδέων τῆς θαλάττης. Strab. l IX. t. IIL. p. 588. "Tzsch. ἀπὸ
δξήχοντα σταδίων τῆς ἑαυτῶν πύλεως, Et quod inprimia huc facit,
Plutarch. Philop. t. IL. p. 441. Hutt. c 4. 7» γὰρ ἀγρὸς αὐτῷ xa-
λὸς ἀπο σταϑέων εἴχοσι τῆς πόλεως. J4nà spatium significans in-
terdum fefellit viros doctos , ut Wesseling. ad Diod. 8. t. 10 p. 721,
Sie inteligendum Philexeni epigr. in Brunck, Anal. t. 1I. p. 58,
ubi bene Reisk. Longus p. 76, 1,18. μὴ yàp οὐχ ἦσαν ἀπὸ σταδίου
yeizoves ; ScHABF. p. 828 sq. Diod. 3. t. II. P. 118. 1. XVI. «. 46,
ol μὲν οὖν Πέρσαι xazsczQatonédsuca» ἀπὸ τετεαράχογσα στα-
δίων τοῦ Πηλουσέον. t. 1l. p. 249. l. XVII. c. 112. xazagzQatogzs-
δεύσας. ἀπὸ οταδίων διαχοσίῳων ὡσυχέαν εἶχε, t. Il. p. 287.
l. XVIII. c. 40. ZIeodíxxov στρατοπεδεύοντος ἀπὸ τρεῶν ἡμερῶν
ὁδοῦ. t. II. p. 336. l, XIX. c. 25. χαταστρατοπεδεύσαντες d ἀλλή-
λων ἀπὸ σταδίων τριῶν" Reisk. Anim.: ad Gr. Auct. 1. p. 53,
SonakF. 3scT. Simili syntaxi Malalas t. 11. p. 10. πρὸ ὀλέγου dux-
σιήματος τῆς πόλεως. Hoc exempl. et alia huc facientig dedif
Reisk. ad Const. Porphyr. p. 6. Boiss. Dion. Hal. Antiqq. Rom.
t. I. p. 89. ἀπὸ dà “Ρεάτου — ἡ Βαταία μὲν ἀπὸ τριάχοντα στα-
δίων, Τίουρα δὲ ἀπὸ τριαχοσίων. p. 41, 3. ἀπὸ δὲ σταδίων ἕβδο--

L 2

104 ADNOTATIONES

μήκοντα Ῥεάτου Κοτιυλίᾳ — p. 847, 13. — πόλιν, ἀπὸ τετταρί--
«ortnm σταδίων. τῆς Ῥώμης κχειμέγην. p. 1809, 12, ὡς δὲ τήν τε
πρώτην μάχην ἀπὸ σταδίων ὀχτὼ τῆς πόλεως ποιησάμενοι. —
ἐνίκησαν. Geopon, P. 1243. xal ἐὰν ἢ ἀπὲ σταδέων β΄. et p. 1247.
καὶ ἐὰν ἢ ἀπὸ σταδίων ε΄.

διαχοδίων ] Dutens prim. restituit e codd, Urs. et Flor, Ac-
cedunt A B et mrg. Par. IIl. εἴχοσι» vulg. Parr. et Amyot.

γήλοφοι κλημάτων] Par. IL: y7 10097 «κλημάτω». — Vill.
' p. 12. comparet l. IIL. c. 27. βαλάντιον τρισχιλίων δραχμῶν vbi
v. Schaef. Aptius comparavisset statim iufra c. 2. λόχμη βάτων.

σεροσέχλυζεν ἠϊόνος ἐκτεταμέγης ψάμμῳ μαλϑαχῇ} Ita dedi
ex coniectura Brunckii, quae ceteris propius accedit ad optimi libri
A lectionem: προσέβλυζεν ἠζόνος ἐχτεταμέγνης ψάμμῳ μαλθαχῆς.
E: προσέχλυξεν ... .. 4 2 eene. μαλϑακῆς. C. Urs.:
προσέαλυζεν ἐπ᾿ ἠϊόνος. Parr. et edd. vett.: προσέχλυζεν ἐν
ἠκόγε ἐχτεεαμέγης ψυχαγωγέας μαλϑακῆς. mrg. Par. HL : ψιίώμε-
pe μαλϑαχῇ. —— — lungerm. ψυχαγώγιον, quod tuetur Cuper.
Obss. JI, 14 et explicare tentat. Boiss.

CAP. II.

loyuüg βατωνὴ dta A. Urs. Amyot. λόχιιη wie Ἐξ.

λόχμη κάτω βάτων Parr. l IL. lunt. λόχμη κατὰ βάτων
Par. III. Toup, Em. in Suid, t. HI. p. 298 legit: πατά--
βατος, locus dumis et spinis obsitus; et eiusdem. fonmae esse di-
cit χατάβατον ac κατάσχιον, κχειτάχισσον et κατάδϑενδρον etc.
quibus addo χατάέχομο» apud Philostr. ep. 64. p. 945. et κα-
τάῤῥυτον bis apud nostrum prooem, c. 1. et Ll 1]. c. & ὑπ,
p. 14. E

ἐγίνετο) ἔγιγετο Par. III. - User Brunck. praetulit.
Sine causa.

eta Heres] ieppiayntm ὡς Per. I - πεψφυλαγμέ-
γὴν Par. 1i.

πατοῦσα, τὸ δὲ] Kieci «uod Schaef. de suo his. verbis in-
seruit τὸ βρέφος, quum in nullo compareat libro, quamquam a Cour.
receptum οἵ ἃ Geel. in Bibl. Or. N. t. V. p. Il. p. 246. proba-
twm est, qui quidem id collocari vult post τὸ dà ell. c. ὅ.: τὴν
μὲν διδϑοῦσαν εἷς ἄφϑονον toU γάλακεος ὁλχήν" τὸ δὲ παι-
ϑίον -—. Ydem quod Geel sentit Tacobs. Vers. Germ. Lar-
cher.. idem post χηλαῖς iuterponendum esse putavit. "Vi. iaiu-

LIB. .. CAP. LI... 165

ria ex' Gallicis. Amyoti concludit, in eius cod, hoc verbum esse
repertum; nota enim est in talibus interpretum licentia; Bene
BauNck.: ,,Je crois inutile d'ajouter les mots τὸ βοέφὸς ; qu'A-
,uyot n'a pas plus trouvé dans son ms., que tous les autres
,interprétes, qui les ont exprimés dans leurs versións , quoiqu'ils
ne soient pas dans le (rec o fis sont'élégamment supprimés,
,.pareequ'ils se trouvent peu de lignes auparavant. Le texté
est trés clair; et ce seroit legater que d'y rien ajouter.
Boiss.: γηπατοῦσα absque regimine positum dici potest ut xo-
» σμοῦσαι p. S. Schaef: sic p. 8, διδοῦσαν loco prorsus simili,
Adde c. 12, τοσοῦτον ἄρα ἡ ϑίχη μετῆλϑε. c. 14. πόσαι μέλετται
χόντρα ἐνῆχαν — ἀλλὰ ἔφαγον. c. 16. ἔϑρεψε. c. 31. ἐπέϑεσαν.
l. V. c. 33. ἐπιῤῥωννύουσα. 1. HI. c. 4. ὡς ἐφίλουν, περιέβαλε.
λον. c. T. προσηγόρευσαν καὶ κατειέλησαν. c. 16. ἔζων. c. 7.
fin, διδάξω, &d quem locum cf. Cour. ad Luc. Asin. p. 213; c. 18.
ἀνέστησιν. c. 98. f. χατειρέλει. c. 83. ὃντέϑησι. L1V. c. T.
προσίετό. c. 20. . κατέχειν. c. 95. περιέβαλλον, xaviqiAovy. - Bi
quid esset addendum, αὐτὸ post "7reroUO& adderem. ' Sed ne hoe
quidem est, necessarium. Similiter erravit Lehmann. in Luciani
Charont, e. 17. iure propterea vituperatus ἃ novissimo huius dia-
logi editore lücobitz. p. 62. Cf. Schaef. Àpp. Dem: t- IV. p. 352.
aliisque locis, qui hotati sunt in Indice s. v. idées :
n ἐπιῤῥοὴν} Par. 1. om. τήν. ' "OE
. ξλχο»} Ad: Eunap. p.: 298. hunc-so?- eR usum adpositi4
evemplis iMusteavi Lonpi nom oblitus, Athen: I, 17. fp. 10. cd
τὸν χανδὸν ἕλκχοντω αὐτὸν' (τὸν olvoy) BiénveaDét quit. keel
p. 8. εἰς: ἀφϑόνον τοῦ 7δλαχτος, ὁλπήν. - Of; etiam: TO
"oM: D.
. γάλακτος" ϑωυμάσας γυϊρο: ᾿γάλωκτος "πὰ $e ' Deler
καὶ cum Cour. cod. A auctoxitate, quam asyndeton, quo com-
εἶδα et brevis Lengi oratio abundat, heic loco eit aptissiriurn.
τῆς κατὰ τὴν. ἔκϑεσιν τύχης] Haud infrequens uus praepo-
siienis χατὰ periphrasticus. Ex κοὶσ Diodoro Sicalo exemploi
rumi acervum :congeras: in quibus sunt, quae: libráriórüm: márius
interpolatrices seBéerint, Veluti l. IV. c. 13, vülgo reete 'lepi-
tur τῆς χατὰ τὸ σῶμα δώμης. .Ibi e.codd. bonae notae enota-
tum τῆς τοῦ σώματος δώμης. Cf. Wessel. t. I. p. 648. Add.
Elsner. Observ. in N. F. Ὁ 1. Ῥ. T. & In Fischeri Animadv.
ad Weller. III. 2. p. 1B0. s. diversa tniscentur.: ΒΟΉ Ἐν. p. 829. sq.

"7

108 ADNOTATIONES

Cf. inprimis Boiss. ad Nicet. p. 78. sq. et Hass ad Leon, Diac.
p. 463. sqq.
χλαμύδιον] χλανίδιον cx A B Cour., quod quominus reci-
perem, fecit et locus libr. IV. c. 21. et quod haec vox aptior
esse videbatur sequenti ξιφίδιον. Etiam Jacobs. eam retinuit.
ξιφέδϑιον ἐλεφ. Huet. copferendos monet Lucian. Gall.
p. 721. A. Heliod. 1, IIl. . Ovid. Metam. V, 422. Vitr. p. 15.

CAP. III

ἔπειξα αἱἰδεσϑεὶς) Schaefer. suam de inserendo d' senten-
tiam retractavit Melett, p. 61. et ad Passow. Longi edit, p, 301.

εἰ παιδίε τέχτοψσιν αἶγες) Sic omm. edd. et mscc. libri
praeter Par. IIL, qui habet εἰ xoà z. — Preeterea inseryit Schaef,
ante αἶγες articul, quo facile possumus carere.

εὗρεν ἐκχκχείμ.} Par. ΠΙ.. εἶδεν. Librar. haud dubie
hanc lectionem alteri svos» substituere voluit. .

ὃ «δὲ Sie dedi e .coniect, Ceteri ὅδε. Cf, Lucian. Toxar
95. τοῦ δὲ ἄπρχγε λέγοντος - μὴ οὕτω μαγείην, ὡς περιϊδεῖν σε
, séor καὶ καλὸν ὄντα κόρῃ αἰσχρῷ xal λελωβημέγῃ συγχατα-
ξευγνύμενον" ὁ δὲ - ἀπήει. Aelian. V. H. 1. XIIL ο.. 43. πυ»-
ϑανομένουν Θεμιστοχλέους τινὸς -- ὅδε ἀπεχρίγατο. acr. ὁ dé.
L XIV. c. 40. Θεοϑώρον — ὑποχρινομέγου τὴν “Δερόπην σφό-
doa ἐμπαϑῶς, ὅδε eic ϑάχρυα ἐξέπεσεν. leg. ὁ δέ. Cf. Boeckh.
in. Plat. Min, p. 183. sq. et lacob. Praef.'in Aelian. H. A.
p. XXVI. sq. — edd. Cour. et Sinner. prorsus carent h. verbis
nihil nec Courer. nec Sinnero annotantibus. — Ceterum con-
fert Boiss. cum h. 1. p. 60. ἡ δὲ αὐτῷ διηγεῖται ndria, τὸν
δρόμον — et p. 96. 1. IIL c. 25.

εἶδε τρεφόμενον] Sic ex Urs. et Flor. codd. prim. Boden.
dedit; quibuscum. facit A. Ceteri , libri εὗρεν. B: &ug&. Bects-
sime Sohaeferus : »Sophista hic variationem data opera videtur
quaesivisse : πῶς εἶρεν, πῶς εἶδε. πῶς ἠδέσϑηνς Probant etiam
Brunck, εἰ Boiss. qui haec. habet: side] kinec lectio firmatur
narratione sequenti, ubi eadem est antthesis p. 9. τῇ γυναιχὲ
διηγεῖται τὰ ὀφθέχεα. δρώψυται τὰ εὑρεϑέντα."

CAP. IV.

disvouatvow] Urs. διηνυσμένου.
τὰ ἔνδοϑεν ]- Vill, ex Par. IIL σὸ dud.

LIB. L. CAP. Ifi. 1V. |. 161

. ^ πῷ ἔξωϑεν } Ble Cour. prim. ex A m, Cet,ri om. τά.

Νυμφῶν αὐτῶν) Hanc ab omnibus libr. msct. munitam le-
etlonem incassum vexaverunt Wassembers. Dáas. de Nom. pr.
8. 90., qui coniecit αὐτόλιϑα et. Cour., qui voci αὐτῶν subati-
tuendwm censuit aut αὐτοῦ, aut ἐν αὐτῷ, Ceterae conlecturee
non diénae sunt quae eommemorentur.

λέϑοις] Mou usitatias est: non item necessaplum. Suidas
t. IL p. 361. κοροπλάϑοι. οὗ τοὺς xógovc πλάττοντες x5oQ ἢ
γύψῳ. obi non audiendus Kusterus, Vid. Ruhnk. ad Tim. p. 166.
Pausan. p. 403. "Ὅσον δὲ τοῦ ἔϑιέφους Rctw ἔμπροσθεν τοῦ
ἀγάλματος, τοῦτο οὗ λευκῷ. μέλανι δὲ χατεσμεύασται τῷ λίϑῳ
ScnaRr. p. 881. εἰ 456. C£. Lex. Gr. ittm. c. 419. s. v. Bv-
ξάντιον. Ἐυζάστιον — τετεέχιστο γενναίῳ τείχεε πεποιημένῳ [et
Aér λέϑῳ. Homer. Odyss. XIX, 568. Kuster. ad Suid, I. p. 460.
ScsgE. Mscr. €f. Bast. Ep. Crit. p.61. “4. Schweigh. Lex.
Herod. s. v. daxée» 9). .

πεποίητο] Sic Cour. ex Δ. Ceteri ἐπεπούητο.

χεῖρες εἰς diuovc] brachia ad humeros usque. Bic snepe
χεέρ. quam significationem mireris in Lexicis vulgaribus fere
negligi. Hesiodus 'heogon. 160. τῶν ἐχωτὸν piv χεῖρες ἀπὲ
ὥρμων ἀΐσσοντο. "Euripid. Bacch. 1114. λαβοῦσα d' ὠλέναιες
ἀριστερὰν χέρα. 1182, ss. ἐν αἵματι στάζουσιν χέρα περεβα-
λεῖν τέχνου. Plutarch. Mor. T. 1. p. 560. Wytt: 3 Θεανῶ.-
παρέφηνε τὴν χεῖρε. ubi mox de eadem parte πῆχυς dicitur.
Tetigerunt Geleus et Schneldecus:ad' Demetr. Phaler. init. Fa-
cius ad Pausan. T. If. p. 178. Weiselingius ad Herodot; p. 161.
Vid. inprimig Zarcherum ad Herodot. 'T. IL p. 898.5. . Somane.
p. 381. Add. Boiss ad Nicet. p; 51. ------ Ceterum: afferk
Vill. h. 1. iocum Xen. Ephes. 1. p. 3. a Dorv. ad Cher. p. 361.
cum nostro comparatum: ἐσθής, χιτὼν ἁλονργῆε, Duerác dc
γόνυ μέχρι βραχιόνων xaStiudrogc. !

δῦμα περὶ τὴν Mv] Forte hic eb ὁμοιοτάλεντο», quod
Long. consectari amat, legendum: Qua: zisgl την Vi da V,

μειϑέαρια' περὶ τὴν ὄφοϑν. τον. p. 806.

μειδίαμα περὲ τὴν ὀφρόν}. Le front n'est pas le siáge du
sourire. D'ailleurs ἃ est question. de décrire l'ernement, la dra-
perie ou l'babillenent des statees. Le texte EU pis etre
corrompnu. Buckok.

τὸ πᾶν σχῆμα] In simili dicaigtióss Ach, Tol 1. L €, 1.

108 , ADNOTATIONES

[p. 4, 95. Iec.] τὸ. σχῆμα ταῖς παρϑένοις χαρᾶς καὶ φόβου...
κόμαι κατὰ τῶν ὦμων λελυμέμαι . «. κὸ ζῶσμα μέχρε γόνα--
τος ἀνεῖλχε τὸν χιτῶνα, ubi pro ζώαμα forte quis legat ζῶμα,
auctoritate. innixus Thom, .Mag. p. 411. οἱ Moer. Attic. p. 168.
[at vide Iacobs.. p. 399.] Ach. 'Tat. frequenter utitur voce σχῆμα
eodem sensu, quo hic apud Long. ut l|. IJ. p. 116. de Amore:
ὁρᾷς αὐτοῦ dig ἔστε. σεραειωχιχὸν τὸ σχῆμα, et 1. ΠΙ|. p. 260
τὸ δὲ ἄλλο σχῆμα δείκνυσι τὸν. πόνον. VILE. p. 17. sq.

χορεία ἣν ὀρχουμάνων ὀρχουμ. nolim pro glossemate ha-
bere. Bene ἱπηρίξεν cum χορεία. nomine affinis quidem signi-
ficationis, sed tamen diversae. Aristophanes Plut. 761. ὀρχεῖ-
σϑε — x«l χορεύετε, ubi v. Kuster. ScHA&ge. p. 331. sq. — Brunck.
haec verba corrupta esse opinans scribi vult: τὸ πᾶν σχῆμα
ὀρχουμένων lv χορείᾳ.

ἡ ὥα τοῦ ἄντρον τὲ] Sic omn. oodd, πἰεῖ quod in Per. III.
lineola v. &« subiecta indicatur tollendum esse hoc verbum.
Wyttenb. coniecit: χσρεία ἥν» ὀρχουμέμων «κατὰ κοῦ ἄνερου.
τῆς ai» πέτρας my ἣν τὸ μεβαίτατον, Toll. στόμκε pro ἡ ὥα.
Cour. : εἴσω τοῦ ἄντρου πηγή τις ἣν, τῆς μεγάλης πέερως ἕνα
τὰ μεσαέτατον. à» δὲ τῆς. πηγῆς ἥϑωρ ἀναβλύζαν οἷς. Brunck.
loeum insanabilem esse dicit. F..Iscobs. partim ex Cer. par.
üm ex.sua coniectura so locum constituit: eim τοῦ ἄνερου,
τῆς μεγάλης πέτρας ἣν τὸ μεσαέτατογ, πηγή τις ἦν" ἐς dà τ
πηγῆς ὕδωρ ekc. —— Bi recte habet (0a), est ora, mergo.
Sic et affine nomen τὸ λῶμι msurpator, Macrob. in Somn.
Sdp; |. I..c. 18. Postquam iiie demersus. est, ipsa. eoelt. mergi-
nem. denet.,, quae: sic vertit Max. Planudes in ms. penes .C. F. Mat-
thaeüm: ἡνέχα δ᾽ ὧν ἐχεῖνος dUrn, καὶ αὐτὴ τὸ. τοῦ οὐρανοῦ
λῶμα χατέχει Somakr. p. 332. la explicando hac loco: prorsus
facio oum .Lensio, quem hic .citayi$ Boiss., in. Matthiae Miscell.
t. I. p. 174. sq. Cf. Phot. Lex. p. 657, 81. Pors. Qa: uaderrj:
διιρϑέρα᾽ xcd. τὰ λῶμα τοῦ ἔνϑύώριατος περὸ τὸν πέζαν" ἢ τὸ
περεατόμεον. De primaria huius vocis sigmifcatiome cf.
Cora£» ad Heliod. p. 117. Bachmann, Anecdd. £. 1. p. 335, 7.

ἐκ δὲ πηγῆς] Aste Schaefer. legebatur, ἐκ δὲ τῆς my,
qui vir. doctissimus :quod eiecerit, articulum, iniuria . viteperatus
est.a Passowio, Confirmatur enim haec emendatio & cod. Δ, qui
.habet £x πηγῆς. ----- Cf. Van Goens inen Homer. ad Por-
phyr. p. XX XIE. Bois. . 6 6e acd ad

LIB, . I. CAP. IV; V. 109

. «bio πλάγιοι lafra p.182, 1, 16. τῷ Πανὸ (ἀνέϑηχε) τὴν
σύριγγα xol σὸν πλάγιον αὐλόν Heliod. l V. c. 24. p. 191.
Cor. [quem v. p. 179.] παιδαρίσκος ἐποίμαινε πρόβατα, eua
ζήλῳ μὲν πέτρᾳ “πρὸς περιωπὴν. ἐφεστὼς, τὴν δὲ νομὴν τῇ
eyél «πλαγίοις αὐλήμασε διατάττων. Vertitur: obliqua tibia.
Peullo melius .in. edit. Comm." obliquis tibiae cantibus. Immo:
obliquae tibiae cantibus. πλάγια οὐλήματα poetice dictum : 1, q.
πλαγιαύλου μέλος [sive ut. dicit Lucian. Ver. Hist. L 1f. c. 5.
αὐλήματα τῶν πλαγίων αὐλῶν.) Bion. IJI, 7. ὡς εὗρεν πλα-
᾿ gí«vier ὁ. Πάν... Philedem. Epigr, XXII xe πλαγιαύλων γεύ- ᾿
Git. ScnhAHPF. p. 332. 54: — Villois. difet Wirton, ad Theaers
Id. XX. v..29. Ὁ. 232,

CAR. V.

»vugaior) De Nympbaeis cf. Vules.-ad Antmian. Marcell.
XV, 7T. . Van .Goens. Diss. Hom. ad E 5, T. Chandler.
Kiner. e, 92. Borss. .

᾿ eig] Ante Vill. legebatur-oic : v. Stnner, ad m P. 190 sq.

φ«ατασεῇσαε Ῥοεῖ hanc vecem addidit Schaef..$:4fo/eg de
oonieetura. Quod additamentum, .quum nondum. de: eius necós-
sitate. mili^sit:persuasum, qudniam subiectum buius ..enunciati
nemini: potest esse ignetum, qui.legerit antecedentia ,. non dubi-
tevi eicere; praesenim quum, etiamsi tale. quid.requireretur,
locus, quem initio tenuerit, vix certo poessi& definiri. : Sie Dion.
Hil. de 'Thuc. iud. P. 826..R. o, ἔχ... 1. à d ἐλλιπέστερον
πατευχένασδ- περὶ τὸ Ξεχγρικώτέθον ἐσεὶ τοῦ τεχκεχοῦ nihil ad
«κεγνχοῦ excidisse puto, quum Trásros ; quod icndiox Krueger.,
e, WA. 8. 3.:praecedat. . . d

vj πέτρᾳ ]. Vill ooni. τῇ uix. «pas Male. $5 4s ge

, συλληψόμενος Sic prin. Vill; e Parr, l1, quibuscum fa-
eiunt A B. Vulgo ληψόμενος. —

διδοῦσαν] Exeidisse. pet id ᾿πομδέῳ beno refutatus
a Passowio.h. adl. iif

«γάλαχτος «ὁλκήν} Sic supra. €. 2, ix ἐν ums ϑηλῆο τὴν
tow “ἕλκον τοῦ γιίλαμεος. VEL. p. 19.

^ &xAavib).Sio Δ. Blor.: Urs... Vulg.. primus 5: Par. ni.
B: dxla.-1. Purr. ἀχλαγγέ. .. .
^0 WuoQyea , γνωρίσματα) Malim ex Mia ΠΕΣ unam tan-
tummodo legi; et priorem quidem; sic ejset paritas inter utram-

neo ADNOTATIONES

que narrationem, p. 6. [Sch.] ἐν σπαργάνοις, dein xouites và
γνωρίσματα. Nune autem: παρέχειτο σπάργανα, μέτρα. .
dein ἐποτέϑεσϑαι «d γνωρίσματα. Botss.

CAP. VI.

εὕρημα] Sie prim, Moll. Vulgo εὕρεμα, quod etiam Parr.
exhibent. Cf. Lobeck ad. Phryn. p. 445. sq.

διϑασχόμενος παρὰ τῆς ológ] Of. c. 8. αἰδεσϑεές. εἰ μηδὲ
αἰγὸς φιλανϑρωπίαν μιμήσεται. — Virv. p. 20.

πήρας] Nescio quid acciderit librer. am III. Pers qui ad
marg. πέτρας adnotaverit.

ixériy] Parr. ἱχέτην ; correctum in mrg. ΠῚ. Par. et lant.
typoth. errore.

εὑρεϑέντα εὑρηϑέντα unt. typoth. errore.

νομίζειν} Huet. et Vill. comec. xouítev: quoram tamen
posterior retinerl posse censet γομεέζεεν. his exemplis allatis: Xen.
Eph. 1. IV. p. 63. παῖδα ἐνόμιζεν αὑτοῦ xal ἡγάπα διαφερόν--
τως. Ἠεϊϊοὰ. 1. If. p. 117. ἐμαυτοῦ ϑυγατέρα xeà ἐνόμιζον
xai ὠνόμαζον. —— Conon e. 44. τήν τε αἰχμάλωτον γυναῖχα
ἐνόμισε, καὶ τὸν παῖδα αὐτῆς ἔϑετο. interpres Lat.: σαρίέσαπε
mulierem magna cura, nutrivit. Gedoynus nostras qui a Latinis
pendet: 4| eut grand soin de la m?re. Male uterque. Vetterim:
et captivam pro coniuge habuit. p. 9$. Cour. c. 15. ἐνεεῦϑεν
δὲ qoc νομιζόμενος. Boss.

ὡς ἴδιον τρέφειν) Sic Coron. Narrat. : 19, p. 368. Gel. dé
Lino exposito: xol ὁ δεξάμενος ποιμὴν ὡς ἴϑεον dwéroeqe.
γε, p. 21.

ἐφίλει τὸ παιϑίέον, — δεδοιχυία } Malam Vililoisoni iuter-
punctionem : xal ἔἐφέλει τὸ παιδίον" ὥσπερ δεδοιχυίακ correxit
Brunek. eadem ratione, qua in Schaefer et hae editione verba
seluncta sunt.

ὥσπερ ὑπὸ τῆς olóc] Vulg. [et omn. cdd.] ὥστε $295 τ. o.
Coniecit ὥσπερ Vill. Eadem confusio in Sophocl, "T'rachin. 531.
et "Theocr. Aden. 78. Non ferendum ὥστε hoc sensu usurpa-
tum in Longo similibusque seríptt. ' Ktenim ὥστε pro dioweo
est Atthidis veteris Tadisque: item poétarum. Herodot. p. 498.
| 64. ὥστε τὰ περιέσχατα νεμομένου τοῦ πυρός. p. 615. 1. 8.
dere ἐπὶ τοῦ καταστρώματος ἐπεόντων συχνῶν Ἱερσέων».
p. T10, |. ΤΏ. e codd, leg. éete φυλασσόμενος ὑπὸ φυλάχων͵

LIB. I. CAP, VE, VII. 11

Alia huius confusionis exempla dabunt 6. O. Reis. in Glossar,
'Theophil. p. 1301. b. et Porson. ad Eurip. Med. p.81. ScHAxr,
p. 9393 et 460. Similiter Reisk, Polyb. T...4. p. 402. recte mu-
tavit ἄλλωσπερ in ἄλλως τε. βσπλεν. Mscr. Adde Schaef. ad
Schol. Apoll. Rhod. p. 30. Boíss. ad Marin. p. 127. et Schaef.
p. 158. Idem vitium commaculavit Diog. Laext. l X. S. 18.
recte correctum a C. lacobiiz. t, M. P 144. ed. Hübn. Cete-
rum pro ὥστδ coni. .Brunck. b. l. ὡς,.

, CAP. VII.

ἐξεφαίγετο] Sic prim. Cour. ex A, — Ceteri dgodrtpo.

κάλλος . . . χρεῖττον &yogouxíac] cf. Ll IIL p. 85. Sch. ἀγροι-
zac ἁβρότερον. 1. IV. p. 123. χαλόν τε ὄντα xo) dygoix(ec χρείε-
τόγα. Borss.

ἤδη τὸ ἂν ὁ uiv] Sic Cour. ex A B, quibuscum. faeiunt
Flor. et Urs., Parr. l 1L: ἤδη ἣν $ μέν. Vulgo ἤδη οὖν ὃ
μέν. --- Quod Schaef. interposuerat ἥν; id retractavit Melett.
Crit. p. 44. ubi v. et Passow. eiecit, Cf. Jacobs. ad Achill.
"Tat. p. 981. sq. Lucian. Asin. c. 34. ὁ dà »ομεὺς τῶν ἵππωμ
χἀμὲ παραλαβὼν xol πάνϑ' E ὅσα δυνατὸς ἦν, συλλαβὼν iut-
κατέδησε τοῖς ἵπποις. Dele Jj» auctoritate optimorum. librorum,

τοσούτων δυοῖν ἀποδεόντω»} τοσούτων ex emendatione
Xungermani profectum confirmatum. est a Parr. 1. Il. A B. —
Par. III. et Flor. τοσούτοιν. — ἀποδεόντων, pro eo quod in
werbis erat ἀποδεόντοιν recte me correxisse, patet ex Bis quae
IL. Dindorf. dedit ad Xenoph. Hellen, l. I. c. 1. 8. δ. edit. ate-
reot. — In verbis interpungendis secutus sum Cour., nisi quod
cemma ego, ile celon posnit. — καὶ sat frequens in apedosi
enuntiatorum temporalium. "V. Winckekmann. ad Platon. Enthy-
dem. p. 11. b. qui inter alios lecum nostro simillimum affert.

τοιόνδε τι. τὰς Νύμφας ἐδόχου»] Sic scripsi assentientibus
Brunck. et Geel N. Bibl. Cr. t. V. p. II. p. 246. sq. ex B
Par. I. Urs. ad quorum codd. lectionem etiam A accedere vi-
detur, qui habet τοιόνδετι τὰς Nüuq. ἐδ... eam-
dne scripturam probavit Cour. in Addendis p. 189 *). — mE

*) Aliter statuit in Ánnot, ad Vers. Gall, p. 202. Le texte de Co-
lombani porte : εἶναι ἐδόχουν τὰς ᾿Νύμφας. Brunck. veüt
qu'on supprime εἶναι, qui manque en effet dans lo snanustrit de

172 ADNOTATIONES

vulgo et Parr. II. IIT. Wyttenb. et Vill. coniecerunt ἰδεῖν, quod
a deinde Cour. est receptum et ἃ Binnero probatum. Bed fa-
cile est credibile, librarium, qui saepius se legere meminisset
δοχεῖν ὁρᾶν. glossam ids» margini adlevisse, quae postea in
ipsa scriptoris verba translata in εἶναι facile transire potuit.
δοκεῖν de iis, qui in somnio aliquid conspiciunt, usurpatum est
in 1. IV. c. 34. p. 140. S. ὄναρ δὲ Ζιονυσοφάνει τοιόνδὲ τε
γέγνεται. idóxes τὰς Νύμφας ϑεῖσϑαι τοῦ Ἔρωτος et q. s. He-
liod. 1. I. c. 18. p. 86. ὄναρ αὐτῷ ϑεῖρν ἔρχεται τοιόνδε" χατὰ
τὴν Méfuquy τὴν δαυτοῦ πόλιν τὸν νεὼν τῆς Ἴσιδος ἐπερχόμενος
λαμπαϑέῳ πυρὶ τὸν ὅλον ἐδόκεε χαταλάμπεσϑαι. Qoi loci huic
sunt simillimi. Cf, etiam Ὑρυίίοηδ. ad ῬΙυΐατγοὶ.. de 8. N. V.
Op. t. III. p. 370. ed. Ox. t. II. p. 948. ed. Lips.

τὸν 4aq»iw] Articalum, quem iam Vill desideravit, resti-
tuit Cour. ex A IB. Non est igitur, quod cum Brunck. arücul.
ante XÀó9» tollas.

ἔχοντι} Omnes edd. praeter poster. Par. φέρογει. Ana-
creon quidem dixit Od, XLIV.

"Edóxov» ὄναρ τροχάζειν
ΖΙτέρυγας φέρων ἐπὶ ὥμων.
Et Od. III. v. 16. Amorem sic depinxit:
βρέφος uiv —
"Ed00ó , φέροντα τόξον
lhréguy&c τε καὶ φαρέερην.

Sed in hoc Longi loco φέρονεε cum πεερὲ ἐχ τῶν 'ὥμων
stare non potest, quod statim infra sequatur βέλη σμιχρὰ qf- -
qo»v:.; unde recte Dutens e codd. Parr. in textum reposuit
ἔχοντι pro φέροντι. Sic paulo infra c. 8. ϑύσαντες τῷ τὰ πιτα.
ρὰ ἔχοντι παιδίῳ, ut infra ]. II. c. 6. de hoc eodem puero: εἷ--
δον αὐτοῦ xal πτέρυγας ἐκ τῶν ὥμων. Huet. conferendum
monet Eustath. Eroticor. L ΠῚ. p. 65. Amyot. autem in suo

^

Florence, Mais oelui de Rome mérite bien plus de confiance,

et on trouve, à la place du ποῖ εἶγαε, un blanc, qui veut dire

que le copiste n'a pu lire en cet endroit son original" Courer,

&ut permutavit codices suos hao in adnotatione aut in editione

non acourate indicavit, Quod enim hic dicit habere A (Flor.),

illio "s B (Romano) legi perhibet, quod illio in B contra,
ic in -

LIB. I. CAP. VII. VIII. 118

cod. videtur invenisse πτερὰ ἔχοντι; vertit enim: lequel avoit
(ἔχοντι) des aíles aux epaules et portoit (φέροντι) de petites
fiéches avec un arc. "ViLL. p. 29. sq

CAP. VIII.

ἤχϑοντο μὲν οἱ ποιμένες εἰ ἔσοιντο καὶ οὗτοι αἰπόλοι]
Omn. edd. ante Villoisonum καὶ ἴσως οὗτοι. ἔσως delevit Vill.
ex Parr. I. II. Flor. et Urs. prob. Brunck. 7... of ποιμέ-
ψες εἰ ἔσοιντο xal αἰπόλοε A B. Locum esse corruptum satis
üemonstrat codd. diversa scriptura et verborum sententia, Non
enim potuit scriptor utrumque infantem αἰπόλον vocare, quum
paucis verbis interpositis τὸν μὲν τὸ αἰπόλιον, τὴν dé τὸ ποί-
gyro» pascere dixisset. Quam quidem difficultatem Vill. sen-
tiens tentavit: ἤχϑοντο μὲν εἰ ἔσοιντο xal οὗτοι ποιμένες καὶ
αἰπόλοι, quod probavit Geel. N. Bibl. Crit. t. V. p. II. p. 247.
Cour. coniecturam suam a Sinnero probatam: εἰ ποιμένες ἔσοιντο
καὶ οὗτοι recepit. Fortasse scripsit Longus: ἤχϑοντο μέν, ποι--
μιένες “εἰ ἔσοιντο καὶ αἰπόλοι. ΠΙυὰ otros non dubito quin sit
librarü alicuius commentum (sic statuit etiam Cour. Vers. Gall.
p. 202. sq.), qui sententiae verborum succürrere voluerit; quae
quidem opinio etiam voce ἔσως videtur firmari, quae olim lo-
«um habebat in verbis. Tacobs. Vev»s. Germ. ἢ, |. Episc: e
στοιμένες ἔσοιντο καὶ οὗτοε καὶ αἰπόλοι.

Ü ἣν} Flor.: δύ ὃ x&(, Urs.: διὸ καί, Cour. coniecit:
Ὁ xoà αὐτούς. xoà haud scio an genuinum et reponendum sit.
Saltem optime verbis convenit.

ἅμα ταῖς ἀγέλαις Deest in Parr. In IIL tamen mrg. est
adscriptum.

πῶς νέμειν] Nondum locus ex omni parte sanatus est,
quod ex codd. lectione apparet. πῶς ἐπιμένειν A5 idem viden-
tur Flor. et Urs. exhibere quamquam Villois. hos libros,
sicut mrg. Par. IIT. ἐπιμέγειν, servato dei, pro νέμειν exhibere
dicit. — πῶς ἐπινέμειν B. Vulgata, quam etiam Geel. Bibl.
Cr. N. t. V. p. Il. p. 247. vitiosàm habet, esi: πῶς δεῖ »é—
pi&ty.. Cour. ex coniect. dedit ποιμαΐνει»,

χαλαύροπιε͵] Pariter scribitur χαλάβρωψ et χαλαύρωψ, De
quo v. Lennep. ad Coluth. |. 1. c. 16. ubi et hunc nostri locum
profert et adeundum monet Festum de lat. voce pedum. "Vide

114 ADNOTATIONES

et Dorvill. ad Char. p. 45. [228 ed. Lips.] et ad Coluth. v. 107.
p. 36. Lenn. C£ et Gaulnin. ad "Theod. Prodrom, p. 177.
At merito Hemsterh. ad Lucian. t. L. p. 257. antiquiorem or-
thographiam χαλαύρωψ esse iudicavit. VILL. p.25. Vid. Wel-
lauer. ad Apoll. Rhod. l. IV. v. 974.

- ἄγουσα] Flor. Urs. et mrgo Par. IIT. ἀναφέρουσα, quod
miror doctissimo Ursino placere potuisse, cum ἀναφέρουσα hic
sit glossa τοῦ ἄγουσα, cumque eleganter apud 'Thucyd. De-
mosth. aliosque dicatur αἰτέα» τινὸς ἐπέ τινα ἄγειν. Demosth.
xar. Mid. p. 548, 18. Reisk. roig ἐπὶ ἐχεῖνον ἄγουσι τὴν αἷ-
vay τοῦ φόνου, pro quo frequentius ἐπάγειν. ld. περὶ στεφά-
vov p. 276, 4 et 22, αἰτίαν ἐπάγω τούτῳ ψευδῆ, quod et usur-
pat xar& Miidíov p. 550, 22. εἰ 552, 2. Et ibid. p. 548, 24.
καχὸν ἀδέχως ἐπάγει τῳ. VILL. p. 26.

CAP. IX,

"Hoosc ἦν ἀρχὴ] Cum hac veris descriptione cf. suavissinum
Meleagri Id. CX. p. 31. t. 1. Anal. Brunck. "irr. p. 26.

xuiijJdor] Par. IIl. χατεῖδον. Egit de hoc 1. Wakefield. ad
Soph. 'Trachin. 1221. ita tamen, ut multa moliendo nihil expe-
diat. χατάδειν τόπον est ἄδειν κατὰ τόπον i. e. ἐν τόπῳ. Cha-
rit. p. 8. ὑμέναιος ἤδετο χατὰ πῶσαν τὴν πόλιν. ScHARE.
p. 334. Vill. p. 307. citat Aeliem. V. Hist. Ll ΠΙ. c. 1. χατᾷ-
δουσι δὲ xoà ὄρνιϑες, ἄλλῃ διεσπαρμένοι καὶ μάλιστα of uov-
σιχοί. Cf. Iacobs. ad Ael. XL. A. t. II. p. 88.

&voQíag] Sic reposui e Parr. I. II. marg. Per. III. Flor.
Urs., Ursino et Iungerm. iure ac merito probantibus hanc unice
veram codd. lectionem, quam pro sua emendatione venditat
Moll. Male liucusque et nullo sensu in omn. edd. εὐωδίας. Er-
ror inde natus, quod minus intellecta fuerit vox εὐωρέα, quam
sic recte interpretatur Hesych.: Εὐωρία, ὀλιγωρία. Vide eund.
et in Εὕὔωρος γῆ et in Εὔωρος γάμος, ubi Εὔωρος explicatur
ὀλίγωρος. Cf. et Suidam in Εὔωροι. ldem Suid. Εὐωρία, ψε--
Ads, τὸ μὴ πάνυ φροντίζειν, ἀλλὰ δᾳϑυμότερόν πως ἔχειν. [Sic
etiam Photius' p. 39, 5. Pors.] Hesych. Εὐωριάζειν, ὀλιγωρεῖν,
μὴ ἔχειν φροντέδα : et Ἐὐωρεῖν, τὸ μηδενὸς ἔχειν λόγον, ἢ μη--
δένὸς φρογείζειν. — Unde, cum idem infra habeat Εωροῤ, κατα---
φοονητιχὸς ἢ φροννιστὴς leg. ἤ μὴ φροντιστὴς αὐ ipud Ety-
wol M, videndum in Φὕὔωρος, p. 401. Ξὔωροις, ὃ μὴ qoorrt-

e-'

LIB.L €AP.IX. X - 1533

Ce , ἔξ ov καὶ εὐωρία, ἡ ὀλιγωρία καὶ δᾳϑυμέα, quorum con-
traria πολυωρία., πολυωρεῖν, πολυωρητιχός. Ἀρροεῖίο Hesych.

.et Suid, Εὐωρῶ interpretantur παίζω, ut paulo infra c. 11. de

iisdem εὐωρέᾳ κατεχομέγοις dicitur? τοιαῦτα δὲ αὐτῶν παιζόν-
των (quod idem ac εὐωρούντων») τοιανδὲ σπουδὴν ὃ Ἔρως dré-
πλασε. ubi vides τὴν σπουδὴν opponi τῇ παιδιᾷ, τῇ ὀλιγῳρίᾳ,
seu εὐωρέᾳφ. — VILL. p. 27.

of ἁπαλοὶ xal νέοι] Sic prim. Vill. ex Parr. I. II. Flor.
et Urs,, quibuscum faciunt A B. Vulgo: οὗ παλαιοὶ xol v£os —
Will praeterea coniecit: οἵδε, quod recepit Cour. et of dà,
«quod amplexus est Iacobs. — Vitium sensit Cour., non sanavit.
fSicribo eia ἁπαλοὶ xel γέοι. μιμηταὶ etc. Litera initialis vo-
cis ἁπαλοὶ ultimam absorpsit vocis oie: quod genus corruptio-
nis est frequentissimum, ut norunt emnes. lnde emendandus
Const. Porphyrog. Cerem. 1. c. 75. p 215. D. βίχτωρ φατζίαᾳ
σέμπερ, 6 lor. μεϑερμηνενόμενο»: νιχοποιὸς ἧς πάνιοτε. Lego
p. φατῶας σέμπερ᾽ , i. e. victor facias semper. Boiss, Utrius-
que viri docti coniecturae sunt valde speciosae, non tamen ne-
cessariae. Bene sententiam expressit Passow.: Da die schüne
Jahreszeit alles erfreute, alunten auch sie, die Jugendlichen, Rei-
senden jegliches nach, was.sie hórten und. sahn.

ἔβαλλον] Par. III: ἔβαλον.

ἐπέφερον» Sic Cour. ex A, — — Vulgo: ἔφερον, quod re-
tineri vult Boiss,

C AP. X.
προσλιπαρήσαν»τος) Cf. de hoc verbo" Wyttenb. ad Plutarch.
&. L p. 825. sq.
ἀϑύρματι] Sic prim. Vill. Vulg. ἀϑύρμ. et in sqq.
ἀνϑερίχους] Ita ex Huetii coni editores. — — Vulg. et Parr.

᾿ἀνϑερίσχους. Cour. quum nihil notaverit, verisimile est in suis

Hbris reperisse ἀνϑερίχους. Villois. citat Arnaldi Lectt. Gr.
V. L c. 8. p. 14 sq. et in Add. p. 307. Lamb. Bos. Observ.
Crit. p. 40. Adde Wijytienbach. ad Plutarch. t. II. p. 969,
Scholiast. ad ''heocrit, Id. 1. v. 52. Alciphro. l IT. ep. 1$,
Hesiod. fragm. II. et quos citat :Schweighaeuser. in Lex. Herod,
s. v. ἀνϑέριξ, . Scripturam &v3egí(oxoc non prorsus esse damnan-
dam demonstrat Grammaticus apud Bekk. Anecdd. p. 403, 15.
᾿Αγϑερίσκος ὁ καυλὸς τοῦ ἀσφοδελοῦ.

lw .ADNOTATIONES

ἀνελομένη ποϑὲν ἐξελθοῦσα] Sic vulg. A. mrg. Par. III et
fortassis Flor. et Urs. Sed Parr. et 3 om. éje1Joi.0a , unde Cour.,
uti Iacobs. in Germanicis, eiecit. — Schaef. ex Valcken. An-
notat. Critt. in IN. F. p. 330. s. e coniectura. dedit: 49e» ἐξ.
Etiam quod a Cour. acutissime coniectum est: ἀνελομένη ἐξ
ἕλους. non tam vere quam speciose excogitatum esse arbitror,
quum bene possint verba intelligi ea. ratione, qua in Latinis
excudenda curavi Nec aliter Passow. in Germanicis, De 7zo-
9i» ita posito cf. Passow. ad Xenoph. Ephes. p. 69.

ἀχριδοϑήκην) E Flor. Urs& A in verbis reposui iam Ur-
sino probatam vocem, quam Meineck. apud. Theocr. Id. I.
v. 52. ex opt. libris revocavit, Cf. ad 'Tbeocr.. locum Mein,
p. 144. Legebatur dxoidoO Qa», vox nihili.

ἔπλεχε] B: ἀνέπλεχε.

διαφυὰς Xenoph. Anab. V. 4. 29. χάρυα --- ox ἔχοντα
διαφυνὴν οὐδεμίαν. quem locum tractat, sed parum feliciter,
Wakefield, Sylv. Crit. IV. p. 6T. Diodor. Sic. t. I. p. 181.-£Zc
γὰρ γῆς μελαίνης οὔσης τῇ φύσει, xal διαφυὰς xol φλέβας
ἐχούσης μαρμάρου. p. ST. «αὕτη δὲ πειρώϑδης οὖσα, διαφυας
ἔχει γεώδεις. Idem est ἡ διαφυὰς, ab Η. Stephano omissum,
suppletum a D. Scotto: vocabulum rarius, sed boni commatis,
quod sero agnovit Wessel. ind. ad Diod. Sic. s. v. ScmikEF.
p. 935. Vill. citat Plat. Phaed, p. 263. Forst. ὀστέων διαφυάς.

ου

ἀλλήλους Parr. L ILI. ἀλλήλας. III. ἀλλήλας, unde Du-
tens et Vill. receperunt. Sed recte revocavit Schaef. vulgatam
8 cett. libris confirmatam lectionem ἀλλήλους.

ἐμελέτησε] Sic. e Parr. restituit Dutens. Vulgo ἐμελέτα,
quod οἵ ipsum non falsum

:éelg χοινὸν ἔφερο»] La repétition du mot ἔφερον est cho-
quante et disgracieuse. Je ne puis pas me persuader qu'elle
soit de l'auteur, Il a pu écrire dc οἴχοϑεν ἔλαβον ou bien elg
κοινὸν ἔϑεντο ou ἐτίϑεντο. C'est ce dernier, que je préfere-
rois. Βαῦκοκ, Geel N. Bibl Cr. p. 248. vult: él; xowów
ἔφαγον.

αἶγας 5ϊς emendavit Schaef. — — Vulg. et in omnibus li«
bris ἀγέλας. Eadem confusio invenitur cap. 13. ubi pro τὰς
αἶγας ἐπεσχόπει, i in A legitur: τὰς ἀγέλας ἐπεσκόπει.

LIB, £.: CAP. X; XI. 11147

γι di 52 .CAP..XL. 5. ὦ

' ἀράς Villoisónwin ὁ "Bpox vonicientem. vefutewit: Sehsel.
h. 1.

ἀνέπλασε] "Par. HL » ἀνένλαβει" Flor. et Ürs.: : ὉΡΉΝΝΝ
ulrg. Pur. ΠῚ ν΄ ἀνέπλασι ἢ ἐνέχαυσε. “ -Amyot:: dur leer: dresta
dày bon escient une telle embücke.-

σχύμνους νέουςϊ' Posteriórem vocem pro EHE bnbet
Passow. impróbsnté Erfardtio ; ef. Puss:ed. pruüef!"XLI., dbi prae-
tér lócuni Kürip. Bacch. 989. νέο» Bétqos haec ipse attulit
exemple? Oppisn. Cyneg. 8, 99. ὀχύμνους νεοϑηλέξς “Θὲ 119.
»εαροὶ νέσδοοί. Similia. sunt: Longus p. 91: Sch. πόλος αὐλῶν.
Krarip.' Electr. v: 295; ἀραϊὸς γέδων: Luciin. Amor, c'8l. du-
qpíoior αἴνιγμα. Navig. c. 6. μιχρὸς ἀνϑρωπίσνοςι "Avistken.
1. T. ep. 11. χάλλος xéAór. Heliod. 1. IX. 6. 10. ᾿ἄθύητος σιγή.
Schol, Apoll. Rhod. p. 183. Sch. ϑράζαι»α᾽ 82A: Aristoph. Pfat.
v. 14T: μιχρὸν ἀργυρέδεόν: Ῥλκοῖδῃ. Anth. e. 38. τὸ 'Ῥμεξρὰν ξιφέ-
δἔιον. Vid. Hermann. 8d Bác. De Cónsbi-Hist: e: "4: Ῥ- 28: Sfntenis.
ad Plat. Cat. Ναὶ. Ὁ. 60. b. Car Jebtz] 0A v0 750v

dx τῶν —" ποιμγέω»Ἶ. "Passow doni, E τῶν Ke dud τῶν
ἄλλων πλησίον dypàr, 7 c7 00*

" nollà foméle]| Sic séripki ἀμί Phor. "Urs. mcg. Peor, 1l,
— Vulgatum “πολλάκις, quod exhibetày"à cett. codd, maágtum
qilüéh hib ἔχ’ Palaeographine: rátiohibus muniiientom cf. Bast.
Comment. Palaeogr. p. 842.; ego autem in talibus optinros quos-
que &edüéndos duco libros: — Cour. coniecit πολ]ὰ πολλάκις,
in dud sehténtihmiiam Vill. incidérdt.

' ergoUc]' Ya edendum fuit ex Párr. |. Ar οὐρα c. δ.
exbibet etiam A. hanc υόδοδηλ' uro o scriptam ; ; v. etiam c. 12 — Pa-
riter scribitur σιῤῥός, «96s, σωρός. .Unde immerito Is. Vossius
ad Hesych. v. Σιροῖς putavit apud Suidam male dici Σιῤῥός.
Cf. eundem Hekych. et ἴῃ Σιρούς, aC praesertim in Σειροὶ, ubi
recte Henisterh.: huiusce vócis originem ex oriehte repetit, quippe
quam bürbarám esse constet e Carüb εἴς loquénte L: Vll. c. 4:
siros vocabant barbari, quos" ita solerte? absconidunl, ut nisl. qui
defodérunt, Tnvenire ton possent. In Hs r'econditae fruges erant.
Y: Süd. in Z&gol δὲ Zwjóóg 'et'Etym. M. in Xrpok p. 714.16.
[ Intpp. Polluc. IX, 49. p. 1011. WesselingJ ad Diod: t. TI. p. st.
18:1 Vidé et Valclendr. Diate. p:$1T: 68218: ' Vir. p.31. Cf.
VY. DD. ad Vàrr. de R: R. p: 941. Gerh: et' Idcobs, adi Anthol.

Loxevs M

138 ; ADNOTATIQNES:

Gr. 1, 2. pag. 816 sq. Sicuaus. Brunck. banc vocem a vett.
Grwecis per unum ᾧ scipium ewe contendit allsto Eretosthe-
nis versu
ἢ σιρὸν ἢ 30(49v φρῴώφτος φὑρὺ κύτος.

οἱ alteram scripturam libraris imputamdam ease censet. Cf.
praeterea de huius vocis scriptura jchaefer. in Appar. Dem. t. I.
p. 632. Dobraei- Adversar. t. I. p.349. et de re Walz. ad Arsen. Viol.
p. 12, Ceterum sumta est. ey Courerii senteutia (ad. V. G. p. 201.)
haec fossae deagriptio ex Herodot. LIV. c,.20]. yuxzQe τάφρῃην
ὀρύξας εὐρέην ἐπέξεινα ξύλα ἀσθενέα Qno αὐτῇῆδ' καεύπερϑε
δὲ ἐπιπολῆς τῶν ξύλων χοῦν γῆς ἀπεφόφησε, πφιέων τῇ ἄλλη
γῇ ἰαάπεδον. Idem Cour VELIE tales σιρρὺς hodie apud
Celabres vocari silos. :

ὀργυιᾶς } Bic Vill, restituit ex Flor. Urs. mxg. III, Par. ne-
que aliter AR. — Vulg. ὀργυεῶν.

τὸ 28940) Wyttegbachii coniecturam, ἐπὶ πολὺ refutavit
Schaeferus, cui agsentitur Coun .ad Luc, As. p.251.

τεττάρων) Sic ΔῈ οἱ Cour. Vulg. zegogoe».

. μόμίβμεητο yár] Vill. citat Prudent. : virgis adopertas texerat
oras, Et super imposito simularat cespite campum. — Achill. Tat.
Ll, 1V., p. 326. [ c. 8.] et; Xenoph. Ephes. kIV. p.81. ξύλᾳ ἐπετε-
ϑέντες μεγάλα, ἐπέχῳσᾳν κὰν τάφρον».

Td : γῆς σεφοαφισμένης ]. Pasr. τῆς pro γῆξς aid tamen in. mrg-
esi»

. 4d] Ante Schaeferum seribsbotur - dde, — Corus ipse
dde reliquit apud Heliod. L 6. x«i τὰ, μὲν χητὰ τὴν λίμγην καὶ
τρὺς ἐνοικοῦντας αὐτῇ (Cod, Venet, 409. οἰκοῦντας ἐν niv j)
βουχόλους. ᾧφέ (L $04) πως ἔχει. Bois.

C À P. ΧΙ"

oye nag, nte] Phrase mplilée.. Qn pourroit lire: rod yer
dio zagof. Ou plutót: ἤσαν αὐτῷ τράγοι duo. Οὗτοι παροξ.
εἰς μ.. ekc. . Comme daps ]e 4éns l. [chap. 4.] ν(άμπις τις ἦν
Bovxólog, Οὗτος ἐμνᾶτο c» » Goya. V. G. p, 201 sq.
' . παροξυνϑένεες ] Vertunti concitati, irritati, Imo est, ἐφ-.
aqivientes, &q.aces. Sie infra p. 94. l, 1Ά, τὸν “ῴφῴφνιγ πᾳράξυμε
m v, Will. Scgagz. p. 337.

gestion Hpne sup yel Τρ, P jin poe

LIE; L/ ^OMP: XX. Xil. 118

δὶ cua hoe Longi beco: confert et hunc eiusdem. A. e. a. αἱ
9" αἶγες ἐσκίρτων, φριμασσόμενοωνι.- εκ p; 83. s

περὸ τῷ κέρατι) Nom sellidtandum [ Vill. coniécerat ΣΝ ;
"Theocrit. 1d. 1, δά. ὅσο» πέρὶ πλέγματι yaóei.- et cum genit
Herod. p. 665. 1.62. 7:40) τῶν γηῶν ἀχϑόμενοι, βοπλαν, p. 857

': πρόσοψις Ῥαδδονν tentat πρόσψες. Male.

ἐύλον καὶ τὴν χαλκύροπα ] &: ξύλῳ τεὴν καλ. --- . οοπῖο:
cit: ξύλον τὴν »cÀ. Deinde V. Gall. γί. 206. expumpi voluit ῥτὶ-
máàm vócem ut glossema; lacobsius centra wv. καὶ τὴν κειλλὰύ.
QOózt, quod veri est. similius.. Ege in tali .jooe oontra emnes u
bres nibil mutandum 466. arbitrer, p.

ὑπεχφεύγοντος ) meg. Pat. HI: ΡΟΝ RN

.. χρήσασϑαι τῆς καέαφορᾶς ὀχήματι} Prim. Vill. ex Urs. ar-

ticulum »jc restituit, qui vulgo abest. 'luentur eum etiam A
E. — Valckenarii comibcturams πὸ χρήοασϑαι κατὼ εῆἧς φορᾶς!
ὀχήμαει probant Vill et Bràmek. Sed wedíe Sinnerus: vulgat.
tuetur, quippe quae magis. quaesita .dedeat. saphistom, . Artiow-
lus quidem ante*v χρήσασθαι esse recipiendus ex regula, quam
Schaefer. proposui& Appar, Dem. t. I p; 560.sq. ' At ipsa talium
exemplorum copía .(vide mode Matth. Gramin, p. 818. Stalibawm.
ad Plat. Phaed..p. 68. ad Gorg. p. 96. Iacebitz. ad Luc. Vit. Auct.
p. 118, Winckelmann. ed. Platen. Euthyden., p..64.), deinde emen--
dandi in mukis locis, quemadmodum.in nostro, dif&eoultas, post«
remo posteriorum scriptorum. licentia. et poétarum imitetio, me
permovent, ut nihil.h. 1, δου σαι "hane Viti Buxmi normem.

mutem. a Ὁ
ὁ μὲν δὴ τὸν ἀνιμηα.}. δὴ prim. Vil, ex Urs restituis. Non
disaentiunt AB. ὃς e ITE

εἴ τις ἄρα γένωμεο Co: quam . ooniectaram δμώων
receperat, eam iq Addendis retzactavit,

εἷς τὸν σιρὸν ] Caur. πρὸς τὸν σιρὸν nescio unde; nihil enim
nec ipse nec Sinner. enno£avik. — σιφὰν v. ad cap. 11.

τινα βούχολο») τιγὰ vnlgo omissum revocavi Cour. ex: AB.

ταῖς τῆς ταινίας 0Àxaig] Ita Dutens. ex Urs. et Per. II]. sec.
aliter A3. — Yulg. ταῖς τῦς ólxijg vada. mrg. Por. JI: ἐπα-
γωγαῖς ταῖς τῆς ὁλκῆς sexag, — ἦν. ἀνέβη τοὺς peque ad. dye-
γετο, τοιαῦχα πρὸς αἰπκὸν «ἀ. τ,.λ. in. Paxr. 1. 11. .,δἱ in dm. defe--
ciunt, inquo cod. margini adscriptum est: As/gyi φύλλοι A.

d»iuxcarto] Sic Cod. [Par. IIL et A.] Vulgo Ariudquvses. .

M2

180 "ADNOTATIONES; ἃ

In fut, et aor. medium videtur prae£erendwin. "Sopra p. 34. 1. 6
Ὁ uiv δὴ τὸν ἀνιμηαόμενον — ἀνέμενεν." Appian, t. L p. 746.
Schweigh. Αἰοῦδον μὲν xaà κῶν ἄλλων ἡγεμόκων. τινὰς ὑπὸ xa-
λωϑδέοις ἀνιμήσαν»το, pro:quo t. IL. p» 121. ὑάῤιον! καλωϑδέοις
ἐνιμήσαγτο, ' Lucian. t. I. p. 646. iva καὶ ἀνιμήσηται à πορϑ--
μεὺς [add, τὸ] ἀγκύριον. t. H. p. 136. μόλες ἀνεμησώμεϑα. t. TIT.
p. 91. μηδὲν μέγα προσδηχήσῃς. ἀνιμήσεσθαι: :Aliud exemplum
ex Plutarcho excitat .H.- SGephanus 'Thes; E. col. 1697.. E. Rarius
acüvum in illis temporibus mihi Be obtulit. Adde quod. in vwl-
gata lectione :.partioulae ἄρα et μὲν δὴ locum non seum obtü-
nent. llla enim, ἐπεφωνηματιχῶρ᾽ usurpata ,: cóncludendae , hae
inchoandae sententiae adhibentur, SchARE.:p. 39T sq.

τοσοῦτον» ἄρα ἡ ϑέχη μεεῆλϑε] Qui hic: sive αὐτὸν siye si-
mile quid excidisse putaut, errant. V. ad.cap. 2. Nec Sehae-
fer..nec.Coun nec Siuner. quicquam desideraverunt. -

1w9neóuaror]:Hanc v. ex .éoniectura Iungerm. receperunt
edd, et. confirmat.(jA: Vulgo: τυϑησόμενοι. Urs: τεϑυσόμενοι.

qdocto«]: De eostris dissertationem scripsit Leisnetus, quam
nendam ridi. /.Juljenus δρὶ 4] p. 41T.: A. σοῦ πρώτῳ, χαϑάπερ
παερώῳ 05d, và notoifAna τῶν μἀυτοῦ σώστερων ἀπέδωχα. Theo-
dor. Prodr. .de Dos. et Rhod. Amor. L: p; 49. ϑύειν τὰ σὥστρα τοῖς
σεσωαόσι πῤέπει, Aana Conin, III. p.90, σὥσερα τε ϑύσας Χριστια-
γνοῖς προσήκοντα. cf. Cangium:.ad; Anhac l.p. 972. Auctorem τῶν
ζωϊκῶν. ap. . Jacobs. nd: "Tzetzi. Homerio. p. 15. σῶστρα ex Inscri-
péionibus excitavit Villoison. Acad. Humeni Litek. t. XL VII p;326.
327. Boiss. —

"inéó9gnt»] mutavit Schaef, in 71095065»: '

καϑίσαντες ἐπὶ στελέχει δρυός ] Cour. quum videret c. 13.
de:eadem re ὑπὸ τῇ ϑουὶ τῇ συνήϑει χαϑεζόμενος. 1. 11. c. 90. ὑπὸ
τῷ στελέχει χκαϑίσας. c. 38. ὑπὸ τῇ δρυὲ καϑεσθέντες. |. ΤΠ. c. 12.
δρῦς bip ἂν χαϑέζοντες : etiam hoc l. et 1; Tf. "c. 11. ᾿χαϑεζόμενοι
ἐπὶ στελέχους δρυός, Ani in ὑπὸ mutavit. Perperam; utrumque
eiim bene se Mibet ; ὑπὸ ovt est nóstrüm' unter de irte, ἐπὶ
Jovt ah dié Ficke.-

rérge/ro uSy-ovy οὐδὲν οὐδὲ: ἥμακτο οὐδὲν} vil. εἰ δου.
postérior tamen dubitanter, V. G. p. 208? et^ad Làc. Asin. P-
991.'un&m: alferàámve di» expungere vólünt.: Sine cauka. :

ἐϑύχει " meret vp 2L Bdhhef. et; ; Our. ex conie-
ctura dy. ᾿. Cae dune Ue

—

',

LIB. 1. CÀP: X(f. Xii. 181

wok Cs

. . .QAPR. XIII

γυμφαῖο» Sic Cour. ex A. Vulg.: ἄντρον τῶν Νυμφῶν.

b ᾧ ἡ ἡ πηγῆ] Haec verba, vulgo omissa, ex'Urs. recepit
Vill. IIT. Par. marg. Tox, ἄντρον ἐν ᾧ ἢ 3j πηγὴ, ὡς ἐν τῷ δ΄
λόγῳ ἔρηται. ^ Hulüusce notae auctor," qui in fine huiusce οοἀϊ-
cis ἃ se deácripti, illua Romae ad Εν Ursint exemplar, a
4597, emendatum fuisse observat, prócol dubio híc respexit lo-
cum libi IV. c. 32. “ἐχέρασε δὲ χαὶ τὴν πηγὴν οἴνῳ, τὴν ἐν τῷ
ἄντρῳ, ὅτι xài ἐτράφη παρ᾽ αὐτῇ χαὶ ἐλούσατο κὐλλάχὶς ἐν αὐτῇ,
Sic I. I. .c. 82. λούει τὸν big ἡ Ui Xn, πρὸς τὰς Νύμφας ἀ ἄγα-
γοῦσα, εἷς τὸ ἄντρον εἰσαγαγοῖσα. "Supra c. 4. Νυμφῶν &y-
τρον ἦν, πέτρα μεγτίλη — ix δὲ πηγῆς ὕδωρ᾽ ἀναβλύζον. εἰ mul-
to darius c. T. Νύμφας ἐχείνας, τὰς ἐν τῷ ἄντρῳ, ἂν ᾧ ἡ πηγή.
ex quó ultimo foco' forte huc in textum irrepsit haec glossa, ἐν
ῳ ἡ πηγή, quae videtur ab Amyoti cod. abfuisse Virr. p. 36.

χιτωνίσχονἿἾ Bic Cour. ex A. — Vulg. χιτῶνα. Cf. I. IV. c. 7.

προστάς] Alii scribunt προςστάς. V. Sinner h. l. :

' χρώζεσϑαι) Cour. coniectura ἐπιχρώζεσθαι, quae ex vitioso
apographo Passowius receperat, ab oninib. deinde edd, iure re-
iecta est. '-

ὅτε [δὲ μὴ] πρότερον" Verba üncis inclusa, quae a cod.
absunt, interposui, quia sententia verborum flagitat. Cour. de-
dit Chardono probante: καὶ ὅτε μὴ πρότ. ; Idem praeterea con-
jecit: ἐνγοήσασα dà ὅτι μὴ πρότ. — Geelio Bibl. Cr. N. p. 219.
t. V. p. II. plura deficere videntur.

καὶ τὰ νῶτα d i] d? sicut omnes voces, quas in sqq. litteris
diductis extudi tussi, in Cour. edil, sunt punctis subscripta, de
quibus ille in praef. sub finem: r& ὑπεστιγμένα ἢ γε μὴν τῶν
γραμμάτων ϑυσανάγνωστά τιναῖ δηλοῖ καὶ ἀσαφῆ ἂν τῷ A ürre-

yedqu.
τρυφερώτερος] Est enendatio Geelii 1, 1. Vulg. τρυφερώ-

P) ἰϑέσϑαι7" Nota hauc ἐουβίδπι apud orationis pedestris acri-
ptorem, V. Jócos ex Herüdoto citatos apud Matth. Gr. Gr. p. 450.
Inde 'corrigeButtmonnum i Gr. Gr.'t. IE. p.901. ^ '

περετεὸν}" Cour: 'affert!l. ΠῚ. c. 9. Xaóg μὲν οὐδὲν xesoror
ἦν, ὅτε μὴ τῆς ἐπιούσης ὀφθησόμενος ὁ Δάφνιῤ, “"

T . ADNOTATIONES

τὰς αἶγας] Sic recte edidit Cour. probantibus Eichstaedt.
Kreyssig. Boiss. — Chardon. et Beck. cod. A lectionem ἀγέλας
defendere student. — Comparat euni h. 1. Cour. Alcipbron. 1. III.
ep. 12.

[al] Particula prorsus otiosa, non selum circamscribenda
erat undnis,.sed prowsus delenda, Est enim oris ex antece-
Qente ü quemadmodum apud Lucian. in Amor, c. 5, διήρητο δ
αὐτῶν ἅ ἅμα τοῖς λόγφις τὰ πάϑη, καὶ αὐχ ὥσπερ σὺ κατ εὐχολέαν
ψυχῆς ἀύπνος dr, διττοὺς αρνυσαι μισϑούς. ubi xol dele au-
ctorifate cod. Oxon. Sic, εἰΐφαμῃ μαὶ antecedente ἢ i cod, Vin-
dob. Dionys. Hal. Ép. ad Pomp, c. II. 8. 7. (cuius libi exhi-
buit Schaef..in Melett. Cri. i in IV. capita Ártis Rhetoricae Dio-
nysii variantes lectt, ) , üzav την ἰαχγὴν χαὶ ἀχριβὴ καὶ (om.
Vind.) δοχοῦσαν μὲν ἀπρίητον εἶναι --- διάλεχτον εἰαφέρῃ.

, ἄση } Ita Cour, — cod. A, ἄασῃ.

πολλὰ ἐλάλει 4ágniw] Algiphro fragm, v. apud Wag».. t. XT,
pag. 222. narray? πάντες αὐτὴν λαλοῦσιν y» τὴν 4qoodízgr,
καὶ of χωφοὶ διανεύουσιν͵ ἀλλήλοις τὰ ἔχμκνης κάλλος, Haecce
huius verbi significatio qua ἀεμοίδι: aliquem in ore habere in Lexi-
cis desideratur. Non igitur est, quod cum Kyeyssigio suspice-
ris, ἐχάλει 8 scriptore scriptum fnisse.

ὠχρέα τὸ πρόσωπον] Sic cod.; non ὠχριᾶτο πρόσωπον,
quomodo male editum est apud Cjampium.

ai τοιοίδε λόγοι] Sio cod.; male xo) omiss, eat in supple-
mento.

CAP. XIV.-

τί dà ἡ νόσος} Chardonio coniicienti: sc δὲ ἡ ». assentitur
Kreyssig. Sinner. iure retinuit vulg, quam etiam Boiss. probat.
. dAvnobuer.- or] Omissa.sugt im supplem. V. Passow. in
praet. p. Xxx sq.
πόσοι βάτοι] De' mascul gen. v. Binner. h. 1
πόσαι μέλιτται] Sic cod., non πόσα.
.. "uvfaw] Recte correxit Sinner. Suppl. ἡμνξαν. Rom. Cour.
οὐ, ἥμυξαγ. Probant etiam, Kreyssig. et Kichstaedt,
τουτὶ δὲ. Cour. sevsl dq. de suo in verbis ponens non cor-
rexit sed deprayavit locum. Advergativs enim requiritur paxticu-
la, quod etiam intellexergnt Boiss, Chardon. Eichaí. et Siamek.

LIB. 1. CAP. ΧΙ, Xly. xv. 188.

εἴϑε αὐτοῖ σύριγξ ἐγενόμην] Cela est pris de cet antique
couplet ou scolie: El9e λύρα χαλὴ γενοίμην ἐλεφανείγη, Kei ne
καλοὶ παῖδες φέροιεν χῃονύσιον ἐς χορόν. ET9! üfepur καλὸν yt-
volu? μέγα χρυσίον, Καὶ μεγαλὴ γυγὴ φοροίη καϑαρὸν ϑεμένη
νούν. Covh. V. G- f. 209. — Conferrí iubet Kteyusig.: οἱ. TT. p. 84.
Sch. xa) ηὔχοντο γεγέσϑαι ποίμνια, seh Om ἐκείνης νέμεσϑαι.
et 1. ÍV. p. 122. c. 16. ἡϑέωὲ d ἂν et? γψένόμενος πόαν ἐσϑέοιμι
καὶ φύλλα τῆς Δάφνιδος ἀχούων σύριγγος καὶ ὑπὶ ἐχείνῳ repo.
μενος. Fischer. ἀἃ Anuer; Od, XX. T. δὲ Απάϊ. litt: Heidelberg.
ἃ. 1811, Pert, V. No. 98. p. 486."

&T9e αἴξ δὲ Coür. Corréxit cod. lectionera eftt.

φϑεγγομένη Recepi hanc certissimam ab omnib. edd; et
Geefio probatam Conrerii cortiecturam, pro qua cod.: qityo-
μένη. — Pr&eter Simiae vers. 4. Epigr. & Ghardonio allatum:
Teortyà δὲ ἀγλώσσω ᾿ϑεγγομένα δεθματοῦ, cf; δὰ quae hic at-
fert Kreyssig,: ,,Bianor. Epigr. III, 9, in Brunck, Analectt. t. IT.
p. 154. ubi-de cieüda: φϑέγξαίο διγλώσσῳ μελπόμενος στόμα.
Tí, hec hon Meleagri Kpipr. CXI. 6. et CXH. 6. atque Mariani
Epig?. IE. 12. in Brütick, Anal. t. T. p. 83. et tori. II. pag. 512.
denique PFísóhef. δὰ Anacr; Od. XLIII, 4. Adde Jacobs. ad Ael.
Hist. An 1. E. c; $6. Luciani Preudol, e. 1. Long. 1.1, c. 38. 26.
— De confüd. «v. φῳλέγεσϑαι ét φϑέγγέσϑαε citat Borss, notam
καλὰ ad Ἐπάν. p; 958. et Bérhard. ad Pell. p. 18. |

παρὰ τὰ ἄνερα)] Retindi cod, lectiotrem ctm KElchstaedt.
Kreyss, Chardon, — Cour. coniéctara παρὰ τὸ ἄντρον 1 in textum
suppl. abierat. — Yacobs. V. Germ. tentavit: παρὰ τὰ λέχεραι.
Ego in vulgata acquiesco, quam bene defendit Kreyss.

CAP, XV.

v ἔρωτος ὄνομα) Eleg! ex duabus Οὐαί, conibcturis: τὸ
τοῦ ἔρωτος ὄνομα et τὸ ἔρωτος ὄνομα slteram cum Beck.
Biehst. Chardon. Kreyssip. e& Ῥδέδονυ. p. xxxv. cf. statim in
sdq. ἔρωτος καὶ τὰ ἔργα καὶ τὰ ὀνόματα. c. 19. τῶν ἔρωτος καὶ
ἔργων χαὶ λόγων. c. 83: τὸν Φόρχωνος τάφον. 1.1. fin. τὸ "᾿Ξρώ--
τὸς ληδεήρεον, ἃ, Ti, €. 8. τὸ Ἔρωτος ὄνομα. €. 37. τὴν duissà
σύριγγα. L HE, c. t4. và Éowtog ἔργα. o. 17. νὰ ἔρωτος ἔργα. .-:
Cod. δὲ Cour. τόῦ ἔρτουν ὄνθρει. Supplem, : τὸ τοῦ ἔρωτος ὄνομα.

0:000] Β᾽6 4. OC. ad dip. 1: ΄

184 " ADNOTATIONES ,

καὶ τὰ ἔργα καὶ, τὰ ὀνόματα) Cour. suspicatur: χαὶ τοῦνο-
μα καὶ τὰ ἔργα.

àn ἐκείνης τῆς ἡμέρας] Cod.: ἐπ’ ἐχεένης. Correxit Cour.

καλάμους ἐννέα Quod Cour,.h. 1]. interposuit, £yougex, id
recte imprebat ipse ad Lucian. Asin. p. 299 sq. malam , quidem
ingressus explicandi viam. Verum vidit Geel: BibL Cr. t. V.
p. 11. p. 945. — Est nimirum appositio , qua parten fistulae indi-
cantur.

χαλκῷ ] Sic cod. . non χρυσῷ, qued olim. —

vefo(da βαχχιχήν ἰδοοῦδβ. affert. Schóne Comment. : de per-
sonarum in Euripid. Baoch. habitu scénico c. 18. Commersora-
tur etiam .«. 23. 24.

γεγραμμένον χρώμασιν} Cour. akt — M λευχοὶς
στίγμασι. (ἀοοὶ.. graviter reprehendens Cha»rdonium vulgatam
tuentem legendum censet τρέχωμα pro χρῶμα. Ego lacobsio
assentior in vulg. acquiescenti. - Nihil enim video, quid sanae
ratieni. repugnent haec verba hanc sententiam habentia: peliis
color íta erat comparatus ut videretur esse variis pignwentis effectus.
Noa nego quidem verbum. χρῶμα iteretum et- dusbus pignifi-
cationibus usurpatum, paullum. aliquem posse offendere; est ta-
men haee repetitio. non intolerabilis. Sic 1. IV. c. 20. ὡς δὲ ΄
ἀτενὴς ἦν — xoà ἐδίδουν βασανίζειν αὑτὸν εἰ ϑιαψεύδεται. καϑη-
μένης τῆς Κλεαρίστης βωσάνιζε τὰ λεγόμενα. Similia v. apud
Wyttenbach. ad Plat, Phaed. p. 267 sq. Βίας inprimis referendus
est: lecus Herod. I. B.. xo£ σεθ δέομαι μὴ «“δέεσϑαι ἀνόμων δὲ
quem l cf. Wyttenb. Sel. Histor. p. 844 sq.

ἀνὰ πάσας ἡμέρμο] Sc cod. .

σεέφανον ἀγϑηρόν) Kreyss. vult ἀνϑινόν vel ἀνϑεινόν,
quod ego etiam malim. Sed talia sunt notanda non mutanda.

ἐκόμισε] Sic correxit Cour.' codicis lectionem ἐχόσμησε,
quam defendit, ichstaedt...-——- Pormutatio non rara, quam exem-
plis demonstraya ad. prima. Kunap. verbá, ubi φοασμήσας et xo-
μέσας confuse fuerunt, V.. Wernsdorf. nd, Hisser., p,.801. . Hinc
firmatur Facii emendatio ad Pausan. 1X, 3. 4. Borss, Sic Dion.
Hal. Arch. p. 347. ϑάπτεξαι εἰς Ῥώμην xoaunóds ἐντέίμῳ 129.
Lege cwm ood; Vat. ei. Ces. κομεσϑείς,. αυὐ locus alium. ejusdem
soriptoris 8 &ylburg. εἰ Reiskio in .dubit&tionem vocatum defen-
dit, Arch, 98, 11 -. λαμεπρρῆς ὑπὸ, τῆς. πόλεως ἐκομέσϑη, ταφαῖς.
Utrumque enim quum dici possit, .optimj δεῖ ααφηυθ- in.loco

LIBEB 4, : ,QAB.. XN, ,XAVI. 185

sunt sequendi, xocysiy, vagis codicibus non TNGSQMMUNE le-
gitur apud. Dionys. Arch. p, 1818, 4. "n

ὀρειγέννητον" Sic cod. non ιἀρτιχένγητρν, finimede; olim
falso, putabatur;. quodque iam coniectura se assecutum esse di-
cit, Kreyss.. quem vide. Ceterum vox ὀρειγέγνητος analogia sa-
tis defensa, ex h. loco addatur lexicis, — Nihil facile tentaverim.
digeyévynzor quandoquidem: in od. Ron. legitur, ingeniosa tan-:
tum est emendatio, cui favere videtur locus similis p. 87, ueta-
Sor .udayove ἀρτιγεγννήτους:, Bed nescio quid. in. his animad-
vertere mihi videor Euripidei coloris. Polyxene i in Hecuba 208:
ὩΣχύμνον γάρ wg oct οὐρειϑρέπταν Máoxov δειλαία δειλαίαν
εἰσόψει. H. Steph. in 'Thes. v. ,Móoyos vertit vitulam montanam
iungens οὐρειϑρέπταν cum μόσχον ; errore, iu qo et Longus
potuit versari, qui ef οὐρειϑρέπταν ut potóce Bunis mutavit
in ὀρειγέννητον Boiss.
. . μόσχον] Chardonii coniectgra. νεβρὸν A refotatur duis

c. 18. πολλάχες ἐφίλησα —. xal τὸν μόαχον, ὃν. ὃ “όρχων

ἐχαρίσατο. .

ἀρείων» Sic Cour, cod, ὁρίων. -— n n

πρὸς ἘΠ]: Eat τοῖς emendatio. - cod. πρὸς αὐτήν.

E CAP. XVI

“ἐγὼ μὲν. βουχόλος, ὁ δὲ αἰπόλος] Bic. cod.. Cour. conieotu-
ram :,x«h à ui», αἰπόλος, ἐχὼ δὲ βουχόλος i in, supplem. in. ipsis
verhis collpcatam et ab omnibus, qui de hoc egerunt loco V Y. DD.
probatam, solus reiecit Chardon,, quem secutus est. Sinner. N eque
ego. necessariam esse credo bur Amutationeg quum, seq. enun-.
ciaíum τρσοῦξον. χρεΐτρον) x, z, &, quod. spo ;aubgtantivo. Bov-
xóloc disiumctum aegre tulerunt ,critàci, eodem moda. ad. remo-
tius nomen sit referendum; quo non, raro. enunciata relativa.:
Ceterum ipsa bh. 1. sententia, videtur, verbis ἐγώ: βονχόλος prio-

rem locum flagitare. , Bubulcorum. .yeterum iactatio ef in,cete-,
ros pastores fastus, quippe. qui;ipsis essent jaferieres, . Satis est
notus. Cf. 3. 1. c. 19. χαὶ εἰ λαμβᾷάγει. γυναῖχα͵ ddoa πολλα xo
μεγάλα ὡς βομκόλος ἐπηγγέλλεξο, ubi ϑομαοῖ. citat Warton, .dis-
sext. de, poesi. Ὦμο,, Graec. Ὁ. xxxi . Adde $chol., ad doni
Jd. 1. v. 86 et 87. Passow. ad Xenoph. Cs 6 .
D πυῤζὸς] Sio, Gar, Gods myoie- .,. 15.

*

1

186 εὐ ADNOTÁTIONES-

«αὐ ἔδρεψὲ dino] Sic Cod. quem etiam Bois; xequitur.
Edd.: καί ue ἔϑρεψε μήτηρ et totüett. Ὅσας. Kteyss: καὶ
ξϑρεψὲ με μήτηρ. VW. ad cap.9. ᾿

ὁδὼ ...... δεινὸν Ὀεῖδ tiv etttexto tinam ptihchia. Quot
enim sunt puntt&, ἰού desiderantur fittérae in οὐδ. :Probabiliter
etplevit Cour.: ὁδωδὼώς ἄρα δεινὸν Yel ὅδωϑὲ dà ἔσα ὅδ. quarum
coniecturàrum posterioreiti ipse. praefert dicens: χαὶ τοῦτο πρεῖτα
τον εἷς τὸ ἀναπληροῦν τὸ κεχηνὸς τὸῦ στίχου᾽ ἕν τῷ ἀρχετύπῳ. to-
σούτοις γὰρ ἐγχωρεῖ γράμμασιν. Haec ὑοηϊεσέατα in edd. abie-
rat. Kreyssig. tentavít: ὁδωδόταάς ἄρα ϑεινόν; et Boiss. : ὁδο--
δὼς ὥς τραγὸς δεινόν: :

ἀνέϑρεψεν 1 Sic cod. Supplém.: ἀνέϑρεψε: ἐγἔϑρεψε, quod
ἐπ cod. legi quondam: etéditim est, unde profecturà sit, ' facile
potest intelligi.

ἀπὶ αὐτῶν] Τραπτέον" νέμων δὲ τράγουὲὶ, τῶν ἐσύτου βοῶν
ἀμείνους ἀποδείξω" ὄζω δὲ οὐδὲν ἀπ᾽ br» 5? rose »ἔμω δὲ
τράγους, ὥστ᾽ αὐτοὺς βοῶν μείζόυς ἀποδεῖ ὅ. δ. ὁ. ὦ. α.
Couz. [..... £v. ἐγέγραπτο δὴ, παρέξω : ἀποδείξω, "t ÓtE-
ρὸν δὲ, οὐδὲν διαφέρει τὸ κατὰ τὴν διάνοιαν. Ἡμῖν 96 μέντοι
ἀχριβέστερο» ἀνασκοπουμέγόις τὰ χειρόγραψα (τρὶς γὰρ ἀπε-
γράψαμεν τὸ χωρίον»), οὐ πλέον λείπειν δοκεῖ ἢ τέτταρα στοι--
χεῖα. προσδεχεέον γοῦν" μᾶλλον͵ ἐχεῖνο παρέξω Οουκ. Add.
Ρ. 190. [ὡς τούτους " περὶ τούτου τοῦ χωρίου, πῶς μὲν ἐγράφη
ποῦ ἂν τῷ À, πᾶσι δῆλον, πῶς δ' ἂν εἴη γῦν διορϑωτῆον οὐδέ-
πωιἔχομεν τὸ ἀσιραλὲς εἰπεῖν, μόνον δὲ μηνόσομεν ἄλλο τι οὖπ
ἄτοπον» ὡς ξόϊχεν ἐπινόημα. M?) γραπτέον γοῦν οὕτως; γέμιο
δῈ vgéyove, ὥσπεὸ ὃ Bodyyot, Exdtyoe (ἴδε βιβλ. δ΄. κεφ! εζ) καὶ
τούτους βοῶν ἀμείνους παρέξω, ὕζω δὲ οὐδ᾽. ἀπ ἀντ. Cock.
Add, p. 193. Gecl. B. Crit. 'N. t. V. p. TE. p. 250. primanr haram
cótlecturardm praéfetti quàm etlam exhibeit edid. 'Bohis, coh--
lec.: γέμω δὲ τρόγους καὶ τούτόυ βοῶν ἀμεέγονας" δεν b du-
γὸν οὐδὲν ἀπ᾽ αὐτῶν, ὅτι μηδὲ... veli iue δὲ τράγουξ, für
τούτσυ P. μείζονας, xe Ulo δεινὸν σὐδὲν i v. ὅ; ὁ

ὅτι μηδὲ ὃ Πᾶν] Pass. et Eichst. volterust δ, ts μηδὲ ὁ
7 quod i iure retecerunt Siüner. et Gel:

&Qtoe ὁβελία. Háec verbs quótiodó siot intelligendus, te
docébit Boeckh. ᾿Θεέση. Athen. t. L '. 106 ἐᾷ. Addé Phot.
Lex. p. 318. 20. Pors. —

οἶνος λευχὸς } Kroyssigfus ἀνὰ alas ^ihárit foscum: et sub-

o LIE. 1. CAP; XVI. XVIL 188

nigri coloris commemorari vidisset L I. p. 96. IV; p; 116. Ach.
Tat. 1. IL. c. 2. h. 1. vocem λευχὸς pro suspecta babuit et οἶνος
καὶ γλεῦχος ἃ manu scriptoris profectum: osse automavit. ΟἹ.
Longo l. 1L. p. 62. et p. 67. Qvas coniectura bene quidem ex-
cogitata vulgatae taxmen posthabenda est, Num Aevxbc οἶνος
teste Athenaeo L I. p. 26..C, erat ἀσϑενὴς καὶ λεπτὸς et pro-
pterea haud dubie 4Uziije; quapropter eti&m a pastoribus
frequentius bibebatur quam ille. Nec apud nostrum ullo. in loce
ille ἀνθοσμίέας victui quotidiano pastorum adnnmeratur. Loco
illi ex Athenaeo allato adde Geopon. p. 814 sq. Nicl. ὡς éz)
πολὺ δὲ ἡ μέλαινα σταφυλὴ τοιαύτη Pot) χρηστὸν καὶ -εολῦν καὶ
βέβαιον ποιρῶσα' “κὸν olrov, ἐναντίως ἔχουσα ταῖς λευ-
δαῖς, τουτέστι δὴν φόφιν δυστροφωτέραιρ. Ῥ. 467 sq. «4; μέλα-
vei σταφυλαὶ ὁννατώτερον τὸν οἶνον ἕξουσι», αἱ λευπαὶ ufGoy,
αὖ δὲ πυῤῥαλ τῶν μελαινῶν. ὀλίγον ἡδίω. ad quos locos cf. Nicles,
. ygoíxo» πλουσίω»}. Bic cod. Ceuwrerii .inane tentamett:
do. οὐ μὲν δὴ πλουσέων in Suppl. legitur, unde ia edd, trans-
lit. Bene Chardomius: Ces mots ἀγβῥόζλοε niosow: indiquent
des paysans qui jouissent d'une certaine aísanoe, ἑδέσμαεα quod
pre χεήματα excogitavit. Cour. vix diguüm ext quod comme.
moretur, |
μέλας) Com. eotreetio, epd,. n£yat..

ἃ ὑάκενθος Ἑῤοεὺ auctor. eod, out& Kichstaedt. quam Cour.
intruserat ante h. verba partiaulam xal, — Praeterea suspicatur
Cour: ἀλλὰ xgaftrem ys ὁ “ιόνυσος Σατύρων, ὁ ϑάχινϑος
ξΖρίχων.. E

φιλεῖς ἢ Revoesvi. praesens, qnod etiam Charden, et Sinner.
praeferant, € «ad., Conr. síne ullá nacesitate qrigces.

ἀλλὰ καὶ] Vix sanm sunt. Exápectes.&AU ὅβως. Fortassis
ecripsit Longus ἀλλ χαὶ ὡς εἶ κειλή,. eut: Btt .xak.cà ποίμνιον
ἔδϑρεψεν, ἀλλὰ εἰ καλή. rnusm posterierem coniecturam mecuin
oommanievit Vir Summus: Godofredus Hermanmau. ὦ

CAP. XVII.

τὸ δὲ πάλαι] Bie cod, pon, τὼ ϑὲ xo) adden.

- τὴν wagd(ap παλλομέγην. κατεῖχδ]). Bia'cod, Gobrerios y prev
bentibus Eichataedi, et Gee οὐ xar&ye. Chanden et Boise,
fuentus cod. lecáion&n , quorum. prion:. Lar sems litiérel est:
ἐξ gorte la. maia eur saa coeur pour en arrdies ips palpitàhions,

188 * 'ADNOTATIONES :

; ἐρειϑήματι, perii ] Hen Ie hip — ex
Cour. xonledtura. . - ,

: φϑαύμααε] Sio Conr. Cod.: déner

. μεγάλοι} Sie Cour. Cod.: ᾿Μμεγλη: - -Μεΐ, 18 xi. divyilt

supplem. ex Cour. coniectüra, quae'in edd. transiit;; ; Sequentia
verba. χαϑάπερ. βοός, .quae pre glossemate habet: Oodr./, bene
defendit .Chardogm. eo,. ut ἘΠΕ, lis ED: ad' Hoerieum illud
βοῶπες. /
᾿᾿λευᾳότερον Cod. ᾿λευκώτερον, quod: Coir. 'córrexit.

ix

καὶ τοῦ τῶν. αἰγῶν (δᾶ. : xo), "TET

. γῶν dà πρόεεραν. χρόνων δὲῖο cod. - Cour. coniectura: τὸν
δὲ σερύφ. χρόνον, quam: Boiss; etiam amplectitur, ex supplem. in
edd. traheiit. Pluralis χρόνοι de paucorem anmerum spatio usur-
patus;/non offendit, Cf.:Dionys, Halic. Archàeol; p. 2243, 9. παρ-
ϑένας γειμηϑεῖσα »ἕῳ’ δον m οὐ pere πολλοὺς τοῦ γάμου τε-
κοῦσα χρόνους.

οὐτέ — καὶ] οὗ 1 IV. c. .98. ὡς οὔτε Δάφνιδος Etc pide
σοντοσ,καὺ “φύαγντορ ἐχεῖνον ἀγαπήσοντος. Paulo infra. eod. cap. :
ὁ δὰ ἔξω τῶν Ἰτρρενῶν γενόβιενος οὔτε. οἐπεῖν πρὸς τὸν πατέρα
ἐτόλμα, καὶ καρτερεῖν μὴ δυνάμενος εἰς τὸν περέκηπον εἰσελθὼν
ὠϑύρετο. Cf. Ellendt. ad Arr, t. IL. 0..29.. 0. Ἱαεοδέξα. ad Luc. 'T'oxar.
c. 35; p. 50. Locis ab iis elatis adde :.Inser;Boeet. ap. Boeckh. p. 741.
κὴ οὔτ᾽ ὀφείλετη αὔευ ἔτι οὐθὲν πὰρ τὰν relay — χὴ ἀποδεδύαν--
ϑε. τῇ σόλι εὖ ἔχοντες. τὰς. ὁμολογίας. Lucian. Iup. 'Trag.:c. 5. ἀλλ᾽
οὔτε ἀγνοηθήσεται (sic enim ex optimis libris scribendum; cf.
Schaef. Appar. Demosth. t. IL.:p. 334.) ταῦτις à Ζεῦ — «αἱ σὺ δό-
ἕεις zvgarprexóg elres, Dial. Meretr. H.. ο. 4. οὔτε πάντα ἡ 2ftu-
βία πρὸς σὰ ἐψεύσατο, “αὶ σὺ τὐληϑὲς "ἀπήγγελνας "Mugt(q.
Aclian, Η, An. 1, ΧΙ. 6, 9. δὰ» δὲ μὴ αἰτήση, οὔτε αἱρεῖ, καὶ δὲν
δωσε δίκας, ἃς ἄλλοι "λέγουσιν. ubi Iacobs. hunc'ex eod. sert-
ptore adducit jocum 1.-L. e. δ, oUré αὐτοὶ ἐπαΐουσι τῶν 'ϑηγμά.-
των, xal τοὺς τῷ τοιούτῳ χκαχᾷ περιπεσόντας ἐῶνται δξστα. Phi-
lostr. Imagg. l.I. c.18. p. 30, 21. Jac: οὔτε ὁρῶσι γοῦν τὰ δρώ-
μενα xol ὁπόσα ἱκετεύει ὁ Πενθούς, λέοντος ἀκούειν. φασὶ βου-.
χωμένου.. ldem l. IL. c. 17. p. 81,.5: & yéyos πιϑέο», ἀπε-
χϑάνετιω τῷ οἴνῳ πᾶσαν ἡλικέαν, «alor ἂν πέδοι; καὶ φοβεῖται
τοὺς μεϑύονεως.. Aldphre Ep.. B spud Wagn. *. II. pag. 948.
ovs γὰρ πάντας οἷός τὸ alpih τρέφειν 2 καὶ Gus τοῖς τρίλοις"ποι-

Ν

LBB; Ai .: ΟΡ, X'YH. 1968

χωνεῖν τοὺς ἐν περιουασίκιο ὕντας ,- dygonuxiy πρέπον. ἐπεεὶκείᾳ,
Heliodor. Aveth..]. VIIE. c.. 5. fin. p, 349. Cor. ἔνεστε: 8600s ὦ
μήτε ἀνιᾶσϑαι ὁρῶσαν --- καὶ — πάλιν ἐξελέσϑαι. ὦσι riot
ἐπδστραμμένον.. Kümath; p; 178. 'Peuch. ὃ ὄνειρος oltre μὲ ἀφῆ-
xt» ἀμκισθήτεῖν. xul τὴν "e Veo 9Mec γλῶτταν εἶς Τυρδηνιπὴν'
μετεχάλχευσε σάλπιγγα. Ὅεοροη. ῥ..δ4δι ΝΟ; ἐών εἰς ἡψομέ-
»ns χράμβης οἴγου - ἐπιιψεκάσῃ, οὔεε ἕψεται, καὶ ἡ χροιὰ dia
φϑαρήσεται. p- 881. f. ἄν, τις ἐψομένῃ τῇ πράμβῃ ἐπιψεχάσῃ -
οἴνου, οὔτε ἑψεῖταε λοιπόν, ᾿καὶ ἡ χοοιὰ αὐτῆς διαφϑαρήσεται.
p. 862. £.- τῷ τῆς - μαλάχης χυλῷ! slm χρέσπετο; οὔτε ὑπὸ. σφη-
κὥν πληγήδεται, 3ol τὸν ιῳϑάσωνται δὲ πληγῆναι ὁ χυλὸς ἴἄται.
p. 1086. οὕτω γὰρ οὔτε ἀϑυμήσουσι, καὶ τροφὰς ἕξουσι. — Omni-
bus his ἦι σοῖς secundum enünciati nembrum partieula xe) cum
priori iunctum affirmative expressum φϑί 5: wed negative . apud
Dion. Hal. Arch. p.. 1883, 8. Tyra Δήτο γῆ χέρσος ἢ ἣν ἱκαὲ δ'τὴν πό-
λὲν οἰχουρῶμ πένης. μὴ éioyos..:Coterum heo ayimadvertendum est,
οὔτε - καὶ ἃ posterioribus: demum linguae Graecae: scriptoribus
frequentari, quum. οὔτε.- r&.contra apud cuimsvisesaelatis scri-
Ρίο ες :sgeplus reperiri constet. .. Praeter ldcum: dnint Ewtip.'Iph
v. 576. Sekdl..; nullum- ᾿οὔτε - xol ^ exbmplupa .ex',aureh iGraecaw
linguae aetate enotatam reperi, Quod .enitn Kranckiüurin prae
stantissimo de particulis. negentibus. Li Graec. libello affert ex-
emplum Hom. Od. y. 319. id vereer ut huc possit veferri.
ποτόν ] Sic recte cod, et Cour. πότον male edé; aenuallae/
' 1 {ἄν}. Delevissem, 4i non .esserd verius, up quid la£édt im
hac corrupta voce. €odofredes Hermanni coniecit:'máyos τοῦ —
αὐτὸ diafoffes τὸ σεόύμω. " Sic ὧν. irrepsit.Dion.: Hal; Arch. pag:
1194, 5. ἐδόκει τῷ Mayidov ,χρῆσϑαι (sic:Vat: vulgo: zeyglaSen)
γνωμῇ; ἕως ἄν χαϑῆκεν 00Àeyog εἰς ἐὸν» απο». Dele ἄν. Geo-
pen: p. 497.: Niel. ἡνδὸ᾽ δοπτὸν ἄν, φαύλομι HI ONNEHNE »
natun ex aüiec, 8», quapropter vlciendum;;) : oe s non V
-2:6091p01 £ge ] Cod. “πϑριατώδεραν iquod: exitodavit: mOvur, ^!
: ἡμέλητκοι} Sic Sinnen: correxit : vitium “οὐ: Romanae Couseri?
et Chhardonii ἡμδλῆτο..- Cour; »conjeotura .ἠμελεῖτο : etiani? Geelio
probata.:ex dátipplemenéo-;bb: editoribus wecepta/ esto coss ss
πόασριθορεγὴξ.) —Qoeb Σασφώ .[9d.;M: wv M: ip. «9.
Neue.] ϑρβονέραι δὲ ποίὰς Ἔμμα Betriul δὲιὲν. ἀῤὙετύπῳν χλοῆν
καερινῆςο: Yoteoyéyoanses δέ ect. δεν In $ gag "ϑεδινῆς.
Covz. Ge. coniecit σφόαξ δαρινῆς τοὶ ἠσενῆφουιν. “1 ovs noo v

190 ^ 'ADNOTATIONES ;

ἀπὶ αὐτῆς Sic Cour. Cod.:.àz^ αὐτῆς, — Ceterum his in
verbis. finem habet supplementum, quod Cout. :ex ood, A pri-
: ἀἀπελήρει] Schaef. coniétit ἀπεθρήνει, — Vulgatam rocte de-
fendit làoops. in nofi$ MscT. : utro nén displios de nu-
gis secum garrientis pee

C À P. xvin.

. ἐργάζεται ] δυονῶν quod. iam Iacobs. in not. stscr. con-
lectura era& assecutus, confirmant.codd. Par. IIL. A B, et Cour.
recepit. .
χείλη... dodo» ásrmdaisegá ] lmitatus est Nicet. Eugen hunc
locum 1. L. v, 124. 128 sq. 140.

^. &ndd ] Hoc sic imitetur Nioetas: Eogina (tg
« al, περιτεὸν ἄχϑος ἀντιλαμβάνω,
iK σεέρνον ἀλγῶ, πάλλομαι τὴν καρδίαν,
"ἀνατρασιεὸς ἔοικα auno καὶ φᾳένας.. :
Sic :virge quaedam..sibi amore καριδέων ἐχπφδᾶγ dicit spud Art-
steenet, 4. 11. ep. 5. [p.-A41. Doiss.] v. Abresch, p. 219 et 211.
ipid in Nub. v, 1393i -
"2 Oiunt γε τῶν vtosfou» τὰς ααρδέας
᾿ Ζιίηδᾶν ὃ τι λέξεε.. ι
Confer. empiao Achill ''at. 1. V.'p. 488. [ c. ar. bi Y. SN
p. 833.} et..Xanoph. Ephes. L 1. p. 10. Mazimus 'T'yt. diss.. XXIV.
tl, p460.et 461. Reisk. Socratem narrot dixisse agde» μὲν
οὐτῷ τὴν καρδίαν dad Χαρμίδῃ, καὶ oi deir τὰ σῶμα, énzonj-.
q9e. δὲ χαὶ ἐνθουσιᾶν. In qao loco corrupto Daxis amnotat,
pro οἰδεῖν Jegi dew in ood Beg séd se.nihil.inde extricare.
Ego.q«nidem legeremc idw. {ε τὸ σώμαι eco). ἐπεοῆαϑαι,. vela.
ἰδόντα τὸ σῶμα ἑπτοῆσιθαιι. Kit enim-Seorates apad Platon, de
Charmide p. 236. D. .aüduotum. ab ipsemet. Davisie, quem. nibil
ex. hoo Joco profecisse mitür: i$s4:di ὦ gtoirudés, qd o» τε τὰ
ἐμτὸς τοῦ ἑματών sa) φλεμόμων. acl οὐκέτι ἣν ἐν ἐμαυτῷ. Atque
hac quidem ocoasione xotar ,:, üb menmde:. quodam Mexsimi 'Tyzii
loco coniecturam deponmm.. Sciliéet:ille:de bárbererum. diis 1o-
quens Ὁ δὲ, VIIL.p.'136. Ὁ L d Reisk. Hagoh wi» πῦρ
kyalue ἐφήμερον, ἀκόρεστον xo) ἀϑήφαγὰ». Hic pr ἐφής-
μερον legere mallem desesoorv, qued. confürment hedjaentia :

118..1. .GAP.. X VU], XIX. 191

ᾷἄξιην δὲ καὶ πρὸς τοὺς πέρσας εἰπεῖν" ὦ πάκεων γενῶν ἀνοή-

τατον, oi τοσαύτων aal τηλιχούτων ἀγαλμάτων, ἀμελήσαντας,
«γῆς ἡ μέρφυ χαὶ ἡλέον λαμπροῦ x. τ. À, περὶ ἕν μάλιστα ἀσχρ-
δεῖσϑε τὸ ἀγφιώτατον καὶ ἠξύτατον. Jdem supra p. 185, deum
esse ἥμερφε dixit, Sed: potest retineri e£ vulgata lectio ἐφή-
p.690», si cum Valckenario intelligas, brevi periturum, nisi gem-
per subministretur ξύλων rQoqj,.qqae paulo infre in hqc loco
commemoratur. Vip. p. 88 et sq, |

πῶς οὖν οὐχ dn£«yt] Amyot in suo codice videtur inve-
nisse ἀπέϑανον.. Verüt enim: ij faut dira que non; car ien fusse

CAP. XIX.

καὶ ἔργων) καὶ recepit, VL. xi Parr. Ll X. Hain AB.
Vulgo omittitur.

τυρέσχων ) Sic Coux ex A A. Vulgo spin

γεννικῶν}) Non dubitavi certissumam bame fchaeferi (in
edit. .Passowii ad: h. 1. prolatem) et Cograrii donleeturam repo-
nere, quam deinde prebarunt Sinner, Genl, et Iacobs. yewmóv,
quod. Celumbap. receperat ex Urs, in omnibus postea editloni-
bus comparet. Flo. AB: γεμιχῶν, Marg, Per, DI: τινῶν
xo) τῶν μηλῶν. Amyot. Pàrr. l. IIT. omittunt vy. ; πλησίον. κλή-
qattog usque, ad τνροὶς δῶρον, sicut, Par, II. usque. ad. déjgov
sivo. De yenuxós v. 4. Sabapf, - citatos. Casaxó. nd. Alhen,
t. X. p. 428. Hemsterhbus ad Lucian, t. 1. p.. 184 sq. . Adde. A.
eiphr. lib, II. ep. & γεγνερὴν, δεῖπμον. — De scriptura γενακὸς
et χεχγμεκὸς v. Schaefer. Appar, ad Demosth. τι V. p. 6893. e£
var. ieott. ad Lucien. Gheronf.. c. 14. . Pjutetebh. de rect, ret
mnd..p..46. E. aeribe. γενγεκῷξι uti etitm Instit, Lac, p« 298. A.
Dion. Halic. de Isneo dud. pi 616, 11. lege: ae) τὴ πώϑη, steve
““ἐνκικῴτερα, ubi Reigkii coniecturis 34vyqaóteoo et.waavuworepe
facile carepa; pt. de admipph.. vb dioendi Dem. 10665. d 7:
»"πῇ διαὶ αὐστηρὰ set, ἧς γεννεΝὴ καὶ αὖσε,
, ν᾿ Τοὺς uiv ἀῶρον] Kie«j «um Cotrerio. enctorjtete Flore.
AR voorm τηρούς,. quae. iam Hulv, Ursino.. et necne non
Voc πιροὺς ἀν τὶ

ganupa videatur. esse. Pe. qiii. e. e

dp» εἶναι δίδῳσι] Tmitatio Honec dn OP UPS

19h / » ADNÓTATIONES- ^

id quod iam Vhllocis. snimadvertit' Ceteruni talis v. εἶναι ab-
"uhüdanfia rarissima videtur ésse" apud pedestris orationis scri-
pterés,' duamquain similes" non raro inveniuntur. "V. Jacobs. ad
Aelian. H. An. p. 1]. Bernhardg Syntax. p. 863. Reix. εἰ Her-
mann. ad Viger. p. 750. Lucian. Citapl. T. ἔφορόν qe καὶ Ἰατρὸν
εἶναι — ἀπέλίμπανον.
7 ἐνγεῦϑεν δὲ} δὲ om. Parr. : RP et '

ἐνέβαλε Hanc Hide et t Vil cohiecturami"probant
Brühck. et Schaef. atque confitmant A B.' Vulgo ἀνέβαλε. —
Sic infra in re simili 1: III. c. 29. πάνυ ϑρασὺν ἐμβάλλει' λόγον
περὶ γάμον. Achill. Tat. l. 11. p. 208. et VII. p. 570. ἐμιβά
λειν λόγον. VinL. p. 42. Satis frequens hic usus. V. Sturzii
Lexic. Xenoph. t. IL p.;145. 8. Wytjenbach. Index ad Plu-
tarch. s. b. v.
f ἃ Aeuféror?] Sic vulgo et 3*3. Cour. ex-A Aaupdyan.

ἐπηγγέλλετο] Ante Dutens. et Villois. legebatur &z5yy£2-
ain ἐπηγγέλλετο bobent Parr. δί AB. :

' μηλεῶν ] Parr. μοήλων.᾿

e φεθριπέσῃ }. Tto: AB ' Valgo ztebostéob, Cenianetivim post

praeteyitimin: ertunviatis: finalibus etinm'ab optimis scriptoribus
poni eerta: quadam cenditione, lcmo hodie ignoret; Recentio-
res; illud' Quidei inte? optativum et coniunctivum discriien mi-
nus servantes; multi αὐ videtu? frequentius, quam illi, coniun-
ctivam posuerunt. ! Ex soló Dionysio Halie; nubem exemplorum
posses cohgerere. ' Sic etiam Long. 1. 3I. c. 81. ἐπεσχὄπει,, μὴ
λύκος"... ποιήσῃ. 1} IH. c. 11; δ' δὲ! ἀπήξε' φρέελήσας .-- ἔϑα - μεένη.
c. 18. ἐφύλατνε - «μή rie - pocyeog abris; conf; c. 14. iiit. e. 94.
δεδοικὼς μὴ vixnÓj — ok "Enérgertev. 11V. c. 94: ἐσώϑης --
fva ἔχωμεν. Alia ratio est. Ἰοεἶ" 1. ETT: c: 84. οὐχ ἔμελλον xa-
ταλιπεῖν - ἕνα πέση yajpal- ἢ." nerjon etc: "ὦ ᾿ Meque ᾿ς [1]
Rrotivi:: Achill. 'Tat. k:V..'é, 9f. ᾿ ἐφοβήϑη. τὸν "Bowtu, 'μή᾽ μοι
γένηται μήνιμα. Vid. -facobs, ρ...86ὃ. Heliódor. “1. IIE.- ο...4.
. p. 118. Cor: fuelaivero (-- fya- ἐνειδεέξηγαι, Alciphro LE ep. 1T.
ἐδήλωσα, οὐχ Tra ἐπιγελάσης, CXV" Toa μιάϑῃς. ep- 91. "Iva ἣν
καιρῷ γένηταί σοι «ἢ ᾿ἐκεϊνουυπχαρέόχε v'6y530p(a.' Cf etiam
ep. 38. fine. Aristaen. 1.1. ép. $/ p. 96. Boiss, προδιέθηζεν ὅπως -
βουχολήσωσι. Charit. p. 29, 90. ed. Lips. 46, 12, 70, 16. 15,
32. 76, 3, 13, 81, 3, 82, T. 8i, 5.89, 1: To. 91, 92, 98, ἴδ.
105, 16. 106, 22 112, 19; 113, 21. 116, 5. 117, 6. 194, 9: 188, 1.

LIB I. CAP. XIX. XX. 198

152, 6. 160, 2. 178, 6. 190, 5. Apud Τ,ποῖδο, Ver. Hist. ]. Il.
c, 35. baud scio an vulgatae: ταῦτα μὲν ἐδήλου ἡ ἐπιστολὴ
καὶ περὶ ἡμῶν ὅπως ξεγνισϑείημεν praeferenda sit codd. 3011.
2954. lectjo, ad quos accedit etiam Augustan., ξενισϑῶμεν. Sic
etiam coniunctiv. pro optativo exhibent optimi libri c. 29. av»-
ἔπεμψε - iy - συλλάβῃ pro συλλάβοι, quod est in verbis. Ne-
que rariora apud cadentis Graecitatis scriptores sunt exempla
optativi eo loco positi, ubi qui puriore et accuratiore utuntur di-
cendi genere coniunctivum usurpavissent. In quorum scripto-
rum numero Lucianus inprimis est nominandus.

ἀνένευσε) Vide Abresch, Dilucid. Thucyd. Auctar. p. 298.
ubi e IV. Platonis l. de Rep. p. 452. C. τὸ ἐπινεύειν opponi
τῷ ἀνανεύειν obseryat. Cf. et Dorvill. ad Char. p. 169. [p. 302.
ed. Lips.] Eleganter admodum Lucianus in Necyom. t. I. p, 462,
| (e.5.] ἀτεχνῶς οὖν ἔπασχον τοῖς νυστἄζουσι τούτοις ὅμοιον, ἄρτι
μὲν ἐπινεύων, ἄρτι δὲ ἀνανεύων ἔμπαλιν. Ἰάοπι adv. Indoct,
t. III. pag. 103. ἐπένευσον γοῦν ἢ dvavevgov. ἨΐΪπο et sic
prorsus Latinum annuere et abnuere. Pro ἐπινεῦσαι [quod
apud nostrum paullo supra est: ἐπένευσε τὸν γάμο») Graeci
dicunt et χαταγεῦσαι ut et infra in re simili: 1, IV. c. 34.
κατανεῦσαι τὸν γάμον VILLA. p. 43. —

CAP. XX.

παρ᾽ ἡμέρα») alternis diebus. Lucian. τ. 1, p. 276. [Ὁ. Dial.
XIV, 21 τὰ μὲν τῆς .4“ήδας τέχνα παρ ἡμέραν ἑἕχάτερος ἐν o0—
ρανῷ καὶ ἐν AiJov εἰσίν" ἐμοὶ δὲ καϑ' ἑχάστην ἡμέραν καὶ
ταῦτα χἀχεῖνα ποιεῖν ἀναγκαῖον. Plenius Plutarch. Mor. t. I.
pag. 520 s. Wyttb. τοὺς μὲν οὖν Αυδοὺς ἐν τῷ λιμᾷ λέγουσι
διαγαγεῖν ἡμέραν παρ᾽ ἡμέραν τρεφομένους. (Cf. Herodot. p. 49.)
Sicholiast. ad Lucian.. t. L p. 328. ζῆν μέαν παρὰ μέαν ἡμέραν
ubi v. Hemsterh. .Sic παρ᾽ ἐνιαυτὸν alternis annis Diodor. S.
t. I. p. 308. Scu Er. p. 339 sq. v. eundem ad Lamb. Bos. p. 139.
᾿ ἐπὶ ποτὸν] Sic scripsi ex A. Vulgo ἐπὶ τὸν ποτόν. V. l. I.
c. 8. πότε ἄγειν ἐπὶ ποτόν. Cf. l. III. c. 8. ὥρμησε πρὸς ἄγραν.
l. IV. ο. 4. dis ἡγεῖτο ἐπὶ ποτόν. c. 25. ἄπειμι τὰς αἶγας ἀπά-
ξων ἐπὶ ποτόν. ubi v.
κατανωτισάμενος) Utitur hoc verbo t etiam 1. III.
c. 14. ai δὲ χαταγωτισάμεναι. Lucia. Lexiph. ;c. 5. xeà ἀλλή-
λους κατανωτισάμενοι. Phot. Lexic. p. 139. ult.. Plutacch. Mo-

LoNe«vs. N

194 ADNO TA'DIONES

ral. p. U94. C. ϑαυματοποιοῦ τινος ἀποσχευῆν καὶ πολαέαν xa-
τανωτισάμενοι. Schaefer. citat Wakefietd, in "Tray. Del, t. I. p. 89.
τούς τ ἐμπροσϑίους] Par. YE: tové τὲ προσϑέους.
ἐφηπλῶσϑαι} Infeliciter Mollius emendare voluit ἔφοσελέ-
σασϑαι, quam coniecturam merito reiiciunt Dorvill. ad Charit.
p. 219. [333 Lips.] Herm. Tollius et Boden. recte monentes,
Suidam servavissee ἐφαπλώματα, quae Aristophanem πεπλώματα
vocavisse dicit (Acharn. 425). Hic ἐφηπλῶσϑαι dicuntur, quae
manibus cruribusque praetenta obtenduntur eaque integunt; Jes
pieds de devant lui tomboient jusque sur les mains, ut elegantissima
Amyoti versione Gall. utar. Hesych. t. L p. 1312. ἐπανατείνεε"
ἐπανατείνεται, ἐφήπλωπαι, dbi Alberti lectionem Longi recte
tuetur et verbum ἐφαπλόω, quo carere dicit lexica, munit íri-
bus Athanas. et Theophyl exemplis e Suiceri Thes. Eccles. v.
ἐφαπλόω, petitis. ldem confert Chrysosth. t. V. Savil ed.
princip. ὁρῶσι τὴν γῆν xal χαϑάπερ ἱμάτιον ποικέλον ἐφαπλού-
μενον» αὐτῇ x. τ. 4. Addit praeterea Sylburgii Saracenica p. 26.
in. habere: χαὶ ἡ γὺξ ὅταν ἐφαπλῶται. Unde vides hanc vocem
ab antiquissimis scriptoribus non usurpatam nec receptam fuisse
nisi Sophistarum temporibus. Virr. p. 44. Ex Orphei Argonaut.
excitat D. Scottus s. v. Habet etiam Pollux t. I. p. 569. ScrARr.
p.340. Et Etymol. M. p. 510, 38. 'of γὰρ πραῦνόμενοι διακε--
χυμένοι καὶ ἐφηπλωμένοι γίνονται. ScmagF. Msc. Plutarch.
Mor. p. 167. A. σχότος ἐφήπλωται. Heliodor, |. X. c, 32. p. 485.
Cor. ἐφαπλῶσαι τῇ γῇ τὴν γαστέρα κατηνάγχασε.
χεφραλήν] De sententia loci confert lungerm. Virgil. Ae-
neid. XI. v. 680 sq. Villois. citat Vaicken. Diatr. p. 101. 102.
ἀχάνϑαις, Bitorc] Sic Cour. ex AB. Vulgo &x. xol βάτοις.
ἔλαϑε λοχῶν Sic scripsi e B, tuius Bbri lectionem pro-
bant Boiss, et Geel, -— Hnc significatione Aoy&» wine casd po-
situm est & Plutarch. Sympos. t. VIH. p. 818. Reisk. p. 705
Fr. ὅσαι dà τῶν ἡδονῶν τοὺς περὶ γκασεέρα ἀντιταγμένους αὐὖ--
ταῖς -- περὶ τὰ ὕμμκτα dol τὰ ὦτα λανϑάνουσιν ἐνῳκισμέναι
καὶ λοχῶσαι -- τοὺς ἐχείνων οὐδὲν ἥιτον ἐμπαϑεῖς ὄντας xal
ἀχρατεῖς ὁμοίως οὐ καλοῦμεν. Amntor. darr. t. IX. p. 98, R.
p. 172. Frcf. τότε δὴ συνδραμόντες πάνέες οἱ λοχῶνέές ἔχεῖνοι
συνελάμβανον αὐτήν. Dion, Hal t. L p, 861. 11. ἀλαλάξαντες
ui λοχῶντες ἔϑεον. alib, - IA

LIB. L CAP. XX. KXI. 999

“πολλὴν εἶχεν, ἐλπίδα) Urs. οἱ Flor.: ταύτην εἶχε τὴν ἐλ-
side. margo Par. 1 τὴν ἐλπέϑαι.

CAP. XXI.

οἱ τῶν προβάτων ἐπὶ φυλακῇν] Sic scripsi ex. A. Vulgo:
οἱ τῶν προβάτων ἐπιφύλαχες. Quod substantivum, quum ex
hoc tantum loco in lexica sit illatum, optimi et vetustissimi li-
bri auctoritate proscribendum est.

οἵα δὴ χυνῶν — περιεργία ] Vulg. οἷα — περιεργέᾳ. -- πε-
ριεργία Parr. l. II. A B, quod receperunt Vill. e£ Cour. Quod
ego in verbis posui post Passowium, id unice veram esse, vi-
derunt iam Brunck. Boissonad. Wichstaedt. Schaefer. ad So-
phocl. Electr. *. 157. t. I. p. 240. qui vir doctissimus quod re-
quistvit articulum pag. 264 ei. 1l, id recte retractavit in Ind. ad
Homeri Odyss. t. IIl. p. 141. Eo magis miror Sinnerum, qui
Villois. et Cour. scripturam voluerit defendere. Quod enim ille
vocis oí« pro ὡς positae exempla congessit, quem h. v. usum
nemo facile ignorat, id nibil facit ad eam sententiam firmandam.

δινηλασίαις } Sie codd. δινηλασία vulgo.
| 40» Ἔἀἰόρκωνα ---ὑέχτησαντες] Ante Villois. desideraban-
tur in edd. Habent Ürà. et A B, ut videtur.

xe«tà τοῦ δέρματος Vulge μετὰ χράτόυς. κατὰ χράτος
unus ex Ursini οοἀᾶ,, Amyot. et B. χατὰ τοῦ δέρματος Flor.,
alter Ursini e£ A. Bene comparat Vill. infra: χατά τῇ μηρῶν
καὶ ὥμων δεδηγμένον. |

τὸν ἔλεγχον oldoóusvoc] In Severt Sophistae 4ιηγήμασιν,
quae e cod. Matritensi edidit Iriarte in Catalog. Manuscr. Reg-
Bibl. Matrit. t. 1. p. 462. col. 1. legitur ἴον, τὸ ἄνϑος, ἐξ ἧς
ὀνομάζεται, γέγονεν. "Hoo μὲν γὰρ ὃ Ζεὺς τῆς Ἰοῦς" ἐρῶν
δὲ ἐπλησίαζε, καὶ συγὼν λαϑεῖν ἐπειρᾶτο τὴν ραν" καὶ τὸν
ἔλεγχον (1. ἔλεγχον») μεταβολὴν ἐποιεῖτο τῆς φύσεως" καὶ τὸ
γεγονὸς ὑποχλέψαι δοξῶν, εἰς Bot» μεταβάλλει τὴν ἄνϑρωπον,
ubi post. ἔλεγχον addendum Ereon αἰδούμενος vel φοβούμενος.
ViLL. p. 46.

τοὺς μὲν ϑὴ κύνας Emendatio ϑεβαεβοεῖ, quam confirmat
A. τοὺς μὲν κύνας ϑὴ vulgo.

ἀναχλήσει συνήϑει} Uráin. Flor. et. arg. Par. II: ᾿ἀνακα-
λέσαντες συνήϑως.

Ν 2

196 . ADNOTATIONES

éàysyorrec] Flor. mrg. Par. IIL: ἄγοντες.

ϑιαμασσησάμενοι Praeter Aldphton, L IIT. ep. 57. cita-
tum a Schaefero utitur hoc verbo etiam Lucian. Alexand. c. 12.

ἐπέπασαν ] Brunck. coniecit SLeH ades 9 quo non opus;
cf. Sinner. ad h. l.

ἐπιβολὴν τοῦ δέρματος] Per. III: ἐπιβουλὴν τοῦ d. Urs.:
ἐπιβουλὴν τοῦ “όρχωνος. Hinc coniecit Vill ἐπιβολὴν τοῦ
“Δόρχωνος, quod non necessarium.

CAP. XXII.

ix χυνός, φασίν, οὐ λύχου] Brunck. voluit ἐκ χυνός, οὐ
λύχου, φασίν, στ. ---χ λύχου στόματος inquit Suidas [t. I. P. 694.)
ἐπὶ τῶν ἀνελπίστως παρὰ τινῶν τι λαμβανόντων, χατὰ τὸν
μῦϑον τοῦ λύχου χαὶ τοῦ γεράνου. Huius proverbii meminit
etiam Apostol. in paroemiis centur. ὙΠ]. art. IX. Coruwz.

χειρὸς παταγῇ ] χειροπλατάγῃ A.

τὰς ἐπαύλεις Articulum vulgo omissum ex Urs. restituit
Dutens. Accedunt AB.

ἔϑελόν τι Coniectura est Hinlopen. et Vill., quam confir-
mant A B. Vulgo ἐϑελοντέ. Confert Vill, Plat, Phaedr. p. 1227.
Frcof. ἐρᾷ μὲν οὖν, ὅτου dà, ἀπορεῖ" καὶ oU9' ὅ τι πέπονθεν,
οἶδεν, οὐδ᾽ ἔχει φράσαι" ἀλλ οἷον ἀπ ἄλλου ὀφϑαλμιᾶς ἀπο-
λελαυχὼς, πρόφασιν εἰπεῖν οὐχ ἔχει. εἰ Long. |. II. c. 8.

ἐξέχαε ] Sic infra l|. III. c. 13. ἐξεχάοντο πρὸς τὰ ἀχού-
ὅματα. Xenoph. Eph. 1. 1. p. 19. αὐτὸ» πρὸς τὸ μειράκιον συν--
ήϑεια ἐπὶ πλέον ἐξέχαε. |l. II. p. 24. μᾶλλον ἀνεκαέετο. ἰ. 1V.
p. 60. τῆς ᾿νϑίας ὄψις ἐξέχαεν αὐτόν. Achill. Tat. 1.1, p.34.
τοῦτο μὲν τὴν ψυχὴ» ἐξέχαυσεν. VtLL. p. 49. C£. Heliod, 1. ὙΠ|.
c. 2. p. 312. in, Cor. d& ἐπιϑυμίας αὖϑις ἐξέχαε. Οἵ, Locelia
ad Xenoph, Eph. p. 141.

CAP. XXIII.

ἦρος ov» δὴ τέλη] Sic omnes libri, nisi quod A exhibet:
ἤρους. [Quod 'Schaefer. scripserat, τέλος s», id retractavit
monente Coraà ad Heliod. p. 317. (qui idem repetiit in 4rexr.
t. II. p. 345.) in Mell. p. 44. et ad Lamb. Bos. p. 465. Cf. etiam
Jacobs. in Vers. Germ, ad ἢ. 1.

LIB. I. CAP. XXII. Xxi. 194

τεττίγων ji] Vill. suspicatur ἡ ἠχή. — Τίλάτων ὃν dbat-
doo: ϑερινὸν ὑπηχεῖ τῳ τῶν τεττίγων χορῷ Ὅουπ. De cica-
darum cantu iam e Bucolicis omnia nota sunt. Cf. etiam supra
ad cap. 14.

γλυχεῖα δὲ ὁπώρας ὀδμή] Sic Cour. ex. A. Vulg. yAvxtia
καὶ ἡ τῆς ὁσι. γλυχεία................. ὀδμὴ. le eee eee
εἴχασ .... τις xol τοὺς ποιαμοὺς ..... ecce eee xt
τοὺς ἀνέμους x. τ. À. B. Cour. confert "Theocrit. Id. 7. v. 143. —
Passow. edidit: τερπιγνὴ δὲ ποιμνίων βληχή, γλυχεῖα xal ἡ τῆς
ὀπώρας ὀδμή. |

τερπγὴ δὲ ποιμνίων βληχή ] omitt. Parr. 1. II.

(dsv] Cour. Vers. Gall. p. 214. coniecit εὕδειν, sed ad-
dit: ,,Toutefois la lecon vulgaire se peut défendre par des
exemples et par le πάρισον : τοὺς ποταμοὺς ἔδειν τοὺς ἀνέ-
povs συρέττειν. *

ἀνέμους συρέττειν. V. 'Theocr. Yd. I. v. 1.

"406 τι 10 ψιϑύρισμα καὶ & tuc, αἰπόλε, τήνα,
"A ποτὶ ταῖς παγαῖσι, μελίσδεται.
ubi v. Valckenar. Moschus Id. V. v. 7.
iboxioc [χὰ δϑάσχιος} εὔαδεν ὅλα

Ἔϑα xai ἣν πγεύση πολὺς ὥνεμος, ἃ πίτυς ἔδει.

Huetius autem hunc eundem 'Theocr. locum conferendum mo-
net, ut et Lucianum Ver. Histor. ]. IT. p. 393. [*] Idein 'Theo-
crit. seu quisquis Ὀαριστὺν scripsit v 57.

"4λλάλαις λαλέοντι τεὸν γάμον ol χυπάρισσοι.

Iungerm.: 'Tatius Lecvcipp. (1. V. p. 450.) [c. 16. p. 117. 21. Iac.]
λιγυρὸν δὲ ovolte περὶ τοὺς χάλους καὶ τὸ πγεῦμα" ἐμοὶ μὲν
ὑμέναιον» ἄγειν (ubi omnino legendum ἔδει» [at vide Jacobs.
p. 795.]) δοχεῖ τὰ τῶν ἀνέμων αὐλήματα. Orpheus Hymn.
Apoll.
Πᾶνα ϑεὸν διχέρωτ᾽ ἀνέμων συρίγιιαϑ' ἕέντα.

Recte Boden. contulit Claudian. de Raptu Proserp. |I. v. 206.
et de Nupt. Honor. et Mart. et Manil. II. 651. et Apulei. 1. II.
Asini aurei sic loquentem: Arbores mu motu brachiorum ob»
sibilabant. VILL. p. 49 sq.

μῆλα ἐρῶντα Μα1|6 Iungerm. μῆλα pro ovibus accepit et
interpretatus est: pecora amore languentia humi decumbere, Recte
Amyot: on éüt dit que les pommes amoureuses se laissoient tomber
par terre, Nusquam 4jÀe, nisi apud poetas, designat oves. Cf.

198 ADNOTATIONES

LIII c. 83. Hoc autem ἐρῶντα displicuit Boden. ,, Nam", In-
quit, ,,cuius amore capiuntur mala? tellurisne, cuius gremio ex-
cipiuntur, quam granis reddunt praegnantem?** Longius haec
ili petita videntur: unde coniicit ἐρῶντι vel εἰς ἔρωτα; quod
simul, inquit, Veneri sacra essent, simul ab amantibus legeban-
tur, ad provocandum lacessendumque amorem et muneri ab aman-
tibus ferrentur; quod probat e'Theocr. Id. IIL. v. 10. V. v. 88.
VI. v. 6. Virgil. Eclog. III. v. 64. II. v. 52. Horat. l. 1. ep. 1.
v. ΤΊ. et ex Heliod. Aetb. 1. III. pag. 133. Com. Miror Boden.
non contulisse et hunc Longi locum 1. III. c. 33. fin. qui mire ap-
positus videtur ad hanc emendationem confirmandam: ὁ τρυγῶν
ἐφύλαιτε τὸ καλὸν μῆλον ἐρωτικῷ ποιμένι. [cf. Boiss. ad Nicet.
p. 821 εᾳ. ad Aristaen. p. 563 sq. Alciphr. 1. IIT. ep. 62. Arsen.
Viol. p. 139. Boettiger. Sabin. t, I. pag. 254. et Vill. ad. 1. LII,
c. 95] At vero cum sophistam redoleant praecedentia, toig
ποταμοὶς ἄδειν x, T. ἃ. καὶ τοὺς ἀνέμους συρίττειν x. v. λ. et
multo magis sequentia, τὸν ἥλεον φιλόχαλον ὄντα πάντας ἀπο-
ϑύειν,. hinc sequitur receptam ab omnibus lectionem et inter-
pretationem magis Sophistae interdum lascivienti, convenire,
nec proinde temere sollicitari debere. ViLL. p. 50 sq.

ἐπὶ πολὺ μὲν πόνον εἶχε] Est coniectura Wyttenbachii
quam prebavit Vill, et Schaefer. et Cour. in verbis posuerunt.
Vulg. ἐπὶ πολὺν uiv χρόνον» εἶχε. Par.I: ἐπιπολύν. Par. III«
ἐπίπολυν. — Vulgat. χρόνον defendit Vauvillerius ad Aiac. v. 23.
Borss. — Brunck. Wyttenb. coniecturam dicens elegantem ipse
tamen aliam profert siyere, — Ceterum vv. seqq. δειναὶ γὰρ —
διώχοιντο post χλάδοις ponenda esse censet Passow., cuius rei
causam exponit p. XLII. Praef. sqq. Praeterea idem V. D. ἐπὶ
in fr, mutari vult jbid. At tu vide lacobs. V. Germ. h. 1.
p.41. — De confusione vv. χρόνος et πόνος citat Schuefer.
Brunck. δὰ Eurip, Hippol. 372. Becch. 808. Non male Sylb.
Dion. Hal. t. ]J. p. 351, R. pro σὺν πολλῷ χρόνῳ scribendush
censet σὺν πολλῷ move.

οἴνου xol γάλακτος) Sic supra c..10. ἐχοενώνον» γάλακτος
xal οἴνου. |. II. c. 88. ἔπιον οἶνον, μέξαντες γάλα. Observa
autem miram vini cum lacte commixti potionem, quam recte
Mollius dicit esse οἱγνόγαλα; de quo v. Foés. Oecon. Hippocr.
8. h. v. p. 446. Frcf. a. 1588., ubi refert huiusce potionis ex
vino et lacte commixtis paratae, (cuius fero sunilem etiamnunc

My

LIB. L CAP. XXIII. XXIV. 198

hodie habent Angli, meminisse Hippocratem 1. VII. Kpidem. et
scripsisse ab ea choleram morbum generari ViLL. p. 52 gq. —
Cf. Viljois. ad Nov. Version. Proverb. p. 108. Boiss, -τ- Βχρυ-
vage usité aujourd'hui encore dans le Levant et en Calabre.
C'est ce qu'on appeloit oenogala. Cogn, V. Q. p. 215.

CAP. XXIV.

τὸν daq»] Articudlum, qui ab omnibus servatus libris
ex Vill. et Schaef, edd. excidergt, reposuit Passow.
ἐπὶ ἀνϑοῦν ἐνέπιπτε τὸ χάλλος] Sic ex Reitzii ad Lucjap. t. IL
p. 537. coniectura, in quam etiam Hnet. inciderat, edidit primus
Dutens. Confirmant codd. AB. Vulg. ἐπανϑοῦν. Wyttenb.
autumat scribendum esse τῇ - δὁρωσῃ -- ἐνέπιπτε vel ἐνέσχηψε
τὸ χάλλος. Coraes in nota ad calcem t, 6. Bibliothecae des
Romans Grecs Paris 1797. p. 228. legit &x «3900» vel potius &zr
αϑρου» 6€ T. x. x. E. μηδὲν μέρος αὑτον...: et similem indi-
cat inter ἀϑρόον vel ἀϑροῦν et μέρος oppositionem in locis
Thucydidis 1. 11. I]. 19, Boras. Pulcre Peerlk. ad Xenoph. Eph.
p. 71. ἐπαγϑοῦν ἐνέπιγε τὸ κάλλος. Mihi flosculus latere vide-
batur Platoni sublectus, ἐπαᾳανϑοῦν Puratito τὸ χάλλος. Plato
Sympos. p. 206. A. ἥ πτοέησις γέγογε περὶ τὸ χρλόκ, cuius
alios unitatores indicat Creuzer. ad Plotin. p. 212. περιητὸν ὄμ--
pe illustravit Dorv. ad Maneth. in notis ad Charit..p. 754. Sed
res nota est: quarti casus insolentia Longo condonanda, qui
l. IV. c. 8. πτοούμενοι τὸν δεσπότην, ubi Flor. habet φαβού-
μενοι, glossema, quod perperam Cour. in textum admisit. GEEL.
Bibl. Cr. N, t. V. p. M. p. 252.
διμκρένοντες) Sic Cour. ex A. Vulg. διαχρέναντες.
μήλῳ τὸ πρόσωπον] In Anthol. Ι. IV. 12, 59:
"4igog δ᾽ ὡς ixóuta9a, βαϑύσχιον», εὕρομεν ἔνδον
Πορφυρέοις μήλοισιν ἐοικότα παῖδα Κυϑήρης.
Quod expressum ex Theocr. Id. Υ]1. v. 117.
Ὦ μάλοισιν Ἔρωτες ἐρευϑομένοισιν ὅμοιοι.
ViLL. p. 53.
λευχὸν xol ἐνερευϑὲς} Hunc Longi locum protulit Dorvill.
ad Char. p. 161. [p. 298 Lips.] omnino videndus, Eleganter
Musaeus c. 58:
"ixQu χιονέωγν φοινίσσετο κύχλα παρειῶν,
ὥς ῥάδον ἐς καλύχων διϑυμόχρορν.

200 ADNOTATIONES

Casaub. ad h. l a TIungerm, et hinc ἃ Moll.laudatus, docet
Animadv. ad Athenaeum 1, XX. pag. 60.1ed. Lugd. 1621. ahud
Graecis esse ἐρευϑὲς aliud ἐνερευϑές ; ilud esse rubrum, hoc
rubenti affine, sive e flavo rubrum ἔρευϑός τε ἔχον ut loqui-
tur Galenus, seu potius μετρέως ὑπέρυϑρον, ut ipse Dioscor.
l. VII. de araneorum veneno agens τὸ ἐμερευϑὲς explicat. Hoc
ἐνερευϑές, quod remissam et valde dilutam notat rubedinem,
colorem optimi sanguinis esse, sunt e medicis qui scribant, ut
Actuarius lib. de urinis cap. IV; unde Chlees πρόσωπον hic
recte dicitur ἐνερευϑές, praesertim cum observante eodem Ca-
saub. in IL. Galeni ϑεραπευτικῆς μεθόδου ceu affines colores
ponantur ἐγερευϑὴς et λευχὸς ἀχριβῶς et ἃ Dioscor. 1, IV. side-
ritidis folia dicantur ὑπόλευχα ἐνερευϑῆ, hoc est medii coloris:
inter album et rubrum. Cas. ibidem monet paucos observasse,
quam vim particula i» habeat in hac dictione et in similibus,
ubi eodem modo accipienda est, ut. in ἔγκιῤῥδος, ἐμπόρφυρος,
ἔγχλωρος, ἔμπιχρος, ἔγχνοος; non enim otiosam esse hanc par-
ticulam, neque, ut multi putant, significationem intendere, sed
minuere potius, 'Tandem addit, in 'Theophrasti lib. de colori-
bus ἔμπυῤδον et λευχόπυῤδον eiusdem coloris appellationes
esse inventas. Quae doctissimi critici verba, quamvis paulo
longiuscula, ideo produxi, ne quis miraretur Chloés πρόσωπον
simul λευχὸν χαὶ ἐνερευϑὲς dictum fuisse i. e. blanc et vermeil
ut vertit Amyot, ViuL. p. 53 sq. Cf. Schweighaeus. ad Athen.
t. L p. 194. 866. Bernard. ad Nonn. t. Il. p. 330. Boiss.

ἐπέτρεχεν ἐπέλειχεν Par. I. A. Vill. Vulgatam esse retinen-
dam recte statuit Schaef. Est enim ἐπέλειχεν librar. correctio.
ἐπέλειχεν firmare potest Herodes Philostrati V. S. 1, 8. 8. 8. ποῦ
σε ἴδω xci πότε σου περιλείχω τὸ σεόμα. Borss. — Apte con-
tulit Cour, Alciphr. 1. III. ep. 12. xai λαβὼν τὴν σύριγγα, ἐπέ--
τρέχον τῇ γλώττῃ στενὸν τὸ πνεῦμα μετὰ τῶν ἽΠΠΟΣ ἐπισύ--
ρων. V. Cour. ad Luc. Asin. p. 314.

διδάσκειν ἁμαρτάνουσα») Sic. Cour. ex AB Vulg. &-
poor. διδ.

X10pv] Vulgo τὴν X2. Articul. cum Cost: auctoritate Parr.
L II. AB. eieci.

xateq (At. ] Sic Cour. ex A, Parr. l. IL. et Urs. ἐξεςφέλεε.
Vulg. ἐφίλει. B: Xióqgr.....:.... ἐς συρίττον .. «ον ος με-
σημβρινόν. V. Xenoph. Eph. 1. 9. εἰπὼν καϊεφέλει τε. Alciphr.

LIB. I. CAP. XXIV. XXV. | 201

L II. ep. 8. v. 7T. et ep. 4. v. 9. χατεφέλησα. 1. III. ep. 67. πο--
δοῖν ἴχνη καταφιλεῖν. Verbum satis frequens.

CAP. XXV.

δὲ αὐτοῦ αὐτοῦ vulgo omissum restituit Cour.. ex A.

. &*al ἅμα καὶ αὐτῇ ἠρέμα] Quamquam variant libri, videtur
tamen vulgata, quam etiam A servat, nisi quod pro αὐτῇ ex-
hibet αὑτῇ. ferri posse, si eam ea ratione explices, quam inivit
Passow. vertens: und füsterte zugleich leise xu ihr hin. Conie-
cturam Villois. xe αὑτὸν ἠρέμα amplexi sunt Cour, Brunck..
et lacobs. Parr. Urs. Flor. et B: χρύφα. ἠρέμα, quae lectio
sapit glossatorem. Boiss. ad Nicet. t. Il. pag. 84. χαὶ ἅμα
ἠρέμα pro genuino habet.

οἷοι χαϑεύδουσι] Sic omn. libri praeter B, qui exhibet o£
.- χαϑεύδ. Cour. dedit e coniect. οἷον, quod iam Vill. respuerat,

οὐδὲ τὰ μῆλα] Aristaen. ep. 12. 1. I. τὸ ἄσϑμα ἧδύ" ἡ δὲ
μήλων ἢ ῥόδων πόμασι συμμιγέντων, ἀπόζειν φιλήσας ἐρεῖς
de quo loco v. Wyttenb. Kp. Cr. p. 50. ὙΠ. p. δ6. -

φιλῆσαι] Sic Cour. ex A. B: ἀλλὰ quÀ.... δέδοιχα.,
Vulgo φιλεῖν.

δάκνει - τὴν χαρϑίαν] Plato Sympos. p. 218. A. τὴν χαρ--
día» γὰρ, ἢ ψυχὴν ... πληγείς τε καὶ δηχϑείς. [ubi v. Stallb.].
Cf. Xenoph. Mem. }. I. c. 3. ubi suavia cum φαλαγγέων δή--
γμασι comparantur, et in Sympos. c. IV. 8. 28. ubi Socrates,
qui puer formosi Critobuli capiti et humero caput et nudum
applicuerat humerum, hoc contactu inflammatus in haec verba
erumpit: φεῦ ταῦτ ἄρα ἐγὼ ὥσπερ ὑπὸ ϑηρίου τινὸς. δεδη-
γμένος τὸν τε ὦμον πλεῖον ἢ πέντε ἡμέρας ὥϑαξον καὶ ἐν τῇ
καρδίᾳ ὥσπερ χνῆσμά τι ἐδόχουν ἔχειν. Scilicet tantum virum
momorderat τοῦτο τὸ ϑηρέον, ὃ καλοῦσι “χαλὸν xal ὡραῖον ut
ipse dicit Memorab. lI. c. 3. p..32, Virr. p. 56 sq.

γέον μέλι) lacobs. in V. G. citat notam ad Aebin. H. An
pàg. 196.

óxvà δὲ xal μὴ] δὲ ex Urs. revocavit Vill. Confirmaut
etiam A B. — xol μὴ pro vulg. μὴ xol jam Schaefer. erat con-
lectura assecutus, Confirmat A-

ὦ λύχων] Vill perperam ὦ. 4. V. H. Stephan. Anim, in Lib.
de Dial. p. 52. Brunck. ad Aristoph. Lysistr. 836. Concion. 160.
Jacobs. ad Anthol. Gr. II. 1. p. 231. ScuaEr. p. 313.

292 ADNOTATIQNES

CAP. XXVI

τοιούτοις] Sic AB. Cour. Vnlg. τούτοις.

τέττιξ φεύγων χεμδόνᾳ ϑηράσαι 9£1ovapy] Les hirondel-
les ne mangent point de cigales; mais il y & eu Gréee un oi-
seau appelé guépier, que l'auteur à pu prendre pour une hiron-
delle et qui poursuit les cigales. Couz. Y. G. p. 217. Αἱ vide
Aelian. H. A. 1. VIIL. ς 6. p. 184. v. 13 sqq. Iac. Ἣν dij ἄρα
χαὶ αἱρεῖν ῥᾷστα, οἱ ὄνοι μὲν τοῖς λύχοιρ, τοῖς μέροψι δὲ αἱ
μέλιτται, ταῖς ys μὴν χελεδόσιν ol τέττιγες, τοῖς δὲ ἐλάφοις
οὗ ὄφεις.

τῆς XÀógg] Articul ex A prim. recepit Cour. Vulg. omit-
titur.

ἑπομένη) Urs. Flor. ἐπ᾽ ἐχείνη.

τῶν ὕπνων pro toU ὕπγρυ. V. Abretch, ad Xen. Kph. p. 119.
Loc. Musgrav. ad Eurip. Iph. T. 1276. (1265). Iu Diod, L,
t. I. p.380. e cod. legend. : εἰς Üzrovc xatsveyO9gres. SonaEg.
p. 343, Heliod. 1.1. ς, 18. p. 31. Cor. ἀϑρόον τῶν ἵπνων ἀπο-
σεσύλητο. (Lucian.) Amor. c. 45. ἡδίους ὕπνους χαϑεύδει. Ael.
H. N. l, IX. c. 17, διαχόπτουσα τῶν Unzrey τὸν ἤϑιστοκ ubi
v. Jacobs. p. 312. Alciphr. 1. II, ep. 59, τὴν φανεῖσαν ὄψεν
χατὰ τοὺς ἵπνους διηγήσασϑαι, Eumath. p. 184. 274. 324. 396.
496. Apud Plutarch. bic pluralis usus valde frequens, V.
Wyttenbach. Index in Plut. t. II. p. 1589. ed. Oxon,

ἐκ τῶν κόλπων] Hic χόλπων pro κόλπου ut infra c. 91.
ἐμπέπτει αὐτῆς τοῖς κόλποις. et L IV. c. 86. τὴν XAóng» ἐν τοῖς
κόλποις εἶχε ubi Moll. recte observat huiusce dictionis fre-
quenter pluralem pro singulari poni. Sic et Hellodor. l. 1V.
p. 186. et 199. habet ἔχ et ἐπὶ τῶν χόλπων. ViLL. p. 50.

ἐγέλασε] Sic Cour. ex AB. Vulgo ἐγέλασεν͵

ἔφ. λαβοῦσα] Sic prim. Dutens ex Urs. Vulg. ἐφίληφε καὶ
λαβοῦσα. Bernard. coniecit non male χαταλαβοῦσα, in quam con-
lecturam etiam Heusing. ad Plutarch. de educ. p. p. 174. ind-
disse dicit Borss.

ἐνέβαλε] Hano Taeobsiü in not, wscr. prolatam coniectu-
ram confirmavit B, et ex parte A, qui habet, ἔβαλε; quapra-
pter eam lect, etiam Cour. in verbig posuit, "Valgo ἐγέβαλλε.

LIB. L CAP, XXVI. XXVII. 208

CAP. XXVII

αὐτούς ποτε] Sic ed. Tunt. Comibel, Amyot. mrg. III, Par.
A. prob. Cour. — τότε Urs. Flor. Parr. — Il n'est pas dou-
teux qu'il faut lire ποτὲ et nom pas τόξε. Le consentement
de plusieurs Mss. ne prouve rien contre le bon sens et l'evi-
dence. BauNcx.

Bovxoluxóv φϑεγξαμένη)] Sic vulg. mrg. Par. III. A. βου-
χολιχὴ Flor. Urs. Parr. B.

xal τῆς XA0ng] xol ex A recepit Cour. Vulg. omittitur,

μυϑολογῶν } est Huetii et Bergardi coniectura. .Vulgo et
libri μυϑολογεῖν.

9gvÀovutva] Sic scripsi. Vulgo ϑρυλλ, V. Schaef. ad Dion.
Hal de Comp. V. p. 122. Buttmann. ad Dem. Mid. p. 88.
Schneid. ad Plat. Pol. t. 1, p. 103. et quos citat Jacobs. ad Ael.
H. A. p. 104. et in Ind.

ἣν παρϑένος, παρϑένε,) dg σύ, οὕτω χαλή} ὡς σὺ ante
lungerm. omissum. Boden. prim. recepit. Habet etiam Urs. et
Amyot, Rursus eiecit, Cour. e verbis, qui praeterea de hoc
loco haec habet: A: ἦν παρϑένε παρϑένος οὕτω χαλή. B: ἦν
παρϑένος . . EU οὕτω χαλή. Kal ἔξω στίχον ἕτερο-
γράφως" γα ὡς σύ. ᾿Δἀλλὰ λείπει τε πλεῖον xal τὸ χεγνὸν ἔστι
μεῖζον ἢ ἀναπληροῦσϑαι δύο συλλαβιδίοις. ᾿Εγέγραπτο δὲ
τάχα" ἣν παρϑένος ποτὲ, παρϑένε, οὕτω χαλή. Τὸ" οὕτω, σύ»-
ηϑὲες ἐν ἀρχῇ τῶν τοιούτων μυϑολογημάτων. «Αὐτίχα Πλά-
των» ἐν Ῥαίδρῳ" ἢν» οὕτω δὴ παῖς ἁπαλὸς μάλα καλός. Καὶ
'Δριστοφάνης ἐν Σφηξίν" οὕτω zoT 7] μῦς xal γαλῆ. Et in
Addend. P- 190. γραπτέον" ἣν παρϑένγος, ὡς εἰ σύ, παρ-
9éy&, οὕτω χα λή. «Δουχιανὸς ày ϑεῶν διαλόγοις, [4. c. 8.]
οἷος εἶ σὺ, Γαγύμηδες, οὕτω χαλός.

ἐν ἡλικίᾳ} Urs. Flor. ἐν ὕλῃ — Cf. Horr. δὰ Aeschin. I.
p. 25. Boiss.

dà ἄρα] Sic Cour. ex A, Vulg. omittitur δέ, Cf, 1, 1, c. 80"
l. IL c. 39. 1. ΠῚ, c. 5. 1. IV. c. 26,

Ilizvy] De amoribus Panos et Pityos ef. Liban. t. IV.
p. 1108. et Nicias. ad Geopon. XL c. 10. Borss. V. lungerm.
ad 1. II. c. 7.

᾿ παρέμενον] Huet. comiecit: παρέγεμον. Cour: αἱ βόες

204 ADNOTATIONES

ἡσϑεῖσαι τῇ (φωνῇ παρέμενον. Cf. Geopon. p. 1221. Nic, αἱ
λῶν δὲ χαὶ συρίγγων ἐμμελῶν ἐπαχούσασαι (α ἔλαφοι) obx
ἀποφεύγουσιν, ἀλλ ἡδόμεναι παραμένουσι καὶ οὕτω ϑηρῶνται.

μαχρὰν } Parr. uexot. |

πρὸς τὴν μελῳδίαν πρὸς deest in Urs.

ἀπεβουχόλησεν) Nativo hic sensu dicitur. 'Translato occur-
rit in Xenoph. Cyr. 1. 4. 13. [ubi v. Popp.] quem locum tetigit
Ernest. ad Callim. H. in Del. 176. curatissime tractavit Wyttenb.
in Sel. p.380. qui omnino videndus, Svid. t. III. p.591. 'H
γὰρ τῆς φενάχης ἀπάτη λίαν byxoarüg ἀπεβουχόλει τὸν βαρ--
βαρον, cuius fragmenti sedem, Kustero ignotam indicavit Abresch.
in Actis Soc. 'raiect. t. I. p. 255. ScnHaErF. p. 343 sq. Cf.
Thom. Mag. p. 158. ib. intpp. p. 148. ed. Lips. Locis ibi allatis
adde: Lucian. Amor. c. 16. μιχρὰ ἑαυτὸν τοῦ πάϑους ἀποβου-
χκολῆσαι. Eumath. p. 4129. μή μου ἀποβουχολήσης τὸν ἔρωτα.

τήνδεν τὴν ὄρνιν ὄρειον ὡς παρϑένον, μουσιχὴν ὡς ἐχεί-
νη». Flor. om, τήν. A: ὄρειον 3 παρϑένος. Courerium qui
scripsit ὄρ. ὡς 3] πάρϑενος — ὡς ἐκείγη, fugit illud attractionis
genus, de quo Schaefer. ad Demosth. t. II. p. 219.*) €, V. p. 158.
et ad Plutarch. t. V. p. 11. — Coniecturam Wyttenbachii et
Wakefieldii ὡραέαν pro ὅρειον bene refutavit Schaeferus.

CAP. XXVIII.
μετοπώρου Eustathius ad Iliad. y. 27. (p. 1350. 1. 39. Bas.)

ὁπώρα δὲ xal νῦν, μέρος ϑέρους τὸ τελευταῖον, μεϑ' ὃ τὸ μεῖ-
ὅπωρον. 'Thomas Mag. p. 895. Φϑινόπωρον κάλλεον, ἢ μετό-
πωρον. 'Confusionis horum nominum, quam Oudendorpius ibi
tetigit, aliud reperias exemplum in Oppiani Cyneg. I. 459. ubi
errat Belinus discrimen inter μετόπωρον et φϑινόπωρον inter-
cedere statuens. Ut 1. l. Oppianus, sic Paulus Silentiarius in
Brunck. Anal. t. III. p. 73. VIII. φϑινόπωρον simpliciter εἴαρε
opponit. Cf. Hippocrat. Aphorism. lib. IIT. 22. Ioann. Damascen.
ap. Mahnium de Aristox. p. 102. ScuaEr. p. 3844. Cf. inprimis
Ideler. Handbuch d. mathem. u. techn. Chronologie t. I. p. 250 sq.

μετοπώρου dà ἀχμάξ. x. t. B.] Revocavi cum Cour. vulg.

*) In Indice ad Apparat, Cr. et Ex. ad Demosth. p. 101 b, v. 31.
errore typogr. legitur 209., quod mutes in 219,

LIB. l CAP. XXVII. XXVIII. 205

et omnium codd., quam Vill. et Schaef. mutaverant, lectionem,
quum nulla videatur adesse necessitas mutandi et codd. . nulla
omissionis monstrent vestigia. Bernardi, quam Vill. recepit
coniecturam, probat etiam lacobs.

ἡμιολίαν} De hoc navigii genere," quo breviore et velociore
et praedas in mari agentibus aptissimo uti ut plurimum cousue-
verunt piratae, vide laudatos a Moll Bayfum de re navali,
Scheffer. de militia nav. l. Il. c. 2. et praesertim Salmas. in Obss.
ad ius Atticum et Kom., ubi monet Suidam ἡμεολέοις explica-
visse πειρατικοῖς πλοίοις [sic etiam Phot. p. 69, 20. Pors.].
Apud Snid. in HauoAforg t. II. p. 61. incertus auctor. quem Salm.
Polybium esse suspicatur: λησταέί zipég εἰς πολυχειρίαν καὶ
πεερατιχαῖς ἡμιολέαις τῇ “ἥαχωνικῇ προσενεχϑέντες, εἰς τὰ ym-
ρέα ἐχσωσάμενοι, λείαν ἀπήγαγον. De ἡμιόλιον autem, quod
sescuplum et sescuplex, seu sesqualteras, vel sesquialteras, si-
gnificat, vid. eund. Salmas. de modo usur. p. 331 sq. ViLL. p. 63,
V. Fischer. Ind. ad 'Theophr. s. v. Corayum ad 'Theophr. p. 303.
ScuAREF, p. 345.

ὡς μὴ] Ante Schaefcrum legebatur ὡς ἴσως μή. ure
Schaef. delevit ἔσως ex cod. Urs. Simili vitio liberavit Vill.
loc. cap. 8. in. V. Schaef. ad Demosth. t. V. pag. 518 AB: ὡς
ἄν. dox.

βάρβαροι] Sic passim ''yrii dicuntur βάρβαροι et πειραταὶ
apud Xenoph. Eph. p. 22. οἱ 7. de quo v. Hemsterh. Miscell.
Obss. vol. IV. p. II. p. 283. Viur. p. 63.

κατέσυρον] Par. III: χατέρυσον.

ἀνϑοσμίαν}] Cf. not. ad Philostr. Her. P. 289. Intpp. ad
Achill. 'Tat. II. 2. [p. 492. Iacobs.] Boiss.

τινὰς x«l βοῦς 1 Sic omn. libri et vulg. Schaef, xa£ τινας
βοῦς quam tamen mutationem retractasse videtur in annot. Cf,
l. Il. c. 14. v) xal χλυδώγιον. c. 26. ἠχούετό τις καὶ — ἦχος,
c. 81. ἧσάν τινας καὶ qoc. l IV. c. 15. τὲ xol ὀξὺ μέλος. Phi-
lostr. Imm. l. 1. c.2.fin. μεμεῖταί τινα ἡ γραφὴ καὶ χρότον. Luc. V.
Hist, 1. I. €. 2. ἀλλά τινα xal ϑεωρέαν - ἐπιδείξεται. de domo
c. 6. ἀλλά τις xal λογισμὸς ἐπακολουϑεὶ τοῖς λεγομένοις, Plu-
tarch. de S. N. V. p. 72. ed. Wyttb. Lugd. ἔχω μέν τινὰ καὶ
λόγον εἰπεῖν. Heliod. 1. VII. c. 23. p. 295. Cor. μὴ δή τινα
καὶ ἐπικουρίαν — ἐπινοήσειας. Manass | V. v. 89.. p. 368.

208 ADNÓTATIONES

Boiss. ἔχει τιγὰ καὶ χάριν. Dion. Hal. Ántqq. pag. 850, 3. R.
ἐπέστειλε φέροντας τε καὶ χρυσέον.

τὸν Δάφν:»] Articul. ex Urs. restituit. Vill.

ἁλύοντα περὶ τὴν ϑάλασσα»)] Hoc ordine cállocavit verba
Cour. auctoritate codd. A.B. quibuscum faciunt Parr. L TE. Urs.
Idem etiem ex suis libris scripsit ϑάλασσαν pre ϑάλατταν. —
Par. HI. mrg. ἴσως ἀλύζοντα.

ἁλύοντα͵ Solus in hoc Attico scriptore dióowras cum spi-
ritu aspero edidi, quod Attici, qui ideo δασυνταὶ appellantur
'Tzetzae ad Hesiod. Op. v. 156. et 450. (dum eontra Aeoles di-
cebantur ψιελωταὶ seu Ψιλωτενοὶ Eustathio ad ἢ, Y. p. 1262),
multas voees asperarunt, inquit Pierson. ad Moer. p. 179. quas
reliqui Graeci cum spiritu leni efferebant, quales sunt ἄϑυρμα,
ἁνύειν, ἀϑρόος, ἄδην, ἁμίς, ἁραιός, ἁλεαέγειν, ὥρκυες, ἁλύειν
x. τ᾿ 4. De significatione autem vocis sic Dorv, ad Char. p. 47.
[p. 227. Lips.]: , Heropbhilus apud Erotian. in ᾿“λυσμὸς ponit
τὸ ἀλύειν συνώνυμον TQ πλανᾶσθαι. Quod refotat Lexico-
graphus; sed sane vagarí apte redditur, quia vagi etiam saepe
non sine moerore et curis/^ Dorv. addit duo &xempla;. unum
ex Heliod. 1l, II. p. 116 [:nmo 112. a. 30.] alterum ex Ael, V. H.
LIX. e.25. léceat addere Heliod. 1. IL. p. 97. [c. 22.] .coniun-
xisse ἁλύοντα xol πλανώμενον. Supra apud eundem p. 93.
ἢ. II. c. 21] ἐναλύοντα ταῖς ὄχϑαις ἐπ ripa oberrantem. Xenoph.
Ephes. 1. L p.17. of μὲν χαϑεύδοντες, oi δὲ ἁλύοντες et l V.
p. 80. reges τὴν πόλιν ἁλύων. VILL. p. 64. — Lurian. D. Mar,
XIIL 1. ἡ dà παρὰ τὰς ὀχϑὰς ἀλύουσα xol ἐπεμβαίνουσαᾳ xo)
λουομένη --- ηὔχετό σοι ἐντυχεῖν. V. lacobs, ad Ael HL A.
t. II. p. 113 54. Lucian. de morte Peregr. c. 3. διὰ τοῦ γυμνα-
σίου αὐτῶν ἐπήχουον ἅμα Κυνικοῦ τινος egregie correxit
Schaefer. ad Lamb. Bos. p. 800.: διὰ τοῦ y. ἀλύων, quae
emendatio, illa Struvii Lect. Lucc. p. 229: διὰ toU y. αὐτῶν
ἐὼν multo praestantior, simili Plutarchi loco Pyrrh. c. 16. fir-
matur:'ó Πύῤῥος ἀπέχλεισε μὲν rà γυμνάσια καὶ τοὺς περνε-
πάτους, ἐν οἷς ἁλύοντες ὑπὲρ τῶν πραγμάτων λόγῳ διεστρα-
τἤήγουν. Male igitur Passow. in novissima lex. editione s. v.:
In órtlicher Beziehung wmherirren, wmkerlaufen scheint es nicht ge
braucht xu sein; quam huius V. D. sententiam falsam esse etiam
compos, ÉrwAóc demonstrat. Philostr. Imm. 1, 1, c. 11. η κόμη
δὲ ἡδεῖα μὲν x«l χαϑ' ἑαυτήν, ἐναλύουσα μὲν τῷ μετώπῳ,

LIB. I CAP. $9Vifi XXIX. 901

συγχατιοῦσά δὲ τῷ Ἰούλῳ παρὰ τὸ otc, καὶ χρυσοῦ τε ἐπεῖραξ-
ψουσα᾽ ubi v. Jacobs. p. 366. et locus Hieliodori iam a Vill. ci-
tatus l. IL c. 21. ubi Coraes: ἔναλύω») Itívv πυριολεχτικῶς“ 9ye-
φαίνει γὰρ épqorfguc τὰς σημασίας τοῦ AU, τήν τὲ τοῦ
Τιλανῶμαι, ἐῆδε χἀχεῖσε περιστρέφομαι, xoà τὴν τοῦ Adquo-:
γῶ ἢ δυσϑυμῶ etc. "Ceterum confer. Wyttenb. ad Plutarcli
t. I. p. 2831 sqq. Oxon. Quod autem cum Villois. &Avorra edi-
di, id propterea factum est, qnod sit A οἴ ἘΞ habere videntur.
Cf. de vocis scriptura Bekk. Anecdd. p. 380, 20 sqq. et inpri-
mis Gaisford. ad Suidam. col. 221,

ὡς κόρη] Urs. Parr. III: γυνή. mrg. ei. cod. xóg.

μηϑὲν, μηδὲ μηδὲ ex Urs. et Amyot. revocavit Vill Vi-
dentur etiam A B habere.

καλὸν xol πρεῖιτον | καὶ recepit Coür. ek A.

περιεργασάμενοι restituit Vill.- ex ὅτε. Purr. l IL. Non
dissentiunt AB. "Vulg. zregreoyetóutvot.

ἐπὶ τὴν veby] Sic Cour. AB. Vulg. εἴς t7» ».

xAdtoyVic] Sic omnes libri. Vend) : Atticismi stutfio-
sus, edidit xAqorra.

δῶρο» Deest in Patr. knit B. Legitur in Α. mrg.
Par. III.

αὐτὴν Flor. Parr. l. II: αὐτῇ. HB: αὐτή.

CAP. XXIX.

φερομένου] Sic vulg. et 8. χεομένου Fior. Urs. marg.
Par. ITI. et A.

ἡδὼν τὴν XAómv] Sic A. Vulg. ἰδὼν δὲ xol?» X,

ἐμπύρευμα] lalian. p. 269. D. ἐἑμπυρευμά τε ὄμιχρόν
ScHAEF. p. 346.

σὺ δὲ σοὶ Sic Vill. ex Urs. Vülgo σὺ δὲ μοί, Par, UI:
σοὶ dà uot. ᾿

ποι papi] Restitult Vill. ex Flor. δὲ mrp. Iff. "Par. qui
buscum fácit A. "Vulgo μοε' μαχράν.

19. δὴ] Flor. Urs. : ?o3« δή.

pi» ἐγὼ] Sic Cour. ex AB. Vulg. om. μέν.

ἐϑιδϑαξάμην] i. ᾳ. ἐδίδαξα, quod notàndum. — Sic et p. 8r.
l 19. διδαξαμένην, "ubi male HL "loll. Aristophan. Nub. 783.
(ubi tamén v. Hetmann. p. 99.] οὐΣ ἄν διϑαξαίμην δ᾽ Fe, quod

208 - ABNO'TATIONES -

non .debebat Reizio suspectum videri. Sed e£ in alis huius
verbi formulis activi mediique usus est promiscuus. "Vid. Hem-
slerh. δὰ Aristoph. Plut. p. 4. ScHAEF. p. 346. Bion. II. 9. Por-
son. ad Eurip, Med. 297. Nonn. Dionys. 48, 233. (p. 1260.) Ῥλε-
. Sow, Cf. C. Iacobitz. ad Lucian. 'T'oxar. p. 29. et ad Vitar. Auct.
pag. 89.
χαρέζομαι δέ cov] σοι vulgo omissum restituit ex Urs. et

Amyot, Vill. Habent etiam ΔΒ.

*

CAP. XXX.

ἅμα τῷ φιλήματι] Sic Cour. ex. AR... Vulgo ἅμα χαὶ τῷ
φιλήματι.

ἀχούουσι] Ne quis fidem talibus abroget, inveniet apud
Aelian. περὶ ζω. 1. VIII. c. 19. parem et geminam prorsus histo-
riam de porcis, qui pariter suos raptores cum navi dedere pes-
sum. Eam et Plin. 1, VIII. c. 51. breviter sic refert: Comper-
tum agnita voce suarii furto abactos merso navigio inclinatione late-
ris unius remeasse. JUNGERM,

ϑάλασσα»] Sic Cour. nihil quidem adnotans. Vulg. ϑάλατταν».

“Δάφνις ἀνυπόδητος Quod Schaefer. intulerat ἥν, id im-
probat Mell. Critt, p. 44.

καυματώδους)] Est Bernardi coniectura. Vulgo χαύματος.

ἀπεδύσατο] Ita recte Cour. ex Δ. Vulgo ἀπεϑύετο. Se-
quens imperfectum nihil facit ad vulgatam retinendam.

dvo βοῶν «χεράτω»]) Ita Dutens ex Urs. Amyot, Sic etiam
Parr. et, ut qestu α AB. Vulg. et III. Par. mrg.: δύο βοῶν
ϑύο χεράτων.

ὀρνέϑω») Deest in Parr. Amyot.. B. Habet mrg. Par. IIL
et A.

αὐτῶν. ἰχϑύων] Schaef. de suo: αὐτῶν τῶν 1χϑ. et Cour.
αὖ τῶν ἰχϑύων. Ante nom. propr. cum αὐτὸς coniuncta arti-
culum posse omitti, et ante nom. appellativa dativo casu ea si-
gnificatione posita, ut denotent i. 4. dativus cum praep. σὺν
constructus (αὐτῷ φόρτῳ i. q. σὺν αὐτῷ τῷ φόρτῳ) articulum so-
lere omitti (v. Lobeck. ad Phryn. p. 99 sq.) notum est. "Talibus
autem in locis, qualis hic est, utrum articuli defectus scriptori-
bus sit imputandus an librariis dubius haereo, quum sat magna
copia sit exemplorup imprimis apud serioris aetatis scriptores,

LIB. L.; "OKP. XXX. . XXXI. 200

ubi desideratur. articulus. Cf. l. IL c. 14& αὐτῆς xasaxA cess.
c, 33. ἐν "αὐτρῖς ἄκροις. Dion. Hal. t. VI. p. 1022, 8. εἴτ᾽ ἢ ἤχοις,
εἴτε τῶν δια μόμων πργεύματε αὐτῷ χιγούμενοι, apud quem qui-
ἄραι. scriptorem, quum talibus in locis fere semper adsit articu-
lus, etiam hec loco scribendum puto: εἴτε τῷ δαιμόνων x. t. 6,
sicut p. 1064, 11. αὐτὴν τὴν ἐχλογὴν pro vulg. αὐτὴ» ixl. Lu-
cag. de Saltat. c. 85. xal περὶ αὐεῆς ὀρχήσεως τοσαῦτα. c. 80.
ὀρχήσεως αὐτῆς χαταγνωστέον. Eunuch c. 6. ἀλλὰ χαὶ ἱερῶν
αὐτῶν. Ὡς Astrol.l. αὖὐχ αὐτέων ἀστέρων, οὐδ᾽ αὐτέου περὶ
οὐρακοῦ. c, 186. αὐτῆς ἀστρολογίης. Amor, c. 14., σάρχες —
pu? ἄγαν ἐλλιπεῖς αὐτοῖς ὀστέοις προσεσταλμέναι. Navig.
c. 44. ἀστέρων φύσιν xo) αὐτοῦ. ἡλίου. Pseudol. c. 15, σελή-
γης αὐτῆς. De Electro c.6. ζουσὸς αὐτός, c. 8. βασιλέων. αὐ-
τῶμ. lcarom. c.l. ἀλλ᾽ ἐν αὐτοῖς ἄστροις ἐποιούμην» τὴν ἀπο-
δημέᾳν. Plutarch. Mor. p. 698. D, ἐπὶ αὐτοῦ πυροῦ. Cf. 1043:
B. quoa duos locos affert W yttenb. in Ind, quem praeterea cf,
t. I p.290. aub fine vocis «ὐεός. Alciphr. 1. III. ep. 55. c. 20.
μέχρι στέρνων αὐτῷν αἰωρῶνε ερ. 12. x«l ἐξ αὐτῶν ἀνασπῶσι
βαράϑρων. Heliod. 1, III. c. 17. xal γάμον αὐτὸν καὶ ἔρωτας.
l VII. c. 10. τραῦμα οὐ μέρους ἀλλὰ ψυχῆς αὐτῆς. 1. X. c. 15.
ἀληϑείας αὐτῆς. Clemgug Alex. Protr.' p. $6. Pott. ὕδωρ δὲ αὖ-
τὸ προστρεπόμενφι., Apnd Eumath, omnibus fere in locis arti-
cul. desideratur. Huc pertipent ex parte etiam ea, quae habet
Schaef. ad Greg. Cor. p.303 8... cf. eundem ad Demosth. t. IIT.
p. 61. Vid. etiam Ellendt ad Arrian.t. I. p. 110. Quamquam
praeteriri nequit , his in exemplis nonnulla eam habere excusa-
tionem, ut nomina, quae careant articulo , ex eorum sint nu-
mero, quae etiam alias saepe sine articulo posita inveniantur
v. C. Ψυχή, ἀλήϑεια, ode et. sim.

-" €A P. XXXEL

xc) σώζεται μὲν 43.] Sic Conr, ex A. ἐχσώζεταὶ "vulgo.
De particulis xol uj» δὴ cf. Schaefer. ad Demosth. t. ll, OP 205
t. IV. p. 61.

διαφυγὼν Cod. Par. 1Π|: διαφεύγων.

ἔδοξε δὴ]. Par. IIL.: ἔδοξε, dé. :

ἐπέϑεσαν) Hoc etiam loco critici! Tusto- erant procliviores
ad corrigendum, Wyttenb. coni. ἐπέχῳσαν. βεβδοῖ. ἐπένησαν,

LoNGUS. * Ὁ

402 ADNOTATÍONES

quod recepit Cour. Vulg. est sanissima. Quid enim, impedit,
quominus verba sic intelligantur: et multam ei inieceruht terram,
quae sententia tam simplice in oratione nihil habet ieiuni.

ἐξήρτησαν} ἐξαρτᾶν proprium in hac re vocabulum. Infra
€. 82. σύριγγα ἐξήρτησαν ἀνάϑημα. 1. TI. c. 32. καὶ τὰ χλήμα-
τι τῆς χύμης τῆς πίτυος ἐξήρτων. Ὕτττ,. p. 70.

ἀπαρχὰς Ita Dutens ex Urs., in quo etiam consentire AB.
videntur. Vulgo ἀπαρχήν.

ἀλλὰ xol γάλα etc.] Iacobs. V. G. h. 1. excitat epipr.
Leonidae 'Tar. Anthol. Pal. VII. 657. in edit. Gothan. epigr.
p. 263. ubi v. lacobs.

ἐλεεινὰ 1 Passow. hic et 1. II. c. 21. scripsit ἔλεενά, quippe
quod Atticum esset ex sententia Porsoni ad Eur. Hecub. Praef.
p. 1x- ed. Schaef., cui adde Elmslei. ad Aristoph. Acharn. 413.
Sed haec forma invenitur apud Demosth. pluribus in locis (quos
affert Lobeck. nd Phryn. p 87. quem vide; quibus adde p. 1128.
Reisk.), apud Platonem (cf. Schneid. ad Polit. t. IIT. p. 238.) ne
posteriores scriptores Plutarchum, Lucianum y Heliodorum aliosque
nominem.

CAP. XXXIIL

τὸν 4ópxovoc] Sic scripsi ex AB. Vulgo μετὰ ϑὲ τοῦ
«ópx. Vil. ex Urs. τὸν addidit. "V. ad cap. 15. init.

ἀγαγοῦσα - εἰσαγαγοῦσα ] Sic 1. I. c. 13. ἐπὶ τὴν 9dlar-
ταν ἐλϑών, ἀφρουρήτῳ τῇ νηΐ προσελϑών.

εἷς τὸ ἄντρον) Urs.: elg τὸ λουτρόν. Par. IIL.: εἰς τὸ d»-
too» log λουτρόν. Ἡ. e. ἴσως A., glossa marginali in textum
intrusa.

χαϑαρὸ»} Hanc vocem a Schaef. in dubitationem vocatam
bene defendit Passow.

ὅσα ἄνθη] Erfurdt. coniec. ὅσα ἀνθεῖ. Passow. delet v.
ἄνϑη. Repetitio ἢ. v. non offendit. V. 1]. I. c. 10. ἃς οἴχοϑεν
ἔφερον, εἷς κοινὸν ἔφερον. |. IV. c. 29. ὁ dà ἰδὼν Xlogr καὶ
ἔχων ἂν ταῖς χερσὶ Χλόην. "V. Schaef. ad Dionys. de Comp. V.
p. 15. et multis alis in locis. Cour. contulit Menand, p. $6.
Mein. φέρεε ydo, ὅσα ϑεοῖς ἄνϑη καλά.

κατέχειτο } Vill comparat 'T'heocrit. Id. I. v. 74.

ποϑοῦντα Vill. comparat "Theocrit. Id. IV. v. 19. et 14.

ἀναστάντα 1 Sine idonea causa mutavit Passow. hoc vet-

LIB. I. CAP. .XXYIL. 211

bum in πρόβατα; quum enim paullo ante πρόβατα commemo-
rentur, nemo non, qui haec legit, ad τὰ μὲν hoc verbum sup-
plebit. Accedit etiam quod tum oppositio verborum: &yagrey-
τα ἐνέμετο et φριμασσόμεναι ἐσχίρτων tolleretur.

“συγνήϑους] Flor. et Parr.: συνήϑε. .*

οὗ μὴν etc.] In distinguendis verbis secutus sum Cour.
Cf. etiam Vill." Add. p. 308.

ἤλγεε τὴν xaod.] Par. Π].: ἤργει τ. x.

αὐτὸ τὸ πνεῦμα] Cour. voluit αὐτῷ τὸ π». in quod etiam
Vill. et Brunck. inciderant. Geel. Bibl Cr. t. V. p. 258 αὐτοῦ
proposuit sicut etiam Vill, qui tamen addit: ,,verüm de tota
coniectura nihil affirmo.** Nec ego. Si quid mutandum vocem
αὐτό, quippe ex seq. articulo et anteced. καί natum, delerem.
Sed ne hoc quidem necessarium, si h. v. accipis ita, quemad-
modum expressit Iacobs.: Der Athem selbst ging bisweilen so un-
gestüm. — In Latinis pro ipsius spiritus scribendum ipse spiritus...

αὐτὸν) Urs.: αὐτό.

ἐπέλειπε] Sic Flor. Urs. mrg. Par. III. et, ut videtur, A B.
Vulgo ἐπέλιπε.

προτέραις Sic edd. et libri mscti. Cour. πρότερον quere
idem redit.

καὶ ἄγροικος] καὶ vulgo desideratur. Restituit Cour. ex A B.

02

LIB SER IL

CAPUT L-—

ἐν ἔργῳ) Huet. confert Aristaenet. l. I. ep. 3. et Courer.
V. G. P. 221. Lucian. de Conscrib. Hist. c. 3.: οὗ Κορίγϑιοε
πάντες ἐν ἔργῳ ἦσαν" ὁ μὲν ὅπλα ἐπεσκεύαζεν, ὃ δὲ λέϑους
παρέφερεν, ὃ δὲ...

ἀῤῥίχους Βέκκεν. Anecdd. p. 268, 95. Mdiixosg: ὁ χόφι-
voc xal τὸ τοιοῦτον πλέγμα. et p. 446. 80. ἌῤΖῥιχοι: χῤφενοι
ὀϊσύίνοι, οὖς ἀρσίχους ὁὲ Ἴωνες, ϑηλυχῶς δὲ οἱ ᾿Δ4ττικοὶ τὰς
ἀῤῥίχους φασίν. Vid. Moer. p. 55. ib. intpp. Aristoph. Av, 1309.

'* éAX ὡς τάχιστα 0v μὲν loy» τὰς ᾿ἀῤῥίχους
καὶ τοὺς χοφίνους ἅπαντας. ἐμπίπλῃ πεερῶ».

Alciphr. 1. 1Π. c. 15. καὶ ἀῤῥίχων ἔστι 'μοι χρεία. Philogtr, V.
Apoll. II. 4. ἰσχάϑων ἄῤῥιχος. ͵
τ ἔπλεχεν Sic Schaef. ex Urs. quocum faciunt AB. Vulgo
ἐπελέχιζεν. "Villoisoni ἐπελύγιζεν est. coniectura Bernardi.

τὰ Évow« τῶν βοτρύων] "V. Schaefer. ad Schol Apollon.
Rhod. p. 235. ind. pag. 669. b. lacobs. ad Ael H. An. p. 119.
Bernhardy Synt. p. 156. Geel. coniecit τὰ ἔνοινα τῶν βρυτέων
allato Athen. p. 56. D. ᾿4ϑηναῖρι δὲ τὰς τετριμμένας ἐλάας στέμ--
φυλα ἐχάλουν βρούτεα δὲ τὰ vq ἡμῶν στέμφυλα, τὰ ἐχπιέ-
σματα τῆς σταφυλὶς, quae coniectura bene quidem excogitata
non tamen necessaria est.

ἐμβάλλων] Par. I: ἐμβάλων unde Brunck. et Schaefer. lu-
βαλών, quae mutatio non requiritur a sententia, quum imper-
fecti participium aptissimum sit. Sic Ȏuorra c. 6. Cour. ad
l| IV. c. 3. requisivit ἐμβαέγνων,. qua coniectura aeque carere
possumus. Neque Heliod. LI. c.27. p. 44. praesens in dubita-
tionem vocandum cum Coraé: ἤχω δρομαῖος τὴν ἔφοδον προ--
μηνύσων οὐδὲν τάχους ἁνεείς, ἀλλὰ καὶ ὅσους ἐδυνάμην ἐν
τῷ διέχπλῳ παρασχευάζεσϑαι διαγγείλας. Neque probo quod

«φῦ

LIB. ff. CAP. 1.8 21$

idem vir doctissimus edidit 1. I. c. 80. p. 48: ὁ Θύὰμειὶ - Ez) τὸ
σπηλαῖον ἐλθών - κα 84}: ue oc (codd^ χαϑαλλόμενος), ἐμ--
βοῶν τι μέγα x«l πολλὰ αἰγυπτιάζων. αὐτοῦ ztov - δντυχὼν
ἐπιβάλλει τῇ κεφαλῇ τὴν - χεῖρα:
ἐνέχει} Amyotum ἤνεγχε legisse dicit Cour: V. Gall. p. 223.
ἀμπέλων dt) δὲ réposuit Schsef, ex' Br, Fübeht etam ἢ

.*»

ΔῈ. Sic noster χαὶ- dà L I. c. 13. xo) τὰ γῶτα dA bTÉ./ c. 11.

κἀκεῖνος δέ. d. 90. xci ἀφδρωώπους δέ. c. 95: xal v?» δέ,
l. HII. c. 9. xal τοὺς ϑηραϑέντας δέ. c. 11. xa ἄλλας δέ. LIV.

c. 90i ic τῷ πὰνὶ dé; Reponendüm ést' ex ced. Vihd. Dion.

Hal. Art. Rhet. p. 320, 3. χαὶ ὁ “4γαμέμνων δέ.

ταπεεινδτέρας. --- πᾶσα γὰρ) H ya rune espéce de conítra-

diction, une petité absurditó, dont je m 'etenne que l'editeur
(Villois.). w'ait.rien dit; Baekex. — ^: .

ἀναδενδοάς] Of. Boiss. ad: Nicet. "T 90b. '"Fheodor, Prodr. P
p. 66. Gaulm. ὀρθὸν τὸ ufjxüc, εἐσταϑές, προηγμένον ὡς dya-
δενδῥάς, ὡς κυπάριτεος »(k. Beh. Anectd: » 82, 4. Plierecra-

tes apud' Athén. p. 885. b;

κάτω 1d χλήματα Ide de odierdis- Nüxils iic tradit Po-
cocke Voyage du Levént, t, VE. p: 259. "vers. Gall: ,,Les Na-
xietes oultivent là'vipne avec soin; mais ils la laissent" trafner
par terrez ce! qui fhit que dans là grande:dlimleur lé soleil des-
séthe les. reilind ct que la pluie les fait pourrir.^ Vir. p. 76. —
Geopon. 1.IL. p. 218: Nicl. commerboratur ἄμπελος χἀμζέις.

μεμομένη Par TII: γενομέλη: — Ceterüni notandum est hoc

verbuity de. lledera usurpatum, qued' poeteih redolet, quem fór-'

tassis ἢ. 1. expressit Longus. Cognata significatione de ipne et
ulceribus usurpari notum est.

ἐφίκοιτο) Sic Bernard. ex coniegtura, quam confirmant
Parm. et ut videtur AB. Vulgo ἀφίκοιτο,

Pórdvos] Fen mes " "L3

' $c "us 0d H8.
CAY. IL -. ,
ἐπικουρίαν οἴνου] οἴνου revocavi ex Urs: AB, vulgo
omittitur. .
ὀψϑθανμοὺῦρ' ἐπέβαλλον Avhill. Tat. L. ni, p: aum ΙΝ
Aen. τῇ «Ἀευλίππῃ sip ὀφθαλμόν. Héliod, X. VIES pesses spei
μὰ». ἐπέβαλλεν οὐ σώφρονι. Vin» Th pep pug:

ἐπήδων») Par III: ἑπήβων.
ηὔχοντο γενέσϑαι ] Sic A. Ceteri. iy
ἀμούσοῳ βοῆς] Eurip. Eph. 'T. v. 145,
τὰς οὐχ εὐμούσου μολπᾶς βοᾶν
ἀλύροις ἐλέγοις..
Plurima v. ἄμουσος exempla collegit Wyttenb. in Epist. Crit.
P. 13. ViLL, P.79.
οὐχέξ' οὐδὲν] Sic Cour. e BA: oU xer οὐδέν. Vulgo
οὐχέτι οὐϑέν.

|. éMyov ἡμερῶν») Parr. carent vope » ἡμερῷν. Mrg. n Par-
eam servat.

yAcUxog] Par. n. ΠῚ: τεῖχος. Mrg. ΠΙ: γλεῦκος sic Fulv.
Urs. .

ἀμελῶς παρῆλϑο»] Vid. Miscell, Obss. vol. ΧΙ. t. III.
P. 507,, ubi confertur illud Xenoph. Eph. p. 82. l V. uvm
ἐμὲ τὴν δυστυχῆ παρελϑών, VILL. p.80. .

ἐπέφερο»] Vulgo ἀπέφερον [Schaeferi emend. confirmat
AB] Quod dedi proprie dicitur de re dia sacrata. V. Hem-
ster, ad Aristoph. Pjut. pag. 225. ta Latimi inferre V. Heint.
ad Óvid. Metam, VI. p. 569. ScnARr. p. 350 sq,

χύνες, queat] Proverbium, quod ortum videtur a canibus
catenariüs yel δεσμέοις de quibus Casaub. in "Theophr. ad ca-
put περὶ ἀγραχέας [p. 55. ed. Fisch.] εἰ, Dousa 1. Praecid. 'Yi-
bull. Vide et Phaedr. fab. XLVI. IuNesgRM.

φοῖς τράχοις) Vulg. et in Parr,. post has voces commate

incisum est. Ego Hosnixum 8Um secutus, quemadmodum et-
iam Cour., (d

Y

suc 5755€ A.P." HL

σισύρα»] Est 'Troupii ad Suid. t. III. p. 339. 'emendatio ab
omnibus codd. confirmata. "Vulg. σισύρας. Vill. citat Valcken.
ad Ammon. p.205. V. Photium p. 513, 19. et Scholiast. Pla-
ton. p. 250. Ruhnk. Ruhnke. ad "Tim. p. 931 sq. Cf. Chardon.
Mél. t. II. .p. 405. - ;

χαρβατίνας Hesych.: José visey ἀγροιχιχὸν ὑπόδημα
μονόδερμον" χαρβατίγας. ὃχ τῶν γεοδέρπων βοῶν eit Suidas.
Crepidas autem. Οδγνδίδηδϑα. αὐσε Catullus epigr, 99..in Vectium
nt princeps restituit Politianus: Miscell. ;.c. 8. (ubi locut Longi

LIB L CAP, II. iif. 216

laudat et alia de cerbatinis nos docet), quod temen improbare co-
natus est Muretus ad illud Catulli, improbatus a Jos. Scaligero qui
Politiani lectionem adserit, quam etiam adprebasse patet Scalig.
patrem in IV. Poét,..6. et VI. Ῥοδί. T. IoNeExM. V. Lucian.
Alexand. c..39. χηρυχές τινες Παφλαγόνες χαρβειείνας ὑποδε-
δεμένοι. οἱ Philops. c. 13. σὺ καῦτα, ἦν δ᾽ ἐγὼ, elsi, τὸν Ὕπερ-
βόρεον. ἄνδρα πετόμενον ἤ ἐπὶ τοῦ ὕδατος βεβηχότα ; χαὶ μά-
λα, ἦ δ' ὃς, ὑποδεδεμένον ye χαρβατίμας οἷα. μάλισεα ἐχεῖνοι
ὑποδοῦνται. ubi Schol: χαρβατῖναι τὰ τραχέα καὶ ποιμενεκὼ
ὑποϑήματα, ἃ καὶ ἀρβύλας φασέν.. Phot. p. 131, 7. καρβατίνη:
ἀγροικικὸν ὑπόδημα. V. Sturz. Lex. Xen; s. bh. v.

καὶ τὴν πήρανἹ Notetur vis copulae : idque. Ita saepissi-
me Polybius. ut l V.31.fin. χαὶ τῆς ψυχῆς &p« χαὶ τῆς dp-
χῆς ἐπιβούλους εὗρε καὶ πλείους. ϑὶσ bene correxit vulgatam
εὕρηχε πλείους (vel hoc nomine vitiosam, «quod sententia aori-
stum flagitat) Argentoratensis editor, secutus auctoritatem Co-
dicum t.poterat addere Suidam t. III. p. 224. ubi Pol$bianus lo-
cus, Kustero non agnitus, dum lectionis varietate exstat. julian.
p. 26. D. δίκην ὑφέξειν, καὶ φιλάνθρωπον. quem. locum male
tentarunt Petavius et Wyttenbachius. Videndu& de hac copu-
jae significatione diligentissimus .Abreschius in Leott. -Aristaen,
p. 7& s... Et hunc graedsmum Latini imitantur. , Seneca, ab
Abreschio leudatus, de Clem. c. 15, contentus exilio, et exilio
delicato. ScHABF. p.351. Cf. Schneid. ad Plat. Pol. t. I. pag.
981. C. Iacobitz. ad Lucian. 'Tox. pag. 52. - Schaef. ad Greg.
Cor. psg. 985 sq. Fortassis bac. ratione defendi poterit xai
Heliodor. |. VI. cep. 6. Ἐμοὶ ὦ ξένοι -- ἡδὺ μὲν, καὶ εἴπερ
αὐτοῦ τῇδε xal παρ ἐμοὶ μένοντες ἐϑέλοιτε τὸν πάντα διά-
yt χρόνον, ——— ubi Coraés xa) ante παρ᾽ ἐμοὶ deleri vo-
luit, — Vv. τὴν πήραν abesse mavult Boiss.

παλαιάν) Quid Courer. permoverit ut γέραιάν coniiceret,
nescio. — Non est cur παλαιὰν mutes. ]. IV. p. 127. ἐν πήρᾳ πα-
λαιᾷ. Schol Arist. Plut. 714. τοῦ τριβωνίου] τοῦ παλαιοῦ
καὶ τετριμμέγνου ἱματίουι; — Pseudo Diog. in epist. inedita
περιβάλλει ue τρίβωνα διπλοῦν. Scholium: τρίβων ἐστε) στολὴ
ἔχουσα". σημεῖα ὡς yesuuiéina. Xepenior δὲ ἱμάτιον παλαιόν.
Borss.

᾿νέμειν - inavoaun)] v. Schaef. δὰ Schol, Apol R Rhod. p. 295.

216 ADNOTATIONES,

Adde Lucisn..Scyth, €. 2. ἔπαυσε μηπέει liri αὐτούς ubi v.
Eeitz.
ὧραι gápovau] m Od. XLIII. ὅσα — ὧραι.
Xenoph. Oecon, p. 22. Bach. παράδεισοε πάντων παλῶν τε καὶ
ἀγαθῶν μεστοὶ ὁπόσα ἢ. γῇ φύειμ' ἐθέλει, εἰ περὶ προσόϑων
p. $37. ed. H. $t. 1681. καὶ μὴν ὅσαπερ οὗ ϑεοὶ iv: raiz ὥραις
ἀγαϑὰ παρέχουσι, καὶ ταῦτα πάντα ἐνεαῦϑα πρωϊαέτατα μὲν
ἄρχεται, ὀψιαέίξατα δὲ λήγαι. Menand. in: Γεωργῷ, ubi sermo
est de agro:
Qiu ydp i ὅσα ϑεοῖς ἄνϑη ΞΡ

᾿ κιττόν, δάφνην. —

De hac phresi ὧραι φέρουσι v. Abresch. Anim. ad Aesch. pag.
109 sq. ViLL. p. 82 sq.

ἐν αὐτῷ Schaef. Érm» ad xgmoc referens scripsit, αὑτῷ:
quod non necessarium est, ut recte Passow. niin
ὑάχινϑος] Flor.: ὑάχινϑον». .

ἴα ἀμφότερα] Id est violae nigrae et casdidae, divartani
post Iungerm. Mollio. Immo triplicis violae sie meminit Schol.
Aristoph. Pac. v. 516. ἄνϑος δὲ τὸ lov, ϑιάξορον μορφὴν
ἔχον' ἃ μὲν γὰρ αὐτῶν ἔστε πορφυρᾷ! ἃ δὲ, 1eoxd- ἃ δὲ μέ-
Xara x&l ἐν τούτῳ τῶν ἴων ϑαυμαστόν ἔστι (leg. Py τοῦτο vel
ἐν τούτῳ τὸ ἴον ϑαυμαστόν ἔστι sed prius praefero) ὅτι τῇ ποι-
χκιλέᾳ τῆς ὄψεως αὐτὰ χαϑ' ἑαυτὰ δύναται λειμῶνα πληροῦν.
VrLL. p. 88. lavénalis XII. 90; Thura dabo atque omnes violae
iactabo colores ibique Schol.

αἷμασιάν} De hac voce exquisita dedit Menag. in Iur. Civ.
Amoenit. c. 33. p. 499. ed. Francof. 1738. Wirt. p.94. Moeris
p. 53. «Φἐμασιὰ, ᾿Δττιχῶς. λιϑολογία, ἢ τὸ ἔχ χαλίκων avyxtl-
μένον, "Ἑλληνικῶς. Etymolog. Ms. apud Koeniom: ad Gregor.
Ὁ. p. 243. “ἱμασιὰ, ἠκανϑωμένος φραγμὸς ἢ “ἐὸ Bx χαλίχων
φνοδομῃμένην τειχίον ἄνευ πηλοῦ. Nicander Ther, 142. s.
ἀχιχγεύουσε δὲ πάνχᾳ Τρῤχμαλά δ αἱμασιάς 1$ x«l εἰλυοὺς
ἐφέοχεες. ubi Schol. explicat τὰ εἰχαῖα τῶν ἀγρῶν véusia (eg.
τειχία). αἀϊμασμὰν ἀδῳμαντέγην habet Eusebiug ap, Stob. Ed.
l IL p. 206. (p. IL p. 412, Heer.) quod fragmentum aute Ta-
obsium iam Koeaius l. tractayit. ScmAEF..p, 352 $q. τὸ Lé-
ban. t. IV. p. 1077. in horti descriptione: efueci& dà περίξψῃγε
τὴν χῶρον; οὐχ ἧς ἄν τις προσαψόμαενρᾳ ἔπᾳϑῳ, ἀλλὰ λέϑων

LIB. 11. CAD. ul. IV. V. 211

συγχαιμένειν λαγάδην. Reisk, tentat : συγκειμένη | iin sed
nihà omnino mutandum. Bores.

^CAPR IY.

μήχωσι»]) Urs. Par. II: μύχωσι.

ὑποχρυπτόμενοςἾ Par. III: ἐπιχρυπτόμενος.

πράγματα] Sic Vill. e Flor. Urs. mrg. Par. IH. Sic etiam
AB. Vulgo πρᾶγμα. — Observa ingenuam rustici Philetae in
hac similitudine simplicitatem. Sté L I. c. 18. candidus Daplinis
eadem comparatione utitur: πολλάχις ᾿ἐφέλησα ἐρίφους, πολ-
λάχις ᾿ἐφίλησα σχύλαχάς — ἀλλὰ τοῦτο φίλημα xarvóy. Vins.
pag.B4.

ἐγέλα - ἁπαλὸν} Lucian. Rhet. praec. c. 12. ὑπομειδιάσας
τὸ ᾿γλαφυρδνὶ ἐχεῖγνο καὶ ἁπαλόν. Leonid. Tar. in Brunck. Anal,
€ Ll p.233. ἃ δ᾽ ἁπαλὸν γελάσμσαᾳ — ad q. 1. v. Iacobs. Y. Τί.
p. 1017. Similiter Long. infra p. 92. 1. 15." p. 124. 1. 11. et pag.
131. 1. 12. γελᾶν ἦϑύ dixit, ScmAEF. pag. 353. V. ad Petron.
p. 783. Scuikr. wscT. cf, lacób..ad Lucian. Alex. c. 8.
ἔβαλλε] Par. I: ἔβαλε.

" e»voy κατὰ τῶν μύρτω» ) p. 127..} 9. χατὰ πάντων ὥμνυε
Sto, Hesych. : "4yl«vgog * ϑυγάτηρ Κέκροπος. παρὰ δὲ Jfru-
κοῖς καὶ ὀμνύουσιν xa? αὐτῆς. ldem: Νὴ τὼ ϑεώ, ὄρχος χατὰ
“ύήμητρος xol Χόρης. Schol Lucian. t. I. p. 556. Ῥαϑαμάνϑυος
Oxo οὗτος ὃ κατὰ χυγνός, ἢ χηνός, ἢ πλατάνου, ἢ κριοῦ, ἤ vwroc
ἄλλου. τοιούτου... Bic χατὰ τοῦ ϑεοῦ ὀμνύειν de periurio Con-
stant. Harmenop. Proch. l. 1. t. T. $. 18. ScuaEr. p. 353sq. Cf.
Bast. Ép. Crit. p. 102 sqq. "Plura v.'apud Bernhardy. p.958.

ι'δρέπειν] Sic vulgo et AB. δρέγετειν Par. 1. 1. Hoc poe-
tarum proprium est. Mosch. Id. II. 69. doénzov Bgidpiafvovoat.
ubi Wakef. :,,δρέπτον. Hanc forinam verbi notfálibi me legisse memi-
ni, si excipias Ántip. "T hessal: epigr. 40. 'et Léon. Tar. epigt. 8t.
"Howvav, WMov0Gy ἄνϑεα δρεπτομέναν. ^ : Addatur Antipat. Si-
don. epigr. 83. δρεπτόμενοι χάριτας, Sema. p. 354.
i παρ airov] Sic Cour. ex AB. "Vulgo παρὰ αὐτοῦ! (v

LZ
δὰ Ὁ ES 7 "€! Ἁ P. b acude sesso voe
" ,

*
SM

| "xeieopi» ] Tangerm. confert "Theocrit. in | quo ΕΝ ΟὟ. "S.
Mogüv sanpeir, στόμᾳ, quo et. Theocrifo. sublegit Moschus

218 ADNOTATIONBES .

in Epitaph, Bionis v.94. Apud eundem Theocritum Jd. H. v,85. κα-
πυρὰ νόσος est amor ardens. EvId. Vi. v. 6. καπυροὶ χαῖται. Ap-
posite a Iungerm. hoc adducitur ex Epigr. [apud Jacobs. t. I.
p. 421. qui affert Alciphr. 1. ITI. ep. 48. χαπυρος ἐξεχύϑη γέ-
Aeg ubi v. Wagn.]
καὶ χαπυρὸν γελάσας παραμείβεο.

et e Luciano, ubi in Deor. Dial, XII. Pan ad Mercurium: συ-
οίζω πάνυ.καπυρόν, de quo vide Hemsterh. t. 1. p. 271. VirL,
p. 86. Nicetas Choniat. p. 5. A. in ἐμοὶ dà καὶ μάλα καπυρὸν.
γελάσειε τὸ Πανρώμαιον. Boiss.

πόνος] Wyttenb. vult φϑόνος. quod etiam Brunck. fuisse am-
plexum, refert Sinner. probaverunt etiam Iac. et Cour. V. G. p. 227.

δυσϑήρατος ἐγὼ} Cour. sine causa interposuit δέ.

xa) εἰ δοχώ παῖς] etsi videor puer. Harum particularum sic
iunctarum usus looge frequentior, quam viri doctissimi (ut
Valckenar. ad Xen. Memor. p. 249.) putarunt. Herodot. p. 415.
l 41. xal εἴ σφι μὴ ἔτυχον ἐοῦσαι νέες. Plato Sympos. XI. 8.
καὶ εἰ πάνυ ἰσχυρά ἐστι. Xenoph. Histor. Gr. IL. 4. 16. xai εἰ
ξένοι εἶεν. — Diodor. Sic. XII. 16. xoi εἰ ἐπὶ τῷ συμφέροντι yí-
νεται. Plutarch. de Lib. Educ. V. χαὶ εἰ δϑέδυμα τέχοιεν. Ζ6-
nobius Proverb. p. 124. xal εἰ «aoc ἦν. ubi Davisius (ad Ci-

cer. de Leg. p. 177.) perperam corrigit εἰ xe&, — Paulus Silen-

tiar, XXXV. xal εἰ χόλον ἔνδικον αἶϑες. Nec dubito, quin ex-
empla etiam crebriora haberemus, nisi librarii notius εἰ χαὶ hic
ilic substituissent: cuius confusionis exempla reperias in Ba-
trachomyom. 201. lig. c£ Xenoph. Memor. IV. 1. 1. Forma
quidem contracta x&à tragici saepissime utuntur. - Ceterum vid.
Bast. Specim. Aristaen. p. 3T. ScHaBr. p. 355. Adde Appar.
Dem. t. I. p. 648.

πρεσβύτερος] Recte Columban. adducit e Platone, Sympos.
p. 1189. Frcf. ubi Agathon cum Phaedro de Amore subtiliter
. disputans, ita disserit: ἐγὼ dà «Φαίδρῳ πολλὰ ὁμολογῶν, τοῦτο
οὐκ ὁμολογῶ, ὡς Ἔρως Κρόνου καὶ ᾿Ιαπέτου ἀρχαιότερός ἔστιν.
Quem quidem Platonis locum, - ut Longus, sic et Lucien. expressit
' Deor. Dial. II. 2. σὺ παιδίον, ὦ Ἔρως, ὃς ἀρχαιότερος el πολὺ τοῦ
᾿Ιαπετοῦ. de ϑαϊίδί. c. 7. τῷ ἀρχαίῳ ἐκείνῳ Ἔρωτι. Vitr. p. 88.
Adde Eumath. p. 86. Ceterum de hac docutene v Pierson. ad
Moer. P "200.

αὐτοῦ τοῦ παντὸς χρόνου ] Schaefer. próbat Villois. conie -

LIB.'H. CAP; V. VI. $19

cturam τοῦ. πάγτω» πατρὸς χρόνου: afferens Pindar. Ol. IT. 35.
54. ᾿4ποίητον. οὐδ᾽ ἂν χρόνος, ὃ πάντων πατὴρ δύναιτο. ϑέμεν
ἔργων τέλος. Wyttb. Brunck. et Passow. im vulgata acquies-
cunt. Boiss. ad Nicetam p. 145. non improbabilem protulit &en-
tentiam bane, ut χρόνος, quippe ex antecedente Koovov ortum,
esset delendum, Vulgatam: Kgórov - xol αὐτοῦ toU παντὸς χρό-
»ov nisi Sophistico orationis colore: excusare velig vix poteris
defendere. Si vero χρόνος deletur, ad illam scriptor féspicit ve-
terum opinionem, qua Ἔρως omuium rerum fuerit princeps et au-
ctor. Cf. Lucien. Amor. c. 32. Ἔρως ,9» ἡ πρωτόσπορος iyt»-
γνησεν ἀρχή. et paullo infra: παντὸς ἀψύχου σε καὶ ψυχὴν ἔχον-
τος ἐγένετο δημιοννμός. Aristeph. Aves. 693 sqq.
. Χάος ἣν xal Νὺξ ᾿ἘΕρεβόφ τε μέλαν πρῶτον καὶ Τάρταρος εὐρύς"
γῆ δ᾽, οὐ ἀὴρ, οὐδ᾽ οὐρανὸς ἦν' Ἐρέβους δ᾽ ἐν ἀπείροσι χόλ--
ποις
τίχτει πρώτιστον ὑπηνέμιον Νὺξ ἡ μελανόπτερος Góv,
ἐξ οὗ isa den ὥραις ETE "Ἔρως ὁ sesuime.
et v. 700:
anion di οὐχ. " γένος MareIwP, πρὶν Ἔρως" ξυνέμιξεν ἅ-
E . σανξῶ.
Ct. inprimis Platon, re" .p. 178. Steph.
πλατὺ βουχόλιο») Homericam imitationem notavit Vill.
| σποιμαέγω) Vill. citat Abresch. Anim. ad Aeschyl. 1. III. p.9.
-Svroeyayo] Sic Cour. ez AB. Vulg. συνάγω." τ εὐ Ὁ
τὸ ἑωθικὸν} p. 96.. 1. 12. p. 110. 1. 16, τὸ δειλινόν. Sic τὸ
μεσημβρινόν. Vi Valokew. ad "Theocr. Ll 1. p. 131. ed. tpe
ScHAEF. p. 356.
ϑεασάμενος ] incl omiss. restituit Vill ex: Urs. RS
count AB. ' 2 E

"ἢ AP. VL
ἀνήλατο) Urs. ΓΝ I. iE: ἀνήλλατο. --
κλάδον ἀμείβων») Expressit illud e 'T'heocrito Id. Xv. v. 190.
οὗ. δέ τε χὥροι ὑπερποτύωνται" Ἔρωτες -- or

Οἷοι ἀηδονιδῆες ἐφεσδόμενοι ἐπὶ ϑένδρων,

Πωτῶνται, πτερύγων Hou dedos ὅν d
et Id. XXIX. v. 14. .

Νῦν δὲ τῶδε μὲν ἅματος ὥλλαν ἔχεις κλόδον,,
άλλον δ᾽ αὔριον, ἐξ δέέρω δ᾽ ἕτερον ματῇῆς: —

480 ADNOTATIONES .

δῖσ. οὐ Moscho in Amore fugitivo Id. I. v. 16. Amor dieitur:
Ko) πεερύεις ὡς ὄρνις, ἐφίπταται ἄλλοτ᾽ ἐπὶ ἄδλους
4Myfoac ἠδὲ γυκμαῖκας.

Bion, Id. II. v. 6. omnine comferendüs : : :
TQ καὶ τῷ τὸν Ἔρωτα μετάλμενον degdoescor. Vna.

p. 89 sq.

τῶν πτερύγων») τῶν, quod, coniectura ind Betiaet, con-
firmant AB.

. καὶ τῶν cor] Par. Ir ἐκ τῶν cue. Shan. Mell. p. 47. et
Cour.. ad Lucian. Ásin. p. 268. immerito daiiron Wakefieldi:.
κατὰ τῶν ὥμω»...

εἶδο»] ΑΡοδέ. ἃ Pars. Habet. mrgo.Par. 11.

κιπέσπεισϑε) Δαίρι Sidon. LXXILII: τρισσοῖς γὰρ, Mw-
σαιθε, Zwei xal" Ἔραιι,. Πρέσβυ, κατεσπείσϑη πᾶς ὁ τεὸς βίο-
τος. ScHABF. p. 35G.-

" G A P. VIL i
μῦϑον, οὐ λόγο» Agnoscis imitationem Platonicam, Plato.
in Gorg. p.. 598. A. Bt. xov δὴ μάλα καλοῦ λόγου, ὃν σὺ μὲν
ηγήσῃ, ὡς ἐγὼ olus, μῦϑον, ἐγὼ λόγον. Phaed. p. 61. B. St,
ἐννοήσας ὅτι τὴν ποιητὴν δέοι, εἴπερ μέλλιικποιητὴϊξ εἶναι, ποεεῖν
μύϑουσι, “ἀλλλ οὐ λόγαυς [ibig.: Wythena:]. de que v. Wéttenb.
Anim..ed Plutareh. de S. IN. V. p. 82. 88.: (ibiq. Addànda t. III.
" p.251. ed. Lips.] Adde Achill "Yat. L L p. 88. μῦϑο» ἔλεγον
τὸν λόγον.. Gf, Koen. ad (Sregor. Cem. p.296. Vitr. p. 90.
| &ah κάλλος]. xoi .wulgo desiderabetur. Bestitoi inest
quod confirmant A B. :
[ muocoFrbacdatyüór Flen | 505 08 wo
ἀναπτεροῖ ] Cantic. Canticor. c. 6. v. 4. ἀπόστρεψον δᾳϑαὶ-.

μούς σου ἀπεναντέον μου, ὅτι αὐτοὶ ἀνεπτερωσάν με. Apposite
Moll. haec laudat ex Arfwstoph. Av. 1443. λέγων ἀνεπεέρωχεν
do9 ἐππηλατεῖν. Adde v. 1444. ἐπὰὴ ronyedie Maud mi et
v.d446G, -.. .:

jiysim. τάρα Tm SUMA: ; (oui respendot Pisthe-

^O tammst) que" ues
A06. τως á sac. τὰ μετεωρίζαιεον;,."
ἐπαίρεταί τ ἄνϑρωπος. οὕτω καί σ᾽ ἐγὼ; Qo PES
' ἀναπεεράδᾳας βούλημα» χρησκαῖς ἀύκονν..
τρέψαι πρὸς ἔργον νόμιμον... ... 0n

4

L.X. CAP. VII. m

et in Lysistr. v. 669.
vi» ἀγηβῆσαρ niu» κἀγαπτερᾷῷααι
πᾷ τι σῶμᾳ «“Αἀποσείσα c—
zt c$a τὸ γῆρας τόδε,
Quo prorsus modo Anacreon dixit Od. LIV: LLAT.]
, “Οὐ ἐγὼ vtov ὕμελον

ἐσορῶ, πάρεστιν 7a.

τότε δὴ, τόϊ ἐς χορεέην

ὃ γέρων ἐγὼ πιεροῦμαι, |
Sic et Xenophon Sympos, IX, 5. in re simili, de iis dicit, qui
puerum cum puella saltantes spectabant: πάντες ἀναπιερώμε-
.»ot ἐϑεῶντο, quod sic expressit Heliodor. l. IL' p. 125: μανικῶς
ἀνεπτέρωμαι πρὺς τὴν ϑέαν. ἘΠ᾿. YI. p. 107. ἐμὲ ϑροῦς τῶν
πολλῶν ἀνεπεέρωσεν. Ἀρυὰ eundem 1. III. p. 185. ἀγαπτεροῦν
est in spem inducere: enim vero ἀνεπτερῶσϑαε est, 8Ρ6. aut
netu, aut. swbito nuncio arrectum emicare. Xenophi. Hellen. III.
4, 9. ἀναπτερωμένων d? τῶν «Ταχεδαιμονίων, xol τοὺς ξυμμά-
xyovc ξυναγαγόνεων, xai βουλευομένων τί χρὴ ποιεῖν. [Adde III.
1, 11.) Plutarch. Sertor. pag. 581. D. habet ἀνεηϊτέρῶσθϑαι πρὸς
vjv ἐλαίδα, quo sensu apud Achill. 'T. 1. VIT. p. 620. [ p. 166,
99. ubi v. Jacobs. Dion. Halic. Arch. p. 1164, 9. Heliod. 1. Ij.
cap. 26. pag. 94. l. VIk. cap. 22. pag. 294. et apud Lu-
cian. de domo t. IIT. pag. 192. ἐπαρϑῆγαι xc πτερωϑῆ-.

ναι πρὸς τὴν τοῦ πολέμου ἐπιϑυμίαν, abi Lucian. sic ἔπαρϑῆναι
et πεερωϑῆναι coniungit, ut. Aristephan. in Avib: eaprá lauda-
tus; pup. Orest, v. 817. 4866. Pors.] ^ -
μῶν τί πολεμίων πάρα
ἀγγελρ' ᾿ἀνεπτέρωσε Ζαναϊϑῶν πόλιν. ]

Et in Supplic. v. 89. ὡς φόβος p ἀναπτεροῖ. Eleganter Achill.
"Tat. 1. 1. p. 86. [p. 22, 22. ubi v. Jacobs.] pavonem qui cáudam
suam ambitiose explicat, dicit: ἀναπεερῶααι. τὸ «ἄλλος, χαξ 94a-
τρον ἐπιδειχγύγρι τῶν 71609»; - qnod infa vocat λδιμῶνφ πτε-
ρῶν. Nicet. Eugen. l. IT. ( v. 16. Boiss.] . e Anio. Drosillae et
Char. :

1

T: y80 "Fou tiefe »ύκτωρ τὸ dd
᾿ἀναπτεροΐσϑαι. τοῖς ὁρῶᾳιν φἰαρέῳν,. ᾿
Idem infra l. VI. [ν. 365 — 310,] totum hunc lacum sie ind
Ἔρως yop αὐτὸς ἡ ϑρασύς, ὁ τοξῤτης,.
Als Jets τις μγϑοπλρατεῖται, νέος, οι

222 ᾿ ADNGTATIONES

καὶ τόξα πλουτεῖ, xal φαρέτραν εἰσφέρει.
᾿ χαίρει τα πολλὰ τοιγαροῦν καὶ τοῖς νέοις.
ὅπου δὲ κάλλος ἐχδιώχων προφϑάνει,
ἀναπτεροῖ τε e φρένας καὶ n ind
Virr. p. 91 66.

τὰ φυτὰ ταῦτα] Amyot: toutes les plantes et tous les arbres.

οἴστρῳ πληγείς) Anacreon. Od. IIT. .de Amore:
τύπτει μέσον ἧπαρ ὡς οἶστρος.

Achill. Ταί, 1. II. p. 222. [p. 56, 1.] ἐν τῇ τῆς ᾿ἀφροδέτης ἀχμῇ
οἱστρεῖ L ὑφ ἡδονῆς. loseph. Antiqg. l. VII. c. 8. p. 301. τῷ d"
ἔρωτι καιόμενος, xal Toig τοῦ παάϑους κέντροις μυωπιζόμενος.
Sic οὐ Leander apud Musae. v. 195. dicitur πόϑου βεβλημένος
ὀξέϊ xévrop. Supra v. 166. Hero γλυχύπιχρον ἐδέξατο χέντρον
ἐρώτων. VILL. p. 94.

ἤμην] A: ἦν. Cour. V. G. pag. 298. αὐτὸς μὲν ἐγενόμην
γέος aut αὐτὸς μέν ποτ᾽ ἐγενόμην νέος coniiciens, bene refutatus
est ἃ Sinner. Formam ἤμην et comp. a posterioribus scripto—
ribus usurpatam cum particula ἄν solere coniungi, tradidit Butt-
mann. Gr. Gr.-t. 1. pag. 548. quem recte refutavit Lobeck. ad
Phryn. pag. 152. Apud nostrum legitur: l. IL, c. 5. παρήμην.
LIV. c. 28. ἤμην. Locis a Lobeckio allatis adde: Achill. Tat.
l. IV. c. 1. L V. c. 1. Lucian. V. Hist. 1. IJ. c. 25. optimi libri
οὐ παρήμην, ubi tamen Scholiastae sententiam : o) παρῆν, ὡς ἐν ἄλ-
λοις κεῖται, xol ἡ τέχνη ζητεῖ probat Fritzsch. de Attidism. et
Orthogr. Luciani p. 8. quem vide. Alciphro 1, IIL ep. 54. Plu-
tarch. Alexand..c. 82, c. 46, Sympos. cap. 1. Dionys. Hal. t. I.
pag. 450. t. IV. pag. 2087, 6. 2089, 2, Sic Eumath. p. 76. 104.
170. 178. 230. 234. 270. 212, 280, 308, 436. 446. m
504. ed. Teuch.

ἐνέβαινο») Par. III: ἀνέβαινον:

xaóutvoc] Sic e Par. I. Vill. Vulgo χαιόμενος. Nibil ad-
notat de suis libris Cour.

Jlírvoc] Pan amavit pinum; amavit pariter et Boreas, qui
se postferri Pani videns, in saxa prolectam puellam interfecit,
cuius miserta terra in arborem cognominem mutavit. Kius ra-
mi Pani in coronas solemnes fuere postea. Qui inde puto πε-
τύστεπτος. ut Suid. in z/rvc. Propert. L Eleg. 18. — Arcadio
pinus amata deo. ubi tacet Beroald. Nil etiam N. Comes in My-

LIB. 11, CAP. VII. VIII 228

tholog. Non tacuit vero Dousa F. δὰ illud Propert. c. 5. ubi
fabulam illam e Constant. Geopon. l. XI. c. 10. e£ Nonn. Dionys.
affert. Nonnus meminit statim 1. II. Dion. et deinde sic 1. XLII. ——
— ἀλλὰ καὶ αὐτὴν
έλπε Πίτυν φυγόδεμνον, ὀρείαδα σύνδρομον abor,
Πανὺς ἀλυσχάζουσαν ἀνυμφεύτους ὑμεναίους.

Respexisse et nostrum ad hanc fabulam supra l. I. [c. 27. ubi

vid.] puto, ubi de palumba: δε Πᾶνα καὶ τὴν Τῆτυν. Lucim.

[Dial. Deor. XXII. 4.] etiam, culus verba infra hoc lib. in fine,

ubi noster eiusdem rei meminit reddo. lIuNcERM.

οὐδὲν qapuaxo»] Imitatur 'Theocrit. qui Id. XL init.
Οὐδὲν πὸτ' τὸν ἔρωτα πεφύχη φάρμαχον ἄλλο
Νικία, οὔτ᾽ ἔγχριστον, ἐμὶν doxei, οὔτ᾽ ἐπίπαστον,
ἢ ταὶ Πιερίδες.

Quod et respexit Bion. apud Stob. Ecl. Phys. c. 12. p. 149.
FMfotaav"Epgtg χαλέοι, Moiaot τὸν Ἔρωτα φέροιεν.
μολπὰν ταὶ Moiaat μοι ἀεὶ ποϑέοντε δίδοιεν,
τὰν γλυχερὰν μολπάν, τᾶς φάρμακον ἄδιον οὐδέν.

idem Theocrit. Id. XIV. v. 52:

X' d τι 10 φάρμαχόν ἔστιν ἀμηχανέοντος ἔρωτος
οὐχ οἶϑα.

Et Idyll. XXIII, v. 94.

Ἐυνὸν, τοῖσιν ἐρῶσε τὸ φάρμαχον, ἔνϑα τὸ λᾶϑος.

' Chariton 1. VI. p. 102. φάρμακχον γὰρ ἕτερον ἔρωτος οὐδέν ἔστιν

πλὴν ὁ ἐρώμενος. Supra l.l. c. 22. χαὶ τῆς ἐρωτικῆς λύπης φάρ-

μακχον τὸν χάματον ἔσχον. — Conf. Koppiers. Obss. Philol. c. ΧΙ.

p. 138. et 139. VirL. p. 95. mitatus nostrum est Nicet. l. VI.

v. 871 sq.

ἐν ᾧδαῖς] i. q. ἐν ἐπῳϑαῖς. Sic ἀοιδὸς pro ἐπῳδὸς in So
phocl. Trachin, 1003. ubi v. Schol. ScHAEF. p. 856 54. ὁ

CAP. VIII.

μὲν τοσαῦτα] Sic Cour. ex AB. Vulgo: μέντοι atta,

λύπης] Sté ex.coniectura Hüetit et ΜΟΙ) dedit. Vut Se-
quuti sunt Schaef. et Cour. Vulgo λύττης. —

ἐπαγελϑόντες γύχτωρ) Ἰμουν; transpositio non est neces-
saria.

ἀμελοῦσιν, ἴσως καὶ ipsis] Sic distinsi cum ase Vil-

294 ABNOTA'BIONES-

lois. Brunck, et Cora& — Vulgatam Villois. et Schaeferi textus
exhibe. Courerii mutatio nimis audax est. Ced, A: ἀλγοῦσιν
οἱ ἐρῶντες xol Quaig, ἀμελοῦσιν ἵν᾽ ἠμελήχαμεν, καϑεύδειν x.
v, é. B: ἀλγοῦσιν οὗ ἔρωτες καὶ ἡμεῖς, ἀμελοῦσιν ἕν ἠμελή-
καμεὲν, ἠμελήχαμεν ὁμοίως, καϑεύδει» x. τ. ὁ. Quae optimo-
rum librorum varietas satis demonstrat, locum nondum ex omni
parte esse sanatum. — "Villoisonus ἴσως sequentibus iungit et
pariter vertit. Vellem exempla dedisset huius significationis *),
Nam quod oratores Graeci hoc adverbium sensu; non. vulgari
interdum usurpant, frustra huc advocaverit, cum in huiusmodi
locis fere idem sit quod διχαέως . vertendumque aequaliter, ae-
quali iure. Vid. Reisk. ad Demostben. pag. 149. Ind. Graecit.
Demosthen. p. 421. Wakefield, Silv. Crit. p. ΠΙ, p. 126. Suma-
mus igitur sensu pervulgato, sic tamen, ut rem eertam signifi-
cet. l)e qua huius adverbii vi muli monuerunt. Vid. Muncker,
ad Antonin. Liberal pag. 38, Verh. Villebrun. ad Athen. t. lI.
p. 169. (quem exscripsit Gail ad Xenoph. Oecon. p. 339.) in-
primisque Locelia δὰ Xenophont. Ephess p. 188. 221. 233. 270.
Quorum exemplis addo haec: Sephocl. 'Trachin. 301. Aristo-
phan. Plut. 148. 158. 223. Pluterch. de Superstit, init; αἰσχρὸν
ἴσως τὸ ἀγνόημα. bene interpres: turpis profcocto hic error. male
Matthaeus p. 196: ,,"Ioec. Imo ὄντως dicere debebat." ScuaEr.
p.357 κα. De utraque huius vocis signifioatipne egit Schaeferus
in Appear. ad Demosth. pluribus in locis, qui allati sunt ia In-
dice. De posteriore multa habet etiam Held. ad Plutarch. Ti-
m9l. c. 6. p. 344 sg, Sic ἴσως aodpio.Dionys. Halic. Archaeol.
p. 1278, 10, ubi male vertit, interpres fortasse.

τοῦτο μὲν νῦν πάσχομεν καὶ ἡμεῖς δῖ. scripsi de conie-
ctura, secutus tamen cod. & vestigia, qui habet: τοῦτο uiv
xal νῦν πάσχοῤ(εν xo) ἡμεῖς, ἴῃ vulgata: toUto μὲν καὶ νῦν zt.
ἡμεῖς particulam xel non justo loco esse positam satis antece-
dentia et sequentia demons(rant. Cour. hoc loco primum codicis p.

P . R » "Ts " . 5 :

*) Hoius significationis exemplum dedit Schaef. ipse, Vir Praastan-

tissimus ad Poet. Gnom, p, 20, Adde G«opon, 1, ]l. p. 136. Nicl,

εἶναι γὰρ τὴν τῶν ἐναγτίων ἐπιϑυμίαν ἴσως xal ἐν τοῖς

᾿σπέρμασι χαὶ ἂν τῇ yij.' Neo aliter inteligi posse 1. XII.

p. 933. ἴσως καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων ζώων TO αὖ.
và συμβαίνει, φριφορῆρε μα docent. ἮΝ

LIB. Il. CAP. VIII. 226

xal in yà mutavit; uti fere nbique, ubi haec particula ei non
placuit, yà adscivit huius voculae vim ignorans.

ϑᾶττιο» süy.] De hoc 1l. v. Wyttgnb. Ep. Cr. pag. 22. c. 11.
τὴν νύχεα μισοῦντες. VILL. p. 97.

ἐρὼώμεν ἀλλήλων») Sic bene Villois. [ex Parr, quibuscum fa-
cunt AB.] Vulg. ἀλλήλους. Vitium sat frequens. Conf. Pott.
ad Schol. Lycophr. v. 6. Musgrav. ad Eurip. 'Troad. 733. (727.)
Fischer. ad Palaeph. pag. 22. Hunc soloecismum Posidippo
epigr. X. nuper illatum nollem. Sed et alibi VV. DD. ab hoc
errore parum sibi caverunt, Exempla habent Wesseling. ad He-
rod. pag. 477, 31. et Vaicken, ad 'T'heocr. Id. IX, 13. qui bene:
»lp&» τε vereor ut a Graecis veteribus dicatur. 4^ Graeculus
infimi aevi, a Valcken, post Ammon. editus, p. 167. : 'Eg&v μὲν
γάρ ἔστι τὰ ἐν ὄψει. Quanto reotius ipse Ammonius pag. 59. :
Ἐρᾶν μὲν yag ἔστι τῶν ἐν ὄψει. ScHAEF. p. 858. Aesop. 6T. γαλῆ
ἐρασϑεῖσα νγεαγέσχον τινὰ εὐπρεπῆ. Bed Genit., quem iam Ne-
velet. pag. 623. requisivit, ex libris reposuerunt Coraes et Furia.
SCHAEF. MsCT.

οὐχ εἰϑότες eíc.] In distinguendis his verbis secutus sum
Schaef., non quod ea distinctione omnem huius loci difficulta-
tem sublatam esse putavi, sed quod haec, si nihil mutatur in
verbis, vulgata et Courerii distinctione mihi visa est probabi-
lior. Sed non dubito assentiri Iacobsio qui legit: οὐχ eidózec:
εἰ δὲ τοῦτο μή ἔστιν ὁ ἔρως, ἐγὼ δὲ o ἐρώμενος, τέ οἷν x. τ. É.
ubi tamen in secunda enunciationis parte ἐγὼ d. etc. u? repe-
tendum est. Negativam requiri particulam iam Villois. vidit.
Simili ratione Brunck. succurrendum censuit huic loco: εἰ zoü-
To μὲν οὐκ ἔστιν ὁ ἔρως, ἐγὼ δὲ μὴ ὁ ἐρώμενος. Particulam dà
iam Cour. in verbis collocavit, qua quidem sola, nisi negatio
adest, nihil locus iuvatur.

ix τοῦ χήπου] Mrg. Par. III: αὐτοῦ.

αὐτὸ φύγοι] Sic et apud Tat. 1. II. Clitophonti: κάτωθεν
ὥσπερ ix τῆς xagdíag ὁ ἔρως ἀντιφϑέγγεται xol* τολμηρὲ, xav
ἐμοῦ σερατεύῃ καὶ ἀντιπαρατάττῃ. ἵπταμαι xol τοξεύω καὶ φλέ--
yo. πῶς δυνήσῃ ἐμὲ φυγεῖν; ἄν φυλάξη μον τὸ τόξον, οὐχ ἔχεις
φυλάξασϑαι τὸ πῦρ. ἂν δὲ χαὶ ταύτην χατασβέσῃς σωφροσύνῃ
τὴν (φλόγα, αὐτῷ σε χαταλήψομαι tQ πτερῷ. luNeERM. Bion.
ap. Stob. Serm. LXIV. p. 277. Grot. Venerem sic alloquitur:

"Ec τί d£ νιν (Amorem) πτανὸν καὶ ἐχαβόλον ὥπασας ἡμῖν,

LoNGvs. P

272586 — - ADNOTATIONES

' "Qe μὴ πιχρὸν Ἔρωτα δυναίμεθα τηνὸν ἀλύξαι ;

Ubi forte, pro τηνὸν in sec. versu legendum πξῆρον» seu πτα-
νόν. ViLL. pag. 99 sq. Similia habet auctor versuum, quos ad-
tuli ad Marinum p. 70. Borss.

ζητητέον» Sic Cour. ex A. Vulg. ζητητέα.

περιβολὴν] Sic Cour. ex A. Vulg. περεπλοχήν.

χαρτερήσομεν)) Est emendatio D. Heinsii. Vulgo μαρτυ-
ρήσομεν. |

δεύτεροι ] Hanc Wakefieldii ad Virgil. Georg. p. 124. propo-
sitam coniecturam confirmat A, recepitque Cour. Ceterum Amyot.
Valckenar. et Brunck. iungunt: δεύτερον μετὰ διλητᾶν τοῦτο
αὐτοῖς γίγεται νυχτερινὸν ztadd., puncto post χαρτερήσομεν posito.

CAP. IX.

γένεται) Urs. et Par. II: γίγνεται.

ἀλλήλους ἰδόντες) Flor. Commel. virgulam ponunt post ἀλ-
λήλους.

μήπω] pro οἴπω more seriorum scriptorum. cf. 1. I. c. 16.
4. IV. ο.38. V. Schaef. Αρραν. Dem. pluribus in locis, qui al-
lati sont in Ind. Ellendt. ad Arrian. p. XXIV.

περιέβαλονῚ Coniéctura: Schaef. Vàlg. περιέβαλλον. A: πε-
ρεέλαβον. V. infra in hec cap.: περιεβάλομεν, xol οὐδὲν
ὄφελος. | 2 |

ᾧχνουν φάρμακον] Sic. 1. III. c. 1. ὀχνοῦντες ἐν ὥρᾳ χει--
μῶνος τὴν θάλασσαν. Heliodor. l. HL c, 4. p. 115. Cor. Ἐγω
μὲν εἶπεν, ἄλλως τε ὀχγῶ τὸ πρᾶγμα, πρὸς ὑπόμνησίν ue và»
λυπούντων ἄγον. Gregor. ap. H. Steph. c. 6679, B. μὴ xatox-
νήσῃς μηδ᾽ ὁδοῦ μῆκος. Suid. p. 2652. Gaisf. xardaxonor οὐ-
déva ix τῶν πολεμίων ὀκνεῖν, Arrian. Exped. Al. }. I. c. 14.
8. 8. τὰ σερατεύματα - ὑπὸ τοῦ τὸ μέλλον ὀχνεῖν ἡσυχίαν ἦγον.
Demosth. de Cor. p. 294, 4. οὐδένα χένδυνον ὀχνήσας ἴδιον, οὐδ᾽
υπολογισάμενος. Dion. Hal. Arch. p. 1821, 6. τὸ μηϑένα χίν-
duvov ὀκνεῖν. 2090, 10. ὁ μηϑένα κίνδυνον ὀχνήσας πώποτε.
Apud Xenoph. non rato ó3»eiy c. ücc. constructum reperitur.
V. Sturz. Lexic, Xenoph. t. {Π|. pag. 266. b. Constructio haec
neglecta est 8 recentioribus Lexicographis.

ἀποδυϑένεες) Cour. mutationem suam ἀποδυϑέντας impro-
bavit ad Luc. Asin. p. 248,

νέων» alnólov] Quod Cour. coniecit: οὐ μόνον ἢ παρϑένον

LIB, H, CAP. VIII IX. 321

ἀλλὰ xol νέου αἰπόλου, id sine idonea causa factum est. —- No-
ta emphasin. Multo enim lascivior erat capreriorum quam bu-
bulcorum pastorum petulantia, Theocr. Id. I. v. 86:
Betac μὰν ἐλέγεῳ" νῦν δ᾽ αἰπόλῳ ἀνδρὶ ἔοιχας,
'Ὠιπόλος, óxxX ἐσορῇ τὰς μηχάδας οἷα βατεῦνται,
Τάχεται ὀφθαλμώς, ὅτε οἱ ἐράγος αὐτὸς ἔγεμτα. :
Ubi v. Heins. Lect. 'Theoc«r. .c. 4. πα. p. 101. Vide ad 1. ΠΙ.
cap. 18.
πάλιν οὖν νὺξ ἀγρυπνίαν etc.] Hanc a Cour. primum edo-
ptatam lectionem, genuinam esse et sententia et librorum vesti-
gia ostendunt. A: πάλεν φῦν ᾿ἐξαγρυπνέαν ἔχουσα x«l ἔννοιαν
τῶν γεγενημένων καὶ κατάπεμψις T. 7t. H: πάλεν οὖν ἀγρυπνίαν
ἔχουσα xol ἔννοια xol χατάμεμψις et in marg. adscriptum est
νύξ. Vulg.: πάλιν οὖν ἀγρυπνία ἔχουσα καὶ ἔννοιαν τῶν γε-
γενημένων χατάπεμψις. Pro χατάπεμψιν scribendum esse xal
κατάμεμψιν iam Rhodomanus et Iungerm. viderunt., ἀγρυπνίαν
exhibent etiam Urs, et Per, II. ἀγρυξέα mrgo, Par, HE. ἔννοια
Flor. Parr. Amyot.: la nuit ensuivant ils ne purent reposer, et ne
firent autre chose que remégwrer ca.qu'üls avoient fait, et regretter ce
qu'ils avoient omis de faire.
ἐφιλήααμεν} Sic B, quemadmodum coniecit Vill Vulp.
xe ἐφιλήσαμεν quod in χατεφιλήσαμεν mutevit Schaef. At x«l
ἐφίλησαν. — Ὅτι ἐξαίφνης διηγούμενος ὁ συγγραφεὺς εὶς τὸ αὐ--
τὸ πρόσωπον ἀντιμεϑίσταται, καὶ οὕτῳς ἡ μίμησις ἐπὶ τὰ τῆς
φύσεως ἔργα φέρξται. ᾿Εψύχετο δ᾽ d», εἰ. παρενετέϑει" τοιαῦτα
τινα ἔλεγον ὃ Δάφνις καὶ 7, Χλόη. Οὐκ ἄλλως ὁ Ἑχαταῖος παρὰ
“Ζογγένῳ (sect. 27. 9. 2. p. 176. Weisk.). χυξ δὲ τοῦτα δεινὰ πον-
ούμενος, αὐτίχα ἐχέλευσεν αὐτοὺς ἐχχωρεῖν" οὐ γὰρ ὑμῖν δυνα-
vog εἶμι ἀρήγειν. Coun. V. c. 8. c. 22. ]. III. c. 10. Cf. Passow.
δὰ Xenoph. Eph. p. 61. et 68.
οὐδὲν πλέο»] De locutionibus πλέον ἔχέιν, πλέον ποιεῖν et -
πλέον εἶναι v. Valckenar. ad Eur. Hippol, p. 194. et in Eurip.
fragm. c. 14. p. 150. et Lambert. :Bos. pag. 10. et 21. Anim. ad
Scriptor. quosd. Graec. Achill Tat. L. II. p. 198. πλέον οὐδὲν
ἣν, ut Xenoph. Eph. p. 6. πλέον αὐταῖς οὐδὲν ἦν. Heliod. l. VIII.
p. 382. πλέον ἐγίνετο οὐδέν, Id, Achill. 'Tat. L II. p. 289. πλέον
δὲ ἡνγύομεν οὐδέν. Unde apnd eumd. Tat. 1. V. p. 414. (886.
ed. Salm.) pro ἀλλὰ πλέον ὥνησεν οὐδὲν lego ἀλλὰ πλέον ἤνυ-
σεν οὐδὲν. icm Eph. 1, IV, p. 50. ὡς dà οὐδὲν ijvve. Hellod.

P2

228 ADNOTATIONES

l VIII p. 886. et 1. ΓΧ. p.414. ἤνυε δὲ οὐδέν. et ibid. paullo
infra, ὡς δὲ ἠνύετο οὐδέν. Eodem sensu Ach. 'Tat..l. VII. pag
686. ἀλλ᾽ ἑπέραινον οὐδέν. ViLL. p. 102.

σχεδόν] Cour. contra libros ἔσχον». Brunck. assentitur Wyt-
tenbachio legenti: — πλέον. σχεδὸν οὖν etc. σχεδόν in fine
poni negat Wyttenbach. Male. Homer. Od. V. 288. χαὶ δὴ
«Ῥαιήχων γαίης σχεδὸν. — Callimach. h. in Dian. 195. μαρπτομέ-
»n καὶ δὴ σχεδόν. (ubi v. 192. praeferam Cod. Voss. lectionem.)
Alciphr. p. 214. 1, Π. ep. 2. xoà τὴν πρώτην :4qooófr,» ἔμαϑον
παρ᾽ αὐτοῦ σχεδόν. ScHAEF. p. 360. V. Schaef. Mel. p. 54.

τὸ οὖν χαταχλιϑῆναι) Fortassis: τὸ οὖν συγχαταχλεϑῆγαι
aut τὸ συγχαταχλιϑῆναι.

CAP. X.

ὅσα di] ὅσα δή Urs. '

ἐνθεώτεροι δὴ] Sic Schaef. ex Urb. . Sic etiam B. Vulgo
&y9. δέ.

δοίζῳ) Hic, ut saepe alibi, imitatus est Homer. Od. I. v. 315.

Πολλῇ dà δοίζῳ πρὸς ὄρος τρέπε πέονα μῆλα.

Cf. οἱ Il. ψὰ v. 861. et Il. K. v. ὅ02. Hanc, vocem pro sibilo
ugurpant Lucianus Amor. c. 6. t. II. p. 404. Plutarch. Marcell.
p. 306. Cim. p.488. Demetr. p. 898 etc. Idem Longus l. III.
c. 98. ἤλαυνε δοίζῳ πολλῷ τὰς ἀγέλας εἷς τὴν νομήν. Vitr, p. 108.

πρὸς] Sic Schaef. ex Urs. et Flor. mrg. Par. III. Sic et-
iam A. Vulgo χατά.

padutuan] Vill. affert Lennep. ad Coluth, 1. 11. c. 4.

CAP. XI

καϑεζόμενοι) Sic.scripsi ex A. "Vulgo χαϑέζοντο. Urs. et
B: χαϑέζονται.

ἐπὶ στελέχους)] Sic ex Urs. lungerm. Vulgo et in AB
praepositio omittitur. Par. 1: ὑπὸ oreÀ. Cour. et Iacobs: ὕπο
σεέλεχος. Cf. ad ]. I. c. 12.

σεόμεσι] Iure Cour. hanc &b omnibus libris münitam lectio-
nem, quam iussu Wyttenbachii Schaef. in σώμασιν mutaverat,
revocavit et Iacobs. in Germanicis expressit. Manuum amplexus
arctierem oris pueri et puellae compressionem efficiebant, qua-

LIB. I. CAP. IX. X. XI. XII. 229

propter etiam Longus in seqq. dicit: xexeivoc δὲ συγκαταχλί-

νεται τῷ φιλήματι ἀχολουϑῶ»ν.

προσβολὴν) Sic pro vulg. περιβολὴν Cour. ex Urs. Flor.
A n.

βιαιότερον δὴ] 8. dà A. Cour. ex coni. βιαιότερόν τι. Sine
causa.

ἀχολουϑῶ»] Supra l1. L c. 12. ταῖς τῆς ταινίας ὁλκαῖς ταῖς
χερσὶν ἀχολουϑῶν. Eleganter Ach. Tat. l. II. P. 292: ἢ x«p-
δέα ταραχϑεῖσα τῷ φιλήματι, πάλλεται" εἰ δὲ μὴ τοῖς σπλάγχ-
νοις ἦν δεδεμένη, ἠκολούϑησεν ἂν ἑλχυϑεῖσα τοῖς φιλήμασι.
ViLL. p. 108.

εἰδότες Sic ex Urs. Parr. l. Il. restituit Vill. Habent,
ctiam, ut videtur, AB. "Vulgo: ἐϑόντες.
ἐρωτικῆς ἀπολαύσεως} Sic Cour ex AB. Vulgo: &7:04.
ἔρωτ.

ἴσως ἄν τε καὶ τῶν ἀληϑῶν ἔπραξαν] Sic scripsi ex aucto-
ritate cod. A. et cum Cour. in Add. pag. 191. Ceteri codd.
et vulgo: ἴσως δὲ xol τῶν ἀληϑῶν τι ἔπραξαν. καὶ in xd»
Schaefer. de coniect. mutavit. --- ᾿4“δελφὰ τούτοις ἐσεὶ τάδε
“«Μουχιανοῦ ἐν ᾿Δλεξάνδρῳ (c. 39.) φιλήματα ἐγέγνετο ἐν
τῷ μέσῳ καὶ περιπλοκαί. εἰ δὲ μὴ πολλαὶ ἦσαν at
δᾷϑες, τάχ᾽ ἄν τι καὶ τῶν ὑπὸ χόλπου ἐπράττετο.
“περ ἀμφότερος ἔοιχε τῶν τινος παλαιῶν ὑφελέσϑαι. Covs,

ἀληϑῶν τι ἔπραξαν) Theocr. Id. II. v. 143.

᾿Ἐπράχϑη τὰ μέγιστα, καὶ ἐς πόϑον ἤνϑομες ἄμφω.

Achill. Ταί. 1. II. p. 130. eodem sensu: ἐπεχείρουν τε προύργου
ποιεῖν. Mollius: Herodianus de Heliogabalo: fy& δὴ xoà τὰ
τῶν ἀνδρῶν πράττειν Óoxoíg. Eodem sensu usus est noster
verbo πράττειν quo aliquando facere utuntur Latini. Plaut.
mavuit ancillae facere quam liberae. Idem: si tibi cordi est facere,
id est amplecti amicam. ViLL.. pag. 105 sq. — Cf. Wessel. Obss.
p. 151. Lentz in Act. 'Traiect. t. II. p. 800. ScnaEv. p. 361.

CAP. XII

πλούσιοι] Flor. Parr.: πλούσιον. Mrgo. Par. III:
πλούσιοι.

ϑαλάσσης] Sic Cour. nihil tamen de libris annotans,

οἰχήσεσι»] Par. II: καὶ ἡ οἰχήσεσις.

ἄλση] Flor. et Parr. : ἀλωή.

280 - . ADNOTATIONEB

«ἔχναι!)] Sic dedi e cod. A. Vulgo τέχνη. — Bene habet.
Τέχνης qui legunt [ Valcken. ad Hippol p. 282. et Vill.], con-
cinnitatem verborum a Longo studiose quaesitam temere per-
vertunt. Τέχνη de opere arte facto haud infrequens. Ita saepe
Pausanias, 1, VI. c. 14. Zfvoyoc δὲ 0 ᾿Αδαμάτα — ἔστιν Aysiada
τέχνη toU ᾿Δργείου. 1. VII. c. 24 similiter, ᾿4γελάδα τέχνη τοῦ
Vtoyelov. 1, X. c. 6. “πφαίστου τὸν ναὸν τέχνην εἶναι. [VI, 6, 6.]
Alis locis ἔργον adhibet. Sic et po&tae. Rufin. epigr. 18. Ποῦ
νῦν Πραξιτέλης; ποῦ δ᾽ αἱ χέρες αἱ Πολυκλείτου, Αὐτοαῖς πρό-
αϑε τέχναις πνεῦμα χαριζόμεναες Christodor. Ecphras. v. 169 s.
ἀγλαΐη γὰρ Ἔπνεε ϑερμὸν ἔρωτα καὶ ἀψύχῳ ἔνὶ τέχνη. v. 1B 8.
οὐδέ σὲ χαλκὸς ἔπαυσεν ὀϊζύος, οὐδέ σε τέχνη" πγοῦς olxit(gaca
ϑυσαλθέος ἔσχεϑε λύσσης. Latini ροξδίδο artes eodem sensu
usurparunt. "Vid. Mitscherlich. ad Horat. t. Il. p. 896. ScuíEF.
p.9615q. Pluralis eadem significatione: Dionys. Hal. de 'Thuc.
Iud. c. IV. 8. 3. p. 817. R. in. Οὐδὲ γὰρ τὰς ᾿4πελλοῦ xoà Ζεύξι--
δὺς καὶ ΖΙρωτογένους καὶ τῶν ἄλλων γραφέων τῶν durouecu£-
Vr τέχνας οὗ μὴ τὰς αὐτὰς ἔχοντες ἐχείνοις ἀρετὰς χρένειν xe
πώλυνεαι. :

ἐνηβῆσαι) Hanc Valckenerii δὰ Hippol. p. 282. prolatam con-
lectwrem recepit Cour. prob. lacobs. quum viderent a codd. ve-
stigiis eam esse confirmatam. Urs. t: ἐνεκῆσαι. A : ἐνβῆσαι. B : ἔνη--
κῆσαι. Utitur hac voce Long. 1. III. c. 18. Vid. Valcken. i. 1. De
cognata voce ἐνηβητήρια v. praeter Vaicken. ad Herod. 1l. 133.
lacobs. ad Ἀεὶ, H. A. p. 379.

. παραπλέοντες] Sic Cour. ex ΔΈ, ptob. Iacobs. Sic etiam
Parr I. HI. Vulgo zezoidovsec.

ὠτίδας} Sic leg. Male ed. Flor.: ὠετείδας. Hecte Huet.
emendat ὠείδας. Didtur et οὐτίϑας. Gelenus tertio de alimen-
tis libto: μεταξὺ d£ ni oc τῶν γεράνων τε καὶ τῶν χηνῶν 5 σὰρξ
τῶν χαλουμένων οὐτίδων 3 ὠτίδων ἐστί. De hac ave v. Athen.
|. IX. p. 390. et ad eum Cas. c. 10. pag. 671. ubi otum inter et
. Otidem distinguitur. Hinc gallicum outarde. Vitr. pag. 109. V.
Schneid. et lacobs. ad Ael. H. An. l|. II. c. 28. et Sturz. Lex.
Xen. t. YV. p. 624 sq.

«ὥστε ἡ] Quod h.l. insertum quondam legebatur xe£, id
iure delevit Schaef. : Confirmant hanc emendationem A3.

καταβάλλοντες] Proprium in hoc sensa vocabulum. Hinc
pensio dieitur χαταβολή, de quo v. Valckenar. ad Ammen. pag.

LIB. Il. CAP. XII. XIII. ?8Y

115. et Hemsterh. ad Lucian. D. Mort. III t. I. p. 840. Alciphr.
l. 1. ep. 8. χαταβαλόντες ἀργύριον. ep. 9. πρὸς τῇ καταβολῇ τὰρ--
γυρέου. ερ. 33. χαταβαλὼν ὀβόλους δύο. 1. III. ep. 88. χατα-
βαλὼν ἀργυρίδιον pro quo Xenoph. Eph. 1. V. p. 73. ἀργύριον
κατατίϑεσϑαι. Vini. p. 109. Plura Waix. ad Arsen. p. 85.

ἐνεστώσης) Sic Cour. ex AR. Sic etiam Flor. Urs. Parr.
I. Il. Vulgo ἑστώσης: ---- ἑστώσης) 'Teneo hoc Chariton. loco si-
mili p. 51. τότε γὰρ ἔτει χειμὼν εἑστήκει καὶ παγτάπασι» ἀϑύνα-
τον ἐδόχει τὸν Ἰώνιον περαιοῦσϑρι. δὰ q. 1. vid. Dorvill. p. 808.
[388 Lips] Alciphron. p. 358, (l. III. ep. 39.] ἡ νῶν ἑστῶσα at-
μροτάτη τῶν Θεσμοφορέω» ἑορτή. ἐνεστώσης praefert Wake-
field. Silv. Crit. p. III. p. 144. [et Valckenar.]. TURN: P 863
sq. Vill citat Ruhnk. ad 'Tim. p. 168.

CAP. XIII

τῶν δή τις ἀγροέχων ] Cour. contra libros zd» d£ τις dyo
δὴ aeque bene se habet quam c. 14. αἰσϑήσεως δὴ τοῖς ήηϑυ-
μναίοις γενομένης. et c. 18. διωχόγτων δὴ τοὺς Ἀδηϑυμναίους
ἐχείνων. 1. IIL. c. 4. ἤτεε δὴ τὴν Χλόην χαρέίσασϑαί οἱ πᾶν, ὅσον
βούλεται. — Struetura verborum non solis scriptoribus lonicis
propria. Xenoph. Cyrop. VIL 2.3. τῶν ἐν τῇ ἀκροπόλει τινὸς
φρουρῶν. Arrian, de exped. Alex. VIL. 3. 6. τῶγ ziv« ϑεραπευ--
ὄντων. Diodor. Sic. t. 1. p. 599. τῶ» — ἂν Σάμῳ wig στρα-
τιωτῶν. Plutarch. vit. Demosthen. IV. τῶ» Εὐριπέδου τινὰ ῥή-
σεων. Pausan. p. 171. τῶν Twe ἐμπεποιηκότων. p. 369. τῶν
τις βαρβάρων. Ὁ. 594. Πεισίστρατον dà, ἡγέχα ἔπη và Ὁμήρου
διεσπασμένα τε xoà (add. ἄλλα) ἀλλαχοῦ μνημονευόμενα ἠϑροί-
ζετο, ἢ αὐτὸν Πεισίστρατον, ἢ τῶν (εἰς bene Sylburg.) τιρὰ
ἑταίρων — —. Lucien. t. HL. p. 181. τῶν ἰαλέμων τινὸς ποιη-
τῶν. Alciphr. pag. 820. [lib. III. ep. 20.] tà» t« γγωρέμων,
pag. 398. [lib. III, ep. 63.] τῶν — τινὰ γεαγίσχων. Procop.
Histor. Arc. pag. 4. D. τῶν τινος οἰχεεὼν Εὐγενέον ὄνομα
ὑπουργήσαντός oí ἐς ἅπαν τὸ ἄγος. Phrynichus pag. 62.
τῶν ἀμαϑῶν τινὲς ἰατρῶν. Xustath. ad 1], pag. 489. ]. 31
Bas. τῶν τινες ὕστερον Σκυϑῶν. p. 1462. 1, 14. τῶν τινες γοῦν
παλαιῶν. Add. Villes, Anunadv. δὰ Longum pag. 196. 287.
ScmAEr. p. 368, V. Appar. Demosth. t. IlJ. p. 177. 251,

ἐς ἀνολκὴ» λέϑου] Recte Abresch. Diluc. Thucyd. pag, 474.
confert "Thucyd. | IV. c. 112. dóxo« πρὸς λέϑων ἀνολκχὴν ngoa-

232 ADNOTATIONES

χείμεναι. Saepe autem Longus expressit 'Thucydidem ; quod
pluribus alis exemplis appositis demonstrare possem, nisi con-
sulerem brevitati. ViLL. p. 110.

χοήζων 1 Coniectura lungerm. deinde a codd. Parr. I. IL
et fort. ab A confirmata. Par. III: δεαχρήζοντος.

μεμψάμενοι] Coniectura Iungerm. ab A B. confirmata. Tunt.:
μεμψώμενοι, — Ceterae μεμψόμενοι."

£evodóxovc] Contra Columbanium ξενοδόχους typogr. men-
dorum elencho scribentem affert Vill Jemst. ad Arist. Plut. p.
129. Moer. Att. p. 2971. Thom. Mag. p. 640. ib. interpp.

σταδέους)] Hanc formam reposui e JB» probante Cour. A:
σταδίοις. Cour. affert. 1. II. c. 95. [1. IL. c. 33.] 1. III. c. 2.

ἀπέφαγο»] Cour. coniec. ἀπέτραγον.

CAP. XIV.

᾿ χλυϑώνιο»] lenis fluctus. Contra vehemens aestus i. q. χλύ-

dor» apud Heliod. 1. I. c. 33, pag. 37. Cor. ἐπεὶ δὲ τὸ πολὺ τοῦ
πλοῦ διήγυστο, χλυϑώνεον ἀϑρόως ἐμπεσὸν καὶ ἄνεμος ἐξώστης
καὶ λαέλαπες συμμιγεῖς καὶ πρησεῆρες τὴν ϑάλατταν καταιγίζου-
σαι τὴν ναῦν τοῦ εὐϑέος παραφέρουσι. ic etiam "Thucyd. L II.
c. 84. Et translata significatione Hel. 1. X. c. 16. p. 413. Cor. Yó&o-
πῆς — τὸν δῆμον κατοπτεύσας ἀπὸ τῶν ἴσων παϑῶν χεχιγημέ-
vor -- ἠχήν τε τινὰ ϑεσπεσίαν ἄχρις αἰϑέρος αἴροντας καὶ οὔτε
κηρύχων σιγὴν ἐπιταττόντων. ἐπαΐοντας - - "góc ἡσυχίαν τὸ xÀv-
δώγιον τοῦ δήμου κατέστελλε. |

παλίῤῥοια] Mrg. Par. III: περέῤῥοια.

αἰσϑήσεως δὴ] aic9. dà mrg. Par. MI. unde recep. Schaef.
et Cour. Utrumque dici potest. Nulla ergo codd. lectionem
mutandi caussa.

ἐβόων] ἐϑόων Tunt. quod iam correxit Columb.

ἐπὶ τὴν ϑάλασσα»] Sic Cour. ex A B. Vulgo ἐπὶ ϑάλατταν.

οὗ ηϑυμναῖοι)] Sic Cour. ex AB. Vulgo artic. omittitur.

'στερόμενοι) Male tentavit Huet. σεέρεσϑαι in Euripide fre-
quens. Leonidas Alexandr. VII. ἀμφοτέρων στέρεται. Iuhan.
p. 42. D. 43. A. Saepius hanc formam legeremus, si per libra-
rios licuisset. Cf. vv. lectt. ad Diod. Sic. t. I. pag. 95. Egit
de ea iam .H. Steph. Ind. in 'T'hes. p. 11. col. 60, F. ScugF. Ρ-
364. "V. C. Jacobits. ad Lucian. Char. p. 3 sq.

LIB. II. CAP. XIV. XV. . 388

καὶ πρώτους τε τὸν ““ἀμωνα] Sic omn. codd. Schaef. x. zr.
τόν τε ,4. Hanc particulae τε sedem iis defendes, quae habet
Hartung. de Partic. t. I. p. 114. Huc etiam referendus est lo-
cus Xenopb. in Oec. quem attulit Fritzsch. Quaest. Lucc. p. 10.

oxidóol] Sic vulgo et Parr. I. III. σχηροὶ Β. Par. Il. A:
σχληροί,, quemadmodum coniec. Heinsius, quod praetulit Cour.
Urs. et Flor. de quibus nihil adnotavit Columban. oxrgóol ha-
bere videntur. — Non necessaria est D. Heinsii coniectura 0x45-
pof. Idem enim ox:góof. Sic qui Plutarcho dicuntur 940) σχληροὶ,
Eusebio et 'Theodorito sunt ϑεοὶ σχιῤῥδοέ. "V. Toup. Opusc.
t. I. p. 468. ScnaEr. p. 364.

CAP. XV.

πρεσβύτατός τε] Unus cod. Flor. γε alius zove. Vitr.

ofa] Vulgo οἷα. Correxerunt Schaef. et Brunck. :

ἐσθής] Hanc Bernardi coniecturam a Dutens. prim. rece-
ptam confirmant A B. Vulgo εὐϑύς. Methymnaeis de ha-
rumce vestium iactura conquerentibus sic respondet Daphnis
c. 16. ἀλλὰ ἐσθὴς ἐνέχειτο καὶ ἄργυρος: quod pariter vidit et
contulit Bernard. ad Synes. de febribus p. 4. recte annotans a
veteribus inter divitias recenseri vestium multitudinem, ut pa-
iet e Luculli exemplo apud Horat. |l. L ep. VI. v. 40 sqq. Immo
et; quod hanc emendationem mire confirmat, apud Xenoph. Ephes.
videbis 1. I. p. 13. in nave, qua vebebantur Anthias et Abroco-
ma, magnam vestium multitudinem, magnam auri argentique
vim: πολλὴ μὲν ἐσθὴς καὶ ποικίλη, πολὺς ἄργυρος καὶ χρυσός.
Id. 1, III. p. 48 εἰ 49. πολὺς μὲν κόσμος γυναιχεῖος, πολὺς δὲ
ἄργυρος καὶ χρυσός. ld. | IV. p. ὅ8.. De itineris cuiusdam ap-
paratu loquens: ἦν» dà πολὺ μὲν πλῆϑος χρυσέου, πολὺ δὲ ἀργύ-
ρου, πολλὴ δὲ ἐσθής. 1. V. p. 76. πλοῦτόν τε διαδέχεται πολὺν
xal εὐδαιμονέαν" πολλὴ μὲν οἰχετῶν παραπομπή, πολλὴ δὲ
τῶν ἐσϑήτων ὕπαρξις xal σχευῶν πολυτέλεια. Heliod. l. L p.42.
de nave loquens: δλχὰς οὖν ἐπληροῦτο χρυσοῦ τε καὶ ἀργύρου
καὶ ἐσϑήτωγ. Apud eund. ib. pag. 7. videbis piratas ea omnia
efferentes, quae in 'Theagenis et Charicleae nave inerant: χρυ-
σοῦ dà χαὶ ἀργύρου, xal λέϑων πολυτέμων, xol σηριχῆς ἐσϑῆ-
τος, ὅση | δύναμις ἑχάστοις, ἐχφοροῦντες. Sic l. V. pag. 234. de
naxis possessore: τοῦ πλείονος φόρτου τῶν ἀγωγέμων δεσπόζει,
χρυσοῦ τε ὄντων καὶ λέϑων πολυεαλάγνετων, καὶ σηριχῆς ἐσθῆτος.

294 ADNOTATIONES

Et L IL p.86. χρυσοῦ μὲν xol ἀργύρου καὶ ξσϑῆτος ἀφϑονία.
Chariton, 1, L p. 10. Χρυσός τε καὶ ἄργυρος, ἐσϑήτων» κάλλος
xal χόσμος. et l. VI. p. 102. χρυσός, ἄργυρος, lo95c. ἘΠῚ ibid,
p. 112. χρυσὸν καὶ ἄργυρον καὶ ἐσϑῆτα. ἘΠ]. VH. p. 121. xal τὰ
χρήματα καὶ τὰς ἐσϑῆτας, καὶ τὸν πλοῦτον τὸν βασιλιχόν. Al-
ciphr. l. I. ep. 8. p. 80. πρὸς μὲν οὖν τὸν χρυσὸν, ὃν ἐπαγγέλλον-
ται (of λησταὶ) καὶ τὴν ἐσθῆτα, χέχηνα. Vit. p. 113 sqq.

ἀργύριον) Flor.: ἄργνρον. d

τούτους] Sic Cour. ex A. probante Iacobs, Vulgo τούτων.

ὠνήσαιτο] Sic Cour. ex Δ. Vulgo ὠνήσατο.

ὃς ἐπὶ τῆς ϑαλάσσης νέμει τὰς αἶγας ὡς ναύτης. Locus cor-
ruptus. Cour. ex vestigiis cod. A. qui habet: ὃς ἐπὶ τῆς ϑαλασ-
σης ἰδὼν v. v. aly. ὦ. y. edidit: ὃς ἐπὶ τῆς ϑαλάσσης lov νέμ. τ.
«iy. eto. id quod in vv. lectt. Graecis subiectis annotare omisi.
Sententiae aptius esset φοιτῶν, vel ἀλύων, id quod Iacobs. con-
iecit. Sed remanet hyperbaton tale, «quale vix excusari posset,
nimir. tum vv. oporteret coniungi ita: ὃς ἐπὶ τῆς ϑαλάσσης ἀλύ-
v» ὡς γαύτης V. v. αἶγας, Hjnlopen. delenda censuit vv. ὡς
vautuc.
CAP. XVI

τοσαῦτα] Sic scripsit Cour. auctoritate cod. A. Vulgo
τοιοιῦτα. ᾿

τρέχοντες] Sic; Urs, Amyot. AB. Nulgo τρύχοντες. Re-
cepit genuinam lectionem iam Moll.

94l«acca»] Sic Cour. nihil tamen de libris dicens. Vulgo
ϑάλατταν.

πόα») Flor. Urs,: λύγον.

πιστεύσει) Mrg. Per. ΠΙ: p. (sio) πιστεύσειεν.

CAP. XVIL.-

Ῥηϑυμνγναέρις Cour. ex Corais coniectura ἡ4ηϑυμναίους,
quod iam suspicatus est Vill.
ψᾶρες ἢ xoÀowot] Videtur Longus hanc imaginem petivise
ex Homero qui sic Il. XVI. v. 583: — ἔρηχε ἐοιχὼς
Gxé/, ὅσ᾽ ἐφόβησε κολοιούς ze ψῆράς τε.
Cf. eüam XVII. v. T65.
τῶν δ᾽, ὥστε ψαρῶν νέφος ἔρχεται ἠὲ. χολοιῶν.
ὅρων» Sic ex Vill. (qui tamen in accentu erravit) conieci, quam
confirm. Amyot. Par. LH. A.B. et ed. Comm, Vulgo ὀρῶν.

LIB. IL CAP.XV.XVI XVIL XVII. 886

CAP. XVIII

ϑιωχόντων δὴ] Sic Cour. ex AB. Sic etiam Urs, et Par. Il.
Vulgo dix. δέ.

πολλὴ»] Parr. I. II: πολύν.

καὶ τῆς πήρας] Sic omnes codd. Probabiliter hic, ut in-
fra pag. 90. lib. 15., conüicitur [a Le Fevre cuius coniecturam
recepit Cour.) κάκ z. z. πρ. Longus p. 79. 1, 7, àx τῆς πήρῳς
προεχόμιζε μελιετώματα πολλά. p. 120. 1l, 15. ex nostra corre-
ctione: 2x τῆς πήρας τὴν σύριγγα προχομέσας. Lucian. t. ILI.
p. 288. ἐκ τοῦ κόλπου προκομίσασα ῥδόμβον. [Adde Schaefer.
ad Phalar. p. 351 b.] Parum curarunt hoc verbum Lexicogra-
phi. Igitur alia eius addam exempla. Menander Exc. de Le-
gat. p. 147. A. Paris. Ei ξυγχωρήσομέν gos, τὸ παρὰ σοῦ προ-
χομισϑὲν γράμμα — ἔχειν τὸ πισεόν. quae. si meminisset Kuste-
rus ad Suid. t. II. p. 651. asteriscis supersedere potuisset. Lu-
cian. (Navig. c. 19.] t. III. pag. 261. γεχρόν τε ἄλλο παιδίον εἷς
τὸν ᾿Ισϑμὸν. ἐπὶ δελφῖνος ὁμοίως προχομεσϑῆγαι. Chariton. p. 29,
τάλαντον οὖν ἀργυρέου προκομίσας ἠνάγκαζε λαβεῖν. Xenoph.
Ephes. p. 62. προχομέσασα εἴχοσε μνᾶς ἀργυρίου. ScHABF. pag.
365 sq. Ego non requiram praepositionem , quoniam Genitivus
eam in se continet notionem. Sic etiam statuit Villois. ad ]. 1Π].
c. 20. Similiter L III. c. 6. τεῆς δὲ αὐλῆς προῆλθεν οὐδείς et
c. 10. προῆλθον τῆς αὐλῆς et c. 11. προήκει τῶν 9vg& v. Heliod.
l. V. c. X. p. 175. Cor. ὃ δὲ Kvruov τοῦ δωματίου προήχων.

ζυμέτου] Bic scripsi praecipientibus Bastio in Append. ad
Epist. Crit. p. VI. et Oudendorp. ad 'Thom. p. 903. quos vide.
Adde Intpp. ad Xenoph. An. VII. 3, 21. p. 378. . Popp. ἀζυμέτης
Coraes "4ruxt. 1, ιβ. — Je doute fort, que ce mot (ζυμήτου)
soit Grec. Si on le trouve écrit quelque part, c'est par erreur
de copiste, provenant de la mauvaise prononciation. — Il faut
écrire ζυμέίξου. Je m'attendois à trouver. sur ce mot une note.
Bavxcx.

. τότε μάλιστα ἀνακεησαμένη αὐτὸ»} Sic libri. Sed haee ]e-
ctio. non sana videtur esse. Quod in Courerü legitur edi-
tiome, id profectum est ex eius ooniectura. Fort.: τὸ dà μώ--
λιστα ἀναχιησάμεγον αὐτόν etc. Salem aofietum intactum
relinquere debebat Cour. — ἀγναχεησαμέγη -- αὐτόν} Le

230 ADNOTATIONES

verbe moyen n'a rien à faire ici. Lc style de ce roman i'est
pas toujours trés pur. Cependant Suidas observe, que Thucy-
dide a employé ce verbe dans la signification de ϑεραπεύειν,
qui est celle qu'il auroit ici. BnuNcx.

CAP. XIX.

τρυφώντω» x. τ. ὁ. Post hanc vocem auctius ad oram Par.
A B. et in codd. Flor. et Urs. xo? ἐν ἡσυχίᾳ ὄντων, τούτους εἰς
βρήϑειαν ἥκει» xétevor ; ubi illud ἐν ἡσυχίᾳ ὄντων mihi videtur
esse glossa τοῦ τρυφώντων, ut sequentia τούτους elg βοήϑειαν
fxev ἱχέτευον ; glossa toU ἐχετηρίας ϑέντες. Frequentius hoc
sensu dicitur Íxergoía». Demosth. de Cor. p. 282, 16. R. οὐχ
ἱχκετηρέαν ἔϑηχεν ὡς ἀδικούμενος. ἘΠῚ contra Timocr. pag. 703.
ἔϑεσαν τὴν ἱκετηρίαν οἱ ἄνϑρωποι. Απᾶοο. de Myster. pag. 54.
t. IV. Reisk. habet ἐχκετηρέαν χαταϑεῖναι et ibid. ὃς ἄν 9ῇ ἔκε-
τηρέαν et ibid. p. 66. ἐχετηρία κεῖται ἐπὶ τοῦ βωμοῦ. Aeschin.
contra 'Timarch. p. 123, ἐχετηρίαν ϑέντες εἰς τὴν βουλήν. ἘΠ de
legat. male gesta p. 200. ἐχετηρίαν ϑέντες ἐν τῷ ϑήμῳ ἡ οἰχεῖοι.
Harpocration in hanc vocem p. 196. ἐχετηρέα- «Ἱσχίνης ἐν τῇ
ἀπολογέᾳ. Ἱκετηρία καλεῖται ἐλαίας κλάδος στέμματι ἐστεμμέ-
γος. Nam of ἐχετεύοντες ἐλαίας κατεῖχον κλάδον. addit Aristo-
phan. Schol. ad hunc Pluti versum 1383:

“Ὁρῶ νιν ἐπὶ τοῦ βήματος καϑεδούμενον,
᾿Ιχετηρίαν ἔχοντα.

ViLL. p. 117. — γλαυκὴν χλόην φυλλάδος χαταστεφῆ. V. Mark-
land. ad Eurip. Suppl v. 259. Schol ad Aristophan. Plut. v.
385. "Ixevnofa δὲ ἐστὶ χλάδος ἐλαίας ἐρίῳ λευχῷ περιειλημένος.
Quod Scholiastae est ἔριον, Harpocration proprie dixit στέμμα.
Eurip. Orest. 12. στέμματα ξήνασ᾽ ἐπέχλωσεν ϑεί. ubi v. Por-
son. ScHAEF. p. 866. ;

διαρπασάντω»] Sic Cour. ex AB. Vulgo ἁρπασάντων.

τῶν. πρώτων olxi»] Plutarch. Nic. 10. oi γὰρ ἔκ Πύλου
κομισϑέντες ἦσαν ἐξ οἴχων τε πρώτων τῆς Σπάρτης. [ Dion. Ha-
lic. Arch. p. 1196, 2. Σπόριος Ναύτιος, οἱχίας ἐν ταῖς πώνυ Aau-
προτάταις diadoyoc.] Liban. Ep. 1581. ἀλλὰ χαὶ τοῦ πρώτου yÉ-
vovg οὗτος ὁ Καππαδόχης. Athen. 1, 48. ὁ dà «ΣΣταταγνὸς τῶν
πρώτων ἐστὶν οἴνων. Boss.

ἀχήρυχτον) Hic sensu proprio ἀχήρυχτον accipiendum est

LIB. I. CAP. XIX. XX. 284

pro bello, quod ἃ praecone seu caduceatore indictum non est.
Saepissime autem πόλεμος ἀχήρυχτος iungitur cum ἄσπονδος,
ut apud Demosth. de Cor. p. 314, 16. R. apud Aeschin. c. Ti-
march. p. 33. et 38. Steph. apud Lucian. in Piscat. t. 1. p. 606.
[c. 36. ubi v. C. Jacobitz.] ἄσπονδα xal ἀχήρυχτα πάντα. Tunc
significat bellum implacabile; de quo v. Abresch. Dilucc. Thucc.
p. 555. ViLL. p. 119.

πλησίον γὰρ] γὰρ om. Parr. Flor. A B. Vill. Cour.

οὐχ ἣν ἀσφαλὲς Quod in edd. Parr. I. et IL. Bodenii et
Schaferi legitur: οὐχ ἀσφαλὲς ἦν, id nulla nititur auctoritate.
Parr. codd. et edd. Iunt. Comm. et Iung. omittunt ἦν.

CAP. XX

αὐτερέται() Vulgo ἀντερέτης, quod correxerunt Huet. et
Iungerm. quae emendatio postea a libris, Parr. et fort. ab A B.
est, firmata. Mollius vere observavit apud Suid. et Eustath.
[et Grammat. ap. Bekk. p. 464, 23.] αὐτερέτας esse τοὺς ἐλαύ-
vortag xol μαχομένους, τοὺς αὐτοὺς xal ἐρέτας xoà ὁπλέτας.
'Thüc. 1.1. pag. 10, 16. (c. 10.] αὐτερέταε ὅτε ἦσαν xal μάχιμοι
πάντες ἐν ταῖς Φιλοχτήτου ναυσί. Et |l. VI. (c. 91.] p. 487, 51.
ofr.yec αὐτερέται χομισϑέντες xal ὁπλιτεύσουσιν εὐθύς. — Confer
eumdem et l III, 178, 58. Heliod. l. II. pag. 63. αὐτερέταε τὸν
πλοῦν ἀγνύοντες. VILL. p. 120. — Addaeus epigr. V. τὸν ἀμείλι-
gor lxro πρὸς “4ιδην αὐτερέτης. Musaeus v. 255. forma soluta:
«Αὐτὸς ἐὼν ἐρέτης. ScHaBF. pag. 365. Toup. Emend. t. ΠῚ, p.
294. t. IV. p 224. ScHAEF. MscT.

καὶ τοῦ Zfaqvidoc] Vill. coniecit xo) τοῖς τοῦ zfdq»idoc.

. λεία») In Urs. Cod. est hoc scholion: εἰ μὲν ἔλαβε τὸ -4EI

δίφϑογγον, εἰ dà μὴ ἰῶτα. Corus.

ἔχοι τοῦ χειμῶνος} Legebatur in edd. quibusdam nescio qua
auctoritate: τὴν τοῦ χειμ. — Sed abest τὴν a Parr. AB. ab edd.
Commel. Iungerm. Rursus expulerunt Brunck. Cor. et Schaef.
Iunt.: τοῦ τοῦ y.

ὥστε] Urs. unus et Amyot. xal ὥστε. Alter Urs. ut cett.
codd. om. χαί.

κοίλῳ] Est emendatio Koen. ad Greg. Cor. p. 18. Scliaef.
Omn. codd. et edd. £vig.

καταφεύγει) Restituit Boden. ex Urs. Sic etiam AB. xoà
φεύγει Par. I. Il. Vulgo: φεύγει.

288 ADNOTATIONES

κατακερτομήσαντες) "Fripler huius verbi regimen. De sc
cusativo monuit Suidas a Vil. laudatus [ xarexeproutir , χατα-
χλευάζειν, αἰειατιχῆ)]. Dativi.(quae constructio est rarissims)
exemplum v. in Abresch. Lectt. Aristaen. pag. 277. Scsumr
p. 966 sq. . ;

CAP. XXI

ἐγέγνωσχο») Vulgo &y(vooxo»v. llam formam recepit Vill.
e Parr. Sic fort. etiam AB. .

περαιτέρω) Tunt. παραιτέρω. E

προσταλαιπωροῦντες) Sic Cour. ex AB. Vulgo ταλαιπο-
ροῦντες. Cf. Wyttenb. ad Plutarch. t. IIT. p. 6. ed. Oxon.

ἐλεεινὸν) Passow.: ἐλειγόν. V. ad 1.1, c. 25. |

κωχύων») Est emendatio Iungerm., quam confirmare vidento
48. Edd. vett. xoxxvor.

ἔχαϑέζοντο)] Restituit Vill, e Parr. I. II. fort, sic etiam A .
Vulgo ἐχαϑέζετο.

ϑάλασσαν)] Sic Cour. de libris suis tacens, Vulgo ϑάλατταν.

χατεμέμφετο -Reposuit Moll. ex Urs. Sic etiam videntur
babere AB. — Vulgo ἐμέμφετο. Ceterum notanda est huius
verbi constructio. Multo frequentius cum accusativo síruitur,
cuius rei exempla iuvenies apud Xenoph. Plutarch. Demosth.
Dionys. 146]. aliosque. Rarius cum genitivo ut apud Dion
Hal.:de Lys. iud. c. 14. pag. 438. ἐν γοῦν τοῖς neg) λέξεως τῶν
τε ἄλλων χαταμέμφετα, τῶν περὴ τὰς ἀνειϑέσεις — χαὶ τι πα-
ραπλήσια τούτοις σχήματα διδξσπουδαχότων.

CAP. XXII.

dq ἐμᾷ») Par. HI: ἀφ᾽ ἡμῶν».

καὶ τὰ πρόβατα xaza9v0vos] om. Parr. Habet. mrg. Par. ΠΙ.

καταϑύουσι] Cour. sine causa hoc mutandum censet ia
καταϑύσουσι,

ποίοις ποσὶν ] Cour. temere suam coniecturam ποίοις 0p-
μασιν in verbis collocavit. Quemedmodum Longus hic pedes,
sic manus commemorat Lucianus adv. Ind. c. 24. τοῦτο γοῦν
xal μάλιστα ϑαυμάσειεν ἄν τες, τένα ποτὰ ψυχὴν ἔχων ἅπτει τῶν
βιβλίων, ὅποίαις αὐτὰ χερσὶν ἀγελέετεις s — Vill. oomparat Ach.

LIBER ll. CAP. XXL XXII. XXIII. 280

T'at. 1. IV. pag. 434. ποίῳ γὰρ ἴδοιμε τῷ προσώπῳ τὸν πατέρα,
μάλιστα μὲν οὕτως αἰσχρῶς φυγών ; et citat Dorvill. ad Char.
p. 460. [480. Lips.]

λιπεργάτης] Sic ex ΑΒ. Cour. Volgo λειπεργάτης,. V
Schaef. Appar. t. ITI. pag. 400. — Hanc vocem in dubitationem
vocaverunt Schaef, qui λιπερνέτης edidit, Cour. qui λοιπὸν
ἐργάτης coniecit et Iacobs., eui neutra harum coniecturarum pla-
cuisse videtur. ^ Et profecto haec vox genuina haberi ne-
quit, nisi velis statuere, Longum hanc vocem contra analo-
giam formavisse, Quum enim λιπόναυς is sit, qui deseruit ma-
vem, λιπογαύτης contra, qui deseruit socios nautas, et λεποστρά-
v&t& Sit militiae desertio εἰ λιποστρατιάώτης qui commilitones de-
seruit, etiam λεπεργάτης significat eum, qui operas deseruit, non
operis desertorem, quemadmodum explicaverant. Vv. Dcti. Hoc
enim, si analogia formata voce exprimere velis, significaret λέπ--
ἐργος, cuius tamen vocis nusquam reperi exemplum.

περιμενῶ]} Vitium vulgatae περιμένω, quod iam Iungerm.
videtat, correxit; denuo Schaef.

CAP. XXIII
τοιαῦτα ] Sic Cour. ex AB. Sic etiam Urs, et Par. II.
Vulgo ταῦτα.
ἀνυπόδητοι] Hoc recepit Vill. e Par. III. Videntur tuet
etiam AB. Vulgo ἀνυπόδετοι. Etiam l. I. c. 4. ἀνυπόδητοι,
V. Lobeck. ad Phryn. p. 445. Schneid. ad Plat. Pol. t. Lp. 162.
ξῴχεσαν ἐλεοῦσαι] 'Temere sollicitat Wyttenbach. Frequen-
tiora huius constructionis exempla haberemus si per librarios
aut editores licuisset. In Diod. Sic. t. I. p. 126, 1. 38. scrib. ex
cod, Coisl. ἀντισπώμενος δ᾽ ὑπό τινος ἔοιχε. in Luciano t. I.
p. 553. 1. 36. [ Vit. Auct. c. 18. ubi v. C. Jacobitz.] ὁ δέ τινα
ἔοικε πενϑῶν. in Christodori -Ecphrasi 'v. 244 s. ex Vat. cod.
ἔοικε dà ϑέσπιϑος ὀμφῆς Σιγηλοῖς στομάτεσσι ϑεοπρόπον ἄσϑμα
τιταίνων. Cf. Schneid. ad Xenoph. Hist. Gr. pag. 350. qui ἴῃ
Demetrio Phal. IV. rem minus caute gessit. lam in Homero
huius constructionis vestigia Clarkio se obtulerunt, non illa qui-
dem agnita recentioribus poetae editoribus ScmaEr. p. 367 sq.
Cf. ad Dion. Hal. de Comp. p. 213. Ast. ad Plat. Legg. p. 554
Heindorf. ad Plat. Phaed. p. 206. Schneid. ad Xenoph. Cyrop.

---

2409 ADNOTATIONES

p. 856. ed alt. ad Memor. p. 228. ed. III. Polyb. l. XXXII, 8. codd.:
εἰ δ᾽ ἄπιστον τὸ λεγόμενον δόξει bouxéyas τισίν. Οἵ. Schweigh.
t. VIII. pag. 51. Nunc ἀπέστῳ. Sic Ael. V. H. XIII, 21. pro
eo quod olim legebatur ἀτρεμεῖ xol ἔοιχε xo nunc legitar
ἀτρεμεῖ x«l Éouxe xo. ScHAEF. MscT. Cf. Winckelmann. ad
Platon. Euthyd. p. 73 sq.

ἢ dol] Vulgatae accentum ἤ σοι sicut infra in x«l σέ cor-
exit Schaef.

ἡμεῖς τοι] τοὶ restituit Vill. e Paxr. Videntur habere et-
iam A B.

ἐχείνη πεδίοις] Sic Vill. e Parr. Schaef, ἐχεένῃ xal πεδίοες
' de suo. — A: ἐχεῖ παιδέοις. B: ἐχείγη .... δέοις. Particula
καὶ necessaria non est, quum dativ. éxsí(vg pendeat ab omisso
ἔστι, alter ἃ voce χοιφϑός.

xal τοῖς προβατίοις τοῦ «ἀμωγος} Αἀμωνος haud dubie er-
ror librar. pro Ζρύαντος, ut recte statuerunt Huet. Vill. Brunck.
lacobs. Et sic etiam Amyot: ne pense pas qu'elle soit fille de
Dryas. Schaefer. h. v. delenda esse censet et Cour. excidisse
autumat: xo προβ. τ. “ρύαντος, μηδὲ σοέ γε ταῖς αἰξὶ τοῦ “4ά-
ἕωγος, quod non est verisimile.

τούτου ἐδεήϑημεν) Sic Cour. ex A. Vulgo τοῦτον.

συνήϑης γὰρ σερατοπέδοις] Fuit enim et Bacchi socius in
exped. Indica. V. Lucian. in Baccho; unde in Syringa, sive ea
Simmiae est, sive Theocriti, de Pane: οὗ αἶϑε πάρος φρένα τέρ--
μα σάχοις. IUNGERM.,

καταλιπὼν ἀγροικίαν Aldiphr. l. HI. ep. 89. χαταλιποῦσα
τοὺς σχοπέλους καὶ τὴν ἀγροικέαν. VLL. p. 125.

ἄπεισι] Schaef. in not. MscT. coniecit ἔπεεσι.

. ktivres χαμαῖ] Xenoph. Eph. 1. I. p. 13. £xewro clc γὴν
ἀϑυμοῦντες. Supra c. 21. ἐνταῦϑα καὶ ἔῤῥιψεν ἑαυτὸν χαμαί.
ViILL. p. 125.

γνεμήσετε)] Sic Bod. ex Urs. Sic M Par. III. et fort.
AB. Vulgo γ»νομήσεσθϑε. Flor. Parr. L IL γομήσετε. Hinc
Moll. et Parr. edd. »outvotze, quod in, codd. esse iniuria dicit
Lobeck. ad Phryn. p. 590. qui banc formam probat. Sed v. Buttm.
Gramm. max. t. II. p. 19). Adde locis ibi allatis Appian. t. II.
p. 715. Schweigh.

LIB. I. CAP. XXIII. XXIV. XXV. 91

CAP, XXIV.

καὶ ὑφ᾽ ἡδονῆς x«l λύπης μεστὸς dexovoy] Sic Moll. exUrs.
Vulgo: xel χοινὴ ἡδονῆς x«i λύπης μεστὸς, δακούων. Flor.
Parr. et B: xal xoi vq ἡϑονῆς χαὶ λύπης δαχρύων. A: καὶ
κινῶν μεστὸς ἡδονῆς x«l λύπης δαχρύων. Hanc codd. discre-
pantiam si consideras, vix sanam esse putabis lectionem re-
ceptam.

ἔνϑα] ἔνϑεν Tunt.

κατέχο»] Sic ex Urs. Dutens. Sic fort. etiam AB. Par. 1.:

0
χατέχον. Flor. Urs.: χατέχων. mrg. cod. Per. WI: χαγέχον ἢ
κατέχων. Vulgo et Parr. II. III: κατέσχε.

τοὺς ἀμφὶ Vulgo τῶν ἀμφί. Recepit nostram lect, ex
Urs. Iung. Nec aliter, ut videtur, AB.

εἰφροσύνης) Moll: χαὶ eUqo. Sed recte Abresch. Adnot.
ad quaed. loc. N. Test. p. 617. observat eum frustra infarcire
illad καὶ ante εὐφρ.» eum nullus scriptor «no Xenophonte Ephe-
sio excepto ἀσυνδέτως iuncta aeque habeat in deliciis. Idem
conferi haec eiusd. Longi paulo supra sic dicentis: παυσάμε-
γος δϑαχρύων καὶ εὐχῶν, ἀράμενος τὰς φυλλάϑας. Infra 1. TIT.
c. T. ἀμέλειαν φυλάξας, χρέας ἁρπάσας. Ὗιτ,.. p. 127.

CAP. XXV.

ὅσον ϑέχα σταϑίους) Par. II. et III: ὅσον σταδίων.

καταδρομῇ] Par. III: παραδρομῇ.

διορμίσας) Hic excidisse putat Cour. V. G. p. 935. verba,
quae infra c. 26. leguntur: ἀπὸ τῆς ὀρϑέου πέερας, τῆς ὑπὲρ
τὴν ἄχραν. 04

ἢ γῆ πᾶσα] Sic AB Cour. Vulg. πᾶσα 7 γῆ.

λάμπεσϑαι zoo(] Longum h. l ímitatum esse Homerum
Od. T. v. 31 sqq. animadvertit Vill.

δόϑιος] Sic Lucian. Amor. t. IL. p. 404. [c. 6.] de94y τῷ
τῶν δλατήρων. et in Lexiph. t. II. p. 337. [e. 16.] τοῦ δρόμου
τὸ ῥόϑιον p. 528. [Toxar. c. 19.] ὡς τὸ ῥόθιον ἐπιδέχζεσϑαι τῆς
δρμῆς. et metaph. p. 660. ['T'oxar. c. ὅδ. τὸ ῥόϑεον τοῦ ϑυμοῦ.
De voce δοθέῳ vide praeter Hesych. et Suid. [et Phot. pag.

μονοῦν Q

P413 . ADNOTATIONES

490, 29.) Ducker. δὰ "Thucyd. qui hoc vocabulo usus est |.IV.
c. 10. ut et Plutarch. Moral. p. 245. C. 271. B. 439. A. 491. À.
et 778. B. Eurip. Iph. Taur. v. 407:
ἢ ῥοϑέοις εἰλατίγοις, διχρότοισι κώπαις.
V. eumdem et v. 426. et v. 1184. ῥοθέαις πλάταις et v. 1381.
λαβέσϑε, κώπαις τε 00910 Àevxatvere.
et in Cycl. v. 17.
παῖδές τ᾽ ἐρειμοῖς ἥμενοι, γλαυχὴν ἅλα
ῥοϑίέοεσι λευκαίνοντες,
Confer eumdem et.in Androm. v. 1096. et Aesch. in S. c. Theb.
v. 968. et in Prom. v. 1047. Hom. Od. E. 412.
ἀμφὶ δέ τε χῦμα
βέβρυχεν ῥόϑιον.
ViLL. p. 128 sp. "V. Proclum ad Hesiod. Ἔργ. x. "Hy. v. 318,
Borss. .
᾿ἄλλος ἄλλον ἐχόλει) Emendatio Mollii.. Vulgo ἄλλος ἐχάλει.
Amyot: l'autre appeliait ses compagnons.
xol σχῆμά τις ἔκειτο v6xgoU μιμούμενος Sic scripsi ex con-
iectura Villoisoni, in quam etiam ego incidi, quum viderem cod.
B habere: xol σχῆμά τις Éxerto νεχροῦ μιμούμενον. Az xal σχῆ-
μά τι ἔχειτο véxooU , cuius libri vestigia secutus edidit Cour. :
χαὶ σχῆμά τις ἔχ. vexgoU, omisso verbo gig. "Vulgata lectio:
xal σχῆμά zt ἔκειτο vexooU μιμούμενον, in qua Valck. v. νεχροῦ
in νεχρὸν mutavit, sicut Schaef, qui praeterea scripsit σχήματι.
Boiss. probat id, quod recepi. Similiter Charit. 1, Ili. cap 9.
p. 80. Lips. ὁ μὲν οὖν ἔχειτο x«l σχῆμα xal χρῶμα νεχροῦ ποιή-
σας. quem loc. etiam "Vil. affert. |
᾿ ὁρᾶν Cour. ex coniect. εἶναι. B: εἴχασε» ἂν tig .. 6...
vvxr, OCeterj libri in vulg. consentiunt.

CAP. XXVI.

4 ἡμέρα] Sie A. Probat Cour. ad Luc. As. p. 211.
αἴ οἷς] Omn. libri of. Correxit Iungerm. Ceterum vulgo
Ülec. AB: οἷες. V. Sinner. ad 1. I. c. δ,
ὠρύοντο] c. 30. τὸν τῶν προβάτων ὠρυγμόν.
et de canibus apud Theocr. Id. Il. v. 35.
ταὶ χύνες ἄμμιν ἀνὰ πτόλιν ὠρύονται.
Appiam, d. B, Civ. L IV. p. 591. HStheph. τέρατα x«l σημεῖα

Dicitet

LIB IL. CAP. XXV. XXVI. 213

ἐν Ῥώμῃ πολλὰ καὶ φοβερὰ ἦν" κύνες τε γὰρ ὠρύοντο ὁμαλῶς
οἷα λύχοι. VILL. p. 180. Adde Bion. I. 18. ubi v. Wakef. Plu-
tarch. περὶ 4feiaid. c. 8. χυνῶν λύχοις ὠρυομένων ὅμοια.

πέτυος ἐστεφανωμένη) Sic 1. 1. c 38 στειανωσαμένη πί-
τυΐ. c. 28. τῆς πέτυος ἐστεφανωμένη. c. 30. τὴν ἐπανϑήσασαν
τῇ χεφαλῇ πέτυν. «. 8). στεφανώσαντες πέτυος.

πηϑῶντες — τὰς ναῦς ἐξ ἁλὸς) Sic vulg. et codd, Quod
Schaef. et Cour. dederunt profectum est e coniectura Villoiso-
ni, quae commodiorem vulgata quum exhibeat sententiam, eam
libenter recepissem, si modo ab uno confirmaretur libro manu
exarato. Αὖ vero contra omnium librorum consensum in tali re
nihil tentare sum ausus, praesertim quum etiam vulgata ferri
possit ea ratione, qua in Latinis siguificavi. Accedit quod, si
de vocum transpositione exploratum esset, incertum maneret,
utrum ἐξ ἁλὸς πηδϑῶντες aut. πηδῶντες ἐξ ἁλός esset scribendum,
τ΄ ὑπὲρ τῆς ὀρϑίου πέτρας τῆς ὑπὸ τὴν ἄχρα»] Quod Cour. h.l.
ὑπὲρ in ἀπὸ et ὑπὸ in ὑπὲρ de suo mutavit, id sine idonea
causa factum est. Nusquam enim apud nostrum legitur, illam
rupem ὑπὲρ τὴν ἄχραν fuisse, non ὑπὸ τὴν ἄχραν. Etiam Ia-
cobs. Courerio videtur assentiri quum vertat: Auch wurde von
dem schvroffen Felsen herüber, der über dem Vorgebirge lag, der Ton
der Syrinx vernommen.

μηνίοντός τι] Par. III: μηνύοντός ri. — Omnino legendum
μηνέοντος pro quo frustra Par. editor coni. μηνιῶντος, cum '
pariter dicatur μηνέω et μηνιάω. Idem male coniicit ἐπὶ τοῖς
γαύταις, pro τι τοῖς ναύταις 5 Dam μηνέω cuin dativo, sine prae-
positione, construitur. Hom. Il, 4. v. 422, Msvi' ᾿ἀχαιοῖσιν. Et
Il. Z. v. 257.

Ὄφρα μὲν οὗτος ἀνὴρ "ἀγαμέμνονι μήνιε dio.

Ut antem in posterior. Paris. ed. Longi, sic et in prima Achill.
Tatii, male μηνύματα pro μηνέματα positum fuit, de quo v,
Bod. ad Ach. Tat. 1, V. c. 25. [pag. 127, 33. ib. Jacobs.] Idem
Ach. Tat l V. p. 498. habet μήνιμα àx τοῦ ϑεοῦ. Vox autem
μήνιμα est Homerica et occurrit Il. X. v. 858. et, Od. 44. v. 73.
Xenoph. autem Ephes. |. l p.92. μηνιᾷ πρὸς ταῦτα ὁ Ἔρως, Et
lib. III. pag. 58. μηνέίσαι uiv ἐχείνῃ scilic. Isis. ViLL. pag. 131.
Adde Wessel, ad Herod. p. 414. 984. et 494, Cf. Dorv. ad Char.
p. 170. Amst. ScHARF. p. 369.

τὴ» αἰτίαν συμβαλεῖν} Xenoph. Eph. l, Ι. p. 9. dualis

Q2

341 '- ADNOTA'TIONBS-

δὲ τὰ τοῦ 3400 λόγια οὐκ ἐδύναντο. Hieliod. 1. I. p. 9. x«l τοῦτο
παρῆν συμβάλλειν χαὶ τοῖς πόῤῥωθεν. Vin. p. 132.

οὐχ ἀϑεεί] Vox ᾿ιάϑσοθ poética reperitur etiam apud He-
Tied. 1. VI. c. 4. p. 229. ὡς xal νῦ» oUx ἀϑεεὶ γενἔσϑαι δοκεῖν.

CAP, XXVII.

βοῶν καὶ αἰγῶν xcd zotyvímy] Sic Schaef. ex Urs. quocum
facit B. A: ἀγέλας δὲ ποιμγνέων καὶ βοῶν. — Cáter libri et volg.
m. v. ποιμνίων, servant autem χαὶ post αἰγῶν.
ot οὖν) Sic Cour. ex A S. Volgo οὔτε οὖν.
ἀποδώσεις Librurims eod. Par. ΠῚ. transito loco huic aptis-
simo ἃ plurali δὰ singulárem offensus temere exaravit imo-
δώσετε.

CAP. XXVIII.

πάνυ οὖν) ovv om. Parr. B. Habet πῦρ. Par. III.

τοῦτο γὰρ Bxaltiro ] Sic noster supra pag. 9. l|. 10. infra
p. 115. ἴ 21. Psendo - Themist. Epist. XI. pap. 56. Sch. ^fi ὁ
XlvOwvoc αὐτοῖς (xoà γὰρ τοῦτό με ἐκάλουν —) x. v. À. quem lo-
cum tractavit Dort. ad Chr. p. 686. Amst, Videhdi de hac lo-
cutione Jensius ad Lucian. t. I. p. 235. οἱ Locelia ad Xen. Eph.
p.270. Longus p. IIL ]. 11. paulum variata oratione: Τοῦτόν
τε οὖν Εὕὔδρομον (οὕτω yàp ixoleiro,—) t v. 4. ScttABP. p. 369.

ἐκέλευσε -«ἀναζητεῖσϑαι Χλόην] Exspectusses ὡγαζητῆσαι.
Ne tmmen vulg&tam , utut latinitatem seat, tendtaveris, Infra
pag. 140. l. 14. κελεύσας λαμπρὰν ἑστίασιν PrageósewaaóT res.
ScnmaEr. p. 870. (Lucian.) Asin. c. 47. χελεύει ue εἴσω ἄγεσθαι.
Heliod. 1. VH. c. 22. p. 994. τὴν γυκῦν ul rpelég ἐξωσϑῆναι
προστάδασας et sic saepissime posterfovs δόξα δ scripteres.

'σύμβολον δὴ ποεούμενος] V. quàe supra [c.'26.] observavi-
aus in συμβαλεῖν. Saepe autem σύμβολα sunt signa, prodigia,
emina, quae fulgure, touitra aliisque id genus δεοσημείοις pe-
tebantur, inquit Ernesti, án Ind. Memor. Socr. δὰ haec Xenoph.

ΠΤ ἀν I. e 1. ὅσοι μαντιχὴν νομέζοντες οἰωνοῖς te χρῶνναι καὶ qi-

meus καὶ πυμβόλοις. De quibus συμβόλοις adeundum monet
SpaAhem. δὰ Cellim. H. in Pall. v. 193. FHieliod. ], IV. p. 186.
ἐγὼ uiv ὅπη τείνει τὸ ὄναρ συνέβαλλον. 1. WI. p. 85, τοῦτο di
(τὸ ὄναρ) ὧδε συμβαλλω, 1. T. p. δδ. συνέβαλε τὴν ὄψιν, ut

LIB. IL. CAP. XKVH, XXVIII. XIX. 245.

bic σύμβοηλᾳῳ» τῆς à» τοῖς ἀκείροες ὄψεως ποιφρύμεγος. — VILL.
Ρ. 134.

ἐπ᾽ αὐτῆς τῆς ναμάρχιδρε] Sic. ἄμ AB, Resepit Mod, Yulg.
om. τῆς.

τοῖς χέρᾳσι τῶν χηλῶν} As: τι x. τ, Bod» teste Ceur. ad
V. 6. p. 237. quod in ποδῶν mutat idem V. D. Brunck. an did
possit χηλῶν χέρας dubitat.

χρημνοβατεῖν Huius verbi valde rari exemplis in Stephani
' Thes. c. 5821 D. allatis Accedat alpd ex Philon. Tad. Περὶ τοῦ
πάντα σπουδαῖον εἶναι ἐλεύϑερον. init. τὸν μὲν οὖν τῶν Πυ-
ϑαγορείωχκ ἱερώτατον» ϑέᾳσομ λύγος ἤχει. μεεὰ πολλῶν καὶ ἄλ--
λων καλῶν, χαὶ κοῦτ ἀγαδιδάσπειν, ταῖς λεωφόροις μὴ Badf-
(v ὁδοῖς" οὐχ ἵνα χρημνοβακῶμεν" οὐ γὰρ ποσὶ xdáuezo» .
παρήγγειλεν, ἀλλ᾽ αἰνιττόμενος διὰ συμβάλαυ" τὸ μήϊ᾽ ἔργοις
μῆτε λόγοες δημώδεσι χαὶ πεπατημένης χρῆσϑαι. χρημνοβάτι-
δὲς ὀρεσίνομος αἶγες apud Mapass. 1, VI. v, 12, p. 316. Βοῖΐδη.

CAP. XIX.

καϑάπερ xogpg] Sic, Anacreon. Od, LI, (XLIX, 27.]
χορὰς ἰχϑύων δὲ xvorós,
ἐπὶ χυμάτων χυβιστῶν,. t5 ἢ
Σαφίης τὸ σῶμα παίζε;
VirL. p. 135,
ἐχομένων} Sic Conr. ex AX. Vulgo ἐχεχομένων.
καλοῦντος] Sic Urs. AE. Cour. Vulg. &xxedowywoc. ——
và» Πᾶνα àvivqruovrtov] infrà c. 31. εὐφημοῦγεες τὸν
ϑεόν. et l ]Il c. 28. πρὸὲν . τὰς Νύμφας εὐφημῆσαι. — Achill.
Tet. in re simili: |. III. p. 948. σοὺς ϑερὺο ἀνεμφημοῦμεν. , De
hac agfem loquendi fermul cf. D'Arnawd. Lectt. Grr. 1,1. c. 8.
p.62sq. Vini p.135. Heliod. L IJ. c. 27, ὁ dà - ὅμμλος βνευ--
φήμησαν τὸν ϑεὸν τῆς im ἐμοὶ - προφητείᾳρ, (Charit. IV.
€. 8. fin. οὕτως xa) τοὺς μετὰ Χαιρέαυ ἀνεικρημήσουσιν. Hanc
huius verbi constructionem οἱ significgtionem neglexerupt& ἰς-
xirographi.
Otouyt(pug ἀμφοτέροις} I, e. terras marique. — Sic Charit.
p 1292. ubi v. Dorvill. [p. 579. Lips.] ViLr. p. 135.
προήεφαν &ue καὶ ἐγέμηγχρ τρρπάμεγαι] Sensus, quem
nulus interpres expressit, bic.est; ia, utinter procedenduse pax.
scerent cantus duiculine delinitae. Sie saepius elegantey aghiberi

“

246 ADNOTATIONES

τὸ ἅμα ad 'Theocr. Id. II. v. 21. πάσσ᾽ ἅμα καὶ λέγε ταῦτα verc
monet Valckenar. Sic supra apud Longum Lll. ἅμα φυλάττων
μὴ φύγη. ἐπυνϑανόμην. 1. III. c. 4. due τὸ εὐχόμενοι τέχνην
ἐζήτουν. c. 18. ἐχέλευσεν -- φιλοῦντα ἅμα περιβάλλειν. c. 29. fin.
ἅμα τε ἐδίδου καὶ περιβαλὼν κατεφίλει. Vir. p. 135 sqq.

CAP. XXX. ’

ὑπὸ τῷ στελ.} Vill. et Brunck. ἐπὶ τῷ στ. coniicientes er-
rant. ij

συρέσματα] Sic Urs. Parr. 1. If. Ax. Cour. Vulg. συρέ-
γματα, quemadmodum etiam c. 35. συρίγματα. Eadem huius vocis
est ratio, quàe vocum a v. σαλπίζω ductorum, de quibus cf. Lo-
beck. ad Phryn. p. 191.

* διὰ τὰς Νύμφαι] Sic et Charit. 1. IV. p. 11. ζῶ διὰ Mi9pi-
ϑάτη». Abresch. qui Anim. ad Aeschyl. p. 95. hunc usum prae-
pos. did tradit confert et nostrum ]. II. c. 7. διὰ τοῦτον» xel
ποταμοὶ δέουσιν. ViLL. pag. 136. — per Nymphas, Nympharum
opera. V. Brunck. ad Aristoph. 'Thesmoph. v. 414. ScnAEr. p. 370.
Plura contulerunt Sintenis. ad Plutarch. 'lThemist. pag. 121. et
Alberti ad Xenoph. Eph. 1. IV. c. 2. Lysias ὑπὲρ τοῦ σήχου
8. 5. εἰ γὰρ μὴ δὲ ἡμᾶς εἶσιν ἠφανισμέναι. — Cf. etiam nonnulla
ex lis, quae Hoogev. ad Viger. p. 588. congessit.

κομίσουσα») Sic Vill. e Par. I. quod etiam AB tueri vi-
dentur. Vulgo χομέζουσαν.

πρέπει) Ita Cour. ex A. B: πρέπον; ut ed. Iunt. Ceteri:
πρέποντα

ἀπέδειρε] Par. III: ἀπέδειξε

&vé9nxty] Par. Il: ἐνέϑηκε. - δέρμα] Cervorum et id ge-
nus ferarum cornua de arboribus sacris suspensa numinibus dedi-
cabant. Apul init, Florid. Propert. l 2. Ovid. alii. Longus
mox etiam de hircinis una cum pelle Pani consecratis. Ut au-
tem cornua sic etiam pelles ferüruín animantium quarumlibet
ad arbores diis suspendebant venatores. Apul. ibid. Et in
Epigr. Graec. apud Silentiar. leonis pellis in pinu dedicatur
Pani; apud Zonam in iisdem Epigr. lupi pellis in platano ei-
dem Pani. Sic et noster Nymphis hic pellem caprillam: mox
Pani hircinam suspendit. Priora, quae attuli, nobis omnia im-
. putat P. Coluius Not. ad Apul. locum dictum. Sed et ὁ μεσ-

LIB. IL. CAP. XXX. XXXI. 241

ἐνθρωπος "Timo apud Lucian. c. 42. thesauro invento: ὦ δέχελλα,
ait, καὶ φιλτάτη διφϑέρα, ὑμᾶς μὲν τῷ Πανὶ τούτῳ ἀναϑεῖναι
χαλόν. IUNGERM.

τ
CAP. XXXI

ἐπέσπεισε) Sic scripsi ex A. probante Cour. V. Gall. pag.
238. quemadmodum iam Brunck. coniecerat. Vulgo: ἀπέσπεισε.

ὑποσωρεύσας} Sic corr. Schaef. vulgatam ἀποσωρεύσας, ,
quemadmodum iam iudicaverunt Le Fevre et H. Toll. A: ὑπο-
στορεύσας. Flor. Urs. mrg. Par. III. B: ὑποστορέσας, quod pro-
bavit Brunck., recepitque Cour. Ego non dubito, quin ὑπο-
στορέσας librariorum debeatur correctioni, qui vocem usitatio-
rem minus notae substituerint. Reperitur quidem 1 IV. c. 38.
ὑποστορέσας in simili sententia, sed eo non tam convellitur,
. quam firmatur ratio mea.

ποτῷ] Parr.: πότῳ.

ποιήσῃ) Sic AB Cour. Vulgo ποιήσει. V. ad |. I. c. 19.

αἰτοῦ - ἐν τῷ dyop] In talibus αὐτοῦ fere abundat. : Pau-
san. |. II. c, 28. xard χώραν δ᾽ αὐτοῦ λείπουσιν. quem locum
sine causa tentat Fac. Noster p. 148. L 16. αὐτοῦ ὑπὸ τοῦ ἄν-
roov. V. Valcken. ad Herod. p. 339. Similia haec: αὐτοῦ ταύ-
τῇ, quo nihil. frequentius in Herodoto, χεῖϑε αὐτοῦ, αὐτοῦ τῇδε,
de quibus Jlgen. ad Hymn. Hom. p. 319..411 s. αὐτοῦ ὧδε Me-
eag. Epigr. LXIIL ScnaEr. p. 371.

κοιμηϑέντες 1] Vulgatam ποιμηϑέντος correxit NO ex
Amyot. Urs. Sic etiam superscriptum in Par. HL et fort. A B.

τῇ πέτυϊ] Scil. ἔνϑα τὸ τοῦ Πανὸς ἄγαλμα idovro, ut dixit
supra c. 24. Recte Amyot: vers l'arbre sous lequel etoit l'image
du dieu Pan. "Vidisti supra c. 93. τὸν Πᾶνα Pxvor τὸν ὑπὸ rij
πέτυϊ ldgvuévor. Hinc c. 32. τὰ χλήματα τῆς χόμης τῆς πέτυος
ἐξήρτων. c.89. Δάφνις τὸν ἄνα ὥμοσεν ἐλϑὼν ἐπὶ τὴν πέτυν.
l. HI. c. 12. δρόμος - ἐπὶ τὸν lláva xol τὴν πέτυν. VILL.
p. 138 sq.

κέρασιν αὐτοῖς] V. Lobeck. ad Phrya. p. 108.

ποιμενικὸν ἀνάϑημα ποιμενιχῷ ϑεῷ) Erycius Cyzic. Epigr.
I. 6. νομέῳ χαλὸν ἄγαλμα ϑεῷ ubi lacobs. Longi locum Apte
comparat. ScWABF. p. 871.

L]
.

249 ͵ : ADNOTATIONES

CAP. XXIL

ὁ Bovxólog Φιλητᾶς] Sic scripsi ex A. Vulgo: ὁ Φιληεᾶς
βουχόλος quod Schaef. mutavit in; «Φιλητᾶς ὃ βουχόλος quem-
admodum etiam Brunck. censuit; Cf. Bast. ad Gregor. Cor.
p.421. Vill et Cour. V. G. p. 239. coniciunt ὁ dA. ὁ fov-
xólog. Non est quod ab optimo wecedas libro.

λευχὸν παιδίον etc.] Uxs.: Aevxóv δὲ παιδέον. In Parr.
haec verba usque ad ἔρεφος. ἀναπηδήσαγεες omissa sunt. B:
λευχὸν δὲ xal ἀγέρωχον. — Hic autem Tityrus dicitur πυῤ-
δὸν ztaidíov, quo sensu zvdóóc usurpatur apud "Theocrit. Id. VI.
v.À i e. σευῤφῥότρηχος, ut ipsemet 'Theocrit. explicat Kd, VIII. 3.
Priorem "Theocriti locum cum hoe Lougi ]ooo contulit Warte.
in Add, οὐ Corrig. ad 'Theocr. t. IL. pag. 860, "T'ityrus dictur
πυῤδὸς καὶ Aevxóg ut in Cantic. Canticem c, 5. v. 10. ddtiqi-
δός μου λευχὸς xal πυῤῥός. Supra apud Leng. 1. 11. c. 4. λευ-
κὰς ὥσπερ γάλα καὶ δαγϑὸς ὡς πῦρ. Sic Dapbnis 1, I. c. 24. cum
malo contulit Chloás τὸ πρόσωπον, ὅτε λευχὸν καὶ ἐνερευϑὲς ἦν,
ubi vide, quae aumetavimus. Aristaen. L L cap. 3. λευχαὶ μὲ»
ἐπεμὶξ καὶ ὑπερνϑροὶ παρειαί, Viu. p. 139 μα.

᾿ἀγέρωχο»} i e. procax, petulans, ἰαβοῖυι5. Supra LL c. 28,
φύβῳ τῶν ἀγεράχων ποιμέμωμ, Anfra 1, 1V.-c. T. Mounts τις
ἦν ἀγέρωχος βουκόλος. Yidisti 1. II. «. 4, infontis Ameris ἀγε-
ρωχίαν VILL. p. 140. |

σελησίον αὑτῶν] Vulgo αὐτῶν. Correxit Vil.

| cuunórqv] Parr Flor: cüpmozov.

- καὶ οἷα δὴ] Sic A X. Ceut.

ὑποβεβρεγριένο!) Casaub. I. ad Athen, 22. sic: .. Elegans ver-
bum ὑποβρέχεεν (ibi apad Alexin) pro ὑποπάνδεν, pitissare ek
. ut Neronis verbum usuxpem subhihere: nasa fo£yeev pro bibere
ponebant, ut ante dictum.*5 . His Longi loomm addit. Nereniana
sunt apud Saeton, Neron, t. 93. Heliod. 1, L (c. 14. pag. 27, 3.
ibiq. Cor.] MiArnot δέ μοι καὶ ὑποβεβρεγμένον αὐτὸν κατακλῖναι
παρασχευάσαι ubi bene interpres: ut cum. aliqucntum. adbiberit.
Jdem. l. IH. ὡς Aíav ἀπροσδιόνυσος καὶ ταῦτα ὑποβεβρεγμένος.
cuius leci elegantiam men vidit interp., vidit Commelinas. Lu-
cian, ὀνείρῳ: βαϑεέας ἤδη ἑσπέρας ἧκες εὖ ποβεβφεγμένορ. ideam
Deor. Dial. ΓΧΧΠΙ. ib. Hemsth.] 2471012, καὶ ΖΔιον, ἐπειδὴ ἀνε-

LIB.1L CAP. XXXI. XXXIII. 849

παυσάμεϑα ἂν τῷ συμποσίῳ ἱχανῶς ὑποβεβρεγμένοι etc.
ΙΝΘΕΒΕΝ.
ἡνίχα ἦσαν] Sic Moll ex Urs. Sic etiam A B. Vulgo:
ὅταν ἤσαν.
δεύτερα συρίσας "Theocr. Yd: 1. νυν. 8.
Συρίσδες μετὰ Πᾶνα τὸ δεύτερον [αϑλον ἀποίέσῃ].
Quem locum cum hoc Longi contulit "Toup. Add. in 'Theocr.
p. 989. Mosch. Epit. Dionis v. 53:
pl δεύτερα σεῖο φέρηται.
Hanc autem loquendi formulam docte illustrat Markland. p. 108
sqq. Epist. Crit. ad Francisc. Hare. Sic apud Achill. Tat. 1: II.
[cap. 3. pag. 28. 9. ib. Jacobs.] χρατῆρα παρέϑηκεν μετὰ τοῦ
Τλαύχου τοῦ Χίου ϑεύτερον. i. e. qui soli cederet poculo, quod
elaboraverat doctissima ila manus Glauconis ChH, celeberrimi.
ertüficis, de quo mentio apud Herod. L I. c. 25. Et hic qui-
dem huiusce loei sensus est, quem non ceperunt eruditissimi
intpp. Virx. p. 141.

σεμνολόγημα)] Heliod. 1. IX. [c. 22.] p. 445, 4l9ionixà σε-᾿
μνολογήματα, Virr. p. 142. .

CAP. XXXIIL |

ὁ οὗ» Δάφνις) Sic edidi ex Urs. AR. Vulgo ὁ dà Zfdq»nc.

οἷα ὃν στόματι] Conr. confec. oféys στομ.

παιδός] Mrgo Par. Ill: ποδός.

ἀπεχούσης] Parr.: ἐπεχούσης. ,

ἐγχόμβωμα ] Videamtur Grampnítici Graedi, item Nonius; ;
aníe emnia vere elegantias. epistola. Photii. eb ad Georgium
Metropolitam Nicomediae, quam insererem, 41 temporis ratio
peteretur. luNgzms. Pollux, 1. IV. c, 18. τῇ δὲ τῶν δούλων
ἐξωμίδι xal ἱματίδιον πρόσχειααι λευκόν, ὃ ἐγκύμβωμα Ayers
ἢ ἐπέβλῃμα. Vin. pag. 142. Vid. 'Toup, Eum. Suid. v. I.
p. 156. Wakefield. Silv. Critt. p. V. p. 156. Gesner. TK L. L.
v; Jncombama, ScHARE, p. 371 sq.

, κεὐλοῖς} om. lust. .

piwólec] Hane! vocem: vülrs omtasam restituit. Dutens. e

Parr, Sic etium id et AB.

29560 ADNOTATIONES

CAP. XXXIV.

τὸ ὄργανον] Sic omn. libri et edd, Vill. et Dutens. ex Koen.
coniectura ad Greg. Cor. p. 418. τὸ &gyaior; quae coniectura
ἃ Schaef. et Iacobsio ἢ. L et a Bastio ad Gregorium }. l. iure
est reiecta. Amyot. quidem: cette Syringe n'étoit point ancienne-
snent un instrument de musique. Cour. V. G. p. 205. pro glossa
habet v. τὸ ὄργανον. — Hanc de Syringe fabulam refert etiam
Achille 'Tatius 1l. VIII. c. 6. quem expressit Nicetas Eugen.
Ἰ, 111. v. 298 sqq.

ἦϑεν οἷον viv] Amyot: le dieu Pan la voyoit , comme il nous
fait maintenant ; unde legisse videtur: εἶδεν.

ἔπειϑεν ἐς ὃ τε ἔχρηζεν] Supra c. 13. ἐς ὅ v ἔχρηζεν, lyon-
σατο. Sed hic est elegans et verecunda in re minus honesta
circumductio. Sic apud Xenoph. Memor. l. L c. 2. Socrates
Κριτίαν αἰσϑανόμενος ἐρῶντα Εὐϑυϑήμου καὶ πειρῶντα χρῆσϑαι,
χαϑάπερ o£ πρὸς τὰ ἀφροϑίσια τῶν σωμάτων ἀπολαύοντες. Prae-
terea ἔπειϑεν hic non est persuadebat, sed persuadere conabatur ;
ut [cap. 37. in. et] apud Xenoph. Eph. l. I. p. 20. πεώϑεε μὲν
οὗτος τὴν ᾿Αβροκόμην, i. e. persuadere tentabat, de quo v. Mis-
cell. Obss. v. x. t. L p. 217. et. Markland. ad Lysiam ὑπὲρ τοῦ
στρατεώτου pag. 334. t. V. Oratt. Reisk., similia congerentem
exempla in quibus voluntas, non effectus, hísce loquendi formu—
lis innuitur, Virr. pag. 144. "Veram horum verborum explican-
dorum rationem monstravit Schaefer. Àppar. Demosth. t. I. pag.
937. Cf. etiam Hermann. ad Soph. Aiac. 1105 sqq.

δϑιδυματόχους ἢ Sic AB. Cour. Vulgo διδϑυμοτόχους. V.
Buttmann. Gr. Gr. t. II. p. 360. Lobeck. ad Phryn. p. 660 sq. -

ἔφη δέξασϑαι Schaefer. hic futurum videtur requisivisse,
quam sententiam retractavit ad 'Theocrit. XXVII. 60. pag. 227.
Cf. Lobeck. ad Phryn. p. 749. Passow. ad Xenoph. Ephes. p. 69.
Foertsch. Obss. Lys. p. 56. ἔφη - ἀπολύσασϑαι Dion. Hal. Arch.
2298, 5.

ἡ Συύριγξ - βίαν] Om. Flor. Habet tamen mrgo eiusd. cod.

φεύγουσα, κάμνουσα) Toup. Em. Suid, t. I. p. 92. requi-
sivit xol χάμν. — Hic omittuntur coniunctiones, ut magis prae-
ceps feratur orationis impetus. Sic supra εαύτης γεμούσης, πται-
ζούσης, ᾳἀϑούσης͵ V. quae supra pag.,127. ad cap. 24. annotavi-

118. 1. CAP. XXXIV. XXXV. 251

mus. Adde Abresch. pag. 208. Lectt. Arist. et Dorv. ad Char.
P 514. [p. 513. et 642.] ViLL. p. 145.

ταμὼν] Parr. L II: reu. Par. ΠῚ: Paudy,

τὸ πάϑος μαϑώ»}] Amyot: connut son inconvénient , car elle
avoit tournée en une canne, Ultima haec verba in edd. et codd.
non leguntur. -

τὸ ὄργανον νοεῖ καὶ τοὺς καλάμους κήρῳ συνδήσας ἀνίσους
Facillima, quae huic loco corrupto afferri potest medicina, ea est,
ut expungatur part. xo, in quo etiam plerique qui hunc tracta-
verunt locum consenserunt critici; quamquam etiam non incre-
dibile est in seqq. vocibus excidisse verbum, quod vocula x«l
eum »o£i fuerit coniunctum quae est Villois. et Cour. senten-
tia, qui quidem etiam rationi priore loco allatae favent. Passow.
distinguendo verba locum iuvare studuit eo modo ut coniunge-
rentur vv: τὸ ὀργανὸν vost xal τοὺς χαλάμους, x. G. ἀν. Αἱ tum
non intelligitur, qui Pan dici possit vóijaes καλάμους.

καὶ f) τότε πάρϑενος χαλὴ] Vulgo καὶ ἡ τότε. Bene correxit
Cour. Similiter correxit Schaef. l III. c. 8. xe) 5| χαέρουσα
τοῖς τε ἄλλοις ὥρεξε ex cod.

CAP. XXXV.

αὐλῶν μεγάλων») Villoisoni coniecturam χαλάμων μεγάλων
amplexi sunt Cour. V. G. p. 240. et Schaef. ad Gregor. Cor.
p. 1049. Brunck. legi vult χαυλῶν: Sed iure vulgs&tam tuetur
Jacobs V. Germ. loco ex Anthol. Pal. IX. 365. 7. allato: tora-
ται ἀμφαφόων κανόνας συμφραϑμόγας αὐλὼν. Cf. etiam Achill,
Tat. p. 174. ed lac. et seq.

καὶ ἵνα χεχήρωτο tQ yaAxQ, πεποίχιλτο.] Flor. mrg. Par. III:
καὶ ὅτι x. T. y. 75. A sxal ὅτι χεχήρωτο χαλχῷ. In retinendo ar-
ticulo et in verbis distinguendis secutus sum Schaefer. ad Gre-
gor. Cor. pag. 1019. quem vide. Vulgo distinguuntur verba:
xal ἵνα χεχήρωτο, τῷ χ. 7z., quae distinctio si servatur neces-
sario articulus delendus est, quemadmodum quondam statuerunt
Schaef., Brunck. et Bastius ad Greg. Cor. pag. 421. et edidit
Cour. vertitque Iacobs.

Enero] Villoisemi coniecturam Er. δὲ. acerbe perstringit
Bnumck. his verbis: L'editeut n'est pas heureux dans ses con-

252 ADNOTATIONES

jectures, Π en ἃ déja proposé ume infinité sur lesquelles je
n'ai rien dit et que je n'appreuye pas. Je ne peux pas m'em-
pécher de remarquer ici que ἔπειτα tient la place de δέ, et
quil n'y a rien de plus commun quo de trouver dams le pre-
mier membre d'une phrase la particple μὲν sans que δὲ auive
dana le second. Voyez 1l. IV. c. 12. — Ensuite διέτρεχεν. [qnod
pro διατρέχει coniec. Vill] seroit une grosse faute. Car alers
il faut traduire permeavisse, ce que fait un sens tout différant.
Ensuite voyant que le souffle y paossoit sans embarras, et non
pas y avoit passe.
αἰπολίῳ) Amyot videtur legisse αἰπόλῳ vertens: quel som

est mieux scant à un chevrier.

, τὸ ποιμνέων}] Hanc Inngermani coniecturam cepfirment.
Par. 1l. AB ef Amyot: celui des brebis est doux vertens. Edd.
vett, ποίμνιον Urs. Pear. 1. IIl: ποιμενιχόν.

CAP, XXXVL

Tales mimicae saltationes, qualis hoc cap. et seq. narretur,
quantopere apud veteres ín usu fuerint, cum ex aliis scriptori
bus tum ex Luciani libro de saltatione et ex Xenoph. Sympos.
c. IX., ad quem l. cf. Boettiger. Excurs. p. 223. ed. Born., intel-
ligitur. Suavissime talem depinxit saltationem Bernardin Saint
Pierre in egregia illa fabula, ín qua non raro nostrum scripto-
rem imitatus esse videtur: Paul et Virginie p. 71 sq. versionis
Neo- graecae N. S. Piccoli, quam desc pponem cum nostro loeo
compara. V, etiam l. IV. c. 38.

CAP, XXXVII.

τρίτος δη yéoo» οὗτος] Porson. Adv, p. 191. ed Lips. con-
lecit r. d. y. οὕτως. Sed mutatione non opus. τρέτος γέρων est
appositio v. οὗτος. 'Tres enim senes ut recté animadvertit Vill.,
excelluerant, Lamon narratione, Philetas fistula et tertius Dryas
saltatione. .

ὥστε ὁ digrág;] Articulum ex A B inseruit Cour.

CAP. XXXVIII.

Gyr«yovde] Le Fevre ipgenioge &oniici& Gurqdoucg;. sed
relpendum «enaeo guydyevom, Sig sapra l ἃ, c. 99. weísonga

LIB. Il. CAP. XXXV. — XXXIX. 253

ἐπεπχαίδευντο καὶ φωνῇ πείϑεσϑαι καὶ σύριγγε ϑέλγεσθϑαι. c. 27.
καὶ ἑτέρποντὸ αἱ βόες αὐτῆς τῇ μουσιχῇ καὶ ἔνεμεν οὔτε χαλαύς-
perros πληγῇ οὔτε κέντρου προσβολῇ, ἀλλὰ --- ἦδε Πᾶνα καὶ Πίτυν
xal α βόες τῇ φωνῇ παρέμενον. τ. 39. ἐπαίδευσα τὰς βοῦς ἤχῳ
σύριγγος ϑέλγεσθϑαι καὶ διώκειν τὸ μέλος αὐτῆς. l.YV. c. 14. σύ-
ριγγος γοῦν ἀκούουσαι ποιοῖσι πάντα. 1. YI. c. 8. βοῶν δὲ πολ-
λῆς ἀγέλης ἡγησάμην μόνη μουσικῇ. c. T. κατέχλων τὰς σύριγ-
yuc, ὅτι μοι τὰς μὲν βοῦς E9elyov , ᾿μαρυλλίδα ϑὲ οὐκ ἦγον.
c. 38. σύριγγος ἦχος -- ποιμενιχὸς καὶ οἷος εἰς νομὴν ἡγεῖται ποι-
μρίων. c.99. τῶν δὲ αἰγῶν x«l τῶν προβάτων ἡγεῖται σίριγγος
ἦχος. [Adde 1. IV. c. 15. ubi vide εἰ Heliodor. | V. c. 14.
τὴ» δὲ νομὴν τῇ ἀγέλη πλαγέοις αὐλήμασι διατάττων». τὰ dà ἐπεί-
Octo, ὡς ἐδόχει, κρὰ ἡνείχετο πρὸς τὰ ἐνδόσιμα᾽ τῆς σύριγγος
ποιμαινόμενα.) Haec est autem illa εὐνομία μουσικὴ cap. 85.
ViLb. p. 149.

€ re Ziduyic] Vulgo δὲε quod eortexit Dutens. et confitmat
E. A: ὁ δὲ Zéqs.

ἐνέπλησαν » ἀλλήλους] Mollius hie s&baudiendum putat
ἡϑονῆς fere ut Amyot. vertit: de sorle Que fusques à la nuit toute
Woire, iis prirent l'un de l'autre tout le plaistr possible. Supra 1. II.
c. ll. ἀπλήστως ἐνεφοροῦντο τῆς ἡδονῆς. Forte hic legendum
ἐνέπλησαν ἀλλήλους ἀλλήλων. Aristaen. ]. IL. ep. 19. ἀλλήλων
συναπέλαυον ἄμφω. ViLL. p. 150. — Τραπτέον doxti* ὥστε τῆς ὃν
τοῖς φιλήμασι τέρψεως ἐνέπλησαν ἕως νυχτὸς ἀλλήλους. — Υ1άν»--
τως λείπει τι, El γάρ τις διορϑοῦν συμβουλεύσαι" ἔἐφέλησα»» οὐχ
ἄν ἔγωγε δεξαίμην ἄν, λάτων ἣν vj € τῶν vóuow; ὃ
μὲν τοῦ σώμαπος ἐρῶν, x«l τῆς ὥρας καϑάπερ ὀπώρας πει-
νῶν, ἐμπλησθῆναι παρακελεύεται αὑτῷ. Covun. KHabct profecto
haec constructio multum offensionis. Nisi excidit aliquid, scri-
psit fortasée Longus: xoà ἐνεπλήσϑησαν ἕως νυχτὸς ἀλλήλων.
Clemens Alex. Protr. pag. 27. Pott. fin. ἐνεπίμπλατο γοῦν [ὃ
Zebc] γυναικῶν, οὐχ ἧττον ἢ αἰγῶν ὁ Θμουϊτῶν τράγος.

περιέβαλλον») Per I. et III: περιέβαλον.

e CAP. XXXIX.

ϑερμότεροι] Flor.: 9epuóue»ot.
μηϑὲ μιᾶς} Vulgo μηϑεμίας. Mutavit Villois.
ἡ δὲ XÀon “ἀφνιδε — στέρξειν Sic omnes codd. et edd.

254 ADNOTATIONES

Quod edidit Schaefer. id ex Iungerm. et Villoisoni coniectura
profectum est, probavitque Brunck. Sic etiam Amyot: fi ser-
ment qu'elle vivroit et mourroit avec Daphnis. Haec vocis “άφ-
»td: sedes quamquam aptior est quam in vulgg., non tamen con-
tra libros quicquam ausus sum mutare, quum quam exhibet vul-
gata, sententia non ait intolerabilis.

στέρξειν] Recepit Schefer. ex Urs. Assentiunt AB. Vulgo
ἕξειν. — V. στέργει» ilustrat Rhoer. δὰ Porphyr. de Abstin.
p. 291. Borsa,

τοσοῦτον dé] Male ad oram C. R. Par. III. adscriptum est.
delendum esse τὸ dé. Virr.

προσὴ»] Sic pro vulg. ἦν ex A Cour.

ϑιεὸς ὁ Πὰν ἐρωτικός) 960g ἔστε φιλοπάρϑενος eit 'Tat. ]. 8.
Aelian. epist. Callipidis ad Cnemonem de Pane: xo γάρτοι χὰ --
κεῖνος ἐρωειχὸς εὖ μάλα xol οἷος ἐπανέσιασϑαι παρϑένοις. V.
et Schol. Theocr. fin. Bucoliast. Lucian. Dial. Panis et Merc.
[Deor. Dial. XXII, 4.] ἐρωτικὸς γάρ elus ait Pan, xol οὐχ ἂν
ἀγαπήσαιμε συγὼν μιᾷ etc. ἐγὼ dà τῇ τε Hyoi xol τῇ Jlívw&
(ubi male quidam cusi ZJvroz) σύνειμι χαὶ ἁπάσαις ταῖς τοῦ zho-
γύσου ϊἹαινάσι καὶ πάνυ σπουϑάζομαι πρὸς αὐτῶν. IUNGHRM.

᾿Επιμηλέσι ) Male lungerm. coniecit ἐπὶ μηλίσι. Nollem
quoque cum Bodeno emendare ἐπειμελιάσι ut. deriventur ἃ με--
À(q fraxino. et ideo sint fraxinorum praesides. Apud Suidam
᾿Επιμηλίδες Νύμφαι leguntur sine ulla explicatione. — 'Ezt85—
λέδες Νύμφαι, ἃ μήλοις i. e. ab ovibus, dictae sunt ovium praee
sides, nec forte confundendae sunt cum ᾿Επιμηλιάσι Νύμφαις,
quae erant fraxinorum praesides. Phrynichus Ms. penes Ruhn-
ken. a Valcken. ad "Theocr. Id.]. v.22. laudatus: aj Nou qu
περὶ τὰς νομὰς τῶν τετραπόϑων, ᾿Επιμηλίδες, ὅτι μῆλα ἅπαντα
τὰ τετράποδα χαλοῦσιν of ἀρχαῖοι. Thom. Muncker. cum Ver-
heykio conferendus ad Anton. Liber. c. 31. ubi Νύμφας Ἐπιμη-
λίδας χορεύουσας vides, observat eas Servio et Scholiastae
Hom. a μῆλον i. e. ab ove dictas videri, cum hic tradat ad
IL Y. v. 8. τὰς τῶν βορχημάτων Νύμφας vocari ᾿Επιμηλίϑας.
Alciphr. l III. ep. 9. Πανὶ uiv x«l Νύμφαις ἀπεχϑανομένη,
ἃς ᾿Επιμηλέδας ἐχάλεις καὶ zdQvádagc x«l Ναΐδας. ubi Bergler.
annotat, ᾿Ἐπιμηλέδων Νυμφῶν ἴδοίδηι ἃ Schol. Apoll, Rh. δὰ
|. IV. v. 1322. mentionem et a Pausan. ]. 111. c. 4. ut hic a
Longo 4fQvédeg x«i ᾿Επιμηλιάϑδας fuisse coniunctas. Hae

LIB. Il. CAP, XXXIX. 286

Nymphae dicuntur 'EziugA(dec, ut OPOZ 410Z MHAG ZIOY,
l. e. mons Iovis ovium praesidis, inscriptum legitur in veteri mar-
more, quod in insula Naxo vidisse se refert 7ournefort. Voyage
du Levant lett. V. t. I. p. 263. ed. Lugd. 1793. σιν, p. 152 sq.
-— Merourius dicitur ᾿Επιμήλιος. V. Kuhn. Paus. p. 362. Scnanv.
p. 973. — Wahrscheinlich auch eine Art Nymphen wie die Meliae.
S. zu HI, 23. Nach Andern, Beschützerinnen der Heerden. 8.
Bekker. Anecdd. 1. p. 17. 7. IAcons.

πράγματα παρέχων] Par. III: πρᾶγμά τι παρ.

ἔλϑης γυναῖχας) Etiamsi rem habueris cum pluribus feminis.
Maec enim significatio vocis ἔλθης; ut Hebraicum bo et Ara-
bicum dachala sonant venire et interdum coire. Hinc emendan-
dus et illustrandus Achill. Tat. locus 1l. VI. [c. 17. pag. 145, 26.
quem v.] ubi Sosthenes 'Thersandro spem faciens fore ut brevi
a Leucippe praeferatur Clitophonti, quem haec virgo hucusque
amaverat, eum sic alloquitur: ἄν δ᾽ ἅπαξ ἐπ᾽ αὐτὸν ἔλθης,
πολλῇ (seu πολλῷ cum Cod. Bav.) διαφέρεις -ἔχεέγου εἰς εὖ--
pooqíar, ἐπιλήσεταε τέλεον αὐτοῦ x. τ. À. Hic pro ἐπ᾽ αὐ-
τὸν legendum ἐπ αὐτὴν. i. e. si semel illam. conveneris, tum pe-
nitus oblivioni tradet Clitophontem istum quem pulchritudine longe
superas, quem sensum sequentia Sosthenis verba apud Ach. Tat.
omnino legenda, mire confirmant. Vir. p. 153 sq.

λύχον] Haec similitudo apte in puellae oves pascentis ore
posita. Immo et Pindarus Pyth. IL. v. 153. [84]:

ποτὶ δ᾽ ἐχϑρὸν ἅτ᾽ ἐχϑρὸς ἐὼν λύίχοιο δίχαν ὑποϑεύσομαι.
'VILL. p. 154.

τῇ μὲν τῶν χειρῶν] Vv. τῶν χειρῶν Villois. ut glossema
eiicienda censet iure propterea vituperatus a Schaef,

ἕτερον di] δὲ vulgo omissum ex AB. restituit Cour.

αὑτὸν ἀποχτ.} αὑτὸν pro vulg. αὐτὸν scripsit Moll. e. con-
lectura, quod confirmat B. :

ἀποκχτεένει») Sic omn. edd. et codd. nisi quod A exhibet
ἀπέχτενε. ἀποχτενεῖν, quod excogitavit Moll, omnes deinceps
amplexi sunt editores. Et profecto futurum reponendum est,
si sequamur eorum hominum doctorum normam, qua praesentis
infinivus post verba ὀμνύναι, simil. tum tantum habeat locum,
ubi sermo sit de re iam praesente, quae quidem etiam in poste-
rum possit durare. Αἱ cf. Dem. c. Phaen. S. 11. p. 1042. R.

298 ADNOTATIONES 1.18, IL CAP. XXXIX.

ὁμόσας - τῇ ἔνδεχάτῃ τοῦ" βοηδρομιῶνος μηνὸς ἀποφαίνειν ὀρ»
ϑῶς χαὶ δικαίως τὴν οὐσίαν. Dion. Hal Antqq. pag. 907, 5.
ἐὰν dà παρελθεῖν εἴσω. τοῦ χάρακος ἐχγένηταί μοι τὸν Bade-
λέκ τῶν πολεμίων ἀποκτείνειν ὑμῖν ὑπισχνοῦμαι. et quae ex
Eurip. οἱ Seph. attoliv exempla .Reisig. Comm. Critt. in Soph.
Oed. Col. p. 190 &q. et nonnulla ex iis quae leguntur ap. Bernh.
Synt. p. 371, Credo ego in talibus locutionibus Praes. infiniti-
vum meram tantum verbi notionem exprimere sine ulla temporia
significatione; quem quidem explicandi modum non carere ra-
tione, demonstrat usus infiniüvi praesentis pro substantivo
positi. . |

— — —À —M ——— —

LIBESME IIL

OCAPUT. LE

κατάπλουν] Flor. e£ unus Urs. (alter. tuetur vulgatam) mrg.
Par. II: ἐπέπλουν». -.

ἀσπίδα zouayiltay) Eurip. Iph. A. v. 189, ἀσπέϑος ἔρυμα
i. e. militum castra. ubi v. Markl. | Adde Wyttenb. B. Crit.
v. 1H. p. II. p. P2. siet λόγχη Eurip. Phoen. v. 451. Pors. δεῦρο
μυρίαν ἄγων «“ὄγχην. ScuaRF. pag. 379. Spohn. Lectt. Theocr.
p. 18. Lucian. Dial. Mer, IX, 4..'Thuc. IV. 98. et VII. 79. quem
loc. attulit. Vill

9«1ac0a»] Sic Cour. de codd, quidem suis tacens. Vulgo
ϑάλατεαν. :Sic etiam omp. seq. — De verbi ὀχμεῖν constructio-
ne v. ad L HI. c. 9.

CAP. II.

ταχύνει δὲ] Est coniectura Koenii ad Greg. Cor. pag TT.
Yulgo ταχὺ dé.

κῆρυξ] Sic Schaefer. Ceteri, t Yulgo, κήρυξ. ;

ὑβρίέζωοντας] Vulgo ὑβρέζοντες, quod correxit Villois. Amyot.
secutus vertentem: que ce avoient éld des paysans qui les avoient
battus pour quelques insolences par eux faites. . -

᾿μετεγένωσχον — 7] σωφρονέστερα. Simillina Herodoteis p.
596. γνοὺς ὡς ταχύτερα αὐτὸς ἢ σοφώτερα. ἐργασμένος εἴη. p. 229
ἐποέησῃ ταχύτερα ἢ σοφώτερα. Nec multum differunt Kuripi-
dea Med. ν, 481. 5. τὴν 11ηλιῶτιν de ᾿Ιωλκὸν ixópwv Hi» σοὶ,
πρόϑυμος μᾶλλον» ἢ σοφωτέραᾳ. — Addatur Diodor. Sic. t. I. pag.
1231. ἀνδρειότερος μᾶλλο» ἢ quongerqo γενηϑέντες. ScnaBF.
pag. 814.

σπουδὴ» δὲ εἶχον) Sic jam dudum conieceram, antequam

LoNeus. R

4

258 — . — — ADNOTATIONES

ineidissem ia tres codd. Reg. in quibus et recte legitur σπου-
δὴ» pro σπονϑὴν quod in omn. edd. Sic σπουδὴν et πολλὴν
σπουδὴν ποιεῖσθαι legitur apud Thucyd. p. 257, 8. Duk. Dion.
Hel. 65, 42. Herod. 6. 107. Demosth. p. 1464. t. II. ed. R. Hanc
vocem Lysiae perite restituit 7'aylor, quem v. p. 176. t. V. ed.
R. et Lectt. Lysas. c. 4. p. 247. t. VI. Orr. Graeoc., ubi plurima
huiusce loquendi-formulae exempla ex Herodóto, Pausania aliis-
que profert, Apud Diodor. Sic. 1. III. pag. 230, 80. t. I. Wess.
habes τὴν ἅπασαν σπουδὴν ἔχειν εἰς κόλασιν. Aristoph. Lys.
v. 288. σπουδὴν ἔχω, et'in Ran; v. 595) σπουδὴν ποιεῖς. Prae-
terea σπουδὴν ποιεῖσϑαι passim legitur apud Lucian, t. IL. in
Alexand. p. 208. in Lexiph. p. 340. σπουδὴν ἔχων apud Kurip.
. Phoen. v. 208. Alcest. v. 778 et 1014. Andfom. 1050. Heracl
119. Orest, 1058. Med. 557. .Iphig. T-1434. Cyclop. 84. et pas-
simi.oBbi apud Platon. et Plutarch. Vir. p.168. ΄
ἀδεῶς Unugiyruas$ex] Aguescis "Phueyd. in .proogm. pag. 2.
οὐδ᾽ ἐπιμεγνύνεες ὠδεῶς. ἀλλήλοις, ore κατὰ: γὴν οὔτε διὰ
ϑαλάασης. KQuod video: contulisse .Abreseh,. Diluec, Thuc. Auct.
p. 213. Virr. p. 158. — Sic ἐπιμίσγεσϑαι Herodot.-.pag. 151.
(Va aBuhaken; Epist. €sit.-p. 90. Scmaxns: p- 316.
7 st βϑλάμενος]. βαλλάμενος. vulgo. - Illud :reposuit Vill e: Parr.
ἀδιχήσαντα. μηδὲν] Sic Urs. et AB, ut:videtur. Kecepit

Boden. Vulgo μὴ ἀδιχήσαντα,

| 3 CAP, IL. Du

χειμών} Cour. V. G. p. 213: ,, Haec hyemis deseriptio cli-
mati insulae Lesbi-parufa convenit. Virg. Georg. TV; 135. simi-
Aer. peccavit in veritatém, de '"Tarerto locutus, ubi nunquam
"visum ext: JHuyemem etiam "HAC: f régore saxa rumyere; et £lacie cwr-
sus frenare aquarum. Postquam: Herodot; |, IV. «28. 'celeberri-
Jnuh frigenk Seythiae fecisset descriptionem, -£uiyde c. 6. 2xv-
ue) χιὼν) plures; eum. imitari: quaesiverunt, naluree veritatis
Parum studiosi, Nullus autem magis ridicule fecit, «quam Hero-
.dianus, histericüs, qui L VL e. 7. 8. 15. 16. ed. Weber. poetice
Kheai gelu deseribit.* Adde Ovid. Trist; .] HI. Ki M0, v. 9.
adem: fere, observavit Duniop. t. I. pag. 62. SiwNER. Ἀεὶ. no-
gari non potest nonnullos veteres scriptores, inprimis petas et

Haud. dubie etium Longum in lüenii descriptione aliqigantum

LIB. Ill. CAP. H. III. 250

sibi,indulgere remque nimium augere, id quod iam Heyn. ad il-
lum Virgilii locum notavit, est tamen incredibile id ab omnibus
quotquot de ea re egerunt scriptoribus esse factum , qui, si tam
impudenter in re omnibus popularibus nota mentiti fuissent,
haud dubie se deridendos praebuissent. Sic Alciphr. Y. I. ep. 23,
et 1. III ep. 30. satís asperam depingit hiemem in Attica, ubi cf.
Wagner. t. I. p. 129. Lucian. Icarom. c. 26. παρὰ 44(8vow ἀστρα-
σιέτω naQ Ἕλλησιν νεφέτω. Adde Wesseling. οἱ Valckenar. ad
Herod. loc. supra laud. Χιὼν παμπληϑὴς in Boeotia dicitur a Xe-
noph. H. Gr. 1. II. c. 4. $. 3. Armeniae nives commemorantur a
Xenoph. Anab. 1. IV. cap. 4. ubi cf. Krüger. pag. 210. et Poppon.
pag. 201.
πεσσῦσα)] A B: περιπεσοῦσα quod recepit Cour. περιπέπτειν
hic ferri nequit.
καταχλωμένοιςἼ Bic codd. e£ edd. Amyot: les arbres sem-
bloient morts; quomodo etiam lacobs. vertit: Die Báume schienen
wie abgestorben. 'Wyttenb. tentavit λελευχωμένοις quemadmodum
apud Alciphron. legitur l. IIT. ep. 30. πάνεα ἡ χιὼν χατείληφε
καὶ λευχανϑίζουσιν οὐχ οὗ λόφοι μόνον, ἀλλὰ xol rà χοῖλα τῆς
γῆς. Cour: coniecturam suam χαταχωμένοις in. verbis collocavit,
de cuius veritate mihi nondum persuasum. est, Si χαταχλωμένοις
a Longo profectum est, significaret: arbores tanta nivis mole erant
opertae, ut fractae esse viderentur, non, quemadmodum Iungerm.
et Vill. opinabantur et male in Latinis expressum est: quasi puta-
tae esse viderentur. Sed tam putida exaggeratlo a Longi ingenio
videtur abhorrere et magis inclino in Iacobsii sententiam, qui ge-
nuinam lectionem latere censet.
ἢγε»} Sic tacite ex Urs. reposuit Schaef. Vulgo 7e.
περὶ qd&g ἀλεκτρυόνων») Alciphr. l. I. ep. 39. πότος εἰς ἀλε-
χτρυόνων ᾧδάς. Plato Symp. pag. 203. Fisch. ἤδη ἀλεχτρυόνων
ἀδόντων. VILL. p. 160.
αἰγῶν τρέχας ἔπλεχο»] ἔχρεχον Courer. pro ἔπλεχον e con-
iectura. —— Cui bono ? Docet Columell. ]. VII. de R. R. c. 6. ca-
prum optimae notae describens, nigro densoque et nitido, ait, atque
longissimo pilo. Nam et ipse tundetur (sic edit. olim. Colon.
quum legend. sit tondetur.) Usum in castrorum ac miseris velamina
nautis. Haec ile. Et quidem ex Virgil. qui sic ΠῚ. Georg.
[vs. 311 sqq.]
| Nec minus interea barbas incanaque menta

R2

200 . ADNOTATIONES, .

Cinyphii tondent hirci, setasque comantis,

Usum in castrorum et sniseris velamina nautis,
ubi Servius P. Danielis: In usum autem castrorum ídeo dixit, ci
quia de cilictis poliuntur loricae et teguntur tabulata turrium me ia-
ctis facibus ignis possit adhaerere, . Et bene laüdat capellas décens
cjliciorum usum et in mari et in terra prodesse mortalibus: hoc est,
in. duobus elementis concessis. hominibus. [ubi v. Heyn.] Varro de R.
R: 1. TI. c. ult. Ut fructum ovis e lana ad vestimentum, sic capra
pilos. ministrat ad usym. nauticum et ad bellica tormenta et fabrif£a
vasa. Nec non quaedam nationes harum peliibus sunt vestitae ut án,
Getulía et in Sardinia. Cuius usum, apud antiguos quoque Graecos
fuisse apparet , quod in tragoediis senes ab hac pelle vocantur di^
φϑερίαι: et in. comoediis, qui in rustico opere morantur; uf apud
Caecil. in Ἧι ypobolimaeo habet' adolescens; apud Terent. jn Heau-
tont. senex. 7 'ondentur, quod magnis villis qunt in magna parte
Phrygiae: wride cilicla etc, eius &enaris, ferri, solent, Hic Victorina
et hunc locum e Nephel. Áristoph quod pastores hoc amictu usi,
. &dfert. Strepsiades ad filium ; 20

Ora» μὲν οὖν τὰς αἶγας ix τρῦ Dui

᾿ὥσπερ ὁ πατήρ σου, διφθϑέραν ἐνημμένος.
Huc scil. referenda et sisyra de qua supra l, II. [c. 3.] et caprilla pel-
Jis, quam Daphnis infral.IV. [c. 6.] donat Eudromp, quase tegat dum
hieme cursuram exerceat. Etin ἁγιογράφοις populus Tsraeliticus
lhtér alia ad opus tabernaculi offert τρίχας αἰγείας Ἐχοᾷ, 25. et,
35. Unde δέῤῥεις τρέχιναι πρὸς σκέπην ἐπὶ τῆς σχηγῆς. Ex.26. Lo-
€urn porro Varr. adducunt viri eruditi. in his .quae nuper edidere
Ciitica, atque inde intelligendum dicunt hoc Iuvenalis : Discit ab hir-
suta iaculum torquere capelia., ubi, aiunt, valde &neptil vetus Schol. ,
qui Capellam senem magistrum. campi doctorem, comminiscitur. γε.
rum nec isti hic certe (quod famen pace eruditionis ipsorum dixe-
rim) supra Scholiasten sapere videntür. Venator mamque et be-
stiarius describitur in illis Satyrici, qui. feras iacujari condiscit in
capella. ' Docuit id klar. Lipsius V. de Mil. Rom. 14, quae si quis
p cüpit, ut ipsius verbis utar, tepidi i iecoris est. IUNGERM, Haec

'ournefort Voyag. du Levant,t. I. p. 397, ed. Lupar. t. 11. p. 22.

P Lugd. ,,Les capots ᾿ de poils de chevre que l'on travaille en
cette isle Zia, olim Ceos, Cea) sont fort.commodes. L'eau ne
lex pérce pas facilement, Cette étoffe n'est dabord qu'une, espéce
de toile fort láche; meis elle s'épaissit et-devient fort serrée en

PLE

1

EJB: WX ΠΑΡ: HI. 951

sortent de cher lé ouviibrá, qui la féulent. ἄνϑό 'lek píéda sur
le sable de Ia nier encore mioufilié. prés *qu'ellé est "bien amiol-
lie et souple, on l'étemd au 'woleil avec des" *ontrepoids dé
piérre, Ὁ peur qu'ellé ne se' ride €rep próínptement: ceàs fil)
se rapprochent peu à peu et We Berrent les uns contre les au-
&res, de maniére Que toute l'étoffe se rétrécit également. VirY.
pag. 160. Quurà verbo ziÀéxesy "utatur Longus, aliu Quid intel-
ligendum est, ut recte statuit Iacobs. . . ^" -

&xvloc] Athenaeus t. ]. pag. 194. Sehw: δ' πρῖνος ἀχύλους
(φέρει). Cf. Schreber. ἀὰ T'heocrit. p. 86. Hart. (ad V. 94. υδὶ
v. Bchol] ΒΟΒΛΈΡ. pag: 375.: Vill. affert Hem. Od. ἃ. 22.
Adde Bekker. Anecdd.:p. 22,.6. et 3713, 961. ;. "^ ^

βαλάνους] Columella 1. IX. c. 1. Maximeque laudantur (sal-
tus), qui sunt feracissimi querneaq glandis et iligneae nec minus cer-
reae, Aper nutritus iligna glande solidam carnem habet et duicem,
ait vetus Comm. ad illud Hor. II. sat. 4, 40. "Umber et iligna nutri-
tus iriande rotundas ÜOurvat aper lanceis carnem ditanfis £nertem.
v. et Colum. l. VII. c. 9. Vides aatem nostrum Longum im-
pinguandis porois manswetis panere ilicis-fregem, de quo audi-
sis ilum naturae magistrum l. IX. c. 6. Gans fagea suein hila-
rem facit carnem cóquibilem at ievem.et "utilem stomacko: iligna
suem angustam, nitidam, strigosam, ponderosam: querna difftlsam
et gravissimam ; εἰ ipsà glandium: aeque ahlicissittn.- - Proximam
huic cerream tradit JNifgidius, toc ex alie solitilorem carnet, sed du-
rem. lügne tentari sues, /nisi: paülatim. detur, Hanc: novissimam
chdere. JFuhgosam caritem fieri eskulp; robore; ubere... Fx: code
c, "àon inyitus et haec Plinii aüscribo: .Ziitis.giens uiriusne
brevior et gracilior, quat Homerus χυλὸν appellat: eoyma inontinea
« giende distinguit. Locus Homeri est, Od. X/ 249. 80: Cirtà
πὰ ex hominibus 6168 tali fruge. ῥΒϑαάί ὁ ;

ome c Solos δὲ Κίρκη - E P E.
Hag ἄκνλαν. βάλειγόν y ἄβαλε νωρπόν τε — Er uds
"Ἔδμεναι ola σύες χαμαιευνάδες αἱὲν domo]. 7
loNcHux. ' Towraeforf. Voybg. X. ΤΊ. p. 18. Lupd. aec tradit de
hodierna Zia (Ceos) : ,;9n. y, Yeeutjlle beaucoup de Velani3 c'est
ainsi qwop appelle, le £fnit, d'une 'des qilüs 'bélles.- espóces de
chtne, qui. seit δὰ mode. .: Ubi observandum, ille ecenio-
rum velani esse antijuum ^ocabulum βάλανοι; qued tecentiorés
Graeci efferunt valani, quodque οἱ βελέγε εἰ βαὶανέδι hadic

202 'ADNOTATIONES

dici auctor est, idem ''ournefort. t. 11. p. 109. e£ 110. videndus.
Sic Pocock. t. V. p. 91. Voyage dens l'Orient, ex vers. Gall.
de Simyrna loquens: ,,Dos marchands y portent une espéce de
gland appellé Valanea, qu'ils tirent de Vourla. (l'ancienne Cla-
zomene) et de Segigieck, dont les Italiens se servent. pour tan-
ner leurs ouirs. Sic Vood in optimo libro Ánglice conscripto
de Homeri ingenio et charactere peculiari p. $77. elegantissimae
versionis, quam nuper edidit ingeniosus et eruditus iuvenis Dé-
meuniers: ,la cóte (du cap Boga, l'ancien Lectum, au cap Ia-
nissari qu'on appelloit autrefois promontoire de Sigée) est cou-
verte d'arbres de Valanie, sorte de chénes dont lécorce et le
fruit sont, employés dans ja tannerie. Vir. p. 161.

CAP. IV.

o!xovofac] Mrg. Par. III: ἐπιχουρίας.
΄ πόνων ἀπηλλαγμένοι] Villois. confert Virg. Georg. I. 299 sq.
— — -— hiems ignava colono
Frigoribus parto agricolae plerumque fruuntur
Mutuaque inter se laeti convivia curant
Invitat genialis hiems curasque resolvit.
et Bion. VI, 5. MC
— χεῖμα ϑύσεργον ἐπεὶ καὶ χείματι πολλοὶ
Θαλπόμενοι ϑέλγονταε ἀεργίς τε καὶ ὄχνῳ.
τροφὰς δωθινὰς} Wakefield. ad Virg. Georg. pag. 113. et
Mitscherlich. coniiciunt εἰωθυίας Schaef. vv.: xal νυχτερινὰς
excidisse credit. Sententiam bene expresserunt Tacobs. et Pas-
sow. Ile: Die andern Landleute und Hirten freuten sich — das
Morgenbrod ἐπ Ruhe zu verzehren, hic: Die übrigen Ackersleule
freuten sich — dass — sie in Ruhe ihr. Frühstück verzehrten. Hoc
enim vere, aestate et auctumno fieri non poterat, quum multo
mane, ut saepius apud nostrum legitur, hi homines operam suam
suscipere solerent.
ἡρενὴν ὥραν] Sic correxit Valcken. ad Eurip. Hippol. pag.
172. vulgát. εἰρήνης, quod etiam:Par. IL. et E servant. Hanc
emendationem Brunckio probatam, a Schaef. et Cour. receptam
sliqua ex parte confirmat Pur. 1. exhibens εἰρινήν. Par.Ill:
εἰαρινῆς. A: τὴν ὥραν τῆς εἰρήνης. Quod Vill. habet elapori*.
id profectum est ex Iungerm. coniectura; quam formam prosei-

LIB IH. .: CkP, με V. 20

cis .scriptorihas , jure .abiudicat Sclinef. M alas la
$eésop nowvelle ^, Ὁ

παλιγγεγεσίαχ] Flor.; παλιγχενεσίας. - Frustra Hal, o0n-,
licit, ὡς ἐχ Jay. zteAMyy., βὰς infra 1. III. c. 31. xiv δὲ quara,
σαν ἀλλήλους ἀδελφοὶ (ibi ex opt. librig hodie.degitur. cg]. . Bic,
supra 1. IL; cap. 3..τόξε δὲ κύγες, ιφασέν, ἐχ δεσμῶν λυηϑάντες
ἐσκίρτων. Recte autem Dorvill. ad Char. p. 93. baec Charonis
l. I. p. 11. confert: τὰ δὲ περὶ Καλιῤῥόην δευτέραν, βλλην, ἐλάμ--
βᾳψγε παλιγγενεσίαγ.. VIL]. png. 162. Subaudiendum non .infer-
ciendum adverbium similitudinis. ΟἿ. H.. Steph. Anim. in.l. de.
Dial p.22. Hemsterh, ad, Aristoph. Plut, p. 98. Wessel. ad Diod.
Sic. t. L p. 663. .Villois. ad Long. p, 926.5... Scuagp, p. 315 sq.
V. Schaef. Appar. Dem. t. I. p. 288 ef 868.

δεῖξαί ποτε]. Sic Moll. ex Urs. quocum consentiunt A HB.
Vulgo δείξασϑαί ποτε. — Ceterum bene docet Vill haec vv.
proprie, non translate esse intelligenda, quemadmodnm., voluerit
Heipaius ad 'Theocr, Id. 1. vs. 102, — Sic, etiam Amyot: , et, qu'à
tout le moins ils leur remontrassent à la fin et à eux et à leurs .bétes
le soleil beau et clgir. , Neque. aliter Passow, . et: Tacobs. "

ἡ δοκοῦσα μητὴρ] Sic Demosth. in Mid, p. 563. ἡ: ὡς ἀλη-
ϑῶς μήτηρ, καὶ ἡ ϑοχκοῦφα καὶ ὑποβαλομένη. ViLb. xps 164.

CAP. V.

ὑπὶ αὐτῇ τῇ αὐλῇ] Recte tuetur Tacobs. has voces ad 1. JL
c. 94. contra, Brunck, et& Wyttenb. Bibl, Cr. t. lY. pag..17. eas
πῇ glossema eiicere volentes, :

ὁ χετὸς ἀμφοτέρων δὲ quod olim inter utramque, Axocem
collocatum legebatur delevit Cour. auctoritate. iod A.B.

éxagégay] Par..1li: ἑχατέρω».

xal μέγας] Klor.. Parr. 3. μέσος — Cour, ἀράτο καὶ μέλας.
ὡσεὶ B. — Nihil mutandum codd. non variantibus, Courerii. ta-
men , emendatio egt speciosa nec parum firmetur loco. simili ]. IV.
p. 108. Sch. ὁ χόρυμβος αὐτοῦ (τοῦ κιεττοῦ) μέγας ὧν καὶ pete
νόμεγος βότρυν ἐμημεῖτο. Borg, ο.

', κόψιχος) Sic. scribendum erat ex AB, Mie; et 1 in seqq. 468p.
.5. 8. quemadmodum b«ge animadvertit . Sinner, , Vulgo. vitiose
κόψυχρς: quod ubicunque legitar ; in χόψιεχος. mutandum est.
Altera forma xágGuqos et x)rzuqosc utuntur Aristoteles, Aeliap.,
Lucian. Iud. Voc. 8. ubi cf, Hemsth. iam ἃ Vill, laudatus, . et alii.

294 . ADNOTATIONES

“περὸν) 'Temere tentat Vill. Est avir. Hur. Phoen, v. 819.
Pors. μηδὲ τὸ παρϑένιον πεερὸν οὔρειον τέρας ἐλϑεῖν. Noster
infra p. 92. 1. 4. ἐτέρπετο τῇ νηὶ παριιτρεχούσῃη τὸ πεδίον ϑᾶτ-
vor πεοροῦ. "Vid. Jücobs. Ἀπὶπι. in Anth. Gr. v. Il, p. I. p. 369.
p. HII. p. 331. Bcuaxr. p. 376.

96 uy] Par. Ill: xul τὸ μὲν sed mrg. delet. καί,

οὕπω] Parr.: οὕεω.

λελυμένη) Cour. coniecit πεπηγμένη.

ἔρωτι Littera maluscula exarandum curavit Schaef., cuius
rei ego nullam video causam.

πάντα βάσιμα] C£. Maxim, Tyr. Diss. XXVI. t. II. p. 17.
R. Recte Ach. Tat. l. V. p. 448, conferente Boden. οὐδὲν ofu-
το» τῷ ϑεῷ. — VILL. P 165.

CAP. VI

βρόχους tosyoc] Cum his et sqq. cenfert Vill. M
k III. ep. 30.

μεριμνῶν») Cour, V. G. p. 245. doni. περιμεεγ ὧν. Sed nulla
c8usa adest mutandi.

γύναιον) Hic οὐ cap. 16. recte veposuit hanc éceià Ex AB
Cour., quam iam Brunck. requisivit, Vulgo γυναίχιον. quae
forma vitiosa ex duobus his locis in lexica recepta rursum
&üciendà ext.

alo(ote ὀρνίσι»]. vódd.. et edd. i αὖσιον óp», Emendavit Moll

τί οὖν ϑηράσας) Par. III: τίς οὖ» ϑηράσων,

Χλύην ϑεάσασϑαι) Vulgo Χλόης ϑεάσ. ΠΙυὰ exhibet iam
Bernard. εἰ. confirmant Parr. I. II. et fori. Am.

τοῦτο ὁμολογεῖ) τοῦτο vulgo omissum. ex A recep) cum
Ceur. qui «ov scripsit. Codex illé hune locura sic exhibet:
vt&roQl δὲ τύς xal μητρὶ παρϑένος καὶ τοῦτο ὁμολογεῖ ;

πταίων δὴ x. t. 8] Locus misere depravatas et varié 8
variis tentatus." Vulgo: sido δὴ etc; — Vill. tentavit: δμολο-
yt 5 ἀλλ οὐδὲν τούτων ἀπ. ἀνύποπτον, πταίων δὴ πανταχοῦ
σιωπήσω. ἄμεινον “ἄρα σιγᾶν ete. vel: πάντων (pro παίδων).
δὴ πανταχοῦ σιωπή" ἄμεινον ἄρά σιγᾶν. — Iungerm.: ,, Sensus
ni fallor: puerorum nullus videtur. vel &uditer hisce frigoribus
et aére tam foedo ; sed omnés dori manent; et ego praeter deco-
rum ita vagor nulla néeéssaria de eausa, nedum quod id dicere

LIB. M4. QAP. VF VII. 1205

póssem me Chloén vilerà velle, qu&d niàüs calidum-esset, Nisi
forte haec sunt repomenda post illa demuwi, ὄμείνον ἄρα σιγᾶν"
σεαέδων x. τ. 4. Wyttenb. B. €r. p. 1V.' pag. 78: 27οὐδὼν δὴ
παντιιχχοῦ σιωπή" ἄμεινον ἄρα σιγᾶν. $41 οὐδὲν τούτων ἀνύ-
πόπτον. XAógw δὲ ἦρος ὕψομαι. — Taeobs. oli: ζει» δεῖ, quod
probatum Schaefero et Passow. Nunc autem ad V..Germ p.
82. suspicatur: πταέρω drj et vertit: Soli ich niessén 1! eà dit über-
all so still. Cour.: οπατρὶ dà τίς ἂν καὶ μητρν παρϑέγου τοῦ δ᾽
διιολογὸϊ,.ς Πταίων δὴ πανταχοῦ χαὶ οὐδὲν εὑρὼν τούτων ἁπαν-
τῶν ἀνύποτιτον" ,"4utwo» ἄρ᾽ ἀπελθεῖν " Χλύην δὲ ἡροὺὶ ὄψο-:
μαι, ἐπεὶ μὴ εἶμι, ὡς E, χεῖρε. m. τι ᾿δεῖψ.“.. Ὑοιαῦτω δὴ v. Ow
γοηϑεὶς σιωπῇ τὰ ϑηρ. συλλ. x. r. & -«-- πταίων qued Par. ΠῚ, et
A exhibet non dubito, quin sit genoiutim (qua in re mecum fh»
cere Geeliam Bibl. Cr. N. t: V. p. If. p. 254. vidéo, qui qui-
dem verba quémádmoduii vulgo leguntur, sana esse credit, ver^
titque: quum in hac tacita meditatione ubique offenderet). Nem si
enéneiata dlio collecantur orditte, quam quo vulgo leguntur,
optimam praebet sententiam, : Quam enim in A. omnium quot.
quot exstant Longi coüd. smtiquidsimo seriptum: sits Z7rnfoy
δὴ πανιαχοῦ' σιωπῇ τὰ ϑηραϑέντα συλλαβὼν ὥρμητο ἀπιέναι
omnibus illis ἀλλ᾽ οὐϑὲν διανοηϑεὶς χαὶ 'oxüssis; veri est
éimillimum , verba illa librarli alicuius negligentia omiss&, cos
dicis màrpini, ex quo omnes ceteri, praeter Monte- Cassinensem
(et fertassis praeter umm Ursini) libri sunt desdripti, aliené
deco, ex vetustiore, quam Monte- Cássinensis esé, codice nunt
deperdito. adscripta fuiise, «uae deinde in receftioribus libris
alienam etiáin in verbis occupaverint sedem, Quapropter leso* ^
» Πατρὶ δὲ τίς καὶ usto) παρϑέγνου τοῦτο ὁμολογεῖ! — AP οὗ.
ϑὲν τούτων» ἁπάντων ἀνύποπεον. ἔάμεινον ὥρα σιγᾶν. Χλόην
δὲ ἦρος ὄψομαι, ἐπεὶ μὴ εἵμαρτο, ὡς ἔοικε, χειμῶνός με ταύτην
ide. Τοιαῦτα δή eva διανθδηϑεὶς καὶ πεδίων σανεχχοῦ, σιω--
πῇ τὰ ϑηραϑέντα συλλαβὼν ὥρμητυ ἀπιέναι. —— Locum δὰ
hanc modum conformatám in Letinis excadendum curavi,

CAP. VII

᾿Ἀράπεζαν εἶχον») Bio cap. ὃ. vodzebiv vorfepvi» κατεῖχον
et δευτέρας τραπέζης ἐνεφοροῦμετο, — Héliod, 1, V. t. 15. p. 193.
ἐπεὶ dà δὐφροσύνην τῆς 8n τῶν idtdkrey εἰς κόρον ἤσαν, xéi

404 ADNOTATIONES

τοῖς χρατῆρσιν eL τράπεζαι παρεχώρουν. - Igcobs, ad Ael. Ἡ. A.
Ρ.51. Huichins. ad Xen. Anab. VII, 3, 33. et inprimis Wytten-
bach. ad Plutarch. t. I. p. 420, ed. Lips.
διὰ ϑυρῶν») Sic AB. Cour. Vulgo διὰ τῶν ϑυρῶν, Cont.
Passow. &d Parthen. p. 64. Heliod, 1, VL. c. 5. fin. ἐγεὸς ϑυρῶν
γενόμενοι.
ὥσπερ κύων } to. ὥσπερ λύκον. ᾿Αἰλιανὸς ἐν. ἐπιστολαῖς -
ἄνϑρωπον ἰδὼν μέγα κέχραγας, ὥσπερ διώχων λύχον. Coun.
ἀποσοβεῖν] Thomas Mag. h. v. p. 101. ἀποσοβῶ, οὐ μόνον
τὸ ἀποδεώχω ἀλλὰ xol τὸ σεσοβημέγως καὶ ϑαοσαλέως ἀπέρχο--
μαι ubi v. Hemsterh. Suidas: ἀποσοβῶμεν, ἀποτρέχωμεκ Μέ-
γανδρος. Sic c. 8. illud ἀποσοβεῖν vocat ἀποτρέχειν. Cuius
contrarium c. 29. συνεείνας σοβεῖ παρὰ «óv ἀρύκντα. ἘΠῚ. IV.
c. 6. μέλλοντος δὲ σοβεῖν slc &atv τοῦ Εὐδρόμου. Cf. Alciphr. l. I.
ep. 51. ubi v. Bergier. ut et Heitz. ad Lucian. t. ll. pag. 606.
VILL. p. 168.
ἐπελάϑετο] Bernardi est .coniectera, TS a Parr. AB
confirmata, — Olim ἀπελάϑεεο, quod non erat cur Villois. tante
supercilio contemneret. Pargm tamen et aliis in locis huic oem-
posito fortuna favit. "Vid. Wessel, ad Herod. p. 285, Zeus. ad
Xenoph. Cyrop. p. 9. Cum ἐκλανθάνομαι dicatur, cur non
et ἀπολανϑάνομαι dici possit? Scmagr. p. 377. Dionys. Halic,
Arch. 1. IV. c. 44. xol τῶν ἰδίων ἐπελανϑάνοντο ἀλγεινῶν. Reisk,
p. 1272: ,,ἐπελανϑ, dedi de meo pro vulgari ἀπελ. Non enim
ἀποῖλ. usurpatur sed ἐπιλις Schol ad Soph. Ai v. 175. p. 96.
Lobeck. ὡς χαὶ Ὅμηρος ἐπιλελησμένους τινάς φησι. — Vulgo:
ἀπολελησμένους. Zonar. 1. 608. ἐλήϑετο, ἐπελάϑετο. cod. A.
ἀπελάϑετο. Cyrop. lY. c. 4. 6, 28. Iunt. et Ald. pro ἐπελάϑετο,
ἀπελάϑετο. Aquila Hexapl. Psalm. XLIIL v. 12, οὐχ ἀπελαϑό--
μεϑά σου. SCHAEF. M&CT.
καὶ ἤχεμ ἔσω) Sic dedi ex A, ut iam. voluit, Chardon. Mél.
t. II. p. 103. . Vulgo περεῆγεν, quod Cour. in yel ἦγεν et Bur-
gess. ad Dawes. Miscell. p. 756, ut refert, Boiss., quemadmo-
dum Coraes in παρῆγεν mutaverunt. Antecedens περεεπλέχετο
videtur in hunc errorem duxisse librarios,
κατεῤῥύίησαν} Sic 1. IL. c. 30. xol περιπλᾳχεὶς τῇ λύῃ χαὶ
λειποϑυμήσας κατέπεσε. Ἠοϊϊοὰ, |. VIL p- 310. xol χατενεχϑὴ-
yas μιχρὸν ἀπολιπόντες προσέπιπεον ἄμμρῳ τῷ πατρί. Kumdem
vide etlib. IT. p.69. Ach. Tat.l. VI. p. 560. μεχῃοῦ μὲν. προσπεσὼν

|

LIB. HI. CAP. VH. VIII. IX. 307

πέριεχύϑη τῇ xópn* χαρτερήσας γοῦν xol πάραχαϑέσας ϑιελέγε.-

zo, Xenoph. Eph. ]. V. p. 84. περιλαβόντες ἀλλήλους dg γῆν᾽

κατηνέχϑησαν. Conf et Chariton. lib. VIII. pag. 128. Vir.
pag. 168 sq. |

βραδύτητος] Vill. βραδυτῆτος. Parum pérspecte. V. Reiz.
de Accent. Inclin, pag. 109. — Cf. Wessel. in Add. ad Diod. ἀρ
t. I. p. 336. SonaEr. p. 877.

CAP. VIII

ἐχαϑέσϑη) V. Passow. ad Xenoph, Ephes. p. 76.

ποψέχους Ὗ. ad cap. 5. Urs. χοψέφους i, e. κοψίχους ut
iam Bod. observavit. Qui liber negligenter collatus priori et-
iam jn loco haud dubie hane formam exhibet. "V. cop. 10.

πρὸς ἄγραν] Hoc Cour. restituit ex A. Vulgo πρὸς τὴν
ἄγραν. 1.1. c. 12. ἐπὶ πότον ἄγειν ubi vide.

τὸ ἐνεργὸν} Sic Urs. Flor. AX. Bodon. Brunck. Cour. Ia-
cobs. Vulgo τὸ ἑχάεργον. τὸν ἑχάεργον est coniect. D. Heinsii
apud Iungerm. et lect. Par, I. Mrg. Per. 1Π: ἐνεργῶν. Amyot:
le lpuerent grandement de son bon esprit.

πιεῖν ἐγχέαι) Nisi fallor hoc sumsit Long. ex Theoct. Jd.

— οὐ μελεϑαέγει
Τὸν τὸ πιεῖν ἐγχεῦντα.

καὶ ἣ] Hoc ex Urs. reposuit Schaef. probavitque Brunck.
Cum Urs. faciunt A B. Vulgo xa ἥδε.

ἀπέπιε») Laudavit ex Herodoto Scottus, ex Synesio Abresch.
in Reiz. Belga Graeciss. p. 681. ScuAEF. p. 377.

CAP. IX.

προεχόμιζε] Vulgo προσεκχόμιζε, quod iam Bernard. Wyt-
tenb. Hemsterhus. et Oudend. ad 'Thom. p. 606. in illud muta-
verunt, Etiam AB zrpoexótute.

μελιτώματα] Improbat hoc vocabulum 'Thom. M. pag. 606.
ubi Oudend. hunc locum excitavit. "V. H. Stephan. 'Thes. t. II.
col. 873. Locus Homericus a Steph. laudatus exstat in Batra-
chom. v. 39. Áthenaicum perite tractavit "Valckon. in Adon.
"Theocr. p. 398. A. Scuaxr. Utitar bong hoc verbo praeter b.
locum 1l. IV. c. 16, οἱ c. 28.

,

son . ADNOTKATIONES

' dysxaero] Ita Moll, ex Urs., quocum faciunt AM Vulgo

ἑκάετό: ἘΝ
CAP. X.

ὡς δὲ byfrevo] δὲ vulgo omis. éx AB recepit Cour.

- Biw(dioy] Xenoph. Oec. c. 5. ὄῤιβδοι ἐξαίσιοι et in. Agesi-
lao (quem tamen libellum Xenophohti$ non essé cfedo) c. 2.
φυγὴ ἐξαισία. In Axiocho p. 158. πρηστήρων ἐξαίσιος συρμός.
Aristaen. l. I. ep. 22. uidet ϊσος ἐξαίσιον. Virr. p. 172.

ὑπέχαεῚ] Quomodo frigus adurere dicatur v. Magium I.
Miscell, 17. Sic Arnob. 1: 8. cür quotidie gemmulas ef pubescen-
tés herbas adurit atque interficit" nocentissinum frigus. IuNcERM.
— Boreae penetrabile frigus adurit, inquit Virg. Georg. 1l. v. 93.
De hoc verbo v. Lénnep. Aniriad. 'Coluth, 1. Lc. 12. p. 57. Virr.
pag. 11.

ἀναστάντες x. T. &] Aimyot. "vertit: quand ils furent levés,
Dryas sacrifía à Bacchus un ihouton d'un an, alluma un grand feu
ei appreta le diner ; quod i in cod. suó Feperisse, quemadmodum
credit Vill, non estTverl simile. i:

ἐπαλείψαντες} Hanc Dutensii coniecturam. confirmant A.
Vülgo ἀπάλεϊίαντες. '

ἀπόλαυσις) Ed. Iunt. ἀπόλασις.

Διὰ σὲ ἀπολλύω ---- μέμιγησὸ μου] Non dubitavi haec verba,
qnemadmodum voluerunt Wyttenb. et Passow. ; Daphnidi et Chloae
iribuere, Quae ratio "multo praestantior est quam vulgata, qua
omnia tribuuntur Daphnidi; quamque Tacohis. servavit, nisi quod,
sicut Brunck. et Boiss., μέμνησο pro ξὠέμνηδο. accepit. Vertit,
igitur: Um deisictwillen inorde ich die drmen, Vogel. — Wie steh? ich
nun bei dir? Warst du auch meiner eingedenk? Eodem modo trans-
tulit Cour. coniiciens V. €. p. 218: ἄρα μέμνησαί μον. Quam
viam quómimud inirem impedivit "mtecedefs enüncialam τέ οὖν
o^ γέμωμέαις quod sic eonforrendum erat, et.sequéns praeseng
μνημονεύω. - De voce κοψίχους γ.. wd Ὁ. 5. εἰ 8. Etiam Ure
h: 1. recte xwoyty. ὁ

" ποῦν gor γένωραὶϊ] Sic A Vülgo us bali quati Yés
c&hi posteriorem MoB. ín γῶρμάι matarvis ,; 'Uuius .eohiecturim
dines deinde receferünt editores.

εἷς ἐκεῖνο τὸ ἄντρο»] Pto ἐν ἐκείνῳ τῷ ἄντρῳ quod ἰδῶ:
vaverunt Moll. οὐ Reitz. ad Lucian, ἰὰ WLmclo ἐ, Ik. p.. ὅδ8, ubi

LB IH. CAP.K itte

hic pluribus deojsrat exemplis aic τὸ δὶς psp ἐγ, posiam faisse,
ut apud "Alciphx, 1. III. ep. 43. λαυσάμεναι sig τὸ Baloyetoy.

Ae]. ]. VII. e. 8. Hqooitor εἷς. ἜἘχβάτανᾳ ἀπέθανε (Sic εἰς τὰ
negór pro. ἐν τῷ παρόντι) Sic et aupra 1, I,.0,,39, φιὰς εἰς μέτ
σον τὸ αἰπόλιον. |Sic Helipd. 1 I.. 9489, p» 46. στὰρ εἰς μέσους]
Vua. p« 119 sq. Diversa miscet, Vill. » sic. Reitz. ad Lyc.]. ]- Quomodo
enim locutiones: παρᾳγίγνεσθϑαι, ,»χφρεΐχᾳς, ἵσεαρῆαχε, χᾳϑέζεά
gov ( Wessel. ad. Diod. 551, 22: Vajcken, ad Herod. VIIT, 11,}, εσθαι,
et epmpos, (Jacobs; ad Ach. Tat. p. 848, ad Aoclien..pag. 406,
Deederlin. Actt..]Monn, t, 1. p. 46.. Bekker..Spoc-. Philpafs. p, 8]-)
εἴς τινα τόπον, sint intelligenda, nemo bodig ignorat. Luc ety
iaa. referenda : sunt,- talia. s. εἶναι: εἰς τόπον: Herod, l. L. c. 21,
διάπόστολος ἐς τὸν M mtax ἦν. Dien, δὶ, .Aníqgq- p. 540, 9. ὡς
di εἰς τὸ χαλούμενοἩ MíAqtay ἡ ἤσαν. Pro ec, eodem modo praep.
ἐπὶ: utitur Xenoph, Cyr. VI, 1, 1. ὅτε πολὺς ὄχλος ἐπὶ τὰς. ϑύς
ρῶς εἴῃ ubl v. Poppon. et Bornem. . Similiter Achill. "Eat, 1. VI,
c. 1, περιμένει δέ ae καὶ xeos(üxag ἐπ᾽ αὐτὰς τὰς ϑύραο. .Ver-
bum. φαίνεσθαι, , Hom. Il. XV. v. 275.. ἐφάνη λῖς - εἰς ὁδόν,
Dionys. Hal, Arch, p. 1099, 1.- Hc τὰς ἀγορὰν ἀκὴρ πριαβύτερος
ἐφάϑη. oluséx eit.compos. Pausan. l Lc. 18. k IL..,e. 3&
Diod... XII. «. 89, . Lucian. Asin..c. 1. Aelian, Ep. 6. Xen. Eph,
| 1f e€:12.: Bee explicat banc hui. vec. construct, Valcken;
ad Schol.Euxip. Phoeniss. v. 1116,. Adde Long. l II. c.. 84.
tig ἕλος ἀφανέζεται.. λήγειψ et τελευτᾶν. Heliod, 1, IIT. o. 11:
p. 193. xo). τότε μὲν εἰς ταῦτᾳ ἔλᾳξε τὸ συγμσιόσμρον., Cf. Krueger,
ad Dionys.. Histariogr. p. 36. Hoc, autidm. dicendi genus, de que
praetereg of. Mathiae. Gu p. 018. et.exempla apud Bernhaxd,
Syot. p. 215., ex. brevitate quadam explicandum, qua Graeci mo-
tus e$ quietis. notignes ya. constructione comprehendere .sole-
bant, . praecipue. talibus illus&ratue, quale est apud Xenoph. An.
l. L €, 2, S. 24. καύτην τὴν πύλεν ἐξέλιπον οἱ ἐνφιχοῦντος εἷς yos
e(ox. óyvoóv, ad quem loc. cf. Krueger., e& apud Lucian. Dial
Mot. 17.:8;3. osx δρῶ γὰρ ἄλλῳ» utt& τοῦτον GUnv ἢ ϑάγρε
tox ἐντέῦϑεν εἰς ἕεξερον τόπον, et apud Cherit, 1. VIII, c. T. ἀξεοῦγ
με» elc: τὴν ἐκκλησέαψ ubi v. Dorv. Θ᾽ πὴ]! breviloquentia Lucian,
'Tim..c. 80. ἀλλ᾽ οὐδὲ BOtg oua e ἐγὼ πώποτε εἰς Ὀλυμπίαν
uhi x.. C. facobitz. His annumeranda suní nennulla, quae habet Bern«
hardy, ig Synt. p. 348 sq. ὧς eodem ἰρυίρ sunt. derivands hae
paulle quidem. insolentiore& €» posterionbus praecipue $cripto-

230 ADNOTATIONES

ribus petitae locutiones: 'δεα νυχτερεύεεν εἷς ἀγρὸν Ach, Tat,
]. V. c. 26. p. 130, 9. ϑερέξειν εἷς προχόλπιον id. 1.I c. 1.in. τὴ -
pez» τὸ δάχρυον εἷς τοὺς ὀφθαλμούς, ]. VI. c. 7. cum quo loco
. ct. Geopon. p. 909. φυλάτεεταε ἡ σταφυλὴ εἰς μέλε. à ούεσθαι
elc τὸ βαλανεῖον quod attulit supra Vill. et proverbium: ve λον-
σαμένη εἰς κύλισμα βορβόρου apud Arsen. p. 460. Walz., qui-
buscum cf. Evang. Ioann. c. IX. v. 7. ὕπαγε, νίψαι εἰς τὴν xo-
λυμβήϑροαν. Sic Athen. X. p. 488 E. λοῦσϑαι εἰς τοὺς χοιψοὺς
λουτρῶνας, quod citat Hemsterh. ad Arist. Plut. pag. 456, apud
quem plura reperies exempla. Eodem pertinent haec: δὲεα-
τρέβεεν εἰς τὰς νήσους. Diod, Sic. ]. V. c. 84. et Musae. v. 181.
ὡς ξεῖνος πολύφοιτος ἐμὴν ἐς πατρίδα μέμνειεν: cum quo loco
οἴ. Soph. Αἱ, v. 80. ἐμοὶ μὲν ἀρκεῖ τοῦτον ἐς δόμους μένειν ubi
videndus est Herm. In loco simili Dion. Halic, Arch. p. 1909.
10. xal τῷ μὲν «Δἰμιλίῳ πολὺν εἰς τὴν τῶν rmolsuíov μεέναντιε

ψοόνον exhibet Vat. cod. ἐν τῇ πολεμέᾳφ. Sic Phalar. ep. 13.
« p. 78. Schaef, x«l εἰς ἑταιρείαν ἐμείναμεν nunc legitur senten-
tiae convenientius pro ἐμεέναμεν, μεμήναμεν. et in ep. 75. in.
τῶν στρατιωτῶν οὗ μὲν ἡμίσεις εἰς τὸ φρούριον ἐπεμείναντες ἔχ-
κοψάτωσων recte. delevit Schaef. εἰς. Sed χαταμεῖναε ἐς τὰ
βασίλεια Philostratus. Cf. Bekker. Spec. Philostr. p. 81. Huc per-
tinet etiam, quod ex Heliodoro attulit Jacobs. ad Ach. 'Tat. pag.
848. gut eio 9«« elg τὸ πργεανεῖον, sicut illud ex Aeliano ci-
tatum exempl verbi ἀποϑνήσχειν apud Villois. cui sWnile est
in Actis Apost, e. XXI. v. 13. ἀλλὰ xcd ἀποθανεῖν εἰς Iaoovsa-
λὴμ ἑτοίμως ἔχω. Dion.:Hajic. Arch. p. 861, 15. τῶν δ᾽ dA£yos
μέν τινες ἀποϑνήσχουσι χατὰ τὴν μάχην, οὗ dà πλείους sic τὸν
Τίβεριν ποταμόν. Omnes hi loci, quorum numerum facile potes
augere, quamquam ita sunt comparati, ut pristina illa praepo-
gitionis εἰς vis, de qua supra dixi, paene exstincta esse videatur,
potest tamen qui in iis reperitur eius praepositionis usus ex eo-
dem derivari fonte. Qui iam sequuntur loci vix explicari pos-
sunt, nisi εἰς simpliciter pro ἐν dictum esso statuis: Geopon.
p. 911. ἐάν τες τὴ» τέφραν ἐμβάλῃ εἰς τὸ ἀγγεῖον καὶ χιγνήσας à-
σῃ εἰς τὸ ἀγγεῖον. p. 669. ὄπτησον εἰς τὰ κεράμια. p. 126. εἰς
γὰρ κατάξηρον γῆν xóntovrat πρὶν φῦναι. p. 627. ἔχε ἐν ἑτοίμῳ
εἰς ἄλλο ἀγγεῖον. Pluterch. Fab. Max. c 21. ἔχων ἀδελφὴν εἰς
Τάραντα de euius tamen looi sinceritate dubito .cum Schaefer.
t. IV. p. 361., ut de loco Dion. Hal. Arch. peg. 811, 9. τεῦτα τὰ

LIB. Hl, - CAP. X. XI. | ἈΦΗ͂Ι

γράμματα λαβόντες ol καταλειιρϑέντελ ὑπὸ τοῦ τυράνγου εἷς τὸ
στρατόπεδον. Elc pro ἐν accipio Αεἰ. H. A. 1; XII. ὁ. Θ. pag.
266, T. Eic. τρέφονται μὲν εἷς τοὺς Σμινϑύους μύες τιϑασοί et
apud eund. 1. IT. c. 39. p. 45; 16. χὰξ λέγουσι εἷς τοὺς Κρῆτας
χὰϊ τοῖς ταύροις ἔἐπιτίϑεσθαι αὐτὸν ( ἀετόν). Diod. S. 1. HI.
cap. 44. pag. 219, 79. λιμὴν εἴς αὐτὴν (τὴν παράλεσν) -est- an
derselben, sicut. Geopon. p. 471. ἕως τοσούτου εἰς τὸ ntp δῶσι τὸν
οἶνον. et pag. 867. x«l ζέσας εἰς πῦρ. Nicet. Eug. VI. 522. οὐκ
ἄλλον slg γῆν ὄψεταί σου χαλλέρ et saep. cf. Boiss. ad III, 1.
'Talia innumera apud' illius aetatis scriptores reperiuntur, quo-
Punr sermo transitam facit δὰ lhodiernorum Graeeórum linguam,
quae praepositionis iy usum prorsus ignorat: eiusque loco pr&áep.
εἷς c.'ácc. utitur. "Vide de totd hac re bené disputantein Co-
"Ph &d Heliod. pag. 4f κα. "'T'alia autem, quale est Πα 'apud
"Phéton. Prof. p. 815: εἰς τοὺς “ἕλληνας αὑτὸν σοφιστὴν παρέχειν
ἐξ Gorg. p. 526. B. : ἐλλόγδαον γίγνεσθαι εἷς τοὺς ἄλλους "“Ἐλλη-
γας, quae olim huc trahebantur, prorsus diversa sunt, quum
&lc his in locis nativani suam habeat vim, ut recte exposuit Stallb.,
sicut apud "Xenoph. ΘΗ. 1. IT. c. 1. 8: 2. £c τοὺς ἄλλοις“ λλη-
»ας διιιβολὴν ἔχειν, unde etiam noa raro ἐελστιμϑῖσϑαέ εἰς ἔϑγος
dicitur, cuiu& constructionis: exempla attolit Wyttenbach. in Ind.
-id Plutareh. t. Y. p. 508;: Eodem pertitet: μαρτυρίαν πὰρέχε-
o3 el; πάντας tovt MiHpee PI. Symp. P 119. id qud recte
explié&vit -Rückerf. ) '

anion) Bio AR. Vulgo 90V. p. WT

ue ded QA.P,. XL. - 2 RA

'κοιαῦτα) Sic Cour. ex Afi. "Vulgo rei à.

Ἰαλχάσαντες] Sic Moll. e Flor, quocum conseritit'3. — Ce-

-terl ϑαχχεύσαντες. —'De vóce ἤαχχάζειν, quam usurparunt Athen.
1. V. c. 14. ét Orph. in. περὶ 209cv, conf. Hesychi. Seid. et Wes-
sel, ad "Herád. 1. VIII. p.648. Vir. 'p. 174.
'* gsooímtuzor] Hanc Bernardi coniecturam "confirmant Urs.
AB. Vulgo προσέπεμπον. — Hoc verbum εὖ παραπέμπειν,
quod infra legitur p. 145. Sch. fHustrat docte Wyttenbachius ad
Plutarch. de Aud. Poet. fin. t. I. p. 360. 5: infra p. 103. Sch.
προὔπεμψε μέχρι τινός. Borss.

ϑηράσοντες ἄλλας] ᾿ Sie vulg. et B. &: ϑηράσαντες ἄλλας.
Ῥὰν. Τ: ϑηράσοντες ἄλλοτε ἄλλας, quod receperunt Dutens. Vill,
Schaef. Par. II: ϑηρ. ἄλλα ἄλλας, Par. Il: ϑηρ. ἄλλο ἄλλας.

ΡῊ , ADNOTATIONES

λείπῃ) Par. M1: λέπει.

προτέρους} Par. III : πρότερον».

καϑαρὸν μείνῃ] Sic Ach. 'Tat, |. II. p. 126. ἐφύλατεο» ἀκρε-
βῶς ὡς ϑησᾳυρὸν τὸ φίλημα τηρῶν ἡδονῆς. Ubi forte, inverso
erdine, legend, ἐφ. xg. τὸ «(anuo ὡς ϑησαυρὸν τηρῶν ἡδονῆς.
Id. L IV. p. 844, 9àzzoy ἂν ἀποθάνοιμι, εἴπερ ἰδῶ “ευχέππης
φίλημα ἀλλοτριούμενο». Viun p. 1748q. ,

CAP. XII.

zgeg uxav9ouqn;] Sic Vil, ex Urs. εἰ Parr. I. 1I. Amyot.
Neg sliter AB. Vulgo ἀνθούσης.

μειζόνι -- ποιμένι) Scil Amori, qui semet ipsum eam pa-
store comparans supra dixit L IL. c. 5, vy» δὲ Δ άφνεν πριμαί-
9t xal Χλόην, xal ἡνίχα αὐτοὺς sig fy συναγάγω x. T. 4. Hinc
infra l IV. c. 39. xol βωμὸν tigayto Houu£rog "Eoos0g. VILE.
pag. 175. ᾿

ἀναγαλλές] V. Dioscor. l. II. c. 209, et Plin. l. XXV. c. 18.

:$& Bod. laudatos. απ. pag. 116, Schaef, δὰ hunc, l affert.
Hymn. in Cerer. in. .

ἢ μὲν Χλόη - κατέσπεισα») A: ἡ μ. X καὶ ἀπὸ alyi v old
PX! «K. T, δ. 08: ἡ μ. X, καὶ ἀπὸ αἰγῶν χαὶ ἀπὸ οἱῶν τινῶν x.
py. 6 in mrg.: Εἰ “άφνις. Vill. pro otioso zio» legit ἔπινον :
non male. Cour. enunciatum hoc modo conformavit: ἡ μὲν Χλόῃ
ἀπὸ οἱῶν καὶ ὃ Δάφνις ἀπὸ alyOy. ἔπινον γάλα yéoy , καὶ τούτου
σιεφ. τὰ ἀγάλματα χατέψπειααν. τούτου pro τοῦτο probat la-
cobs. Coraes mutata distingtione ἰοφα succurrere voluit, nimir.
sic: γάλα, véov καὶ τοῦτο, quam rationem nemo facile probabit.
τς "Irvr] Nota fabula ex Ovid. de Philomela, 'Tereo, Progue,
lty. Videtur autem Philomela inter alias mille voces ἀεξύζει», ut
ita loquar, quo noster respexit u£ et Soph. El. [v. 145,.] ἃ
Ἴτυν, αἱὲν Ἴπυν ὀλοφύρεται. — Sic Babr. fabella περὶ χελιδ. καὶ
ἀηδ. ult. ᾿

" “ἀγροῦ χελιδὼν μαχρὰν ἐξεπητήϑη
Es 4^ ἐρήμοις ἐγχαϑῃμένην ὕλαις
«Δδὸν ὀξύφωνον. ἠδ᾽ ἀπεϑρήγνει,
Τὸν ἴτυν, ἀμρὸν ἐχπεσόγετα τῆς ὥρης.
Horat. autem Prognae vel hirudini eund. ϑρῇγον tribuit IV.
O4. 12.

LIB. YII. CAP. XII. XIH.- 218

" Nidum ponit, Ityn flebiliter gemens
Infelix avis elc.
IvNcGEnx.

CAP. XIII.

ὑποχλάσαντες αὑτοὺς) Cf. Ruhnk. Ep. Cr. p. 943 s. Sensu
translato Paul. Sil. XXVIIL ὃ dà roíroc ἄρχεται ἤϑη «4ύχνος
ὑσιοχλάζειν ἧκα μαραινόμενος. SCcHAEF. p. 878.

μητράσε»] Sic vulg. et A. Cour. e B μητράσι.

χαταδιώχοντες As κατεδιώχοντες unde Cour. χαεέδέῳ-
(τόν τε. ;

χάτω στήσαντες} lta Vill. e Flor. uno Urs. Par. IIT. qui-
buscum facit A. Vulgo, alter Urs., B: χαμάτῳ στήσαντες.
Coraes : χαταστήσαγεες.

EBeuryoy] V. Hemsterhus. Bd Luc. t. I. p. 972. VrLL. p. 178. -
Infra pag. 117. 1. 19 s. Demetrius Bithyn. in vaccam Myronis 1.
"Hy μὲ ἐσέδη μόσχος, μυκήσεται" ἢν dé γε ταῦρος, Βήσεται" ἣν
δὲ νομεὺς εἰς ἀγέλην ἐλάσεις. Cf. Toup. Ind. ad Add. sua in
"Theocr. s. v. Epigramma. SchHAkF. p. 378.

ἐφύλαττε μή] Supra l.IJ. c. 4. φυλάττων μὴ φύγῃς. V.
Dorv. ad Char. p. 608. [469. Lips.] ViLr. p. 178.

xal γέροντες Οουν. χἄν e coniect. Brunck.: xoà y&Q. ὄρ.
ἐξώρμησεν ἄν. Recte tuetur vulgatam Boiss. ad Nicet. p. 92,

, «xl γέοι] xal ex Urs. revocavit Vill. Videntur assentiri A B.

ἔρωτα ζητοῦντες] Brunck. cum Valcken. suspicatur ἔρωτος

ἔργα. — Comme les stoiques ont dit ζητεῖν ἀρετήν et nos mysti-
ques, chercher Dieu. Covz. V. G. p. 250.

ἑτήχοντο] Brunck. affert Theocr. Id. I. v. 87.

“Ὥιπολος, 0xx ἐσορῆ τὰς μηχάδας οἷα βατεῦνται,

Τάχεται ὀφθαλμὼς, ὅτε oU τράγος αὐτὸς ἔγεντο.
μάλιστα] Vulgo xol μάλ. καὶ eiecit Cour. auctoritate codd. ΑΒ.
εὐσχολέᾳ] Vulg. ἀσχολέᾳ [etiam Δ Β. Brunck. legit σχολῇ]
Perpetua horum -compositorum confusio. V. Montfauc. Palaeogr.
Gr. p. 348. Fisch. ad Palaeph. p. 4. ScHA&r. pag. 379. Adde.
Boiss, ad Nicet. p.87. Sic εὐτυχία et ἀτυχία. Dion. Hal. A.
Rhet. pag. 310, 12. recte Schott. ex Sylburg. sententia edidit
εὐτυχέᾳ pro vulg. ἀτυχέᾳ, quod confirmat Vind. cod. qui idem
cod. in Dion. Hal. de Is. Iud. p. 619, 2. pro εὐπορέας male ex-
libet ἀπορέας. Cf. Krueg. Comment, Crit. de 'Thucyd. p. 260. '

LoNe€us. . S

214 ADNOTATIONES

ἐσκχιτάλιζε)] Vulgo ἐσχυτάλιζε, Quod in verbis legitur, ex-
cogitavit "Toup. ad Suid. t. III. pag. 137. receperuntque omne
deinde edd. Verbi huius quum nusquam hactenus repertum sit
exemplum, et Cour. in Lettre Circulaire de cod. A. haec anno-
tet: ,,Il y [in Longo] réste bien de fautes, qui ne pourront se
corriger, qu'avec de meilleurs manuscrits, Par exemple p. 112.
σρὸς τὰς περιβολὰς ἐσκιτάλιζε. Dans cette fin εἐτάλιζε on re-
trouve (in cod.) ἐτράγιζε, qui n'est peut-étre qu'une partie de
l'ancienne lecon.*^ nondum extra omnem dubitationem posita est
veritas coniecturae "lToupii. Quid codex Romanus Cour. exhi-
beat, incertum est. Nam etsi ἐσχιτάλιξεν, 'l'oup. coniecturam
secutus, in verbis collocavit Cour., nihil tamen de illo cod. an-
notavit, quum alias, quoties aliorum suasve recepit coniecturas
utriusque libri sui annotare soleat lectiones. Heinsius et lun-
germ. ἐσχυλάκιζε. — Weston, ad Horat. Collat. p. 57. loxvse-
λιζε tenet et sit σχυταλέζει»ν idem esse quod ῥοπαλίζειν. | Apud
Suid. in Ῥοπαλέζει, ὁ δοπαλισμὸς dicitur quidem 7) τάσις τοῦ
αἰδοίου. An obscenam et contortam Etymol. a σχυτάλη Laco-
nica eliciebat vir doctus? ἐσχιτάλιζε probum videtur, Borss.

ztQupyorepog] Blomfield. Glossar. ad Aesch. Ag. v. 909.
vult περιοργέστερος vel περιοργότερος. Recte hoc commentum
respuit Sinner. —— Sic, Ach. 'T'at. 1. II. [c. 3. p. 28, 17. Iacobs.
quem v.] de amante: zisp«eoyórepor elc ἐμὲ βλέπειν ἐϑρασύνετο,
Et. 1. 11. p. 224. ἡμῖν κατέχεας γυναιχῶν περιεργίας, ubi recte
Carpzov. annotat, bic περιεργέαν esse exquisitam nimis et an-
xiam in placendo alteri eumque delectando, diligentiam. Moer.
Att. pag. 221. χαταγλωτείσματα, τὰ περίεργα φιλήματα. πα,
pag. 182.

CAP. XIY.

ἥτει δὴ] Cour. δὴ sine idonea ratione in δέ mutavit.

χαρίσασϑαι) Observa vocem quotes in re venerea
propriam, ViLr. p. 182.

γένηται) Par. 1: γένοιται.

αὐτῆς καταχλίσεως] Schaef. αὐτὴς τῆς x. Cour. coniicit eU-
τῆς x«T. Ὗ. ad lib. T. c. 80.

συγκχαταχλινεὶς} Sic recte emendavit Schaefer. ad Schol
Apoll Rhod. p. 203. οἱ 649. Confirmant AB.

LIB. 1Π. CAP. XIII. XIV. XV. 210

φεύγουσιν ἔτι] Sic Urs. A. φεύγουσι ἔτι B, Cour. Vulgot
ἔτι φεύγουσιν».

συννέμονται ; 1 Schaeferum, qui post hanc vocem interroga-
tionis signum collocavit, cum Courerio secutus sum.

ἀπολαύσαντες) Sic A apud Cour. in Epistola, quodque prae-
fert idem vir doctus vulgato ἀπολαύοντες.

τὸ Égyov] Boden. ad Ach. 'T'at. 1, I. p. 54. monet Eroticos
scriptores solere per euphemismum de concubitu hanc voc. ad-
hibere. Cf. et Hemsterh. ad Arist. Plut. p. 217. Viri. p. 183.
V. lacobs. ad Ach. 'Tat. p. 446.

πιχρόν] Recte Boden. observat hic respici ad notum illud
veterum oxymoron, quod saepius usurpatur de amore, qui di-
citur γλυχύπικρος a Nonno Dion. l. XLII. Musaeo v. 166. Me-
leagro L VII. Anthol Lesbia poetria apud Hephaest. etc. Viri
pag. 183.

εἶτα οὐχ] Sic Cour. ex AB. Vulgo εἶτ᾽ οὐχ.

τὰς αἶγας καὶ τοὺς τράγους καὶ τοὺς χριοὺς καὶ τὰς οἷς] Sic
scripsi ex A, quemadmodum iam Schaef. edendum esse vide-
rat. Cour. quod in ordine posuit, quodque n Germanicis ex-
pressit Iacobs. nulla firmatur auctoritate librorum. Vulgatam
exhibet Sclaeferi et Villoisoni textus, qui posterior verba sie
ordinanda esse censet, quemadmodum edidit Cour.

σὺ δ᾽ ἐμὲ] Sic correxit Schaef. Vulgo: σὺ δέ us.

Exlaty] Sic Urs. AB. Cour. Vulgo ἔχλαυσεν.

CAP. XV.

αὐτῷ ytíroy] Sic omn. mscc. et edd. Courerii coniecturam
αὐτοῦ γείτων probat Iacobs. quae coniectura per se bona qui- -
dem non tamen necessaria videtur esse. Idem sensit Boiss, ad
Nicet. p. 271. Quod idem ille in Add. pro γείτων, ἐν γειτό--
yt» coniectat, id sine ulla ratione factum est.

γύναιο»] Recte hoc reposuit Cour. ex AB. Cf. Animadv.
&d cap. G.

«4uxaíytoy] Amyot ἃ cru Lycenion une paysanne, femme du
paysan Chromis: étrange méprise. Le nom méme de Lycenion
indique une courtisane. Chromis, bourgeois de Mytiléne, ou
plutót. d'Athénes, car tout ceci est pris de la Nouve!le Comé-
die, vit à la campague avec une fille de la- ville. 'Trois sortes

S2

2160 ADNOTATIONES

de gens paroissojent dans les comédies entretenant des filles pu-
bliques: γαύχληροι, les négociants ou armateurs de navires;
στρατιῶται, les. gens de guerre, enyichis en Asie au service des
rois; γεωργοί, les cultivateurs, riches aussi pour la plupart. Car
Athénes faisant beaucoup de commerce et ayant peu de terri-
toire, les terres y étoient fort chéres. Coun. V. G. p. 250 sq.

αὕτη ἡ 4fvxa(yioy ] Vv. ἡ -4vxa(yioy vulgo omissa ex AB
restituit Cour.

Aoygo«co«] Verba venatoria de rebus amatoriis saepissime
adhiberi observat Wyttenbach., qui hunc Longi locum indicat in
sua Epistola Crit. p. 52. Sic paulo supra eadem eumdem δὲ-
λεάσασα dicitur. Apud Xenoph. Mem. l|. I. c.2. Alcibiades
exhibetur διὰ χάλλος ὑπὸ πολλῶν xol σεμνῶν γυναικῶν ϑηρώ-
μένος. ΟΥ̓́ et Dorvill. ad Char. p. 555 sq. [p. 539. Lips. Adde
Boiss. ad Arist. p. 631.] Sic in Aristaen. L. I. ep. 10. pro τὸν
ἐρωτιχὸν λόγον ἀπέῤῥιψεν αἰδουμένη emendatum ἐρωτεχὸ»ν λό--
xov a docto Critico Herelio Animadv, Crit. Misc. p. 18. εἰ 19.
ubi confert haec Ovidii Heroid. XXI. in qua Cydippes Acon-
tque amores narrantur: Insidias legi, magne poeta, tuas. [V.
ad illum Aristaen. locum Bast. et Boiss. pag. 364 sqq.] Virr.
pag. 184 sq. :

ἐλάφου] ἐλαφείου A. Cf. a Vill. citatum Toup. ad Schol.
"Theocr. pag. 109. Sic ἀλώπηξ Schneider. ad Platon. Pol t. I.
p. 136. πάρδαλις Passow. in Lex. s. v

t7 χαταμανιευομένη) συμβαλλομένη. Infra p. 197. 1. 1T. ἐδό-
κει μὴ μσντεύεσϑαι ἐπὶ πλέον ubi v, Vill. ScuaEF. p. 379. De-
mosth. Orat. Fun. 1400, 5. ib. Reisk. Appar. Dem. t. V. p. 628.
Schaef.

ἐγχκρύψασα) Sic emendavit Moll, vulgatum ἐγχύψασα, quam
emendationem firmat B. A: ἐχκχρύψασα αὑτήν: s

CAP. XVI

λαβὴν Haec est lectio vulgata, quam reposui, non quod
eam sinceram esse crederem, sed quod quae initae sunt a viris
doctis emendandi rationes, eae mili non satisfacerent. Difficul-
intem auget dissensus librorum. A cum Par. III: λαβεῖν. B:
λᾶβὴν (s:.) Par. II: λαβὴν τὴν» τὴν. Quod commentus est
"Toup. Add. in Theocr. p. 397. locum Theocriti Id, XIV. v. 21.

LIB. II. CAP. XV. XVI. 241

«diga τοῦ γείτονος υἱὸς ante oculos habens, .Jf«fa, id recte
Schaefer. et qui eum secuti sunt editores spreverunt (v. impri-
mis Passow.), nihil tamen probabilius proferentes. Nam nequc
Schaeferi δῆϑεν neque Courerii ἐχείγμην ex eo sunt numero quae
quis possit probare, quod etiam intellexit Iacobsius, quamquam
eius, quem posteriore nuncupavi loco, viri docti coniecturam in
Germanicis exprcssit, Vulgatam explicare conati sunt Alberti
ad Hesych. t. IT. p. 406. et Vill, ille ut λαβὴν ad γυναῖχα re-
ferret, quasi γυναῖχα Longus vocaret λαβὴν» praetextum, hic
ut λαβὴν adverbialiter positum esse acciperet, ita ut idem sit,
quod πρόφασιν. Sed haec Vill. ratio (ut de sententia Alber-
ti taceam, ) in eo habet multum offensionis, quod tum in alia
sede esset collocandum hoc verbum et quod eius ea significa-
tione usurpatae vocis exempla desiderantur. Reperitur quidem
λαβὴν adverbialiter usurpatum, sed alia significatione. Arsen.
narrat in Violet. p. 128: Ὁ ᾿λχιβιάδης ἐλήφϑη λαβὴν ἐν zralat-
σερᾷ, xal μὴ ϑυνάμενος φυγεῖν ἔϑαχε τὴν χεῖρα τοῦ καταπα-
λαίοντος. Cf. Phot. Lex. s. h. v. Boiss. suspicatur: ὡς παρὰ τὴν
yvvaixa λαβεῖν τι τὴν tíxT, ἀπ.

LE ἐκαϑέζετο] Wyttenb. ὑφ᾽ 3. Cour. ἔνϑα aut ἵνα. Fa-
cilius essest ἐφ᾽ 7. Sed fortassis ne hoc quidem necessarium.
V. locum Platon. leg. 1. I. p. 625. B. ἀνάπαυλαι ἐν τοῖς ὑψηλοῖς
δένδρεσιν εἰσὶ oxiagol a Matth. Gr. Gr. p. 1139. allatum, Cf.
Philostr. Imm. l. I. c. 22. in. έδας αὐτὸν (τὸν Σάτυρον») — τε-
ϑήρακεν ἐν Φρυγίᾳ — τὴν χρήνην olvoyorsac, ἂν ἢ κεῖται. Eu-
math. p. 446. ϑροῦς ἦν; ἐν βωμῷ καὶ σύμμικτος βοή.

ἐχ γάρ μοι τῶν χηνῶν] Notabilis est haec praepositionis se-
iunctio a substantivo. V. Schaef. Appar. Cr. ad Demosth. t. III. p.
498. €f. etiam t. L p. 657. Eumath. p. 202. μετὰ γοῦν δὴ πο-
λυτελεῖς τὰς τροφάς, Cf. imprimis Bernhardy Synt. p. 198.

τῶν εἴχοσι] Cour. confert V. G. pag. 251. Hom. Od. XIX,
686: χῆνές μοι χατὰ οἶκον ἐείχοσιν πυρὸν ἔδουσιν."

ἀλλ᾽ εἰς] Sie Cour. ex AB. Vulgo ἀλλὰ εἰς. 3

εἰσελϑὼν εἰς τὴν ὕλην (μόνη "γὰρ δέδοικα) σῶσόν uoi τὸν
χῆνα] Sic scripsi ex A, qui quidem cod. τὴν χῆνα pro τὸν χῆνα
exhibet. Vulgata legitur in Vill. et Schaef. editionibus. Cete-
rum pro εἰσελϑὼν haud dubie cum Passow. SORIUD et Iacobs.
scribendum est συνεισελϑώγ.

218 ADNOTATIONES

CAP. XVIL

ἀνίσταται Urs, unus et Flor. ἐγείρεται. alter Urs. servat
vulgatam.

ἐρᾶς, εἶπε] Vv. seqq. usque ad δε᾽ ὀνεέρατος desiderantur
in Parr. I. II. et apud Amyot. Par. III: Ἔρως, εἶπε, dw ὁνεί-
ρατος ἐμοί x. v. À. et sic vertit Amyot: Amour et les Nymples
cette nuit etc.

τὰ χϑιζά σου] Post has voces vulgo adduntur vv: «i δύμ-
φαι, quae auctoritate codd. AB. cum Cour. eieci, qui Epistol.
encyclica eas servandas esse censet.

ἄλλα ταῦτα πηδήματα] Vulgo ἀλλὰ quod bene correxit
Iungerm. et sic vertit Amyot. — Praeterea Cor. παιδεύματα,
quod probat Sinnerus praeeunte Chardonio, Mél. t. II. p. 104.
locis l. III. c. 18. ἤρχετο παιδεύειν τὸν “άφνι» et. 1. IV. c. 40.
ὧν αὐτὸν ἐπαίδευσε «Τυχαίνεον adductus. Vulgatum πηϑήματα
commendant ea quae modo praecedunt: xal οἷα δρῶσι χριοὶ xal
τράγοι.

τῶν ἔχεϊ} lungerm. suspicatur τῶν ἐχείνων.

ἐγὼ δὲ] Cour. ἐγὼ σὲ quod retractavit ad Luc. Asin. pag.
919. Cf. ad lib. I. c. 2.

ἐκεῖγα] Hoo recepit Cour. ex A, Vulgo ἐχείγαις.

CAP. XVIII

αἰπόλος Quam vim hoc loco vox haec habeat videbis ex
"Willoisoni annotat ad L If. e. 9. Adde Jacobs. ad Xenoph. Eph.
p. 14. ed. Passow. Cf. etiam "Theocr. Id. 1, v. 87. b. Schol. et
Long. l. IV. c. 11. — ἀλλὰ καὶ φύσει παιδεράστης ὧν [ὁ Τνάϑω»)
— ἐπιϑέσϑαι διέγνω τῷ Zdquidu καὶ πείσειν ᾧετο ῥαδίως ὡς
αἰπόλον.

ἐκετεύει) Sic A. Cour. Vulgo ἐχέξευεν

σηχέτην} Vulgo omissum hoc v. reposuit Cour. ex A. —
"Theocr. Id. v. 10. "4orc« τυ σαχέταν λαψῇ γέρας, unde haud du-
bie ut alia multa sumsit Longus. Cf. etiam Ep. 18, v. 4.

πρωτοῤῥύτου] Flor. et unus Urs.: πρωτορύτου. Alter Urs.
vulgatam tuetur. — Etiam hunc locum ex 'Theocrito desumtum
esse notavit 'Toup. Add. in Theocr, ad Id. L v. 15. quem v.
ubi voc πρωτόῤῥυτος velde esse raram animadvertit.

LIB. Ill. CAP. XVII. XVIII. XIX. 219

αἰπολικὴν ἀςφϑονίαν} Huetius αἷπολ. ἀφέλειαν coniecit,
quod probay. Brunck. et Iacobs. Simile quid expressit Amyot
in Gall, JAdonc le voyant Lycenion plus naif et plus simple.

, οἵαν οὗ n090£0.] Olim οἷα οὐ προσ. quod Moll. ex Urs.

correxit,

ὅσα καὶ quiotrra duo περιβάλλειν xi) xeraxl.] Sic A et
Cour. Vulgo: xol ὅσα quà. Gu. καὶ περιβάλλειν xal κατ. καὶ
ante περιβάλλειν om, etiam Parr. I. II. B.

ἐνεργεῖ») Theocr. Id. IV. v. 61: xai ποτὶ τὰν μάνδραν κατα
eAdu; voy, «uoc ἐνάργει, ubi v. Valcken. p. 90. et 91. οὐ "oup.
in Add. ad "Theocr. p. 391. Confer. et Bergier. ad Alciphr. p.
423. De hac voce notandus est Eustath. locus p. 762. ed. Rom.
in IL JV. v. 453. ViLv. p. 191.

περιειργάζετο] Sic Urs. A et recep. Cour. et expressit Ia-
cobs. B: περιεργάζετο. Ceteri: περιηγάγετο, quod Schaef. in
-“περιήγαγϑ τὸν et Burgess. ad Dawes. Misc. Crit. p. 407. Harl. in
περιηγάγετο τὸν mutaverunt. Verum iam Boden. vidit.

ἐπαίδευσε] Hoc cum Cour. ex A erat recipiendum. "Vulg.
ἐπαίδευε.

C A P. XIX.

γνώμην ἔχων] Sic Az. Cour. Vulgo ἔχων γνώμην.

ὥρμησε τρέχειν} A: ὥρμητο τρ. Bic 3. II, c. 38. ὃ μὲν ῥέ-
yag τὸ ἐγχόμβωμα γυμνὸς ὥρμησε τρέχειν.

σεπαίϑευτο!] Vulgo ἐπεπαιδ, Augmentum delevit, Schaefer.
ex Par. II. quocum faciunt A B.

ταῦτά σε dei] Verba vulgo aliter collocata hoc ordine posuit
Cour. quo exhibent AB. |

Δάφνι] ὦ vulgo ad vocativum additam delevit Conr. ex
AR. CELL c. 14. c. 16. c. 27. c. 29. 1. IT. c, 22, c, 23. 1. III.
€. 16. c. 17. 1. IV. ο. 8. c. 14. c. 10, c. 19. c. 231, c. 22. c. 24.
c. 26, c, 85.

ταύτην τὴ» πάλην ] Confer omnino Palaestrae amorem apud
Luc. Asin. c. 8 sqq. p. 576 sqq. Similis prorsus metaphora et
apud Achill. Tat. |. H. p. 114. [ c. 4. ubi v. Jacobs. p. 502.] 7u-
ϑανῶς μὲν, ἔφην, εἰς τὸ ἔργο» παιδοτριβεῖς" δέδοιχα δὲ μὴ
ἄτολμος ὧν καὶ δειλὸς ἔρωτος ἀϑλητὴς γένωμαι. VILL. p. 192.

. xal οἰμώξει) καὶ vulgo omissum ex Urs. revocavit Vill. Sic

fort. edam AB.

280 . ADNOTATIONES

κὰν αἵματι) Sic scripsi iussu Schaeferi ad Plutarch. t. IV.
p.285. Vulgo xei αἷμ.

πεφονευμένη) Cf. Heliod. LT. c. 18 f.

αὐτήν σοι za0.] αὐτὴν Passow. temere in ταῦ τὴν mutavit.

παρασχεῖν] Hoc verbum quod in hac re proprium est, ab-
solute interdum ponitur. Sic infra |. IV. c. 12. ὄπισδεν παρα-
σχεῖν τοιοῦτον οἷον αἱ αἶγες τοῖς roe yorg. — Aristoph. Lys. v. 927.

ἐὰν δέ μὶ ἄχουσαν βιάζηται βίᾳ
χκαχῶς παρέξω, χοὐχὶ προσχινήσομαι.

Quo sensu supra, v. 162: παρέχειν yo? καχὰ χαχῶς. Lucian.
Dial. Meretr. V. t. III. p. 292. bis hoc sensu πάρεχε et semel
παρέσχον» absolute usurpat. fib. Intpp.]. Sed. Dial. Marin. XIII.
t. III. p. 320. ᾧετο bz ἐμοῦ ταῦτα πεπογνϑέναι, xol διὰ τοῦτο
παρεῖχεν ἑαυτήν. ViLL. p. 193. Adde Ver. Hist. 1. II. c. 19.
καὶ o£ παῖδες δὲ παρέχουσι τοῖς βουλομένοις οὐδὲν ἀντιλέγοντες.
Fortassis hoe verbum restituendum Charitoni l. VI. c..8. p. 146.
ced. Lips. πῶς οὖν εὐμενῆ τὸν διχαστὴν ἕξεις: ἢ σχεῖν κάλλεον,
Ír« xal τὸν ἄνδρα κομίσῃ. τάχα μὲν οὐδὲ Χαιρέας γνοέη τὸ πρα-
χϑέν. Scr. 3) παρασχεῖν κάλλιον, et in seqq. pro τάχα, τάχ᾽ ἄν.
xü» ϑαχρύσῃ] Bic recte omnes editores etiam Cour, inde cor-
rige varr. lecti. textui subiectas, δαχρύη AB.

ἄνδρα ntzo(nx«] Cf. Valckenar. in Eurip. Hipp. pag. 221.
ubi nec hic Longi locus omittitur. Charit. 1. IV. p. n. μνήσϑη-
τι τοῦ ϑαλάμου καὶ τοῦ νυχτὸς τῆς μυστικῆς, lv 5 πρῶτον σὺ
μὲν ἀνδρὸς, ἐγὼ δὲ γυγαιπὸς πεῖραν ἐλάβομεν. Ὕτι... p. 193.

CAP. XX.

- émjllexto] Parr. I. II: ἀπήλαχτο.

' διοχλεῖν) Suidas in editt. Kusterianam praegressis (t. I.
p. 752. Port): zfieyAd. δοτικῇ. δεοχλοῦμαι δὲ, . αἰτιατειχῇ. "V.
Abresch, ad Xen. Eph. p. 256. Loc. qui Suidam negligentius in-
spexit. ScHAEF. P. 381. V. Schaéf. τὰ Schol. Ap. Rhod. p. 148.
διοχλεῖν τὴν ἀχρόασιν Dion. Hel. Comp. V. pag. 108. Sch. ef
διοχλεῖσϑαι ὑπὸ ῥυθμῶν p. 120. Plura h.v. exempla affert
Wyttenb. in Ind. ad Plutarch. s. h. v.

γνοὺς] significat; cum decrevisset, ut passim alibi apud omnes
scriptores et apud Long. 1.1, c. 8. χαλεῖν ἔγνωσαν. ο. 30. ἔγνω.
ἐπιϑέσϑαι. 1. III. c. 14, τε ἔγνω δρᾶσαι. 1, IV. c. 7. ἔγνω ϑια-

-

LIB. I]. .CAP. XIX. XX. XXI. 991

- φϑεῖραι. c. 11. ἐπιϑέσϑαι διέγνῳ. οἱ γνοὺς δὲ ταῦτα ibid. c. 18.
. ἐγέγωσχεν τολμῆσαι φυγεῖν. De hac huius verbi significatione
οἵ. Reitz? ad Lucian. Luc. t. II. p. 687. et m ad Aldphr
LI. Ep. 25. p. 98. Viu. p. 194. -

περιφὺς] Sic Cour. ex A quemadmodum iam Coraes conie-
, etura scripserat. Vulgo περιϑεὶς, quod Schaef. ex Vill. coniec-
tura in περιχυϑεὶς mutavit.

καὶ τῆς πήρας] Articulum vulgo omissum addidi cum Cour.

.ex AB. Quod autem ille x&áx pro xoi scripsit, quod Le Fevre
et Schaef. voluerunt, id a me proberi non posse patet ex iis,
. quae ad 1, II. c. 17. attuli.

. προχομέαασα παλάϑης μ.] Confirmat cod. B, id quod jam
Bernard. et Hemsterhus. Misc. Obss. Vol. V. t. III. p.58. re-
pererant vestigia secuti cod. Urs. in quo est προσχομέσασα.
Vulgo πρὸς παλάϑης μ. A: xol τῆς πήρας καὶ ἐσϑίοντος ἀπὸ
τοῦ στόματος x. v. 6. verbis προσχομέσασα usque δὰ φαγεῖν
omissis.

παλάϑης) Cibus e vilioribus, Alciphron p. 3992. [1. III. ep.
51.] ἄμεινον ἐμοὶ ὀλύνϑους ἢ πολάϑας ἐπιμαδᾶσϑαι τῶν 'άττι--
xà». Glossar. Herodot. p. 176, JIaAd$ag* λέγεται καὶ [add. τὰ]

, ἂχ τρυγὸς πλάσματα. χυρίως δὲ ἡ τῶν συχῶν (l σύχω») ἐπάλ--
ληλος ϑέσις. ubi v. Wessel, Adde Hemsierh. ad Lucian, Schol.
i.L.p.559. Vaicken. ad Herod. peg. 291. Idem παλάσια, Pho-
tius: παλάσια, τὰ συγκεχομμέγα gÜxe, παλάϑην λέγουσι καὶ

, παλαϑίδα, εἰσὶ δὲ ἐξ ἰσχάδων ἢ σύχων κεχομμένοι βῶλοι πλιν»-
ϑοειδεῖςς Οἵ, Brunck, ad Aristoph. Pac. v. 674. ϑ'οηλην. pag.
9815sq. Fallitur Schieusner. δὰ Phot. c. 41. ScHABF, MscCT.

CAP.. XXI

ἐσθιόντων δὲ] dà vulgo omissnm ex AB reposuit Cour.

περιττότερα] Sic Cour. ex A. Vulgo περιττότερον.

ἠπείγοντο] Revocavit Vil. ex Parr. Sic fort. etiam A B.
Vulgo ἐπείγοντο. |

γεαλεῖς ἰχϑῦς Cod. A teste Cour. V. G. p. 255. glossam
addit vo » iiis quam hbrarius ex |. II. c. 19. sumsisse ei
videtur.

τῶν» TIiVL nlovG(uy] Bic icstarbs: ad Luciani Nigrin.
fin. omnium codd. et edd. lectionem: và» τιγῶν πλουσίων emen-

x
2 - ADNOTATIONES

davit. Simile vitium inest in eap. VII. S. 5. Artis Rheter. (Dio-
nysi Hal) p.275, 1.: xalríc$5 χαταστήσας (Sic recte Schott.
edidit εὐ sententia flagitante et codd., etiam Vindobonensi, as-
sentientibus pro vulgato χαταστάς) xal τίνων Sed» ἀπάγεται
᾿( πανηγυρίς). Cod. Vind, r(va ϑεῶν. scribe: τένε ϑεῶν ἄγε-
ται ἢ). — Hemsterh. Π.1.] observat hanc articuli traiectionem $n
Herodoto esse frequentissimam ut, τῶν vic Περσέων, τῶν τι ἄλ-
Ào στομάτων τοῦ Νείλου, τῶν τινος οἰχετέων εἶναι de quo vi-
dendos monet Jac. Gronov. ad Herod. p. 35, 7. 357, 19. Athen.
III. pag. 108. D. Alciphr. 1. ΠῚ, ep. 20. τῶν τινι γνωρίμων. ubi
confer Bergler. (et 1. III. ep. 61. p. 428. τῶν γνωρέμων τινές.
Aelian, Ver. H. 1. XIV. c. 99. τῶν οὖν φρονούντων τινὲς. Plato
Sympos. p. 104. Fisch. τῶν γνωρίμων tic) [Haec aliena sunt si-
cut ea, quae in seqq. uneis circumsepsi.] Homeri Schol. ad Il. A.
' v. 296. τῶν εἷς γιγάντων. Vide et Vaickenar. ad Herod. 1. VIII.
p. 660. in τῶν τινες «Ῥοινίκων. ( Achill. 'Tat. 1. 1HL. p.296. τῶν
δὲ ληστῶν τινες.) et l. V. p. 482. τῶν συνόντων αὐτῷ τινες olxe-
τῶν. (Charit. 1. IV. p. 66. τῶν ἐργατῶν τινες) Immo ipse Long.
|. 1I. c. 18. τῶν δή τις ἀγροίχων [ ubi v. 'Schaefer.] (ib. ς. 5.
τῶν ἀγροίχων τινὰ.) l IV. c. 93. τῶν δέ τις ἰδόντων. quibus
omnibus exemplis, ut et aliis infinitis, quae proferri possent,
mire confirmatur Hemsterhusii emendatio. Vrrr. p.196.

εἰς καμάτων ἀμέλειαν ] J'aimerois que l'éditeur [Villoison.]
nous eüt expliqué une locution, qui n'est pas des plus claires,
εἷς ἀμέλειαν καμάτων, qui signifie a peu prés la méme chose,
| Que εἰς παραμυϑίέαν χαμάτων. C'étoit ici le lieu de citer des
passages paralleles. BnuNcx.

*) Hoo in loco Henr, Schott, codd, ascivit lectionem ἐπάγεται,
qua tamen loous nihil iuvatur, Probo eius coniecturum y Ett,
nisi forte aliquo modo vulpata poseit defendi, quod tamen du-
bitenter profero. Etenün tales παγηγύρθεις quum in deorum
baberentmr honorem, atque ipsae quodammodo pro debito diis
tributo possent haberi, non ab omni verisimilitudine abhorret,
scriptorem illius capitis non admodum elegantem, eo verbo esse
wsum, quod solenne est de tributis solvendis, Sio ἀπάγειν
ϑασμάν. V. Plutarch. Thes, c. 15. in, οὗ τὸν δασμὸν àna-
ξοντες. Cf, Sturz. Lex. Xen. s. v. δασμός et δῶρα. lacobs.
ad Philostr, Imm, p. 464, Diog. Laert, 1, I. c. 58. ἀπάγεε dà
ἔχαστος - τοῦ αὑτοῦ κλήρου δεχάτην. Budaeus Comment,
Or, L. p. 290 án. : uM Y

118. UL CAP, XXI. /283

ἀνέφερον} Arrian. de E. A. VIL 18. a£ κῶπαι. ἐν «λυϑώνι
χαλεπῶς ἀνεφέροντο. i. vid. J. Gronov. hoc l. utentem. Scliol.
Apoll. Rh. II. 670. Liban. t. I. pag. 204. C. An hinc explican-
dum ἀναφέρειν τῶν σχετλέων apud Philostr. V. A. t. VIL pag.
806. v. 4. Pol. I. 116. in V. C, ubi pro ἀνακόπτειν rectius àva-
φέρειν. Plutarch. Anton. pag. 927. b. 915, c. HEMsTERHUS, 9pud
Geel. Bibl. Cr. N. t. V. p. 255. qui addit: ,,His refutatur Dorv.
&d Charit. p. 122. qui Longi locum non attente inspexerat.*

κελευστὴς] De h. v. praeter Scheffer. de milit, nav. 4, T. et
Pollacis Intpp. 1. Y. 5, 196. ἃ Dukero ad "Thucyd. 1. II. pag. 153.
indicatos cf. et Piersoni. Verisim. 1. II. c, 4. p. 186. ubi et hunc
Longi locum laudat. Vin. p.197. — Musgrav. ad Eurip. Hel.
1595. (1591.) ScHAEF. p. 382. |

καϑάπερ yooac] Cf. Winckelmann..ad Platon. Euthyd. p. 23.

χατὰ χαιρὸν ] 'lales remigum cantus etiam hodie audivisse
et descripsisse Brydon. in Siciliae Itinerar. ep. IV. t. I. pag. 333.
Wers. Gall. et Sommerat. in Moluccarum insulis cll. eius Itin. in
Guineam pag. 188. tradit hic Vill. Ceterum conf. de illo cantu
Scheffer. de Mil Nav. p. 182. et Achill. Tat. L IV. c. 17. »«u-
τῶν ὠϑή.

zoiloc γὰρ τῷ πεδίῳ αὐλὼν ὑποχεέμενος] τῷ πεϑίῳ ex Wyt-
tenbachii emendatione profectum pro vulgato τὸ πεδέον, quod
fü omnibus libris est, iure omnes deinceps receperunt editores.
Praeterea Par. 1. et mrg. Par. III: αὐλῶν. B. et Urs.: ὑπερ-
xefperoc. Par. II: Unoxetutror. Amyot: pourceque le champ voi-
sin du rivage de la mer en cet endroit là etoi une vn aliée av -
dessous d'un coteau de montagne.

λεγομένων) Courerii coniectura φϑεγγομένων, a Iacobs, in

Germ. expressa audacior est quam quae recipi possit; quocirca

vulgatam quum nihil felicius mihi in mentem incurrisset, in-
tactam reliqui. Cf. etiam ad cap. 23. sub finem.

μεμητὴ»}] Non damno: malim tamen supr». Apollonidas
XXII. δ. χέτται, μιμηλὸν βιότου πτερόν. Nonnus Dion, 1. V.
pag. 164. 4. Polymnia μεμηλὴν ἐτάραξεν ἀναυϑέος εἰχύνα φωνῆς.
[Lucian. Imm. 17.] Hinc verbum μεμηλέζω, quo lexica augenda.
Philo z. r. μετονομ. pag. 65. Hoesch, umA(torrec δ᾽ oi 0oq-
σταὶ καὶ παραχύπτοντες τὸ doxiuov νόμισμα. ScHARF. pag. 389.
Recte Schaef. ad Soph. Trach. 1127. cum Lobeck. ad' Αἴας, p.
274. vulgatam tuetur. Adde Schaef. ad Schol Ap, Rhod. pag.

284 . ADNOTATIONES

638. Multi multa de ea re, Cf. Matth. Gr, Gr. p. 796. ὃ. 429.
4. litt. m.

φϑανούσης γὰρ] γὰρ ex A B.revocavit Cour. Vulgo oimit-
. titur.

τῆς ϑαλ.}] Articul. reposuit ex Parr. I. II. Vill. Sic fort. et-
iam AB.

ὅσον ἤοξατο] Quod hic contra libros adiecit Cour. ἐχείνη,
id sine ulla necessitate factum. — Nam sive addis ?xe(vg, sive
omittis sententia eadem manet. Bene Passow: Gleichwie der
Schall vom Meere her früher ertónte, verklang auch der Wiederhall
vom Lande her ín eben dem Muasse langsamer, als er spáter begon-
ven hatte.

CAP. XXIL

ἐεέρπετο] Hoc prim. recepit Moll. ex Urs. quocum eonsen-
tit Par. II. et fort. AB. Amyot. Par. J. et III. om. haec verba
usque ad καὶ ἐπειρᾶτο, quae tamen in mrg. Par. III. sunt.

παραπλευσάντω»] Sic Urs. Parr. I. IL. Amvot. et fort. AB.

CAP. XXIII.

Mte] lungermani et Villoisoni coniectura. Vulgo Me-
λικαί. — Dryades quae sint notum est. De Meliis (hasce nam-
que et Melicas easdem puto: nisi forte leg.: JMeAfar.) Hesiod.
"Theog. 187. ex coelo et terra prognatas narrat:

Νύμφαι 9 ἃς Μελίας καλέουο' ἐπὶ ἀπείρονα γαῖαν.

Uübi Zxetz.: ἐκ τούτων ἣν τὸ πρῶτον γένος τῶν ἀνθρώπων. Mt-
"Mac δὲ, διὰ τὸ Gua τοῖς δένδρεσιν γένεσϑαι τὴν γένεσιν τῶν ἄλ-
λων ζώων. Νύμφας γὰρ τὴν ἄλλην γένεσιν τῶν, ζώων. Μελίας δὲ,
ἐχ τοῦ μῆλα εἶναι τὰ πρόβατα. λέγει δὲ καὶ Ὀρεστιάδας, καὶ “ἅμα-
δρυάδας. Meliarum nomina recenset 'T'zetz. ad "Eoy. I. ad illa:
ἔχ ἩΠελίαν. etc. Eustath. zragexf. εὶς "IA. v. χαὶ Νυμφῶν ὄνομα
αἱ Melo, ὡς καὶ παρ᾽ ᾿Ησιόϑῳ. αὐτὸ δὲ καϑ' ὁμωνυμίαν τῶν
. δένδρων, οἷς μυϑικῶς ἔχαιρον ἐχεῖναι. Meliam inter Oceaniti-
das vel Oceani filias recensent Hesych. Etymolop. Hysgin.. inter
-Nereidas. Apollodor. l. I. nisi pro M27 ib. leg. potius ex He-
siod. Theog. Meiíry. Callimach. etiam Meliarum meminit hymn.
in Iovem: 4ixroia! ελέαι. ldem in Del.:

LiB. 1. CAP, XVII, XVIII, 286

“δ᾽ ὑποδινηϑεῖσα χοροῦ ἀπεπαύσατο νύμφη —
αΑἀὐτόχϑων Min, καὶ ὑπόχλοον εἶχε παρειὴν,
Ἥλικος Ασϑμαίνουσα περὶ dovoc, ὡς ἴδε χαίτην
Σειομένην Ἑλικῶνος. —
IuwGERM. Melias Nymplias novit antiquitas: Melicas non item.
Nonnus Dionys. l. XIV. p. 398. 13. συμφυέες Mete: δρυὸς ἥλι-
xoc. V. Heyn. ad Apollod. p. 230. 351. Wolf. ad Hesiod. 'Theog.
p. 83. Brunck. ad Apollon. Rhod. p. 219. ScuaEr. p.382, Bergl.
᾿ ad Alciphr. 1. III. ep. 11. Schol. ad Apoll. Rh. 1. II. v. 4.
“Ἔλειοι] In quibusdam edd. "EA, quod correxit Iungerm.
quae correctio postea a codd. est confirmata.
πᾶσαι χαλαί, πᾶσαι μουσιχαέ] Haec v. omittunt Amyot et
Parr. Adsunt in mrg. Par. IM.
ϑνητὴ μέν, ix πατρὸς 9v., καλὴ δέ, ex) Sic A Cour. Vulgo
9v. u., ὡς Ex n. 9., x. d£, ὡς dx.
τρέφεται μὲν) μὲν vulgo et in Parr. omissum ex Urs. quo
cum A B faciunt, restituit Moll.
παρϑενίας εἰς &y9og] Sic Urs. Flor. mrg. Par. III. AB.
recepit Moll. Vulgo et Parr. παρϑενίαν eig ἄνϑος.
πᾶσαν γὴν] Cour. πᾶσαν τὴν γῆν ex B. Ceteri omn. πᾶ-
σαν γῆν. Articulo non opus. Demosth. Phil. IIT. S. 47. p. 128.
of ϑαλάττης μὲν ἦρχον χαὶ γῆς ἁπάσης. Luc. Macr. c. 9. πάσης
γῆς καὶ ϑαλάττης δεσπότην. Patr. Éncom. c. 5. αὑτῶν ἡγούμε-
»ot χτήματα πᾶσαν γῆν. Heliod. 1. II. c. 11. p. 65. γῆν ἐπὶ πᾶ-
σαν. 1. VI. c. 15. p. 260. πᾶσαν - ἐπὶ γῆν et al.
ἔτε ἄδοντα τὰ μέλη] Sic vulg. Par. Il. Α 3. Amyot. ἔτε
ἄδουσαν τὰ μέλη Urs. Parr. Y. IIl. ex quo Schaef. fecit: £z
ἀδούσης τὰ μέλη. Vulgat. bene defendit Tacobs. in V. Germ.
colorem orationis Sophisticum agnoscens; in quo etiam Brunck. '
habet assentientem, qui addit: ,,J'avoue que cela [ enurniciatum]
me paroit fort absurde. En tout cet épisode est un remplis-
sage inutile et d'assez mauvais gout.'^ ,Le mot grec a deux
sens, dont l'un s'applique à la musique. "Toute la fable roule
sur cette équivoque, qui ne se peut guére rendre en francois,
non plus qu'en latin, ce me semble, Horace parle grec quand
il dit [Serm. I. 4, 62.] dispersi membra poetae. Covn. V. G. p. 2583.
- Μουσῶν» Urs. Parr. et fort. AB. "Vulgo ούσης. Re-
posuit Moll. |
μιμεῖται πάντα etc.] Cour. V. G. haec verba vertens:

296 .— ADNOTATIONES

mite les voix et lez songs, haec annotat p. 254: ,il faut lire dans
le grec comme les manuscrits: πάντων τῶν λεγομένων. de tou-
es les choses susdites.* Sed non dubito, quin Cour. errore haec
slieno loco annotaverit. Refereuda est annotatio ad locum cap.
21. πάντων τῶν λεγομένων μιμητὴν φωνὴν ἀπεδίδου, ubi pro
λεγομένων» contra omnes libros φϑεγγομένων scripsit.

oUx ἐρῶν τυχεῖν} nihil expetens nisi ut discat. Bene Abresch.
[Anim. ad Aesch. p. 300.] quem Villeis. [ qui coniecit 24 ἤτον
τυχεῖν] audire debebat. Notus particulae exceptivae ἀλλ᾽ 7 usus,
ScmAEF. p. 883.

ἡ Iiyo)] Articulum, quem iam Vill. desideravit, reposui ex A»

CAP. XXIV.

ἁμιλλώμενος πρὸς τὰς zíruc] Cf. 1.1. c. 23. εἴχασεν ἄν τις
καὶ τοὺς ποιάμους ἔδειν ἠρέμα δέοντας xal τοὺς ἀνέμους συρέε-
τειν τίὰϊς πίτυσιν ἐμπνέοντας. 'Theocr. Id. I. v. 1.

4405 τι τὸ ψιϑύρισμα xal & πέευς, αἰπόλε, τήνα
"A ποτὶ ταῖς παγαῖσε μελέσδεται.

Cf. et Achill. Tat. l. V. p. 450. quod et Huet. contulit, Virr.
.pag. 204.

ἰηδόσιν ἐρίζουσα ] Expressit ut animadvertit Vill Nicet.
Eugen. 1. IV. 369 sqq.

fv δέρμα αἰγὸς ἐπεσύραντο ) Sic apud 'Tlieocr. Tà. XVIII.
v. 19. ὑπὸ τὰν μέαν -“ὥχετο χλαῖναν. ubi v. Valckenar. monen-
tem hanc loquendi formulam illustratam fuisse a Berglero ad Al»
ciphr.. lI. ep.38. et luius observatis uonnulla fuisse addita iu
Miscell. Obss. Vol. V. p. 59. Ex accurata exemplorum ibi pro-
ductorum collatione apparet hic a Longo indicatum fuisse, eos
una eademque caprina pelle, tanquam veste stragula involutos
et contectos simul concubuisse ; quod ita evenit, ut tamen, quod
infra videbis, Daphnis cum intacta Chloe. rem non habuerit. Sic
Alcibiades in Symp. Platon. non nimis longe ἃ fine, cum So-
crate, ut patrem cum filio, concubuisse se narrat: ὑπὸ τὸν τρέ-
βωνα καταχλιγεὶς τὸν τουτουὶ... . χατεχείμην,͵ τὴν γύχεα ὅλην.
Ut apud Athen. ]l. V. p. 219. ᾿Δλχιβιάδης συνεχοιμήϑη ὑπὸ τὴν
αὐτὴν γενόμενος χλαῖναν. Et apud Lucian. in Amor. p. 1066.
[c. 49.] δεῖ δὲ τῶν νέων ἐρᾶν, ὡς Iixiduidov Σωχρίτης, ὃ ὃς
ὑπὸ μιᾷ χλαμύδι πατρὸς ὕπνους ἔχοιμήϑη. Philostr. Ep. 44, ἣν

LIB. HL CAP, XXIV. XXV. 281

πτωχὸς ὃ Σωχράτης, ἀλλ ὑπέτρεχεν αὐτοῦ τὸν τρίβωνα AAxi-
βιάδης, x. τ. 4. "Hic autem ἕν δέρμα αἰγὸς ἐπεσύραντο, est pro-
prie unam eamdemque capri pellem ad se sursum attraxe-
runt, ut se ea involverent et cooperirent. ViLL. pag. 204 sq.
Aliter explicare studuit hunc Ll 'Toup. Add. in "Theocr. p. 392.
À. et Emend. Suid. v. 11. p. 502. quem et hoc l. et illo paullo
infra: εἰ μὴ “΄άφνιν ἐτάραξε τὸ αἷμα turpiter falsum esse Schaef. -
demonstrat. Ceterum cf. Boiss. ad Nicet. p. 120 sq.

ἐγένετο ἂν yvy] Sic et puella apud 'T'heocr. Id. XXVII.
v. 64. conferente Wartono p. 301. Not. πάρϑενος ἔνϑα βέβηχα,
γυνὴ δ᾽ εἰς οἶκον ἀφέρψω. Quintil. Instit. Or. 1. VI. c. 4. Ci-
cero obiurgantibus quod sexagenarius Popiliam duxisset, eras mu-
lier erit, inquit. Aristaen. 1. L ep. 14. oix ἐπιϑυμεῖς, ὦ παρϑένε,
γένεσθαι γυνή: VILL. p. 205. V. Boiss. ad Nicet. p. 398.

CAP. XXV.

παρὰ τὸν “ρύαντα] Articulum vulgo omissum restituit Cour.
ex AB.

oí m τι] Par. ΠΙ: οἱ μέν τοι.

ἐπηγγέλλοντο μεγάλα] Cod. A. teste Courerio ad V. Gall.
p. 256. addit: εἶ ταύτης τίχοιξν.

συνεβούλευεν» Sic Cour. ex AB. Vulgo aor. legitur.

ἐχδιδόναι] Verbum hac de re proprium. Eurip. Iphig. A.
v. 132. ex probabili Marklandi emendatione. Menand. ap. Am-
mon. p. 110. V. Dorv. ad Char. p. 245. 482. [p. 348. cd. Lips.]
Wessel. δὰ Heroil. p. 419. a. Plenius Diod. S. t.I. p. 296. "42-
xmnom “ ἐχδοῦναι πρὸς γάμον ᾿4ϑμήτῳ. Occurrit de eadem re,
quamquam rarius et simplex διδόναι. V. Wessel. 1.1. Ttem £Éx-
doro» διϑόναι. V. Dorv. ad Char. p. 245. I. dus Lips.] Locella
ad Xen. Eph. p. £91. ScsaEr. p. 384,

ἐπὶ μήλοις Acceptis malis rosisque, i. e. ea conditione ut
rosas malaque accipiat. Enimvero conditiones pactorum sümi-.
liumque rerum, ut recte observaverunt Moll. ad h. 1. et Reiix.
ad Luc. t. II. pag. 86. per praepositionem iz cum dandi casu
exprimuntur. Sic Ruhnken. ad Xenoph. Mem. p. 299. vim prae-
pos. 221 cum dativo notandam monuit, ἐπὶ τῷ, βίῳ πανεὶ,, in-
quit, 1. e. ea conditione, ut vitam salvam habeas. Aristoph. Av.
v. 153. Ὀπούντιος οὐχ ἄν γενοίμην ἐπὶ ταλάγτῳ χρυσίον. Dio

i

288 : ADNOTATIONES

Chrys. Or. XXXIII. p. 40T. D. γυναικὶ μὲν δὴ τοιαύτῃ ξυνοιχεῖν
οὐδεὶς ἂν ϑελήσειεν, οὐδὲ ἐπὶ πεντακοσίοις ταλάντοις. [Schaef.
citat eund. Ruhnken. p. 956. b. οἱ Wessel. ad Diod. S. t. I. pag.
141.] Praeterea Moll. recte suspicatur hic Longum allusisse ad
amantium mores, quorum qui vulgari amabant more nec nimium in-
saniebant, diéebantur ἐρᾶν μήλοις xal δόδοις, aut μήλοις x«l στε-
φάνοις. 'Theocr. Id. XI. v. 10. ab Heins. apud Iungerm. collatus:
*Houto δ᾽ οὔτι ῥδόδοις, οὐ μάλοις οὐδὲ κιχίννοις
AA. ὀλοαῖς μανίαις.
Apud Luc. in Toxar. t. II. p. 520. [c. 13.] haec Diniae a Cha--
riclea mittuntur munera: στέφανοι ἡμιμάραντοι xol μῆλά τινα
ἀποδεδηγμένα. Diniae autem haec sunt dona apud eund. Lu-
cian. t. II. p. 593. [c. 15.] τὰ uà» γὰρ δῶρα o) κατὰ μῆλα xal
στεφάνους drssdídoto αὐτῇ, ἀλλὰ συνοικίαι ὅλαι xal ἀγροὶ χαὶ
ϑεράπαιναι xo) ἐσϑῆτες εὐανϑεῖς. [V. Villois. ad 1. Y. c. 23.] Sua-
det igitur Nape, ut potius magna ipse munera ab iis accipiat,
qui Chloen ambibant eiusque nuptias expetebant, quam ut sinat
eum temere cuiusdam pastoris mulierem fieri, ἃ quo rosas dum-
taxat seu poma et ajia huiusce farinae munuscula et leves quis-
quilias raptae virginitatis pretium habitura sit. ViLL. p. 206 sq.

δέσποιναν olx(«c] Eodem sensu Gallice, maitresse de mui-
sbn. Cbar. l.II. p. 55. δέσποιναν αὐτὴν ἀπέδειξε τῆς olxíag.
V. Menag. Iur. Civ. incen cap. 25. Sic Theocr. Id. XVIII.
v. 88.
ὦ καλά, ὦ S γαδίεθδς κόρα, τὺ μὲν οἰχέτις ἤδη..
Apud eosdem Graecos δέσποινα id. quoque quod e. Gallice une mai-
tresse, amasia ut apud Ach, Tat. E II. p. 114. et 118. etc. VaL.
pag. 20&
, ὠνομάζετο] Sic supra 1. I. c. 19. Dryas in re simili τὰ ὀνο-
μασϑέντα δῶρα παρῃτήσατο. Apud Hesych. ὀνομῆναι et, óyo-
paces explicantur ἐπαγγείλασθϑαι: nempe Hesych. quod 8 ne-

^ mine Acusque animadversum est respexit - Od. 2. v. 940. -

ὄρχους δέ μοι ὧδ᾽ ὀνόμηνας
“Δώσειν πεντήκοντα.
Et 1l. 1. v. 121. :
“Ὑμῖν δ᾽ ἐν πάντεσσι περέχλυτα δῶρ' ὀνομήνω. :
Hoc sensu et τὸ ὀνομάζειν dicitur in II. 7. v. 511.
Εἰ μὲν yao μὴ δῶρα φέροι, τὰ δ᾽ 03:109" ὀνομάζοι.

E ὦ» το ἢ pai HE
LIB. I CAP. XXV. 289

Et Il. Z. v. 449. Yoelt LENS
.. &el πολλὰ τ ὐδὰ ddp ὀνομάζων».

; βι vides ὀνομάζεσθαι δῶρα híc essé, promittere donà,. eaque

cum emphasi recensere, qua significatione augenda sunt lexíca,

'Saepé ením ᾿ὀνομείζεαιν apud optimos scriptores significat, ma-

gnificé et cum ostentatione praedicare, ut apud Demosth. x. Jed.

t. I. p. 565. Β. διὰ τῆς ἀγορᾶς σοβεῖ κυμβία xal δυτὰ xal φιάλας

ὀνομάζων, et περὶ στέφ. p. «581. l. 11, μάλα σεμνῶς ὀνομάζων.
Eodem sensu im sünili occasiojie apud Heliod. l. V. p. 234. τὸν
παρόντα πλοῦτον χαϊταριϑμούμενος. Vibr. pag.908 sq. Corrige
hanc ádnotationem ex iis quae hàbe Schaef. δὰ Eur. EL τ. 38,
ed. Seidler. p. 11. “

"ndi. δὲ ὡς etc] ! Sic omn, edd. P mscpti. Aliquid exdiisso
pàtet. Vill. ex simili illo supra. allato loco lI. c. 19. ἐννοήσας
coniecit, quod- recepit, Cour. , Schaef. ; probabilius εἰδὼς omissum
esse suspicatur, , Ego vulg. Servandam. duxi et quid. quod .exci-
derit verbum nop certo definiri, οἱ quo. exciderit loco non corto
demonstrari possit. "EL ITI

' xal ὡς, εἴποτε] ὡς om. lunt. '

. αὐτοὺς} Suivant les regles: ordinsires :de ln syntaxe αὐτοὺς
doit se rapporter à yovéag; cependantíicé pronom désigne Dryus
et sa fegime... Llautéur a.mal tqutné sa: phrase. Bmuwox, Nihil
est .quod queniquam possit offeüdere. ^V. quae ea de re accu-
ratissime explicavit Reinhold. Klotz. Quaestt. Critt. p. 45. E

εἶλχε] Urs; Fior. E: ἤνέγχε. '

xal τὸν Δάφνιν ἐλάνθανε» Cela devroit dignifier que pen-
dant long temps Daphiís 1 ne s'en appercut pas, ce qui est con-
&raire am sens. Je rie sais si là signification que l'auteur dónné
du vetbé λανϑάγνειν pourroit étre Justifiée par de bons exemples:
URINE :
ς δὲ ἐλιπάρε ἊΣ Béxuiro] Bimillima Áelian. Var. Hiat.
X, 1. uu δὲ ἣν λεπαρέσκερος. ὁ “Πιογέγηρ' xal Avéxuno, 2. T. À.
ScHAEF, p-. 385. Diod. S. Exc, t. II. p. 571. ᾿οὖρα ϑὲ Kaggude-
νέων συμμαχὶς προσέχειτο λιπαροῦσα xal δεομένη (Zaqórfa)
x. τ᾿ . Poyaen. p. 281. Cor. ηἰχείων καὶ φίλων ἐγχριμένων xol
μπαρῶς ϑεραπρυόνεων. ScHAE. παρα, - 6...

* 9 *

LoNGus T

B

290 ADNOTATIONES

CAP. XXVI.
νεμούσης) restituit Vill. ex Amyot. et Parr. I. IL. Assentiri

videntur AB. Vulgo: μενούσῃς.

μετὰ τοιοῦτον ποιμένα] Sic vulgo. A: μεταποιεῖ τὸν ποι-
μένα ex quo Cour. fecit μεταποιοῦντα ποιμένα, i. q. probavit

lacobs. Amyot: mourroient de déplaisir s'ils perdoient une elle

berg?re.

ἀνεγεγχὼ»} Sic apud Achill. "Tat. L IIT. p. 260. [ c. 8. pag.
66, 19. ib. Jacohs.] Xenoph. Eph. 1. I. p. 11. ὀψὲ δὲ ὁ Ἁβροκόμης
ἀνενεγχών. Eumd. cf, et 1. II. pag. 25. εἴ 25. etc. et Heliod.
᾿ VIIK. p. 396. Chariton. 1. II. p. 33. et ad eum Dorvill. p. 209.

(321. 599. Lips.] Hemsterh. Miscell. Obss. v. V. t. ITL. pag. 63.

δὲ 1. F. Reitz. qui apud Luc. ín Alexándr. e rr. P. 253. hunc
Longi locum laudát. ΥἹΩ͂Ι, p. 210. Es

᾿ἐϑάῤῥει] Bic Parr. L IL' ΑΞ. Cour." Volgo ὠνεϑάῤῥὲι.

. eUx 3»' “ἀμων᾽ πλούσιος] A addit teste Cour. V. G. pag.
955: ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἐλεύϑερος εἰ καὶ πλούσιος quae glossa, eodem no-
tante, ex c. 81. δοῦλος δὲ ὧν ides εἶμι τῶν ἐμῶν κύριος pe-
e est.

. τῷ «ὅμωνι μὲν οὖν) οὖν dp om. reposuit Vill ex Urs.
Bie etiam sine dubio A E.

. λόγους προσήνεγχεν) Xenoph. Eph. LIH. p. 53. προσφέρει
λόγον περὶ συνουσίας. Sic id. Xenoph. loquitur L IV. p. 60. ut
ét Char. 1. H. p. 25. Virr. p. 213. )

ἐχοινώσατο] Sic recte Cour. ex ΔῈ scripsit. Vulgo: ἔχον"
ψωνήσατο.
τς διὰ τὸν ἔρωτα] Sic Δ. Cour. Vulgo artic. omittitur. Ce-

" terum non necessarium est cum. Schaef. haec verba post τὸν

γάμον collocare, cum bonam exhibeat sententiam vulgata lectio,
quae etiam expressa est in Latinis.

οὗ δὲ πλούσιοε x. τ. 2 Cor. distinguit : οὗ δὲ, πλούσιοι, καὶ
πλουσέων x. 1. ).

πάντως δέ που] δέ 0v ex: Urs. Boden. restituit. Bic et-
jam A3. "Cor. coliec. δή zov sed nulld opus est mutatione.

πιϑήχῳ] αἱσχροπροσώπῳ, V. Bergi, ad' Alciph*. pag. 199.
A*resch; Lectt, Arist. p. 152. Jacobs. Anthol Graec. IL. '2. pag.
462. 11. 3. p. 166. 222. Sciimr. p. 385. Adde: Intpp. ad' Ari-

118. {π,| CAP XXVLXXVI. 90]

.-st&eh, p. 865. ed. Boiss. Heindorf. ad Horat. Sat. I. 10, 11. Wi-
*kert. a poet.F'Bat. fragm, p. 289. Lucian. pro merc. cond, c. 6.
CAP. XXVH.
, λελεγμένα] Sic Dutens. ex Urs, Parr. I, ]I. Assentidi vi-
dentur AB. Vulg. λεγόμενα. ᾿ M
μέλει] Vulgatum μέλλει ex Urs. sic correxit Tungerm,
XAvw] Edd. habent ἀλόης, quod correxerunt lungerm. et
Bernard, ida | ὌΝ '
«τὴν ljvyov] Omnium codd. etiam A B vium
rexit Vill. Similiter Athen., apud quem ubivis ἡ
B. tres libri τὸν λύγον, — - ; | ΠΝ un
τὰς τῆς Cxgec πέτρας] Legebatur τὰς ἄχρας 7t. Ατίλο. τεῆς
ex ΔῈ reposuit Cour. P E ES ae o tu.
ἐξεβράσϑη) Praeter Uipiqu. 1, ΠῚ. 6. et Brodueum |. X.
Miscell, c; 12. ἃ lungerm. laudatos cf. et Schott. Obss..Hyman, -
Í. V. e. 30. p. 213. [Geopon. p. 698. φυχέίοις - ἀπὸ ϑαλάοαης. ἐκ-
βρασσομένοις.) αν, p. 215. : au
βαλάντιον δὲ τρισχιλίων δραχμῶν} Non rarus genitivj ἀφ,
(Herodian, 1. V. in Macrin. βαλάντιἐ τε χρημάτων αὐκοῖς ἐπέδει-
fav. Vini. p. 215.] Apollodor. 1. 8. 4, χομισάντῳ» δὲ ἑδρίαν
ὕδατος x. τ. 4. quam dicit Polysenus p. 24. Maasv. «dim ὕδωρ
ἔχουσαν. ldem IH. 3. 1, Τλαῖχος — μῦν διώκων εἰς μέλιτος
πέϑον πεσὼν ἀπέϑανεν. pro quo "Tzetzes ad Lycophron. v. 8H.
Γλαῦχος — διώχων μῦν, πεσὼν slc πέϑον μέλετος γέμοντα, ἀπε.--
πνίγη. Strabo t. II. p. 167. Siebenk, ὁδοὺς ἁμάξαις χόρτον noe
ρθευτάς, Athenaeus p. 422. D. Χράτης — ἐπεῤῥάπισε “ημήτριον
τὸν Φαληρέα σὺν τῇ πήρᾳ τῶν ἄρτων xol λάγυκον zéro. οἷ-
yov. Problema Aritbmet. III. ^£ Χάριτες μήλων χαλάϑους qé- c
Qo». Conf. Casaubon. ad Athen. p. 11. Scnagr. pag. 386, Polyb.
t. IV. p. 865 5. ed. Schw. Scmagg, mscr. ^. gt
᾿ς ἀπεπεύσϑη] [Alciphr, L I. ep. 10. ex γαυαγέας ἀποπευσϑὲν
σῶμα ibid. Bergl. Vivr. pag. 216.] Simplex hoc sensu usurpat
Leonidas Tarent. XCVI. Conf. Homer. Il. IV. 436. ibique Es.
nest. Valckenar.'ad 'Theocrit. Adoniaz, p. 409. Ruhnken. Epist.
Crit. p. 149. Scmagw. p. 886... . TN
δὲ Ov] Etiam hoc 1. Cour, routandi libidini indulgens con-
lecit, διό. ) |

τὸν λύγον cor-
λύγος, Ῥ. 673,

T2

ᾳς

292 . ADNOTATIONES '

πρόσελϑε καὶ. -—€— ἀνελοῦ. καὶ ἀχελόμεγνος dóc).L I.

c. 18. λουόμενον εἶδε καὶ ἰδοῦσα. ἥψατο. L IV. c. 2. σαὶ Ἰδόντες

ἐβόων, καὶ βοῶντες ἐδάκρυον. c. 30. εἶδον» τοῦτο αὐτὸς xo) ἰδὼν

ἐθαύμασα, ϑαυμάσας ἔϑρεψα. ς. 86. λαβὲ τὰ γνωρίσματα xa
τὴν bon λαβὼν ϑὲ ἀπόδος... :. '

- Heo S νος, ὡς ἢ

CAP. xxv E

ϑάλασσαν) Sic ὦμο et infra. ecripsit Cour, ΜΕΝ pro vulg.
ϑάλατταν.

περιῤῥάνασϑαι] "Theophrast. Char. XVI, in eod: Vat πε-
θιῤδαινομένων ἐπὶ ϑαλάττης. ΒΟΗΔΕΚ. Pe 386 sq. .

χυματωγῆξ] Male in oínn. edd. et in uno ex Urs. codd. *
in duobus primis Parr. [ et in B] legitur: κυματώδους γῆς quae
est plossa. ^ Restituí. veram lectionem xupazoyije , , quae. εἰ in
Flor. et alt. Urs. ad oram Par. III. (et in AJ. Sic et in Lucign. Ti-
1hon. [c. 56.] t. I. p. 174. Hemsterh, [p. 479. Lehm,] pro τῆς χυ-
ματώϑους γῆς e Regio cod. reposuit χυματωγῆς:, et.idelh in
Longo legendum monuit. ' Sic et in Hermotim, t. L p. 828. [c.
83.] Graev. [p. 476. t. IV. Lehm. ubi v. cett.'intpp.] pro ἐπὶ
τὴν χυματώδη legit ἐπὶ τὴν κυματωγὴν et confert, Lucian. in
Navig. t. III. p. 254. ἀπόξυροι δέ ela, πέτραις. ὀξεῖκι, παραϑη-
γόμεναι τῷ χλύσματι καὶ φοβερωτάτην ποιεῖ, τὴν κυματρωχή». οἱ
"Herodot. 1. IX. p. 757. uUi v. Wessel., qui recte cpmparat et, eum-
dem Herodot. l. IV. p. 367. apud quem, ut. apud agucter. Vitae
-Homer. c. 19. et 34. et apud Sext. Empir, A. VII. c. Math. p.
305. habes χυματωγήν, i. e. ἀκτὴν ἔνϑα τὰ πόμᾳτα ἄψγνυταε, sive
littoris crepidinem, , quam verberat, upda maris, explicente Eu-
'stath. ad Odyss. E. p. 230, 48. Bas. Mollius antem monet alibi
apud Herod. scribi κυματωγή, ὀξυτόνως, alibi vero κυρατργη,
παρδξυτόνως. Αἱ video Graevium damnavisse illud χυμστώγη,
“παροξυτόνως et passim ab Hemsterh, aliaque in, Lucian ,- ab Ey-
stath. Hesych. et Suida in hanc vocem, ab Agathia: Y. 1Π, p. 97.,
a Valckenar. ad Herod. 1.1V. p. 367. etc. -«νματωγήν, et contr
κυματώγην a Wessel. in Herod, constanter scribi. , Agni, au-
tem in hóc Longi 1. vertit: au loug du rivage, VIL. p. 216 sq.

| τὰς τρισχιλίας] scil: δραχμάς. .Sic mox pag, 109.1. 3. τῶν
τρισχιλίων et s)ibi. Infra D 143. J M. for oya, ζὰανλειρύσας
"εἴς τὰς μυρίας ἐπλήρωσεν. illipsis s solennis V. L. Bos. Kil, p 94.

τὰ:

«4

LIB II. CÀP. XXVIII, XXIX. XXX ὁρᾷ

Schweb. £p: ἘΔ, 'Β 8. ubi ν.1΄ "Tta Intelligenda lex Attica: μὴ
Ζορεύειν. tydy ; - ἢ χιλίας ἀποτίνειν τὸν χορηγόν. de qua lego,

, post Petit. qued Att, P 953.) . Hemsterh., ad Apist. Plut. Peg

334. Bim gh. ! p. 387

αὐτῷ ᾿'προσέπιπτεν Bene versumi maribus eius incurrit.
προσπέπέειν hic est 1. q. προσβάλλειν de quo v. legatur ex-
quisita' nóta :Koenii ad Sred. "Cor. pag. 14 sq. [pag. 36. Sch.]
ScBAHB. p. 387.
' μῦδᾶν) Eodeni sensu apud Aldiphr. 1.1. ep. 17. habes χά-
μῆλον μυδϑῶσων. De hac autem v. cf. Ruhnk, 'ad Tim. p. 132.
et Koeh. ad Gregor: Cor. pog. 264 sq. '[pag. 560 sq. Sch.] Virr.
pag. 217. ᾿
"^ ἡγεμόνἑ -- ódoU] Herod. 1. ὙΠ. c. 128. τοῦς χαϑηγεμόνας͵
τῆς ὁδοῦ. 'V. γαϊοκέη. δὰ στοᾷ. pae.. $71. b. [sd ). v. c. 14.]
β'σαλε, p: 887. ᾿

' φὐφημῆσδαι] Amyot. vertentem : mais il ne partit point, de là
qu'il 4 edt prémierement adoré et remercid les Nymplws, Vill. 'προα-᾿

πονῆσαι eas: egisse suspicatur. '
SU Ó B C A P. XXIX. - ii
dique δὲ) Schaef. coniec, ἀγειλ. — - δὲ reposuit Mol
ex Urs. Habent fort. etiam AS." -
διηγεῖται ἀὐνῇ} αὐτῇ restitui ex À. Vulg. om.
' συντείρας σοβεῖ G,ocütio pleonastica.
wàüv Kustexor]| Pürr. om. χλᾶγ. ' Habet mrg. Par. du -—
Ue lecutione. a, Kur. confert Vill: Arnald: Lectt. Gr, l. L c. 12.
Piersori.' ad: Moer. p. 998. Hemsterh. Add. ad Thom. M. p. 536..
γῆν ἀροῦν) Tent. γῆς dpob». Illud ex Urs. repos, Moll. Est.
etim in Parr. T If. De A Bret Par. III. nihil notatum, . 2
ἀλεχτορέϑας} Gallina? recte vertitur. - V. inffa pag. 117 s
Pulies gallinaceos: vertes Ovudendorp. ad Thom. M. p. 33. er« :
ravit. ΟἿ Vuleken; ad "Fheocr. Adon. p: 401. B.'ScnaEr. p. 888.
adde ii i za vuleo om. ex Urs. et Ainyot. revoc. Mall Sic
edam AB. “τ τ΄
d nieg; Pár. HE "mnegilagáv.

c. Ὁ APR. XXX.

δτηγγδιλοντο ] Sic séripsit Vill. e Parr. 1. b. qubuscan.
consebtire' videntar XB. Vulg. ὑπὴη7γ.

. 291 ADNOTATIONES ..

τὸν «ἀμωνκ] Articulum vulgo omissum restitpit.Cour. ex AB.
ἡ μὲν δὴ] Sic Urs, Parr. ], IL. Am. Brunck, Comr. Vulgo
ἡ μὲν ovv.
τὰς βοῦς] Receperunt Schaef. et Cour. ex Urs. et PW et. probat.
Brunck. Ceteri τοὺς 4. — Eustath. ad Il I. 154. p. 53. 23. Das.
τὰς βοῦς dà ϑηλυχῶς Ἴωνές φασι. χαϑὰ xol ἀλλαχοῦ δηϑήσεται.
ἤδη δὲ καὶ ““ττεκοί, ὥσπερ xol τὰς δὶς καὶ τὰς ἵππαυς καὶ τὰς
ἡμιόνους χαὶ τὰς χύνας. lta intelligendus "hom. Mag. p. 168.
ἢ βοῦς, οὐχ ὁ βοῦς ἴῃ. 359.. ed. Làps. ubi vide]. Similis variatio
jn Diod. S..t.I. p. 324.82. Cf. Brunck. Legit. ia. Anal .p. 108.
ScnAbF. pag. 889. Adde Verheyk..ad Anton. Lib. c. T. Ernest.
ad Callim. D. 17. Pall. 9, Bernard. ad Nonn. t. II. p. 393. Boxss.
.. φριβόλοις] Hoc nro ται βίοις, quod ja oram... aliis edd., in
textum recepit Dutens. ex Iungermani emendatiene,. quam. Qon-
firmat cod. A., qua lectione Cour. non cententus cenieck TQu-
βείοις, cuius vocis nulla -tamen.addidit exempla, , Scbaeferus ad
Greg. Cor. p. 1037, τρεβολῴίοις..--- τρέβολος 9ntem,.qnod et Iatine
' dicitur tribuià et tribulum est vehiculum, qup -pintezae áruges.
in area terebantur et e spicis excufitbamtur grana. De hoc
lungetm. videndos monet. Nonium :t-Isidor. ult. Ong. 14,
Varron. de L. 10 IV. et 1. Y. de: re; rustiea c..28. Catan. de re
rust. c. 135. Sic Colum. 1l. II. de.re zust. €41 » -at.ei compttil.
ut in. aten. teratur frumentum, sihi? duljun, ast; quim equis. auus,
- quam. bobus ea res conficiatur s. at.si.nguaa .duga. sunl, adiiere tri-
bulanvet. tralam possis, quae zes: utraque-eulmoedacillime commi-
. fuit. Et Varr. de R..R. 3. L-e. 595. e.snici$ jt. areatrexcuti
grana, quad fit epud alios jumentis iunctis:ac ἐγ φῦ igafil o:te-
bula lapidibus qut ferro exasparnta,. quae imporitp awniga, aut pon-
dere grandi trahitur. éurmeqntis iunctis, «tt. discufiat ve aptem grana
etc. Plin. 1, VIIL.c..89. a Moll. laudatus.:. messis iribeiis $a drea
extunditur. Collimach, ;H. ἀπ Cer... c. 90 .& Tungersm. leudatos
Κάλλιο»,. "ὡς καλάμῃν, 78 καὶ ερῇ. δοίψμαει πράτα.
᾿Δοταχύων ἀπέχοψε xo, ἐν βόας ἧκε. msan oio
᾿“νίχα Τριπτόλεμος ἀγαϑὰν ἐδιϑάσχετο τέχναν. :
δὰ quem locum Graeviusemonet,-et ab Hebraeia bevés im éxite-
rando adhibitos fuisse, cum sit haec lex Mesis trituranti beri
os non obligabis, Idem.fFumgerm.: observat ín Glessis praeco-
latinis, ubi legitur τρέβαλος, ἄχαμβο,. pro. tribes degendnm: Gals
vel &rahea; quoniam Virgil. (Gearg. L w. 164. (nhicmzVoe.]) οἱ

LIB. Hl. CAP. XXX. ᾿ 995

Colutnella tribula traheasque soleant. coniungere. Idem adiun-,
git ila Bellonii 1, Observ. 64. de Epirotis rusticis: cwilecta -
messe, frumentum triturant, haud flagellis, ut apud nos, sed bobus,
quemadmodum per universam Graeciam; idque facientes,. asseres
Chaicedonio lapide munitos post se tralunt,-ut stramina θὲ paleas
confringan:, Extat haec vox observ. Moll. in II. Samuelis 1.
€.12. v. 31. τὸν λαὸν ἔϑηχεν. ἐν τῷ πρίονι xod ἐγ τοῖς ἐεριβόλοις.
τοῖς σιδηροῖς καὶ ὑποτομεῦσι τοῖς σιδηροῖς. Αἀάθ.: eamdem oc-
currere et in Genes. o. 3. γ..19. Osea c. 10. v. 8. ubi ἄχανϑαι.
καὶ τρέβαλοε consociantur, wt et in Epistol. ad Hebr, c. 6. v. 8.
Cf. Dioscor. l. IV. c. 16. etc. Ut autem apud Latinos e trib.-
lus, quod est spinae genus cum lappis coniunctum apud Virg.
Georg. l. I. v. 158. derivatur tribulum, quod cum trahea con-
iunctum apud. eumd. ibid, Virgil. wv. 164. est. instrumentum, quo
maturae fruges in area teruntur: sic et:apud» Graecos, quorum
linguae. eadem analogia, ro/goàog et illam plantam et no tritu-
rantium significat vehiculum. ViLL. p.220 aqq.

κατειργάζετο], Imperf. pre aor. recepit Schaef. ex Uri,
quocum faciunt AB. Sic etiam Brunck.

τρεϑέα] Villois. ydus coniec. At v. Posen. «à Long.
Praef. p, xxxvi. ..

ὀλιγώτερα) Huius comparatis formae, qua editorum nemi-.
nem offensum esse.miror, nulla in libris Grammaticis ft mentio.
Passow. in Lex.: Die regelmüssige Form δλιγώξερος scheint gar.
nichil vorzukommen ; quod igitur ex hoc loco corigendum. ent. .

μᾶλλον δ᾽ ἔτι) Sic A. Cour. M- δέ τε, in quod Schaeferus;
vulgatum δέ τοι, quod etiam in Vill. editione est , (unde corri-,
genda v. lectio textui subiecta) mutavit, exhibet && .

συγεεεράφϑαι - ϑυνᾳμένῃ! Vulgo, Parr. et un. Urs,: qur,
τέϑραπτεαι γὰρ ἀλλήλοις κἀν τῷ νέμειν. αυνῆἥπτάι φιλία ραδ. λυϑ...
μὴ ϑυναμένη. qui est in alt, Urs, -Flor, et, ut videtur in,
AB, in quibus posterioribus. libris fort. etiam .duvepé»r, συν»-,
τετράφϑαι et. συνῆφϑαι, ,pro. eo quod i in omnibus est codd. Gu»-,
τέϑραπται (συντέε. AB.) et συνῆπται, iam Huet. οἱ Valck. re-.
pererunt, quj praeterea φιλίαν — μὴ δυναμένην legunt. . Primus.
Schaef. sic edidit hoc enuncjatum, quemadmodum .in.hac edi-.
tone legitur. Vill. qui, nescio qua de causa, ἀλλήλους scripse-
rit, iure ἃ Brunck. perstringitur,

ὡς καϑεύδειν καὶ μετ' ἀλλ.) Brunck. xal eliciens,: quemadmc-

290 ADNOTATIONES

dum est in A. et Cour. T in yb EN errant. Prorsus sic
nostrates: Sie hátten j« das Alter auch bei Vinander schlafen zu kbn-
wen. Sic καὶ sexcenties usurpatur. Cf. Reno: Klotz. Quaesti.
Critt. p. 34 sqq.

. οἷα τοῦ πεῖσαι x. τ. ὁ. As ἡ μὲν (1. ὁ μὲν ut bene emendat
Cour.) ταῦτα καὶ ἔτι πλείω ἔλεγεν, οἷα τοῦ πεῖσαι λέγων ἦϑλον
ἔχων τρισχέλιας. ἀπούοτα Cour, V. G. p.815., caius viri senten-
tiae veteor ut quisquam sccedat haec adnotantis:' ,,lecón qui
fait une phrase fort jolie et ne peut étre Pouvrage d'un co-
piste. --Tl patoft. au contraire que les autres copistes ont sup-
primé -Aépo; comme une variante T ἔχων," bo qut est ürrivé
ailleurs. j

. dad ὥς] "Urs. Parr.] L i: "n ὅλως. :

C.À. P. XXXL. ;.

ὁ Hày busy Parr. LHU:6ZLf94udc. ^ ^

dzteUdo - τὸν γάμο» Sic 1. IV. c. 7. σπεύϑων τὸν γάμον."
Supra 1. 1Π. c. 25. cuin pteepos. ᾿σπεύδουσα' πρὸς τὸν “γάμον.

Recté Moll. confert et hoc Homeri Od. T; v. 137.
Οἱ δὲ} )άμον σπεύδουσι», ἐγὼ δὲ δόλους βολυπεύω.
Virt. p.225. “ὦ
. ἐγὼ δὲ σπεύδω — — πορσλαβεῖν} Δι 07, μι x. αὖτ. τὸν
γάμον τοῦτον ....... ἂν B. γοίκὴν εἶ μὴ yéportté ὧν ἤδη
2, X. ξ. το 5: δ. π., ὡς μὴ καὶ τὸν 9. Bom: ἤδη. Cout. partim buius,
libri secutus vestigia partim coniectura totum loctmi sié consti-
tuit, quémadmodum indicatunt est. in' var. lect. Graecis ' süb-
lecta. Qua ratione' st locus in uno legtretur libro Conormitus,
nemo facile quicquam reperiret quod posset vituperare σ᾿ ac iure.
propterea a Iscobsio probata est, ' Αἴ vefo: quüm nimjufn rece-
dat ἃ Hibror. lectione haee emendatio , , δὰ non tam certa niihi vide-
batur esse ut iüre in verbis collocari posset, praesertim quum
Vulgata possit defendi. ' Est efiptica oratió. Drys$ enim a La-
mone rogatus, ut fillum 'cum Chloé matrimonium inire sineret,
. retusat elus preces hanc'causam' praetéxens: heri pó(ius non
sui ipsius consendum 'esse necessarium. Jam dí& enim $e, in-
qui, maturasse nuptias ; rei causam &üblungens pergit* Insanus
enim essem. (nim. &i id non facerem), cur senex paerie 'sim auxi-
lioque sane egens. inde consequitur ut vos etium mihi libenter adiun-
gam. Postremazautem verba ita conformavK, quasi Lamon ea

118, π|, CAP. XXXI XXXIL 291

de re dubitaret, dixitque quidni vestram etiam. damum mihi. ad^.
jungam. German. Ich betreibe auch selbst die fieirath, ἐς deni Lich
wáre ja ein Thor), indem ich alt bin'ünd éine ! Hand mdr zu den 6e-.
scháften 'brauché, so' dass ich auch euér Haus. nicht gen mit mir
verbinden solite? vel nostrae língüae convenientius : warum solite
ich nicht gern auch euer Hais mit mir verbinden ἢ Aliqua ex parte
sifilis liuic loco est ille Heliodor.;. VII. c. 4, p. 258. Cor. μὴ
yüo οὕτω τὰ μέγάλου βασιλέως ἀσϑενήσειεν, ὡς, εἴ καὶ τὸν σα-
τράπην ἀπεῖναι συμβαίνει, μὴ διὰ τῶν λειψάνὼν yoty τῆς aav
3a drgarid; ἅπαντας ὑμᾶς δαγηνέφθῆναι.. Scháef.. coniecit,
- ιἣ — 'προσλαβών.᾽ Coraes yfouv τε 'üy' ' pFobánte Chardonio.
Mel. t. Il. p. 104. quemadmodum "Cour. Vox ἡμιγέρων. ex hoc
tintu lóco in Lexicis, quod sciam est enotata, et habet ea
phullulum offensionis. "De ea Schaef. p. 389: »"iptyéoov] Fru-
síra ' quaeras ii Lexicis Paul, Silent. X. ex Salmasii emend. :
Ῥόστρυχον ἢ ἡιιγέροντα τί ufi eat. Coraís mulatio multam ha-
bet, cómmendatioriis ex cod. A &ckiptura: γέροντες ὧν. For-
mulam xai γὰ" ἂν μᾶινγοίμην similiter dsurpatàm reperies in De-,
mosth. prooem. 1458, 1. ἐγὼ δ᾽ o) χείρους ὑμᾶς ἡγοῦμαι φύσει
Θηβαίων, 'χαὶ' γὰρ. ἂν μαινοίμην, ἀλλὰ ἀπαρὰσχευοτέρους.
ὡς ? ἀδελφο)] ὡς cum Cour. recipiendum erat ex ΔΒ ------
Koen." ad Greg. Cor. p. 153. [ p. 881. Sch,] hic excidisse putat,
ὡς 'quod ín textim rec. Dutens. "Sed Cuper. Obss. 1.1. c. 8.
p. 68. vulgatam lectionem tuetmr vel Ach. "at. 1. VII. Ps. 413.
Sal. ἀποδὴμήσῶντες γεγόναμεν ἀλλήλων͵ ἀδελφοί ' ἜΝ, upra
δὰ 1. Ilf. c.'&.] Recte Bodeü. confert Arístóph. Pluf. v. 299:
τράγοι δ᾽ ἀχρατιεῖσϑε
| 4. e. tanquam hirci lasqimife; δῷ quegp καὶ notat, Schol, omitti m
Moscou NET MERC
sedi ^ die

iu Be XXXIL AO tst 035

Baditor] Seqq. usque ad cap. 8:1. Iv. in cod. A. deside-
rantur una plagula e libro evulsa.

μαδϑώσῃ Male, Tungerm. "vert. pulidae. .Recte Moll, de-
pili et Amyot pelée, " Nam ut vere observayerunt. Ruhnkey.. ad
"Tim. v. μυδᾶν p. 182. et Koen. ad Gregor. Cor. p. 64 Ki [560. sq.]
post schol. Arist. Plut.'v. 266. ubi vides, πρεαβύτην μαδῶντα,
μυδᾶν quidem de putredine, quae, foetorem emittit, μαϑᾶκ vero,

»

998 -.^ — ADNOTATIONES

de pilorum deffuvip fere semper usurpatwr. Hinc Hesych. μαϑᾷ,
ἐχρεῖ, εἰ μαδαρός, ἀροιόϑριξ, ψεδνός. οἱ uadíGec, τὰς τρέχας
ἀποβαλών. Et Mádos, τὸ ψίλωθρον. Suid. uadàrte , φαλε-
woó», καϑόλου τρίχας μὴ ἔχοντα. ViLL p.997 sq. ες
ὅσον] Sic correxit Iungerm. vulgatum ὅσων.

ἐὰν ταῦτα οὕτως] Sie omn. libri. Sehaef. et Cour. quae in
verbis posuerunt, ille de suo, hic cum Cora& et Iacobs. Amyot.
secutus, qui vertit: o Pan et vous Nymphes, veuillez qu'il soit
ainsi, nullo leguntur in libro. V, Schaef. ad Melett. p. 48. ad
Gregor. Cor. p. 152 s. ad Demosth. t. III. p. 819. t. IV. p. 367.
Sintenis. ad Plutarch. 'Them, p. 209. C. Jacobitz. δὰ Luciani Ca-
tepl c. 9. Lucian. Hermot. e. 18. ἢ τούτων ὀλέγου Gor μέλεε,
ἄχρις ἂν εὐσταλὴς ἡ ἀναβολὴ καὶ ὁ πώγων βαϑὺς καὶ ἐν χρῷ 5
gov; Eumnth. p. 54. 'Teuch, ἄν Θέτιδος γάμος, ἂν "Hoa περὶ
τὸν γάμον etc. Frequentissima haec ellipsis apud infimae aeta-
üs scriptores. Nicet, Eug. IV, 275, V. 19, 80, et, saepius,

τάχα οὗτος] Sic Urs. Par. III. et fort. B. Recepit Mol. Ce.
teri codd. et vulg. τάχα οὕτως. -

μετέωρον πρὸς τὴν ἀχοὴ»] Cf. Bergl. ad Alciphr L. II. ep. 4.
p. 251. Charit. 1. IIT. p. $9. μετέωρος πρὸς τὴν ἐπαγγελίαν γε-
Ψόμενος χαὶ ἀναστήσας ἑαυτὸν τῆς ἀκροάσεως. Bie loquitar Lu-
cian. in ἴον. "Trag. t. IT. p. 646. [c. 4.1 ubi v. Reiter. [p. 567.
ed. Lehm. ViLL. p. 299.,

. ϑύσειΨ] Iure haec Klsuert ad Nov. TT. t. I. p. 100. prolata
correctio est recepta ἃ Schaef. et Cour. Omn. codd, et. edd.
ϑήσει»,"

CAPE. XXXIII.
σολλαὶ μὲν ἀγράϑες x. v. É] Iungerm. confert Theocr. Id.
ΨΙ v. 143 sq
πάντ᾽ dote ϑέρεος μάλα πίονος, ὦσϑε δ᾽ ὁπώρης.
-ἰ, Ὄχναε μὲν nad ξασσί, παρὰ πλευρῇσι dà μᾶλα '
Δαψιλέως ἄμμιν ἐχυλίνϑετο" τοὶ δ' ἐχέχυντο
Ὅρπακες βραβύλοισι καταβρίϑοντες ἔρασδε.
᾿ γὰ ἐπὶ τῆς γῆς] τῆς restituit Vill. Par. II: ἐπὶ τῆς omisso
γῆς. Cour. de cod. Rom. nihil adnotayit,

εἶχεν} Vulgo: εἶχον, Correxit Moll.

ἐπέπεπτο) Haeo Schaeferi mutatio ceteris propias asd vai-
gat. e£ Parn. lectioneni 4étevo accedit. ἐπέϑετο, quod Vill. re-

LIB.I. CAP.XXXH. XXXIIL XXXIV. 399

eopii. est--Mfllli commentum, quod null pacto feri. potest-
Alit. ἐπέκεινο quod: Ceur, amplexus est. Wytt. ἐλεὔτετο. Huet:
&iísaro et. Mio Amyot: ek m'y etoit demewré qu'une seule' pom-
me. Brunck. 'tentet: xÀddor, πλὴν μῆλον tv ἐλείπετο, eut
ἐβλέπετο quod posterius praefert, CoraBs ἐπέἐέτετὸ, quod non
prebavisset Chardon. Mét €. II. p. 104. si meiirigset, si verbi
πέττεσϑαι hic locus est, plusquamperfeotum tantum. € quod re-
quiritur exprimere, non imperfectum. ^

καὶ ἡμέλησε] “αἱ recepi ex EH. quod nón necessarium cum
Conr. V.:G. p. 358, in ἤ mutari.

᾿ ἐφυλάττετο τὸ] Sic' dedi de meo. Vulgo orittitur arücu-
Jas, qui abesse non potest. Mrg. Par.IHI: ἐφυλάττετο τοῦτο
τὸ καλὸν M. Ἀδάμ. [Δα] est, Moll, correctio, quam amplesi
sunt Ech. et Vill. Similiter*homoeoteleuto abserptum est Dion,
Hel Arch.pag. 144, 10. in verbis: καὶ μάλιστα ἔμελλε λυπηρὰ
τοῖς ἀφαιρεϑεῖσε φανήσεσθαι post μάλιστα relativum ἅ,, quod
réstituendàm ex Vat. Miror vulgatam servari a Conr. Cora& et
Chardon. icr t. II. P. 104. πα νῷ; Ἢ

C A P. XXXIV.

| κωλυούσηρ Sic Urs. Par. J..IlI. et fort. 5. . Vulgo et

Pur. II: κωμούσης.

δρμηϑεῖσᾳ) Schaef. et Coraés ὀργεσϑεοῖσα, quód.non ne-
ceisarium est, Recte de hoc l iudicavit enr et. xcci
M. :t. II. p. 104 seq.

κομίσαι} Brunck. τρυγῆσαι, xal MN δῶρον Xió,. ,ό-
gov τοιόνδε εἶπεν, non ut Sinnerus falso refert τρυγῆσαι, xou£-
σας. Cour. ἐχόμεσε.. Nullam video eaussam mutandi. Quam-
quam enim sententiae .aptior& sunt quae volüerünt' Brunck. et
Cour. non tamen vulgata repudianda est. χομέσαρ. negligenter
ut ita dicam annexum est praeced, infiniivoe.. Sic nos: Er ge-
langie ἐπα εἶ, dahin:den Apfel za pflücken und ihn der Chjoe zum
Geschenk xu bringen.

ἡλίου] Littera maiuscula exarandum curavit Dioses.

ἐτήρησε Τύχη] Sic Cour. ex B. nisi quod τύχῃ minuscula
scripsit littera. "Vulgata est in Vill et Schaef. edd. -

κείμενον ) Cour. de suo xx. quod recte sprevit Iacobs.,

que vide.
. Bhenóperor] Valck puncto | post xeutrer posito legit :

90. .. | ADNOEATHIQNEB. .5. .

βλέπε μὲν εὖ, πεπαιγόμενον. "10070 ete. Ilaeobs: πείμενον. βλέπε.
póvoy*. Éxolrts μόνο». --- xpl ovx ἔμελλον x. 3. &.] Brunck. suspi-
catur: xal οὐχ ἔμελλον ὀφθαλμοὺς ἔχων αὐτὸ χαταλιπεῖν. βλε-
πόμενον, ἐπαινούμενον, fva πέσῃ — χείμενον. τοιοῦτον 49004.
Corais: ἐτήρησε ἢ Τύχη. καὶ pix, dunilo» αὐτὸ καταλιπεῖν ὀφθαλ-
μοὺς ἔχω», βλεπόμενον ,. ἐπα ον ΝΣ, ζνᾳ neg χαμαΣ -- κεί-
μένογ.

ὁμοίως ἔχομεν τοὺς σοὺς ΡΞ. Locas coxguptas, ds ie

congtituendo certatim VV. DD, sese ids beds non

multum iuvant. Par. 1Π: συμμάρτυρας.. "p: CPP Hie
ὁμοίως ἔχομεν τούτου ἱάρτυρες vel: óuofovg ἐχομένῃ τοῦ χαλ--
λους μάρτυρας. Vi: Ouolaie ἔχομεν τοῦ σοῦ (vel of τοῦ qoi)
κάλλους μάρτυρες. an: ὁμοίους μὲν ἔχεις καὶ ἴσους μάρτυρας an:
ἁμοίως ἔχομεν τόσου (vel τοσούτου) κάλλους, μάρτυρες. Brunck.:
ὁμοίως ἔχομεν τοῦ κἄλλουςῚ μάρτυρες. W.yttenb. B. Cr, P. Iv.
| pag. 81. δωοιον ἔχεις μὲ σου μάρτυρα. Cour. : ὁμοίως ἔχομεν
ὁμοίου ᾿φάλλους μάρτυρες, ἐχεῖνος ποιμήν, αἰπόλος ἐγώ, Vix,
certi quid poterit proferri nisi hoc, verb. χάλλαυς latere vel

excidisse, NO s d Uv d A & . à
e » 1 - 3 i '
4 Y íi 2) seta ὁ a.d ?
Dco Μηδ, t e Pe
- ' $ ^ Cl PME 2} *ho n
. . 3
σ΄ ) 4 uu '" s.d .. ὡῳ “ει 2.3 '
L—
χὰ *
ἡ * Y ἢ Ν
- LT " & a 2t n ,
᾿ ΄ τ Pid BINNEN ""
T1 f * 00] " (tU ^ D
t4 Ἢ ] » Con fs E “ Y
[1 γ t i TE H }"} . ὁ
- Ε M τ 4 à : Y ELA
D
"HEP P H 5 1 (31 )2 * PE D bU j
M, ει D B eV.
- . Φ Φ τ » "UM
*o Ug peck mud 4 Choo τ S duas ths odo
ν , -
Jj ^ : : 4 ew «0 : " ^ i * X Ys

6, HTML r S T L MT Q4 E Y
. * εἷς εἴ 4 9 Y $t! i
" »n Mi D uc 3 eU
1] S

LIB dd UV.——

toc , * Ya s fr:

uic "E "CAPUT I, " C,

*

-SpédobleQ Recutret infrá- p. 128. L9. Pr obissimae mofag
vocabulum, si Grammaticos audias. 'V. Moeris. p. 273. Thom.
M. p. 619. et ad utrumque ὙΥ. DD: Plutarcheor. locorum, qui-
δά5 H. Steph. Thes, t. I. c. 1047 C. utitür, prior respicit Plato-
nis Phaed. c. 35. ScHAEF. p. 390 sq. Adde Dion. Hal. Àrch. p.
15, 2. ὁμόϑουλοι τοῖς ἑαυτῶν δορικτήτοις, ἀνδραπόδοις. ὄντες.

^ χαταγωγὴνἼ, Herodot. p. 391. 1. 89. χαταγωγαὶ μέν »υν n
9h» τοσαῦταϊ εἰσι ἔχ Σαρδίων, ἐς “Σοῦσα ἀναβαίνοντι. Diodor.
Sic. t. Y. P. 333.1. 45. τῆς piv: γὰρ Κόρης τὴν καξαγωγὴν ἐποιή-
σαντο Y, t. λ. Philestrat. V. S. p: 534. δότε — Πολέμωμε xa
ταγωγήν. "Vulgares hae huius nominis significationes, Rarior,
neque, nofata lexicographis , quà * de stabulis dicitur bestiarum.
Lexicon Rhetor. Ms. apud Ruhnken. ad Tim. pag. 231. a. ὁ Ση-
xbc σημαίνει — ποτὲ δὲ, Ay. ἔπαυλιν xol τὴν καϊαγωχὴν τῶν
προβάτων. Rarissimam, itemque in lexicis neglectam ,, reperi in
Thoma Mag. p.'784. ἔστι δὲ δίς, ἡ ἀπὸ τοῦ μεσρφρύου ; uéxel
τὸν χείλους καταγωγή. ScHAEF. p. 391.

"Ug γὸ ὕδωρ ἀαϑαρὺν ἔχοιεν B: τὸ ὕδωρ. .... ᾿ς τὴν χόπρον».
Cour. V. G. p. 260. conjic. ὡς ὕ ὕϑὼωρ λαμπρὸν ἔχ. Vulgo om. τό.

τὴν. xóztoov] Al. τὸν x. Eodem modo variatur in "Thoma M,
p. 157. Scholiast. ad' Aristoph. Plut. v. 663. καιτύματα δὲ λέ:
γονται οὗ μιχροὶ ἱμάνέες , of ἐπὶ τοῦ κόπρου ἐῤῥιμμένοι. quem
exscribens Suidas t. IIT. pag: 44 à. posuit. ἐπὶ τῆς κόπρου, ,Or-
pheus sive Pamphus (Fragm. Orph..XXX.): Ζεῦ κύδιστε, ué-
ywi& ϑεῶν,, ᾿ελημένε (scrib. ex Codd. εἰλυμένε. vid. Brunck,
ad Apollon. Rhod. p. 85.) κύπρῳ "Μηλείῃ τε xe ἱππείῃςς xa) ἧ-
μιονείῃ. ᾿"ΒΟΗΛῈΒ. p. 392...

ἀπόζουσα ] μου Abireschit [Dilücc:; "Thucc.] ΓΝ lau:
datus est ᾧ. 188. Add. idem Abresch. ' in " Kddendis ὦ ad, Àristae-
net p. 129, (coll. Wyttenb. in Epist, Crit. p. 266 s. Yàps.)' Ku-

302 ADNOTATIONES

fin. L 8. Ταῖς μὲν χρὼς ἀπόϑωδε μύρου. βοπλαν. pag. 392, Ct.
]. IIL c. 33. τὰ μὲν οἷον οἶνος ἀπῶζε. Lucian. D. Meretr. VII.
c. 8. τὸν ἐργάτην ἐχεῖνον κινάβρας ἀπόζονεα. Plutarch. de Educ.
Paer. c. 18. μύρων ἀπόζων.

CAP. II.

Cum iis, quae in hoc et seq. cap. leguntur, cf. en, quae
narrat Bernardinus in Paul et Virg. p. 65 sqq. Vers. Neogr.

ἐπέχειτο δὲ ἐν χώρῳ uetkoópe] Haec vv. omittit Amyot.

πάντα δένδρα x, τ. 8.1 Expressit Longus Homer. Οὐ. H.
v. 113 sqq. ut animadvertit Vill.

᾿ς ἐπέχειτο] Cour. coniec. ἐπέχειτο βότρυς ταῖς.

χυπάριττοι x, τ. É.] lmitatus est hunc loc. Nicet. Eugen.
LT. v. ΤΊ —86. ut observavit Vill —

' duxijv] Brunck. pluralem requirit,

ἀντὶ τῆς ἀμπέλου χιττὸς ἐπέχειτο] Aelian, V. H. 1. NT. c. 1.
"T'hessalica "Tempe describens: χιτεὸς μὲν γὰρ πολὺς καὶ εὖ D μά-
λὰ λάσίος ἐνακμάζει καὶ τέϑηλε καὶ δίχην τῶν εὐγενῶν ἀμπέλων
καὶ τῶν ὑψηλῶν δένδρων ἀνέσπει χαὶ δσυμπέκφυχεν αὐτοῖς; Vixx.
pag. 295.

διαχέχριτο] Sic Cour. e B. Vulgo διεχέχρ.

συνέπιπτον ἀλλήλοις] Ach. Tat. Ll I. p. & συνεχῆ τὰ δέν-
dpa, συνηῤεφῆ τὰ πέταλα. συνῆπτον of πτορϑοὶ τὰ φύλλα. p. 80.
ἔϑαλλον οὗ ἀλᾶδοι, συγνέπιπιον ἀλλήζοις ἄλλος ἐπὶ ἄλλον, al

(rove; τῶν πετάλων᾽ περιπλόκχαὶ - τῶν χαρπῶν συμπλοχαί.
Heliod. 1. X: p. 462. x«l τοῖς ἄλλοις ἅμα φοινίχων ἔρνεσε συμ-
πέπτογτος καὶ τὸ ὑποχείμενὸν ἀροφοῦντος. Cf. Abresck, Dilucc.
'T'hucc. p. 659. Vtt. p. 235 sq.

' πέχνης)] Hánc ab omnibus libris editis. δέ manuseriptis mu-
tlaii lectionem immerito mutavit Cour." Villoisuni secutus con-
lecturam, quàm 'etiam Iacobs. amplexus est.

UO Φάχινϑοι) Sic Urs. et B. Parr. quemadihodum oinnes usqué
ἀδ "Villois. editiones, ὑάχινϑος.

“ἢ καὶ μετοπώρου ὁπώρα xal χατὰ πᾶσαν ὥραν τρυφή] Sic
egregie Hinlopen. transposuit verba, quum antea vulgo legere-
tur: καὶ μεέτοη. τρυφὴ xal xatd πᾶσαν ὥραν ὀπώρα. Que
emendatio a Villoisono, qui Inngermani in vetbis collocavit con-
fecturar, 'ihiüria rejecta , ἃ Brunckio probata et a Schaefer.
fécepta et re

LIB. IV. CAP . ll. Ill, IV. 803

C A P. HII.

τὸ πεδίο» τὸ vulgo omissum exhibent Par. II. Urs. et. fort,
B. quapropter a recentioribus editoribus receptum est.

τῷ παραδείσῳ) Articulum xestituit Cour. e B.

“Διονυσιαχὰς γραφὰς} Par. 111: Διονύσια καὶ yootpag. -—.

Ze ὑροι πατοῦντες] Verbum πατοῦντες in omnibus libris
omissum iure reposuisse Schaeferum et sequabilitas membrorum
aatis docet et verba, quae exeunte daa leguntur: :«à Toig 5za-
τοῦσι χαὶ ταῖς χορευούσαις.

ὅμοιον} Non credo- vocem ὅμοιον contra omnes libros cum
recentioribus - editoribus. in ὅμοιος esse mntandam, Etenim
quum ὅμοιον pro ὁμοέως, ut aliorum etiam adiectivorum neutra
sing. pro adverbiis, non raro usurpetur a scriptoribus Graecis
et adverbium-hie iustum suum tenent locum, qued ncmo facile
neget, etiam haec verba: ἐχαϑέζετο ὅμοιον ἐνδιϑόντε κοινὸν μέ»
Aoc in dubitationem non posse vocari mihi persundeo, quae Gere
manicis respondent his: Er sass accu einer, der —

ix

(C OAPIYVO—

. ἐστεφάνωσε — “άφνις} Iniuria ego h. l. "diis retinui
et distinctionem et lectionem. Constituenda erant verba. quem-
admodum ea voluit constitui Cour. in not. ad h.l. et ad Luc;
Asin. pag. 820. et quemadmodum: lacobs. vertit: τὸν “ιὄνυσον
ξατεφάνωσε". voi ἄνθεσιν ὕδωρ ἐπωχέτευδε. πηγή τις ἣν, ἣν
εὗρ. x. τ. ὁ. Postrema ita. esse legenda i δι)" Iacobs. in Mitscher-
lichii editione significat, cuius viri doctissimi coniectura , coa-
firmatur a cod. B., qui habe£: πηγή τις ἣν et in marg. ἥν». Quod
ad distinctionem attinet, jam Brunckius viderat verum, quum
doceat, post, ἐστεφάνωσε intercidendum εἰ . ἐπωχ ἐγ: δε ad La-
monem (at etiam Amyot vertit,) referendum esse.. Quod -awteng
idem ille 'vir sagaci;simus: deinde coniectat ἐκ πηγῆς τινος, id
probari non posse vix est quod commemoretur. Aliae VV. DD.
coniecturae, praeter Schaeferi, quae iri v. lect. Graecis sub-
iecta commemorata est, ne proferri quidem merentur, — Stzabo
p lu. B. Almel, ἐποχετεύεται δὲ τοῖς. κοχλέκες τὰ λίαν ἔξαλα:
ubi miror Xylanirum offendisse, Pe Diodor. Sic. t. I. p. e

L

. *

bul cue 14 T
201 ADNOTATIONES

Sensu translato haud infrequens. ,Acbilles 'Tat. p. 25. Salmas,
xa) ἐποχετευσάμενος ἐχ τῆς 9é&c ἔρωτὰ, σαφῶς (temere sollici-
tat: Wakefield; Silv: Git. P.. V. p. 125.) ἀπήει» ἔχον τὴν ψυ-
χὴν ᾿καχῷς,. Add. Musgnew. ad Eurip. Hercul. Fur. 666. (664.)
Jacobs. ad An£hol. Gw. II. p: 274 8. ScmaEr. p. 394 sq. Quod
h. 1. Brunckius ἐποχετεύει ἢ πηγὴ ὕδωρ dici posse negat, in eo
falsus est; Dixit similiter, Heliodor. 1. IX. c. 8. p. 361. τὰ ἐπο-
ζειεῦον στόμιον. Sio é ξοχεερύριν de fluminibus dictum non se-
Jnel xeperi£ur apud Hippocratem in libello de Aere et Locis.

μάλιστα] Quod legebatur μάλιστα. που. id eiecta vocu-
Ja zov correctum est Schaefer iussu in not. wscT. ποὺ haud
Aübie:ortum ex initialibus litteris sequentis verbi πάνεως. V.
Schaef. δὰ Greg, Cor. p. 532. :

ϑδϑιὰ uaxgov] Coniecturam Le Fevrii et Hialopenii οὐ διὰ
ἐικαροῦ non esse,necessariam ἃ Reitz. δὰ Lucian. t. Il. p. 220,
demonstratum est, qui locum ita intelligendum. esse docet quem-
admpdum transtulit..Axayot: pource.que deur., maítre ne fauldroit
pas à les vouloir vgoir, à cause qu'il y avoit long - AORgS - qu 'ü ne leg
avoir vües. Neque aliter Passow. Iacobs. et Cour.

ἥρπασε] Est Schaeferi ab omnibus deinde editoribus re-
cepta joa in qunín etiam Brunck. ante eum inciderat.
Vulgo ἥρπαζε..

ἀνεζήτει, τὰ P ONNCNNE Sic Coukc 8, 2. duse ἀγεξῴτει
δὲ εὐνομα — Articulum restituit Schaef. 9 ERUMOMUN;
zuxocóy]. Mrg. Par. IlI:: zagqm». |...
Bxstvasc]. Vulgo: ἐχείνοις, quod. correxit Huet.
ἐσχόλαζεν. Sic. Urs B. ipe MEAM n τ

C AR. "y T

᾿ἐκέλενα»] Cour. -δὰ Lucian. Aris. P. . Bl. minas. ἐκέ-.
λευδεν, ubt. s

ὅτι τάχιστα) Bic B. Vulgo: “ὡς τάχ.
. .Kgf &y] Urs,: ἕς τ ἄν. T
-, - ἤδη τῆς μετοπωρινῆς toUyT 1 ; Excidisse credit; Huek. ytra-
μένης: Vill. τελεσϑείσης , πεπταυμένης, Schaef ληγούσης. Ἐπ
&jc' verterubt eting Paasow.:et/Iacabs, — Je, vondrois lite ἤδη
γεμρμένῃς τῆς, τούγης.. je. ne voig.pas, à. quoi aerí, idi l'adjectif
μετοπωριγῆς, ἃ moins qu'on ne vendengea deux fois et qu'il

LIB.IV. CAP. IV. V. V. 805

n'y eut, des vignes, oà on laissoit le raisin jusqu'à l'hiver. Pent
étre ἤδη τ. μ. v. signifie- t-il, ávant la fin de la vendange; ce
qti rapporteroit en général au temps, oà tout le canton ven-
dangeoit. Mais il est plus probable que ce messager ne par-
loit que relativement à la vigne de son mattre. BRuNck, — ἃ;
7/05 μετοπωρινῆς F τρύγης. “Σημαίνει δὲ τὸ F ὅτε οὐχ ὑγιὴς ἢ
γραφή" ἀλλ εὖ ἔχει. Coum. qui etiam. vulgat. in Vers, Gall.

expressit.

τοῦτόν τε οὗ») Par. III: τοῦτον δὲ οὖν.

᾿τὸν Εὔδρομο»)] Articulum cum Cour. e B recepi.

τὸν Εὔδρομο» — ἐδεξιοῦντο πᾶσαν δεξίωσι»] Cf. 1, TIT. c.
23. ταῦτα μυϑολογήσαντα τὸν “άφνιν οὐ δέχα μόνον φιλήματα,
ἀλλὰ πάνυ πολλὰ κατεφίλησεν ἡ “λόη. Plutarch. Pompeius fin.
— Βροῦτος Ἰάρχος — ἐξευρὼν αὑτὸν καὶ πᾶσαν αἰχίαν αἰχισά--
μενος ἀπέχτεινε. — Lucian. Conviv. c. 2. ὥστε οὐχ ἂν φϑάγοις
ἑστιῶν ἡμᾶς ἡδίστην ταύτην ἑστίασιν. Zoux, c. 2. καὶ ὀλέγου
ϑέω ϑαυματοποιοῦ τινος ἔπαινον ἐπαινεῖσθαι πρὸς αὐτῶν. Ab-
dicat. c. 32. καὶ οὔποτε λείψω τὴν τάξιν, ἣν τοὺς παῖδας ἔτα-
ξεν ἡ φύσις. Alciphro l. II. ep. 8. pag. 297. W. ἐδεξάμην ἀπὸ
ἹΠπολεμαίου τοῦ βασιλέως «ἀϊγύπτου γράμματα, ὃν οἷς δεῖταί
μου πάσας δεήσεις. Huc pertinent etiam nonnulla ex iis, quae
annotavit Boiss. ad Nicet. pag. 250 sq. Adde eundem Nicetam .
1. IX. v. 190. ἔλουεν αὐτὴν ἄλλο λουτρὸν ϑαχρύω». “ ᾿

CAP. VI

£doxsy] Sic Urs. Vett. edd. ἔδωχδ.

καὶ ὅσα] καὶ vulgo omiss. ex, Urs., quocum conaentit A et
Amyot restituit Iungerm.

ἀπὸ αἰπολίου] Sic Urs. et A. "Vulgo: αἰπόλου,

&

ἐπηγγέλλετο) A: ἐπηγγείλλετο. Cour. aoristum dedit, qua
in re falsus est.

συνένεμεν 1 Hanc Iungerm, et Bernardi coniecturam con
firmant Parr. 1. Π. A. Vulgo συνέμενεν.

εἶχε δὲ χἀχείγνη πολὺ δέος ἡ Mallem χἀχείνην, quod magis
Graecum. Sic Achill. Tat. 1. 11. p. 518. δέος δέ με εἶχεν. Idem
l VIL p. 574. τρόμος εἶχεν αὐτόν; ubi mallem εἷλεν, ut Sap-
pho: τρόμος d? πᾶσαν ἄγρει. ViLL. pag. 243. Si cum Villoisono

LoNaus U

306 '" ADNOTATIONES

corrigas. κἀκείνην, δὰ praecitatem nihil proficitur. — Utraque
censtruciio solennis, Süc dicitur. et λόγον (φάτιν) ἔχω, et λό-
γος (φάτις) ἔχει με. Vid. Wesseling. ad Herodot. p. 403. b. 506.
b. Sophocles Oedip. 'T'yr. 1477. Γνοὺς “τὴν παροῦσαν τέρψιν, *
ο᾽- εἶχεν πάλαι. Al. ἣν εἶχες πάλαι. Aristophanes Pluti v. 115.
in ϑιασκευῇ sic reinxit: Τῆς ξυμφορᾶς ταύτης σε παύσειν, ἧς
ἔχεις. Sive sic legas, seu cum' Valckenario ad Herodot. p. 613.
a. ἥ σ᾽ ἔχει, nil refert: quamquam non video, cur Scholiastae
lectio sollicitetur. SeuaABF. p. 395 aq.
μειράχιον γὰρ) γὰρ restituit Iung. ex Urs. quocum facit B.
"καὶ oic] Vulg. (et B] καὶ ὄρος. ,,Placet nobis Hinlopenii corre-
ctio, legentis οἷς, oves, pro ὄρος.“ Wyttenbach. in Bibl. Crit. I. 4.
p.82. Simili modo corruptus Hesychius II. 778. Ὄρεσι. προ-
βάτοις.. Leg. Οἴεσε, προβάτοις. Vid. Péerson. ad Moer. p. 274.
8. Kontem ertoris aperuit idem Piersonus in praefat. ad Moer.
p. XXI. ScnaEr. p. 396.
ob πρότερον] Vulgo et B: οὗ πρῶτον. Correxit Schafer. —
I] y a dans cette fable ci plusieurs choses assez mal combines.
Celle ci en est une. Ce bourgeois de Mityléne n'avoit. pas été
à la campagne depuis que Daplinis etoit né; cela est invrai-
semblable. Amyot, quoiqu'en: dise l'éditeur, a bién traduit. Il
a grammeaticalement rendu le sens du grec. Si c'est une ab-
surdité, il faut la mettre sur la compte du Sopbhiste. 1l auroit
pu écrire οὗ προτοῦ χρόνου — ce qui onneroit le sens que
veut trouver l'éditeur. Le sophiste a trouvé de la gentilesse
dans la répétition du met zrpo*o» et il a sacrifió à cette mi-
sére là le bon sens et la vraisemblance, qui est déja blessée
d'ailleurs comme je l'ai observé. BnuNcx.
ἤχουε τὸ 0v.] Sic Urs. et A. Parr. οὐ vulg. ἠχούετο ὄν.
— ἤχουσε) Vulgo :ἤχουε. audiverat. Supra habuimus p. 110.1. 11. s.
ἐποίησε reddiderat, ἥρπασε, rapuerat. Infra occurret p. 132.1. 18.
τεχτήνατο. fabricaverat. p. 141. 1. 16. ἐξεδαπάνησα,, impenderam.
De hac aor. 1, significatione v. Markiand. in Explicatt. vett. aliqu.
auctorr. post Eurip. Suppl. p. 281. ScuAgr. p. 397. Imperf., quod
etiam Cour. retinuit, recte defendit: C. Iacebitg. ad Lucian.
"'Toxar: p. 55. "E
δέ τις αὐτοῖς] Cour. contra libros scripsit δέ rz, sine idonea
causa, :

LIB. IV. CAP. VI. VII. VIII. 201

CAP. VII.

«Ἱάμπις] Parr. I. IT. Amyot. «“ἄμπης.

εἰ συγχωρηϑείη] εἰ om. Par. III. et edd. Iunt. Commel. Est
in Urs. Parr. I. II. :

τέχνην ἐζήτει δὲ ἧς - ποιήσειε] Sic supra 1. III. c. 4. τέχνην
ἐζήτουν, δὲ ἧς ἀλλήλους ϑεάσονται. c; 10. διδάξαι τὴν τέχνην»,
δὲ ἧς ὃ βούλεται δράσει. Achill, Tat. 1. II. Ρ. 186. ἐζήτουν μη-
ζανήν, δὲ ἧς ἀναβάλλεσϑαι δυναίμην τὸν γάμον. ViLL. p. 244sq. -

ποιήσειε] Fort. ποιήσει. j

. ὁ μὲν λαϑὼν] ὁ μὲν vulg. et in Parr. om. ex Urs., quo-

cum consentit A, recepit Moll.

ἐχϑρὸς οὐ. ληστὴς}- Vulgo: ἐχϑρὸς ληστὴς quod nullo pacto
ferri posse Schaef. probe intelligens scripsit ἢ ληστ., quo locus
nihil iuvatur. Quod ego cum Cour. scripsi οὐ ληστ., id aucto-
ritate cod. E. factum est. Qua quidem particula recepía an
locus ex omni parte sanatus sit magnopere dubito. Quamquam
enim ea ratione quodammodo: potest explicari, ut si Lamon a
praedone direptum reperisset hortum, facilior sibi fuisset excu-
satio apud herum; est tamen haec explicatio quaesita et vide-
tur parum convenire perspicuo et facili Longi dicendi modo.
KExspectes tale quid, quale coniecit Iacobs. οἷον οὐδὲ ληστὴς
ἐργάσαιτο ἄν, quod quidem nimium recedit a librorum scriptura,

CAP. VIII

xol ἦν μὲν κενὸν πένϑος ἀνθῶν] Sic vulg. A: xal LS
vóy. B: καὶ ἦν μὲν καινόν, quod praetulit Cora&s, et sic Urg.
et Par, I: in quo posteriore cod. omittuntur vv. πένϑος ἀνϑῶν,
ut in Par. II. Par. IIT; χαὶ ἣν μὲν καιρός, cuius libri mrg.: Forte
«£Voy πένϑος. [acobs. negationem excidisse suspicatus coniecit :
καὶ ἣν μὲν οὐ κενὸν π. d,, in quam sententiam etiam Amyot, νἱ-΄
detur incidisse, qui vertit: sí n'etoit pas de merveille (οὐ καινόν»)
que ceux, qui redoubtoient l'ire de leur seigneur, en pleurassent. At
vero quum quam vulgata et ab optimis. libris munita lectio ex-
hibet sententiam nihil habeat inepti, a mutando abstineridum
esse censeo.

πτοούμενοι)] Hac a plerisque libris msct. et vett, edd. ex- .
hibita lectione praetulit Cour. id quod legitur in A φοβούμε-

- U2

808 ADNOTATIONES

ψοι, quod nihil est nisi genuinae lectionis interpretamentum, ut
recte statuit Gecl, Nov. Bibl. Gr. t. V. p. 11. p. 252., quemad-
modum id, quod praebet Urs. αἰδούμενοι. --- B: ἀλλ᾽ of uy ..
Dae aes τὸν δεσπότην, et a sec. m. supra lacunam scriptum:
σποδούμενοι"

τὸν δεσπότη»] Sic ex A Cour. Vulgo omittitur artic,

συνεχὲς καὶ ἅπαυστο»] Hanc Huetii coniecturam confirmat
A. Vulgo: συνεχεῖς x. &.

βομβοῦσαι xai ϑρηνούσαις] Flor.: ϑρηνοῦσαι καὶ βομβοῦσαι.

ὅμοιο») Cor. ex Villoisoni coniectura ὅμοιοι: quae mutatio
non est. necessaria. Bene comparat Vill 1. L c.26. ὁ τέττιξ -
ἐπήχησεν - ὅμοιον Ixéry. Iungenda enim sunt verba hoc modo:
μέλιτται συνεχὲς xol ἄπαυστον καὶ ϑρηνούσαις ὅμοιον βομβοῦσαε.

ó μὲν γὰρ «“άμων»] Brunck.: ὃ μὲν δὴ “ἀμ. quod ipsum vel
simile quid certe, v. c. ὁ μὲν ἄρα sane exspectes.

oig παρῴχεις xal ἔβλεπες] lacobs. οἷς παρῴχεις, ἃ E81. —
Plene x«i ἃ ἔβλεπες. Ellipsis haud infrequens, quae tamen V V.
DD. saepe fefelit. Hymnus in Cerer. v. 151. "νέρας, οἷσιν
ἔπεστι μέγα χράτος ἐνθάδε τιμῆς, “ήμου τε προὔχουσιν. ad
quem locum Ruhnkenius : ,, Ex oim, quod praecessit, o? assu-
mendum. Od. B. 54. 2fo(n δ᾽, ᾧ x ἐϑέλοι, χαί οἱ κεχαρισμένος
ἔλϑοι. Homeric. Hymn. IX. 4. 7 σὺν Agri μέλει πολεμήϊα ἔργα,
Kat v ἐῤῥύσιιτο λαόν. ubi huius constructionis ratio fefellit Er-

nestum meum, qui eandem recte ceperat H. in Mercur. 163,

Ταρβαλέον, καὶ μητρὸς ὑπαιϑδείδοικεν ἐνιπάς. Paus. Phocic. 14,
οἷς γε οὐκ ἀρχεῖα, οὐ γυμνάσιόν ἔστιν, οὐ ϑέατρον, οὐχ ἀγορὰν
ἔχουσιν. ** Homerus Il. III. 234. s. Νὺν δ᾽ ἄλλους μὲν πάντας
ὁρῶ ἑλίχωπας ᾿“ΙἾχαιούς, Οὖς κεν ἐὺ yvoígv, καὶ τοὔνομα μυϑη-
σαίμην. Οἀ. XX. 341. s. ἀλλὰ χελεύω Τήμασϑ', x ἐϑέλη,
ποτὶ δ᾽ ἄσπετα δῶρα δέδωσι. ubi vid. Clarkius. Oraculum ap.
Herodotum p. 22. — χελώνης — — ἯΙ χαλχὸς uiv ὑπέστρωταε,
χαλκὸν, d ἐπίεσται. Simon. in Brunck. Anal, CIV. Μήπιοι, οἷς ταύτῃ
χεῖται γόος οὐδέ 1 ἴσασιν x. τ. À. Euripides ' Ion. 637. ss. ,δημό-
τῆς δ᾽ ἂν εὐτυχὴς Ζὴν ἂν ϑέλοιμι μᾶλλον, ἢ τύραννος ὧν" Qu
τοὺς πονγηρους ἡδονὴ φίλους ἔχειν, ᾿Εσϑλοὺς δὲ μισεῖ, χατϑα-
νεῖν φοβούμενος. quod imperite tentat Wakefieldius. Rhianus
in Brunck. Gnem. P. p. 131. Ὃς δέ xcv εὐοχϑῆσι, ϑεὸς δ᾽ ἐπὶ
ἔλβον ὑπάζξῃ Καὶ πολυχοιρανέην, ἐπιλήϑεται x. v. 4. Herodotus
p. 668, ], 74, ἐς γῆν τὴν ἡ]υσίην, τὴν Χῖοι μὲν γέμονται, “Ἅταρ-

|

LIB. IV. CAP. VIII. IX. 900

νεὸς δὲ χαλέεται. Diodorus Bicul t. 1. p. 40. 1. 55. διά τινος
μηχανῆς, ἣν ἐπενόησε μὲν ᾿Δρχιμήδης ὁ Συραχούσιος, ὀνομάζες-
ται δὲ ἀπὸ τοῦ σγήματος κοχλέας. Yulianus Orat.I. μάν. 80. C.
πολεμίῳ. ——— ἁπάντων. ὁπόσοις εἰρήνης μέλει, καὶ τὴν ὁμό--
voi» ἐχ παντὸς στέργουσι». ubi structuram obiter tetigi p. xv.
Similiter Latini. Phaedrus |. I. fab. XXII. v. 10. ss. Hoc in se
dictum debent illi agnoscere, Quorum privata servit utilitas
sibi, Et meritum inane iactant imprudentibus. l. II. Epilog. v. 15.
$8. — illis doctus occurret labor, Sinistra quos in lucem natura
extulit, Nec quidquam possunt, nisi meliores carpere. Ad utrum-
que locum videndus Burmannus. ScHA&F. pag.397 sqq. Cf.
Reinh. Klotz. ad Luc. Gall. c. 28.

καὶ ἑτερπόμη»] Haec verba vulgo omissa revocata sunt ex
A suadente Cour. ad Lucian. Asin. p. 178 sq.

πῶς, πῶς 0 |] Sic Cour. ex A. Vulgo semel πῶς.

τίς ixeivoc] A: τές Bxsiyoy. Quod scripsit Cour., id nulla
nititur auctoritate codicum. Quod idem vir sagacissimus con-
lectavit: τές ἐχεῖνά uos ϑεασάμεγος ἔσται, id sine necessitate
factum esse quivis facile intelliget.

χρεμᾷ] ᾿4λκέφρων [l. III. c. 31.] πέπυσται δὲ τούτων οὐδὲν
ὃ ἀνὴρ, ἢν δὲ μάϑη, χρεμήσεται μὲν ἔχ τῆς πλησίον πέτυος o
μισθωτός. [ἣν δὲ ud ϑη᾽ ἂν τοῖς ᾿Δλχέφρονος παραδιόρϑωμά
ἔστι. Τὸ κείμενον, εἰ δὲ μάϑῃ, αὐϑυπότιιχτον, εὖ ἔχει.
Ex Αἀά. ").}) Covn.

ex μιᾶς πέτυος] Pro 8x τινος πέτυοςς Frequentior hic no-
minis εἷς usus, quam Burgessio in Append. ad Dawesii Miscell,
.Cr. p. 810. videtur. "Vid. Zeun. ad Xenoph. Memorab. ILI. 3.
12. et quos laudat. In Apollodoro I. 4. 3. cur Leunepius ad
Phalar. p. 257. non tulerit, ignoro. Sic et Latinorum unus usur-
patur. Vid. Vorst. ad Sulpic. Sever. pag. 314. 5. 842. ScnaEr.
pag. 399.

CAP. IX.

λοιπὸν] iam. Supra pag. 104. l. 16. ὡς γυγαῖχα λοιπὸν μὴ
λαγϑάνων κατεφίλει. p. 114. 1. 6. 7» λοιπὸν πᾶσα ἡ γῆ πηλώδης.

4) Sinnerum ín hoc Áleiphronis 1, Vindob, alterius praestantissimi
ceterum libri lectionem recipi iubentem errare, patet ex iis, quae
G. Hermannns dixit de hoc looo in libro de particula fp. p. 102.

810 ADNOTATIONES

Infra pag. 192. L 4. μόνο» λοιπὸν καλὸν εἶναι Δάφνιν n
p. 137. 1. 11. ἐχό cue λοιπὸν ὡς υἱοῦ γυναῖχα. Alciphron. p. 296.
᾿“ποπειρώμενος τῶν σχυλακχίων; el λοιπὸν ἐπιτήδεια κατὰ δρό-
μον. p. 844. ὅτε ἤδη λοιπὸν υἱοὺς --- ἔχομεν. αὖὶ ἤθη λοιχεὸν,
φαυτόσημα, posita ὁμοῦ ἐχ παραλλήλου. pag. 446. α μὲν οἰχέαι
τῶν πλουσίων πᾶσαί μοι λοιπὸ» ἀπεκχέχλειντο.. Marcellinus de
Thucydid. vit. et gen. dic. init. Τῶν “]ημοσϑένους μύστας γε-
γενημένους ϑείων λόγων τε xal ἀγώνων, — — ὥρα λοιπὸν καὶ
τῶν Θουχυδίδου τελετῶν ἐντὸς χαταστῆναι. (χαταστῆσαι malit
Valckenar. ad Euripid. Hippol. p. 163. &.). In argum. Phoeniss.
Euripid. legendum: ὡς πρὸς πολέμιον λοιπὸν παραταξόμενος.
Glossar. H. Stephan. col. 530: ., 40:710», ἐπέβῥημα. Postsecus,
(vid. Iungerm. ad Longum p..428. Bod.) iam. Sic et τὸ 1οε-
7ztóv. Alciphron p..886. ἐπειδὴ δὲ τὸ λοιπὸν ἐγὼ σοι μεσαιπόλιος
x. τι. Add. Dorv. ad Char. p. 157. 809. s. [ p. 387. ed. Lips.]
Wyttenb. ad Iuliani Orat. 1. p. 149. 224. Lips. ScHAEF. p. 400 sq.

κρεμήσεται) Rarior.forma futuri quam H. Stephanus (Thes.
t. I. c. 418. E.) ex Synesio, Fischerus (Animadv. ad Well. ILI.
1. p. 120. ex Aristophane excitavit. Alciphron. pag. 886. [l. MI.
ep. 49.] χρεμήσομαι πρὸ τοῦ zfitv Aov [Add. 1. HI. ep. 21. Por-
phyr. Abst. 1. 54.] ScuaEr. p. 401.

διήντλει) Eurip. Androm. 1213. Brunck. διανελήσω πόνους.
Liban. Epist. MCCXXXV. p. 584. ol παῖδές cov τοὺς πόνους -
διαντλοῦσιν. Cf. Scott. Append. ad H. Steph. Th. s. v. [ Plu-
tafch. Arat. 62.] BonAEPF. p. 401.

σκέψις οὖν ἣν v.] Sic scripsi secutus Cour., qui ita edidit
e vestigiis librorum suorum, quorum alter, A: σχέψιν οὖν ἣν ὑπ.
B: σχέψις οὖν ὑπ. Vulgo: σχέψεις οὖν ὑπ.

δμογάλαχτος] Vid. D'Arnaud. Lectt. Graec. l E c.1. p. 3.
VILL. p. 958.

CAP. X

"4στύλος] Vulgo: στυλος. Correctum est iubente Schae-
fero Appar. Dem. t. II. pag. 349, Arsen. Viol p. 465. d»xülor.
scribe φαῦλος. — Ceterum in A locus hoc modo est exaratus:
ἦχε μὲν ὃ "άστυλος καὶ ἵππου, ὁ μὲν ἀρτιγενὴς, ὃ dà Γγάϑων.
Pro μὲν Cour. tentat μὲν οὖν.

ἐπὶ ἔππου] Brunck. praeeunte Mollio ἐφ᾽ ἵππου.

LIB. IV. CAP; IX. X. XI. | 311

xal οὗτος] Iunt. Commel. καὶ οὕτως. lllud rec. Tung. ex Urs.
Sic et Parr.

τουτὶ) Hoc pro volgato τοῦτο ex Perr., quibus etiam AB
assentiri videntur, revocavit Vill.

᾿ς ξυρώμενος Deterior haecce forma [v. Lobeck. ad Phryn,

pag. 205.] recepta est ex Parr. I. Il. a Villois. 'Tacet de suis
codd. Courerius. Vulg. ξυρόμενος.

οἰχτείρει τὴν ἱχεσίαν Sie Vill. ex Parr. Vulgo: οἰκτείρει
ἐπὶ ἱκεσίαν. Cour. de A nihil adnotavit. |

τῶν ἵππων] Urs. Par. II: ἱππειῶν. B: Ἱἱππείων. In con-
trariam partem erratum est ín Dion. Hal. ἀπίίᾳ. P. 1887, 14.
ubi pro ἔππων reponendum est ἑππέων.
^— Ζσροσεχόμισε] Par. III: προεχόμεισε.

μῆλα ἐπὶ κλάδων» Sic A. Ceteri libri mscti et edd, μῆλα
dé, quod Schaef. in uijA& τε mutavit,

ἀνθϑοσμίας οἶνος Sic praeter alios innumeros loquitur
Achill. Tat. 1. II. [c. 2.] pag. 105. ubi v. Boden. [ct Jacobs. ad
p. 26, 27.] Cf. Hemsterhus. &d Plut. p. 275. et 277. De hodier-
nis huiusce insulae vinis sic 'Tournefort. t. II. p. 85. ed. Lugd.
8. 17R7 : ,, cette isle produit de bon froment, d'excellente huile
et les meilleurs figues de l'Archipel. Ses vins n'ent rien perdu
de leur premiere réputation.'6 VinL. p. 360.

CAP. ΧΙ.
inve] Vertendum est: Astylus enimvero horum faciebet grai
tiam. -De illa virtute τοῦ ἐπωιγεῖν, quando. rem. oblatam abnui-
mus, notavit Js. Casaubonus. ad Diog. Laest. t. 1l. c. 76. Hew-
STERHUS, ep. Geel. Bibl. Cr. N, t. V. p. II. p. 256. — Plutarch.

ἢ

de Aud. Poet. p. 28. FK: Νῆ᾽ ὀλίγην αἰνεῖν, μεγάλῃ δ᾽ ἐνὶ qoga

1(e ϑέσϑαι. TQ y yàp «ϊνεῖν σημαίνεται τὸ ἐπαινεῖν " αὐτῷ dà
τῷ ᾿Επαινεῖν ἀντὶ τοῦ παραιτεῖσθαι νῦν κέχρηται, χαϑάπερ dy
τῇ συνηϑείᾳ καλῶς φαμὲν ἔχειν καὶ χαΐέρειν κελεύομεν, ὅταν μὴ
δϑεώμέϑα μηδὲ λάμβάνωμεν:" ᾿

2αγωῶ»)} Per. ΠῚ: λαγῶν.

xal λαγνεύειν μετὰ τὴν μέϑην] Ἡδοο verbe nobis servavit
A. In cett. codd. desiderantur.

γαστὴρ] Hesiod. 'Théog. v. 97. ivustisg ἄγραυλοι, xáx
ἐλέγχεα, γαστέρες οἷαν. Lucilius: Vivite luróones, comedones ; vi-
vite ventres. Euripides, seu potius Philemon apud Stobaeum

serm, 60. p. 387.

“-- -—— τν κῶν

912 - ADNOTATIONES

οὕτω yàg xaxov δοῦλον γένος
γαστὴρ ἅπαντα, τοὐπίσω δ᾽ οὐδὲν σχοπεῖ.

V1LX. p.261, Τάστρις comoediae veteris, de quo similibusque VV.
DD. ad Thom, M. pag. 181. s. Cf. Jacobs. ad Anthol. Gr. II. 2.
p. 416. SenaBr. p. 402. V. Pricaeum ad Ep. ad Titum. c. J. v. 12.
. . τὰ ὑπὸ γαστέρα] Sic frequentissime loquitur S. Chryso-
stomus. ViLL, pag. 261. Thom. M. p. 520. δοῦλος τῶν ὑπὸ ya-
στέρα. SeHAEF. p. 402. Lucian. Epigr. II. 10. Boiss.

xouíacyra] Brunck. χομέζοντα.

καὶ x&Aloc] καὶ cum Cour. ex A revocavi.

eic αἰπόλο»] Cf. ad 1. IL. c. 9. et ad 1 III. c. 18.

συρίσαι τὸ alzmolwór] Brunck. Gvg. τι αἰπολιχόν. Et sk

vertit Iacobs.

CAP. XII

εἶδε} Sic edidi praeeunte Courerio e Parr. I. JI. A B.

προσδραμών} Hanc Valckenarii coniecturam confirment
AB. Vulgo zoodg. . . |

εἴτα ὅπισϑεν - τράγοις Hoo "loco excidisse verbum ro-
gendi recte iam vidit Huet. Quod autem id verbum sit, εἴς
fici nequit; quocirca. ego quod Schaeferus de suo invexerat
ἐδεῖτο ejeci, quum eius loco et ἱχέτευε, ἠξίου, ἤτει, al, a ma-
nu scriptoris proficisci potuerint.

οἷός τε )» ] i. e. paratus fuit, voluit, qua" significatione
Gramwüatici praecipiunt οἷος sbves scribendum esse. V. Phot,
e, 996. .Harpocrat. et Suidas s. v. οἷος εἰ, Schaefer. in Appa-
rat. ad Demosth. {. III. p. 387. t. IV. p. 130. t. V. p.53sq.
Sed v. Matth. Gr. S. 479, ἃ. Cf. Parthen. c. 7. οἷός τε ἣν
αὐτὸν βίᾳ ἄγεσθαι. Achill. Tet. ]. IV. c. 9.. ὡς δὲ καὶ ὁ Meré-
λαος οἷός τε ἦν ἀντιλαμβάνεσϑαι, παίεε κἀχεῖνον τῷ σχέλει. At-
que sic etiam explicandus est locus Parthen. c. 18. xal πρῶ-
To» (sic enim legendum) μὲν ofa τε ἣν (ut recte Passow. edi-
diti pro vulg. oia τε ἤν) πείϑειν αὐτόν. i. 4. voluit causa est.

πρὸς χειραγωγέα») Parr. L II: ἐς y.

xol οὐχέτι] Sic Parr. AE. Vulgo omitütur xe.

“προσίετο} Haec vox eodem sensu usurpatur apud Xenoph
Eph. 1. III. p. 40. et Alciphr, 1. I. ep. 38. p. 116. ViLz, p. 264.

LIB. IV. CAP. XII. XIII. 313

CAP. XIII

ἀνδρῶν, yvrcixdy] Infra pag. 139, 11. ἀγδρῶν, γυγαικῶν.
Aristoph. Ran. v. 156. s. ϑιάσους εὐδαέμονας ᾿ἀνϑρῶν, γυναι-
κῶν. ubi Kusterus: ,, Pro ἀγδρῶν x«l γυναιχῶν. Nam Graeci
in hoc genere loquendi copulam fere omittere solent. Sophocl.
Antig. p. 258. Steph. ἀνδρῶν, yvvaxd» σοῖς δόμοις κωχύματα.
Lycophron,. Alexandr. v. 683. ἀνδρῶν, γυναιχῶν εἰδότα £vrov-
σίας. "Vid. ibi doctiss. Potter., qui non solam citatum locum
Sophoclis, sed etiam hunc poétae nostri recte ibi observavit.
Similiter Long. p. 129. 1. 11. ϑεραπόντων, ϑεραπαινῶν. ScHAEF.
p. 403. Euripid. Suppl. 721. Βοὴ dà xc χωχυτὸς ἦν ἀνὰ πτό-
à» Νέων. γερόντων. Livius |. T. c. 56. fin. viris mulieribusque
ubi alii que omittunt. ScHAEF. WscT.

μετὰ δὲ τοῦτο - χπὶ uaxgó»] Haec verba Hemsterhus. apud
Geel. Bibl. Cr. N. t. V. p. HI. p. 256. transferenda esse censet
in cap. 12. post voces: πρὸς χειραγωγέαν δεόμενον, et ita qui-
dem, ut sequentia: xal οὐχέτε etc. mutentur in ὁ δὲ οὐζχέτι.
Passow. contra post ἠἡϑυγήϑη cap. 13. Ceterum wine ulla ne-
cessitate coniecit Cour. μεταξὺ δὲ τούτων avrer.

μεσαιπόλιοςἿ Haec vox legitur apud Homer. Il. V. v. 361.
et apud Alciphron. l III. ep. 44. p.386. ViLL. p. 264. — AI-
ciphr. p. 332. 1. III. ep. 25. μεσαιπόλιος ἄνϑρωπος. add. p. 386.
Paulus Silentiar. XXXII. Ζυεοβόροις βελέεσσιν ἀνέμβατος ὃ πρὶν
Ἐρώτων, «ὐχένα σοι κλίγω, Κύπρι, μεσαιπόλιος, quod compa-
ravit Santenius in Biblioth. Cr. I. 3. p. 70. cum Tibulli I. 2, 89. s.
Vidi ego, qui iuvenis miseros risisset amantes, (sic vir desidératis-
simus corrigit) Post Veneris vinclis subdere colla senem. ΘΟΠΆΕΡ.
p. 403 sq. Plut. Vit. Hom. 8. 199.

μέγας xal καλὸς} Haec saepissime apud Longum et alios
scriptores coniunguntur. Supra l I. c. 28. μειράχεον μέγα xal
καλόν. l II. c. 23. μεγάλαι γυναῖχες καὶ καλαί. 1. HE c. 99.
τράγους μεγάλους xal χαλούς. c. 89. μῆλον - μέγα καὶ καλόν.
l.l. c1. πόλις μεγάλη καὶ καλή. αἴ apud Xenoph. Eph. 1. I.
pag. 15. Rhodus dicitur μεγάλη xal καλή. Id. Xenoph. 1, ΠῚ.
p. 38. ut 1. IV. p. 63. habet πόλεν μεγάλην xal χαλήν. Charitort
]. II. p. 29. ἦν τε φύσει καλὸς καὶ μέγας. Long. 1. T. p. 4. παι-
ϑίον μέγα καὶ καλόν. Heliod. 1. VII. p. 299. ᾿Δρσάχη μεγάλη

314 ADNOTATIONES

καὶ χαλή. ViLL. p. 264 sq. V. C. Hermann. ad Lucian. de Conscr.
Histor. p. 275 sq. Winckelmann. ad Platon. EKuthydem. p. 5.

μειραχίοις 1 Adverte hanc vocem ita usurpatam ut denotet
adolescentem, hominem elus aetati$ quae est robustissima et va-
lidissima. — Cf. inprim. Wyttenb. in Indice ad Plutarch. s. ἢ. v.
Sic Dionys. Hal. Caesonem Quintium L. A. Cincinnati filium,
quem p. 1993. ἄνδρα dicit, p. 1994 sqq. μειράκιον vocat, Est
háec huiüs vocis significatio non infrequens apud scriptores
Graecos.

ἔστησε χρατῆρα] Homerica locutio. Il Vl. 528. Χρητῆρα
στήσασϑαι ἐλεύϑερον ly μεγάροισιν. Noster infra pag. 138. 1. 7.
xal κρατῆρες ἵσταντο ubi vid. Vill. ScHAEF. p. 404.

τὰ τοῦ «“άμωνος ἔργα] Sic apud Theocr. Id. XXVII. v. 46.
τὰ βουχόλω ἔργα νοήσω. Vir. pag. 265. Usus Homero frequen-
tissimus. '

τὰ μὲν πεδία ἐν αὕὔλαχι, τὰς dà ἀμπέλους ἐν κλήματε) p. 91.
]. 9. δένδρα ἐν καρποῖς, πεδία ἐν ληΐοις. δ᾽πι16 illud Nican-
dreum apud Athen. p. 683. B. ex Valckenarii emendatione ad
Herod. p. 686. (Péda) χλήροισιν ἀνετρέφετ᾽' ᾿Ηρμαϑίοεσιν, iiy
ἂν ἑξήχοντα πέριξ κομάοντα πετήλοις. Pindar. Olymp. 1. MO. s.
"Edoxt» δίφρον χρύσεον Bv πτεροῖσίν 7 ἀχάῤβανεος ἕππους. ")
Cf. Abresch. Anim. ad Aeschyl i. III. p. 82. Sic et in usurpa-
tur. "V. Graevii Lectt. Hesiod. c. XVIII. p. 606. Loesn. ScHABP.
p. 464 sq.

C A P. XIV.

mu ἀμφοτέραις Vocem χερσὶν delendam esse censen-
tem Villoisonum iure vituperat Schaef.

ἀρτιπαγεῖς τυροὺς] Philodem. Epigr. XXX. ἀρτιπαγὴς ἀλέ- -
τύρος. Long. p. 112. 1. 1. τυροὺς εὐπαγεῖς. ScHABF.. p. 405,

ἐρυϑήματος πλησϑεὶς) Charit, 1, II. p. 33. κάτω χύψασα ἐρυ--
ϑήματος ἐνεπλήσθη. Sic saepe loquitur Xenoph. Kph. de quo
v. Dorvill. ad Char. p. 550, Vrrr. p. 266.

déduxag véuuy] Sic A.B: Lon Maius Vulgo »éutr
ἔϑωχας.

ω Quod hoc loco Schaef, vs. 846. Soph. Philoot. attulit, id nde
ἃ δὲ factum esse dicit Αρραν. Dem. t. T. p.638.

LIB. IV. CAP. XIII. XIV. XV. 815

λιπαραὶ]) Supra c. 4. τὰ χέρατα ἠλεέφει xoà τὰς τρίχας ἐϑε-
οάπευε. Ὕτει,.. p. 266. ..

ἄϑραυστοι ; ].Post hanc vocem interrogationis signum οἂϊ- ᾿
«(ἴογοβ omnes praeter Columb. poster. Par. et Villois. qui plene
interpunxerunt, . cod; Urs.. secuti, posuerunt.' -

πεποίηχε dà] dà cum Cour. ex AB.revocavi. — Ceterum
Villois. comparat Alciphr. l HII. ep. 12. ubi — amico
narrat se μουσικὸν wm τὸ ᾿αὐπόλιον!

,

CAP. XV.

ngolisa dà] Sic A. B: παρ. ϑή, quod. praetulit Cour, Vulg.
particula desideratur.
χαριεῖσϑαι} Sic A. Cour. Vulgo γαρέσασϑαι. — mS
.a9«:] Non.damno: fere tamen malim γαρίσεσϑαι. Hanc enim
constructionem Longus amat. p. 101. 1. 9. δώσειν ἐπηγγέλλοντο
«τὴν Χλόην. pag. 112. 1. 5. ἀγαϑὸν τε ἐρεῖν περὶ αὐτοῦ πρὸς τὸν
δεσπόξην ἐπηγγέλλετο. p. 115. 1, 16. αὐτὸς συμπράξειν ἐπηγγέλ-
λετο. p. 119. 1. 10. ἐλεύϑερο» ἀφήσει» ἐπηγγέλλετο. p. 192. 1, 20.
αἰτήσειν αὐτὸν παρὰ τοῦ πατρὸς ἐπηγγέλλετο, καὶ κομέσει» elc
τὴν πόλιν. p. 126. 1. 1. ἐπηγχέλλετο δὲ δύο ἀνε ixc(vov. δώσειν
αὐτοῖς αἰπόλους. p. 136. 1. 2. πεέσει»ν αὐτὸν ἐπηγγέλλετο. . Dio-
dorus. Sicul. t. I. p. 677. l. 86. utramque jungens formam: ἐπηγ-
γέλλετο δ᾽ αὐτοῖς πολλὴν τῆς συνοριζούσης χώρας. καταπεήσα-
σϑαι, τὴν πόλιν δ᾽ αὐξήσειν ἐφ᾽ ὅσον ἄν αὐτὸς ἰσχύῃ. . Sed cum
infin. aor. p. 690. 1. 40. ἐπηγγέλλετο δ᾽. αὐεόϊς χώραν τε δωρή-
-σασϑαι πολλὴν, xol τῶν Bx τοῦ πολέμου λαφύρων χοινωνοὺς
ποιήσασϑαι. Adeoque cum infin. praes, p. 723. 1, 38. ἤτει τοὺς
Ῥηγίνους ἀγορὰς, ἐπαγγελλόμενος ταχέως τὰς δοϑείσας ἀποστέΣ-
λειν ἐκ Συρακουσῶν. Ceterum infinitivos. aor. 1. et futuri a li-
brariis: compendia scribendi in ultimis syllabis parum. discernea-
.tibus perpetuo confundi, nemo ignorat. In Zomarae Anral.
l. IV. p. 195. B. Duc. legendum: Τοῦ. δὲ ὑπὸ λύπης ἑαυτὸν ὑπο-
πτευομένου διαχειρίσεσϑαι x. v. Δ. SciAkP. pag. 406 sq. — Mt
ego malim χαρέσεσϑαι, quae syntaxis Longo placebat et loco
sequenti firmatur grammatici cuiusdam anonymi in cod. Vat.
132. p. 178. οὐ μύκον τὸ ,δῆμα τοῦτο τὸ μέλλω, ἀλλὰ καὶ Tore,
10 ἐλπέζω, προσδοχῶ, ὄμνυμι, ἀπειλῶ, ὑπισχνοῦμαι, ὁμολογῶ,
ἐγγυῶμαι, «αἱ ὅσα ἁπλῶς τό ἐλπίζω καὶ τὸ ὑπισχκοῦμαι ouuot-

410 ADNOTATIONES

ψουσιν, ἢ ἐνεστῶτος τῷ ἀπαρεμφάτῳ ἢ μέλλοντος συντάσσονται,
οὐδέποτε δὲ ἀορίστου. Boiss, — Plaute dans lEpidicus: soccos,
tunicam pallium tibi dabo. 'Toot cela est imitó d'Homére dans
l'Odyssée IJ, T9. "Eco0o μιν χλαῖνάν τε χιτῶνα τε, εἵματα καλά,
coss s. ϑώσω δ᾽ ὑπὸ ποσσὶ πέδιλα. Covg, V. G. p. 262.

«a0(cac αὐτοὺς ὥσπερ 9écrooy] Liban. Ep. 1046. ἀνέγνων
οὗ μόνος, ἀλλὰ τὸ μὲν πρῶτον μόνος. ϑαυμάσας δὲ xal ϑέαϊρον
ταϑέζω τοῖς γράμμασι τὴν βουλήν. Boiss. Vill. confert. Hero—
dian. Pseudantonin, ]. V. p. 211. Lugd. περιειστήκει δὲ πᾶσα ἡ
σύγκλητος, xal τὸ ἱππικὸν τάγμα, ἐν ϑεάτρου σχήματι. Heliod.
l|. V, (c. 14. pag. 225. Οἱ μὲν ἀγεληδὸν ἐπὶ τὴν πέτραν ἀνατρέ--
χοντες, οὗ δὲ περὶ τὸν νομέα κύκλους ἀγερώχους ἐξελέττοντες,
ποιμενιχὸν ϑέατρον ἐπεδείχνυσαν τὸν κρημνόν.

σιροχομίσας Hanc Hemsterhusii ad Xen. Eph. Misc. Obss.
Vol V. t. III. pag. 58. et Bernardi coniecturam confirmat A.
Vulgo: χομίσας.

νεύσασαι) Hanc vocem vulgo etin Parr. omissam ex Urs., quocum

facit B, revocavit Moll In A vv.: εἶτα - κάτω desiderantur.

ἐνέδϑωχε} Sic Velckenar. olim emendavit, quemadmodum
legitur in A. Vulgo: ἔδωχε. Cf. c. 2. ἐνγδιδόντε κοινὸν μέλος.
Lucian. de Salt. c. 10. τὸ πρῶτον σύγϑημα «“ακεδαιμονέοις
πρὸς τὴν μάχην ὁ αὐλὸς ἐνδίδωσι. |

ἐσύρισέ τι} Vulgo: ἐσυρισέ ve. Particulam τὲ eiecit Schaef.
Genuinam lectionem servaverunt AB, quam ego post Cour. in
verbis collocavi.

ἀνθρώπους olxérac] Simile Homericum ἄνϑρωπος ὁδέτης,
Il. XVI. 263. Od. XIII. 128. Noster infra p. 135. L. 3. ἀνθρώ-
σεους γεωργοὺς συνηλόησε πληγαῖς. Arrianus Histor. Ind. XXIX.
6. ἔνϑα νομάδες τινὲς ἄνϑρωποι ᾧχεον. Haec loca. qui Valcke-
-nario (Adnotatt. Crit. in N. F. p. 336. s.) obverteret, egregie
- falleretur: namque οἰκέτης, ódírgc "), γεωργὸς, νομὰς, naturam
et vim habent adiectivorum, Obvertisset, opinor, Wesselingius,
laudatissimus vir, sed in talibus parum acute cernens. Lege
eius notas ad Diodor. Sic. t. I. p. 124. a. et ad Herodot. pag.
124. ἃ. et ad Herodot. p. 36. ἃ. ut intelligas, vir viro quid prae-

*) Alcseus Messen. XXI. Δίζημαι κατὰ ϑυμὸν ὅτου χάριν ὁ
παροδέτας Δισσάχκε 5E μοῦνον γράμμα λέλογχε πέερος.
ΒΟΒΛΈΡ. p. 408.

LIB. I. CAP. XV, XVI. ΦΙΊ

stet. Marklandus, a Valckenario iure reprehensué iterum mis-

cet dissimilia ad Eurip. Suppl. v. 445. Scmakr. p. 408 sq.
τὰ δῶρα] Articulus vulgo deest. Sunt dona quae Clearista

Daphnidi promiserat: χιτών, χλαῖνα, ὑποδήματα. lipsum com-

positum ἀποδώσειν poscit articuli praesentiam: cum enim dzro-
διδόναι sit χρεωσειχῶς διδόναι, de certis muneribus, veluti de
iis, quae alteri promiseris, recte dicitur, non item de muneri-
bus simpliciter. Egit nuper de hoc discrimine inter didóras et
ἀποδιδόναι Corayus δὰ 'Theophrast, Charact. p. 248. SomaREF.
p. 409. Diod. S. 1. XVII. c. 86. τῷ μὲν ὁδηγήσαντι τὰς ὧμολο-
γημένας δωρεὰς ἀπέδωχεν. 1. XVIII. c. 357. τὰ χρήματα, δεδο-
μένα μὲν ὑπὸ τοῦ Περϑίχχου φυλάττειν, τότε δὲ διχαίως ἀποδε--
δομιένα. c. 64. ἀποδοῦναι τὴν αὐτονομίαν αὐτοῖς κατὰ τὸ y&ys-
νημένον διάταγμα. V. ad Demosth. p. 1075, 28. ScHABE. sso.
Schaeferi correct. confirm. Δ. ΄Ί

CAP. XVI |
ὀψαρτυσίας] Cibos indicat scite conditos. Alio sensu legi-
tur in Athenaeo t. I. p. 13. Schw. ScmakEr. p. 409.

εὔελπις ἣν τεύξεσϑαι τοῦ yápov.] Brevius, sed structura inso-,

lenti, Athen. t. I. p. 63. Schw. εὔελπεν εἶναι τῷ γάμῳ. pro quo

paullo ante dixerat: ἐλπίδας ἔχειν πολλὰς γαμήσειν αὐτήν. Egit.

de hac voce Lennep. ad Phalar. p. 299. Scua&F. p. 409. sq.
κελεύοντος] Sic Urs. Parr. I. IT. B. et fort. A. Vulgo: xe-,
λεύσαντος. --- Verba seqq.: xal i ὑπουργήσειν ὀμγύοντος Om. E
μέχρι »ῦ»} Cf. Xen. Eph. LI. p.5. ὁ μέχρι νῦν ἀνδρικὸς
“Ἱβροχόμης, ὃ καταφρονῶν ἔρωτος x. τ. λ. ViLL. p. 269. — pag.
129. 1. 2. ol μέχρι νῦν δεσπόται. p. 136. 1.8. τὰ μέχρι νῦν üd-.
δητα [V. Weisk. ad Longin. p. 433. ScHAkEr. wscr. Adde Xen.
Eph. 1. IL c. 11. ὡς μέχρι νῦν εὐσέβησας. Chrys. Or. in Laud.
Paul. Ap. p. XIV. 3. Valck. xal μέχρι νῦν μένει. Lucian. As.
p. 104, Cour. xol μέχρι νῦν ἀνέχομαι χαχῶ».] Plenius alibi u&-

χοι τοῦ νῦν. Diod. S. t. 1. p. 231. 1. 8. Moschopul. in v. ἔξε--

νεγχεῖν. Item μέχρι xal νῦν. Strabo p. 1093. C. Almcl. ἔστι dà
πέτρα περέκλυστος, ὅσον ἑπτὰ τὸν κύκλον σταδίων, πλήρης κατ--
οἰκίαις Ἶ). τοσαύτῃ δ᾽ εὐανδρίᾳς χέχρηταε μέχρι καὶ vU», ὥστε

*) Sic emendavi vulgatum xatouxéac. Bene ad sensum, sed minus
probabiliter in zuargine oonücitur χατξοιχιῶγ. ^ Utraque con-

818 ADNOTATIONES

πολυορόφους οἱκοῦσι rdc: οἰχίας. [Xdde 'Theodor, Prodt. pag.
134. Gaulm. sic εἰς ἄχρε xo νῦν idem p. 34. 89.] SenaEF. p. 410.

τῆς σῆς] Haec verba solus A nobis servavit,

ὀμνὺς ὅτι μηδὲν) Cf. Schaef. Appar. Dem. t. I. p. 192.

olveu γέροντος] γέρων mascul gen. non rarum est apud
poétas. v. Valcken. ad Eurip. Phoen. v. 103. Sic Theocr. ld.
VIT. 17. ug dé ol στήϑεσσε γέρων ἐσφέγγετο πέπλος. XXI, 12.
γέρων τ᾽ in ἐρείσμασι λέμβος. Rarius apud prosaicos Lucian.
Lexiph. c. 6. οἶνος δὲ ἣν οὐ γέρων, ἀλλὰ τῶν ἀπὸ βύρσης. Amor.
c. 12. οὐδ᾽ αὐτὰ γέθοντος ἤδη χρόνου πολεὰ καϑαύαινεν. Sed
feminini unum mihi innotuit exemplum a&pud Nicet, Eug. |. TX.
v. 41. "Ex συμφορῶν γὰρ συμφορὰς ἄλλας ἄγεε, ἀεὶ δὲ τὴν
γραῦν ἣ νέα νιχᾶν ϑέλει, ubi v. Boiss.

γεύομαι) Sic post Cour. ex AB scripsi. Vulgo γευόμενος.

bm ἐχείνῳ) A: ἐκείνων. "Villoisoni coniecturam probavit
Kreyssig. p. 8. recepit Cour. Male. Similia nostro loco habet
Matth. Gr. Gr. p. 723.

vyí(xnaov] Cour. ἐλέησον suspicatur. |

col ἐπόμνυμι] Praestat Villoisoni coniectura σὲ ἐπόμνυμι
Courerii tentamine: τὸν σὸν ἐπόμνυμε καὶ τὸν dpi» ϑεόν. Sic
iudicat etiam Tacobs. in V. Germ. Decet parasitam: per domi-
num ut per deum iurare.

ἐμπλήσας τὴν γαστέρα τροφῆς} Similller puneo, üt notat
Cour., apud Alciphron. l. 11]. ep. 49. οὐ πρότερον στρὰγγαλίσω
τὸν τράχηλον πρὶν τραπέζης ἀπολάῦσαε πολυτελοῦς. ubi v.
Bergl.

Τναϑωνάῤιον Corfulit hanc locum, ut refert. Vil., War-
. ton. cum Theocr. Id. III. v. 7. "2 χαρέεσο᾽ "pavAM, τέ μὶ οὐχ-
έτι τοῦτο xav ἄντρον Hagxiztoa, χαλεῖς τὸν ἐρώτυλον.

: Structio proba, Eldikius Suspic. Specim. p. 10. ,, Verba pleni-
tudinem ao cópiatu denotantia tertium casuim non respuunt, licet
seoundo .usitatius iungantur. Vide Abreschiun Animadv. ad
Aeschylum. ΠῚ 13. p. 133, [imo 333.] Callimach, fr. 166, Kal
Uóraxi: πλήϑοντα λιπὼν ῥόον ““στερίωνος: :* Euripides Orest.
v..1357. Fors. δανρύοιοσρ γὰρ "EA ἅπασαν ἔπλησε. Eau-
phorion apud Stobaeum pag. 333. Grot. λαρὸν δ᾽ ἐπὶ χεέλεσι
πρώτη Μασιὸν ἐπισγομένη, λευχῷ 0 ἔπλησα γάλαχει. wt
vere cozrexit lacobs, niin, in Eurip. p. 176, SCHAEF,

LIB, IV. CAP. XVI. XVII. 319

CAP. XVII

λύπης] Quod hanc vocem contra libros in λύττης mutave-
rat Schaef, id retractavit Mell. p. 128. Et sic censuit etiam
Boiss. ad Eunap. p. 478.

ἐπηγγείλατο] Sic. scripsi ex A praeeunte Cour. Vulgo le-
gitur imperfectum.

κομίσει»} Tunt. Parr. χομίζει». Correxit Moll. Cour. de.
suis codd, nihil notavit.

εὐθυμίαν]. Amyot. εὐ A: ἐπιϑυμέαν. B: ἐνθυμίαν, Cour.
suspicatur: εἷς ἐπεϑυμίαν δέ ye αὐτὸν ἘΝ 9. Boiss. δὰ Ni-
cet. p. 88. ec. ἀϑυμίαν.

τραγικὴν δυσωϑέα») hircinum Juetorim. An alibi τραγικὸς.
hoc sensu occurrat, ignoro. Forsitan luserit Sophista in verbo
ὑποχρίνεσθαι ac nomine τραγιχός, lneptus, sane lusus, sed.
idem Sophistam nostrum, insulsissimum hominem haud dede-
cens. ScumakrF. p. 413. Illius usus exempla dedit Schaef. in Me-
let. Cr. p. 128. et in ed. Passow. h. ].

ἄπο σχόπου] Vulgo: ἀπὸ ax. V. Schaef. Melet. p. 59.

ἐν οἵῳ] Sine causa Cour. coniecit ἂν ὅτῳ.

φυτοῦ) de platano a Xerxe amata v. Aelian, V, H. l. IL.
c. 14. et ad eum intpp. Propert. l. I. el. 18. v. t9. Vos eritis
testes si quos habet, arbor amores, Fagus, et Arcadio pinus amata
deo. ViLL. p. 271.

ποταμοῦ). Brunck. iure vulgatae patrocinatur contra Valcke-
nar. temere cónücientem zrzeuov allato Homer. 44. 288. Τυρώ,
"H ποταμοῦ ἡράσσατ' ᾿Βνιπῆος ϑείοιο. οἱ Apollod. .]. L c9. ὃ. 8.
Τυρὼ... .. ἔρωτα ἴσχει 'Εγιπέως τοῦ ποταμοῦ.

ὁρᾷς] Huius enunciati fine nente signum ex Urs. re-
posuit Moll.

ὑαχίνϑῳ] Aristaen. 1..I. ep. 1. pag. 3. ἡ δὲ κόμη quomdg
ἐνουλισμένη ὑακένϑῳ ἄνϑει χαϑ' Ὅμηρον ἐμφερής. Nempe Ho-
mer. Od. Z. v. 231: xad" δὲ χαρήνων Οὔλας ἧκε κόμας, DE XLV
ϑύνῳ ἄνϑει ὁμοίας. ΟἿ. et Od, V^ v. 168. σία, p. 212, V. in-
primis Jacobs. ad Philostr. Imm. p. 351.

ἐν χρυσῇ σφενδόνῃ)] Timaeus p. 244. ἸΣφεν ϑόνη" τοῦ δαχτυ--
λίου ἡ περεφέρειω. Plot. Lex. Σφενϑόνη" ὁ δαχτύλιος ἄνευ τῆς
σφραγῖδος. Eurip. Hippol. 862. s. Καὶ μὴν εύποι γε aqeyóórgg:

320. . * -ADNOTATIONES. T ἂν

χρυσηλάτου Τῆς οὖς à? οὔσης. τῆσδε, προσσαίνουσί, με. δὰ

l. vidend. Valcken. et Musgrav. Máydonr | χουσῆ» vocat Plato
Epigr. XVII. ad imagines respicieus gemmae insculptas, "Perti-
net liuc, διὰ διρενδόνης τοξεύει», de quó legenda lulianea' ne
tenbachii i in Bibl. Cr. IIT. 1. p. 12: s. ScnaEr. P. 413. :

- λευχὰ φιλήματα] ψυχρολόγημα σοφιστοῦ, ὡς xal τοῦτο πρὸς
σϑὲν" στόμα μεστὸν λευχῶν ὀδόντων.. Ἔστιν οἷς [Villois. et
Schaef] μέντοι γραπτέον ἔδοξε" γλυχέα ᾿φιλήματα. Covm. Sic
statuunt etiam Tacobs. et Boiss. Recte.

Bo&yryos] Sic scripsi ex A. Omnes micpti ceít. et edd,
Ἐρέγχιος, quae forma an in usu fuerit dubito. — De Brancho
Ajfollinis amato (vel secundum alios, filio) deque. eius in' Caria
prope Miletum oraculo ' v. praeter. Intpp. ad Stat. 'Theb. t. III. .
p. 478: ed. Barth. Strab. IX. p. 421. XIV. p. 634. Conon. Narr.
c. 93, pag. 29; a lacobsio laudgtos etiam Intpp. ad. Herod. L I.
c. 9x: Milér Dor. €I.- p. 224 64." Wyttenb. ad Plutarch. $8. 5.
N. V. pag. 64. ib. Addend. pag. 383. ed. Oxon. Lucian. Dia. '
Deor. 11. 2. ih, Intpp. .de Dom. c. 24: pua δὲ τοῦτο. ϑεός στιν»
εὔμορφος καὶ ᾿Δεϊῥάχιογ' ὡραϊῖο»", ἐσωτικῆ τις πᾳιδιᾶ. ὃ Ἔραγχος
ἐπὶ πέτρας χαϑήμεδος. ᾿ἀνἔχει λαγών, προύπαίζει τὸν κύνα, ὃ
δὲ πηδησομένῳ ἔοικεν ἐπ᾿ αὐτὸν ele τὸ ὕψος" καὶ ᾿ἡπόλχων παρ-
ἑστὼς μειδιᾷ, τερπόμενος ἀμφοῖν," xal τῷ παϊδι᾽ παίζοντε καὶ

4M

nup Quéro τῷ κυνί.
v» al ἘΠῚ "Sie acripal ὃ E veitiglis dod. A, id αὶ quà est e καί
ἀι. Vulg. εἰ ἔτι. 2

, τοῖς «fióc ἀετοῖς] Ces Niles de Tàpiter heritolent i à cb gri
mé" gemble'ohe petité note," On “πὸ patté ondihirenent que
d'un seul aigle. Il y a dans l'Anthologie Grecque plualenrs jo-
lies epigrammes (voyez la 36e de Straton, la 6e des Anonymes,
et r^. d 0o dei Mdlénkré) 4. αὺ les oanink: des dvoildcFamdonPpafbat
de l'eigle de Yupiter; eü de: Tupiter eirariga* ert" sgh βάθποκ.
Bilieé a thi? (uds Tufiter" inlsit; pt. "dé medio. ferrae eisstaret,
locum dare potuerunt "quorumdàm opinioni, non unam ged plu-
res lovi aquilas praesté ^esso. ^ Vide Schol. Eurip. "Oreit. 33].
et quae notant Schneider. et Heyn. ad Píndst. fragm. P.. 56. we

δὼ D δυεῖν ἀν

to oc 6t 0 AP. XYUT.

i NU κε ^ "Wa 8v wt . ᾿ ΟΣ wi τὰ
᾿ ἡδὺ γελάσας] Quae olim his NicibUE. interpesitt eph? quicti-
cula dé, ea ἃ Cousz euctoritato dmi dlettaestis zt?

Sox. a4

& .UOMa-

LIB IV. CAP. XVIL xvi. 821
; 5
: δ Ἔρως soul coques] Xenoph. Cyrop. 1. VI. pag. 91. 8.
Bteph. [c. 1. 5. 41.] περμελοσόφηκα μετὰ ἀδόξου ϑοφιστοῖ; κοῦ.
Ἔρωτος. Aristaen. 1. Y. ep. 14. δεδήλωχας τὴν ᾿Αφροδϑέηρι ἔχρ.».
γὴν εἶναι παιδεύξιν δήτορας οὐκ δλέγον ἀμείγους xe τοῦ Νέσεο-
qoc τοῦ Πυλίου. Achill. Tat. l. 1. c. 10. αὐτοδίδϑακεος γάρ Basis.
ὁ ϑεὺς σοφιστής ; ubi recte monet Carpzov, Amorem ὡσεὶ Po-
χὴν σρφριστὴν a Platone dici; unde . huiusce. philosophi. euctori«
tate innixa Amoris sophistae statua in scholarum ac gymussio-
rum orgementis habita fuit. . [ubi . v. Goettiing, pag. 449. ed. Ia-
cobs.] Idem Tat. 1. V. c. gr. διδάσχει γὰρ Ó Epeg καὶ λόγους.
et eod, cap. αὐτουργὸς γὰρ $ "ἔρως καὶ αὐτοσχέϑεος σοφιστής.
Maximus Tyr. Dissert, XX]V. t. I, pag, 486, Reisk. πὸν" Ἔρωτα
Σωχράτης σοφιστὴν λέγει. ubi Max. "T'yr., . observante, doctissi-
mo interprete, respexit Platon. Sympos. p. 393, B. [p. 808. D
bi cf. Stallb3 Anaxandrides apud dona io 83... -
Grot, ΝΣ | ;
"Ἔρως σοφιστὴς ytresp διδάσκαλος,
Σχαιοῦ πολὺ χρείτεων πρὸς τὸν ἀνϑρώπενῃν βίον.
Apud eumdem, P. 941. Aristarchus de Amore: i
Οὗτος γὰρ ὃ ϑεὺς καὶ ἀσϑενῇ σϑένειν᾽
᾿Τίϑησι καὶ τὸν ἄπορον εὑρίσκειν πόρον.
Vin. Ρ. 3,3,
τὰ μὲν — Τνββωνρρ Haec verba ex Urs, tet lins
Videntur etizm in AB servata ess
γενήσεται) Parr. 1. HI: γεγήφεσϑαι,
i nip ies Frustra. Pes in lxi, ones Reha

μ΄

2) Oà M, de Villoison et il los does vers λους, qu'il
citet Co n'est swrement pas dens le Stobóe de Grotius, Le
second vers n'est poiat un vers; et les deux easembje aont
eucun sens, ἢ ἔδει lire et ponotuer ainsi:

ξτ ποῦν ΜΈ οι πως «eie civ dDbqdaur Mi,

C'est dires, ἔρως γένεται διδάσκαλος, πρὸς τὸν ἀνθρώπων
βίον, πολὺ ἀρείτων σκαιοῦ σοφισεοῦ. Yes desx wers
qAGIGNe qu pure: ae sont pas mieux traitós, Il faut lire

le premier
Οἶτος jh ὁ ϑεὺς καὶ τὸν deberi σϑένοιν. [dines
BnRvnck.
Ν Χ

LokGUus.

c te: » ; ,ADNOTATIONES ELS Cx 1
derus adscisceret, in Nicetae Annalibus repertum, Praegtabi-
lit Kónglbuctoritas. De arbo ᾿ἐμπαμοννεῖν Y. πε: "d: ,Lu-
dias. t. 1. p. 124; fiprimisque Lennép. ad Phalàf. f. 45: Scifíar.
pag. 418." . ΝῚ

- χἄχενη» '8lo Toig. ex n. σωρὸ iuri Je AB
nihil egotstum. :
-οὐὐτὰ χρυΉ i] Flor. et pd. m χβύϊρα. c b

το ἔρημα δὲ} Ocur. suspicatur τ ᾿ἐῤῥέτωσᾶν μοι vel ἜΝ
«οἱ ἀλλ᾽ οὗ μὰ] Sic A. Vulgó : “ἀλλὰ ud.

' Bobo - ἐν αὐλίῳ) Omnes libr. mác. et edd. velt. αὖλ tlg -—Vi-
ἀνίαν. legendum αὐλίῳ. εἰ sic 'hàbét: H. Steph. Animadv. 'Beé ad
pravseps, "Chil. ἘΠ. éeiit. 1.39. ubi v: ' éFuditissimurü Ste h. , hoc
adagium se&ueleünten, " fem e de i lis, qui accepi suis 'essé desi-
náné, Sici bóbus Vetuli& accidit, qui In stabulo relinquuntur,
ut'inutfles? etc! Ives, — Recte animadverterüut Tungerin. et
Bean, Cóortia ^VIliols, oU1/D' eise séribenduii, "et. εἰς statuit
Godofredus Hermannus, quem ego ea de re consului, αὐλῷ est
spud Suid. Hesych. Próverb;" Meir iori. Apostol: prov. Cent.
V, 18. Boi: B^gUXQ γέρων. Ν Contr: Diogeniai, ἯΙ, Τὸ: ᾿ἀὐλεέῳ͵
quod corrige — *"

"OU σιωπήσομαι) "Hané Schaeferi: υιεήδα τό δεπε δοίβεαμω
AR. Vulgo cuo npaÓgtevbé. ἢ

ὅτε εὗρον) Nulla est causa ab hac omnium ebal. et dd,
rüiKdefi:le&tibné, &t;reclé-statt Brimdi, In'vv. lctt. textui
subiectis lege pro 8, τὰ V. δ, τὶ S. 77 Buenos

"^ δαὶ nag ς τρεφόμενον "Neque- hoc i in loco ' duie jid mptan-
dinn:'efto-eenseo ; Zdünh Ueibá: qüéahit "ome: "Intelifei ; * etiamsi
non cum Schaefero εἶδον intrudas. Non enim membrorum con-
cinnitatis tantopere studiosus est Longus ut Singula singulis
φραῃεῖ «. Suam ἢ Ὁ πον τ" TE 8 on. i UTE S dE 4t
o4 συνωικείμενα )- Dexida. noh nordnt. itertm pu E i26. L 14.
Exulaxvi

tec$et ASsb cs I9 l3 ἼΝ 20.0
Mo 809a, x. &A6utin cani oNII ads Dti i[4nl í(À. v2" e ian

F "1
AU ret μεν" τὴ ) M ur AR. XI. Usa KH ure
χη θδῥυδὲ Y Wie- recie" eerréxit: "Abresch. Lectt, ' " Erlitaen.

Mr E reitim, geoodi. queni, Υ... Nec. aliter legitür.i im AB.
ti Amor. ὦ 8. εὐθὺς γάρ μοε δύο ἢ τρεῖς προσεῤῥέησαν.
— 14 ἀσμῳ χὰ So témeré 3n pd nintavit, €iour:

*
4 ea P

4 "T . οω{4ι8ε

., —— LIB. IV: CAE. XVIII. XIX. XX. $23

JN diy Jl Miro] "Vulgo: εὐηγγελλίζεεο, Correxit Schael,.
ἀνδρὸς γέροντος} In bac voce, ἀνδρὸς , emphasis jnest et.
elegans "hellenismus , ut Observat Muüncker. ad Anton, Liberal,
c. 35. P; 258. ubi 'et plura huiusce loquendi formulae. exempla
affért. ' Sic suprá 1. f. c. 40. ἀνδρὸς ὁπλέτου. l.IV. c. 15. ἂν-
ϑρώπους οἰκέτας." Infra c. 29. ἀνϑρώποὺς γεωργούς, Cf. Mark
land. ad Lys. eto Nixojit: t. V. P. 861. Reisk. Vinr, p. 277.
|. οὐ nu ποτρ M. ] zoté. Tevocavi cum Cour. ex A
D: ὀὐδὲ εὑτ. M, ΄
| φόῤῥτο τὸ παι ϑοϑὴ B: ἴοῦτον παιδίῳ. :
eyes δόλον αὐτὸν οὐχ ὑπερηφανῶ]. Notànda constructio,
Accukátivo ὑπερηιρανεῖν saepissime iungitur de qua structura.
Ye Potter. ad Clem. Alex. p.48. b. Tuetur hoc ve:bum contra Pollu-
cem Locellà ad Xenoph. Ephés. p. 141. Xenophonteis locis ibi
collecti accedàf. tertius | . M. οὐδεμία" τιμωρίας ἀποφυγὴ
ὑπερηφεδήδαντι ; MEO v Shxr. p. 419 sq.
ἐπὶ yuraixày ἔργα] Rec e Boden. confert Lucias, de Dea
Syr. quo abóminandum ilfud scelus siniili velo obtegitur ; εἴ-
μετά τε γυναιχήϊα φορέουσι. xal ἔργα γυναικῶν ἐπιτελέουσι,

quod' opus muliebre. facere. vocát Petronius & Moll laudatus.
vit. 4:8. ^

» £l

dae Ce τἀ * δου"
QUOAITS Cl. P- qe. BONS "Ag.

CÀP. XX

τοῖς εἰρημένοις 1 artjibulum réjoécavib e Parr. Vill. Et sic
jam Commel, Jungerm. Aunt. caret eo, Ex AB nibil est ngfajum.
ἊΝ ἱτόξοποιήσαϊ ] "Alóphi. L 1Π. e 19. sofonoret τὰς 4 obs.
Arlstoplt. in Lys. v, 8. 7i Mr da μὴ σχυϑρώπαζ᾽, ω τέχ--
yoy, 'ÜU γὰρ Hotel ἴσοι 'τοξόποιεῖν r4 ὀφρῦς. De qua voce .
v. Scliol. ad h. l liaec ἃ "Sor hocle- adduceatem : Ὡς ἂν “Μέτα;- ᾿
zov Διὸς ἕν tei; χάῤᾷ: Qien "versum sic emendandum cen-
sto: ῥα» ϑῇ χαρῷ. «um Suidas, qui in τοξυποιεῖν t. III. pag. 487.
eunidént' profert et hunc Hojnericum "confert εχ ll. Ὁ. v. 108:
οὐδὲ μέτωπον ἐπ᾽ ὀφρύδι᾽ χυανέῃσε “᾿Ἰάνϑὴη. in Sophocleo legat:

ἰανϑῇ χαρῇ, pro quo scribendum 1a»97j em “)» bus miror

210 ΞΖ ΠῚ) Qc, 752. 0t ΣΏΑΝ, 7 :
E Regents. up Seide et MEQUE dons EN
ὡς ey “Διὸς μέτρον αν» δῇ χαρῇ...

X2

BnRuNck.

834 ,“ DLODNOTATIONES 1

Κυείοι! ad Suidam et ad Aristephapis srholiestep diligentiam
ejfogisse. γι P. 218. CE
ὡς υἱὸν] Hac omnium líbror. "lecüonem,. sinam ΟΝ
intellexerünt, Vill. Pass. Copr, Ἰαοοῦδ. .Vill, qoniedit oia 1 vlir.
Pass. ὧδε, onr. quemadmodum Ants gum cobiecerat .Drumck..
scripsit τὸν υἱόν, quod facobs. in Gerumalcls expressit. Κόρα
ego puto οὕτως, in, ὡς, (grin, sed, piniern. Arünian, ante
υἱὸν loci ratio flagitare vid videtur
καϑημένηςἡ Cour. , "ee ἀράδα Valckenarius,. conjecit
παρακαϑημένηςε quod probat lacohs. Εἰς sic, etiam, Amyot:
sa femme assise auprés de lui, Sed nullam muítationem, requiri
credo, εἰ καϑῆσϑαι sic de Clearista lojcllginut, nemndmo-
dum, saepe apud oratores de iudicibus usurpatupa esf, .
ἐβασάνιζελ Recte "'I'hom.- Mag, p. 143. Bacastux: ἐπὶ ᾷοχι-
μασίας λαμβάνετε, xe τὴς διὰ λόγων͵ gal τῆς διὰ χῳρνοητεκῶν
δργάσων. Ct. et I. 6. Graevium M Lacian. -Soleoc., t. ἢ, p.
568. Vjtr. p. 279.
᾿᾿αὐὐὸν] 'Tacite correxit Schaef, αὐτόν, quod. vios. essa
iam viderat B;unck. “ΨΥ
μητρὸς Huetüi, "fungerm. Villois. torlecfura, quae quo-
dammodo firmatur 8 cod, A In quo corrupta vox pu μή-
τρως. Vulgo: μήτρας.
᾿ δὑτελοῦς] Mrg, Parr. m ἘΠ ΜΕ
4t QC. A.P. XXL. - τ 7e
Ph. eóniecturis indvlgere. Cliarit. 1. ΠῚ. P 159.
diio ἄλλο τι ἐμαντεύετο". πάντα δὲ μᾶλλον 7 τὸ ἀζηϑὲς εἴχα-
ζὸν. Pro μαντεύεσϑαι᾽ autem ad oram Par. 1, in Urs.: Metev-
εὔϑαι i. ὃ. inquirere, investigaré. De qui -Xoce v. Foé£s. in Oe-
con, Hippocr. in ἈΖάετεσθαι p. 899. Hoe
runt "Homerus, Pindarus, "Theocritus Id, XXI. uer aec Fugiiden.
Iphig. Aulid. v. 854. "Taur. x. 1938. ἜΒΗ, Agni, Y. v. 1103.
etc. bt Aryol verüt: quu. A'etoit [ point besoin, d sonet. daran
tàge.. Vitt. p. 219. »hoaeder ive uxo fam
᾿ ᾿κόμίοὐδα] Par. Π: ομίζουσα." “ d
qviscaóuern) Sic AR; non, ut. in Sinneri edit, in -

λαττόμενα: - Corrigendus. eral textus rditiónta. πον qui
typographico errore Habet dvieridutr.

“δα MERE

Lm WU CaROXÉl xm. 0$

᾿χοῤισθένεα δὲ] δὲ cum Cour. éx AB revocavi,
ἐπέβλεπε] Verbum compos, pro vulgato simplice ex AB
praeéunte Cour. recepi. :

: ϑεασόμένην T "Vett. edil. ϑεασαβένην:" ' Uortexit" iàn Yun. .
gérli à * postés tohfirmátem ἡ est a codd, Pato Se edam
Aatiigót. t. V .

A rpetifdeiubr ati 'Fecté" correxetant, disini οὐνοδῆκα:
μὲν Schaef, et Branck, Confinnant "AW. " 7 ' c"
- "didis οὐκ El γουτους vols ἀγροὺς κομίσουσα»] Sic' scripsit
et"diititixf hüne'fociim Coür., quemadmodum habent 48. "Vul--
ἐπὶ car ὙΠ et Sehdef: " |
T σύ»»"»}" Courekit confectira Σωφρδνην non chret ve-
risinilitodiné: WNutrix 'apud Arietaenet, I e. Σωφρόνη vocatur,
[V. Bast. Ep." Ck. p. 219.] Borsi.
^ Wt αὐτὰ ταῦτα] Sic corwuhxit Céur. "titfamque Tectionem,
et: vulgatam ' ταῦτ et codicis À αὐτά, "ἀκ qua cóniunctiong
optiria enascitur sententia. Ὁ
vitri, quis ἄῤερ. fuifrepoy]" Nalhs idonea cusa est, cur
cum Bekaek.- “Ὁ yos vulgáta distinctione recedamug: ndi: |

τὰ ποῦ ,8 Hi t. 60058 GM.

| Rue At, a.u BE Y Xn d SOR 4

ὃ Δάφγις ϑέοντα — καὶ βεῶντα "arp. Ynlgaiam, quam
exhibet Vill et Schaef. sic supplevit et mutavit ex A Cour...

ῥίψας 1 "Ter in easdem pagina yerbum ῥέπεειν usurpavit
Menge scilicet easdem ice iteraré ams amt. VEM. P 281.

six πύρα], Tn fiae e "e: τ dne woe piger. "T
didis, Annis 4 “Μ Zr b. ut) TN ἐπὶ p FUP UVXAT.

ik Rena tac sry

decr. A P. XXL. E y

7 aerial -" Poira drtod Kl. v vett. mrg. Ps. |
IH- A 8: ἐρέγονίαι" E $us
ὁ Περιἐμεινεῖ Par. ΠῚ ἐπερίμενε, ^ i

"τὸν πατέρα — ᾿ἐιριλοφρονείτα ] MR Sel. lacs p. 374.
ed. 8. Lugd. Bat. fontem huius. led Andicat Xenoph. Cyrop. SHE
c. ὃ. 8. 2. SiNNER.

"SrglcüMyor] Hinc cod. as léctionetà a Cour. receptam. sin-
cerkin eise "Düiionstràt ἐάρ i. fin. MÀ o. ὑλὲρ τῆς ἀμε-
λείας ἀπελογεῖτο. Ψαυϊροὶ ἡαδ' ὀλίγον. 77 7

—— A ÓÀ - τ

336 C... CADNOTAHONES ., q

CP. XXIV.

χρόνου, διελθόγτος ὀλέγου] ὀλέγρυ ,desat in: Pegr. L I.

ἀλλὰ ἐντάμῃο Meliod. L IV.,e &, p.178. xal ἔσται, σοι τὰ
τῆς ἢ γραφῆς, ὦ μάτην ὡραίᾳ, καὶ ἔγχλημα τὸ κάλλος ἐμοὶ προσ--
ehpeae,,. εἰ͵ μὲν περισωϑείῃς» χγωρίρμᾳτα » *. δὲ d' ὅπερ, καὶ ἀχοὴν
λάϑοι τὴν ἐμήν, ἐπιτύμβια xol μῃτρὸς͵ ἐπικήδεις δάχρμα, l.. VIII.
€. 11, p.302. τὰ yàg. avrexse béven, Mu γνωρέσμαχᾳ, καὶ παρὰ
τοὺς ἔμπροαϑεν, ἠεὶ χρόνους. Imgfosades προυηουμμένᾳ, πότε καὶ
πλέον, τῆς κρίσεώς μοι γενομένης xnà ες τελευτρέᾳς πρηρδαμω-
μένης περὶ τῇ χαρτῃὶ ζωσαμάνη aquqa ἐξύγχᾳνον, 8 μὲν σωζοίς-
tni εὐπφρίαν βέου.χαὶ; τῶμ den yaóuot, εἰ δέ.» πάρχοιμε xai-
λωπίσμαεα ἔσχατα x«i ἐντάίρια γεκησόμεμᾳ. JUNGUEM,

ἐπώλοντο ]. Vnlgo 8 Bar, L. IL; ᾿ἀπῴλλογτα,, Cnroiit
Yangerm..

χοημάτων ἕνεχαῖ. quod attinet ad opes. bao». hs ue expli-
cat Thom. Mag. pag: 194, Signifigatio huie praeposiiopis *)
haud infrequens. . V.. Valcken..nd WHerpd, p. 406... πεῖν Eh;
laridea Lennepii p. XIII. [cf. p. 73. ἃ. Schaef.] Sic et οὕνεχα.
V. Brunck sd Soph. Phil jw. UH. Kpdem modo adhibetur
ἔχατι. Aeschyl. Pers. v. 835. πλήϑους μὲν ἂν σάφ᾽ ἴρϑ' ἕκατι
βαρβέροις. Navi ἀρατῆσαι." quod telle formidavisset castigare

᾿ Wakefield; án "Tregoed; Del. t. T. pag. 16. Euripides Helen. v.

1902. s. Musgr. Ὡς ἂν b y ἔχατι μὴ i9 | ut. fis Tod"
ἐχχομισϑεῖα᾽ ἄλοχος; fc pleni. Add. Máfktand. ad Eurip.

Eph. A. p. 121. Βόπλεν. p. 4231. ^ 7^ 77

πολὲὴν μὲν γὰρ] γὰρ e Parr. 1. 11. revocavit vit. Vide-
fur: accedere A 3. TEE"

ὥὺγυρον) Par. III: Moripus: uo

εὐδαιμόνων} Quo. sému lathre! Pélitds diéhius, id' ét opu-
lentos. Sic supra L I. in. ἀγρὸς ἣν ἀνδρὸς εὐδαίμονος. Xéhoph.
Eph. 1. V. p. 76. ὠνήσασϑαε δὲ οἰκέϊὰς ὠῤῥέδυς καὶ ϑεῤ«πάένας

καὶ ἄλλην σξευῶν περιβολὴν bei yéjod! & "ἀνδρὶ ᾿εὐδαέίμονε.
ViLL, pag. 284.

: .
0 Vt on
.

: E Cus ἕνεκα peeapositiontn dixerim, . disees « & ας Bhsio. à ad

Gz. p. 504 $q. Schweb, [p, 104, δαῖ.} Seyaup,, ..

LIB. IV. cab. Yi. XXVL — 5390

'g * - CS S. UE *. ) E ad e zd « “τὸ Drei LA

s as ς .6! sH . ak
ΟΝ UP. XXV ME

sdbrs, mio] ταῦτα quani desit ἵ án Am EN Cour. ii
ἐπὶ zroró»] Vulgo: ἐπὲ τὸν πτοτόν. Articulum eiecit, "Cour,
ex auctoritate codd. AB. V. δὰ L1. c. 90.
zttQuuévovoi.] Hadé Abrekchii ncDiicc, Thucydd. p. 674.
prolatam coniecturam confirmat A. , Vulgo: σεαραμέχουσι. ᾿
Pbrevéor "hic. Homerus ἔν, XXI. 182. et alibi. Euripides
Tphig. in 'T. v. 1010. (1017. Musgr.) Áristophan. Nab.. y. 81,
848. Antipater Sidon. XXXVI. quanquam 10} dubiam. facit le-
ctionem Codicis Vaticani dissensus, Antoninus Liberal. p. 196.
Verh. πόλιν ἐνταυϑοῖ χτίσαξ. p. 902, ἐξελάσαντες δὲ τοὺς ἐν
ταυϑοῖ οἰχοῦντας. p. 998. ἐνταυϑοῖ τοὺς παῖδας ἀπολοῦσαι. AF
ciphron. p.494. ἢ}. ΠῚ: éj. 69.]" ἐνῥαυϑοθγὰρ elc τοὔϑαιος ἐπι-
xózTOVtéc..'Thomas Mag. p. 902. ὡς τῆς ὕνεως φιλοσυφίαξ ἐν"
ταυϑοῖ μελετωμένης. Add. H. Steplian. "hes. G. L. t. I. col
1903: ΘΟ. Ceterüm fülluntt .&Yarmaticl ; ^ qui iuis" àdverbii
ust: γῇ: ἔν ἐόλῳ σημαοῦψ ddstriiguat.: "Monui dee ΔΗ θ᾽ “Ναὶ
jus moduli in tironum gratiam, quod Idiiobrum 'veliáriéwr dia
e&óres--in' telibas- offitio suo pou pde m
BoragE. p.439. τ -- -’ ᾿ en o. wu il
ἐξεγέλααα»] Sio. AB. | Cou Valgo: : ἐρέλκακν" τα μύσται ὦ
CET 94e εἶναι] e Bod, se Urs. Par. IL. A; γαῖρος
ἔτι ἦν... cor ἐν ! ete Eco nq inue Nun,
, . dvunióotoy συκεπρόερεν ἢ Hie. apposite Moll. .e, Xsphilino
laudat, χαὶ ηυμπόσιᾳ πολιὰ συκεχρότει. εἰ. e. Tuliani Caespiíbus
s dà συμπόσια συνεχρύτουν. Ach. Tat... IT. c. 13 [ubi v.
acqbs. p.,518.] τοὺς γάμους συνεχρότει, ubi Bogen. confert He-
rédlan. L V. c. 6, 143: πανηγέρεις παντοδαπὰς συνεκρότει, Vide
et Reitz: ad lac. Conviv. t. IIT. p. 432, Virr. P, 285.
deanórng τῶν ἀγρῶν] ÀAmyot, nisi ipse erravit, in suo. eod,
ddr. αἰγῶν. ἂν vertat ina(ire de ses cliereg |
ex tel! a nil deest artic., quem ex AR geposult "our.

J^ (d e. m- VP Meus we not on.

i3 "€ À: P. XXVL kcu

τὴ ἐσμμένουῃ ἢ Es6 Tóngermani "encudatio- Nulgos δι ἰδομένῃς. ὦ
" οὕτως δὲ &o«] "Bic Parf' Ἃ E Volgo: "eio δὲ ἃ &( ü

- tMisgyo] Bie A dan a Fonsi. Conc w——
'' Par. HI. Tang.: ἐδάχρυδεν.

ἐπαλλασούμενο.] Yplgas. ἡπνβλκτεόμενοει Diui estin. An.

τῆς μὲν γὰρ πηγῆς xol Ine] A: τῆς μὲν γὰρ. πηγῆς ἴτε καὶ

bn πολλάχις μετὰ Χλόης, A f)

. [ON -* -—- 5 € € ΕΣ
id ef à cv va , Uw-»
n ν 5 iov ἭΝ "EL 4
-—— ἐπα "CA P;—XXVILE i « 2
"te E . .

T7o7TTY
..,Ürtioomolet yéuosc) Sic supra 1- IV. 6767 μὴ μάτην Ovti-
goxolobaw αὐτόν. 1. IIL. c, 82. Aoi most, Vis.
^ pag; 286."
* xor atras] Quae vulgo "interposita, erit his. verbi
M xad, ea τρις AN expulge s 8 Conr, *
T2 (AP, XXVIL.. NH m
ἊΝ “τριάῦτα lascen Sic 1. ^Yulgo: a τοιαῦτα Myeatcy.
T ἘΜῈ γεμήρογεος - ἀγαπήσογερς ] Legebater olim, . etiam in HI.
Pas. γαμήσεστος — ἀγαπήσαντος. 'Hiod reposüit Met εἰ Us.
. eni aecoduat. Parr: LH. et fort. A14. ^
τὸν 'παρτὲρεῖν} Büprü Ἵ. YIT. p. 80. [Vi] oix: segilpins Ug
- ϑονῆς: Xenoph. Eph. t. Y. p. δ. οὐχ ἔτι δὲ καρεερῶν, d ap
ltwrüviek: γῆν. ek' p. 7. συχάξε τὸ μειράκεοι ἀχαρτέρει. Vide εἰ
Dp FE? οἱ ΤΙ p.94. “εὐ 47; et cf. Hemsterhus. Miscell.- Obes.
m * ΤΠ, p. ΤΣ. ad eümdem. Xerioph. Eph. σις, p. 252.20
UUXAónp* τότ x. τ. e] Sic legitur hic lecus in A- , Lacunam
gt Cour. hoc modo: τόξε mie αὐτήν. . Ceterum pe
Ed id Graecis scribe τότ. — -
- ᾿ σύγχοι οεμήσεται] "Vulg. , etiam 4.5 idi qtii, -Emendasit
^al alckenar. ÍNec aliter Amyot: il colichera eoe elle.] . ,, Süepius
hoc modo antecedens Z praepositionem σὺν absorpsit.^ Wyt-
tenbach. in Ep. Cr. p. 260. Lips.. ubi v. exempla. Scan». P
423. Dionys. Hal Arc: -p./1062^ rt. ἐπιστὰς τοῖς ἀμφ᾽
ἀππεῦσιν. ἐπὶ τοὺς. κατὰ ρόσωπον. . Scribe tuin Relkio σὺν σὺν
Toig dug αὐτὸν x. v, 6. — Etiam Brugck. συγχόοιρει Volgntdin
ποιμήσεται Cour. et hocL st ad.Lacien. Asin. p. 191. qefon-
dere conatur loco ex eodem Asino petto c.G. p, 18: xclew-
xto ἢ ἡμῖν ὅπως, — ἔλθῃ, Also sog ἐμὲ καὶ xadaudqay. :: Sed

LIB. αὖ: CÀP; $XVÀ— xxx. ᾿ 339

veces n indie a jon free is
statim obtuitu intelliges. S :

tot "Suobe] huoci — ϑβμδδαμεν..

^ "0t
" Fred ΤῈΣ ὡς i & . " e -d
VQ Ψ “58 “ἄν ον, M9 t m
.«

| CAP. XXIX |
πρὸς αὐτὸν] αὐτὸν jn,editqno Villoisonl est typothetarum

error,
(^ ewéenré δῥόμον} Cork: els), "adis nota ín iran
exemplaris Villolsogitnne: ctr. Platarch.- De garrul. &.. X. ed
Eoo escenas p. 123. SiwwER. ἢ
: συῤηλύησε} De uid voce egit Velckenar. δὰ Ammon. L I.
EX ubi hunc Lonmpi jeemn profert, BSuldms “4λοιῶν" τύπτων,
«ρούων. Ὃ δὲ ῥοπάλῳ «λοιῶν, &l$ ἑτέρῳ τρόπῳ, τοῦτον ἔχτει-
ψεν. Ubi Toup. Cur, novisse in Spid5p. 11. respexit, ut vi-
detur Suidas, ad Dionys. Halic, ^ Antiq. Rom. 1. 39: Ἡρακλῆς
δὲ dioi» uisór τῷ ῥοπάλῳ χτείνει. ubl mns, "Vat, ἀλύων, quod
et. imperite. probet, Huddonus,«* In nota, quam Ernestina
, Cristi Reisk, novae edit, t. X p». 1125, inserendam ταΐα-
vit, lam contulerain Aeschingm, περὶ τῆς παραπρ. p. 300, 38. R.
, ubi] legitcr αὐτῶν τρὺς ὁμήρους λαβόντες. Φωχεῖς κχῃλόησαν.
VNadiiive verain δὲ Scholinst. Aristophanis, i9 Thespophy v. 2, -ob-
' servantem ᾿ἄχοαν, significare ἢ τύπεειν ek κύπτρν "yin p, 388)
(t δ, δὲ Mor ET xol ἔχων ἃ ἐκ τρῖς χεραὶ Xl1ogr]. Sic, AB
e Ur. qui quidem. ταῖς ᾿πὲ ceteri Jr, ρα e yidetug. - Re-
"petitum verbum Xlóg» neminem 'offegd et, qui oquidpraverit
' quam frequentes. sint tales répetitiohes apud nosirum ,.,
' eonferat πᾶσα repetitio ad "Signllicandam. laetiam P nidis
Bic etiam nos: Als er aber Chloe wiedersah, wind. Chloe wieder in

“-“..8 0}

ia Sia a. ViL «i

"CEPR. "T

salosiv 2 Bi αὐτῷ, Recte tuetur αὐτὸς "Contra Schsel.
"Klotz. Quaest. Crit. p. 35. quem v. —
. μηξέρα] Amyot. vértens: qu'à Nap?, τὰ nourriciere, seule-
meni; .erravisse potius videtur, quam aliud quid In suo Iibro,
«πε credit "Villois. - legisae. «ΟἹ σατο: Ῥέχρεξ, ers; "Gall: p: vi

^. *

336 πε c ADNOfATiaNES- UI

uM πλουυιώνεριτ 5 ἢ evi" ποιμένα! Slc süpra s uir. TU]
γνωρίσματα τύχης ἐστὶ μείζονος ἢ za ἡμᾶς σύμβόλῳ Et p. 135.
ἐδόχει τὰ γνωρίσματα σχϑπεῖν, εἰ. λαμηρϊς ^ei ἐνδοξότέβας τό--
χης: Et l. 1. p. 4. παιϑίον τῆς χατὰ τὴν ἔχϑεσιν τύχης ἐν σπαρ- ^
γάνοις χρεέετοσι. ἘΠ ὃς ἢν τάχην “ἐκ απἀργάνων ἐπαγγελλόμε.-
vot χρείττονα. Hic aptem cum, Wemsterhusio ad Piutum p. 381.
iiir apii n "χὰ Wiurpari n "éoffifaratio-

ph τ πο.

ads xt 9 ἡμᾶς, 4: eto Bergler: ad "Klciph ron. l 1 ep. i.
65. L Dorvtti. ud Gurt, b 182, vint. Ῥ

PAEE AR. AXXL. n 6s eu

Ζλ ὡριῶντα] Fiór, : χλωρῶντᾳ:
ἤλεγε τοὺς AO yos] Sic Per. 10 mrg. Par. πε Urs, icta
dubie' AS. 724/716 τοῖς λόγοις 'Parr. 1 HL vulg. HE:
" — ἔμεϊ δὲ xoi] Cour, tént. ; ἐπειδή yt- Temere..
᾿ & πάρϑένος ἐδ} Νὸ duii i iOmmibus smatoris Graeco?
ruri [ΠῚ semper ariásiàs, quamvis casibus variis jaétátas, ád
connubfuih "usque intáctas et ihvialajas servari, Vito. 9017
πλεῖον] 'l'émere iütávit vil. Ti πλέαν. πλεξὸν etiam id
Ceteruti fotum lunc ἴδει ἡ SiC scripsit Corày.: πχέρ», ἡσθεὶς,
ἐπὶ τῷ συμποσίῳ κατέκλινεν τούς; quod temere probat pro-
pter antecédens xatéxApvey" Chárdón- ^ d.t 11. p.109. " —

: συνωμοσίῳ) 'Vijloisónus: .. 13s Hànc ^ vocem . observa in lexicis,
quae evolvi, omissap.4' Ex Longo' enotàvit: Máhis. id Catalogo
talium coipositórum, Übservátt. Sacr. ' IV.' pg . 930. Dionys,
Halic. Antiqu. Rom. Ὁ. 658, 35. Sylb. τοῦτο δὴ ἀυλάΐτοντες τὸ
συγωμόσιον»., qio locó' usus 'est Schneiderus. | Pena. P. 421.

- 4

»» »

G "ἃ F. XXXIL
,eyduSsiga) Par. τ i ἐνδῦσα, Far. III: : pM mrg. irev-
dw eios XJ e
. idíq] Hoe, quod etiam AB habeat, eur mütendum at jà
Mac nollam causam video.
' — χρατῆρες Ἰσταντο] Supra L1V. p. 110. [vil] ὁ χοινὸν᾽ πᾶσι
εόϊ; παροῦσιν ἔστησε xpasdpà. οἱ ἘΠΕ pz 72. "δεύτερος χὐσεήρ

18,15 CAP; XXX — XXXIIT. d

ἥπατος beperkt..3d. V,-v,-65.- Zoeqó-dà:xonsiqn μέμὰν Act
velo γάλμχεος, Tais-Nüuqemtc, σκωσμῦ di xe adfog ἄφλογ ἐλδίων
Quod:et.eir. expresit Virgüiuss Joruie:biga/Nove eputanton iav
cie quotannis, . Qrebettuque duo studia " pinguis -ujivi,. dm
pag. . 299. P. cd's ehm
ἐλούσατο πολλάκις b αὐτῇ] Haec sinant a ἘΜῈ, Lii us 8
«9d. . Auyoti, - “ I.E T
᾿ς émiqed, xj. Hane. Sehaséerl Brünokii «à Coni emcodatdo-
pem comfirdigt A. Vulgo. ἐαόριζέτε.: 5 ui
. sped) Sic vulg..et Pas. IcPars. IE. Hh: χοῦ αὐτῇ. ,
. καλαῖς ϑεαῖς - ἡδξατο) Haec: verba. eóniuigenda esse recte
ἀμ res ' Alüi ταῖς f cum PAD ape
, ! 2a "Ἶ gU ὃ e
NAM CAP XkxD. "" v
ον Ae dypio] ἀγρὸν eit Yaickengril correctio ἃ Brunok. nes
«t ἃ Corae, Schaef. Covr. recepta. Codd. et edd. ἀγρῶν: aed
antem .pro xulgate χαξὰ neceptum;est ex AK .- .
. περὶ τὸν ydgsqe], Sic Pars 11;33.. Vulg, e£ σεδοὶ τῶν γάμῳν.
(ou ἐνσφενάσάμενομῇ ι. Tungernk vertit. gocinctj. ; Amydés firent
£roussen iqut. leur bagage, ..A pul .Acküll. 'Tat. 1l, H. p. 186. cvoseva-
tjeuiéyoug ἀπελθεῖν jet, apnd "Thucyd. lI. p, 15,98. ἀνασχευει:
σάμενοι est collectis vasis. Sed ἐνσχευάσασϑαι proprie signifi-
caf «mieiri,: westiri, wskes induere; - Plato ia Crit. p. 151, Forst.
σκευήν siye σπεριϑέμενος ἤιδυεφιϑέραν λαβώκ, ἢ ἄλλα.ῥέα. δὴ sie»
ϑασιν ιἱξρισχευάζεσϑᾳι el eH αὐ ορυύονο Aristegh. in. vica
BAD. Yà ago... £t 4353. ΕΣ :
BS veo U4Nc ᾿ἸἘναμευάσεσθαί i clu ἀλλο εν. ἮΝ '
At ia. bac. eodem: folla σὰ 1995... Qajwmo»'. ἐνακενᾳζέεω, τιὐμαῖθι
£ety cpenam npiarat. Asbill. Ταὶς. ἃ, MI. ἃ 8. [p./77, 98: 1mo.]
gir: πλασετὴν καύτην: γασεέρά ῥώφψωμει, τ'καὶ πἐμοχευάσανεες τῇ
πάρῃ, τοῖτον 40» τρύπαν; Dichas. in* Crososolon. t. TIL, Ῥ. 393,
βασιλικῶς ἀνεσχεύαστο. Phstarth ἐπ ϑεγῦοε, p; 509. D. ἐχέλευλ
σεν τοὺς σεραμιφιτωριτάνθας dii μὲν: εὐτᾶν δαλωςκαλοσὴν ἐσθῆτα
καταϑέσϑαι, ταῖς δὲ τὴν. βαρβεέρων:ὃνσχευυισμένουξ X lois
soaueógbtouc). . Mt in. Qibone.q:1069. . Fadaartal: ἀραξυρίοι
xol χειρέσι ἐνεσχευασμένος. Sumitur et pro compilare, dnterve?-
dere. opp . euindem, ;Plutatchs/inc figlia p. 468. dbí de Apelli-
conis Teii Bibliotheca logWifuro.:Eáyeteu. δὲ sopco9eloue &vrüs

d J..:ADNORATIONES- ΘῈ...

sic Ῥώμην, -αὐραννδώνιι ob youjdutrixbol ἐν δενυδθασϑέδ τᾶ.
πόλλὰ (βιβλία. "Ἐπ Βοο- δούδπι Lonpi-doéb -vertéretu'* 'Drimó
sitne. emptis veríbus. paratioet. £tineri- uccileti. Vitu:- p! 99b sq
Maximus Tyrius XIV. 2. p.191. ivéxevaodttévog ὀθόνῃ ποϑήῤὲδ
seb τφροενεκάδιε. ut wn erat;cur Merklandus corigeret dyeuxau-.
acjMyrec, Saxihp.. p.485. SUR os, us SUR DOS ME ὑπο

xe) ἐλευϑέραν τὴν γυναῖκα) Amyot non δοουδέθο' vertit? gl '
par dessus ἰομὶ cola, liberté. Cour. quum h. 1, quemadmodum
Villoisonus ante -— eo'esset offénsüs,:qnod nulla a Lonpo

sius Lamonis fsota sit mentio, coniecit; x«l ἐλευϑερόν-τε αὖ-
jw ἔϑηκαν καὶ ἐλευϑέραν τὴν γυναῖχα. Mihi videtur baec ROB ,
librariorum , sed ipsius scriptoris esse negligentia, qui quamquam
c. 24 f. narraverat Lamonem cum uxore ἃ Dionysephane dona-
tum esse Daphni, tamen sibi non constans Lamonem jam ma-
numissum sc narrasse opinatus est memor eorum, quae dixerat,
c. 13: xal τὸν "Aduova ἐπήνει καὶ ἐλεύϑερον ᾿ὡφήσειν Int.
γέλλετο.

ἐξέπλησσε Imperfectum - hoc, quod dud Bronck. ex Ur.
reponendum esse iusserat, recepit Cour./ex Δ...

x&ÀAloc ἐκφέρουσα! Cor&y.: ἐχφαίνουσᾳ. c. de boé Ta
Schaefer. Appar. ad. Deinosth, t. Il. pag.919. De [oeutiopibus - ;
κάλλος φέρειν, Exqfoax. agit Boiss. ad Nicet. P. 17» e ad Ari,
staen. p. 335,

παρευδ οὐ iso ors] Bie suprà LT. c. 6. ὑπὸ τῆς οἱὸς παρ:
ευὐδοκὶμηϑῆναι. Hane .vooem eodem sensu tüiurpat Loca,
Zeux., sive Antioch. ἐς L p. 844 [e. f. :] παρευδοχεμεῖ τὴν dat
Bray τῶν ἔργων ἢ τῆς ὑποθέσεως καιγοτομέα.. Plutarch: j lu ;
p. 494. A. τοῖς μὲν ἄλλοις ἢ ἥττον ἤχϑεῖο σιαρευδοχιμούμενος.. Kt.
in Pompeio p. 689. A. παρευϑοχέμησεν αὐτὸν ἔππους ἀγάθοῦις —
ἐλαύνων... Ci, Achill Tat. 1... ῥ1446.:ς. 8832. bb:
672. Xenoph, Eph. did. p. 9 ΔῈ W, Aie Dee
Lotell&nt? 8d" cap: 5. p, 121 sq.: ed. Pberlk. ] Heliod.. 1. -II,
et JBergler. δᾷ Algiphr. L X &p.39. p. 3189. Vir. SM ἃ :

Axusaigo 3. ἐχεχένηξο, Cera. . Jaoebs: parüenla pdp.diensus
conjeció Os id^: Exc iro nidi enoempekn: "Heljod^ lE p.
162. ἐκεχένητο uiv dj) καὶ πᾶσα πρὸδὲ τὸ ἐμὸς χρύρονμ τάμε
VILL.. Ῥ. 296... vus

Na idu] psp uod. vnlgo. desilerntur ex Urs. zeosptua
est. a Moll Videntur tueri etiam agp iani οἰμρίκος LUE

P

LIB. IVz 4g ET EKXHUXXXIV. 22S

τν AÉniwoiep]) fpa vulgo, ow, quedoat irs. ceresieib
Villa. est. aíiam. in δ. .Δ: Οὐ, μύλας." Jerodet, png. ὅθδιν
40, εὐρήκασι, μέγα: πλούφιος ἀγένετου. Ἢ. Fésaher, Animadv, ad
Weller, IL. p 131. 867 ARRe. pe d25:29. "a5. sot MES UO Murs
-. cola] Sha, xlo--suo. ἀράν... Sad, -vulgstem. hene ac ba
bere apparet ex jis quae expoguit. Aolghalg. -Kiotec: Quaaat...
Qt. po39.89geos? «0a aoore Coke so osse»

ap UR τς Ὁ RN -: SES uc V fy ΔΜΟΥ Dx AD conan
070 CA RP.. XXXIV. ..
-— *

τ "εἶ δήποτε". χατ νεῦσαι] Vir doctus coniiciebat νῦν δὴ ποτε,
[füéllui "Cour. ἤδη ποτε quod probaverunt inner. et Iacobs.];-
séd retinendum εἰ δή ποτε. Sic Sappho Venerem alloquitur:
«Αἵποχα κατ ἔρωτα Τᾶς Fuáz αὐδὰς (ἀΐοισα πόλλαφ). VExAvsg. '
ViLt. p.996. 'Si εἰ δή ποτε signifie. ce que vous dites, il fal-
loít dont lé mettre en parenthese, ou 88 moins entre deux vir-,

] ἘΠ" “τυ ποὺς ς- LC ANT ΜΝ CS τ. Δίκης YXUX SOY A Q5
güles. Mais le'&ens mie paroit demander autre chose. DnuNcK.
καταγνεύσαι} Vulgo: κατανεῦσαι "). ἰδὲ optativi modi. Alia:
huíus confusionis exempla suppeditant Verheyk. ad Antonin, .
Liber. pag. 215. Jifuicier. ad eundem pag. 983. Locella ad Xe- -
nóph. Éphes. p. 183. Corayus. ad Theophr. Char. p. 86. 349. s,
Ceterum notanda constructio, δεῖσθαι — , εἰ δή ποτε --- χατα- !
νεῦσαι τὸν yduó», ési enim e rarioribus. Simile illud Homeri-
cnm Od. ΠῚ, 92. Tobrcxa νῦν τὰ σὰ youraU. ἱχάνομαι, al x! ἐϑές ἡ
λήσϑα xetpóv kvypüv ὕλεϑρον ἐνισπεῖν. — Similins Aristophaneum .
Av: v. 1 7s. ἴχέταί νὼ πρὸς σὲ δεῦρ᾽ ἀφίγμεθα, ΓΠ τινα πόλιν,
φράδειας ἡμὶν εὔξρον. Scnanr. p. 426. Adde Arist. Vesp.818, ἕν᾿
ἔει ποθῶ. "ja δ' dix ἀρέσχει μοι. B. τὸ τίῃ d». ϑήρῷον εἴ πως

;
$
*

ἘΠῚ Ὅς 7 iUe WVODUOS WiNeQ VA AXE lobes at euros ἃ
Fy.ssersibdÜde bogim;^ di δ ϑάξ στότα sobum wuitóo podutus, Bio: :
wor young ἀρὰς vir peg rip p ;
- m 01. « à : e Lam e. t 01... 1 2 " É ei -o18,
"^ Bionys. Mibi pag. 220, 7. xa goce nee avr
: Afery- Hire ide : πὸ C
.'"SoUn». disvSsgémo ditor. καὶ -σελφῥόνως διῆγε «-- σπάνιον,
ἐν Sitose, moo. δυσμῶν ϑλίον casino eros.» KtelueOo Qu.
opp ρθουν, I.M. x. 165. quuyovet 7; Eo ped | vti $

09 .

Ean. H. A. t. II. p. 67. et Wyttenbach. iu. Indice Plutixoh, s, V; '
ἐπιδὰ quo005: fixi, ad, Gatoiti»- Coturen) diy véltu^ pert voeem sl διή--

TIOX€ oomunate intescidendgpysab.u ὁ sep ue os lox L8 s

SEP εὐ ..AUNOTATIGNES ἡ

ἐκπομίσαις τὸ φοϑ νόϑδασι! «Ὁ Hon! 88^ Boni Tl. V, 5161: Hero-
dot. 1..." e, 80. corro τοῦ" "Δριστειγθρέσὺυ,, ' εἴ κως "εὐνοῖσε
χαρἀσχοιϊδάναμιν viva. il, VI. c. δ5.. βουλομένην.--᾿ εἴ κως ἀμὲ--
φότεροι γενοίατο βασιλέες. ex quo pistélióre loco ἀρβαγεῖ, recte
se habere:Odiuw 1. IX: 6714. πυϑύμενὸς δὲ ταῦτα ἐϑοον νεός.
θέλων, Vt κως τοὐτουῤνέρωτον "ὅλοι, Sci. ser. s 07077

φαρέτραν] Hoc reposuit Schaef. pro vulp&to φαιμιδηνν»
Αἀάϊουπίὶ AB.

ἀρίστους] Par. ΠῚ ἐψίδυζ .': δ Ὁ
" Munilgratory ) Articulus, qui legebatur. ante hanc vocem
expulsus est auctorifate AB. Cf. infra. eod. chp. πάνζας τοὺς.
ἀρίσιυ ve Δυτιληναίων.

ϑαλάπαης) Sic AH. Vulgo ϑαλάττης: £s

TUM i; τῷ j "de, TM ἀπὸ ϑαλάσδης χαὶ εἴ τι dv λίμναις xal at
τι ἐν πὸόταμιοῖς] Sic Philostr. Imag. 1. " c. 13. p. 23, 11.. Tac.
T οὖν μὴ περὶ σμικρῶν διεξίοιμεν;. ἀλλὰὶ περὶ d» λέγειν ἄξιον,
fub; πὲν xi up θηρῶν τας 7 κύρτῳ τέχνάζοντας, ἢ εἴ τις ἀνιμᾷ
δίχτυον , ἢ ἐνακρίττει τρίαιναν, ἀφέλωμὲν τ τοῦ λόχου. Lucian.
T yrannic. c. 5. balyo. αἴ παρϑένδι ἀνήγοντο, χαὶ εἴ τινες σφα-
quf, καὶ εἴ τινες puel zc. χρημάτων᾽ ᾿ἀφαιρέσεις xal. βάσανοι
καὶ t D3oriz, πάντα ταῦτα τολμήματα ἦν» γεανιχά. ὦ

“πῆ χληστ!] Sic Parr. ΤΙ. III. AB. Vulgo: ἐπέπλ,

ὁ χρατήρ] fure. reposuit Schaef. árticulum; ἐν omüibus libris.
omissum. —.Ad , Éunap. p. 304. legenduai propono. πέπλησδ᾽ ἃ ο
κρατήρ. "Durüs est, concutáus. . vocalium in π πλήσιο $. | Borss. ᾿

LH οὗ σπένδουσι»" "Kou 1. Mercürius. somni praeses ,. ' ideo
ultinium ei pocglum Tibabant. Áthien. Íp ag ES B.) i Toiteydor δὲ
πὸ τῶν δείπνων ἀνάλδοντες καὶ Ἰὰς pides ἐποιοῦντο Ἑρμῇ
x«l οὐχ, ὡς ὕστερον, Διὶ τελείῳ. δοχεῖ γὰρ Ἑρμῆς ὕπϑου Wüio--
αὐέτης ἦνοε, amid onda: τ 5» αὐτῶν χῶὶ dnioreig νδώσιαιως ἐσ ἐδ»
δείπνων ditiórteciHoniek? Οδ, ΔΓ ΔΓ, }85:7..50ν axes 23

2 ' Ebpf δὲ ἐραιήκα)ν kil ioi ae Mefowrué, M E "

| Σπένδοντὰς δεπφάσοιν ἐὐφχόπῳ ᾿Αργεμρόντῃ ." UP αἱ

νος 050» πυμάτῳισρέκδεαισα, ὅσα πνησαέατφυποίροσς T ον
V; érudétiasittám -Ξ9ελένον: in "Epiit: €ri Ad: ^ Aploitki: '"MSane
interpr: "Heliéde yigetur" lh Haec ΕΟ "Übi di ap jid "edviss:
scriptorem, Hiliodor, l Ti. 5. vbi, Uoladlzis: edd dam, «t il-
lato, Iychao adi Agordie ἀπέχεεν. [Cor. ἀπέχει») ἀλουρ, va τον
ϑεῶν xul τὸν ᾿Ερμὴν ἐπὶ πᾶσιν" δηνχαλούβενος.- αν vi €oraen.

LIB, IY. . AP, XXXIV. d
p.190, t. II.] interpres vertit: twm prae ceteris Mercurium ínvo-
cans. mo, post caeteros, ultimum scilicet. IUNGERM.

ἐπὶ σχεῦος ἀργυροῦν] Rarüs hic vsus? praepositionis ἐπὶ ac-
cusativo iunctae. Hesiod, .Thoog. v. δ ὃ. ἐκ γὰρ Μουφάων
καὶ ἐχηβόλαυ ᾿4πόλλωνος πἄνδρες. doido ἔασιν ἐπὶ χϑόνα καὶ κι-
ϑαρισταί. Quod Wolf. beue defeiidit contra Guietum laudans
ex "Eg. v. 1. $. Οὐκ 4 ἐρα μοῦνον ἔην͵ ἐρίδων γέρος, ἀλα᾽ ἐπὶ,
γαῖαν Εἰσὶ δίω. Sed et alibi liaec constructio V V. DD. oífen-
dit. V. δι ylbuig. ad Paus. | pag. 164. 268. Wakefield, Silv. Crit.
P. II. p. 41. Scianz. pag. 427. Adde Cleanth. Hyun. in Iov.;
v. 11. ὅσα ζώει τε καὶ ἕρπει ϑνήτ᾽ ἐπὶ γαῖαν.
! y “δεξιῷ! Pulehre Brunckius restituit detti [et sic Pas-
sow. Homericam "notans iluitationem.. DOM ad correctionem,
suam firmandam Affert: Il. Z7, 182: — χῆρυξ δὲ φέρων à ὅμι-:
ἦον. &n&vpm dir ἐνδέξια πᾶσιν ἀριστήεσσιν Ldydov. dicens:
» Vous voyez ici les, méme mots et la méme phrase, Pour ine
donner aussi. un air d'érudition, je dirai que Mr. Valckenaer, ἃ
expliqué. cet illustre l'usage des mots employés adverbialemeat
ἐνδέξια. et ᾿ἐπιδέξια, sur [e vers 1360 de lHippolyte d'Euri-
pide. «] Et ἐνδέξια ol! yoyóti, poeta dixit. Il, 44. 597. ubi v. Heynit
observatioueti. Vox ἐπιδέξια pariter fuit diyisa in ἐπὶ δεξιὰ
dpud. Platonem et 'Themistium aninadvertente Casaubono, quem
vidisse non poenitebit ad Athen. l.L. c 38, Boiss. — Habet. pro-.
fécta* haec horum y V. DD. sententia quo sese commegdet,
Praetérquam egim 3 uod h. 1. Longus. Homerüm ante acujos ha-,
buisse. videtur, accedit etlam .qued i Grammajici [Hesych. .s., y.] de,
ἐν δεξιᾷ, et, ἐνδέξια praecipiunt , . ἐν δεξιᾷ tum esse, scribendum,
quum , oppositio significetur. τοῦ iy à / ἀριστερᾷ;,. ex. quo, praecepta,
qunm ἢ lla Ὧν, l sit oppositio, ἐνδέξια, esset. reponeudum, Sed
quum if d. ipsum, inter utramque; sctipturam djscripep, quod:
per ὁ se. nu EA videtur niti ratione, , utrum p, reyera. statuendum git,

an minus, omnibus. ues vie inveuitur locis. Somper atis et,

ratyhne, Vispititem Scliejd, * "Plac. da p. "d Hun la^
cobs, videtur tueri dy dri. FamPL I

. ν . t
$e “τὺ 7 EE DET ML NUN 28. MA RUE ams s τσ ἊΝ

d . E SUN
^ E L $^ - . μον. δ᾽ 79 NIST NI ; - 6 γἪῪ .. E , s PI H ᾿
C SM IES ᾿ δ σι ἀ i^ .A -. M . 4. voy M . εὖ ἜΤ

Ψ

336 : ADNOTATIONES

CAP. XXXV.

ἐγνωριξδεν) Sic Ὁ. Vólgo: ἐγνώρισεν.

ἐχβοζ] Sic A. "Vulgo: ἐβόα.

ἄρα xal] Nescio quid acciderit Courerio hanc omnium li-
bror. scripturam ex AB adnotanti. ^

μόνα] Hanc Schaeferi et Coraís correctionem firmat 'ex
parte cod. A lectio plv &. Vlgo μέν. Contulit idem Bchaet,
locum e l. L c. 8. μόνα τὰ γνωρίσματα βαστάσας.

χορηγίας καὶ τριηραρχίας] Sic Buden. ex χε. Amyot. pro
eo quod legebatur χορηγέαν xal τριηραρχίαν. Videntur illam
scripturam etiam A tueri.

οὐδὲ ϑυγατρίου) Vulgo: : οὔτε ϑυγατρίου. At οὐχέτι ϑυγα--
τρίου "vácibus duabus omissis. οὐδὲ est emendatio Schaeferi,
quám iure recepit Cour. "Vulgatum οὔτε tueri videtur Kruc-
ger. ad Dionys. ἨΔ]. ἄς Thucyd. fudic. c. XXIX. v. 5, p. 838
R. quippé'qui hunc locum attulerit ut illum Dionysi a Reiskio
in dubítationem vocatum defenderet, Legitur autem illics πὸ
γὰρ οὔτε ϑεατῤιχόν, ἀλλ ἀναγχαῖον τῆς λέξεως σχῆμα τοιοῦ τ᾽
ἂν ἦν, Jn quo quidem loco οὔτε - ἀλλὰ "recte stare non infitior,
hic contra οὔτε posse ferii nego ac pernego... Nam quod se-
quitar ἀλλὰ ad totum quod praécedit enunciatum pertinere, non
verbis οὔτε ϑυγατρίου respondere. patet, Sententia enim haec
esse debeta Res quidem familiaris magnopere augebatur, sed prole
carebam, naih non habebam filium ἰχληφονόμο», ne filiam quidem,
quae sententia aperte οὐδὲ 9vyzr. flagitat. Sed uti de hoc loc;
dissentio ἃ Kruegere, viro doclissimo, ita ei assentior cum
Franckió de particulis hegeuifibus: ; ling. Gfaccae fasc. IT. p. 18.
in eo, quod, uti “οὔτε - d£, sic οὔτε - ἀλλὰ sibi posse respon-
dere affirmaverit. Unuth tantum vellem: addidisset , nimirum
oppositionem illam secundi membri voce ἀλχὰ fieri graviorem
quam voce δέ: id ijuod de οὔτε - ἄλλὰ καὶ animadvertit Schae-
fer. ad locum Plütarchi "Thes. c. 98. φύσει γὰρ οὔσας τὰς pei
ζονας φιλάνδρους οὔ τε φυγεῖν τὸν Orofa πρόσβαλόνίει τῇ χώ--
es &118 xài ξένια πέμπειν; cul loco, adde. alium ex eodem
Plutarch. Agesil c. 81. χαλεπῶς xoà βαρέως πρὸς τὸν Ἡγησίλαον
εἶχον, ὅτι χώραν οὔ τε πλήϑει τῆς ““αχωνιχῆς ἐλάσσονα ἀλλ ἃ
αὶ πρωτξ: ἴουσαν ἀρετῇ τῆς ᾿Ελληνιχῆς ἔχοντες χαὶ χαρπούμε--

LIB. IV. CAP. XXXV. 881

γοι" χρόνον τοσοῦτον ἐπὶ τῆς ἐκείνου βασιλείας ἀπολωλέχασι.
Xenoph. Ephes. 1. 1, e. 14. xal ὃν μὲν τῷ πόνῳ οὔτε πεῖσαι
δυνατὸν ἐδόχει εἶναι, (£go γὰρ ὡς διάκειται μὲν ὑπὸ ἀϑυμέας
πονήρως, ἑώρα δὲ χαὶ τῆς Avo (ec ἐρῶντα,) ἀλλὰ χαὶ τὸ βιά-
ὥσσϑαι χαλεπὸν εἶναε αὐτῷ κατεφαίνετο. Nec. dubito huc.re-
ἔθετο Geopon. p..136 κα, οὕτω γὰρ QU τε ὑπὸ ὑργέων. ἢ ἢ ntur
δ μυρμήχων βλαβήσεται,. ἀλλὰ x«l βελτέργᾳ τὰ φυτευόμενά γί
»tr«t, quo in loco non οὔτε - ἢ - ἢ sibi respondent *), sed αὔτε--
βλαβήσεται et ἀλλὰ χαὶ -- - βελετέονα γένεται. — Neque alia ratio
est parüicularum οὔτε - ἀλλά. Loco illi Dionysii κάρτα allato
alium adde eiusdem Dionysii Archaeol, t. I. pag. 443, 17. ἐνϑυ-
μηϑείς, ὅτι ϑεία πρόνοια — τοὺς προχι»δυνεύσαγντας αὐτῶν κατ

ἐσχεύασε γενέσϑαι οἴκων τὲ oUx ἀφανῶν καὶ τὰ πολέμια dyg-
ϑοὺς ὀφϑῆναί, τε καλλίστους xo οὔτε γενέσεως τοῖς πολλοῖς.
μετειληφότας, ἀλλὰ σπανίου καὶ ϑαυμασετῆς διὰ τὸ παράδοξον. .
Contra. De Compos. Verb. p. 308. Scli. x«k οὔτε ϑεατρικὸν d)

. Ζοῦτο καὶ γλαφυρὸν ἐπιδείχνυται χάλλος, ἀλλὰ τὸ ἀρχαϊκὸν ἐχεῖ-
»o καὶ τὸ αὐστηρὸν x. τ. ἕ. recte emendavisse Boeckhium, Corp.
Inscr. t. I. p. 145. οὐ τὸ ϑεατρικὸν etc. primo statim obtutu in-
telliges, Sed οὔτε -- ἀλλὰ recte se habet apud Helio, 1. IX.

c. 20. p. 439. f. ἐπεὶ - κατέμαϑον — τοὺς "Μήδων καὶ Περσῶν πρ-΄

λυϑρυλήτους ὁπλίτας οὔτε τι παρὰ τὴν μάχην ᾿λαμπρὸν ἀποϑε-.

δειγμένους, ἀ λλ᾽ δλίγα δράσαντας. κατὰ τῶν ἐκ Μερόης; οὗ zo?
αὐτοὺς ἐτάχϑησαν, παϑόντας δὲ πλείονα - xai αὐτοὶ -- - ἔφευγον.
Contra οὐδὲ scribendum est flagitante sententig apud eundem

L IV. v. 1. p. 160. ὥστε οὔτε σιωπᾶν ἑκαρτέρησεν, ἀλλ᾽ ἠρέ-.

μια πρός μᾶ - ἔφη qüemidnodum éod. libro c. 3. p. 162. ἐνταῦ-

Sa οὔτε ἀτρεμεῖν ἔτι κατεῖχεν ἡ κόρη, ἀλλ᾽ ἐσφάϑαξεν $ ἡ βάσις ᾿

καῖ, οὗ πόδες ἐσχίρτων.. «t. etiam Nicet. Eug. l...V. v. 18]. ὃν’

οὔτε χεὶρ. Exitiyep. ἀῤχισατρᾷπου. ἀλλ᾽ ἡ ϑεῶν. πράνοια τῶγ΄.
᾿Ολυμπίων. εἰς. ᾿χρὑεροὺς ἔπεμψς͵ πλρύτωνος δόμους. Cuius ',

tamen σύρφαχος exigua in falíbus auctoritas. Ab hoc autem :

usu diversum esse illum, ue enunciati, initio, o. positum: οὔτε γὰρ

, uw
^

2 οὔτε -- ἢ sibi respondent Becpons p. 387. οὔτε ἀπ᾽. ἄλλου "n
ἢ πάχνγης ἀδικηϑήσεταε 5j ἄμπελος. quemadmodum. μήτε ὡ

apud Nicet. Eug. 1. vH. v. 302. 40g μήτε αὕτη ἑξφορῆσοι. καὶ

: ᾿φόπρους T τὴν ecd guia Nep. 6f. Frankiui 1. 1.
Peg mu "IE- T n i

« ᾽

ἴμοκοῖσ. . . - Y n

LI

983 ADNOTATIONES

exclpit ἀλλά, vix est quod commemoretur. In talibus enim
οὔτε γὰρ quutm pro xal γὰρ οὗ positum sit, non οὔτε γὰρ -
ἀλλὰ sibi posse respondere sed ἀλλὰ ad totum antecedens enun-
ciatum.- essc. referendum patet. ^ Cf. de οὔτε γὰρ et τὲ γὰρ
Schaefer. ad Dionys, de Comp. V. pag. 409. ad Demosth. t. V.
p. 554. ad Plutarch. t. 1. p. 365, 11. Boeckh. ad Min. pag. 193.
Dindorf. ad Arist, Pac. ws. 409. Frank. l| p. 13. Adde Polyb.
XVIII, 20, 2. 24yvosi dà μεγάλως καὶ περὶ τῶν yalxtíoy. ota
γὰρ πόλις ἐστίν, ἀλλὰ yalxovoytia. Geop. p. 297. ovre γὰρ do-
yti ἐν τῷ μεταξὺ ἡ ἐγχεντριζομένη ἄμπελος, ἀλλ' ὁμοίως φέρεε
τὸν καρπόν». Dionys. Ep. ad Pomp. V, 1. οὔτε γὰρ ὑπόϑεσιεν
εἴληφε πολυωφελῆ καὶ κοινήν, ὥσπερ Θουχυϑέδης" ἀλλὰ μέαν
καὶ ταύτην τοπιχή». Hippocr. de Αὖγ. et Loc; 8.104. οὔτε γὰρ
ἐπιμήνιος κάϑαρσις αὐτέησει γίγνεται, - ἃλλ ὀλίγος καὶ διὰ χρό-
vov, τύ τὸ στόμα τῶν μητρέων ὑπὸ πιμελῆς. Dion. H. Arch.
p. 415, δ.. οὔτε γὰρ νόσον προηγησαμένῃν εἶχέ τες αἰτιάσασϑαι.
Hippocr. de A..et Loc. 9. 96.. οὔτε γὰρ ὑπὸ τῶν βορηΐων Bxxot-
verat σφόδρα. S. 103. οὔτε γὰρ τῷ ἀνδρὶ ἧ ἐπιϑυμέη τῆς μέξιος
γίγνεται πουλλὴ διὰ τὴν ὑγρότητα τῇς' φύσιος. Arsen. p. 806. W.
οὔτε γὰρ ἐδίδαξα φιλαργυρεῖν. alib. τὲ γὰρ Polyb. XXIX. 9, 12.
ἐπεί τε γὰρ Appian, B. C. I. 12. Cf. Rudoiph. nd Ocell. Luc. p. 3:

ὕπνον - εἵλοντο] Notabilis locutio.

δηλοῦντες) Schaef, de suo VN MENGE cuius mutationis ne-
cessitatem ego non video.

CAP. XXXVI.

qoi τὴν πάρϑενο»] Articulum ex A B revocavit Cour.

αὐτῷ τῷ πατρί.) Vulgo: αὐτῷ πατρέ. Quod hodie in edi-
tionibus legitur, debetur Villoisono et πθιδοίετο et confirmatur
ab A. Neque aliter. Coraós.

CAP. XXXVII.

αὐτοῖς] Hoc verbum iam ἃ Schaefero iure defensum denuo
in dubitationem vocavit Cour. coniiciens αὐτοῦ. A prorsus omit-
tit pronomen.

ἐπὶ ταῖς Νύμφαις) Sic Iungerm. coniecit pro vulg. ἔστε τ.
N., eiusque coniecturam 8 Schaefero receptam firmant AB. ἔτι,

LiB. IV. CAP. XXXV — XXXVII. 839

quod Columban, et Huot, coniecerunt, est, ἴῃ Parr. I. 1{{. et apud
Amyot.

ἐποέησεν) Vitiosum Éxo/gca» sic correxit Moll, Neque
aliter Amyot. Cour. et Vill. de libris suis tacent

CAP. XXXVIII.

πρὸ τοῦ ἄντρου) Sic Cour. scripsit ex AB. Vulgo ἐπὸ s. &.

ὑπεσιόρεσε») Urs.: ὑπεστόρευσεν. Cf. |. 11. c. 81. ubi le-
gitur ὑποσωρεύσας. Cour. de suis libr. tacet.

[Φιλητᾶς] Philetae nomen, quod in omnibus et scriptis ct
editis vett. libris desideratur, necessario requiri iam Boden. et
Villois. viderant, sed neuter in verbis ponere ausus erat. Pri-
mus id fecit, ut videtur, Coraes quem Sinner. secutus est. Hoc
autem iure factum esse eo intelligitur quod et rei ipsius neces-
sitas et locus, e quo 'vox exciderit satis est manifestus.

ὡς ἐν τοιοῖσδε συμπόταιςἾ ut-in tali convivio scilicet exspectes.
Sophocles Oedip. 'T'yr. v. 1118. Br. ὡς γομεὺς ἀνήρ. Oedip. Col.
v. 20. ὡς γέροντι. Eurip. Bacch. v. 416. Br. ὡς εἷς γυναῖχας. Al«
cest. v. 1071. Λέα γὰρ, ὡς ἐσϑῆτι xal κόσμῳ *) πρέπει. Herodot.
p. 319. 1. 5. de vita Homeri p. 749. l. 72. (1. 68. legend. óxóre
παύσαιντο.) 'Thucyd. p. 10. 1. 25. Pausan. Messen. c. XXXIV.
$. 1. quod temere tentat Facius. Chariton. p. 86. l. 18. C. Ges-
ner. Prolegg. in Aelian. p. XXI. b. Lond. et Valcken. ad Herod.
p. 168. b. [Cour. ad Luc. As. p. 243.] ScuEr. p. 498, s.

οἷα ἔδουσι ϑερίζοντες] De messorum cantilenis v. 'Theocr.
Id. X. ad quem l. Warton. in Addend. et Corrig. in notis pag.
852. hunc Longi locum contulit. Virt. p. 302.

τοῦτο τοῖς μὲν ἀστυχοῖς] Quod in Villoisoni editione haec
verba alio leguntur ordine id aut ipsius Villoisoni negligentiae
aut typothetarum errori videtur esse imputandum.

ἐχάλεσέ τινας ὀνομαστί] Supra p. 123. (Vill.] xcd τὰς αἶγας
προσεῖπε xol τοὺς τράγους ἐκάλεσεν Óvouactí. "Veteres enim
pastores, ut observat Larcherus, suis pecoribus nomina inde-
bant. Theocrit. Id. IV. v. 46: Σίτϑ' à Κύμαιϑα ποτὶ τὸν λόφον.

4) Quod h. 1, Schaef, scribendum olim coniecit νέᾳ - id retractavit
ad Dionys. de Comp. V. p. 212. s.

Y2

910 ADNOTATIONES

et Jd. V. v. 103: Οὐχ ἀπὸ δρυός, ovrog ὁ Koyapoc, & τε Ku-
γναίϑα Tovrel βοσχασεῖσϑε zov ἀντολὰς ὡς ὃ φάλαρος. (Forto
«ραλαχρός.) Recte Boden. confert S, Ioannem c. 10. v.3. ubi
de pastore xol τὰ πρόβατα καλεῖ xa? ὄνομα. VILL. p. 802 sq.

.C.AP. XXXIX.

ztotutt»ixóy] Cour. suspicatur. ποιμεγιχῶς.

ὁπώρα»] Sic scripsi ex Δ. Vulgo ὀπώρας. — Paullo ra-
rior usus pluralis. Τρασιὰν Aristophanis Nub. v. 50. Glossa
apud Brunck. explicat ξύλον, ἐν ᾧ τὰς ὀπώρας ἐξήραινον. Add.
JH. Stephan. Thes. G. L. T. II. col. 1414, F. Scnagr. p. 429.
Cf. 1. ΠΗ]. c. 24. ὀπώρας ἔσϑιον».

[ciy)]] Hanc vocem, de qua reponenda iam ante cogitave-
rant editores, primi Schaefer. et Coraes in verbis posuerunt.
Cur in omnibus desideretur codd., facile cest explicatu. Klisit
nimirum syllaba antecedens ἅν». Quod Vill. edidit nulla libror.
auctoritate nititur.

οὕτως αὐτοῖς xal ταῦτα συνεγήρασεν) X. omittit v. οὕτως,
in quo libro, quemadmodum in A verba cum antecc. οἱ seqq.
leguntur coniuncta. Habet hic locus non levem difficultatem,
quam etimn Cour. sensit quum ederet: οὕτως αὐτοὶ xdvtab3Ja
συνεγήρασαν καὶ τὸ ἄντρον x. τ. £É. Quam ego coniecturam non
ita probare queo, quemadmodum probavit Iacobs., quippe qui
eam quadam ex parte in vertendo expresserit. Praeterquam
enim quod ea violentior est, quam quae non dicam pro certa
sed pro verisimili haberi possit correctione, id etiam est quo
eam possis impugnare, quod ne sententia quidem quam praebet,
ith est comparata, ut loco conveniat. Qui enim dici possint
Daphnis et Chloe xd»r«U9« (ruri) ovyynoáoat non assequor.
&i tale quid exprimere voluisset scriptor, scripsisset: οἵτως xal
συνεγήρασαν ἐνταῦϑα vel: οὕτως ἐνταῦϑα xal συνεγήρασαν, vel
sic conformavisset enunciatum , quo "modo conformavit Iacobs,
vertens: So lebten sie auch dort zusammen bis in ihr spátestes Al-
ter, in qua enunciati conformatione χἀνταῦϑα recte stare potuis-
set. Nulla correctione opus est, si statuamus Longum in usu
vocis συγγηράσχειν paullum ἃ consuetudine vulgari deflexisso,
qua est consenescere et hoc significare voluisse et sic una cum
iis aetate provelebantur. ταῦτα δὰ «Ῥιλοποέμεγα et, ἀγέλην rela-

LIB. IV. CAP. XXXIX. XL. 841

tum neminem offendit, qui meminerit eorum, quae docet Matth.
Gr. S. 436. p. 820, ex quibus apparet, neutrum in talibus non
ubivis contemtus notam habere, quemadmodum statuit Bernhardy
pag. 293. |

efoayro] Sic A. Vulgo: ἐποιήσαντο.

Ποιμένος Ἔρωτος] Snpra 1. 11. pag. 34. [ Vill.] Amor de se
ipso dixerat: νῦν dà Ζάφνιν ποιμαίνω καὶ Χλόην. Et ]. III.
pag. 75. οἷα μείζονε δουλεύοντες ποιμένι scil. τῷ Ἔρωτι. VILL.
pag. 80.

CAP. XL.

καὶ ὠνόμασαν] καὶ revocavit Cour, ex A. Vulgo omittitur.

τριαέναις} Hoc loco, voce τρίαινα non piscatorum, quem-
admodum explicavit Vill. citatia Wheler. Voyag. de la Gréce
t. II. p. 115. ed. Hag. Aesch. S. c, Th. v. 132, [121.] et Tour-
nefort. Voy. du Levant Lettr. IV. p.!287. sed agricolarum in-
strumentum esse intelligendum luce clarius est. Οἵ, Suidas
p. 9614. C. Gaisf. τρέαενα * [ἡ χάμαξ] xoà τρικινοῦν τουτέστι
τῇ τριαίνῃ ἠρέμα σχάπτειν xol ἐπισύρειν τὰς βώλους ὑπὲρ τοῦ

καταχρύπτειν τὰ σπέρματα, Multa de ea re Stephanus.in The- .

saur. col. 9581.

γενόμενα] Sic edidit Cour. ex A. Vulgo: γινόμενα.

A finit in clausula hac: τέλος 2fóyov Ποιμενικὼν τῶν περὶ
᾿Δάφνιν καὶ Χλόην “«Ζεσβιαχῶν λόγοι τέσσαρες.

| A.

d et εὖ cf.

ἄγειν αἰτίαν ὃπέ τινα

ἀγέλας et αἶγας cf.

ἀγέρωχος

ἀγροιχέα, ἀγροιχέας κρεῖτ--
τὸ» 11). ἀγροιχέαν κατα-
λείπειν
de» de fluviis

δεῶς ἐπιμέίγνυσθωρ

ἀζυμίτης

ἀϑεεὶ |

elyag et ἀγέλας cf.

αἱμασιά

αἰπόλεον capra

αἱρεῖσθαι ὕπνον

αἰτία et αἴτιος seq. inf.
sine artic. 160. altíav
ἄγειν ἐπέ τινα

ἀχήρυχτος

ἦχο Pind

ἀχριδοθϑήχη

ἀκριδοϑῆρα

ἄχυλος ὶ

ἀλεχτορίς

ἀλλ᾽ ἢ 286. ἀλλὰ post οὔτε
336 sq.

ἁλοιᾶν

ἁλύω 306 sq. et dvo

ἁλώπηξ

|.
INDEX VERBOBHB DU M.

ἅμα 215
i.uovgoc βοή 21i
&» irrepsit 189
ἀνᾳγαλλίς ΠΡ.
ἀναθενδράς . 213
ἀναιρεῖαϑαε tollere infantes 159
ἀγναχτᾶσϑαιρ 235 sq.
ἀνανεύειν 193
ἀναπεεραῦν 220 sq.
ἀναφέρειν κώπας 983. in-
trans, :
ἀνευφημεῖν 215
ἀνήρ, ἄνδρα τινὰ ποιεῖν 280
ἀνὴρ γέρων 828, ἀνδρῶν,
γυναιχῶν ÁAsyndet. 813
ἀνϑερίχος, ἀνθερίσχος 175
ἀνθηρός i. q. ἀνϑειγός 184
&v9o0uíag οἶνος 205. 311
ἄνϑρωποι οἰχέται sim, 816
ἀνιμᾶν, ἀνιμᾶσϑαι 1719 sq.
ἀνυπόδητος, ᾿ἀγυπέδεεος 9239
ἀοιϑός i. q. ἐπῳδός 223
ἀπάγειν dacuor sim. 283
ἀπό de spatio 163 sq.
&zofovxoAsi» 204
ἀποδέω cum numeral. 171
ἀποδιδόναι ec& διϑόγαι
discr. 317
301

ἀπόζειν

INDEX VERBORUM.

βοῦς ἡ 294, βοῦς ἐν αὐλέῳ -
prov. 822
Βράγχος, ράγχιος 820
᾿βραϑδύτητος. βραδυτῆτος — 967
βούτεα 212

Ταστήρ de homine 811 64.

và ὑπὸ γαστέρα, 812
γάστρις ᾿ 812
γελᾶν ἁπαλόν, ἡδύ 217
᾿γεγνικός et y6yixog 191
γέρων adiectiv. 818
γεωργὸς adiect. 916
γιγνώσχειν ; 280 sq.

coc ua, οὗ γνωρίσματα.
s lodos ^ 926
γραπτή ᾿ .168
γραῦς adiect. - 818
γραφῇ εἴχαζειν 168
͵γυγαο»ν Ὁ . .. 261i
,yuri, γυναῖχο yéyveodus — 28T
“άχνειν de amore 201
δέσποινα colxíac 283

ἀπολαγϑάγεσϑαι 266
ἁποπένω᾽ 267
ἀἁποπτύω de mari 291
ἀποσοβεῖν 266
ἄῤῥιχος 912
ἀρτιπάγεϊῖς τυροΐ 814
εἰσπίς |^. 957
"Αστύλος nont "4arvAoc 810
ἀσχολία et εὐσχολίω ef. — T9
ἀτυχία et εὐτυχία cf,- 8218
αὐλοὶ πλάγιοι 169
αὐτερέτης 231
αὐτὸς ubi reflex. exspeotes
989, cf. 329. 393. cum sub-
-stantiv. sine articulo 208.
χέρασιν aitolg
αὐτοῦ abund. ' 24T
B.
Baíytty de animal. inire . 79
βάλανοι 261
βασανίζειν 824
βάτος de genero v. 182
βελάνι εἰ βελανίδι 261

δὲ. ἄρα 208
δεύτερα 219
διὰ c, accus. per . 948
διαλαμβάνειν 162 54.
δειλινὸν, τὸ 211
di euccoacos 196
“δικντλεῖν os 810
ϑιωιφυή, διαφυάς, ἢ 176

διδόναι de puella in matri-
monium data 287. Jidó- -
vat et ἀποδιδόναι discr. 817
διοχλεῖν 280
θιδάσκεσϑαι d. q. διϑάσχειν 207
διδυματόκος, διδυμοτόκος 230
ϑοχεῖν de sompiantibus — 172

ἡ δοχοῦσα μήτηρ 269
δραχμαί subaud, 291
δρέπειν, δρέπτειν 217
δῶρον εἶναι δίδωσι . 101

E.
᾿Εγχεῖσϑαν — eum: λιπαρεῖν
coni.
ἔγχόμβωμα
&l:cum coniunct, 809, usus
periphr. 333. εἴποτε, δὲ
δή ποτε, εἴ no0.: post
. verba supplicandi, et pa
" renthetite posita: — .802 sq.
'eapivóg . 862 s.
εἰκὼν γραπτή 157. κατα-
σκευκστή 158. “. εἰχὼν

239
219

ἀγαλμάτων 168. sixó-
γος γραφὴ sim. 167. Βα.
εἶγαι, πλεονασειχῶς addi-
tum 192. εἶναι εἴς τι 269:
rf Np 171. 196.908.
^. $j Suppl. - p s 298
eic pro ἐν 268 eqq.
εἰς ἄχρε xal νῦν . 818
εἷς 1. q. τὶς 809
ἐχαϑέσϑην 261
ἔχατε quod. attinet ad . 826
ἐχβράσσειν. ῶ91
ἐχδιδόναι de muliere ἢ ὁ
matrimonium data 987
ἐχχαίειν de amore 196
-ἐχπηδᾶν de corde 190
dx λύκου στόματος prov, 7190

2i
δχῳέρειν, φέρειν χάλλος — 392
ἔλαφος pellis cervina 276
ἐλεεινός, ÉAeivág 2109
ζλκειμ de bibentibus 165
ἐμπλησϑῆναί τινος op. — 258
ἐνεργεῖν 279
ἔμβαλλειν λόγον 102
ἐμπαροίγημα 821 sq.
ἐμπύρευμα
ἐν 217. in compos. 900.
τὰ πεϑδέα ἕν α sim, 814

ἐναλύω 906
Evsxa quod attinel ad 826
ἐνδέξια, iy δεξιᾷ 835
ἐνδιδόναι μέλος 819
ἐνερευϑής 199 sq.

νηβὰν 230
ἐνηβητήρια 230
Érowa, τὰ τῶν βοτρύων 212
ἐνσχευάζεσϑαι 831 sq.
ἐντιευϑοῖ hic 821

ἐνιάφια v. γνώρισμα

ἐξαίσιος 968
ξξαρτᾶν 9to
ἐξηγητής 180
- ξξοχετεύεεν 904
ἐοιχέναε cum nominat. par-
tic. 239 sq.
ἐπαινεῖν τι gratiam alicu-
$us rei facere 311
ἐπάγει» αἱἰτέαν 114
ἐπὶ cum dat. de conditione
287. c. accusat. de loco
. ]n quo 835
ἐπιβάλλειν ὀφϑαλμούς 213
δηπιδέξια εἰ ἐπὶ δεξιὰ 335
ἐπιλεέχειν 200
ἐπιϑυμέα seq. inf. sine ar-
tic. 160
ἐπιμίγνυσθαι οἱ ἐπιμίσ-
γεσϑαι 258
ἐπινεύειν 193"

ἐπιτρέχειν τοὺς καλάμους

τῷ στόματι, τῇ γλώττη 200
ἐπιφύλαξ 194
ἐπιφέρειν dere düssaerata 214
ἐποχεκεύειν 803 sq.
ἐρᾶν τινα 225
ἔργον 314. de concubitu 215

.INDEX VERBORUM.

υναικῶν ἔργα 9823. ἐν

cya. 212
ἐρυϑηματος ἐμπλησθῆναι 314
ἔρχεσϑαι 255
εὐφημεῖν 15 245

€ 179 sq.
"Ἔρως σοφιστής 321
τὸ Ἔρωτος ὄνομα 183

ἐσϑής, πιλροὶ pretii res 233 sq.

&U et « 213
εὐδαίμονες opulenti 326
εὔελπις 317
εὑρέποι j 1
εὕρημα et εὕρε 0
εὐσγολία οἱ ὦσγοὶ. c. — 913
εὐτυχία et ἀτυχία cf. — 213
εὐφημεῖν 945
ἐφαπλοῦν 194 ΄΄
ἐφκπλώματα 192

ἔχω, δέος ἐμὲ ἔχει οἱ ἔχω
δέος 305

Z.
Ζητεῖν ἔρωτα 213. τέχνην
μηχανὴν, δὲ ἧς etc. 801
ζυμέτης de scriptura 235
; H.
"H inter comparativos 267.
post οὔτε 331
ἡγεμὼν ὁδοῦ 293
ἤμην 222
γέρων * 291
d usu, ἡμιόλιον 205
ἡρινὸς 262
ἠχὴ τεττέγων 191
Ω.
Θέατρον, ὡς ϑέαερον χαϑί-
ie» 316
ϑηρᾶν 216
ϑρυλεῖν et ϑρυλλεῖν 209

ϑύρα, διὰ ϑυρῶν sine artic. 866
Er à

"]αχχάζειν $71

ἐδέσϑαι rarum apud pros. 181

Ixevnofo, ἱχετηρίαι 236

ἔσως aequaliter, profecto, pa-
riter 224. e marg. in
text. illat. :

2 INDEX VERBORUM.

K.
Καϑίζειν Bn) δουὶ οἱ ὑπὸ
ϑουό 180

ουός. |
xa) 996. — idque 215. — in
enunciatis temporal, 171.
| — χαὶ- δὲ 213. — post
οὔτε 189. xe) - μὲν δὴ 909
ταλαύρωψ, καλάβρωψ 118 sq.
καλεῖν, τοῦτο ἐχαλεῖτο 214
ze Aoc φέρει», ἐκφέρειν — 892
«αλὸς xol uéyac.coniunct, 318

παπυρὸς 217 sq.
παρβατένη 314 sq.
καρτερεῖν 328
xcz& c. Bcc. usus periphr. .
165 sq.

καταβάλλειν ἀργύριον sol-

vere
καταβολὴ τοῦ doyvolov
καταγωγὴ 901

κατάδειν τινὰ τόπον 174
καταχερτομεῖν consir.- 238
2t61 00 406 - 164
χκαταλοιᾶν 929
καταμαντεύεσϑαι 216
κακαμέμφεσϑαι consir. — 238
κατανεύειν C 193
κανανωτίέζεσϑαι 193
κατάῤῥνυτος 164
κατασπένδεσϑαι 220
καταφιλεῖν 900. Adde: |.

III. c. 7. bis. c. 9. c. 23.

c. 29. c. 33. c. 34. 1 IV.

c. 16. c. 17. c. 23. c. 38.

c. 40. -
κατέχειν τὴν καρδίαν 187
φατοχνεῖμθει ' 226
κεῖσϑαι clc 269. χαμαέ 240
xÉvrQo» amoris Ὁ 222
κελευστὴς 283
κινγεῖσϑαι, πᾶσα ἡ πόλις͵

ἐκινεῖτο |
«Àüy ἄμπελον 293
κόλποι 202
κόπρος genus 301

κομέζειν, κομισϑεὶς οὐ xo-
σμηϑεὶς cf. 181. κομέζε-

ἃ
σϑαι οἱ χουμεῖσϑαι τα-
. φαῖς ibid.

κόψιχος, κόψυχος, κόσσυ-

φος, κοόττυζος 363
χρατῆρα στῆσαι, ἑστάναι 811
. : 980 sq.
προμήσεται de forma 310
p»oparteiv 245
κρημνοβατίδες αἶγες 245
xtüuc 161
κύριος seq. infinit. sine ar-
tic. 160

δύων. κύνες ix δεσμῶν

λυϑέγτες proverb. 214
A.

"api 216 sq.
λαλεῖν Tiy& in ore aliquem

habere. * 182
λάμπεσϑαι το 941
λέγω, ἔλεγε, ἔφη, simil,

- om.

λευχός 248. λευχὸν xal dpys- .

ρευϑὲς πρόσωπον 199 sq.
λήγειν εἴς τι 269
λησταί ' 160
λιπαρεῖν καὶ ἔγχεῖσϑιι 9289
λιπαρής 289
λιπεργάτης 239

λόγον, λόγους προσφέρειν 390
λόγος v. μῦϑος.

λογχήη 257
λοιπὸν iam 809 sq.
Aoyü» 216. sine casu 194
λύγος ὃ, 3 291
M.
μέλ θα 297
ἄν 820
Modi e 324
ματεύεσϑαι 894
μάττεσϑαι 924
ded c) καλός 315 s.
ὦ πλουσιος 333
μειράκιον. 914
MtMa non Muxol Νύμ-
xt | 981
uelirdpaza: 261

846
μένειν de 270
μεσαιπόλιος 818
μετέωρος πρός τι 298
μεεόπωρον 204
μέχρι νῦν, u£yos τοῦ vÜy
817, μέχρι, μέχρις 101
μὴ pro ov 226
μῆ)α ἐρῶντα 197
μήνιμα 243
μηνίω 918
μειμηλίζω 283
μιμηλός 988
μιμητής, adiect. 283
μυϑὰν . 997
εὖϑος οὗ λόγος 220
Ῥ!υτιλήνη et Murvàjvy — 162
N.
Νεβοὶς βαχχιχή 184
νέμεσϑαι 219
yturnda 240
γομάᾶς adiect. 916
νομίζειν τινὰ παῖδα, γυ-
γκῖχα, ϑυγατέρα sim.
170. νῦν. μέχρι νῦν, μ.
τοῦ νῦν... μι. καὶ vir, εἰς
ἄχρι καὶ »ὸὃν ᾿ .818
B.
ἢἨυρᾶσϑαι, ξύίρεσθαι 811 .
o. 7
*Q, ἡ. τό. ὁ dà et ὅδε 168. —
τὸ ἑωϑθϑινόν, τὸ δειλινόν,
τὸ μεσημβρινόν 219. Ce- ᾿
terum v. Ind. Rer. s. v.
,. Articulus. ^
ὀβελίας ἄρτος 286
ódírme adiectiv. 816
οἷα pro ὡς : 195
οἰκεῖν εἰς 269
οἰχέτης adiect. 916
οἰχέκ, veavíoxos τῶν πρώ-
τῶ» οἰχειῶν :
οἸνόγαλα 198

ὀχνεῖν τι
οἱύς τὸ εἰναι τοῖο 8513 οἱ
οἷος {1 4. ibid. t à

JNDEX VERBORUM.

οἷς, Ofg 169
οἶστρος cum amore compa-

ratus 222
ὀλιγώτερος forma notabilis 995

ὄμνυμι 818. xard τινος 91T

ὑμογάλαχτος 810
ὁμόϑουλος 807
ὅμοιο» adverb. 808
ὀνειροπολεῖν τε 928

ὀνομάζειν δῶρα promittere

doua 288 sq.
ὑπῶραι plur. rarior 949
ὀρειγέννητος 185
ὁρμᾶν τρέχειν 279
οὔνεχα quod attinet ad 326
οὔτε γάρ 338, οὔτε- χαί 189

οὔτε- ἀλλὰ 336 sq. οὔτε- ἢ 337

ὀψαρτυσία 817
ΤΠ.
Zid9oc ἐρωτιχόν 189
σπιαλαϑη ; 29l
παλαϑίς. 981
σταλασιᾳ 281
“σαλαιός 215
“πάλη (ἐρωτική) 2379
παλιγγεμεσίω 263

παραμένειν» de (regib us
fistulae cantu delinitis 203 sq.
παρ, παρὶ ἡμέραν, nag

ἐνιαυτόν sim. alternis

diebus etc. 193
παρέρχεσϑαι 214
παραπέμπειν 971
παρευδοχιμεν 932
σεαρέχειν inre Vener. —— .280
“εαροξύγνειν 178

πᾶς, πᾶσα γὴ et πῆσα 9

γῆ 285
παύεσϑαι cum Infin,— 215 sq.
πειρατής ᾿ 160
περ et τε conf. 11|

dept. τινε ἀλγεῖν, γαϑεῖν,

ἄχϑεσϑαι ' 179
περιεργία 214
σπεριλείχει» 900

ft(9nxog lwmo facie turpi 290sq.
σιίμπλάναι τι τινε, πλήϑω 818
πλάγια αὐλήμαιτα . 832

INDEX VERBORUM.

ztÀdyiog αὐλός, πλαγίαν-

Aoc 169
πλάττειν κηρῷ 7 γυψῷ [167
σελέον ἔχειν, εἶναι, ποιεῖν — V2T
πλήρης construct. | 818
σεόα ϑεριγή 189
στοϑεῖν. . 318
σεόϑος seq. Inf. sine artic. 160
σοιεῖν τι λίϑῳ 167
ποιμαίνει» de amore 219
Ποιμὴν Ἔρως 841
zto(uyn, ποέμνεον» ovis 159
πολλὰ et πολλάχες conf. — 117
σεόνος et χρόνος conf. 198

«“ποτός, ἐπὶ ποτόν, ἐπὶ τὸν
ποτὸν ἄγειν 198

7z0v ortum ex παν 804
σεούς, ποίοις ποσί 238
zzod r&v de coitu 2929
7100 de spatio 163
σπιροχομίζειν τί τινος 825
σιροπέμπειν |. ἈΠΙ
σεροσβάλλειν dé odore 293
s 9ooícoD«t 912
σιροσλιπαρεῖν 115
προσπέπτειν de-odore ^ 2983
.z10009£c, σπιροσρυῆναε. 9223

προασταλαιπωρεῖν construct.238

σρότερον, αἱ πρότερον ἔπι-.
δρομᾳί et αἱ προτέρα (
ἐπιδρομαί. 211, Cf. Pas-
sow. ad Xen. Eph. p. 76.

πρωτόῤῥυτος. 278
“σεερὸν avis . 264
πτεροῦσϑαι 221
πτοεῖσϑαί τι 199
σιτοίησις περὴ τὸ παλὸν 199
πτύω de mari . 291
πυῤῥὸς 249
P.

“Ῥόϑιος 241
ὑοῖζος 229
a.

Σ absorpsit σῦν 828
σεμνολόγημα 249
σηχέτης ἔριφος 218

“Σωφρόνη

311
σιρός, σειρός, σιῤῥός 171
σίσυρεα 211
σκιῤῥός 233
σχιταλίζειν, σχυτιλίζεν 211
σχληρός. 233
σχύμνοι γέοι EE ἈΠ
σπεύδειν γάμον 296
σπουδὴν f uy. ποιεῖσθαι 958
στέργειν 251
«σεέρεσϑαι, 23a

στεφανοῦν τινά τινος, viyé 943
στοιχεῖα ἀμφότερα 245
συγχροτεῖν συμπόσιον 321
συμβάλλειν 244, συμβάλ-

&v αἰτίαν 243 sq.
σύμβολον |. 94
συμπίπτειν 802
σῦν absorptumlittera 5 3825
συνάψειν 252
.συναλοᾶν 9829
συνεχχεῖσϑαν 9223
συντείνειν δρόμον 829
.συγτίϑεσϑαει 189
συγωμύσιον 880
σύρισμα, σύριγμα 216
συρέττει» de vento 197

,Uqevdóryn 319 sq, did σφεν-

δόνης τοξεύειν», ibid.

σχεδόν in fine 998
σχηβμα 167
σῶστρα 180

225

T.

v8 ef πὲρ coníus. v. πέρ.
τε tralectum. 233. τὲ γὰρ 838

τελευτᾶν εἷς |. 969

τέλη plural. 196

τέχγη, τέχναι deopere arte
facto 230. et τύχη con-
iunct. 159. ζητεῖν τέχ-
,vn» etc. 307

τηχεσϑαι 27

εὶς articulo et substantivo
interpositum 282. vocu-
la xai ἃ substantivo se-
iunctum

w 4 4 ΩΝ
τοξοποιεῖν τας ὀφρῦς

348
τραγικός 819
τράπεζα de cibis 9265. s.

τρίαινα agricolarum et pis-
catorum instrumentum — 84f
τρίβων, τριβώγιον 215
τρίβολος 294
zugol ἀρτιπαγεῖς et εὖπα--
γεῖς 814
τύχη casus, eventus 158 et

τέχνῃ coniunct, * 159
Υ.
"“Χποφϑέγγεσϑαί τινε 901.
(cnp. 25. in.)
ὑπερηφαγεῖν constr. 323
ὕπνοι 202
ὑπό τινε νέμεσϑαε - 318

ὑποβρέχειν, ὑποβεβρεγμέ-
ς ' * 248

»o
ὑποκαέειν de frigore 268
ὑποχλάζειν 218
ὑποσωρεύειν 217

OQ...
Φαίνεσθϑαι εἷς 969

qaas seq. inf. aor. 250. —
ἔφη, ἔλεγε sip. omissa — 997

φέρειν, ἐκφέρειν xáAloc — 832

φϑέγγεσθαι 183. οἱ φλέ-
γεσϑαι ct. ' 183
φϑινόπωρον 204
211

φιλοτιμεῖσϑαι εἰς

INDEX VERBORUM.

φριμάσσεσϑαι

178 sq.

φυλάττειν μὴ 273
X.

“Χαρίζεσθϑαι de concub. — 274
χείρ bráchium 167
χλαμύδιον et χλανέδιον 166
χορεία ὀρχουμένων 168
Ζορεύειν, ὀρχεῖσϑαι 168
χορὸς 215

χρόνος. et, πόνος cf. 198.

χρόνοι de paucis andis 188
χρώμασιν γεγραμμέγος — 184
2.

Ἢ et ὦ 201
ὦ ad vocativ. omiss. 2r9
e "n, 168
ὦδε, cda 178

δαὶ ἀλεχκερυόνων 959.

Q09 pro ἐπῳδὴ 223
ρας φέρουσιν 216
ὠρυγμός, de canibus 942
ὠρύεσϑαε de canibus 219

Gc (adv. similit.) omiss.
. 1n eomparationbb. 263.
297. ὡς ἐν τοιοῖσδε συμ’

πόταις

ὥστε pro ὥσπερ 170 sq. et

σοηίυδοζουμι ὥσπερ ibid.
ὦτίές

II.

-
5

INDEX RER U M.

Adiectiva neutr. genere sub-

stantivor. loco τὰ voit

τῶν βοτρύων 919. Ad-
lect. neutr. singul pro
adverb.
Agathiae Daphniaca
Amor. Eius habitus descri-
ptio 172. deus ahtiquis-
simus et omnium rerum
. Suctor. 218 sq. varius
219 sq. fugit 225. nul-
la contra eum medi-
cina 223. sophista 821.
σιοιμήν 972. 841." ei
τ omnia βάσιμα —
Aoristi lnfin. post φημέ
250. Aor. pro plusquàm-

. perf.

Anppositio 184. comparatio-
nem indicat 263.

Aquilae lovis

Arbores amatae

Articulus omiss. in πασὰ
γῆ 285. omiss. ad sub-
stantiv. cum αὐτὸς coni,
208. ante Infinit. antece-
dente τοῦτο 179. om. in

, ἐπὶ ποτὸν ἄγειν,. πρὸς
ἄγραν sim. 193. Sic
ἄγειν, ἐλαύγειν ἐπὶ νομήν.
Ἰ. II. c. 9. 1. III. c. 3. c.

$03
15T

264

806

29T
920
819

12. c. 15. sed τὴν νομὴν
IT. 88

Asyndeton, apud Long. fre-
quentissimum 165. 241.
250 sq. in ἀνδρῶν, yv-

^ *cixi si 312
Alttractio in. comparationi-
, bus : 201
Branchus 920
Breviloquentia in praepo-
sitionis εἰς usu 269
Bubulcorum iactatio et fa-
atus 185
Caprarum pili in usum ca-
strorum et vestimento-
rum adhibiti 259 sqq.
Caprarii ceteris pastoribus
asciviores 221. 218
Ἀελεύσματα ' 283
Cicadae cantus 183. 197
Ulimax 292
Comparativi duo particula
j coniunct. ΄
Coniunctivus pro optat. 192

Dativus pro gen. materiae
γ. ποιεῖν. πλάττειν. Dat.
post verba πέμπλημε,
᾿ πληρῆς sim. 818
Elliptica oratio 296 sq.
Ellipsis conianctivi v. elro«

in enunciatis condition.
et tempor.

Enunciatum explicativum a
suo nomine diremtum
Epimelides — Epimellades

ymphae 2354. Epimelius

Mercurius

Fluvius amatus

Futuri et praesentis infin.
post promittendi verba — 815

Genitivus: βαλάντιον τρι-
σχιλίων δραχμῶν 291.
γήλοιροε χληματων 164.
Genitiv. sine praepos. in
locution. προχομέζειν,
προήχειν, προέρχεσϑαέ
τινος

Greges cantui auscultantes
315. greg. fistulae cantui
obedientes 253. V. Iad,
Verb. s. v. παραμένειν.

Hiemis descriptio nimium
exaggerata

Hirundo comedit cicadas 202

Homoeoteleuton vocem ab-

185

819

235

sorpsit 299
Hyacinthus, Crinis cum hya-

cintho comparatus 319
Janblichi Βαβυλωνικά 151
inferre 214

Infnitivus ἃ substantivo
pendens sine articul. 160.
ubi verb. finit. exspectes
299. lufin. pass. Latin.
more post verba iubendi 244

Itys 272
Lactis et vini commistio 198.
Jacte libatum 210
Littera finalis. ab initiali
sequ. vocis absorpta 175
955

Lupi comparatio
M d recens μαένεσϑαι ποιεῖ 201
Meliae Nymphae 284
Mercurio ultimum libaba-
tur poculum 334 sq. so-
mni praeses ibid. KEjpi-

melius 255
Messorum cantilenae 839
Navis perdita a bobus 208

Optativus pro coniunct.

INDEX RERUM.

Nautarum cantus
Nomina pecoribus indeban-
tur
Nymphaea 169
Nymplae, V. Epimelides,
Teliae,

opus muliebre

Pan ϑεὸς ἐρωτιχός 254.
deus στρατιωτιχὸς 240.
Pan et Pitys 203. 222

Parasitus per dominum ut
per deum iurans.

Participia Ymperf.

Pastores nomina pecoribus
indere solebant 339 sq.

Pelles cornuaque ferarum
in arboribus in deor. ho-
norem suspensa

Pinus 247. pii cantus

piratae

Platanus Xerxis

Poma inre amatoria 198. 238

Pitys et Pan 203. 222

P'leonasmus. adiect. et sub-
stant.

Praepositionis ἃ substanti-
vo seiunctio

P?raesentis Infin. post ὀμνύ-
ya, 253. post promitten-
di verba 315. praesens
pro futur. 187

Pronomen (relat.) ex ante-
cedd. in alio casu ad se-
quentia repetend. 308.
neutro gen. de personis 34]

Proverbia: βοῦς ἐν αὖ-
λίῳ, àx λύχου στόματος,
κύνες λυϑέντες v. 5. v.

Repetitio eiusd. vocis bre-
vi spacio 210. Adde: l.
IL c. 4. γυμνὸς ἦν, uó-
γος ἢν. c. 32. πυῤῥὸν
παιδίον καὶ yÀ«evuxov,
λευχὸν παιδίον x«i ἀγέρ.

Saltatio mimica 252

silos 178

Substantiva pro adiectivis 283sq.

Syringis fabula 250

818

216
256
100
319

MT
211

INDEX

T'ansitus ἃ plurali ad sin-
gularem 244
iribula 294 sq.
Tyrii βαρβαροὶ xal λησταί 205
Tyro fluvium Enipeum
amavit. 319
Velani 261
Venti canentes, sibilantes 197
Verba transitiva praeter
accusat. obiecti cumsub-
Btantivo einsdem stirpis
coniuncta δεξιοῦσϑαέ τι-
νὰ πᾶσαν δεξίωσιν 306.
Verba, in quibus ines
notio voluntatis 250. sine
regimine posita 165

RERUM. 851
Vinum album 187. viri οἱ

lactis commixtiu 199

Violarum quot genera ^ 216

Virgines in omnibus fabulis
amatoriüs Graecis inta-

ctae manent 890
pius humi serpens in Les-
bo, Naxo ctc. 213

Vox eadem bis deinceps
in duabus diversis signi- -
ficationibus posita. 184.
voces venatoriae in rem
amatoriam translatae 216

Vultus cum pomis compa-
ratus 199

-—-— — t7
X ον

«αἵ

HL
INDEX SCRIPTORU M.

ΑΗ ἘΠ TATIUS 168, 297.
255. 272. 304.

ARnUIANUS. Var. Hist. 166
AESCHINES orat. 160
ANAXANDRIDES 321
AÁPOLLODORUS 284
AnsENIUS Violet. 310
Argument. Eurip. Phoen. 310
AÁBISTARCHUS . 821
Brow ap. Stob. 226

CowsrANTIN. PonPHYR. — 175
CnumisTopoRUs Écphras, 239

CoLUMELLA 259
Driopnonvs S. 165. 239
DroeENzs L. 171
DroeENIANUS . 222
Dionxxsivs Hal. Antiqq. 198.

184 sq. 189. 224. 260. 299,
811. 328. oper. Rhetor.
169. 182. 191. 209. 213.
213. 282. 8337.

GRBoPoN1cA. 189

Hnarropogvus 178. 212 sq. ᾿

215. 337.
Hasvcnivs
HagRODoTUS
Lex Attica
Livius
LvuciaNus 165. 171.

188. 193. 206.

Maxrwvus T'vr.
NicANDER 'Ther.
On»PHu5vus
PARTHENIUS
PrLvTARCHUS
Pornvzivs
PosipiPPUS

Scholiastes Aristoph.

— -— Sophoclis
SoPHOCLES
'T'HEOCRITUS
XENOPHON
ZONARAS

174.
110.

1 82.

190.

215.
191.

306
334.
293
313

LI

"ADDENDA s CORRIGENDA:

t

Pag. xxvi. v. 94. pro libri 1, libros,

-

Bu

EE EE LL 1|

18, — 18. et p. 81. v. 18. pro ϑηράσαε 1. ϑηρᾶσαι. Cor-
rexit Struvius, . b
157. — 3. dele “Σοφιστοῦ. et post vulgo adde: J49yyov
; “ΣΣοιριστοῦ zra«p. etc. Tungerm.
164. — 8. pro γὴ l. γῆ.
— -— 18. pro Urs. l. Eier. ;
169. — 4. a fin. dele Vulg. et seq, versu 1. Vulgo et Parr.

. 171. —- 12. pro 7lor. l. Turt.

112. — 2. " deinde,a. -
116. — — dee verba: fortassis Flor. εἰ Urs.
“-- — 10, post. Flor. &dde mrg. Par. III.

T — 18. post ἀχριδοϑήραν adde: etiam in E

— — 14. Í ἔπλεκε] Hanc Schaeferi. coniecturam firmat A.
Vulgo et B: ἀνέπλεχε.

171. adde adnotationi σερούς} Vulgo et III. Par. σιῤῥούς.

179. v. 8. pro ξύλον l. ξύλου.

181. — 9. adde: Haec vv. iure omisit Courerius, qui quidem
propterea. est reprehendendus, quod nihil de suis
libris retulit. Etiam Struvius col. 556. ea ex
alio loco huc illata eiicienda censet.

191. cap. 19. ad notam τυρέσχων} adde post vulgo: συ-
ρέγγων καί. :

jbid. v. 6. ἃ fin. pro ἧς γεννική, l. ἢ γεγγιχή.

198. insere ante ádnotationem ἐπὶ πολὺ etc.]: ϑαλπόμε-
γος τούτοις ἅπασι») Parr. Fior.: ϑαλπόμε-
γος ὑφ᾽ ἅπασιν.

--- δὰ adnot. ἐπὶ πολὺ etc.] post Vulgo adde: et AB.

201. v. 8. Adde: Ceterum scripsit, Cour. ex A: τὸ μεσημ-
βρινόγν, omisso χατά. Quae scriptura vulgata
multo elegantior, ut recte Stiruvius censuit,
haud dubie genuina est.

202. ad adnot. ἑπομένη] post Flor. adde: Mrg. Par. III.

205. v. T. ἃ fin. tolle loc. 1. IV. c. 15.

207. cap. 29. ad adnot. σὺ δὲ col] post Vulgo adde: et
Parr. I. 11 ct AB.

208. cap. 80. ad adnot. ἀνυπόδητος] adde: Ceterum B:
ἀνυπόδετος.

Pag.

[ΩΣ
»

214. in adnot. γλεῦχος] pro τεῖχος 1. τεῦχος.

929. v. 4.8 adde post vuigo: et AB.

228. — 14. pro Urb. 1, Urs.

-— €. ll. insere ante στόμασι] hanc adnot.: χατὰ τὴ»
Vulgo et Parr.: xal τήν. lud recepit Moil.
ex Urs. Nihil enotavit Cour.

231. ad adnot. ἐνεστώσης post Parr. 1. II. adde: mrg.
Par. III. post Vulgo: et Par. III.

333. v. 5. 1, σχηροῦ A. Par. II. B: σχληροί.

236. in adnot. τρυφώντω») pro Par. AR. 1. Par. III.

237. v. B. Vv.: Flor. AB. Vill. Cour. vransferenda sunt in
versum seq. ante vv. :. Quod in edd. Parr.

249. ad adnot. ἄλλος ἄλλον ix.] post vulg. adde: εἰ AB.

947. v. 8. pro ὑποστορεύσας 1. ὑποστορεούσας.

248. ad adnot. συμπότη») adde: mrg. Par. III. συμπότην.

et in vers. seq. ].: Sic A. Cour. οἷον B.

272. v. 2. προτέρους] Adde: Pat. 1.: παρέξ. ἢ

᾿ππὶ — T. 8 fin. pro αὑτήν». scr. αὐτήν.

984. c. 92. fin. adde: Vulgo παρακχελευσάντων.

301. ad adnot. τὴν χόπρον adde: τὸν κόπρον habet sola
ed. Moll. | )

812. v. 6, ἃ fin. pro ediditi l. edidit, et pro volutt causa
est

L voluit, ausa est. ;

Qui isses reperiuntur errores minoris momehti, eos ipse
corngat

ector benevolus. Ceterum notandum, accentus, spiri.

tus et alia exilia signa nonnusquam in aliis exemplaribus deside-

"nj in alis autem comparere, typis nimia duritie sdb prelo

This book should be returned to
the Library on or before the last date
'stamped below.

A fine is incurred by retaining it
beyond the specified time.

Please return promptly.

uxn-— 780 11 | 9 RON
Esos au ln Hg

ws